Si Khate ay may hinala rin sa isip niya... Maaari kayang ang maliit na batang ito ay pipi?
Nang maisip ang posibilidad na ito, lalo siyang naawa sa batang babae, at bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay auntie, okay?" Habang sinasabi niya iyon, inilahad niya ang kanyang kamay. Tiningnan siya ng batang babae nang nahihiya, at pero lumambot na ang kanyang ekspresyon nang marinig ang boses niya. Hindi nagmadali si Khate, at naghintay ng may pasensya sa kanya, dahan-dahang tinatanggap ang kanyang sarili. Matagal na nag-alangan ang batang babae bago dahan-dahang inilahad ang kamay kay Khate. Nakita ito ni Khate at agad itong hinawakan ng marahan, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, at sinamantala ang pagkakataon upang muling suriin ito. Ang distansya sa pagitan ng dalawa ay napalapit na din sa isa’t isa dahil sa ginawang ito ni Khate. Ang katawan ng batang babae ay napakinis at may amoy gatas. Lumambot ang puso ni Khate, ngunit hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namatay. Kung nabuhay lang ito, dapat ay kasing laki niya ito! Nang maisip ito, hindi napigilan ni Khate ang pagpapakita ng kaunting sakit at panghihinayang sa kanyang mga mata. Parang naramdaman ng maliit na batang babae ang kanyang emosyon, at nanatiling walang kibo, ngunit ang kanyang malalaking mata ay palaging nakatitig sa kanyang mukha. Kahit aniya alam kung hindi dapat ba niyang lapitan ang mga estranghero, ang auntie na ito ay talagang maganda... at sa ilang kadahilanan, may naramdaman siyang pagnanais na lapitan siya. Nakita ang eksena, hindi napigilan ni Kyrrine ang mapasigaw, "Parang maselan ang batang ito, at hindi naman siya naiiba kumpara kayna Miggy at Mikey!" Matapos ang pagsusuri ni Khate, pinakinggang niya ang sinabi ng kaibigan at tumango siya, "Sa tingin ko dapat siyang maibalik sa kanyang pamilya. Dalhin natin siya sa police station at tingnan natin kung makokontak natin ang pamilya niya." Sa pagkasabing iyon ni Khate ay biglang hinila siya ng katabing batang babae. Ibinaba ni Khate ang kanyang mga mata nang may pagkalito. Nakita lang niya ang pag-iling ng batang babae, ang kanyang malalaking mata ay bahagyang namumula, at malapit nang umiyak sa susunod na segundo. Malinaw na ang batang babae ay labis na tumutol sa kanyang panukala. Nakita ang nakakaawang hitsura ng batang babae, naramdaman ni Khate na halos nasasaktan ang kanyang puso. Pero wala nang ibang paraan. Ang bata ay napakabata. Kung hindi niya isasama ang bata sa police station sa tamang oras, maaaring mapilitan siyang pasanin ang krimen ng pagdukot. Sumakit ang ulo ni Khate. "Okay lang na hindi pumunta sa police station." Lumuhod siya para makipag-usap sa batang babae, "May number ng cellphone ba ang mga magulang mo? Pwede ko silang tawagan para sunduin ka." Nang marinig ito, hindi na umiling ang batang babae, ngunit dumilim ang kanyang magandang mga mata. Matapos maghintay ng matagal nang hindi naghihintay ng kanyang reaksyon, nagpasya na siya na dalhin sa police station, ngunit umiling muli ang batang babae. Pinanood ni Khate ang paglabas niya ng isang panulat at isang maliit na sticky note mula sa kanyang bulsa, isinulat ang isang numero dito, at isinulat ang Daddy na pangalan sa dulo, at ibinigay ang sticky note sa kanya. Itinaas ni Khate ang kanyang kamay para kunin ito, at ito nga ang numero dito, pinindot ang numero ng ama ng batang