Chapter 3 - The Unheard Melody

Sa Paglabas ng Paliparan

Habang lumalabas ng paliparan, kinakabahan si Khate at paulit-ulit na lumilingon upang tingnan kung nakasunod sa kanila ang lalaki. Mabuti naman at hindi na nila nakita muli ang taong iyon hanggang sa makalabas sila ng gate ng paliparan.

Nakahinga ng maluwag si Khate. Ang dalawang bata ay hawak niya, at nakaramdam sila ng kaunting pagtataka nang makita nilang panay lingon ang kanilang ina halos bawat tatlong hakbang sa daan. Gayunpaman, dahil nakita nilang kinakabahan ang kanilang ina, alam nilang hindi magandang panahon iyon upang magtanong, kaya sumunod na lamang siya nang tahimik.

"Khate! Miggy! Mikey!"

May narinig na boses ng babae mula sa malayo.

Tumingala ang tatlo at nakita nila ang isang babaeng nakasuot ng simple ngunit eleganteng damit sa kabilang kalsada, kumakaway ang kamay at mabilis na lumapit sa kanila ng nakangiti.

Nang makita ang papalapit na tao, unti-unting huminahon ang kinakabahan na puso ni Khate at ngumiti siya, "Kyrrine, matagal na tayong hindi nagkita!"

Si Kyrrine ay matalik niyang kaibigan noong kolehiyo, at ngayon ay isang doktor na rin na nagtatrabaho sa sarili niyang ospital.

Mabilis na lumapit si Kyrrine sa mag-ina at ng dalawang bata at niyakap siya, na puno ng pagmamahal ang tono ng kanyang boses, "Sa wakas ay natapos na paghihintay ko sa iyo, namiss kita nang sobra!"

Ngumiti si Khate at tumugon ng mahina, "Ako rin Kyrrine."

Sa loob ng maraming taon, sila ay patuloy na nakikipag-ugnayan, ngunit karamihan ng oras ay sa online lamang ina at bihira silang magkaroon ng pagkakataong magkita.

Mahigpit na niyakap ni Kyrrine si Khate, pagkatapos ay lumuhod at binuhat ang dalawang bata, "Mga bata, namiss nyo ba ang inyong ninang?"

Ngumiti nang malambing at cute sina Miggy at Mikey, at sabay na nagsabi: "Syempre naman po! Pinapangarap kong makita ang aking ninang! Ang ganda pa rin ng aking ninang!"

"Napakasweet niyo naman po!"

Punuri si Kyrrine ng dalawang cute na bata at ngumiti ng nakapikit ang mga mata.

Meron pa ring hindi mapakaling pakiramdam si Khate. Tumingala siya sa gate ng paliparan at kaswal na nag-utos, "Huwag tayo dito tumambay. Kung mayroon mang anumang kailangan, bumalik na lang tayo at pag-usapan."

Hinalikan ni Kyrrine ang dalawang bata sa pisngi, masayang tumayo, tinulungan niya si Khate na itabi ang bagahe, at mabilis na umalis kasama ang tatlo.

Kasabay nito, lumitaw ang matangkad na pigura ni Anthony sa gate ng paliparan.

"Ipagpaliban ang lahat ng mga bagay sa ibang bansa."

Malamig na iniutos ng lalaki sa kanyang katulong, si Gilbert, sa tabi niya.

Tumango si Gilbert bilang tugon, "Master, nagpadala na ako ng mga tao upang palawakin ang saklaw upang hanapin ang binibini. Napakabata pa niya kaya hindi siya dapat makakalayo nang malayo. Huwag masyadong mag-alala."

Ang binibini sa bahay ay palaging naging paborito ng kanyang amo. Kung ikukumpara sa paghahanap sa binibini, wala ang mga trabahong iyon sa ibang bansa.

Madilim ang mga mata ni Anthony, at naglakad siya patungo sa Maybach sa gilid ng kalsada nang walang imik.

Di nagtagal, umalis na ang sasakyan.

...

Isang oras ang lumipas, nakarating na ang sasakyan ni Kyrrine sa isang lugar ng villa na tinatawag na "Khaling Fu" sa lungsod.

Pagkatapos nilang mailagay ang mga gamit sa loob ng bahay, oras na para sa hapunan.

Dinala ni Kyrrine ang tatlo sa isang restaurant.

Habang papunta sa parking lot ng restaurant, hindi pa nakakapark ang sasakyan nang biglang may isang batang babae ang tumakbo mula sa dilim. Dahil sa gulat, mabilis na tinapakan ni Kyrrine ang preno, nakatingin sa batang babaeng nahulog sa lupa.

Nagulat din si Khate, lumingon siya sa dalawang bata sa backseat, at nakitang maayos naman sila, kaya agad siyang bumaba ng sasakyan.

Isang hakbang ang layo mula sa harap ng sasakyan, nakaupo sa lupa ang isang batang babaeng sa tantya niya, ito nasa mga apat o limang taong gulang, halatang natakot.

Lumambot ang puso ni Khate, lumapit siya at lumuhod sa tabi ng bata, at mahinang tinanong, "Bata, nasaktan ka ba?"

Maputi ang balat ng bata, malalaki ang mga mata, matangos ang ilong, at maganda ang mukha. Nakasuot siya ng pink na damit na pang-prinsesa, may dalawang pigtail, at may hawak na manika sa kanyang mga bisig na halatang mahalaga.

Hindi alam ni Khate kung anong klase ng prinsesa ang tumakas sa ganitong panahon. Nang marinig ang boses ni Khate, dahan-dahang bumalik sa katinuan ang bata, at nahihiyang umiling sa kanya, may bahid pa rin ng pag-iingat sa kanyang mga mata.

Nang nakita ang kanyang mukha ng bata ay lalo pang lumambot ang puso ni Khate.

Maingat siyang lumingon sa paligid at nakitang hindi naman siya nasaktan. Nakahinga siya nang maluwag at inilahad ang kamay upang tulungan itong tumayo.

Ngunit sa sandaling inilahad niya ang kamay, nakita niyang tila takot ang bata at umatras pa ito ng bahagya, puno ng takot ang malalaki niyang mga mata.

Tumigil si Khate, nakalawit ang kanyang kamay sa hangin, at ngumiti sa bata nang nakaka-kalma, "Huwag kang matakot, tutulungan lang kitang tumayo."

Pagkatapos ay lumingon siya sa paligid at nagtatakang nagtanong, "Nasaan ang mga magulang mo? Bakit mag-isa ka lang?"

Mahigpit na niyakap ng bata ang manika sa kanyang mga bisig, at hindi nagsalita, umiling lang sa kanya.

Hindi maiwasang mapakunot ang noo ni Khate, hindi niya alam kung paano niya kakausapin ang bata sa sandaling iyon.

Bumaba rin ng sasakyan sina Kyrrine at ang dalawang bata.

Nakitang hindi nagsasalita ang bata sa loob ng mahabang panahon, nagkatinginan sina Miggy at Mikey nang may pagtataka sa kanilang mga mata.

Ang cute naman ng batang ito, pero hindi siya nagsasalita, baka pipi siya?