Si Khate ay may hinala rin sa isip niya... Maaari kayang ang maliit na batang ito ay pipi?
Nang maisip ang posibilidad na ito, lalo siyang naawa sa batang babae, at bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay auntie, okay?" Habang sinasabi niya iyon, inilahad niya ang kanyang kamay. Tiningnan siya ng batang babae nang nahihiya, at pero lumambot na ang kanyang ekspresyon nang marinig ang boses niya. Hindi nagmadali si Khate, at naghintay ng may pasensya sa kanya, dahan-dahang tinatanggap ang kanyang sarili. Matagal na nag-alangan ang batang babae bago dahan-dahang inilahad ang kamay kay Khate. Nakita ito ni Khate at agad itong hinawakan ng marahan, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, at sinamantala ang pagkakataon upang muling suriin ito. Ang distansya sa pagitan ng dalawa ay napalapit na din sa isa’t isa dahil sa ginawang ito ni Khate. Ang katawan ng batang babae ay napakinis at may amoy gatas. Lumambot ang puso ni Khate, ngunit hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namatay. Kung nabuhay lang ito, dapat ay kasing laki niya ito! Nang maisip ito, hindi napigilan ni Khate ang pagpapakita ng kaunting sakit at panghihinayang sa kanyang mga mata. Parang naramdaman ng maliit na batang babae ang kanyang emosyon, at nanatiling walang kibo, ngunit ang kanyang malalaking mata ay palaging nakatitig sa kanyang mukha. Kahit aniya alam kung hindi dapat ba niyang lapitan ang mga estranghero, ang auntie na ito ay talagang maganda... at sa ilang kadahilanan, may naramdaman siyang pagnanais na lapitan siya. Nakita ang eksena, hindi napigilan ni Kyrrine ang mapasigaw, "Parang maselan ang batang ito, at hindi naman siya naiiba kumpara kayna Miggy at Mikey!" Matapos ang pagsusuri ni Khate, pinakinggang niya ang sinabi ng kaibigan at tumango siya, "Sa tingin ko dapat siyang maibalik sa kanyang pamilya. Dalhin natin siya sa police station at tingnan natin kung makokontak natin ang pamilya niya." Sa pagkasabing iyon ni Khate ay biglang hinila siya ng katabing batang babae. Ibinaba ni Khate ang kanyang mga mata nang may pagkalito. Nakita lang niya ang pag-iling ng batang babae, ang kanyang malalaking mata ay bahagyang namumula, at malapit nang umiyak sa susunod na segundo. Malinaw na ang batang babae ay labis na tumutol sa kanyang panukala. Nakita ang nakakaawang hitsura ng batang babae, naramdaman ni Khate na halos nasasaktan ang kanyang puso. Pero wala nang ibang paraan. Ang bata ay napakabata. Kung hindi niya isasama ang bata sa police station sa tamang oras, maaaring mapilitan siyang pasanin ang krimen ng pagdukot. Sumakit ang ulo ni Khate. "Okay lang na hindi pumunta sa police station." Lumuhod siya para makipag-usap sa batang babae, "May number ng cellphone ba ang mga magulang mo? Pwede ko silang tawagan para sunduin ka." Nang marinig ito, hindi na umiling ang batang babae, ngunit dumilim ang kanyang magandang mga mata. Matapos maghintay ng matagal nang hindi naghihintay ng kanyang reaksyon, nagpasya na siya na dalhin sa police station, ngunit umiling muli ang batang babae. Pinanood ni Khate ang paglabas niya ng isang panulat at isang maliit na sticky note mula sa kanyang bulsa, isinulat ang isang numero dito, at isinulat ang Daddy na pangalan sa dulo, at ibinigay ang sticky note sa kanya. Itinaas ni Khate ang kanyang kamay para kunin ito, at ito nga ang numero dito, pinindot ang numero ng ama ng batang