babae. "Hala pipi nga siya." Sabi ng dalawang bata na sina Miggy at Mikey. “Huwag kayong magsasabi ng ganyan sa kapwa ninyo,” bulong niya kayna Miggy at Mikey. Tumigil si Khate, nilingon ang dalawang anak niya, at nagbabala, “Masama ang magsalita tungkol sa mga taong hindi natin lubos na kilala.” Agad tumayo nang tuwid ang dalawang batang lalaki at nakangiting tumingin sa batang babae nang may paghingi ng tawad sa kanilang mga mata. Tiningnan sila ng batang babae at kusang lumapit kay Khate, ang kanyang maliit na kamay ay nakahawak pa rin sa laylayan ng palda ni Khate. Hindi naman ito pinansin ni Khate, kinumpirma ang numero, at pinindot ang dial button… Sa mansyon ng Pamilya Lee. Pumasok si Anthony sa gate ng villa na may madilim na mukha, “Bumalik na ba si Katerine?” Lumapit ang mayordomo na may nag-aalalang ekspresyon sa mukha at sinabi, “Hindi pa po Sir, hindi ko pa nakikita ang munting binibini.” Pagkatapos niyang magsalita, naramdaman niya ang mababang presyon na nagmumula sa kanyang batang amo. Kinuyom ni Anthony ang kanyang manipis na labi sa isang malamig na arko, at mahigpit na nakakulong ang kanyang mga kilay. Lahat ng dapat hanapin na lugar ay naghanap na. Saan pa kaya pupunta ang batang babae? Maaaring may nangyaring masama sa kanya? Nang maisip ang posibilidad na ito, isang pakiramdam ng pagkapoot ang nagtipon sa pagitan ng mga kilay ni Anthony, na parang gusto niyang sirain ang lahat ng bagay sa mundo. Sa oras na ito, isang babaeng may magandang makeup ang nagmamadaling pumasok mula sa labas, ang tono niya ay napakainis, “Anthony, narinig ko na nawawala si Katerine? Totoo ba ‘yan? Nahanap mo na ba siya?” Si Cassandra ang dumating! Ang taong gusto ni Anthony pakasalan! Ngunit sa sandaling ito, nakita siya, ang mukha ni Anthony ay marangal nang walang galit, “Hindi pa nahanap! Tamang-tama ang pagdating mo, gusto kong itanong, ano ang sinabi mo kay Katerine ngayong hapon? Bakit siya tumakas mula sa bahay nang maayos siya?” Natigilan si Cassandra sa kanyang tanong, parang nagulat siya, at pagkatapos ay tiningnan siya nang may pagtataka, “Anthony, ano ang ibig mong sabihin, pinaghihinalaan mo ba akong may ginawa kay Katerine?” Tumambad sa mukha siyang medyo nasaktan siya, “Hindi ko ginawa ito magagawa Anthony! Hindi ito alam ng iba, at marahil ikaw ay hindi din ito alam. Sa loob ng maraming taon, tinuring ko si Katerine bilang sarili kong anak. Kahit na wala itong nararamdaman sa akin, palagi din akong mabuti sa kanya at hindi ko siya kayang sabihan ng mga malulupit na salita. Paano ko magagawa ang isang bagay para takbuhan niya ang bahay?” Nang sabihin niya ito, nagpakita siya na parang nagdadalamhati na may namumulang mga mata, mukhang inosente. Ngunit sa kanyang puso, na walang ibang nakakakita, kinapopootan niya ang batang pipi at nais na hindi na siya babalik! Noong hapon, nagsabi siya ng ilang hindi magandang bagay kay Katerine, at sinabi sa kanya na kapag pinakasalan niya si Anthony, magkakaroon siya ng mas cute na mga kapatid. Pag dumating ang mga oras na iyon, hindi na siya magugustuhan ng Daddy Anthony niya! Dahil ang maliit na bastardong ito ay pipi, hindi ito pinakitaan ng pagkagusto ni Cassandra. Biglang nag-aalala si Cassandra na baka magsumbong si Katerine sa kay Anthony. Pero hindi niya naisip na totoong lalayas ito sa mansyon! Buti na lang at kusang loob siyang umalis, mas mainam na mamatay na lang