"ขอบคุณฮับ.."
เด็กชายตัวกลมยกมือป้อมพนมมือขอบคุณคนเป็นพ่อแล้วรีบรับขวดนมมากอดไว้ในอกก่อนจะยื่นมือไปที่ใบหน้าของคนตรงหน้าเพราะอยากสำรวจ
"หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ"
ฟรานซิสไม่ได้ว่าอะไรที่ลูกชายของเขาเอามือมาแตะที่หน้าแต่แค่อยากรู้ว่าหน้าเขามีอะไรผิดปกติจึงหันไปถามหญิงสาว
"อยู่เฉยๆค่ะต้นหนาวก็แค่อยากสำรวจ"
ปลายฝนส่งยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมบอกกับเขาให้อยู่เฉยๆเพราะว่านี่คือการสำรวจในสิ่งคิดว่าแปลกใหม่ของลูกชายเธอ
"ฟอดดดด.."
สายตาที่ไร้เดียงสาของลูกชายของเขาทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์ดั่งต้องมนต์ในความน่ารักของลูกชายตัวกลมในตอนนี้ยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าเหมือนเห็นตัวเองในตอนเด็กใบหน้าทุกอย่างนี้เหมือนกับเขาอย่างกับแกะ
แต่มีบางอย่างที่เขาไม่มีเช่นกันคือรอยยิ้มหวานๆของลูกชายเขานั่นเองที่ท่าจะเหมือนปลายฝนเสียมากกว่าชายหนุ่มอดใจไม่ได้ที่จะกดจมูกไปที่แก้มย้วยๆของลูกชายของเขาฟอดใหญ่ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วตัดใจรีบไปทำงานเพราะว่าวันนี้เขามีประชุม
"อืม..อื้ออ..."
ต้นหนาวบุ้ยน่าขยี้หัวขยี้ตานิดหน่อยพอรู้สึกว่าอะไรหนวดของคนเป็นพ่อนั้นมันช่างจั้กกะจี้เสียเหลือเกิน
"แดดดี๊ค่อยกลับมาให้สำรวจนะครับตอนนี้แดดดี๊ต้องไปประชุมแล้ว"
ชายหนุ่มลุกขึ้นพร้อมหันหลังเดินตรงไปที่รถตู้ที่จอดรอเขาทันที
"บายฮับแดดดี๊"
ต้นหนาวยกมือโบกไปมาให้คนเป็นพ่อ
"อ๋อ...บายครับลูก"
ฟรานซิสหันหลังกลับมามองลูกชายของเขาด้วยท่าทีปลื้มใจทั้งอมยิ้มเล็กน้อยเขาไม่เคยมีภาพบรรยากาศแบบนี้มาก่อนเมื่อลูกของเขายกมือโบกไม้โบกมือให้เขาจึงรีบยกมือบ๊ายบายลูกเขากลับแล้วจึงหันกลับไปด้วยรอยยิ้มเดินขึ้นไปนั่งบนรถตู้อย่างสุขในหัวใจก่อนไปทำงาน
"อีธานนายอยู่เฝ้าปลายฝนเอาให้ดีถ้าเธออยากจะได้อะไรก็ลองหาให้เธอหน่อยละกัน"
ก่อนจะไปฟรานซิสได้สั่งกับอีธานอีกรอบว่าวันนี้เขามีหน้าที่ทำอะไร
"ครับนาย"
หลังจากที่รับปากเจ้านายของเขาแล้วอีธานเดินไปคุยกับมอแกนที่กำลังจะขึ้นรถครู่หนึ่งด้วยความสงสัย
"มอแกนนายว่านายเราแปลกๆเปล่าวะ"
"นั่นดิดูตอนแรกเหมือนจะคุมคุณปลายได้แต่นี่เหมือนจะยอมเธอทุกอย่างอัตโนมัติ"
มอแกนเองก็คิดเช่นเดียวกับเพื่อนเขาเหมือนกันสองหนุ่มกระซิบกระซาบกันอย่างเบาๆเจ้านายจะได้ยิน
"คงเพราะยอมให้เธออยู่เพราะลูกมั้งถ้าแยกคุณปลายออกกะทันหันกับลูกคงไม่ดีเท่าไร"
" งั้นเหรอวะ"
13.40น.
