Sa loob ng Lee MansionMadilim na ang kapaligiran.Tahimik na pumasok si Anthony sa kwarto ni Katerine at inayos ang kumukunot na noo nito, hinaplos niya ngdahan-dahan at agad naman na natanggal nito.Mahimbing na natutulog ang maliit na babae. Tiningnan niya ang anak saglit bago lumingon at umalis ng nakangiti, nawala na ang kanyang takot sa pagkawala ng anak subalit may mga tanong pa rin sa kanyang isipan.Paglabas niya, agad niyang nakita si Gilbert na papalapit upang mag-ulat, "Sir, pumunta ako sa restaurant sa Gouzu para mag-check sa kanila ukol sa mga insidente bago tayo makarating, ngunit sira ang surveillance ng restaurant at wala akong nakitang anumang bagay nakakaiba at magpapatunay sa mga naitanong ninyo sa babaeng nagbalik sa munting binibini."Nang marinig ito, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony, "Anong pagkakataon? Napakaimposibleng masira ang surveillance camera nila ng walang sumira dito."Sa sandaling iyon ay nagkaroon na siya ng hinala, nasira ang surveillance ng r
Sumunod si Miggy sa direksyon ng kanyang tingin at nakita ang maliit na kapatid na nakilala lang nila kahapon.Yumuko nang bahagya si Katerine at tinakpan ang magandang kilay at mukha.At sa mga oras na iyon, bigla na din na tumingin sa kanila si Katerine at nakikipag palakpakan kagaya ng ibang mga bata.Isang kislap ng excitement ang dumaan sa kanyang malalamlam na mga mata nang makita niya na nakatingin sila sa kanya.Hindi niya inaasahang makikita niya muli ang dalawang magkapatid doon.Kahit na isang beses pa lang niya silang nakilala, hindi niya maipaliwanag kung bakit gusto niya silang makasama at kalaro.Ngunit habang nakatitig siya sa kanila, ibinalik na nina Miggy at Mikey ang kanilang mga tingin.“Okay mga bata, kayong dalawa ay pwede nang umupo muna. May dalawang bakanteng upuan doon. Pwede ba kayong maipatabi? Maasahan ba ni Teacher nahindi kayo magkukulit habang kayo nasa magkatabi lang?”Tinuro ng guro ang dalawang bakanteng upuan sa tabi ni Katerine.Natigilan sandali s
Ramdam ni Katerine ang matinding sakit dahil sa pagkakatulak ng kaklase, ngunit wala siyang magagawa kundi ang manahimik nalang dahil alam niya sa sarili niya na wala syang kakayahan.Dahan-dahan na hinimas at pinagpag niya ang kanyang mga kamay, at nagtampo ang mga mata nila ni Mikey.Naluha siya ng bahagya, tumayo mula sa sahig, at kinuha ang isang maliit na notebook mula sa mesa at nagsimulang magsulat, stroke by stroke.Hindi naman natinag ang batang bully habang nakatayo na nakatingin sa kanya na nagmamaldita.Ang batang si Katerine ay hindi talaga nakakapagsalita, at karaniwang nagsusulat na lang sa isang maliit na notebook upang makipag-usap sa kanila.Ngunit dahil iilan lamang ang nakikipaglaro sa kanya, ang maliit na notebook na ito ay bihirang makita at hindi rin nasusulatan.Maya-maya pa, natapos na si Katerine sa pagsusulat, pinihit niya paharap ang maliit na notebook, at ipinakita ito kay Tiffany, "Magsorry ka."Nakita nito ang mga nakasulat dito, huminga ng malalim si Ti