siya sa labas, at mabulag na din!Matagal na tinitigan ni Anthony ang babae. Maingat na kinurot ni Cassandra ang kanyang palad, natatakot siya na baka mabunyag ang kanyang kahinaan. “Mas mabuting maging ganun na lang katulad ng sinabi mo.” Maya-maya, iniwas ni Anthony ang tingin sa babae at tumingin kay Gilbert na naghihintay sa gilid, “May balita na ba mula sa pulis?” Mabigat ang tono ni Gilbert, “Wala pa po, Sir.” Pagkatapos niyang sabihin iyon, maingat niyang tiningnan si Anthony at nag-aalalang sinabi, “Hindi po kaya ang munting binibini ay naging biktima na ng pandurukot?” Ang batang iyon ay paborito ng kanyang amo. May mataas na katayuan siya sa pamilyang Lee. Sa loob ng maraming taon, naging target siya ng maraming tao. Mayroon ding pagkakataon na halos madukot na siya. Ngayon hindi siya mahanap ng sinuman sa paligid, at kahit ang pulis ay wala pang maibigay na balita, kaya kailangang isipin ni Gilbert na ito ay nadukot. Nang marinig ito, biglang dumilim ang mga mata ni Anthony, at mahigpit niyang
Ang Gouzu ay isang pribadong restaurant na maihahanay sa mga five star restaurants. Kilala ito sa may mga waiters at waitress na magagalang sa serbisyo at masasarap na pagkain. Bukas lamang ito sa mga high-end na kliyente na may reservation. Kailangang gawin ang reservation isang buwan nang maaga. Nakahanap pa rin si Kyrrine ng mga koneksyon at nakakuha ng isang reservation kahapon. Ang layout ng restaurant ay napaka-elegante din sa panloob at labas na mga disenyo at kagamitan . Ang bawat upuan ay pinaghihiwalay ng isang screen. Mayroong isang maliit na pintuang kahoy sa harap, ngunit walang kisame. Kapag kumakain sa gabi, ang chandelier sa kisame ay puno ng atmospera, na medyo katulad ng pilosopikal na konsepto ng mga sinaunang tao na umiinom sa ilalim ng buwan. Pumasok sila sa loob at sabay na umupo sa isang bilog na mesa. Di nagtagal, dumating ang waiter na may dalang pagkain nila. Natatakot si Khate na hindi makakain nang maayos ang batang babae sa tabi niya, kaya't bina
Dalawang tao lamang ang nasa nakareserbang mesa, isang batang babae at middle aged na babae.Inilibot agad ni Anthony ang kanyang mga mata sa paligid ng nakareserbang mesa at sa huli ay napunta sa kanyang paningin sa anak na babae.Kakatapos lamang kumain ng malungkot na batang babae dahil sa biglang pag-alis ni Khate. Ngayon na nakita niya ang kanyang ama, hindi siya natakot at padabog pa na inilayo ang kanyang ulo.Nagdilim nang bahagya ang mga mata ni Anthony."Anak, ayos ka lang ba?"Parehong tahimik ang ama at anak, kaya naman ang katulong na si Gilbert ang nagsalita.Tinignan siya ng batang babae, ngunit gayundin ang kanyang ginawa, padabog niyang inilayo ang kanyang ulo, at hindi siya pinansin.Maingat na tinignan ni Gilbert ang bata, at nang makita niyang ligtas ito, huminga siya ng malalim at bumalik kay Anthony para mag-bigay ng update.Tumango si Anthony, kinunot ang kanyang noo, at tinignan ang taong nakaupo sa tabi ng kanyang anak.Nang magtama ang kanilang mga mata, humi