babae. "Hala pipi nga siya." Sabi ng dalawang bata na sina Miggy at Mikey. “Huwag kayong magsasabi ng ganyan sa kapwa ninyo,” bulong niya kayna Miggy at Mikey. Tumigil si Khate, nilingon ang dalawang anak niya, at nagbabala, “Masama ang magsalita tungkol sa mga taong hindi natin lubos na kilala.” Agad tumayo nang tuwid ang dalawang batang lalaki at nakangiting tumingin sa batang babae nang may paghingi ng tawad sa kanilang mga mata. Tiningnan sila ng batang babae at kusang lumapit kay Khate, ang kanyang maliit na kamay ay nakahawak pa rin sa laylayan ng palda ni Khate. Hindi naman ito pinansin ni Khate, kinumpirma ang numero, at pinindot ang dial button… Sa mansyon ng Pamilya Lee. Pumasok si Anthony sa gate ng villa na may madilim na mukha, “Bumalik na ba si Katerine?” Lumapit ang mayordomo na may nag-aalalang ekspresyon sa mukha at sinabi, “Hindi pa po Sir, hindi ko pa nakikita ang munting binibini.” Pagkatapos niyang magsalita, naramdaman niya ang mababang presyon na nagmumula sa kanyang batang amo. Kinuyom ni Anthony ang kanyang manipis na labi sa isang malamig na arko, at mahigpit na nakakulong ang kanyang mga kilay. Lahat ng dapat hanapin na lugar ay naghanap na. Saan pa kaya pupunta ang batang babae? Maaaring may nangyaring masama sa kanya? Nang maisip ang posibilidad na ito, isang pakiramdam ng pagkapoot ang nagtipon sa pagitan ng mga kilay ni Anthony, na parang gusto niyang sirain ang lahat ng bagay sa mundo. Sa oras na ito, isang babaeng may magandang makeup ang nagmamadaling pumasok mula sa labas, ang tono niya ay napakainis, “Anthony, narinig ko na nawawala si Katerine? Totoo ba ‘yan? Nahanap mo na ba siya?” Si Cassandra ang dumating! Ang taong gusto ni Anthony pakasalan! Ngunit sa sandaling ito, nakita siya, ang mukha ni Anthony ay marangal nang walang galit, “Hindi pa nahanap! Tamang-tama ang pagdating mo, gusto kong itanong, ano ang sinabi mo kay Katerine ngayong hapon? Bakit siya tumakas mula sa bahay nang maayos siya?” Natigilan si Cassandra sa kanyang tanong, parang nagulat siya, at pagkatapos ay tiningnan siya nang may pagtataka, “Anthony, ano ang ibig mong sabihin, pinaghihinalaan mo ba akong may ginawa kay Katerine?” Tumambad sa mukha siyang medyo nasaktan siya, “Hindi ko ginawa ito magagawa Anthony! Hindi ito alam ng iba, at marahil ikaw ay hindi din ito alam. Sa loob ng maraming taon, tinuring ko si Katerine bilang sarili kong anak. Kahit na wala itong nararamdaman sa akin, palagi din akong mabuti sa kanya at hindi ko siya kayang sabihan ng mga malulupit na salita. Paano ko magagawa ang isang bagay para takbuhan niya ang bahay?” Nang sabihin niya ito, nagpakita siya na parang nagdadalamhati na may namumulang mga mata, mukhang inosente. Ngunit sa kanyang puso, na walang ibang nakakakita, kinapopootan niya ang batang pipi at nais na hindi na siya babalik! Noong hapon, nagsabi siya ng ilang hindi magandang bagay kay Katerine, at sinabi sa kanya na kapag pinakasalan niya si Anthony, magkakaroon siya ng mas cute na mga kapatid. Pag dumating ang mga oras na iyon, hindi na siya magugustuhan ng Daddy Anthony niya! Dahil ang maliit na bastardong ito ay pipi, hindi ito pinakitaan ng pagkagusto ni Cassandra. Biglang nag-aalala si Cassandra na baka magsumbong si Katerine sa kay Anthony. Pero hindi niya naisip na totoong lalayas ito sa mansyon! Buti na lang at kusang loob siyang umalis, mas mainam na mamatay na lang