สามีที่เป็นอดีต

ตอนที่ 9

สามีที่เป็นอดีต

         “เดียร์ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ”

         วิธานจอดรถขวางหน้าบ้าน เขาพุ่งตัวมากอดหญิงสาวอย่างที่ทุกคนไม่มีใครคาดคิด ต่างตกใจเพราะไม่มีใครเห็นเลยว่าเขามาตอนไหน รู้กันอีกทีวิธานก็ถึงตัวนาเดียร์แล้ว

         “ปล่อย เดียร์บอกให้ปล่อย”

         วิธานยังคงกอดอดีตภรรยาแน่น ด้วยความตกใจราเชนพุ่งตรงเข้าต่อยสามีเก่าของภรรยาจนล้มลงไปกองกับพื้น เพราะวิธานมาในสภาพที่เมาจนยืนเซไปเมา พอเจอหมัดหนักเข้าไปก็ล้มทั้งยืน

         “มึงเป็นใคร กูจะให้แม่กูแจ้งตำรวจจับมึง มึงใช่ไหมที่พาเมียกูหนี”

         วิธานยังลุกไม่ขึ้นแต่ก็ยังโวยวายปากกล้า ทำท่าจะเอาเรื่องกับราเชนให้ได้

         “ไหนเมียมึงตรงนี้มีแต่เมียกู” ราเชนไม่ยอม

         ธงชัยเห็นสถานการณ์ดูแล้วถ้ายังยืนปะทะคำพูดกันแบบนี้ วิธานเจ็บหนักแน่นอน

         “เดียร์พาเชนเข้าไปในบ้าน ดาราคุณโทรศัพท์หาศิริให้เขามาเก็บลูกเขาไป ไม่อย่างนั้นเราจะแจ้งความข้อหาบุกรุก”

         “กูจะเอาเมียกูคืนไอ้กระจอกมึงมันรวยสู้กูไม่ได้หรอก”

         วิธานยังคงตะโกนตามหลังราเชน ทั้งที่ตัวเองก็ยังเลือดกบปากอยู่

        

         นาเดียร์ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอกลัวจะเกิดขึ้นเร็วแบบนี้ ตอนนี้ที่เธอกลัวไม่ใช่วิธานแต่คือความรู้สึกของราเชน

         “เชนฟังเดียร์นะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นเดียร์รักเชนและไม่มีทางกลับไปหาคนที่มันทำร้ายจนเดียร์เกือบตายแน่นอน อย่าไปฟังคำพูดของมัน ตอนนี้มันบ้าไปแล้วเชนต้องเชื่อมั่นในเดียร์นะ”

         หญิงสาวกอดสามีไว้แน่นเพราะตอนนี้อารมณ์                   ความเป็นชายของราเชนกำลังพุ่งเต็มที่ ร่างกายต้องการปะทะ โดยเฉพาะเรื่องของความหึงหวงเมื่อเข้าตาใครแล้วมันก็ยากจะควบคุม

         “เชนอย่าทำท่าแบบนี้ เดียร์ไม่อยากให้เชนโกรธปล่อยเขานะ เรามีลูกแล้วเชนต้องคิดถึงลูกมาก ๆ ”

         ชายหนุ่มยังคงนั่งกำมือแน่น ตัวสั่นกัดฟัน สายตาแดงกร่ำจนนาเดียร์รู้สึกกลัว เพราะเธอไม่เคยเห็นราเชนเป็นแบบนี้มาก่อน

         หญิงสาวทำอะไรไม่ถูกนอกจากกอดสามีไว้แน่น เธอกลัวราเชนจะออกไปทำร้ายวิธาน เธอไม่ได้ห่วงสามีเก่าแต่เธอกลัวราเชนจะเป็นอะไรมากกว่า

         ศิริมาถึงบ้านของธงชัยอย่างไวด้วยความเป็นห่วงลูกชาย เมื่อมาเห็นสภาพลูกเธอก็โวยวายจะเอาเรื่องคนที่ทำร้ายลูกเธอ