"ของที่คุณปลายสั่งมาถึงแล้วครับ"
อีธานเข้ามาบอกปลายฝนที่กำลังไกวเปลลูกน้อยของเธออยู่
"เหรอให้คนส่งเข้ามาด้านในเลยคุณช่วยไกวเปลต้นหนาวหน่อยนะคะเดี๋ยวฉันจะไปบอกให้คนส่งของเอาของมาจัด"
ปลายฝนวานให้อีธานไกวเปลลูกน้อยของเธอครู่หนึ่งเพราะตอนนี้เธอจะต้องบอกให้คนจัดการของของเธอว่าจะเอาไว้ตรงไหนก่อน
"ก...ไกวเปล..เอ่อ.."
อีธานน่าเจื่อนเล็กน้อยที่อยู่ๆบอดี้การ์ดหนุ่มยังเขาก็โดนใช้ให้ไปไกวเปลซะอย่างนั้นแต่ก็เป็นหน้าที่ยังไงเขาก็ต้องทำแอบสงสัยเล็กน้อยว่าหญิงสาวสั่งอะไรมาเยอะแยะ
" เข้ามาทางนี้เลยค่ะพวกลานของเล่นก็ปูตรงนี้ได้เลย"
"โอเคครับ.."
เมื่อคนส่งของขนของเข้ามาที่ห้องโถงใหญ่หญิงสาวก็จัดแจงให้พนักงานจัดการปูพื้นแผ่นยางทำเป็นโซนของเล่นไว้ให้ลูกน้อยเธอ
"ส่วนพวกเฟอร์นิเจอร์เดี๋ยวเอาขึ้นมาไว้ข้างบนตามฉันมาเลยค่ะ"
" ครับ"
พนักงานส่งของอีกเจ้าที่เข้ามาหญิงสาวให้เขาทั้งหมดขนของขึ้นไปที่ห้องของฟรานซิสเพราะว่าเธอต้องการเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์บางอย่างให้เข้ากับเธอมากขึ้น
" เอาแล้วล่ะสิครับเจ้านาย.. หึ่ๆ.."
ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในสายตาของอีธานทั้งหมดเขาสบถขำเล็กน้อยเชื่อว่าหากนายของเขากลับมาจะต้องมีอาการปวดหัวอีกเป็นแน่
บริษัทxxx
17.00น.
"ท่านประธานคะนี่ตารางงานอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์ค่ะ"
ภัทรินทร์เลขาสาวพราวเสน่ห์ส่วนสูงราวกับนางแบบหน้าคมทรวดทรงองเอวสวยสมส่วนไม่ได้แพ้นางแบบเธอมีความสามารถมากจนได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นเลขาหน้าห้องของฟรานซิสในเวลาอันรวดเร็ว
สิ่งที่เธอดั้นด้นพยายามทำมาทั้งหมดก็เพราะเธอต้องการที่จะมาทำงานใกล้ๆกับชายหนุ่มคนที่เธอหมายตาเอาไว้แม้จะต้องเหยียบหัวใครเพื่อเลื่อนตำแหน่งก็ตามในบริษัทนี้น้อยคนนักที่จะชอบเธอแต่ที่ยังต้องคุยดีด้วยเพราะสถานะในที่ทำงานเท่านั้น
หญิงสาววางแฟ้มตารางงานให้ชายหนุ่มด้วยถ้าทีอ้อยอิ่งเธอแอบมองเขาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มอยู่แทบทุกวันด้วยความหวังที่ว่าวันหนึ่งเธอจะไปนั่งอยู่ในดวงใจของเขาที่มีความหวังแบบนี้ก็เพราะว่าเธอยังไม่เห็นเขามีใคร
"ขอบใจ"
"ท่านประธานจะรับกาแฟหรืออะไรเพิ่มไหมคะภัทรจะได้จัดการให้ค่ะ"
" ไม่ผมจะกลับเลยช่วยตามมอแกนให้ผมด้วย"
"ค่ะ"
หญิงสาวมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อยที่รู้ว่าวันนี้ชายหนุ่มรีบกลับ
"นายจะกลับเลยใช่ไหมครับ"
มอแกนได้รับคำบอกจากภัทรินทร์เขาก็รีบเข้ามาหาเจ้านายของเขาในห้องทันที
"นายโทรถามอีธานให้หน่อยว่าปลายฝนต้องการอะไรไว้ให้ลูกไหมฉันจะได้ซื้อกลับไปทีเดียว"
ฟรานซิสรู้สึกเป็นห่วงที่บ้านแปลกๆกังวลใจพิกลเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนหญิงสาวอยากได้อะไรอีกหลายๆอย่างที่ยังขาดเขาเลยอยากจะซื้อเข้าไปทีเดียวจึงให้มอแกนโทรไปถามอีธานให้อีธานถามหญิงสาวว่าเธอต้องการอะไรบ้างเขาจะได้จัดการให้
"ครับ"
ครู่ต่อมา
"อีธานบอกว่าคุณปลายไม่ได้ต้องการอะไรครับแค่ต้องการให้นายกลับไปเร็วๆเท่านั้นเป็นพอ"
"งั้นเหรอ"
ฟรานซิสทำหน้าแปลกใจกับคำตอบของมอแกนในเมื่อเมื่อคืนหญิงสาวยังบอกว่าขาดของอีกหลายอย่างที่จำเป็นแต่ทำไมตอนนี้เธอบอกว่าไม่ต้องการแล้วแถมยังอยากให้เขากลับไปเร็วๆอีกต่างหาก
คฤหาสน์ฮันส์
"นี่อะไร"
ฟรานซิสหันไปถามอีธานเรื่อยของเล่นที่กองอยู่เต็มห้องโถงว่ามันคืออะไรและมาได้อย่างไร
"คุณปลายเธอสั่งมาไว้ให้คุณหนูเล่นครับ"
"....."