siya sa labas, at mabulag na din!Matagal na tinitigan ni Anthony ang babae. Maingat na kinurot ni Cassandra ang kanyang palad, natatakot siya na baka mabunyag ang kanyang kahinaan. “Mas mabuting maging ganun na lang katulad ng sinabi mo.” Maya-maya, iniwas ni Anthony ang tingin sa babae at tumingin kay Gilbert na naghihintay sa gilid, “May balita na ba mula sa pulis?” Mabigat ang tono ni Gilbert, “Wala pa po, Sir.” Pagkatapos niyang sabihin iyon, maingat niyang tiningnan si Anthony at nag-aalalang sinabi, “Hindi po kaya ang munting binibini ay naging biktima na ng pandurukot?” Ang batang iyon ay paborito ng kanyang amo. May mataas na katayuan siya sa pamilyang Lee. Sa loob ng maraming taon, naging target siya ng maraming tao. Mayroon ding pagkakataon na halos madukot na siya. Ngayon hindi siya mahanap ng sinuman sa paligid, at kahit ang pulis ay wala pang maibigay na balita, kaya kailangang isipin ni Gilbert na ito ay nadukot. Nang marinig ito, biglang dumilim ang mga mata ni Anthony, at mahigpit niyang
Ang Gouzu ay isang pribadong restaurant na maihahanay sa mga five star restaurants. Kilala ito sa may mga waiters at waitress na magagalang sa serbisyo at masasarap na pagkain. Bukas lamang ito sa mga high-end na kliyente na may reservation. Kailangang gawin ang reservation isang buwan nang maaga. Nakahanap pa rin si Kyrrine ng mga koneksyon at nakakuha ng isang reservation kahapon. Ang layout ng restaurant ay napaka-elegante din sa panloob at labas na mga disenyo at kagamitan . Ang bawat upuan ay pinaghihiwalay ng isang screen. Mayroong isang maliit na pintuang kahoy sa harap, ngunit walang kisame. Kapag kumakain sa gabi, ang chandelier sa kisame ay puno ng atmospera, na medyo katulad ng pilosopikal na konsepto ng mga sinaunang tao na umiinom sa ilalim ng buwan. Pumasok sila sa loob at sabay na umupo sa isang bilog na mesa. Di nagtagal, dumating ang waiter na may dalang pagkain nila. Natatakot si Khate na hindi makakain nang maayos ang batang babae sa tabi niya, kaya't bina
Dalawang tao lamang ang nasa nakareserbang mesa, isang batang babae at middle aged na babae.Inilibot agad ni Anthony ang kanyang mga mata sa paligid ng nakareserbang mesa at sa huli ay napunta sa kanyang paningin sa anak na babae.Kakatapos lamang kumain ng malungkot na batang babae dahil sa biglang pag-alis ni Khate. Ngayon na nakita niya ang kanyang ama, hindi siya natakot at padabog pa na inilayo ang kanyang ulo.Nagdilim nang bahagya ang mga mata ni Anthony."Anak, ayos ka lang ba?"Parehong tahimik ang ama at anak, kaya naman ang katulong na si Gilbert ang nagsalita.Tinignan siya ng batang babae, ngunit gayundin ang kanyang ginawa, padabog niyang inilayo ang kanyang ulo, at hindi siya pinansin.Maingat na tinignan ni Gilbert ang bata, at nang makita niyang ligtas ito, huminga siya ng malalim at bumalik kay Anthony para mag-bigay ng update.Tumango si Anthony, kinunot ang kanyang noo, at tinignan ang taong nakaupo sa tabi ng kanyang anak.Nang magtama ang kanilang mga mata, humi
