“Pasensya na po talaga, okay ka lang ba?”Nakita ni Khate na ang taong kaharap niya ay lasing, kaya’t naging alerto siya at humingi ulit ng paumanhin, ngunit mula sa kanyang saloobin “mas mabuting humingi ng tawad kaysa naman magkaroon ng maraming gulo.” Sa sandaling natapos niyang magsalita, biglang tumawa nang masama ang taong nasa harap niya, at medyo pabagu-bago ang kanyang boses, “Magandang dalaga… malalaman mo naman kung okay lang ako o hindi, kung sasamahan mo akong uminom! Kung ipa pagpapasya mong ako ay maging masaya ay sasamahan mo ako, at kung hindi naman ay guguluhin kita ngayon!”Bahagyang kumunot ang noo ni Khate, alam niyang ang taong nasa harap niya ay halatang lasing na at wala na sa tamang pag iisip, kaya’t hindi na sana niya balak pang pansinin ito, ibinaba niya ang kanyang ulo at sinubukang iwasan ito.Habang papalapit siya sa lasing, muling umalingawngaw ang boses ng lasing, “Huwag kang umalis, magandang dalaga! Mayaman ako, kaya kong bayaran ang lahat nang gust
Walang laman ang silid. Pagkapasok ni Anthony, isinara niya ang pinto. Saglit na pinakinggan ang tahimik na silid at ang tanging na maririnig ay ang tunog ng paghinga ng bawat isa. Tumingin si Khate sa paligid, at nakaramdam ng panganib nang walang dahilan, at nagpumiglas nang marahas. “Ano ba ang gusto mong gawin? Bitawan mo ako!” Sa mga sumunod na segundo, siya ay idiniin siya sa sulok ng pader nang walang kahirap-hirap ng lalaki. Halos magkadikit na ang kanilang mga katawan. Ang mainit na hininga ng lalaki ay ibinuga sa kanyang tainga. Agad tumigil sa pagpupumiglas ni Khate, nakasandal siya sa pader, matigas na itinuwid ang kanyang katawan, at hindi sinasadyang binagalan ang kanyang paghinga. Sa layo ng agwat nito, mas lalo pa itong bumabagal, at sa kanyang pagkakadiin ay maaari na siyang mahawakan ng taong nasa harap niya. Kinagat ni Khate ang kanyang labi dahil sa biglang pagkakagulo ng kanyang isip. Kahit gaano katagal na ang nakalipas, ang panggigipit na ibinigay sa k
Nasakop ng mainit na labi ng lalaki ang kanyang mga labi, at nagsalubong ang kanilang mga hininga.Nablangko ang isip ni Khate.Hindi niya inaasahan na gagawin ito ni Anthony sa kanya!Ang kamay ng lalaki ay nanginginig sa kanyang baba at pinipilit na pinapanganga siya.Biglang nagising sa katotohanan si Khate at nagpumiglas nang walang pakialam, “Anthony, pakawalan mo ako!”“Nababaliw ka na ba? Pribadong silid ito! Pwede pumasok ang kahit sino anytime!”Biglang kumalas si Anthony nang kaunti dahil sa kanyang pagpupumiglas pero hinawakan pa rin niya bewang ni Khate palapit sa kanya. Kahit na tumigil ito bahagya, inilapat pa rin niya ulit ang kanyang mga labi at hinila ang kanyang ibabang labi, “So ano? Hindi ba sinabi mong babayaran mo ako? Gusto kong bayaran mo ako nang isang beses, natatakot ka ba sa kabayarang hihingin ko?”Tumayo nang bahagya si Khate at ang mga mata ay mariing nakatitig sa lalaki na nasa harapan niya, nagpumiglas siya nang maalala ang karanasan noong gabing iyon