ฟรานซิสเดินขึ้นห้องด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยเขาคิดว่าเรื่องของเล่นลูกเขาถ้าจะเยอะขนาดนี้คงจะต้องคุยกับหญิงสาวเรื่องการทำห้องใหม่ให้ลูกเสียแล้ว
"ขนาดนี้เลยเหรอ"
มอแกนหันไปถามอีธานด้วยสีหน้าที่ตะลึงกับกองของเล่นนิดหน่อย
"ข้างบนมีอีกเยอะ"
อีธานบอกกับเพื่อนของเขาด้วยท่าทีอมยิ้มเล็กน้อย
แกร็กกก"นี่มันอะไรกัน"ฟรานซิสเปิดประตูเข้าห้องของเขามาในขณะที่กำลังเดินก้าวเข้าห้องเขาก็ต้องชะงักงันกับสิ่งใหม่ที่อยู่ในห้องที่มันไม่เหมือนเดิมแม้แต่นิดเดียวแม้กระทั่งเตียงนอนของเขาที่ไปอยู่อีกมุมหนึ่งและเฟอร์นิเจอร์แปลกใหม่ก็เข้ามาในห้องเขาแทบจะเต็มไปหมดจนเขาต้องถามหญิงสาวด้วยท่าทีที่ไม่พอใจนัก"แดดดี๊"ต้นหนาวที่กำลังนั่งเล่นกับคนเป็นแม่อยู่เมื่อเห็นคนเป็นพ่อเข้ามาก็รีบลุกขึ้นแล้วเดินเข้าไปจูงมือพ่อของเจ้าตัวมานั่งที่เตียงทั้งยังเรียกขึ้นไปนั่งตักทำตาแป๋วใส่พฤติกรรมของต้นหนาวทำให้เขาคลายความโกรธได้อยู่บ้างแต่ก็ยังมิวายส่งสายตาคาดโทษให้หญิงสาวอยู่ดี"คุณมาก็ดีเลยนี่ฉันวางตู้ของฉันตรงนี้นะคะแล้วเปลของต้นหนาวฉันก็สั่งมาใหม่อีกหลังเอาไว้ด้านล่างหลังนี้เอาไว้ที่ห้องนอน"ปลายฝนเหมือนจะไม่รู้ตัวว่ามีคนกำลังไม่พอใจเธอยังคงพรีเซ้นเฟอร์นิเจอร์และของต่างๆที่เธอสั่งมาให้เขาได้ดู"จะเปลี่ยนอะไรในห้องทำไมไม่บอกฉันก่อน"ฟรานซิสมองหญิงสาวสายตาแข็งกร้าวและถามเธอเสียงแข็งแต่ไม่ดังมากเพราะว่าลูกชายของเขานั่งอยู่บนตักจึงไม่อยากแสดงอารมณ์โมโหมากนัก"อ้าว.. ก็คุณบอกจะมำอะไรก็ได้อย่าพาลูกหนีก็พอนี่คะ"ป
"แดดดี๊.."ต้นหนาวนั่งเล่นอยู่กับคนเป็นพ่อสองคนเพราะว่าตอนนี้ปลายฝนกำลังอาบน้ำอยู่"ว่าไงครับ""หิวนม"เด็กชายหันมาบอกคนเป็นพ่อว่าตัวเองหิวให้พ่อของเขาไปหยิบนมมาให้พลางใช้มือป้อมชี้ไปที่โต๊ะที่วางขวดนม"เดี๋ยวแดดดี๊หยิบให้นะครับ"ฟรานซิสเห็นว่าในขวดนมมีแต่น้ำเขาไม่รู้ว่าจะทำยังไงเลยเดินไปเคาะประตูห้องน้ำเพื่อที่จะถามหญิงสาวก๊อกๆๆ"อะไรคุณ..."