“Mommy, sino po si Anthony? Bakit po kailangan nating magtago sa kanya?”Nakita ni Miggy at Mikey na hindi mapakali at tila wala sa wasto ang isip ni Mommy Khate nila, kaya’t nanginginig niyang hinawakan ang kamay nito at nagtanong nang may pag-unawa.Dahan-dahang bumalik sa katinuan si Khate, hinawakan niya ang kanilang mga ulo ng mga anak, at ngumiti ng matamis.“Hindi siya importanteng tao anak, pero may kaunting sama ng loob siya kay Mommy noon. Kaya kayong dalawa, kung maririnig ninyo ang pangalang niya sa hinaharap, dapat kayong lumayo sa kanya, naiintindihan nyo ba si Mommy?”Tumango ang dalawang maliliit na bata nang may pagsunod at pag-unawa, “Naiintindihan po namin Mommy.”Nang tumalikod si Mommy, nagkatinginan ang dalawa, ang kanilang malalaking mata ay puno ng pag-usisa.Ano ang nangyari sa pagitan ni Mommy at Daddy noon? Mukhang malaki ang hindi nila pagkakaintindihan!Napayuko si Khate, iniisip pa rin ang sitwasyon ni Kyrrine, ngunit muling nagsalita ang dalawang malilii
Dalawampung minuto ang lumipas. Dahan-dahang huminto ang kotse papasok sa Lee Mansion. Pilit na inabot ng ama ang kamay ng kanyang anak, ngunit, hindi nagpahawak si Katerine, sinuportahan niya ang sarili sa upuan, at dahan-dahang bumaba ng kotse, at naglakad sa unahan ng walang imik. Tahimik lang na sumunod si Anthony. Pagkapasok pa lang ng mag-ama sa pinto, narinig nila ang isang tawag... "Katerine!" Si Cassandra ay nasa hall, nakaupo ito at nagpapalipas-oras habang nagbabasa sa kanyang cellphone. Nang bigla niyang marinig na may pumapasok sa pintuan, ang mag-ama pala iyon, agad na tumingala siya. Nang makita niyang si Katerine iyon, agad siyang tumakbo palapit at mapagkunwari na niyakap ang maliit na babae, "Sa wakas ay nakabalik ka na! Bakit ka ba tumakbo ng walang paalam? Nag-alala sayo si Auntie! Ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba?" Habang sinasabi niya iyon, tiningnan niya ang katawan ng maliit na babae nang may kaba sa dibdib. Hindi inaasahan ni Katerine ang kanyang ginawa
Diretso na silang apat na bumalik sa villa.Nakaramdam ng gutom sina Khate at ang dalawang bata, kaya kinain nila lahat ng dala ni Kyrrine.Pagkatapos kumain, umakyat ang dalawang maliit na bata para maligo.Tiningnan ni Kyrrine ang kanyang matalik na kaibigan nang may kahulugan, "Friend, hindi ko maintindihan kung bakit ka nagtatago kay Anthony? Hindi ba't pumayag ka na sa divorce ninyo noon? Bakit ka ngayon natatakot sa kanya? Bukod pa doon, bakit kayo naghiwalay? Hindi mo sinabi sa akin ang nangyari ilang taon na ang nakalipas?"Napatinging si Khate sa kanyang kaibigan, hindi sinasadyang ibinaba niya ang kanyang mga mata, matagal siyang nag-isip at tila nag-aatubiling magsalita, huminga siya ng ubod ng lalim at pagkatapos ay kahit man labag sa loob, ay ibinahagi sa kanya ang pangkalahatang sitwasyon noong panahong iyon."Khate ibang klase ka, ang tapang mo!"Hindi inaasahan ni Kyrrine na ang kanyang matalik na kaibigan ay may lakas ng loob na iset-up si Anthony at ilihim ang pagbubu
Sa loob ng Lee MansionMadilim na ang kapaligiran.Tahimik na pumasok si Anthony sa kwarto ni Katerine at inayos ang kumukunot na noo nito, hinaplos niya ngdahan-dahan at agad naman na natanggal nito.Mahimbing na natutulog ang maliit na babae. Tiningnan niya ang anak saglit bago lumingon at umalis ng nakangiti, nawala na ang kanyang takot sa pagkawala ng anak subalit may mga tanong pa rin sa kanyang isipan.Paglabas niya, agad niyang nakita si Gilbert na papalapit upang mag-ulat, "Sir, pumunta ako sa restaurant sa Gouzu para mag-check sa kanila ukol sa mga insidente bago tayo makarating, ngunit sira ang surveillance ng restaurant at wala akong nakitang anumang bagay nakakaiba at magpapatunay sa mga naitanong ninyo sa babaeng nagbalik sa munting binibini."Nang marinig ito, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony, "Anong pagkakataon? Napakaimposibleng masira ang surveillance camera nila ng walang sumira dito."Sa sandaling iyon ay nagkaroon na siya ng hinala, nasira ang surveillance ng r