“Mommy, sino po si Anthony? Bakit po kailangan nating magtago sa kanya?”Nakita ni Miggy at Mikey na hindi mapakali at tila wala sa wasto ang isip ni Mommy Khate nila, kaya’t nanginginig niyang hinawakan ang kamay nito at nagtanong nang may pag-unawa.Dahan-dahang bumalik sa katinuan si Khate, hinawakan niya ang kanilang mga ulo ng mga anak, at ngumiti ng matamis.“Hindi siya importanteng tao anak, pero may kaunting sama ng loob siya kay Mommy noon. Kaya kayong dalawa, kung maririnig ninyo ang pangalang niya sa hinaharap, dapat kayong lumayo sa kanya, naiintindihan nyo ba si Mommy?”Tumango ang dalawang maliliit na bata nang may pagsunod at pag-unawa, “Naiintindihan po namin Mommy.”Nang tumalikod si Mommy, nagkatinginan ang dalawa, ang kanilang malalaking mata ay puno ng pag-usisa.Ano ang nangyari sa pagitan ni Mommy at Daddy noon? Mukhang malaki ang hindi nila pagkakaintindihan!Napayuko si Khate, iniisip pa rin ang sitwasyon ni Kyrrine, ngunit muling nagsalita ang dalawang malilii
Dalawampung minuto ang lumipas. Dahan-dahang huminto ang kotse papasok sa Lee Mansion. Pilit na inabot ng ama ang kamay ng kanyang anak, ngunit, hindi nagpahawak si Katerine, sinuportahan niya ang sarili sa upuan, at dahan-dahang bumaba ng kotse, at naglakad sa unahan ng walang imik. Tahimik lang na sumunod si Anthony. Pagkapasok pa lang ng mag-ama sa pinto, narinig nila ang isang tawag... "Katerine!" Si Cassandra ay nasa hall, nakaupo ito at nagpapalipas-oras habang nagbabasa sa kanyang cellphone. Nang bigla niyang marinig na may pumapasok sa pintuan, ang mag-ama pala iyon, agad na tumingala siya. Nang makita niyang si Katerine iyon, agad siyang tumakbo palapit at mapagkunwari na niyakap ang maliit na babae, "Sa wakas ay nakabalik ka na! Bakit ka ba tumakbo ng walang paalam? Nag-alala sayo si Auntie! Ayos ka lang ba? Nasaktan ka ba?" Habang sinasabi niya iyon, tiningnan niya ang katawan ng maliit na babae nang may kaba sa dibdib. Hindi inaasahan ni Katerine ang kanyang ginawa
Diretso na silang apat na bumalik sa villa.Nakaramdam ng gutom sina Khate at ang dalawang bata, kaya kinain nila lahat ng dala ni Kyrrine.Pagkatapos kumain, umakyat ang dalawang maliit na bata para maligo.Tiningnan ni Kyrrine ang kanyang matalik na kaibigan nang may kahulugan, "Friend, hindi ko maintindihan kung bakit ka nagtatago kay Anthony? Hindi ba't pumayag ka na sa divorce ninyo noon? Bakit ka ngayon natatakot sa kanya? Bukod pa doon, bakit kayo naghiwalay? Hindi mo sinabi sa akin ang nangyari ilang taon na ang nakalipas?"Napatinging si Khate sa kanyang kaibigan, hindi sinasadyang ibinaba niya ang kanyang mga mata, matagal siyang nag-isip at tila nag-aatubiling magsalita, huminga siya ng ubod ng lalim at pagkatapos ay kahit man labag sa loob, ay ibinahagi sa kanya ang pangkalahatang sitwasyon noong panahong iyon."Khate ibang klase ka, ang tapang mo!"Hindi inaasahan ni Kyrrine na ang kanyang matalik na kaibigan ay may lakas ng loob na iset-up si Anthony at ilihim ang pagbubu
Sa loob ng Lee MansionMadilim na ang kapaligiran.Tahimik na pumasok si Anthony sa kwarto ni Katerine at inayos ang kumukunot na noo nito, hinaplos niya ngdahan-dahan at agad naman na natanggal nito.Mahimbing na natutulog ang maliit na babae. Tiningnan niya ang anak saglit bago lumingon at umalis ng nakangiti, nawala na ang kanyang takot sa pagkawala ng anak subalit may mga tanong pa rin sa kanyang isipan.Paglabas niya, agad niyang nakita si Gilbert na papalapit upang mag-ulat, "Sir, pumunta ako sa restaurant sa Gouzu para mag-check sa kanila ukol sa mga insidente bago tayo makarating, ngunit sira ang surveillance ng restaurant at wala akong nakitang anumang bagay nakakaiba at magpapatunay sa mga naitanong ninyo sa babaeng nagbalik sa munting binibini."Nang marinig ito, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony, "Anong pagkakataon? Napakaimposibleng masira ang surveillance camera nila ng walang sumira dito."Sa sandaling iyon ay nagkaroon na siya ng hinala, nasira ang surveillance ng r