Si Khate ay wala nang alam sa mga nangyari sa kindergarten.Pagkatapos niyang umalis sa kindergarten, pumunta na siya agad sa facility upang mag-report sa research institute na itinayo ng kanyang guro sa China.Pagpasok pa lang niya sa institute, nakita niya ang isang gwapo at eleganteng lalaking nakasuot ng malinis na shirt at pantalon, papalapit sa kanya."Khate, welcome back. Masaya akong makatrabaho ka ulit."Tumayo si Henry sa harap niya at inilahad ang kamay sa kanya pagpapakita ng pag-galang Tumango si Khate nang bahagya, inilahad ang kamay upang makipagkamay sa kanya, at pagkatapos ay mabilis itong kinuha at inilagay sa bulsa ng kanyang palda.Dati, nakasama na rin niya si Henry, ang team ni Professor Wang sa ibang bansa at nagsagawa ng maraming pananaliksik at pag-develop ng mga makabagong gamot.Nang panahong iyon, si Henry ang nagsilbing partner nya sa facility. Pagkatapos ng lahat, nagtapos siya sa isang prestihiyosong unibersidad, at ang kanyang kakayahan ay acknowledge
Nang marinig ang tanong ni Khate, tinago ni Henry ang kanyang ngiti at seryosong sinabi: "Pinagsisikapan naming lutasin ang problemang ito Doc, mahirap po talagang maayos ng mabilisan pero umuusad."Kumunot ang noo ni Khate at tumingin sa kanya, naghihintay sa susunod niyang sasabihin."Kamakailan lang, nakipag-ugnayan ako sa isang supplier ng mga halamang gamot. Napag-usapan na namin ang pangmatagalang kooperasyon. Kulang na lang ang pagpirma ng kontrata nito. Napagkasunduan na din namin ang oras ng pagpirma ay bukas ng hapon.”“Ang dahilan kung bakit hindi ito naging maayos noon ay dahil sa ang institute ay nasa yugto ng konstruksyon noong una. Maraming komplikado at maliliit na bagay ang kailangang harapin, at hindi pa matatag ang mga tauhan.”“At sa panahong ito lamang ito naging matatag. Bukod pa rito, ang mga halamang gamot sa Haicheng ay halos monopolyo ng malalaking negosyante ng mga halamang gamot, at ang supply ay hindi sapat sa demand.”“Dagdag pa rito, mga baguhan pa laman
Kumunot ang noo ni Anthony, at isang bumakas ang pagka inis sa mga nasilayan ng kanyang mga mata.Mali ba ang kanyang nakita? Mali ba ang panahon at pagkakataon?Ayos lang naman kung nangyari ito isang beses o dalawang beses, sapagkat baka namalik mata lang siya, ngunit sa dalawang magkasunod na araw, at nakita niya ang pigurang iyon sa iba’t ibang lugar. Mukhang hindi na normal ito!At ang problema lang ay ang pigurang iyon ay kumikislap lamang sa kanyang mga mata, at pagkatapos ay nawawalan din nang bakas.Hindi mapigilan ni Anthony ang pagngisi, naiiling niya ang kanyang ulo at binawi ang kanyang tingin.Siguro nga ay nababaliw na siya, kaya’t patuloy niyang iniisip ang babaeng iyon!“Sir, ang kliyente ay matagal nang naghihintay sa inyong pagdating, hindi pa ba tayo papasok?”Matagal nang naghihintay si Gilbert, at nang hindi niya nakitang ihakbang ng kanyang master ang kanyang mga paa, maingat niyang tinanong.Pumikit si Anthony, inayos ang kanyang emosyon, at kalmadong sumagot,
“Pasensya na po talaga, okay ka lang ba?”Nakita ni Khate na ang taong kaharap niya ay lasing, kaya’t naging alerto siya at humingi ulit ng paumanhin, ngunit mula sa kanyang saloobin “mas mabuting humingi ng tawad kaysa naman magkaroon ng maraming gulo.” Sa sandaling natapos niyang magsalita, biglang tumawa nang masama ang taong nasa harap niya, at medyo pabagu-bago ang kanyang boses, “Magandang dalaga… malalaman mo naman kung okay lang ako o hindi, kung sasamahan mo akong uminom! Kung ipa pagpapasya mong ako ay maging masaya ay sasamahan mo ako, at kung hindi naman ay guguluhin kita ngayon!”Bahagyang kumunot ang noo ni Khate, alam niyang ang taong nasa harap niya ay halatang lasing na at wala na sa tamang pag iisip, kaya’t hindi na sana niya balak pang pansinin ito, ibinaba niya ang kanyang ulo at sinubukang iwasan ito.Habang papalapit siya sa lasing, muling umalingawngaw ang boses ng lasing, “Huwag kang umalis, magandang dalaga! Mayaman ako, kaya kong bayaran ang lahat nang gust
