Ramdam ni Katerine ang matinding sakit dahil sa pagkakatulak ng kaklase, ngunit wala siyang magagawa kundi ang manahimik nalang dahil alam niya sa sarili niya na wala syang kakayahan.Dahan-dahan na hinimas at pinagpag niya ang kanyang mga kamay, at nagtampo ang mga mata nila ni Mikey.Naluha siya ng bahagya, tumayo mula sa sahig, at kinuha ang isang maliit na notebook mula sa mesa at nagsimulang magsulat, stroke by stroke.Hindi naman natinag ang batang bully habang nakatayo na nakatingin sa kanya na nagmamaldita.Ang batang si Katerine ay hindi talaga nakakapagsalita, at karaniwang nagsusulat na lang sa isang maliit na notebook upang makipag-usap sa kanila.Ngunit dahil iilan lamang ang nakikipaglaro sa kanya, ang maliit na notebook na ito ay bihirang makita at hindi rin nasusulatan.Maya-maya pa, natapos na si Katerine sa pagsusulat, pinihit niya paharap ang maliit na notebook, at ipinakita ito kay Tiffany, "Magsorry ka."Nakita nito ang mga nakasulat dito, huminga ng malalim si Ti
“Anthony, tatlong taon na tayong mag-asawa, ngunit minsan hindi mo man lang ako nagawang haplusin ng may pagmamahal. Isusuko ko na ang pagsasamang ito para magpakasayo ng kerida mo. Pagkatapos ng gabing to, lumayas ka at hanapin mo siya! Pero sa ngayon, isipin mo muna ito na kabayaran ng mga pagmamahal na inalay ko sayo, okay…”Pagkatapos magsalita ni Khate, idinantay niya ang kanyang katawan at hinalikan ang lalaking nasa harapan niya, hinalikan niya ito na ani mo’y parang nababalik at kahibangan na gaya ng gamu-gamo sa apoy.Alam niya sa kanyang sarili na ang kanyang ginagawa ay kasuklam-suklam.Ngunit minahal niya ang lalaking ito ng napakatagal kahit alam niyang napakahirap.Ngayon, siya ay nagmamakaawa para sa kararampot na ginhawa.“How dare you Khate!!”Nagngangalit ang mga ngipin ni Anthony, at ang kanyang maseselan at gwapong mukha ay ay napuno ng galit.Nais niyang itulak palayo ang babae ngunit ang kaniyang pagkabalisa at ang kanyang panghihina ay mabilisang dumaloy sa kany
Agad na pumunta ng opisina ni Professor Wang si Khate.At sa pagkapasok niya opisina, nakita niya ang dalawa niyang anak na nakaupo sa sofa habang pinalalambitin ang kanilang mga binti.Nang makita nila ang kanilang ina, agad silang nagalak at nagpaunahan na tumakbo papunta dito. “Mommy, finally lumabas na po kayo! Akala namin ni Mikey doon na po kayo maninirahan sa laboratory ng mahabang panahon!”“Mommy, you always worked hard, are you tired? Upo po kayo dito mommy, bilis po. I’ll pat your back.”Pagkasabi ng kanyang anak ay kinuha nito ang kanyang magkabilang kamay at hinila palapit sa sofa na kanilang pinagkakaupuan.Naupo si Khate at pinagmasdan ang kanyang dalawang mapagmahal na mga anak, pero napagtanto niyang kailangan silang mapagsabihan sa kanilang ginawang pang gugulo.“Aha! Ngayon kayo ay nagpapakita ng magandang pag-uugali, pero bakit hindi kayo nagbehave nang pinaglaruan ninyo ang aking kompyuter?”Nakita ni Professor Wang ang mga eksena habang nakaupo sa kanyang mesa at
Sa Paglabas ng PaliparanHabang lumalabas ng paliparan, kinakabahan si Khate at paulit-ulit na lumilingon upang tingnan kung nakasunod sa kanila ang lalaki. Mabuti naman at hindi na nila nakita muli ang taong iyon hanggang sa makalabas sila ng gate ng paliparan.Nakahinga ng maluwag si Khate. Ang dalawang bata ay hawak niya, at nakaramdam sila ng kaunting pagtataka nang makita nilang panay lingon ang kanilang ina halos bawat tatlong hakbang sa daan. Gayunpaman, dahil nakita nilang kinakabahan ang kanilang ina, alam nilang hindi magandang panahon iyon upang magtanong, kaya sumunod na lamang siya nang tahimik."Khate! Miggy! Mikey!"May narinig na boses ng babae mula sa malayo.Tumingala ang tatlo at nakita nila ang isang babaeng nakasuot ng simple ngunit eleganteng damit sa kabilang kalsada, kumakaway ang kamay at mabilis na lumapit sa kanila ng nakangiti.Nang makita ang papalapit na tao, unti-unting huminahon ang kinakabahan na puso ni Khate at ngumiti siya, "Kyrrine, matagal na tayo
Si Khate ay may hinala rin sa isip niya... Maaari kayang ang maliit na batang ito ay pipi?Nang maisip ang posibilidad na ito, lalo siyang naawa sa batang babae, at bumulong, "Ibigay mo ang kamay mo kay auntie, okay?"Habang sinasabi niya iyon, inilahad niya ang kanyang kamay.Tiningnan siya ng batang babae nang nahihiya, at pero lumambot na ang kanyang ekspresyon nang marinig ang boses niya.Hindi nagmadali si Khate, at naghintay ng may pasensya sa kanya, dahan-dahang tinatanggap ang kanyang sarili.Matagal na nag-alangan ang batang babae bago dahan-dahang inilahad ang kamay kay Khate.Nakita ito ni Khate at agad itong hinawakan ng marahan, ngumiti at tinulungan ang bata na tumayo, at sinamantala ang pagkakataon upang muling suriin ito.Ang distansya sa pagitan ng dalawa ay napalapit na din sa isa’t isa dahil sa ginawang ito ni Khate.Ang katawan ng batang babae ay napakinis at may amoy gatas.Lumambot ang puso ni Khate, ngunit hindi niya maiwasang isipin ang kanyang anak na namatay.
