Breathing the Last Love

"Wow! Gara ng cellphone, ah. Katas din ba ng sarap 'yan?" Humalakhak ang kaklase kong si Gwy. Nakisabay ang ilan ko pang mga kaklase. Hindi ko alam kung saan nila nakukuha ang ideyang may matandang mayaman ako na nagsusuporta sa mga luho ko raw. Nakakatawa na nakakairita. Ang sarap lang bigwasan ng mukha niya kung hindi lang ako nagtitimpi. Palihim akong umirap habang nagtitipa ng text para sa driver na dapat na susundo sa akin. Ayoko nang magpasundo. Kahit kailan. Ayoko nang tsinitsismis ako ng mga kaklase ko at ilang mga estudyante rito sa eskwelahan. "Pigilan mo 'ko. Tatadyakan ko pagmumukha neto. Pigilan mo 'ko, Marwa." Hindi bumubuka ang bibig ni Sania, tila gigil na gigil. Umiling ako at hindi mapigilang matawa sakaniya. Paglabas ko ng classroom ay natanaw ko agad si Neal. Malapad ang ngiti niya nang makita ako. Binati siya ng ilang babaeng dumadaan. Nginitian niya lamang ang mga iyon at sinalubong ako at kinuha ang aking bag. Hindi na a

"I've heard a lot of stories about you, hija. Ikaw lang ang bukambibig ng anak ko sa tuwing nag-uusap kami through video call. Madalang lang kaming umuwi because we are so busy taking care of our business. Napakaraming inaasikaso. I can't wait for Neal to finish his studies so that he can manage our company para naman chill chill na lang kami ng Daddy niya." Nakangiti si Ma'am Lucy, ang ina ni Neal habang nagsasalita. Hindi ko tuloy maiwasang ikumpara si Neal sakaniya. Pareho silang may palakaibigan na awra. Inimbitahan ako ni Neal na mag-dinner sakanila. Aniya ay minsan lang umuwi ang parents niya at gusto raw akong makilala ng mga ito kaya hindi na ako tumanggi pa. "Mabilis lang po ang panahon. Sigurado po akong mas palalawakin ni Neal ang negosyo ninyo." Sumulyap ako sa katabi at nahagip ko ang mayabang niyang ngisi. Tila ba tuwang-tuwa ito sa naririnig. "You heard that, Mom? Dad? Coming from my favorite person. So motivating." Hindi ko alam kung n

Pagkatapos kong asikasuhin ang dapat ay kumain ako ng hapunan. Nagbukas lang ako ng delata mula sa ilang naka-stock dito. Kung hindi ako pinagdadala ni Neal ng pagkain, siguradong ubos na ang mga stock dito.    Tumunog ang cellphone ko sa kalagitnaan ng aking pagkain. Kumunot ang noo ko sa hindi kilalang numero.    "Hello?"    "Marwa, si Tita Margaret mo ito. Kinakamusta lang kita."    Bahagyang namilog ang mga mata ko. Medyo maingay sa kabilang linya.    "Tita? Nasaan po kayo? Bakit ngayon lang po kayo tumawag? Hindi na po ba kayo babalik sa bahay natin?" Binitawan ko ang kutsara at tinuon ang atensiyon sa kausap.    Ilang buwan na rin akong walang balita sa tiyahin kong ito. May parte sa akin na masaya dahil kahit papaano pala ay hindi niya nakakaligtaan na may pamangkin siyang naiwan dito.    "Uhm, ka

Hindi ako makapaniwala sa nangyari. Parang ngayon lang pumapasok sa utak ko ang lahat ng kaganapan. Nagpalipas ako ng ilang minuto sa pintuan. Tinutok ko ang tainga ko sa pintuan na para bang maririnig ko kung ano ang nasa labas kahit pa na ang totoo ay hindi naman.  Umalis na kaya siya? Malamang. Ano pa ba ang gagawin niya sa labas? Dapat ba na niyaya ko muna siyang pumasok kahit saglit lang bilang pasasalamat? Dapat ba ay niyaya ko man lang siyang magkape? Ngunit alam ko naman na hindi iyon ang tamang gawin kaya hindi ko na ginawa.  Mabilis kong binuksan ang pintuan at dumungaw sa labas. Wala na akong naabutan doon. Tanging ang tahimik na pasilyo lang ang bumungad sa akin.  Bumagsak ang tingin ko sa sahig. Ilang sandali akong tulala. Umalis na nga siya... Pumasok na lang ulit ako at nag-asikaso ng sarili.  Sandamakmak na tawag at mensahe ang bumungad sa akin pagsapit ng umaga. Marami roon ay galing kina Sania. Halos sumab

"Tumatanda na ang magulang mo, Zanila. Wala ka pa rin bang balak na asikasuhin ang ospital ng ama mo?" Ani Mrs. Dranela. Seryoso itong nakatingin kay Zanila. Marahang pinunasan ni Zanila ang kaniyang bibig gamit ang tissue bago sumagot. "I love modeling, Tita. But of course, I know my responsibilities as the only heiress. Kailangan ko pa ng sapat na panahon para mapaghandaan ang pagpapatakbo ng ospital," ani Zanila sa dalisay na boses. "Why don't you exert your time and effort in learning how to manage the hospital instead na nagsasayang ka ng panahon sa pagmomodelo," opinyon ni Mrs. Filomena sa usapan. "I don't think you can call modeling as a waste of time, Tita Fina. It's my passion. Just like how passionated you are when it comes to solving cases as an attorney." Ngumiti si Zanila. "Not exactly a waste of time, hija. Ang gusto ko lang iparating ay dapat sa ganiyang edad mo ay itinutuon mo na ang sarili mo sa ospita