Walang laman ang silid. Pagkapasok ni Anthony, isinara niya ang pinto. Saglit na pinakinggan ang tahimik na silid at ang tanging na maririnig ay ang tunog ng paghinga ng bawat isa. Tumingin si Khate sa paligid, at nakaramdam ng panganib nang walang dahilan, at nagpumiglas nang marahas. “Ano ba ang gusto mong gawin? Bitawan mo ako!” Sa mga sumunod na segundo, siya ay idiniin siya sa sulok ng pader nang walang kahirap-hirap ng lalaki. Halos magkadikit na ang kanilang mga katawan. Ang mainit na hininga ng lalaki ay ibinuga sa kanyang tainga. Agad tumigil sa pagpupumiglas ni Khate, nakasandal siya sa pader, matigas na itinuwid ang kanyang katawan, at hindi sinasadyang binagalan ang kanyang paghinga. Sa layo ng agwat nito, mas lalo pa itong bumabagal, at sa kanyang pagkakadiin ay maaari na siyang mahawakan ng taong nasa harap niya. Kinagat ni Khate ang kanyang labi dahil sa biglang pagkakagulo ng kanyang isip. Kahit gaano katagal na ang nakalipas, ang panggigipit na ibinigay sa k
Si Mikey ay sadyang gutom na talaga, at nang banggitin ang pagkain, agad niyang iniwas ang kanyang atensyon mula sa disenyo ng restaurant, at nagsimulang magbilang gamit ang kanyang mga daliri, "Gusto kong kumain ng sweet and sour na spare ribs, steamed fish, mga hita ng manok... 'Yung mga iyon ang paborito namin ng kuya ko!"Nang marinig ito, tumingin si Anthony kay Miggy na tahimik na nakaupo sa tabi niya.Ayaw sumagot ni Miggy, ngunit nang marinig niyang sinabi iyon ni Mikey, wala na siyang magawa kundi tumango nalang ng tahimik.Inorder ni Anthony ang mga pagkain batay sa mga paborito ng tatlong maliliit na bata, at hindi alam kung anong sasabihin sa kanila. Kaya't pansamantalang naging tahimik ang kanilang mesa.Nang dumating na ang mga pagkain, partikular na pinakiusapan ni Anthony ang waiter na ilagay ang dalawang ulam sa harap ng mga bata.Nagpasalamat si Miggy nang may distansya at magalang, "Salamat po uncle.""Walang anuman." Tumango si Anthony nang walang masyadong emosyon
Tumingin si Khate sa tawag na na-puto, nag-atubili sandali, at inilagay ang telepono para magpatuloy sa pananaliksik. Kebally lang na ang kanyang pananaliksik ay nangangailangan ng ilang oras, at maganda kung makakapunta si Anthony....Sa maliit na playground ng kindergarten, tatlong maliliit na bata ang nakaupo ng magkatabi sa mga bangko na may mga bag sa kanilang mga likod. Sanay na sina Miggy at Mikey na makalimutan sila ng kanilang mommy kapag abala ito sa trabaho. Nakaupo sila ng tuwid at paminsang tumitingin sa itaas para makipag-chat kay Teacher Ann.Si Katerine ay nakapagitna sa dalawa. Medyo nag-aalala siya sa simula, pero nang makita niyang ganoon ang mga kapatid, unti-unting nahatak ang kanyang atensyon sa kanila. Itinaas niya ang kanyang maliit na mukha at nakikinig ng mabuti sa pag-uusap ng mga kapatid, na masaya niyang pinapakinggan.Kahit nang dumating si Anthony, wala ni isa sa kanila ang nakapansin.Tumingin si Anthony sa tatlong maliliit na bata na nakaupo sa isang