ปลายฝนเพิ่งจะอาบน้ำเสร็จพอดีเธอจึงพันผ้าขนหนูกระโจมอกเอาไว้แล้วเปิดประตูออกมาถามชายหนุ่มอย่างสงสัยว่าเขาเรียกเธอทำไม"ต้นหนาวหิวนม"ฟรานซิสหลบสายลงมองไปทางอื่นเล็กน้อยเพราะเขาไม่ได้อยากมองเธอในสภาพนี้สักเท่าไหร่นักเขาก็ผู้ชายกลัวว่าอารมณ์อะไรๆแบบผู้ชายของเขามันจะเกิดขึ้นมาซึ่งมันก็ไม่ใช่เรื่องดีนัก"ตอนนี้เหรอ""อืม""โอเคๆ.. คุณมานี่เดี๋ยวฉันสอน"หญิงสาวจูงมือฟรานซิสมาที่โต๊ะวางขวดนมเธอถือโอกาสนี้สอนเขาเสียเลยครั้งหน้าหากเธอไม่ว่างเขาจะได้ทำเป็น"อืมม..""นี่คือชั้นที่ฉันแบ่งนมเอาไว้คุณก็แค่ใช้น้ำต้มสุกในกระบอกนี้ใส่ให้ถึงขีดบนสุดแล้วก็เทนมผงใส่เขย่าก็ได้แล้วแต่ถ้านมในชั้นหมดในกระปุกนมมีช้อนตวงอยู่ตักใส่สี่ช้อนต่อหนึ่งขวดเข้าใจใช่ไหมคะ.. "ปลาย
วันต่อมาบริษัทxxx"นี่เธอยัยเลขาหน้าห้องภัทรินทร์อะไรนั่นเค้าจะไม่เข้าสังคมเลยหรือไง"ดาริกาสาวหน้าหวานฝ่ายพีอารู้สึกไม่ค่อยชอบหน้าภัทรินทร์เท่าไหร่เพราะเธอดูจะเริ่ดเชิดหยิ่งกับทุกคนเสียเกินไป"โอ้ยย..ไม่อยากจะเม้าเมื่อก่อนที่เข้ามาใหม่ๆมือไม้อ่อนแต่พอเหยียบหัวคนอื่นขึ้นไปเป็นเลขาได้ก็เดินเชิดไม่มองดินเลยจ่ะ"โยษิตาหญิงสาวฝ่ายบัญชีเป็นเพื่อนกับดาริกาเธอเป็นสาวห้าวประจำบริษัทเธอเป็นคนที่ไม่ค่อยพูดถึงเรื่องใครแต่หากเป็นเรื่องของภัทรินทร์เธออดที่จะพูดไม่ได้เพราะเธอได้ไปรู้อะไรดีๆมา"ขนาดนั้นเลยเหรอ.. ว่าแต่ที่ว่าเหยียบหัวเหยียบหัวใครเหรอ"มีนาสาวสวยหุ่นบอบบางทำงานอยู่พีอากับดาริกาเธออยากจะรู้นักว่าหญิงสาวเหยียบหัวใครขึ้นไปถึงตำแหน่งนั้นได้"อ้าวก็คุณวีกิจน่ะสิตอนนั้นแทบจะเลียแข้งเลียขาให้คุณวีกิจช่วยงานจนตัวเองมีผลงานเตะตาแต่พอได้ขึ้นเป็นเลขาก็ถีบหัวส่งไม่เชื่อไปถามคุณวีกิจหัวหน้าฝ่ายบัญชีดูสิ"โยษิตาพูดได้เต็มปากเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องจริงเกิดกับหัวหน้าเธอเองจนตอนนี้หัวหน้าเธอดูจะเข้าหน้ากันไม่ติดกับภัทรินทร์มานานแล้ว"จะบ้าหรือไงใครจะกล้าถาม"มีนาส่ายหัวหงึกหงักเรื่องแบบนี้ใครจะไปกล้
เธอไม่อยากให้ประเด็นแค่เธอมาหาเขาที่นี่เพราะอยากกินข้าวกลางวันด้วยมาอันดับหนึ่งเธอจึงแสร้งพูดโยงไปเรื่องอื่นอันที่จริงจุดประสงค์หลักก็คืออยากจะมาประกาศศักดาให้ทุกคนได้รู้ว่าเธอเป็นอะไรกับเขาจะได้ไม่มีสาวสวยคนไหนในที่นี้กล้ายุ่งกับเขาหรือหากจะยุ่งก็น่าจะฉุกคิดสักนิดว่าเขามีลูกมีเมียแล้ว"นั่นอะไร"ฟรานซิสอุ้มต้นหนาวออกมานั่งตรงเก้าอี้ของโต๊ะที่หญิงสาวกำลังจัดแจงกล่องอาหารอยู่"สเต็กแซลมอนค่ะฉันทำมาห้ากล่องเผื่อคนของคุณด้วย.. ต้นหนาวชิมแล้วบอกแดดดี๊สิครับว่าอร่อยไหม"ปลายฝนตักแซลมอนเข้าปากลูกชายของเธอคำไม่ใหญ่นัก"ฮับ.. อืม... อาหย่อย.. "เจ้าเด็กชายตัวกลมของอะไรที่เป็นฝีมือแม่เข้าปากได้ก็อร่อยไปเสียทุกอย่าง"อร่อยทุกอย่างสินะตัวถึงได้กลมแบบนี้เสื้อน้อย"ฟรานซิสอมยิ้มมองไปที่ลูกชายบนตักของเขาพลางคิดว่าเหตุนี้สินะที่ทำให้ลูกชายของเขาตัวตันแบบนี้" นี่ค่ะของคุณ.. ฉันป้อนให้คุณอุ้มต้นหนาวอยู่คงจะจับช้อนไม่ถนัด"ปลายฝนตักแซลมอนในกล่องของเขายื่นป้อนให้ชายหนุ่ม“อืม.. "ฟรานซิสมองหน้าหญิงสาวที่กำลังฉีกยิ้มท่าจะมีความสุขดวงตาของเธอตอนนี้เป็นประกายสะกดสายตาของเขาได้เป็นอย่างดีเมื่อหลุดจากภวังค
วันต่อมาบริษัทxxx"ผมคิดว่าคงไม่มีเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นอีกนะครับคุณวี"ฟรานซิสเรียกวีกิจมาคุยกันแต่เช้าเรื่องความผิดพลาดที่มันเกิดขึ้นพร้อมตักเตือนเขาให้ทำงานรอบคอบกว่านี้"ครั้งนี้ผมจะจำไว้เป็นบทเรียนครับขอบคุณท่านประธานมากเลยนะครับที่เรื่องนี้ไม่เอาผิดผม"วีกิจถึงกับเหงื่อตกครั้งนี้เป็นความผิดพลาดครั้งแรกของเขาและไม่คิดว่ามันจะเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นเพราะความไว้ใจผิดคนนั่นเอง"ครั้งนี้ครั้งแรกหากมีครั้งต่อไปคงไม่ดีเท่าไรนักคุณไปทำงานได้แล้ว"ฟรานซิสเห็นว่าวีกิจทำงานด้วยกันมานานเขาจึงอยากให้ครั้งนี้เป็นบทเรียนไป"ขอบคุณครับท่านประธาน"วีกิจออกมาจากห้องของประธานหนุ่มด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก"สะใจเธอหรือยัง"วีกิจหันไปมองภัทรินทร์ที่นั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานของเธอด้วยสายตาน้อยใจผู้รับเหมาพวกนั้นเป็นคนที่เธอแนะนำให้เขาได้รู้จักเขาไว้ใจเธอครั้งแล้วครั้งเล่าจนครั้งนี้เขาก็ต้องผิดหวังอีกเช่นเดิมนี่คงจะเป็นแผนของเธอที่จะบีบให้เขาลาออกอีกล่ะสิแต่ดีที่ครั้งนี้ประธานหนุ่มไม่เอาเรื่องเขาจึงรอดตัวไป"...."ภัทรินทร์แอบผิดหวังเล็กน้อยที่คิดว่าครั้งนี้เขาจะโดนไล่ออกแต่เปล่าเลยที่หญิงสาวไม่อยากจะให้ชาย
