Si Lia Constantino ay isang ulila at bayarang babae na nagtatrabaho sa isang club upang suportahan ang kapatid niyang may malubhang sakit. Nang kailanganin ng kapatid ang isang kidney transplant na nagkakahalaga ng dalawang milyong piso, hindi na alam ni Lia kung paano makakakolekta ng ganitong halaga. Hanggang isang gabi, isang misteryosong lalaki, si Dr. Rabino Castillon, ang CEO ng CST Medical Center at isang single dad na may kambal, ang lumapit sa kanya. Nag-alok ito ng limang milyong piso kapalit ng isang kasunduan: magiging asawa siya ng doktor sa loob ng isang taon at magpapanggap bilang ina ng mga anak nito. Dahil sa hirap ng sitwasyon, at para sa kaligtasan ng kapatid, pumayag si Lia. Ngunit habang nagsisimula silang magsama sa isang bahay, unti-unting nahulog ang loob ni Lia kay Dr. Rabino—isang lalaking mahirap maabot at wala ng interes sa babae. Ngunit kung kailan nahulog ang loob ni Lia sa binata ay siya namang pagbabalik ng dati nitong asawa. Ipaglalaban pa rin ba niya ang pagiging asawa, kahit na ang kasal nila ay isa lamang kontrata? At paano kung may sekreto palang tinatago ang kanyang asawa?
Lihat lebih banyakHindi ko namalayang napangiti na pala ako habang nakatingin sa kanya. Suot niya ang isang puting long sleeves na lalong nagpaangat sa kanyang kagwapuhan. Nakafold pa ito hanggang sa kanyang mga braso kaya kita ang suot niyang relo. Ang perpekto niya.“Kumusta si Lea?” tanong niya sabay lagay ng bouquet sa side table.Nakaramdam ako ng hiya sa sarili ko nang ma-realize kong nag-expect akong para sa akin ang bulaklak. Umiwas ako ng tingin sa kanya at tumingin kay Lea.“Nag-convulsion siya kanina. Buti na lang naagapan agad ng doktor. Sabi naman ni Dr. Chua, wala na raw dapat ipag-alala,” sabi ko sa kanya.“I think I need to hire a doctor who can watch over her from time to time,” sagot niya.“Pero ‘di ba mas mahal iyon?” tanong ko.“Yeah, but money is just money. Mas mahal ko ang anak ko,” sagot niya.Hindi ko maiwasang humanga sa kanya dahil sa lalim ng pagmamahal niya sa kanyang mga anak. Sa akin pa lang, gumastos na siya ng milyon-milyon para lang magkaroon sila ng ina. Napangiti ako
“Mommy, call the doctor now, please!”sigaw ni Leo, nanginginig ang boses niya.Nanginginig ang buong katawan ni Lea at ako'y sobra nang nataranta, hindi ko alam ang gagawin. Agad akong tumakbo palabas ng kwarto at bumaba ng hagdanan, sabay sigaw kay Manang Lourdes upang humingi ng tulong.“Manang! Manang! Tawagan niyo po ang doctor!” sigaw ko.Dali-daling lumapit si Manang sa akin at nagtanong ng taranta, “Ano bang nangyari?”“Nagconvulsion si Lia, Manang! Please tawagan niyo na ang doctor!” sigaw ko, puno ng takot.Tamang-tama, narinig ko ang doorbell. Agad ko itong binuksan, at bumungad sa akin ang isang lalaki at isang babae. Kilala ko ang babae—siya ang nurse ni Lia. Pero ang lalaki, ngayon ko lang siya nakita.“Dr. Chua, si Lea po nagconvulsion!” tarantang sabi ni Manang Lourdes.Napatingin ako kay Manang at agad binaling ang tingin ko sa lalaki. Tumakbo siya paakyat ng hagdanan patungo sa kwarto ni Lea. Siya pala ang doktor ni Lea, kaya medyo gumaan ang pakiramdam ko.Pagdating
Ilang segundo bago naproseso sa utak ko ang sinabi niya. Hindi ko alam kung seryoso ba siya sa sinasabi niya, dahil una sa lahat, hindi ako yung babaeng maipagmamalaki niya sa lahat bilang kanyang asawa. Ikalawa, nagpapanggap lang kami sa harapan ng dalawang bata, kaya hindi na niya dapat ako ipakilala pa sa iba.“Seryoso? Kailangan ko ba talagang pumunta diyan?” tanong ko, medyo naguguluhan.“Yes, and just do what I said. Roland will be here tomorrow for your makeover and whole preparation for tomorrow night. I have to go now, love,” sabi niya sabay halik sa pisngi ko.“Leo, take care of your sister, okay? I love you, baby,” sabi niya sabay halik kay Leo.Pagkaalis niya, umakyat din si Leo patungo sa kwarto at agad kong niligpit ang pinagkainan namin, tapos hinugasan ko na din ang mga pinggan na ginamit namin para gumaan naman ang trabaho ni Manang Lourdes.Sa totoo lang, naaawa ako sa kanya dahil siya lang mag-isa ang maid dito sa napakalaking mansion at may edad na din siya. Napais