         “ผัวใหม่ลูกสาวยาจกหรือเศรษฐีล่ะ แต่ดูแล้วคงจะคว้าพวกต่ำ ๆ มาทำผัวถึงได้มาทำกับลูกชายฉันแบบนี้”

         ดาราแทบอยากจะกระฉากหัวของศิริเหลือเกินที่มาใช้คำพูดแบบนี้กับลูกสาวเธอ

         “ผัวใหม่ไม่ต่ำหรอกแต่ที่ต่ำน่ะผัวเก่า ต่ำทั้งใจทั้งตระกูลเลย ตอนแรกก็ยังสงสัยว่าชั่วได้ใคร พอได้ยินเธอพูดฉันเลยรู้ว่าวิธานมันได้แม่มันนี่เองไอ้นิสัยชั่ว ๆ ”

         ศิริทำท่าจะลุกขึ้นมามีเรื่องกับดาราแต่ติดที่ลูกชายของเธอยังนอนหนุนตักอยู่

         “พอเถอะศิริอย่าให้ถึงกับต้องไปโรงพักกันเลย ตั้งแต่ครั้งที่ลูกชายเธอทำร้ายลูกเราแล้วนะ ถ้าลูกสาวฉันไม่ขอไว้ คนเป็นพ่ออย่างฉันไม่ปล่อยวิธานไว้แน่ เอาลูกเธอกลับไปและอย่าให้มายุ่งกับคนในครอบครัวฉันอีกถ้ายังไม่อยากให้สามีเธอเดือดร้อน”

         คำขู่ของธงชัยได้ผลเพราะสิ่งเดียวที่ศิริกลัวคือสามีและตัวของสามีเธอก็ไม่ชอบพฤติกรรมลูกชายของตัวเองอยู่แล้วด้วย

         สองคนแม่ลูกพากันกลับไปแล้ว ดารากับสามีได้แต่มองหน้ากันและถอนหายใจเมื่อทุกอย่างผ่านไปแล้ว

         ธงชัยเดินเข้ามาในบ้านจากตอนแรกที่เขาคิดว่าจะไม่ยุ่งเรื่องนี้จะปล่อยให้สามีภรรยาเขาคุยกันเอง แต่ตอนนี้เขาคงต้องพูดในฐานะพ่อและผู้ชายด้วยกัน

         “ราเชนพ่อรู้ว่าความรู้สึกตอนนี้เป็นอย่างไร แต่ฟังคำพ่อไว้นะ การที่เราจะเป็นหัวหน้าครอบครัวต้องหนักแน่น เชื่อใจ และคำดูถูกของคนอื่นมันทำร้ายเราไม่ได้ นอกจากคนที่เรารักดูถูกน้ำใจเรา วันนี้วิธานคือตัวอย่างของผู้ชายที่ไม่มีความเป็นลูกผู้ชาย             จุดจบของเขาก็คือชีวิตที่ล่องลอย เขาโทษทุกอย่างยกเว้นตัวเขาเอง พ่อเชื่อว่าเขาไม่หยุดแค่นี้แล้วพ่อก็หวังว่าผู้ชายที่ลูกสาวของพ่อเป็นคนเลือกเองจะไม่ทำให้ลูกสาวของพ่อต้องเสียใจ”

         ราเชนยังคงก้มหน้านิ่งไม่ตอบรับหรือปฏิเสธแต่ธงชัยก็เข้าใจด้วยอายุและอารมณ์ที่กำลังโมโหมันอาจทำให้ราเชนพยายามควบคุมตัวเองอยู่

         “เชนแม่ลืมถามเลยว่ารถมือสองที่ซื้อมาขายต้นทุนสูงไหม เห็นเพื่อนแม่เขารับจำนำรถแม่จะได้ดู ๆ เอามาฝากเชนขายบ้าง ตอนนี้ธุรกิจก็แย่ ๆ กันหมดทำหลาย ๆ อย่างจะได้ลดความเสี่ยง”