Sumunod si Miggy sa direksyon ng kanyang tingin at nakita ang maliit na kapatid na nakilala lang nila kahapon.Yumuko nang bahagya si Katerine at tinakpan ang magandang kilay at mukha.At sa mga oras na iyon, bigla na din na tumingin sa kanila si Katerine at nakikipag palakpakan kagaya ng ibang mga bata.Isang kislap ng excitement ang dumaan sa kanyang malalamlam na mga mata nang makita niya na nakatingin sila sa kanya.Hindi niya inaasahang makikita niya muli ang dalawang magkapatid doon.Kahit na isang beses pa lang niya silang nakilala, hindi niya maipaliwanag kung bakit gusto niya silang makasama at kalaro.Ngunit habang nakatitig siya sa kanila, ibinalik na nina Miggy at Mikey ang kanilang mga tingin.“Okay mga bata, kayong dalawa ay pwede nang umupo muna. May dalawang bakanteng upuan doon. Pwede ba kayong maipatabi? Maasahan ba ni Teacher nahindi kayo magkukulit habang kayo nasa magkatabi lang?”Tinuro ng guro ang dalawang bakanteng upuan sa tabi ni Katerine.Natigilan sandali s
Si Mikey ay sadyang gutom na talaga, at nang banggitin ang pagkain, agad niyang iniwas ang kanyang atensyon mula sa disenyo ng restaurant, at nagsimulang magbilang gamit ang kanyang mga daliri, "Gusto kong kumain ng sweet and sour na spare ribs, steamed fish, mga hita ng manok... 'Yung mga iyon ang paborito namin ng kuya ko!"Nang marinig ito, tumingin si Anthony kay Miggy na tahimik na nakaupo sa tabi niya.Ayaw sumagot ni Miggy, ngunit nang marinig niyang sinabi iyon ni Mikey, wala na siyang magawa kundi tumango nalang ng tahimik.Inorder ni Anthony ang mga pagkain batay sa mga paborito ng tatlong maliliit na bata, at hindi alam kung anong sasabihin sa kanila. Kaya't pansamantalang naging tahimik ang kanilang mesa.Nang dumating na ang mga pagkain, partikular na pinakiusapan ni Anthony ang waiter na ilagay ang dalawang ulam sa harap ng mga bata.Nagpasalamat si Miggy nang may distansya at magalang, "Salamat po uncle.""Walang anuman." Tumango si Anthony nang walang masyadong emosyon
Tumingin si Khate sa tawag na na-puto, nag-atubili sandali, at inilagay ang telepono para magpatuloy sa pananaliksik. Kebally lang na ang kanyang pananaliksik ay nangangailangan ng ilang oras, at maganda kung makakapunta si Anthony....Sa maliit na playground ng kindergarten, tatlong maliliit na bata ang nakaupo ng magkatabi sa mga bangko na may mga bag sa kanilang mga likod. Sanay na sina Miggy at Mikey na makalimutan sila ng kanilang mommy kapag abala ito sa trabaho. Nakaupo sila ng tuwid at paminsang tumitingin sa itaas para makipag-chat kay Teacher Ann.Si Katerine ay nakapagitna sa dalawa. Medyo nag-aalala siya sa simula, pero nang makita niyang ganoon ang mga kapatid, unti-unting nahatak ang kanyang atensyon sa kanila. Itinaas niya ang kanyang maliit na mukha at nakikinig ng mabuti sa pag-uusap ng mga kapatid, na masaya niyang pinapakinggan.Kahit nang dumating si Anthony, wala ni isa sa kanila ang nakapansin.Tumingin si Anthony sa tatlong maliliit na bata na nakaupo sa isang