Hindi ako agad nakasagot sa sinabi niya. Alam ko na isa akong bayaran, at kung sino-sino na lang ang mga lalaking nakakatabi ko sa kama. Ngunit sa mga sandaling iyon, parang sumabog ang tibok ng puso ko habang iniisip na magtatabi kaming matulog sa iisang kama. Iba ang pakiramdam. Unang pagkakataon ko itong maramdaman—ang makaramdam ng pagkailang sa isang lalaki.Hindi pwede. Mali ito. Asawa lang niya ako sa kontrata. Asawa niya ako sa kontrata, kaya lahat ng gagawin ko ay bahagi lamang ng trabaho ko.“Mamayang gabi, I want you to sleep beside me, Lia. No excuses. Do your job,” seryosong sabi niya.“Transfer all your things to our room. I will tell Manang Lourdes to assist you,” dagdag pa niya.Agad siyang tumalikod, hindi man lang inantay ang sagot ko. Napabuntong hininga na lang ako habang pinagmamasdan siyang naglalakad palayo.Dali-dali kong isinara ang pintuan at sumandal dito. Huminga ako ng malalim at hinawakan ang dibdib ko. Pinapaalalahanan ko ang sarili ko na matapos ang isa
Bigla ko namang nasanggi ang malaking vase na nakalagay sa gilid ng bintana. Nanlaki ang mga mata ko sa gulat at kaba nang makita ko si Rabino na napatingin sa direksyon ko. Kinabahan ako ng sobra, hindi ko alam kung anong magiging reaksyon niya.“Lia?!” sabi niya, nakakunot ang noo, at napatingin siya sa vase na nabasag ko.Halos hindi maipinta ang mukha niya sa mga oras na iyon. Hindi ko rin alam kung anong sasabihin ko, at halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko.“S-Sorry, hindi ko sinasadya,” nauutal kong sabi, ang mga kamay ko ay nanginginig.“Do you know how much that is?!” bulyaw niya, ang galit sa boses niya halata. Tumingin siya sa akin ng masama, at ang pagkabigla ko ay nadagdagan ng takot.“Uhmm, magkano ba? Babayaran ko na lang,” natatarantang sagot ko, ngunit ramdam ko ang kabang dumadapo sa aking dibdib.Umiling siya, at kita ko ang malalim na pagbuntong hininga niya. Napayuko na lamang ako sa hiya, alam kong mali ang ginawa kong pakikinig sa kanya habang may kausap
“Let’s have a dinner, love. Leo, come with us,” Mahinahong sabi niya.Halos hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko dahil sa halik na iyon. Ramdam ko ang lambot ng labi niya na di pa mawala-wala sa pisngi ko. Bakit niya ako hinalikan? At love?Ilang segundo din bago ko narealize na kailangan pala naming magpanggap sa harapan ng mga bata.“Lia?” tawag niya sa akin.Nakita ko ang pagkunot-noo niya nang napatingin ako sa kanya. Nakaramdam naman ako ng hiya sa naging reaksyon ko sa mga oras na iyon.“Y..Yes Love?” nauutal na tugon ko.“Let’s have a dinner. Si Manang Lourdes na ang bahala kay Lea. Siya na din ang magpapakain sa kanya. Her Nurse will be her in the next 30 minutes,” sabi niya.Napatingin naman ako kay Manang Lourdes na nakangiting tumingin sa akin. Alam kong may kahulugan ang ngiti niyang iyon. Ngunit hindi ko na lamang ito pinansin at naglakad na palabas ng kwarto.Pagdating namin sa dining area ay agad niyang hinila ang silya at niyaya akong umupo rito. Grabe. Dahan-dahan n