Habang pinapanood ni Joshua ang sasakyan ni Khate na umaalis, pumasok na siya sa villa.Nakita niyang nakaupo si Mina sa sofa, umiinom ng tsaa, at may nakalagay na expression ng pagkabigla sa mukha. Nang makita siyang pumasok, iniangat lang nito ang mga mata at pagkatapos ay agad na iniwasan ang tingin.Nakita ni Joshua ang itsura ng kanyang kapatid, kaya't tumaas ang tono ng kanyang boses, "Tingnan mo nga ang itsura mo Mina! Paano ka naman nadismaya ni Dr. Khate? Bakit tuwing makikita mo siya, laging may pang-uuyam sa kanya? Siya ang nagpagaling kay Lolo! Hindi ka ba nag-iisip!"Nagtaas ng kilay si Mina at tiningnan ang kanyang kapatid na may hindi pagkakasunduan, "Benefactor? Hindi naman siya nagkulang sa atin. Tumulong lang siya nang kinakailangan. Hindi tayo nagbigay ng labis sa kanya. Pati nga ikaw, bakit parang hindi mo siya makausap ng maayos? Nakikita mo na ba ang mga palusot na ginagawa niya?"Habang nagsasalita siya, nagtanong din siya, "Kuya, parang ikaw pa ang napapaamo ng
Hindi naitago ni Khate ang kanyang saloobin at hindi natuloy ang pasasalamat na sana'y sasabihin niya.Si Joshua ay natigilan din, pagkatapos ay nakasimangot na tumingin kay kanyang kapatid, at sinaway ito ng may malamig na tinig, "Mina, anong kabastusan na naman ba ang lumalabas sa bibig mo?"Tumagilid si Mina at halatang walang pakialam na nagsalita, "Walang halong kabastusan ang sinasabi ko sayo kuya, sinasabi ko lang ang katotohanan. Sa ilang tao, malinaw naman na nakipaghiwalay siya kay Kuya Anthony noon. Ah, at by the way, umalis pa nga sila ng walang paalam. Ngayon, may mukha pa silang maghabol kay Kuya Anthony. Hindi ba nila alam na si Ate Cassandra na ang kasama ni Kuya Anthony? Hindi ko talaga alam kung ano ang kaibahan ng ganitong asal sa pagiging kabit?"Tumingin siya kay Khate ng may pang-uuyam.Talaga lang hindi niya matanggap ang babae na ito.Kahit na nagpapagaling siya sa Lolo nito, hindi pa rin niya ito ginugusto! Bagamat hindi binanggit ang mga pangalan, malinaw na
Kinabukasan ng umaga, hindi dumating si Anthony, kaya si Khate na lang ang naghatid sa tatlong bata sa kindergarten.Si Teacher Ann ay naghihintay sa may pintuan. Nang makita niyang mag-isa si Khate, bahagya siyang nagulat. "Ms. Khate, bakit mag-isa lang po kayo ngayon?"Nang marinig ito, hindi maiwasan ni Khate na mabigla.Noong nakaraang dalawang araw, palaging kasama niya si Anthony sa paghahatid sa mga bata. Hindi niya inakala na mapapansin ito ng guro at tatanungin pa siya tungkol dito.Mukhang medyo malapit nga sila ni Anthony ngayong mga nakaraang araw.Saglit na hindi alam ni Khate kung paano sasagot.Ngunit bago pa siya makapagsalita, kinuha na ni Katerine ang kanyang maliit na notebook at sumulat sa loob nito: "Nakikitira ako sa bahay ni Auntie ngayon!"Ipinakita ng munting bata ang kanyang notebook at masayang ngumiti.Naalala ni Teacher Ann na parang matamlay si Katerine nitong mga nakaraang araw. Ngayon, kitang-kita ang kasiyahan sa kanyang mukha, kaya hindi napigilan ni
Pagkaalis ni Amalia mula sa bahay ni Khate, habang pauwi siya, naisip niyang tawagan si Cassandra.Sa kabilang linya, nakita ni Cassandra ang tawag ni Amalia nang maaga pa lamang at naguluhan siya ng kaunti."Cassandra, nakausap ko na si Anthony. Sinabi mo noon na gusto niyang kanselahin ang kasal ninyo, pero hindi na niya ito babanggitin muli sa hinaharap." Bagama’t ito ay sariling desisyon lamang ni Amalia, hindi naman tumanggi ang kanyang anak, kaya’t diretso niyang sinabi ito kay Cassandra.Nang marinig ito, tuwang-tuwa si Cassandra. "Totoo po ba ‘yan, Auntie?"Pagkatapos noon, kunwari siyang nagpakita ng lungkot at nagtanong, "Pero paano naman si Khate? Mukhang malapit na ulit ang loob nila ni Anthony, at gusto rin siya ni Katerine..."Nang marinig ang pangalan ni Khate, bumigat ang tono ni Amalia. "Huwag mo siyang alalahanin. Ikaw lang ang magiging asawa ni Anthony sa hinaharap! Bukod pa rito, bata pa si Katerine, wala pa siyang nauunawaan tungkol sa mga bagay na ganyan, kaya k
