Sa loob ng Lee MansionMadilim na ang kapaligiran.Tahimik na pumasok si Anthony sa kwarto ni Katerine at inayos ang kumukunot na noo nito, hinaplos niya ngdahan-dahan at agad naman na natanggal nito.Mahimbing na natutulog ang maliit na babae. Tiningnan niya ang anak saglit bago lumingon at umalis ng nakangiti, nawala na ang kanyang takot sa pagkawala ng anak subalit may mga tanong pa rin sa kanyang isipan.Paglabas niya, agad niyang nakita si Gilbert na papalapit upang mag-ulat, "Sir, pumunta ako sa restaurant sa Gouzu para mag-check sa kanila ukol sa mga insidente bago tayo makarating, ngunit sira ang surveillance ng restaurant at wala akong nakitang anumang bagay nakakaiba at magpapatunay sa mga naitanong ninyo sa babaeng nagbalik sa munting binibini."Nang marinig ito, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony, "Anong pagkakataon? Napakaimposibleng masira ang surveillance camera nila ng walang sumira dito."Sa sandaling iyon ay nagkaroon na siya ng hinala, nasira ang surveillance ng r
Sumunod si Miggy sa direksyon ng kanyang tingin at nakita ang maliit na kapatid na nakilala lang nila kahapon.Yumuko nang bahagya si Katerine at tinakpan ang magandang kilay at mukha.At sa mga oras na iyon, bigla na din na tumingin sa kanila si Katerine at nakikipag palakpakan kagaya ng ibang mga bata.Isang kislap ng excitement ang dumaan sa kanyang malalamlam na mga mata nang makita niya na nakatingin sila sa kanya.Hindi niya inaasahang makikita niya muli ang dalawang magkapatid doon.Kahit na isang beses pa lang niya silang nakilala, hindi niya maipaliwanag kung bakit gusto niya silang makasama at kalaro.Ngunit habang nakatitig siya sa kanila, ibinalik na nina Miggy at Mikey ang kanilang mga tingin.“Okay mga bata, kayong dalawa ay pwede nang umupo muna. May dalawang bakanteng upuan doon. Pwede ba kayong maipatabi? Maasahan ba ni Teacher nahindi kayo magkukulit habang kayo nasa magkatabi lang?”Tinuro ng guro ang dalawang bakanteng upuan sa tabi ni Katerine.Natigilan sandali s
Ramdam ni Katerine ang matinding sakit dahil sa pagkakatulak ng kaklase, ngunit wala siyang magagawa kundi ang manahimik nalang dahil alam niya sa sarili niya na wala syang kakayahan.Dahan-dahan na hinimas at pinagpag niya ang kanyang mga kamay, at nagtampo ang mga mata nila ni Mikey.Naluha siya ng bahagya, tumayo mula sa sahig, at kinuha ang isang maliit na notebook mula sa mesa at nagsimulang magsulat, stroke by stroke.Hindi naman natinag ang batang bully habang nakatayo na nakatingin sa kanya na nagmamaldita.Ang batang si Katerine ay hindi talaga nakakapagsalita, at karaniwang nagsusulat na lang sa isang maliit na notebook upang makipag-usap sa kanila.Ngunit dahil iilan lamang ang nakikipaglaro sa kanya, ang maliit na notebook na ito ay bihirang makita at hindi rin nasusulatan.Maya-maya pa, natapos na si Katerine sa pagsusulat, pinihit niya paharap ang maliit na notebook, at ipinakita ito kay Tiffany, "Magsorry ka."Nakita nito ang mga nakasulat dito, huminga ng malalim si Ti