         ดาราชวนลูกเขยคุย ราเชนสูดลมหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะตอบคำถามและอธิบายเรื่องนี้ให้แม่ยายฟัง

         ราเชนและนาเดียร์นั่งอยู่ที่บ้านต่ออีกครึ่งชั่วโมงก็ขอตัวกลับ เพราะทั้งคู่จะไม่นอนดึกตีสามทุกคนก็ต้องตื่นกันแล้ว แต่ตอนนี้นาเดียร์ท้อง แม่สามีจึงให้เธอตื่นตอนตีห้า และบ่ายโมงก็ให้กลับเข้ามาพักแล้ว

         คืนนี้นาเดียร์ใจคอไม่ดีเลย แววตาของราเชนมันทำให้เธอรู้สึกกลัวอย่างบอกไม่ถูก

         “นอนไม่หลับเหรอ” ชายหนุ่มถามเมื่อเห็นภรรยายังนอนมองเพดาน

         “เชนเดียร์กลัว อย่าทำแววตาท่าทางแบบนี้อีกนะมันทำให้คิดถึงวันที่เขาทำร้ายเดียร์ภาพเก่า ๆ มันกลับมา ไม่อยากเห็นความรุนแรงแบบนั้นอีกแล้ว”

         หญิงสาวร้องไห้ออกมาเธอกลายเป็นคนที่ฝังใจกับการใช้ความรุนแรงและตอนนี้เธอท้องยิ่งทำให้เธอรู้สึกกลัวมากกว่าเดิม

         “เชนขอโทษแต่จำไว้นะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา เชนจะไม่มีทางทำร้ายคนที่เชนรักเด็ดขาด ตอนนี้เรากำลังจะมีลูกกำลังจะมีความสุข มันคงต้องมีอุปสรรคเข้ามาพิสูจน์เราบ้างเราจะผ่านมันไปด้วยกันนะ”

         ค่ำคืนนี้ทั้งสองคนนอนกอดกันแต่มีหัวใจอีกหนึ่งดวงที่กำลังเต้นอยู่ในท้องของคนเป็นแม่ หญิงสาวพยายามจะลืมฝันร้ายในชีวิตของเธอให้ได้แต่มันก็ยากเหลือเกิน เธอโดนทำร้ายเสียจนกลายเป็นความฝังใจที่เลวร้ายของเธอไปแล้ว

         เช้านี้ลูกค้าเยอะเหมือนเดิม ช่วงเช้าราเชนต้องมาช่วยที่ร้านข้าวแกงก่อน ส่วนอู่จะเริ่มงานสาย ๆ และปิดช่วงหัวค่ำ                  นาเดียร์นั่งคิดเงินไปก็ระแวงไป เพราะเธอคิดว่าวิธานต้องหาจนเจอแน่ว่าเธออยู่ที่ไหน

         ช่วงสายลูกค้าเริ่มบางตา ผู้หญิงในชุดแต่งกายที่ดูไม่คุ้นตาใส่แว่นดำเดินเข้ามาในร้านหัวใจของนาเดียร์แทบหล่นลงไปกับพื้น เธอไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นอดีตแม่สามีของเธอเอง

         “สวัสดีค่ะ”

         “ฉันขอคุยด้วยหน่อย”

         ศิริเข้าเรื่องทันทีและเดินเข้าไปรอที่โต๊ะที่อยู่ไกลสุดในร้านเพราะต้องการความเป็นส่วนตัว

         “เข้าเรื่องเลยนะ ตอนนี้วิธานเขาสำนึกทุกอย่างแล้วและเขาอยากจะขอคืนดี กลับไปเริ่มต้นชีวิตใหม่กับลูกชายฉันเถอะ เธอจะมาใช้ชีวิตแบบนี้ทำไม ขายข้าวแกงนอนบ้านไม้ริมน้ำ กลับไปเป็นคุณนายแต่งตัวสวย ๆ อยู่บ้านหลังใหญ่เหมือนเดิมดีกว่า”