Malinaw ang nais ipahiwatig ni Amalia—umaasa pa rin siyang magkatuluyan si Anthony at Cassandra.Sa loob ng anim na taon, ilang beses na niyang narinig ang ganitong pangungumbinsi sa kanya ng kanyang ina.Bahagyang napakunot ang noo ni Anthony, bahagyang naiinip. "Aayusin ko ito ma. Pakiusap, huwag ka nang makialam."Hindi rin natuwa si Amalia. "Aayusin mo? Ibig mong sabihin, talagang balak mong ipawalang-bisa ang kasunduan sa kasal kay Cassandra?"Naghintay siya ng sagot, ngunit nanatiling tahimik si Anthony. Unti-unting lumamig ang ekspresyon ni Amalia, at nang muling nagsalita, ang kanyang tinig ay matigas at walang bahid ng pag-aalinlangan. "Anuman ang mangyari, dahil ikaw mismo ang pumayag sa kasunduang ito sa pamilya Feng, hindi ko hahayaan na basta mo na lang itong kanselahin. Matagal kang hinintay ni Cassandra, hindi mo siya dapat biguin. Hindi ako papayag na mabaliwala langang kasunduang ito, kaya huwag mo na itong banggitin kailanman!"Matapos sabihin ito, matalim ang tingin
Narinig ni Anthony ang sinabi ng kanyang ina at tumango nang walang komento.Inakala ni Amalia na sumang-ayon siya at handa nang bumalik upang kunin ang kanyang apo, ngunit narinig niya ang boses ni Anthony mula sa likuran."Maaaring hindi mo alam kung ano ang naging kalagayan ni Katerine nitong nakaraang dalawang araw ma."Natigilan si Amalia nang marinig ito. Totoo nga na nabanggit ni Aunt Zhang na nagkaroon ng autism attack ang kanyang apo, ngunit hindi niya alam kung gaano ito ka seryoso."Mas matindi ang naging pag-atake ng autism ni Katerine sa pagkakataong ito, at kahit si Christopher na eksperto sa larangang psychology ay hindi alam ang gagawin. Ngunit kapag kasama niya si Khate, nagiging parang normal na bata si Katerine. Bukod pa riyan, dahil kay Khate, nakakapagsalita na si Katerine ilang araw na ang nakalipas. Kung noon pa man ay wala tayong nagawa sa kalagayan niya, may naisip ka bang posibilidad na mangyari ito?" tanong ni Anthony sa malalim na tinig.Nakakapagsalita na
Nang makita ni Auntie Meryl na umiiyak nang ganito ang batang miss, agad siyang lumapit upang kumbinsihin siya, "Madam, bumalik ang sakit na autismo ni Katerine nitong nakaraang dalawang araw, at muling binugbog siya ni Cassandra. Kakagaling lang niya ngayon, at hindi pa matatag ang kanyang kondisyon. Huwag mo naman po siyang takutin."Buong gabi pinag-isipan ni Auntie Meryl ang nangyari, at nahulaan na niya kung sino ang nanakit sa batang miss. Ngayon, upang makumbinsi ang ginang, pinilit niyang sabihin ang kanyang hinala.Hindi sumang-ayon si Amalia. "Sinabi na sa akin ni Cassandra ang tungkol dito. Hindi sumunod si Katerine kaya nagalit si Cassandra at dinisiplina siya. Humingi na rin siya ng paumanhin sa akin, pati na rin si Katerine. Magiging madrasta niya si Cassandra sa hinaharap, at ngayon pa lang ay nagkakagulo at hindi sila magkasundo ng dalawa."Narinig ito ni Auntie Meryl ngunit hindi niya alam kung ano ang sasabihin. Tiningnan na lamang niya si Katerine nang may habag.Ka