ตอนที่ 7
สามีที่ได้เลือก
ราเชนตัดสินใจเลิกเป็นหนุ่มบาร์โฮส เขาออกหาดูทำเล ที่จะเปิดอู่แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจที่จะทำที่หน้าบ้านของตัวเอง
“เชนเปิดอู่คนเดียวเหรอ เดียร์ขอหุ้นด้วยได้ไหม”
หญิงสาวรู้ว่าเงินเก็บที่ราเชนมีไม่ได้เยอะสักเท่าไหร่ แต่ถ้าเธอจะให้เขาก็คงไม่เอาหญิงสาวจึงเปลี่ยนเป็นขอหุ้นด้วย
“ได้สิ หุ้นทั้งตัวทั้งใจเลย”
อู่กำลังเริ่มก่อสร้าง นาเดียร์อยากขายข้าวแกงเธอจึงทำร้านต่ออกมาเธอทำหน้าที่ขาย ส่วนแม่สามีทำหน้าที่ทำกับข้าวให้เธอ โชคยังดีที่หน้าบ้านมีพื้นที่เหลือเยอะและเป็นที่ริมน้ำบรรยากาศดี
ดารากับธงชัยทนคิดถึงลูกสาวไม่ไหวและอยากรู้ความจริงจากปากของลูกสาวจึงให้ส้มช่วยอ้อนวอนให้นาเดียร์กลับมาหาพ่อกับแม่บ้าง
“เดียร์ไปค้างกับพ่อแม่สักพักนะ ไม่ต้องนอนร้องไห้ล่ะ”
หญิงสาวดูออกว่าอีกฝ่ายไม่ได้กลัวจะคิดถึงแต่เขากลัวว่าเธอจะไม่กลับมามากกว่า
“สัญญาได้ไหมว่าจะกลับมา”
หญิงสาวพยักหน้ากอดสามีของเธอไวแน่น เธอรักเขาเต็มหัวใจแล้ววันนี้ไม่มีทางที่เธอจะไม่กลับมาแน่นอน
ธงชัยเห็นภาพสภาพลูกสาวในวันที่โดนทำร้าย เขาถึงกลับอยากจะเอาเรื่องให้ถึงที่สุด
“ทุกอย่างมันผ่านไปแล้วค่ะ มันคงเป็นกรรมที่เดียร์ไปแย่งสามีเขามา วันนี้ก็แค่คืนให้เขา และตอนนี้เดียร์ก็มีความสุขกับเส้นทางและคนที่เดียร์เลือกแล้ว”
ธงชัยและดาราต่างมองหน้ากัน เพราะหลังจากที่เขารู้ว่านาเดียร์หย่ากับวิธาน ทั้งสองคนก็ไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับลูกสาวอีกเลย
“เขาเป็นผู้ชายที่ลูกเจอในบาร์โฮส ตกใจใช่ไหมคะ และเขาก็คือคนที่อยู่เคียงข้างลูกตั้งแต่พี่วิธานเริ่มเปลี่ยนไป ตอนนี้เรากำลังจะเปิดอู่รถกับร้านขายข้าวแกงที่บ้านของเขา คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องยินดีรับเขาเป็นลูกเขยก็ได้นะคะเดียร์เข้าใจ แต่ลูกเลือกแล้วที่จะให้เขาเป็นสามี เพราะความทุกข์ที่แสนสาหัสจากผู้ชายที่ ดูภายนอกดีพร้อมไปหมดทุกอย่างได้ผ่านไปแล้ว วันนี้ลูกจะขอใช้หัวใจเลือกบ้างนะคะ ”
ทั้งสองคนไม่เห็นด้วยแต่ก็ไม่ห้ามเพราะที่ผ่านมาความทุกข์ที่ลูกสาวต้องเจอทั้งคู่ก็เป็นคนเลือกให้ วันนี้คงต้องปล่อยให้ลูกได้เติบโตบนทางเดินที่ลูกเลือกเอง