Sumunod si Miggy sa direksyon ng kanyang tingin at nakita ang maliit na kapatid na nakilala lang nila kahapon.Yumuko nang bahagya si Katerine at tinakpan ang magandang kilay at mukha.At sa mga oras na iyon, bigla na din na tumingin sa kanila si Katerine at nakikipag palakpakan kagaya ng ibang mga bata.Isang kislap ng excitement ang dumaan sa kanyang malalamlam na mga mata nang makita niya na nakatingin sila sa kanya.Hindi niya inaasahang makikita niya muli ang dalawang magkapatid doon.Kahit na isang beses pa lang niya silang nakilala, hindi niya maipaliwanag kung bakit gusto niya silang makasama at kalaro.Ngunit habang nakatitig siya sa kanila, ibinalik na nina Miggy at Mikey ang kanilang mga tingin.“Okay mga bata, kayong dalawa ay pwede nang umupo muna. May dalawang bakanteng upuan doon. Pwede ba kayong maipatabi? Maasahan ba ni Teacher nahindi kayo magkukulit habang kayo nasa magkatabi lang?”Tinuro ng guro ang dalawang bakanteng upuan sa tabi ni Katerine.Natigilan sandali s
Nang marinig ito, medyo natigilan ang ilang tao.Nakakita na sila ng maraming sikat na doktor na nagtangkang gamutin ang matanda, ngunit ito ang unang pagkakataon na nakakita sila ng taong humihiling na hubarin ang damit ng matanda.Si Joshua ang unang kumilos at maingat na nagtanong, “Kailangan po ba talaga ‘yun Doc?”Tiningnan siya ni Khate nang hindi maipaliwanag, “Gusto kong gamutin ang matanda, at nakakaabala ang mga damit. Sino sa inyo ang pwedeng tumulong sa akin na maisagawa ito? Pakiusap bilisan ninyo.”Saglit na nagtinginan ang lahat ng tao sa silid, kasama na ang dating medical team, di maikaila sa kanilang mga mata ang labis na pagtataka.Anong klaseng paggamot ito, at kailangang hubarin ang damit ng pasyente?Nag-atubili si Joshua nang matagal, kinagat ang kanyang ngipin, at humakbang palapit.Nakitang sumuko ang kanyang kapatid, nag-alala si Mina, “Anong klaseng paggamot ‘yan? Bakit…”Sa kalagitnaan pa lang ng kanyang mga salita, nakita niya si Khate na binuksan ang kaho
Nang marinig ni Khate ang mga sinabi, agad nagbago ang ekspresyon sa mukha nina Joshua at Mina.“Anong kalokohan ang pinagsasabi mo!”Galit na tiningnan ni Mina si Khate, “Kaya mo ba siyang pagalingin? Kung hindi, sabihin mo lang nang diretso, huwag mong isumpa ang lolo ko dito!”Malamig siyang tiningnan ni Khate, “Maayos ko pong inilalahad ang tunay na kalagayan ng inyong lolo ko. Dahil sa matagal na pagkaantala, hindi nakatanggap ng napapanahong paggamot ang lolo mo. Ngayon, nagsimulang lumala na ang kondisyon ng lahat ng organs sa kanyang katawan, at ang kanyang resistensya ay mabilis ding bumababa.”“Sa totoo lang, sa ganitong kalagayan, dapat magpahinga ng maigi ang pasyente, ngunit hindi pinansin ng medical team na inimbita ninyo ang kondisyon ng pasyente at binigyan siya ng maraming gamot. Mali ito. Hindi ninyo ginagamot ang sakit, sinusunog ninyo ang buhay niya!”Hindi nagustuhan ng attending physician na namumuno sa medical team, lumapit at tumayo sa tabi ng ilang tao, tiniti