Si Khate ay wala nang alam sa mga nangyari sa kindergarten.Pagkatapos niyang umalis sa kindergarten, pumunta na siya agad sa facility upang mag-report sa research institute na itinayo ng kanyang guro sa China.Pagpasok pa lang niya sa institute, nakita niya ang isang gwapo at eleganteng lalaking nakasuot ng malinis na shirt at pantalon, papalapit sa kanya."Khate, welcome back. Masaya akong makatrabaho ka ulit."Tumayo si Henry sa harap niya at inilahad ang kamay sa kanya pagpapakita ng pag-galang Tumango si Khate nang bahagya, inilahad ang kamay upang makipagkamay sa kanya, at pagkatapos ay mabilis itong kinuha at inilagay sa bulsa ng kanyang palda.Dati, nakasama na rin niya si Henry, ang team ni Professor Wang sa ibang bansa at nagsagawa ng maraming pananaliksik at pag-develop ng mga makabagong gamot.Nang panahong iyon, si Henry ang nagsilbing partner nya sa facility. Pagkatapos ng lahat, nagtapos siya sa isang prestihiyosong unibersidad, at ang kanyang kakayahan ay acknowledge
Nang marinig ang tanong ni Khate, tinago ni Henry ang kanyang ngiti at seryosong sinabi: "Pinagsisikapan naming lutasin ang problemang ito Doc, mahirap po talagang maayos ng mabilisan pero umuusad."Kumunot ang noo ni Khate at tumingin sa kanya, naghihintay sa susunod niyang sasabihin."Kamakailan lang, nakipag-ugnayan ako sa isang supplier ng mga halamang gamot. Napag-usapan na namin ang pangmatagalang kooperasyon. Kulang na lang ang pagpirma ng kontrata nito. Napagkasunduan na din namin ang oras ng pagpirma ay bukas ng hapon.”“Ang dahilan kung bakit hindi ito naging maayos noon ay dahil sa ang institute ay nasa yugto ng konstruksyon noong una. Maraming komplikado at maliliit na bagay ang kailangang harapin, at hindi pa matatag ang mga tauhan.”“At sa panahong ito lamang ito naging matatag. Bukod pa rito, ang mga halamang gamot sa Haicheng ay halos monopolyo ng malalaking negosyante ng mga halamang gamot, at ang supply ay hindi sapat sa demand.”“Dagdag pa rito, mga baguhan pa laman
Kumunot ang noo ni Anthony, at isang bumakas ang pagka inis sa mga nasilayan ng kanyang mga mata.Mali ba ang kanyang nakita? Mali ba ang panahon at pagkakataon?Ayos lang naman kung nangyari ito isang beses o dalawang beses, sapagkat baka namalik mata lang siya, ngunit sa dalawang magkasunod na araw, at nakita niya ang pigurang iyon sa iba’t ibang lugar. Mukhang hindi na normal ito!At ang problema lang ay ang pigurang iyon ay kumikislap lamang sa kanyang mga mata, at pagkatapos ay nawawalan din nang bakas.Hindi mapigilan ni Anthony ang pagngisi, naiiling niya ang kanyang ulo at binawi ang kanyang tingin.Siguro nga ay nababaliw na siya, kaya’t patuloy niyang iniisip ang babaeng iyon!“Sir, ang kliyente ay matagal nang naghihintay sa inyong pagdating, hindi pa ba tayo papasok?”Matagal nang naghihintay si Gilbert, at nang hindi niya nakitang ihakbang ng kanyang master ang kanyang mga paa, maingat niyang tinanong.Pumikit si Anthony, inayos ang kanyang emosyon, at kalmadong sumagot,
“Pasensya na po talaga, okay ka lang ba?”Nakita ni Khate na ang taong kaharap niya ay lasing, kaya’t naging alerto siya at humingi ulit ng paumanhin, ngunit mula sa kanyang saloobin “mas mabuting humingi ng tawad kaysa naman magkaroon ng maraming gulo.” Sa sandaling natapos niyang magsalita, biglang tumawa nang masama ang taong nasa harap niya, at medyo pabagu-bago ang kanyang boses, “Magandang dalaga… malalaman mo naman kung okay lang ako o hindi, kung sasamahan mo akong uminom! Kung ipa pagpapasya mong ako ay maging masaya ay sasamahan mo ako, at kung hindi naman ay guguluhin kita ngayon!”Bahagyang kumunot ang noo ni Khate, alam niyang ang taong nasa harap niya ay halatang lasing na at wala na sa tamang pag iisip, kaya’t hindi na sana niya balak pang pansinin ito, ibinaba niya ang kanyang ulo at sinubukang iwasan ito.Habang papalapit siya sa lasing, muling umalingawngaw ang boses ng lasing, “Huwag kang umalis, magandang dalaga! Mayaman ako, kaya kong bayaran ang lahat nang gust
Walang laman ang silid. Pagkapasok ni Anthony, isinara niya ang pinto. Saglit na pinakinggan ang tahimik na silid at ang tanging na maririnig ay ang tunog ng paghinga ng bawat isa. Tumingin si Khate sa paligid, at nakaramdam ng panganib nang walang dahilan, at nagpumiglas nang marahas. “Ano ba ang gusto mong gawin? Bitawan mo ako!” Sa mga sumunod na segundo, siya ay idiniin siya sa sulok ng pader nang walang kahirap-hirap ng lalaki. Halos magkadikit na ang kanilang mga katawan. Ang mainit na hininga ng lalaki ay ibinuga sa kanyang tainga. Agad tumigil sa pagpupumiglas ni Khate, nakasandal siya sa pader, matigas na itinuwid ang kanyang katawan, at hindi sinasadyang binagalan ang kanyang paghinga. Sa layo ng agwat nito, mas lalo pa itong bumabagal, at sa kanyang pagkakadiin ay maaari na siyang mahawakan ng taong nasa harap niya. Kinagat ni Khate ang kanyang labi dahil sa biglang pagkakagulo ng kanyang isip. Kahit gaano katagal na ang nakalipas, ang panggigipit na ibinigay sa k
Nang marinig ito, medyo natigilan ang ilang tao.Nakakita na sila ng maraming sikat na doktor na nagtangkang gamutin ang matanda, ngunit ito ang unang pagkakataon na nakakita sila ng taong humihiling na hubarin ang damit ng matanda.Si Joshua ang unang kumilos at maingat na nagtanong, “Kailangan po ba talaga ‘yun Doc?”Tiningnan siya ni Khate nang hindi maipaliwanag, “Gusto kong gamutin ang matanda, at nakakaabala ang mga damit. Sino sa inyo ang pwedeng tumulong sa akin na maisagawa ito? Pakiusap bilisan ninyo.”Saglit na nagtinginan ang lahat ng tao sa silid, kasama na ang dating medical team, di maikaila sa kanilang mga mata ang labis na pagtataka.Anong klaseng paggamot ito, at kailangang hubarin ang damit ng pasyente?Nag-atubili si Joshua nang matagal, kinagat ang kanyang ngipin, at humakbang palapit.Nakitang sumuko ang kanyang kapatid, nag-alala si Mina, “Anong klaseng paggamot ‘yan? Bakit…”Sa kalagitnaan pa lang ng kanyang mga salita, nakita niya si Khate na binuksan ang kaho
Nang marinig ni Khate ang mga sinabi, agad nagbago ang ekspresyon sa mukha nina Joshua at Mina.“Anong kalokohan ang pinagsasabi mo!”Galit na tiningnan ni Mina si Khate, “Kaya mo ba siyang pagalingin? Kung hindi, sabihin mo lang nang diretso, huwag mong isumpa ang lolo ko dito!”Malamig siyang tiningnan ni Khate, “Maayos ko pong inilalahad ang tunay na kalagayan ng inyong lolo ko. Dahil sa matagal na pagkaantala, hindi nakatanggap ng napapanahong paggamot ang lolo mo. Ngayon, nagsimulang lumala na ang kondisyon ng lahat ng organs sa kanyang katawan, at ang kanyang resistensya ay mabilis ding bumababa.”“Sa totoo lang, sa ganitong kalagayan, dapat magpahinga ng maigi ang pasyente, ngunit hindi pinansin ng medical team na inimbita ninyo ang kondisyon ng pasyente at binigyan siya ng maraming gamot. Mali ito. Hindi ninyo ginagamot ang sakit, sinusunog ninyo ang buhay niya!”Hindi nagustuhan ng attending physician na namumuno sa medical team, lumapit at tumayo sa tabi ng ilang tao, tiniti