“มีอะไรให้พ่อช่วยก็บอกนะ พาแฟนลูกมาให้พ่อกับแม่รู้จักบ้าง ถึงอย่างไรเขาก็เป็นสามีของลูกสาวพ่อ”
นาเดียร์ก้มลงกราบพ่อกับแม่ด้วยหัวใจที่ขอบคุณที่ ท่านทั้งสองเข้าใจเธอ
“ไว้ให้อู่กับร้านของเดียร์เสร็จก่อนแล้วลูกจะพาเขามานะคะ”
หญิงสาวหายไปได้แค่เพียงสองคืนเธอก็กลับมาหาสามีที่เธอเลือก ตอนนี้อู่กับร้านใกล้เสร็จแต่คงอีกนานกว่าจะได้เปิดเพราะต้องซื้อของอีกหลายอย่าง
“เดี๋ยวต่อไปเปิดอู่เชนก็จะมือดำไปหมด ไม่รู้ภรรยาคุณหนูนาเดียร์จะรังเกลียจกันไหม”
“แน่นอนค่ะ ถ้าคุณไม่ล้างมือไม่อาบน้ำรังเกียจแน่นอน”
ชายหนุ่มทำท่างอน ทำให้หญิงสาวขำที่ผู้ชายดูแมน ๆ มาทำท่าเป็นชายหนุ่มตัวเล็กน่ารักงอนเป็นสาว ๆ
“ทำเป็นงอน ทำไมล่ะจะไม่อาบน้ำนอนหรืออย่างไรคะ ช่างเชน”
วิภามองหนุ่มสาวทั้งคู่ด้วยรอยยิ้ม เธอรู้ว่าลูกชายของเธอรักนาเดียร์และเธอก็ดีใจที่หญิงสาวก็รักลูกชายของเธอ ทั้งที่ครอบครัวของเธอไม่มีอะไรคู่ควรกับคุณหนูอย่างนาเดียร์เลย
ผ่านไป 3 เดือน
ทรายคลอดลูกสาวตัวน้อยออกมา วิธานทั้งรักทั้งหลงจนแทบจะไม่ยอมฟังคำทัดทานอะไรจากมารดา
“คุณแม่ครับ แม่จะให้ผมมานั่งคิดระแวงว่าไม่ใช่ลูกของผมเพื่ออะไร ผมกับทรายเราอยู่กันมาห้าปีกว่า แล้วเธอก็มีผมคนเดียว และไอ้ที่พยายามพูดว่าลูกหน้าไม่เหมือนผม ก็ไม่แปลกผมยังเหมือนคุณแม่ไม่เหมือนคุณพ่อเลย”
ศิริยังไม่ยอมรับในตัวลูกสะใภ้ เธออยากแน่ใจว่าเด็กที่เกิดมาคือลูกของวิธานจริง ๆ เพราะลูกชายของเธออยู่กับเลขามาถึงห้าปีทำไมเพิ่งท้อง และอยู่กับนาเดียร์มาสองปีก็ไม่ท้อง ศิริคิดว่าวิธานน่าจะเป็นหมันและเด็กน้อยที่เกิดมาก็ไม่ใช่หลานของเธอ
“แม่จะไม่บังคับลูก แต่เอาเป็นว่าแม่จะยื่นข้อเสนอ ถ้าลูกยอมตรวจว่าเป็นหมันไหม แม่จะยอมรับในตัวของหลานที่เกิดมา แต่ถ้าลูกไม่ตรวจแม่ก็จะไม่ยอมรับใด ๆ ทั้งสิ้น ข้อเสนอนี้ไม่ต้องเอาลูกเมียวิธานมาวุ่นวายอะไรเลย แค่ตัวลูกคนเดียวตัดสินใจเอา เพราะถ้าเด็กที่เกิดมาเป็นหลานของแม่ แม่ก็ต้องให้สิ่งที่ดีที่สุดอยู่แล้ว”
วิธานเก็บเอาข้อเสนอนี้ไปคิด แต่เขาไม่กล้าบอกทรายเพราะกลัวหญิงสาวจะน้อยใจ ว่าเขาระแวงเธอ และการตรวจ ครั้งนี้จะทำให้มารดาของเขารับหลานเข้ามาเป็นสายเลือด ถึงวิธานจะมั่นใจว่าเขาคือพ่อแต่ทำไมลึก ๆ เขากลับไม่กล้าตรวจ ความกลัวในหัวใจของชายหนุ่มจึงทำให้เขายังตัดสินใจไม่ได้จน ลูกสาวอายุได้สามเดือนแล้ว
“ทรายผมอยากมีลูกอีกคนจัง”
วิธานพูดด้วยความรู้สึกของคนที่อยากมีลูกมานานพอได้เป็นพ่อก็เลยอยากจะมีลุกเพิ่มอีกสักคน
“จะมีได้อย่างไรกัน”
ทรายเผลอตัวตวาดกลับทันที ทำเอาคนฟังงงกับคำตอบว่าเพราะอะไรเธอถึงได้พูดแบบนี้
“หมายความว่าอะไร ถึงมีไม่ได้”
หญิงสาวเมื่อรู้ว่าเผลอพลั้งปากออกไป เธอก็รีบใช้ความฉลาดคิดแก้ปัญหาทันที
“ทุกวันนี้ทรายยังไม่เคยได้รับการยอมรับจากครอบครัวของคุณ แม้แต่หน้าหลานพ่อกับแม่คุณยังไม่ยอมให้พาไปเจอ แล้วเราจะมีลูกอีกเพื่ออะไรกันคะแค่วีนาคนเดียวทรายก็สงสารลูกจะแย่ ที่เกิดมาปู่กับย่าก็ไม่ต้องการ”
ความฉลาดทำให้จากที่เกือบพลาดกลายเป็นเรียกคะแนนสงสารได้อย่างท้วมท้นทันที
“ผมขอโทษที่พูดแบบไม่คิด ผมจะหาทางทำให้คุณแม่ คุณพ่อยอมรับในตัวคุณและวีนาลูกสาวของเราให้ได้”
วิธานตัดใจทำตามที่มารดาต้องการ เพราะเขาทนต่อไปไม่ไหวแล้วที่จะให้ภรรยากับลูกสาวต้องอยู่แต่ในมุมมืดไม่ได้รับการยอมรับจากครอบครัวของเขา
“ผมยอมแล้ว คุณแม่ก็อย่าลืมรักษาสัญญาด้วยนะครับ”
ทั้งสองคนพากันไปตรวจที่โรงพยาบาลเอกชน ศิริขอให้หมอตรวจแบบละเอียดเพื่อให้ผลที่แน่ชัดเพราะการเป็นหมันมีหลายแบบเธอจึงอยากได้ลายละเอียดจะได้สบายใจกันทุกฝ่าย
ผลการตรวจออกมาเป็นอย่างที่ชายหนุ่มกลัวมาตลอด เขาเป็นหมันแบบถาวร น้ำอสุจิที่ออกมาไม่มีตัวอสุจิเลย ดังนั้นไม่มีทางที่เขาจะมีลูกแบบธรรมชาติได้ ต้องอาศัยวิธีการทางการแพทย์เท่านั้น
ชายหนุ่มนั่งร้องไห้เมื่อกลับมาถึงบ้าน เขาไม่ได้เสียใจเรื่องที่เป็นหมันอย่างเดียว แต่เขาเสียใจที่ถูกผู้หญิงที่เขายอมทิ้ง ทุกอย่างเพื่อมาอยู่กับเธอสวมเขาเอา และตอนนี้วีนาก็ไม่ใช่ลูกสาวของเขาอีกต่อไป
“ใจเย็นนะวิธาน ถ้าลูกรักเด็กน้อยคนนั้นก็รับมาเป็นลูกบุญธรรมแต่แม่คงรับผู้หญิงที่สวมเขาให้ลูกมาเป็นสะใภ้ไม่ได้”
ศิริสงสารลูกแต่เธอก็มีจุดยืน เพราะมันคือการสวมเขาหลอกลวงกัน วิธานยอมทิ้งภรรยาที่ดีพร้อม ครอบครัวของ ชายหนุ่มต้องเสียชื่อเสียง แม่ลูกต้องมาผิดใจกัน ศิริจึงไม่มีทางให้อภัยผู้หญิงอย่างทรายเด็ดขาด
ตอนที่ 8เธอคือของขวัญ กิจการอู่ซ่อมรถของราเชนโตขึ้นอย่างรวดเร็ว เพราะเขามีวัยรุ่นแถวบ้านเป็นผู้สนับสนุนอยู่แล้ว เวลาเด็ก ๆ มาซ่อมรถบางครั้งเขาก็ไม่เก็บเงิน เพราะเข้าใจว่าเวลาไม่มีเงินชีวิตมันเป็นอย่างไร ร้านข้าวแกงของนาเดียร์จากตอนแรกตั้งใจจะขายแค่ วันละสี่ถึงห้าอย่าง ตอนนี้กลายเป็นร้านข้าวแกงที่ใหญ่และหมดเร็วมาก วิภาต้องหาลูกจ้างมาช่วยทำเพราะเขาทำคนเดียวไม่ไหว ส่วนลูกสะใภ้ก็ต้องรีบไปเปิดร้าน ราเชนสังเกตภรรยามาหลายวันแล้ว นาเดียร์มีอาการ เวียนหัวเหมือนคนอยากจะเป็นลมตลอด และตอนนี้ที่หนักสุดคือเธอเหม็นอาหารบางอย่าง จนต้องคอยเก็บเงินอย่างเดียวและ จ้างคนมาตักแกง “เดียร์ไปหาหมอไหม ผมคิดว่าคุณไม่สบายนะ” หญิงสาวเดินมากอดสามี เธอมีคำตอบอยู่หลายวันแล้วแค่รอว่าเมื่อไหร่ราเชนจะถามว่าที่เธอมีอาการแปลกเธอเป็นอะไร “ไม่ต้องไปหาหมอหรอกค่ะ เพราะเดียร์รู้ว่าอาการที่เป็นอยู่เกิดจากอะไร รอก็แต่ช่างเชนเมื่อไหร่จะถามสักที” ชายหนุ่มยังคงไม่เข้าใจว่าภรรยาของเขาหมายถึงอะไรกัน แล้วทำไมรู้แล้วถึงไม่บอกต้องรอให้เ
ตอนที่ 9สามีที่เป็นอดีต “เดียร์ พี่ขอโทษ พี่ขอโทษ” วิธานจอดรถขวางหน้าบ้าน เขาพุ่งตัวมากอดหญิงสาวอย่างที่ทุกคนไม่มีใครคาดคิด ต่างตกใจเพราะไม่มีใครเห็นเลยว่าเขามาตอนไหน รู้กันอีกทีวิธานก็ถึงตัวนาเดียร์แล้ว “ปล่อย เดียร์บอกให้ปล่อย” วิธานยังคงกอดอดีตภรรยาแน่น ด้วยความตกใจราเชนพุ่งตรงเข้าต่อยสามีเก่าของภรรยาจนล้มลงไปกองกับพื้น เพราะวิธานมาในสภาพที่เมาจนยืนเซไปเมา พอเจอหมัดหนักเข้าไปก็ล้มทั้งยืน “มึงเป็นใคร กูจะให้แม่กูแจ้งตำรวจจับมึง มึงใช่ไหมที่พาเมียกูหนี” วิธานยังลุกไม่ขึ้นแต่ก็ยังโวยวายปากกล้า ทำท่าจะเอาเรื่องกับราเชนให้ได้ “ไหนเมียมึงตรงนี้มีแต่เมียกู” ราเชนไม่ยอม ธงชัยเห็นสถานการณ์ดูแล้วถ้ายังยืนปะทะคำพูดกันแบบนี้ วิธานเจ็บหนักแน่นอน “เดียร์พาเชนเข้าไปในบ้าน ดาราคุณโทรศัพท์หาศิริให้เขามาเก็บลูกเขาไป ไม่อย่างนั้นเราจะแจ้งความข้อหาบุกรุก” “กูจะเอาเมียกูคืนไอ้กระจอกมึงมันรวยสู้กูไม่ได้หรอก” วิธานยังคงตะโกนตามหลังราเชน ทั้งที่ตัวเองก็ยังเลือดกบปากอยู่ นาเดียร์ไม่คิดว่าสิ่งที่เธอก
ตอนที่ 10เพราะเธอคือที่สุดของหัวใจ วิธานยังไม่ละความพยายาม เขาทำตัวใหม่และเข้าหาทางพ่อและแม่ของอดีตภรรยา เพราะตอนนี้เขาอยากได้ทั้งภรรยาคืนและอยากได้ลูกในท้องด้วย ตัวเขาเองไม่สามารถมีลูกได้และเขาก็ไม่คิดจะพึ่งหมออยู่แล้ว ดาราเห็นการเปลี่ยนแปลงในตัวอดีตลูกเขย เธอก็เริ่มใจอ่อนสงสาร แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะบังคับให้ลูกสาวของเธอกลับมาคืนดี เพียงแต่เธอคงต้องคุยกับนาเดียร์จริงจังอีกสักรอบ ก่อนที่เธอจะบอกให้วิธานเลิกหวังเถอะ “เดียร์แม่แค่จะมาถามลูกอีกครั้ง แม่ยอมรับว่าแม่เริ่มสงสารวิธานเพราะเขากลับมาทำตัวดี แต่แม่ก็ไม่เคยลืมว่าเขาเคยทำอะไรกับเดียร์นะลูก” “คุณแม่อยากถามอยากพูดอะไรกับเดียร์พูดได้เลยค่ะ ลูกเข้าใจ” “วิธานเขายังรักลูกอยู่และเขาคงเป็นพ่อที่มีหน้ามีตาให้กับหลานของแม่ได้ แต่ถ้าลูกเลือกคนที่ลูกรักชีวิตก็ต้องมีขวากหนามความลำบาก คำดูถูกเข้ามาบ้าง ลูกก็ต้องเข้มแข็ง เอาเป็นว่าลูกตัดสินกับแม่อีกครั้งแล้วแม่จะได้ไปบอกกับวิธานให้รู้เรื่อง” “เดียร์รักราเชนและจะรักเขาคนเดียวตลอดไปค่ะแม่ เขาคือผู้ชายที่ทำเพื่อเดียร์มาตลอด เ
ตอนที่1การเดินทางตามเส้นทางของความฝัน “คุณพ่อกับคุณแม่ไม่ต้องเป็นห่วง ทุกคนที่นั่นจะดูแล อลิสเป็นอย่างดีค่ะ” วันนี้เป็นวันที่อลิสลูกสาวสุดที่รักของอดีตผู้อำนวยการโรงเรียนวิทยากับแพทย์หญิงมุกดาต้องเดินทางไปรายงานตัวและเข้ารับการบรรจุทันที ที่โรงเรียนบ้านน้ำฝายที่อยู่ติดกับตะเข็บชายแดนไทยพม่า “พ่อกับแม่ส่งหนูแค่นี้นะลูก ดูแลตัวเองดีๆ ทำงานที่ลูกรักให้มีความสุข” วิทยากับมุกดาส่งลูกสาวแค่เพียงตัวจังหวัด โดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจตระเวนชายแดน ทำหน้าที่มารับอลิสไปส่งยังหมู่บ้านอีกที “ ผมร้อยตำรวจเอกธนาตุล ได้รับมอบหมายให้มาทำหน้าที่ดูแลการเดินทางของคุณครูอาริสา “ ชายหนุ่มในชุดตำรวจแนะนำตัวให้พ่อและแม่ ของอลิสรู้ว่าเขาคือใครและมาทำหน้าที่อะไรในเวลานี้ “ฝากด้วยนะคะ”มุกดาทำท่าจะยกมือไหว้แต่ธนาตุลจับมือเธอไว้ก่อน เพราะเขาอายุน้อยกว่าเธอหลายปี“ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ทางกองร้อยของเราจะมีตำรวจผลัดเปลี่ยนกันไปดูแลคุ้มครองชาวบ้านตลอดทั้งปีครับ”เมื่อนายตำรวจพูดถึงการดูแล มุกดาและวิทยาก็พอสบายใจขึ้นมาบ้างทั้งสองคนไม่เต็มใจนั