Pagkalabas ni Khate sa pribadong silid, wala na siyang alam na mapupuntahan, kaya kailangan niyang magtago sa hagdanan.Sumandal siya sa pader, humihingal nang malakas, pagod na pagod siya sa kakatakbo palayo kay Anthony. Sa pagkakasandal niya agad niya itaas ang kanyang kamay para hawakan ang kanyang mga labi na hinalikan at nasaktan. Parang naiwan pa rin ang temperatura ng lalaki sa kanyang mga labi.Pagkalipas ng ilang minuto, ibinaba ni Khate ang kanyang mga mata, napagtanto na siya nagkukunwari lang sa kanyang sarili.Sa loob ng maraming taon, akala niya ay wala na siyang nararamdaman kay Anthony, ngunit hindi niya inaasahan na isang pagkikita lang ay madaling magulo ang kanyang puso.Pagkaraan ng ilang sandali, nang maging matatag na ang kanyang emosyon, bumalik si Khate sa pribadong silid.Ang mga empleyado sa loob ay abala pa rin, at bahagya lamang silang nagpigil nang makita siyang pumasok.Tumingin si Henry sa kanya at nakita na parang nasa ibang estado na siya kaysa noon
Sumunod ito sa ama, lumapit at inilahad ni Katerine ang kanyang nasaktang kamay upang ipakita sa kanya.Nakita ang mga galos sa kanyang kamay, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony, "Paano nangyari ito? Bina-bully ka ba ng ibang bata?"Natigilan si Katerine sandali, at pagkatapos ay mariing umiling.Hindi ka binu-bully?Naguluhan si Anthony, "Kung himdi ka nabully, ano pala ang nangyari?"Muling kinuha ni Katerine ang paintbrush at nagsulat ng ilang letra sa maliit na notebook stroke by stroke. Pagkatapos magsulat "wala, hindi ko po alam”, bahagya niyang ikiling ang kanyang ulo nang hindi sigurado.Masyadong mahirap isulat ang salitang ito.Kapag nakakita siya ng salitang hindi niya alam kung paano isulat, karaniwan niyang idadagdag ang salitang wala at di ko alam.Ngunit hindi niya madalas isulat ang mga salitang ito, kaya hindi niya alam kung tama ang pagkakaintindi niya."Nahulog ka ba sa school?"Nakita ni Anthony ang katagang “opo” na isinulat niya at tinanong siya para kumpirmahi
Pagkatapos umakyat ng dalawang maliit na bata, unti-unting nawala ang ngiti sa mukha ni Khate."May problema ba bess? Ano ang iniisip mo?"Pinatay ni Kyrrine ang TV at lumapit sa kaibigan para magpakita ng pag-aalala.Nag-atubili si Khate sandali, at iniiwasan ang pangunahing punto ngunit naisip niyang si Kyrrine lang ang kanyang kakampi, kung kaya ikinuwento niya ang mga pangyayari sa gabing iyon, "Ngayon lang, habang ako ay nasa Dragon Emperor’s Tower, doon namin naisipan kumain ng hapunan, nakita ko si Anthony."Bukod kay Kyrrine, wala siyang ibang mapagsabihan tungkol sa nangyari anim na taon na ang nakalilipas.Nang marinig nito, natigilan si Kyrrine sandali, at hindi mapigilang humikab, "Anong klaseng masamang kapalaran ito para sa inyo... Ang laki ng lungsod na ito, at pinagtagpo pa rin kayo, iniisip ko na kung hindi ninyo pagpapasyahan na hanapin ang isa't isa, ang posibilidad na magkita ay halos zero."Ibinaba ni Khate ang kanyang mga mata, hindi alam ang iniisip niya."Kaya,
Pagkatapos niyang makitang kinuha si Katerine ng guro, binawi ni Anthony ang tingin niya at sinabi kay Gilbert, "Tara na."Tumango si Gilbert at nagmaneho papunta sa Lee company.Pagdating sa kompanya, dumiretso si Anthony sa isang high-level meeting.Nang matapos ang meeting, mahigit isang oras na ang lumipas.Dumiretso si Anthony pabalik sa opisina niya."Anthony, nandito ka na pala."Pagkapasok niya sa pinto, narinig niya ang boses ni Cassandra.Nang marinig iyon, bahagyang kumunot ang noo ni Anthony.Nakita niya lang si Cassandra na nakasuot ng itim na suit, nakatayo sa harap ng desk niya at nakangiti. Parang ilang sandali na siyang naghihintay sa loob."Anong oras ka dumating?"Naglakad si Anthony papunta sa likod ng desk, ang mga mata niya ay dumako sa mga dokumento sa mesa, at sa huli ay napunta kay Cassandra.Ng nakitang umupo na siya, ay umupo na rin si Cassandra, nakangiting banayad, "Kakadating ko lang kanina, at narinig ko kay Gilbert na pumunta ka na agad sa meeting."Pagk