Nakita ni Joshua ang kanyang may tiwalang tingin, medyo naantig siya, ngunit lumingon pa rin siya kay Anthony.Malamig lang na tinignan ni Anthony ang seryosong babae nang walang imik.Nakita ito, tumango si Joshua kay Khate, "Kung gayon ay aabalahin ko si Dr. Khate, pakiusap, sumunod ka sa akin."Huminga ng malalim si Khate, pilit na hindi pinansin ang tingin ng lalaki, tumayo at sumunod kay Joshua, nadaanan niya si Anthony.Nakitang dinala talaga ng kanyang kapatid ang dalagang babae, nakaramdam pa rin ng hindi komportable si Mina at dali-daling sumunod.Nawala ang mga pigura ng tatlo sa sulok ng hagdan.Nakita ni Katerine na umalis ang magandang auntie, at ayaw niyang umalis ito kaya hinila niya ang kwelyo ng Daddy niya, gusto niyang sumunod.Inalis ni Anthony ang kanyang tingin mula sa sulok ng hagdan, ibinaba ang kanyang mga mata upang tingnan ang anak na nasa kanyang mga bisig, nag-pout ito ng kanyang labi nang may kahulugan, at umakyat sa hagdan.Nang makarating siya sa pintuan
Lahat ng naroroon ay natigilan.Naramdaman ni Khate ang mas lalong pagkabalisa nang makita niyang hinablot ng malaking kamay ang kanyang resume.Simula nang makita niya si Anthony, sinadya niyang iwasan ito, at hindi nga niya magawang tumingin sa kanila kahit na saglit lang.Ngunit ngayon, biglang inilahad ng lalaki ang kamay niya at kinuha ang kanyang resume, pilit siyang pinatingin sa kanya. Tila ba nag uutos ito at dapat niyang sundin.Hindi niya alam kung ano ba ang gusto nitong gawin…Mahigpit na hawak ni Anthony ang resume sa kanyang malaking kamay, ang kanyang mga mata ay dumako sa mukha ni Khate, at may makahulugang sinabi, "Ngayon, maraming tao ang magaling ng magpeke ng resume at mapanlinlang. Hindi maganda ang kalagayan ni Lolo Zaw, kaya huwag tayong magpapadala sa mga taong ito."Habang sinasabi niya iyon, kaswal niyang binuksan ang resume sa kanyang kamay at dahan-dahang tiningnan ito, na parang talagang sinusuri ang pagiging tunay ng resume.Ang mga paaralan kung saan na
Di nagtagal, ilang tao ang naglakad sa harap ni Khate.Hawak ni Katerine sa kanyang ama, nakatitig sa magandang tiyahin na malapit, na nagpapakita ng ekspresyon ng kagalakan.Tiningnan ni Khate ang ama at anak na may magkaibang mga mata, at hindi niya alam kung paano mag-react sa loob ng ilang sandali.Sa kabutihang palad, ang lalaking nasa harap niya ang unang bumasag sa katahimikan, "Ikaw ba ang doktor na inirekomenda ni Henry para gamutin ang aking ama?"Inalis ni Khate ang kanyang ekspresyon at ngumiti nang bahagya, "Ako nga po, kamusta po, ang pangalan ko po ay Khate.""Doctor Khate."Inilahad ng lalaki ang kanyang kamay sa kanya, "Ang pangalan ko ay Joshua Zaw, at ito ang aking kapatid na babae, si Mina Zaw."Matapos magsalita, sinulyapan niya si Anthony na nasa likod lang nilang magkakapatid, "At ito naman...ay tinuturing naming kapatid, ang apelyido niya ay Lee."Napilitang tumango si Khate at binati sila, "Ginoo Joshua, Binibining Mina... Ginoo Lee."Sa sandaling bumagsak ang
Medyo komplikado ang kondisyon ng matandang lalaki ng pamilyang Zaw, kaya nga walang magawa ang mga kilalang doktor.Mahabang paliwanag ni Henry tungkol sa kalagayan ng matandang lalaking Zaw.Alas-sais ng gabi, nagtungo si Khate sa mansyon ng pamilyang Zaw nang mag-isa ayon sa address na ibinigay ni Henry pagkatapos ng kanyang trabaho sa institute.Ang nagbukas ng pinto ay isang middle-aged na lalaking mukhang katiwala.Nang makita niya si Khate, naging magalang siya at nagtanong, "Kumusta po, sino po sila, may maipaglilingkod po ba ako sa inyo?"Ngumiti si Khate at sinabi, "Kumusta po, ako po ang doktor na tumawag upang pumunta para makita si G. Zaw."Nang marinig ito, tinignan siya ng katiwala mula ulo hanggang paa, at nakitang bata pa siya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting pagdududa.Siya ay bata pa, kaya niya ba ito?Gayunpaman, hindi niya ito ipinakita sa kanyang mukha. Pagkatapos ng dalawang segundo, sinabi niya, "Dahil ikaw ay isang doktor na naparito, pakiusap, sum