Habang pinapanood ni Joshua ang sasakyan ni Khate na umaalis, pumasok na siya sa villa.Nakita niyang nakaupo si Mina sa sofa, umiinom ng tsaa, at may nakalagay na expression ng pagkabigla sa mukha. Nang makita siyang pumasok, iniangat lang nito ang mga mata at pagkatapos ay agad na iniwasan ang tingin.Nakita ni Joshua ang itsura ng kanyang kapatid, kaya't tumaas ang tono ng kanyang boses, "Tingnan mo nga ang itsura mo Mina! Paano ka naman nadismaya ni Dr. Khate? Bakit tuwing makikita mo siya, laging may pang-uuyam sa kanya? Siya ang nagpagaling kay Lolo! Hindi ka ba nag-iisip!"Nagtaas ng kilay si Mina at tiningnan ang kanyang kapatid na may hindi pagkakasunduan, "Benefactor? Hindi naman siya nagkulang sa atin. Tumulong lang siya nang kinakailangan. Hindi tayo nagbigay ng labis sa kanya. Pati nga ikaw, bakit parang hindi mo siya makausap ng maayos? Nakikita mo na ba ang mga palusot na ginagawa niya?"Habang nagsasalita siya, nagtanong din siya, "Kuya, parang ikaw pa ang napapaamo ng
Hindi naitago ni Khate ang kanyang saloobin at hindi natuloy ang pasasalamat na sana'y sasabihin niya.Si Joshua ay natigilan din, pagkatapos ay nakasimangot na tumingin kay kanyang kapatid, at sinaway ito ng may malamig na tinig, "Mina, anong kabastusan na naman ba ang lumalabas sa bibig mo?"Tumagilid si Mina at halatang walang pakialam na nagsalita, "Walang halong kabastusan ang sinasabi ko sayo kuya, sinasabi ko lang ang katotohanan. Sa ilang tao, malinaw naman na nakipaghiwalay siya kay Kuya Anthony noon. Ah, at by the way, umalis pa nga sila ng walang paalam. Ngayon, may mukha pa silang maghabol kay Kuya Anthony. Hindi ba nila alam na si Ate Cassandra na ang kasama ni Kuya Anthony? Hindi ko talaga alam kung ano ang kaibahan ng ganitong asal sa pagiging kabit?"Tumingin siya kay Khate ng may pang-uuyam.Talaga lang hindi niya matanggap ang babae na ito.Kahit na nagpapagaling siya sa Lolo nito, hindi pa rin niya ito ginugusto! Bagamat hindi binanggit ang mga pangalan, malinaw na
Kinabukasan ng umaga, hindi dumating si Anthony, kaya si Khate na lang ang naghatid sa tatlong bata sa kindergarten.Si Teacher Ann ay naghihintay sa may pintuan. Nang makita niyang mag-isa si Khate, bahagya siyang nagulat. "Ms. Khate, bakit mag-isa lang po kayo ngayon?"Nang marinig ito, hindi maiwasan ni Khate na mabigla.Noong nakaraang dalawang araw, palaging kasama niya si Anthony sa paghahatid sa mga bata. Hindi niya inakala na mapapansin ito ng guro at tatanungin pa siya tungkol dito.Mukhang medyo malapit nga sila ni Anthony ngayong mga nakaraang araw.Saglit na hindi alam ni Khate kung paano sasagot.Ngunit bago pa siya makapagsalita, kinuha na ni Katerine ang kanyang maliit na notebook at sumulat sa loob nito: "Nakikitira ako sa bahay ni Auntie ngayon!"Ipinakita ng munting bata ang kanyang notebook at masayang ngumiti.Naalala ni Teacher Ann na parang matamlay si Katerine nitong mga nakaraang araw. Ngayon, kitang-kita ang kasiyahan sa kanyang mukha, kaya hindi napigilan ni
Pagkaalis ni Amalia mula sa bahay ni Khate, habang pauwi siya, naisip niyang tawagan si Cassandra.Sa kabilang linya, nakita ni Cassandra ang tawag ni Amalia nang maaga pa lamang at naguluhan siya ng kaunti."Cassandra, nakausap ko na si Anthony. Sinabi mo noon na gusto niyang kanselahin ang kasal ninyo, pero hindi na niya ito babanggitin muli sa hinaharap." Bagama’t ito ay sariling desisyon lamang ni Amalia, hindi naman tumanggi ang kanyang anak, kaya’t diretso niyang sinabi ito kay Cassandra.Nang marinig ito, tuwang-tuwa si Cassandra. "Totoo po ba ‘yan, Auntie?"Pagkatapos noon, kunwari siyang nagpakita ng lungkot at nagtanong, "Pero paano naman si Khate? Mukhang malapit na ulit ang loob nila ni Anthony, at gusto rin siya ni Katerine..."Nang marinig ang pangalan ni Khate, bumigat ang tono ni Amalia. "Huwag mo siyang alalahanin. Ikaw lang ang magiging asawa ni Anthony sa hinaharap! Bukod pa rito, bata pa si Katerine, wala pa siyang nauunawaan tungkol sa mga bagay na ganyan, kaya k