         “ขอบคุณนะคะที่เอาความหวังดีมาให้ แต่ตอนนี้เดียร์มีความสุขกับชีวิตแบบนี้มากและไม่อยากกลับไปเป็นกระสอบทรายอีกแล้ว เอาแบบสั้น ๆ เลยนะคะ ตอนนี้เดียร์ท้องได้สามเดือนแล้ว และก็รักสามีมาก ๆ ไม่มีช่องว่างเหลือให้ใครเลย และที่คุณน้าคิดว่าเดียร์ลำบาก ไม่เลยค่ะสบายและมีความสุขมากกว่าตอนเป็นลูกสะใภ้คุณน้าเยอะเลย หวังว่าเดียร์จะไม่เจอคุณน้าและพี่วิธานอีกนะคะ”

         หญิงสาวลุกออกจากเก้าอี้ เพื่อให้อีกฝ่ายรู้ว่าเธอไม่ต้องการที่จะคุยต่อแล้ว

         “ลูกในท้องถ้าวันใดเธอเปลี่ยนใจ วิธานเขาก็พร้อมจะเป็นพ่อให้นะ”

         “เชิญกลับค่ะ แล้วเก็บความหวังดีไว้ให้พี่วิธานเถอะนะคะ เดียร์หมดกรรมแล้ว”

         ศิริเดินออกไปจากร้านด้วยท่าทางที่ไม่พอใจ เธอคิดว่าตัวเองยอมลดตัวลงมาถึงขั้นนี้แล้ว แต่หญิงสาวกลับพูดจายโสใส่เธอ

         ราเชนยืนมองอยู่ที่อู่ เขาไม่คิดจะเข้ามาขัดขวางทั้งที่หัวใจก็อดที่จะคิดกลัวไม่ได้ แต่ชายหนุ่มเลือกที่จะเชื่อใจภรรยามากกว่าและรอว่าคืนนี้นาเดียร์จะเล่าให้เขาฟังไหม

        

         “เดียร์เห็นนะว่ามีคนแอบดูตอนที่แม่พี่วิธานมา แต่ไม่รู้ทำไมไม่ยอมถามว่าเขามาทำไม”

         หญิงสาวแซวสามีที่ทำท่าอยากรู้แต่ไม่ยอมถาม คนตัวเล็กท้องกลมก็แกล้งเล่นตัวรอจนใกล้เวลานอนจริง ๆ ถึงได้เล่า

         “เชนไว้ใจเดียร์ไม่เห็นต้องถามเลย”

         “ถ้าอย่างนั้นเดียร์ไม่เล่าดีกว่า”

         ราเชนโถมตัวเข้าใส่ภรรยาหยอกจับนั่นจับนี่ในตัวเธอ จนหญิงสาวหัวเราะทั้งขำทั้งจั๊กจี้ไปหมด

         “เล่าแล้วเดียร์ยอมแล้ว”

         คนท้องสู้แรงไม่ไหว กลัวจะขำจนขาดใจเสียก่อนจึงยอมเล่าสิ่งที่ศิริมาคุยกับเธอให้ฟังจนหมด

         “เป็นไงคะ ฟังแล้วเชื่อเดียร์ไหม ว่าไม่มีทางที่จะมีอะไรมาทำให้เราเลิกกันได้นอกจากเชนจะไม่รักเดียร์เหมือนเดิม”

         ราเชนนอนกอดภรรยาไว้ในอ้อมแขน เขาเชื่อมั่นในตัวหญิงสาวและคิดว่าเขาจะต้องทำให้ใครก็ไม่สามารถมาดูถูกภรรยาและลูกของเขา สักวันครอบครัวเขาต้องสบายกว่านี้

         “ทนลำบากอีกนิดนะ เชนกำลังพยายามอยู่ สักวันคนที่             ดูถูกว่าเดียร์เลือกเชนแล้วต้องมาลำบาก มันจะต้องไม่กล้าดูถูกกันอีกต่อไป”