Matapos magsalita si Anthony, hindi niya pinansin ang reaksyon ni Cassandra.Sa simula pa lang, ang pagpapakasal kay Cassandra ay para lamang ibayad ang utang na loob ng lolo niya dahil sa pagligtas sa kanyang buhay.Dahil dito, naging malapit siya sa Feng family, kaya nang imungkahi ng mga nakatatanda na pakasalan niya si Cassandra, tinanggap niya ito nang walang komento.Akala pa nga niya noon na si Cassandra ang "white moonlight" sa kanyang puso.Ngunit anim na taon na ang nakalipas, nang biglang umalis si Khate nang walang paalam, saka niya napagtanto na ang nararamdaman niya para kay Cassandra ay hindi ang pag-ibig na akala niya.Mula noon, paulit-ulit siyang hinikayat ng mga nakatatanda ng dalawang pamilya na ituloy ang kasal, ngunit lagi siyang may dahilan para ipagpaliban ito.Sa nakalipas na anim na taon, ginawa niya ang lahat para tulungan ang Feng family at pinagbigyan ang lahat ng kanilang mga kahilingan sa negosyo, bilang pagbabayad sa utang na buhay.Ngayon, sa tingin ni
Nang marinig ito, medyo natigilan ang ilang tao.Nakakita na sila ng maraming sikat na doktor na nagtangkang gamutin ang matanda, ngunit ito ang unang pagkakataon na nakakita sila ng taong humihiling na hubarin ang damit ng matanda.Si Joshua ang unang kumilos at maingat na nagtanong, “Kailangan po ba talaga ‘yun Doc?”Tiningnan siya ni Khate nang hindi maipaliwanag, “Gusto kong gamutin ang matanda, at nakakaabala ang mga damit. Sino sa inyo ang pwedeng tumulong sa akin na maisagawa ito? Pakiusap bilisan ninyo.”Saglit na nagtinginan ang lahat ng tao sa silid, kasama na ang dating medical team, di maikaila sa kanilang mga mata ang labis na pagtataka.Anong klaseng paggamot ito, at kailangang hubarin ang damit ng pasyente?Nag-atubili si Joshua nang matagal, kinagat ang kanyang ngipin, at humakbang palapit.Nakitang sumuko ang kanyang kapatid, nag-alala si Mina, “Anong klaseng paggamot ‘yan? Bakit…”Sa kalagitnaan pa lang ng kanyang mga salita, nakita niya si Khate na binuksan ang kaho
Nang marinig ni Khate ang mga sinabi, agad nagbago ang ekspresyon sa mukha nina Joshua at Mina.“Anong kalokohan ang pinagsasabi mo!”Galit na tiningnan ni Mina si Khate, “Kaya mo ba siyang pagalingin? Kung hindi, sabihin mo lang nang diretso, huwag mong isumpa ang lolo ko dito!”Malamig siyang tiningnan ni Khate, “Maayos ko pong inilalahad ang tunay na kalagayan ng inyong lolo ko. Dahil sa matagal na pagkaantala, hindi nakatanggap ng napapanahong paggamot ang lolo mo. Ngayon, nagsimulang lumala na ang kondisyon ng lahat ng organs sa kanyang katawan, at ang kanyang resistensya ay mabilis ding bumababa.”“Sa totoo lang, sa ganitong kalagayan, dapat magpahinga ng maigi ang pasyente, ngunit hindi pinansin ng medical team na inimbita ninyo ang kondisyon ng pasyente at binigyan siya ng maraming gamot. Mali ito. Hindi ninyo ginagamot ang sakit, sinusunog ninyo ang buhay niya!”Hindi nagustuhan ng attending physician na namumuno sa medical team, lumapit at tumayo sa tabi ng ilang tao, tiniti
Nakita ni Joshua ang kanyang may tiwalang tingin, medyo naantig siya, ngunit lumingon pa rin siya kay Anthony.Malamig lang na tinignan ni Anthony ang seryosong babae nang walang imik.Nakita ito, tumango si Joshua kay Khate, "Kung gayon ay aabalahin ko si Dr. Khate, pakiusap, sumunod ka sa akin."Huminga ng malalim si Khate, pilit na hindi pinansin ang tingin ng lalaki, tumayo at sumunod kay Joshua, nadaanan niya si Anthony.Nakitang dinala talaga ng kanyang kapatid ang dalagang babae, nakaramdam pa rin ng hindi komportable si Mina at dali-daling sumunod.Nawala ang mga pigura ng tatlo sa sulok ng hagdan.Nakita ni Katerine na umalis ang magandang auntie, at ayaw niyang umalis ito kaya hinila niya ang kwelyo ng Daddy niya, gusto niyang sumunod.Inalis ni Anthony ang kanyang tingin mula sa sulok ng hagdan, ibinaba ang kanyang mga mata upang tingnan ang anak na nasa kanyang mga bisig, nag-pout ito ng kanyang labi nang may kahulugan, at umakyat sa hagdan.Nang makarating siya sa pintuan
Lahat ng naroroon ay natigilan.Naramdaman ni Khate ang mas lalong pagkabalisa nang makita niyang hinablot ng malaking kamay ang kanyang resume.Simula nang makita niya si Anthony, sinadya niyang iwasan ito, at hindi nga niya magawang tumingin sa kanila kahit na saglit lang.Ngunit ngayon, biglang inilahad ng lalaki ang kamay niya at kinuha ang kanyang resume, pilit siyang pinatingin sa kanya. Tila ba nag uutos ito at dapat niyang sundin.Hindi niya alam kung ano ba ang gusto nitong gawin…Mahigpit na hawak ni Anthony ang resume sa kanyang malaking kamay, ang kanyang mga mata ay dumako sa mukha ni Khate, at may makahulugang sinabi, "Ngayon, maraming tao ang magaling ng magpeke ng resume at mapanlinlang. Hindi maganda ang kalagayan ni Lolo Zaw, kaya huwag tayong magpapadala sa mga taong ito."Habang sinasabi niya iyon, kaswal niyang binuksan ang resume sa kanyang kamay at dahan-dahang tiningnan ito, na parang talagang sinusuri ang pagiging tunay ng resume.Ang mga paaralan kung saan na
Di nagtagal, ilang tao ang naglakad sa harap ni Khate.Hawak ni Katerine sa kanyang ama, nakatitig sa magandang tiyahin na malapit, na nagpapakita ng ekspresyon ng kagalakan.Tiningnan ni Khate ang ama at anak na may magkaibang mga mata, at hindi niya alam kung paano mag-react sa loob ng ilang sandali.Sa kabutihang palad, ang lalaking nasa harap niya ang unang bumasag sa katahimikan, "Ikaw ba ang doktor na inirekomenda ni Henry para gamutin ang aking ama?"Inalis ni Khate ang kanyang ekspresyon at ngumiti nang bahagya, "Ako nga po, kamusta po, ang pangalan ko po ay Khate.""Doctor Khate."Inilahad ng lalaki ang kanyang kamay sa kanya, "Ang pangalan ko ay Joshua Zaw, at ito ang aking kapatid na babae, si Mina Zaw."Matapos magsalita, sinulyapan niya si Anthony na nasa likod lang nilang magkakapatid, "At ito naman...ay tinuturing naming kapatid, ang apelyido niya ay Lee."Napilitang tumango si Khate at binati sila, "Ginoo Joshua, Binibining Mina... Ginoo Lee."Sa sandaling bumagsak ang
Medyo komplikado ang kondisyon ng matandang lalaki ng pamilyang Zaw, kaya nga walang magawa ang mga kilalang doktor.Mahabang paliwanag ni Henry tungkol sa kalagayan ng matandang lalaking Zaw.Alas-sais ng gabi, nagtungo si Khate sa mansyon ng pamilyang Zaw nang mag-isa ayon sa address na ibinigay ni Henry pagkatapos ng kanyang trabaho sa institute.Ang nagbukas ng pinto ay isang middle-aged na lalaking mukhang katiwala.Nang makita niya si Khate, naging magalang siya at nagtanong, "Kumusta po, sino po sila, may maipaglilingkod po ba ako sa inyo?"Ngumiti si Khate at sinabi, "Kumusta po, ako po ang doktor na tumawag upang pumunta para makita si G. Zaw."Nang marinig ito, tinignan siya ng katiwala mula ulo hanggang paa, at nakitang bata pa siya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaunting pagdududa.Siya ay bata pa, kaya niya ba ito?Gayunpaman, hindi niya ito ipinakita sa kanyang mukha. Pagkatapos ng dalawang segundo, sinabi niya, "Dahil ikaw ay isang doktor na naparito, pakiusap, sum
Alam niyang pinagkakaguluhan siya, at maraming proyekto sa institute ang nakapending pa rin,hindi maiwasang medyo mainis si Khate.Hindi niya inaasahan na pagkatapos ng anim na taon, ang galit ni Cassandra sa kanya ay ganoon pa rin kalaki, at siya ay walang tigil pa rin ngang gumamit ng gayong karumaldumang na paraan upang makaganti sa kanya!Pero hindi ngayon ang oras para ilabas ang kanyang emosyon.Kinurot ni Khate ang kanyang mga palad para pakalmahin ang sarili, itinaas ang kanyang mga mata at sinabi kay Henry: "Hindi mahalaga. Kung hindi tayo makakahanap ng dito sa lungsod na ito, maaari tayong makipag-ugnayan sa mga dealer ng mga halamang gamot sa ibang lungsod. Palagi tayong makakahanap ng mga taong gusto tayong tulungan at handang makipagtulungan sa atin."Gayunpaman, ang gastos at oras na gugugulin ay magiging mas mataas.Kahit hindi sinabi ni Khate, alam niya ito sa kanyang puso.Umaasa rin siyang makahanap ng angkop na partner sa lokal, ngunit wala talaga ngayon."Hindi..
Nang marinig ito, itinigil ni Anthony ang kanyang trabaho, nakikita niya sa kanyang isipan ang likod ni Khate na umalis kasama ng isang estranghero kagabi, dumilim ang kanyang mga mata, nais niyang magalit, pero "Sino iyon?""Ang lalaki ay si Dr. Henry, isa sa mga pinuno ng Virus Research Institute. Noon, pumunta ang matandang lalaki ng pamilya Zaw para magpagamot sa kanya."Napansin ni Gilbert na bumagsak ang air pressure sa opisina, at medyo nag-iingat na siya sa mga tono ng kanyang pananalita."Bukod pa rito, nalaman ko rin na si Henry Sou ay single pa rin, at si Miss Khate at siya... ay walang espesyal na relasyon. Pag-usapan natin ang iba pa tungkol sa kanya, nag-aral din ng medisina si Miss Khate sa kolehiyo kagaya ni Dr. Sou. Maaaring nagkita ang dalawa sa paaralan, o kaya ay sa mismong trabaho."Nang marinig ang posibilidad na ito, medyo kumalma ang ekspresyon ni Anthony, "Bukod dito, may iba pa bang nalaman mo?"Medyo nahihiya si Gilbert, "Iyan lang ang lahat ng nalaman namin
"Itaas ang presyo ng dalawang porsyentong puntos?"Nagulat na pahayag ni Henry. "Ms. Feng, hindi ba natin napag-usapan na ito noon? Ngayon ay malapit na tayong pumirma ng kontrata, bakit bigla ninyong tinaasan ang presyo?"Mababakas sa kanilang mga mukha ang pagkagulat, inayos ni Cassandra ang kanyang mga binti nang kumportable, at sinabi ng mahinahon, "Napagkasunduan nga, ngunit ang presyo ng mga materyales na panggamot sa merkado ay sa pangkalahatan ay tumaas dahil sa taong ito. Kung pipirmahan pa rin namin ang kontrata sa iyo sa orihinal na napagkasunduang presyo, masyadong malulugi kami. Sana'y maintindihan mo Dr. Henry."Sinabi ito nang may magandang dahilan.Ang mukha ni Henry ay bahagyang namuo, at siya ay sumimangot at nais na magsabi ng isang bagay, ngunit muling pinigilan ni Khate."Sa tingin ko bigla na lang gustong itaas ni Ms. Feng ang presyo dahil nakita niya ako, tama ba? Alam ko rin ang presyo ng mga materyales na panggamot sa merkado. Kung gusto mong itaas ang presyo,