Malinaw ang nais ipahiwatig ni Amalia—umaasa pa rin siyang magkatuluyan si Anthony at Cassandra.Sa loob ng anim na taon, ilang beses na niyang narinig ang ganitong pangungumbinsi sa kanya ng kanyang ina.Bahagyang napakunot ang noo ni Anthony, bahagyang naiinip. "Aayusin ko ito ma. Pakiusap, huwag ka nang makialam."Hindi rin natuwa si Amalia. "Aayusin mo? Ibig mong sabihin, talagang balak mong ipawalang-bisa ang kasunduan sa kasal kay Cassandra?"Naghintay siya ng sagot, ngunit nanatiling tahimik si Anthony. Unti-unting lumamig ang ekspresyon ni Amalia, at nang muling nagsalita, ang kanyang tinig ay matigas at walang bahid ng pag-aalinlangan. "Anuman ang mangyari, dahil ikaw mismo ang pumayag sa kasunduang ito sa pamilya Feng, hindi ko hahayaan na basta mo na lang itong kanselahin. Matagal kang hinintay ni Cassandra, hindi mo siya dapat biguin. Hindi ako papayag na mabaliwala langang kasunduang ito, kaya huwag mo na itong banggitin kailanman!"Matapos sabihin ito, matalim ang tingin
Narinig ni Anthony ang sinabi ng kanyang ina at tumango nang walang komento.Inakala ni Amalia na sumang-ayon siya at handa nang bumalik upang kunin ang kanyang apo, ngunit narinig niya ang boses ni Anthony mula sa likuran."Maaaring hindi mo alam kung ano ang naging kalagayan ni Katerine nitong nakaraang dalawang araw ma."Natigilan si Amalia nang marinig ito. Totoo nga na nabanggit ni Aunt Zhang na nagkaroon ng autism attack ang kanyang apo, ngunit hindi niya alam kung gaano ito ka seryoso."Mas matindi ang naging pag-atake ng autism ni Katerine sa pagkakataong ito, at kahit si Christopher na eksperto sa larangang psychology ay hindi alam ang gagawin. Ngunit kapag kasama niya si Khate, nagiging parang normal na bata si Katerine. Bukod pa riyan, dahil kay Khate, nakakapagsalita na si Katerine ilang araw na ang nakalipas. Kung noon pa man ay wala tayong nagawa sa kalagayan niya, may naisip ka bang posibilidad na mangyari ito?" tanong ni Anthony sa malalim na tinig.Nakakapagsalita na
Nang makita ni Auntie Meryl na umiiyak nang ganito ang batang miss, agad siyang lumapit upang kumbinsihin siya, "Madam, bumalik ang sakit na autismo ni Katerine nitong nakaraang dalawang araw, at muling binugbog siya ni Cassandra. Kakagaling lang niya ngayon, at hindi pa matatag ang kanyang kondisyon. Huwag mo naman po siyang takutin."Buong gabi pinag-isipan ni Auntie Meryl ang nangyari, at nahulaan na niya kung sino ang nanakit sa batang miss. Ngayon, upang makumbinsi ang ginang, pinilit niyang sabihin ang kanyang hinala.Hindi sumang-ayon si Amalia. "Sinabi na sa akin ni Cassandra ang tungkol dito. Hindi sumunod si Katerine kaya nagalit si Cassandra at dinisiplina siya. Humingi na rin siya ng paumanhin sa akin, pati na rin si Katerine. Magiging madrasta niya si Cassandra sa hinaharap, at ngayon pa lang ay nagkakagulo at hindi sila magkasundo ng dalawa."Narinig ito ni Auntie Meryl ngunit hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Tiningnan na lamang niya si Katerine nang may habag.Ka