Matagal na tinitigan ni Anthony ang babae. Maingat na kinurot ni Cassandra ang kanyang palad, natatakot siya na baka mabunyag ang kanyang kahinaan. “Mas mabuting maging ganun na lang katulad ng sinabi mo.” Maya-maya, iniwas ni Anthony ang tingin sa babae at tumingin kay Gilbert na naghihintay sa gilid, “May balita na ba mula sa pulis?” Mabigat ang tono ni Gilbert, “Wala pa po, Sir.” Pagkatapos niyang sabihin iyon, maingat niyang tiningnan si Anthony at nag-aalalang sinabi, “Hindi po kaya ang munting binibini ay naging biktima na ng pandurukot?” Ang batang iyon ay paborito ng kanyang amo. May mataas na katayuan siya sa pamilyang Lee. Sa loob ng maraming taon, naging target siya ng maraming tao. Mayroon ding pagkakataon na halos madukot na siya. Ngayon hindi siya mahanap ng sinuman sa paligid, at kahit ang pulis ay wala pang maibigay na balita, kaya kailangang isipin ni Gilbert na ito ay nadukot. Nang marinig ito, biglang dumilim ang mga mata ni Anthony, at mahigpit niyang
Ang Gouzu ay isang pribadong restaurant na maihahanay sa mga five star restaurants. Kilala ito sa may mga waiters at waitress na magagalang sa serbisyo at masasarap na pagkain. Bukas lamang ito sa mga high-end na kliyente na may reservation. Kailangang gawin ang reservation isang buwan nang maaga. Nakahanap pa rin si Kyrrine ng mga koneksyon at nakakuha ng isang reservation kahapon. Ang layout ng restaurant ay napaka-elegante din sa panloob at labas na mga disenyo at kagamitan . Ang bawat upuan ay pinaghihiwalay ng isang screen. Mayroong isang maliit na pintuang kahoy sa harap, ngunit walang kisame. Kapag kumakain sa gabi, ang chandelier sa kisame ay puno ng atmospera, na medyo katulad ng pilosopikal na konsepto ng mga sinaunang tao na umiinom sa ilalim ng buwan. Pumasok sila sa loob at sabay na umupo sa isang bilog na mesa. Di nagtagal, dumating ang waiter na may dalang pagkain nila. Natatakot si Khate na hindi makakain nang maayos ang batang babae sa tabi niya, kaya't bina
Dalawang tao lamang ang nasa nakareserbang mesa, isang batang babae at middle aged na babae.Inilibot agad ni Anthony ang kanyang mga mata sa paligid ng nakareserbang mesa at sa huli ay napunta sa kanyang paningin sa anak na babae.Kakatapos lamang kumain ng malungkot na batang babae dahil sa biglang pag-alis ni Khate. Ngayon na nakita niya ang kanyang ama, hindi siya natakot at padabog pa na inilayo ang kanyang ulo.Nagdilim nang bahagya ang mga mata ni Anthony."Anak, ayos ka lang ba?"Parehong tahimik ang ama at anak, kaya naman ang katulong na si Gilbert ang nagsalita.Tinignan siya ng batang babae, ngunit gayundin ang kanyang ginawa, padabog niyang inilayo ang kanyang ulo, at hindi siya pinansin.Maingat na tinignan ni Gilbert ang bata, at nang makita niyang ligtas ito, huminga siya ng malalim at bumalik kay Anthony para mag-bigay ng update.Tumango si Anthony, kinunot ang kanyang noo, at tinignan ang taong nakaupo sa tabi ng kanyang anak.Nang magtama ang kanilang mga mata, humi