Napalunok laway ako sa tanong ni Mio at napatingin kay Rabino. Ngunit hindi ko makita ang kahit anong reaksyon sa mukha niya—kalmado lang siyang nakatingin sa akin."Mommy, who is he?" tanong ni Leo."K-Kapatid ko siya, baby," nauutal kong sagot."Manang, pakihatid na lang po sila sa guest room," utos ni Rabino, ngunit mahinahon ang tono ng boses niya.Agad lumapit ang matandang babae at niyaya kami paakyat sa hagdanan. Ngunit pinigilan ako ni Leo na patuloy na kumakapit sa akin."Mommy, let’s play. Lea is looking for you. Come to our room, please," lambing ni Leo."Baby, wait for me there, okay?" malumanay kong sabi."Ihahatid ko lang si Kuya Mio mo sa kwarto niya. Pupuntahan ko kayo ng ate mo sa kwarto niyo, okay?" dagdag ko pa.Sinulyapan ko si Mio at kita sa mukha niya ang pagkalito, ngunit tahimik lang siyang sumunod sa matandang babae na maid. Nagulat kami nang bumukas ang pintuan sa gilid ng hagdanan—isang elevator. Namangha ako dahil sa buong buhay ko, hindi pa ako nakakita ng
Nagkatinginan kami ni Rabino nang marinig ang tanong ng kapatid ko. Parang may bumara sa lalamunan ko at napalunok na lang ako ng laway. Hindi ko alam kung ano ang isasagot sa mga oras na iyon.“I’m Rabino Castillon. I’m your sister’s husband,” mahinahong sabi niya.Ramdam kong nag-init ang buo kong mukha sa narinig ko mula sa kanya. Nakita kong kinilig si Tiya Vangie at gumuhit ang ngiti sa labi nito nang sumulyap ito sa akin.“Husband? May asawa ka na pala, Ate?” di makapaniwalang tanong ni Mio.“Uhmm, pasensya ka na, Mio. Mabilis kasi ang pangyayari at gusto kong mag-focus ka sa pagpapagaling mo kaya hindi ko na nasabi sa’yo na ikinasal na ang ate. Huwag ka sanang magtampo sa akin, ha?” malumanay kong sabi kay Mio.Nakita ko ang pag-guhit ng ngiti sa kanyang labi bago siya bumaling ng tingin kay Rabino. Nahuli ko naman si Rabino na nakatitig sa akin—halatang binabantayan ang sagot ko. Nakakatakot magkamali sa lalaking ito. Ang pagpapanggap na asawa niya ay hindi talaga madali, pero
"Ginawa? Ano po bang ginawa ng dati niyang asawa?" tanong ko, puno ng pag-uusisa.Napailing si Tiya Vangie bago nagsalita, at hindi ako makapaniwala sa narinig ko mula sa kanya."Pinagtaksilan siya ng asawa niya. Pinag-aral niya ito ng ilang taon hanggang sa makapagtapos, ngunit sa huli, nabuntis ito at nanganak. Tinakasan siya, dala ang malaking halaga ng pera mula sa bangko niya. Ang mas masaklap pa, iniwan niya ang kambal nilang sanggol. Nabalitaan na lang niya na sumama ito sa ibang lalaki—matagal na pala siyang niloloko nito," mahabang salaysay ni Tiya Vangie.Natahimik ako, pilit iniintindi ang bigat ng mga sinabi niya. Napakasakit pala ng ginawa ng dating asawa ni Sir Rabino, kaya marahil hindi niya ito magawang balikan.Napatigil ako sa pag-iisip nang muling magsalita si Tiya Vangie. "Age doesn’t matter, hija. Napakasaya ko na malaman na si Sir Rabino pala ang napangasawa mo," aniya, nakangiti."Pero, Tiya, isang kontrata lang po ang kasal namin—kapalit ng kidney transplant ni
LIA’S POVHalos hindi na ako makahinga habang pinagmamasdan si Mio na nirerevive ng doctor mula sa bintana ng silid. Hindi ko kayang mawala ang kapatid ko. Hindi ko na mabilang kung ilang beses kong sinambit ang Diyos upang magmakaawa na sana huwag niyang kunin ang kapatid ko.“Diyos ko, nakikiusap po ako sa inyo, huwag niyo po kunin sa akin ang kapatid ko,” umiiyak kong sabi habang pinipisil ang mga kamay ko, dahil nanginginig na ako sa kaba.Ilang minuto pa lang, tumigil ang doctor at nakita ko ang malalim na pagbuntong hininga niya, sabay tingin sa mga nurse na kasama niya. Anong nangyari? Nailigtas ba nila si Mio?Paglabas ng doctor, agad akong lumapit sa kanya upang tanungin ang kalagayan ng kapatid ko. Halos hingal pa akong nagsasalita sa harapan niya.“Doc, kumusta po ang kapatid ko? Okay na po ba siya?” nagpapanic kong tanong.“Kumalma po kayo, ma’am. Sa ngayon, stable na po ang condition ng pasyente, ngunit kailangan po natin isagawa ang operasyon sa lalong madaling panahon,...
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen