บทที่สามสิบเก้า

2 อาทิตย์ผ่านไป

เมฆายังคงคอยตามติดหญิงสาวอยู่ไม่ห่างแทบจะทุกย่างก้าวช่วยทำโน่นทำนี่จนตอนนี้สามารถดูแลลูกๆของเขาได้อย่างคล่องแคล่วอีกด้วย

“เด็กๆมาอาบน้ำกันครับ”

“คร้าบ/ค่า”

พักหลังที่มือของเมฆาหายดีแล้วช่วงเช้าในเวลาที่ณัฐนิชายุ่งๆเขาก็จะเป็นคนที่ดูแลเด็กๆแทนหญิงสาวแทบทุกอย่างอย่างเช่นการอาบน้ำให้ลูกๆของเขาก็ทำได้ดีเพราะเรียนรู้วิธีมาจากหญิงสาวโดยการสังเกตสิ่งที่เธอทำมาทุกอย่างแล้ว

“เป็นอะไรคะ”

เมฆาเห็นลูกสาวของเขาก้าวขาที่เป็นปล้องๆลงอ่างอาบน้ำแต่เมื่อเท้าแตะน้ำก็ดึงเท้ากลับทันทีเขาจึงต้องหันไปถามใยไหมด้วยความเป็นห่วง

“เย็นค่ะ”

เด็กหญิงตอบคนเป็นพ่อคิ้วขมวดปากติดจมูกนิดหน่อยว่าน้ำในอ่างอาบน้ำสีชมพูหวานของเธอมันเย็นจนไม่กล้าลง

“น้ำเย็นคร้าบคุณพ่อ”

ใบหม่อนก็มีอาการแบบเดียวกับพี่สาวและส่งเสียงบอกคนเป็นพ่อให้รู้ว่าเขาไม่ชอบน้ำเย็นแบบนี้

“จริงด้วย”

เมฆาใช้มือวัดอุณหภูมิดูเขาก็เข้าใจแล้วว่าทำไมเด็กๆถึงกับรีบยกเท้าออกเมื่อสัมผัสกับน้ำเขาส่ายหัวให้ตัวเองที่ลืมเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นอีกจนได้

“ลืมเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นหรือเปล่าคะคุณเมฆ”

ณัฐนิชาที่เตรียมอาหารเช้าและจัดการงานบ้านเสร็จสรรพแล้วเธอจึงเดินมาดูชายหนุ่มกับลูกๆพลันสายตามองปราดเดียวก็รู้ว่าชายหนุ่มคงจะลืมเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นอีกแล้วเพราะเด็กๆกำลังยืนมองอ่างอาบน้ำของตัวเองอยู่ด้วยตัวล่อนจ้อนกับคนเป็นพ่อที่นั่งวัดอุณหภูมิน้ำอยู่เธอเห็นจนชินแล้ว

หญิงสาวยอมรับว่าพักหลังมานี้ชายหนุ่มดูแลลูกๆได้ดีมากไม่ขาดตกบกพร่องแต่ติดอยู่เรื่องเดียวอาบน้ำทีไรลืมที่จะเปิดเครื่องทำน้ำอุ่นทุกที

“เอ่อ...ครับ”

สีหน้าของเมฆาเจื่อนลงอย่างเห็นได้ชัดเป็นอีกครั้งที่เขาทำพลาดจนหญิงสาวต้องทักถาม

“เดี๋ยวนิช่วยนะคะนิว่างแล้วค่ะ”

“ครับ”

ณัฐนิชาเข้าไปช่วยเมฆาเทน้ำทิ้งและเปิดน้ำใหม่ให้เด็กๆได้อาบโดยเธอเป็นคนดูแลใยไหมและชายหนุ่มเป็นคนดูแลใบหม่อนตอนนี้ในห้องน้ำดูจะครึกครื้นกันน่าดู

“อันนี้ของใครครับ”

เมฆาทำแบบนี้เป็นประจำทุกวันเพราะเรียนรู้วิธีมาจากณัฐนิชาเขายกฟองน้ำให้ใบหม่อนนั้นรับไปไว้ในมือ

“ใบหม่อนคร้าบ”

เด็กชายตอบคนเป็นพ่อด้วยน้ำเสียงชัดแจ๋วและรับฟองน้ำที่เปรียบเสมือนของเล่นที่แสนสนุกของเขาอีกหนึ่งอย่างอย่างอารมณ์ดีที่รู้ว่าจะได้อาบน้ำและเล่นน้ำกันอีกแล้ว

“อันนี้ของใครคะ”

“ใยไหมค่า”

หญิงสาวก็ทำเช่นเดียวกับชายหนุ่มเธอยื่นฟองน้ำให้ลูกสาวของเธอพร้อมหยิบขวดน้ำยาอาบน้ำของเด็กมาบีบใส่ฟองน้ำของลูกๆเธอทั้งสองคนละหยดเล็กๆพอที่จะทำความสะอาดตัวลูกของเธอได้

“ทำยังไงต่อคะ”

“ถูตัวค่า/ถูตัวคร้าบบ”

เด็กๆได้น้ำยาอาบน้ำที่คนเป็นแม่หยดให้ก็ใช้มือบีบขยำจนเป็นฟองแล้วถูตัวเล่นอย่างอารมณ์ดีกันทั้งคู่ตอนนี้เด็กๆทั้งสองดิ้นขลุกขลักเล่นกันอยู่ในอ่างอาบน้ำอย่างสนุกสนานเป็นเวลาโปรดที่เด็กๆทั้งสองนั้นชอบจริงๆ

“ผมว่าควรจะเปลี่ยนอ่างอาบน้ำใหม่ให้เด็กๆได้แล้วนะครับ”

เมฆาสังเกตมาหลายครั้งแล้วว่าอ่างอาบน้ำของเด็กๆมันค่อนข้างจะดูพอดีตัวกับลูกๆของเขาเกินไปแล้วจึงทำให้เด็กๆนั้นเล่นน้ำกันไม่ค่อยสะดวก

“อืม...นิก็ว่าอย่างนั้นแหละค่ะ”

ณัฐนิชาก็เห็นด้วยกับที่ชายหนุ่มพูดเช่นกันเธอว่าจะเปลี่ยนหลายครั้งแล้วแต่ก็ยังไม่มีโอกาสได้เข้าเมืองไปเสียทีและตอนนี้รถที่ใช้ที่บ้านก็ซ่อมยังไม่เสร็จเสียทีเธอก็ไม่เข้าใจว่ามันทำไมถึงนานเหลือเกินแต่ก็ไม่ได้อยากจี้ถามอะไรมากนัก

“โอ้ะ...”

ณัฐนิชาไม่ทันระวังหลังจากที่หันไปคุยกับชายหนุ่มเสร็จน้ำในอ่างอาบน้ำที่เด็กๆกำลังเล่นกันก็กระเด็นเข้าตาของเธอจนต้องกหลับตาปี๋แต่ดีที่ไม่แสบมากเพราะเป็นน้ำยาอาบน้ำของเด็ก

“เบาๆนะครับเด็กๆน้ำกระเด็นเข้าตาคุณแม่แล้ว”

เมฆาหันไปเตือนลูกๆของเขาว่าให้เล่นกันเบาๆเด็กๆทั้งสองจึงหน้าเจื่อนลงทันทีเพราะรู้ตัวว่าตัวเองทำให้คนเป็นแม่โดนน้ำกระเด็นเข้าตา

“เดี๋ยวผมช่วยเช็ดให้ครับ”

เมฆารีบล้างมือแล้วเดินไปหยิบทิชชู่มาเช็ดที่ตาของหญิงสาวที่นั่งใช้ขอบเสื้อเช็ดหน้าอยู่เขารีบจับใบหน้าของหญิงสาวเงยหน้าขึ้นมาพร้อมเช็ดรอบๆดวงตาให้เธอทันทีด้วยสีหน้าที่ดูแสดงออกถึงความเป็นห่วงหญิงสาวอย่างชัดเจน

“เอ่อ..”

ณัฐนิชาพอจะลืมตาขึ้นได้ตอนนี้น้ำที่กระเด็นมาเริ่มแห้งแล้วและน้ำยาอาบน้ำของเด็กมันก็ไม่ได้ทำให้เธอระคายเคืองมากด้วยเมื่อเปิดเปลือกตาขึ้นมาเธอถึงกับตัวชาวาบเพราะใบหน้าของชายหนุ่มอยู่ห่างจากเธอไม่ถึงคืบเธอมีอาการใจเต้นแรงผิดปกติและใบหน้าก็เริ่มเห่อแดงขึ้นมาเล็กน้อย

เมฆาเห็นหญิงสาวลืมตามาได้ก็หยุดมือของเขาแต่ก็ยังจับใบหน้าของหญิงสาวเอาไว้อยู่ดวงตากลมโตของเธอและใบหน้าจิ้มลิ้มที่อยู่ห่างจากหน้าเขาไม่ถึงคืบมันสะกดสายตาให้เขาไม่อยากจะละสายตาไปจากเธอริมฝีปากอวบอิ่มของเธอทำให้เขาอยากใช้ริมฝีปากหนาไปบดจูบโดยฝืนตัวเองไม่ได้

“อืม...”

ณัฐนิชาเอี้ยวตัวหลบเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มยื่นหน้าเข้ามาใกล้เธอเรื่อยๆเมฆายังไม่ยอมปล่อยหญิงสาวง่ายๆตอนนี้ณัฐนิชาไม่อยากให้ภาพอะไรที่มันดูไม่ดีเกิดเด็กๆได้เห็นจึงประจันหน้ากับชายหนุ่ม..ก่อนที่ริมฝีปากของเขาจะถึงริมฝีปากของเธอหญิงสาวจึงเบี่ยงหน้าของเธอไปข้างๆแก้มของชายหนุ่มและใช้ปากเล็กของเธอเข้าใกล้ไปที่ใบหูของเขาก่อนจะใช้ฟันกัดให้เขารู้สึกเจ็บและรู้ตัวเสียทีว่ากำลังจะทำอะไรอนาจารต่อหน้าลูกๆ

“โอ้ยย....”

เมฆาร้องโอดโอยเขาเริ่มมีสติขึ้นมาทันทีเมื่อรู้สึกเจ็บจี๊ดที่ใบหูเมื่อครู่เขาเกือบทำอะไรไม่ดีต่อหน้าลูกๆของเขาเสียแล้วเพราะหน้าหวานๆของหญิงสาวแท้ๆเลย