Nakita ni Joshua ang kanyang may tiwalang tingin, medyo naantig siya, ngunit lumingon pa rin siya kay Anthony.Malamig lang na tinignan ni Anthony ang seryosong babae nang walang imik.Nakita ito, tumango si Joshua kay Khate, "Kung gayon ay aabalahin ko si Dr. Khate, pakiusap, sumunod ka sa akin."Huminga ng malalim si Khate, pilit na hindi pinansin ang tingin ng lalaki, tumayo at sumunod kay Joshua, nadaanan niya si Anthony.Nakitang dinala talaga ng kanyang kapatid ang dalagang babae, nakaramdam pa rin ng hindi komportable si Mina at dali-daling sumunod.Nawala ang mga pigura ng tatlo sa sulok ng hagdan.Nakita ni Katerine na umalis ang magandang auntie, at ayaw niyang umalis ito kaya hinila niya ang kwelyo ng Daddy niya, gusto niyang sumunod.Inalis ni Anthony ang kanyang tingin mula sa sulok ng hagdan, ibinaba ang kanyang mga mata upang tingnan ang anak na nasa kanyang mga bisig, nag-pout ito ng kanyang labi nang may kahulugan, at umakyat sa hagdan.Nang makarating siya sa pintuan
Lahat ng naroroon ay natigilan.Naramdaman ni Khate ang mas lalong pagkabalisa nang makita niyang hinablot ng malaking kamay ang kanyang resume.Simula nang makita niya si Anthony, sinadya niyang iwasan ito, at hindi nga niya magawang tumingin sa kanila kahit na saglit lang.Ngunit ngayon, biglang inilahad ng lalaki ang kamay niya at kinuha ang kanyang resume, pilit siyang pinatingin sa kanya. Tila ba nag uutos ito at dapat niyang sundin.Hindi niya alam kung ano ba ang gusto nitong gawin…Mahigpit na hawak ni Anthony ang resume sa kanyang malaking kamay, ang kanyang mga mata ay dumako sa mukha ni Khate, at may makahulugang sinabi, "Ngayon, maraming tao ang magaling ng magpeke ng resume at mapanlinlang. Hindi maganda ang kalagayan ni Lolo Zaw, kaya huwag tayong magpapadala sa mga taong ito."Habang sinasabi niya iyon, kaswal niyang binuksan ang resume sa kanyang kamay at dahan-dahang tiningnan ito, na parang talagang sinusuri ang pagiging tunay ng resume.Ang mga paaralan kung saan na
Di nagtagal, ilang tao ang naglakad sa harap ni Khate.Hawak ni Katerine sa kanyang ama, nakatitig sa magandang tiyahin na malapit, na nagpapakita ng ekspresyon ng kagalakan.Tiningnan ni Khate ang ama at anak na may magkaibang mga mata, at hindi niya alam kung paano mag-react sa loob ng ilang sandali.Sa kabutihang palad, ang lalaking nasa harap niya ang unang bumasag sa katahimikan, "Ikaw ba ang doktor na inirekomenda ni Henry para gamutin ang aking ama?"Inalis ni Khate ang kanyang ekspresyon at ngumiti nang bahagya, "Ako nga po, kamusta po, ang pangalan ko po ay Khate.""Doctor Khate."Inilahad ng lalaki ang kanyang kamay sa kanya, "Ang pangalan ko ay Joshua Zaw, at ito ang aking kapatid na babae, si Mina Zaw."Matapos magsalita, sinulyapan niya si Anthony na nasa likod lang nilang magkakapatid, "At ito naman...ay tinuturing naming kapatid, ang apelyido niya ay Lee."Napilitang tumango si Khate at binati sila, "Ginoo Joshua, Binibining Mina... Ginoo Lee."Sa sandaling bumagsak ang
Medyo komplikado ang kondisyon ng matandang lalaki ng pamilyang Zaw, kaya nga walang magawa ang mga kilalang doktor.Mahabang paliwanag ni Henry tungkol sa kalagayan ng matandang lalaking Zaw.Alas-sais ng gabi, nagtungo si Khate sa mansyon ng pamilyang Zaw nang mag-isa ayon sa address na ibinigay ni Henry pagkatapos ng kanyang trabaho sa institute.Ang nagbukas ng pinto ay isang middle-aged na lalaking mukhang katiwala.Nang makita niya si Khate, naging magalang siya at nagtanong, "Kumusta po, sino po sila, may maipaglilingkod po ba ako sa inyo?"Ngumiti si Khate at sinabi, "Kumusta po, ako po ang doktor na tumawag upang pumunta para makita si G. Zaw."Nang marinig ito, tinignan siya ng katiwala mula ulo hanggang paa, at nakitang bata pa siya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting pagdududa.Siya ay bata pa, kaya niya ba ito?Gayunpaman, hindi niya ito ipinakita sa kanyang mukha. Pagkatapos ng dalawang segundo, sinabi niya, "Dahil ikaw ay isang doktor na naparito, pakiusap, sum