Alam niyang pinagkakaguluhan siya, at maraming proyekto sa institute ang nakapending pa rin,hindi maiwasang medyo mainis si Khate.Hindi niya inaasahan na pagkatapos ng anim na taon, ang galit ni Cassandra sa kanya ay ganoon pa rin kalaki, at siya ay walang tigil pa rin ngang gumamit ng gayong karumaldumang na paraan upang makaganti sa kanya!Pero hindi ngayon ang oras para ilabas ang kanyang emosyon.Kinurot ni Khate ang kanyang mga palad para pakalmahin ang sarili, itinaas ang kanyang mga mata at sinabi kay Henry: "Hindi mahalaga. Kung hindi tayo makakahanap ng dito sa lungsod na ito, maaari tayong makipag-ugnayan sa mga dealer ng mga halamang gamot sa ibang lungsod. Palagi tayong makakahanap ng mga taong gusto tayong tulungan at handang makipagtulungan sa atin."Gayunpaman, ang gastos at oras na gugugulin ay magiging mas mataas.Kahit hindi sinabi ni Khate, alam niya ito sa kanyang puso.Umaasa rin siyang makahanap ng angkop na partner sa lokal, ngunit wala talaga ngayon."Hindi..
Nang marinig ito, itinigil ni Anthony ang kanyang trabaho, nakikita niya sa kanyang isipan ang likod ni Khate na umalis kasama ng isang estranghero kagabi, dumilim ang kanyang mga mata, nais niyang magalit, pero "Sino iyon?""Ang lalaki ay si Dr. Henry, isa sa mga pinuno ng Virus Research Institute. Noon, pumunta ang matandang lalaki ng pamilya Zaw para magpagamot sa kanya."Napansin ni Gilbert na bumagsak ang air pressure sa opisina, at medyo nag-iingat na siya sa mga tono ng kanyang pananalita."Bukod pa rito, nalaman ko rin na si Henry Sou ay single pa rin, at si Miss Khate at siya... ay walang espesyal na relasyon. Pag-usapan natin ang iba pa tungkol sa kanya, nag-aral din ng medisina si Miss Khate sa kolehiyo kagaya ni Dr. Sou. Maaaring nagkita ang dalawa sa paaralan, o kaya ay sa mismong trabaho."Nang marinig ang posibilidad na ito, medyo kumalma ang ekspresyon ni Anthony, "Bukod dito, may iba pa bang nalaman mo?"Medyo nahihiya si Gilbert, "Iyan lang ang lahat ng nalaman namin
"Itaas ang presyo ng dalawang porsyentong puntos?"Nagulat na pahayag ni Henry. "Ms. Feng, hindi ba natin napag-usapan na ito noon? Ngayon ay malapit na tayong pumirma ng kontrata, bakit bigla ninyong tinaasan ang presyo?"Mababakas sa kanilang mga mukha ang pagkagulat, inayos ni Cassandra ang kanyang mga binti nang kumportable, at sinabi ng mahinahon, "Napagkasunduan nga, ngunit ang presyo ng mga materyales na panggamot sa merkado ay sa pangkalahatan ay tumaas dahil sa taong ito. Kung pipirmahan pa rin namin ang kontrata sa iyo sa orihinal na napagkasunduang presyo, masyadong malulugi kami. Sana'y maintindihan mo Dr. Henry."Sinabi ito nang may magandang dahilan.Ang mukha ni Henry ay bahagyang namuo, at siya ay sumimangot at nais na magsabi ng isang bagay, ngunit muling pinigilan ni Khate."Sa tingin ko bigla na lang gustong itaas ni Ms. Feng ang presyo dahil nakita niya ako, tama ba? Alam ko rin ang presyo ng mga materyales na panggamot sa merkado. Kung gusto mong itaas ang presyo,