ตอนที่2คุณครูคนใหม่ ถึงแม้ว่ากว่าจะมาถึงก็มืดมากแล้ว แต่ชาวบ้านหลายคนยังคงรอต้อนรับครูใหม่ อยู่ที่หน้าโรงเรียน “พวกเราชาวบ้านน้ำฝาย ยินดีต้อนรับคุณครูคนใหม่ครับ” สิ้นสุดคำทักทายของผู้ใหญ่บ้านก็ตามมาด้วยเสียงปรบมือของทุกคนที่มายืนรอ ผู้ใหญ่บ้านและภรรยาเดินนำคุณครูคนใหม่ โดยมีบรรดาตำรวจและชาวบ้านช่วยกันขนของเดินตามมาที่บ้านพักครู ซึ่งอยู่ติดกับอาคารเรียน “พวกเราทำความสะอาดไว้ให้เรียบร้อยแล้วนะครับ” “แล้วหนูต้องนอนที่นี่คนเดียวเหรอคะ” อลิสถามผู้ใหญ่บ้าน เพราะบ้านพักครูอยู่ห่างจากบ้านของชาวบ้านอยู่พอสมควร แต่ก็ไม่เกินร้อยเมตร “ห้องข้างล่างผมอยู่” ธนาตุลตอบแทนผู้ใหญ่ “แต่ถ้าเปลี่ยนเวร ตำรวจที่มาแทนผมเขาจะนอนที่เรือนหลังเล็กที่อยู่ด้านหน้าโรงเรียน” ผู้กองอธิบายแต่มันก็ไม่ทำให้สีหน้าของครูคนใหม่ดีขึ้นเลย เพราะถ้าธนาตุลไม่อยู่เธอก็ต้องนอนคนเดียวอยู่ดี “คุณครูไม่ต้องกลัวไปหรอกจ้า เดี๋ยวพวกเด็กๆมันก็แย่งกันมาขอนอนด้วยทุกคืน” ภรรยาของผู้ใหญ่บ้านพูดให้คนตัวเล็กสบายใจมากขึ้น “แล้
ตอนที่3เช้านี้ที่หมู่บ้านกลางหุบเขา “หนาวไหม” ชายหนุ่มถามเมื่อเห็นว่า หญิงสาวนอนห่มผ้าห่มผืนบาง และกอดไว้แน่น “หนาวสิถามได้ ตอนแรกก็สงสัยว่าที่นี่ไม่มีไฟใช้แล้วเขาไม่ร้อนกันเหรอ ที่แท้กลางคืนอากาศอย่างกับอยู่เมืองนอกเลย” ชายหนุ่มถามเพียงสั้นๆ แต่คนตอบ ตอบเสียยืดยาวเพราะ อลิสรู้สึกเริ่มคุ้นเคย สนิทสนมกันแล้ว “ถ้าอย่านั้นเอาผ้าห่มคุณมาแลกกับของผม” “แล้วคุณก็หนาว ทำเป็นพระเอกอีกแล้ว ” อลิสพูดจบก็ลากที่นอนมาติดกับของชายหนุ่ม และคว้าผ้าห่มผืนหนาของผู้กองมาห่มตัวเธออีกชั้นหนึ่ง “ห่มด้วยกันก็หมดเรื่อง ราตรีสวัสดิ์นะคะ” ธนาตุลได้แต่นอนมองหญิงสาวที่อยู่ดีๆก็ลุกมานอนข้างเขา แถมห่มผ้าห่มผืนเดียวกันอีก เพิ่มความรู้สึกที่ปั่นป่วนท้อง หัวใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก สิ้นเสียงอลิสก็หลับสนิท แถมมีเสียงกรนเบาๆยืนยันว่าเธอหลับจริงดังออกมาด้วย ธนาตุลพยายามสวดมนต์ก็แล้ว นับหนึ่งถึงร้อยก็แล้ว แต่มันกลับนอนไม่หลับ เขาจึงหันมามองใบหน้าคุณครูคนใหม่ที่กำลังหลับใหลให้ชัด เพราะเมื่อกลางวันยังมองไม่ถนัดเลย