Alam niyang pinagkakaguluhan siya, at maraming proyekto sa institute ang nakapending pa rin,hindi maiwasang medyo mainis si Khate.Hindi niya inaasahan na pagkatapos ng anim na taon, ang galit ni Cassandra sa kanya ay ganoon pa rin kalaki, at siya ay walang tigil pa rin ngang gumamit ng gayong karumaldumang na paraan upang makaganti sa kanya!Pero hindi ngayon ang oras para ilabas ang kanyang emosyon.Kinurot ni Khate ang kanyang mga palad para pakalmahin ang sarili, itinaas ang kanyang mga mata at sinabi kay Henry: "Hindi mahalaga. Kung hindi tayo makakahanap ng dito sa lungsod na ito, maaari tayong makipag-ugnayan sa mga dealer ng mga halamang gamot sa ibang lungsod. Palagi tayong makakahanap ng mga taong gusto tayong tulungan at handang makipagtulungan sa atin."Gayunpaman, ang gastos at oras na gugugulin ay magiging mas mataas.Kahit hindi sinabi ni Khate, alam niya ito sa kanyang puso.Umaasa rin siyang makahanap ng angkop na partner sa lokal, ngunit wala talaga ngayon."Hindi..
Nang marinig ito, itinigil ni Anthony ang kanyang trabaho, nakikita niya sa kanyang isipan ang likod ni Khate na umalis kasama ng isang estranghero kagabi, dumilim ang kanyang mga mata, nais niyang magalit, pero "Sino iyon?""Ang lalaki ay si Dr. Henry, isa sa mga pinuno ng Virus Research Institute. Noon, pumunta ang matandang lalaki ng pamilya Zaw para magpagamot sa kanya."Napansin ni Gilbert na bumagsak ang air pressure sa opisina, at medyo nag-iingat na siya sa mga tono ng kanyang pananalita."Bukod pa rito, nalaman ko rin na si Henry Sou ay single pa rin, at si Miss Khate at siya... ay walang espesyal na relasyon. Pag-usapan natin ang iba pa tungkol sa kanya, nag-aral din ng medisina si Miss Khate sa kolehiyo kagaya ni Dr. Sou. Maaaring nagkita ang dalawa sa paaralan, o kaya ay sa mismong trabaho."Nang marinig ang posibilidad na ito, medyo kumalma ang ekspresyon ni Anthony, "Bukod dito, may iba pa bang nalaman mo?"Medyo nahihiya si Gilbert, "Iyan lang ang lahat ng nalaman namin
"Itaas ang presyo ng dalawang porsyentong puntos?"Nagulat na pahayag ni Henry. "Ms. Feng, hindi ba natin napag-usapan na ito noon? Ngayon ay malapit na tayong pumirma ng kontrata, bakit bigla ninyong tinaasan ang presyo?"Mababakas sa kanilang mga mukha ang pagkagulat, inayos ni Cassandra ang kanyang mga binti nang kumportable, at sinabi ng mahinahon, "Napagkasunduan nga, ngunit ang presyo ng mga materyales na panggamot sa merkado ay sa pangkalahatan ay tumaas dahil sa taong ito. Kung pipirmahan pa rin namin ang kontrata sa iyo sa orihinal na napagkasunduang presyo, masyadong malulugi kami. Sana'y maintindihan mo Dr. Henry."Sinabi ito nang may magandang dahilan.Ang mukha ni Henry ay bahagyang namuo, at siya ay sumimangot at nais na magsabi ng isang bagay, ngunit muling pinigilan ni Khate."Sa tingin ko bigla na lang gustong itaas ni Ms. Feng ang presyo dahil nakita niya ako, tama ba? Alam ko rin ang presyo ng mga materyales na panggamot sa merkado. Kung gusto mong itaas ang presyo,