ตอนที่4ขอนอนด้วยนะคะ เมื่อได้ที่นอนแล้ว อลิสก็ยังขอนอนกับผู้กองอีกหนึ่งคืน เพราะห้องยังไม่มีข้าวของมันทำให้ดูโล่งน่ากลัว ชายหนุ่มก็ทำได้แค่ต้องยอมทำตาม อาหารเย็นวันนี้ผู้ใหญ่บ้าน จัดงานเลี้ยงต้อนรับครูใหม่ เป็นงานเลี้ยงเล็กๆ ที่แสนน่ารัก หญิงสาวได้รู้จักเด็กๆในหมู่บ้านหลายคน โดยเฉพาะฟองจันทร์ลูกสาวผู้ใหญ่ดูจะชอบคุณครูคนใหม่เป็นพิเศษ “พวกเราขอต้อนรับคุณครูคนใหม่ของเราอย่างเป็นทางการอีกครั้ง เธอชื่อคุณครูอลิส ขอให้พวกเราทุกคนช่วยกันดูแล และช่วยเหลือ เพื่อคุณครูจะได้อยู่ที่นี่กับเราไปนานๆ” ผู้ใหญ่บ้านแนะนำหญิงสาวอีกครั้ง โดยครั้งนี้ทางผู้ใหญ่ขอนัดชาวบ้านที่ว่าง พรุ่งนี้ให้มใช่วยกันทำความสะอาดดรงเรียน เพื่อเด็กๆจะได้เรียนหนังสือกันเสียที “พวกผมจะอยู่ที่นี่อีก13วัน และจะมีตำรวจชุดใหม่มาสับเปลี่ยนเช่นเคย นำทีมโดนผู้กองสุชาติ เรื่องที่ผมติดค้างไว้ เกี่ยวกับการหาวิธีการเพิ่มพลังงานแสงอาทิตย์เพื่อให้พวกเรามีไฟใช้มากขึ้น ตอนนี้มีห้างร้านต่างๆบริจาคเงินมาจำนวนหนึ่ง ผลัดต่อไป ผมและลูกน้องจะมาลงมือจัดการทันที แต่ครั้งนี้เรายังหาซื้ออุปรณ์ได้ไม่พร้อ
ตอนที่5 วันแรก โรงเรียนพร้อมแล้ว นักเรียนจากหมู่บ้านบ้านน้ำฝายและหมู่บ้านใกล้เคียงที่เดินทางไม่ไกลมากนัก พ่อแม่ผู้ปกครองต่างก็พาลูกหลานมาส่งที่โรงเรียนเพราะได้ยินข้าวจากผู้ใหญ่บ้าน ว่าโรงเรียนพร้อมจะเปิดเรียนแล้ว “พร้อมหรือยังครับคุณครู”ชายหนุ่มในชุดตำรวจถามหญิงสาวที่กำลังยืนรอนักเรียนอยู่ที่หน้าเสาธง“พร้อมค่ะคุณตำรวจ แต่วันนี้คุณต้องช่วยอลิสสอนวิชาคณิตศาสตร์ก่อนนะคะ ”เมื่อคืนอลิสได้ขอให้ธนาตุลและลูกน้องช่วยเธอสอนก่อนในช่วงเปิดเรียนแรกๆเพราะเธอยังต้องการจะทดสอบแยกนักเรียนแต่ละชั้นออกจากกัน “ได้ครับคุณครู ลูกน้องผมของจองเด็กเล็กๆสอนฝึกคัดลายมือ ส่วนผมขอคณิตศาสตร์ นอกนั้นคุณครูจัดการเองนะครับ” ธนาตุลทำท่าทางล้อเลียนเหมือนคนที่กำลังทำตามคำสั่งคุณครูจนหญิงสาวอดหัวเราะไม่ได้ นักเรียนมาพร้อมแล้ว อลิสแบ่งเป็นแถว แถวละห้าคน มีทั้งหมดหกแถว มีฟองจันทร์ทำหน้าที่นำร้องเพลงชาติและสวดมนต์ ช่วงเช้าคุณครูคนใหม่เรียกนักเรียนเข้ามาทดสอบความรู้ทางการอ่านและการเขียนภาษาไทย ก่อนจะส่งไปให้ ธนาตุลช่วยทดสอบวิชาคณิตศาสตร์ให้ ก่อนที่คืนนี้จะเอ