"ป้อนแดดดี๊อีกสิครับ"ไม่รู้ว่าฟรานซิสชอบใจที่ลูกชายป้อนหรือชอบใจที่หญิงสาวคอยเช็ดปากให้เขากันแน่จึงอยากจะให้ต้นหนาวป้อนเขาอีกครั้ง"ฮับผม""ต้นหนาวครับ"ปลายฝนตักไอศครีมในถ้วยของเธอป้อนต้นหนาวเพราะเห็นว่าลูกเธอจะเอาแต่ป้อนคนเป็นพ่อไปเสียแล้ว"อืม... เย็นๆชอบ"ดูท่าต้นหนาวจะชอบไอศครีมสตรอเบอรี่ในถ้วยของแม่เขาเสียแล้วสิพอได้ชิมก็หยุดป้อนพ่อของเจ้าตัวแล้วหันมาตักไอศครีมที่อยู่ในถ้วยของแม่กินหน้าตาเฉย"ชอบเหรอครับมามี๊ให้"ปลายฝนเห็นว่าต้นหนาวท่าทางจะชอบไอศครีมของเธอจึงยื่นถ้วยไปให้ลูกชายตัวกลมได้กินให้หนำใจ"ขอบคุณฮับ""เธอ""คะ..""ฉันไม่มีคนป้อนแล้ว"ฟรานซิสพูดพลางมองไปที่ลูกชายบนตักของเขาให้เธอได้รู้ว่าเขามือไม่ว่างเพราะว่าจับลูกชายอยู่"โอเคค่ะ...ฉันยินดี"ปลายฝนไม่ปฏิเสธเลยสักนิดเธอรีบตักไอศครีมคำโตป้อนชายหนุ่มทั้งยังนั่งยิ้มส่งตาหวานให้เขาอยู่ไม่ขาดระยะคฤหาสน์ฮันส์21.00น.หลังจากที่ต้นหนาวหลับแล้วปลายฝนก็ไปจัดแจงกับขวดน้ำหอมที่เอาไว้ปรับอากาศในห้องบนโต๊ะเล็กๆวางเอาไว้มุมห้อง"คุณชอบไหม"ปลายฝนเดินมานั่งบนเตียงถามชายหนุ่มที่กำลังนั่งพิงหัวเตียงดูโน้ตบุ้คอยู่"อะไร"ฟรานซิสถามหญิง
สองชั่วโมงต่อมาร้านดอกไม้"อืม.. แบบไหนดีน้าาา...ต้นหนาวว่าแดดดี๊จะชอบไหมครับ"ปลายฝนรู้สึกว่าวันนี้เธอเบื่อการอยู่บ้านนิดหน่อยจึงพาลูกเธอออกไปที่ร้านดอกไม้เพราะอยากจะจัดให้บ้านมีดอกไม้วางอยู่บ้างหากชายหนุ่มกลับมาจะได้สดชื่นคนในบ้านก็เช่นเดียวกันชั่วโมงต่อมาเมื่อเลือกดอกไม้ได้พักใหญ่เธอจึงกลับมาที่คฤหาสน์ประจวบเหมาะต้นหนาวก็หลับพอดีเธอจึงมีเวลาที่จะจัดดอกไม้เต็มที่"วางตรงนี้ดีกว่า... อืม.. หรือตรงนี้ดี"หญิงสาวจัดดอกไม้ใส่แจกันไม่นานมากนักแต่ที่ต้องใช้เวลานานคือเธอไม่ค่อยแน่ใจว่าเธอจะวางอะไรตรงไหนดี"คุณอีธานคะคุณว่าฉันควรจะวางแจกันดอกไม้นี้ไว้ตรงไหนดีคะ"ปลายฝนเห็นอีธานเดินเข้ามาจึงขอความเห็นจากเขา"ผมไม่ค่อยรู้เรื่องดอกไม้เท่าไรหรอกครับ"อีธานตอบหญิงสาวด้วยสีหน้าที่เจื่อนๆเพราะเขาเองก็เป็นผู้ชายไม่ค่อยจะรู้เรื่องนี้ดีเท่าไหร่นัก"จริงสิคุณเป็นผู้ชายนี่เนอะ... แล้วดอกไม้พวกนี้คุณคิดว่ามันอยู่ในบ้านแล้วเป็นยังไงบ้างคะ"หญิงสาวคิดว่าเธอควรจะเปลี่ยนคำถามจะดีกว่า"ก็ทำให้บ้านสดชื่นดีนะครับ"อีธานตอบไปตามความรู้สึกของเขา"งั้นเหรอคะ... นี่ถ้าบ้านนี้มีผู้หญิงอยู่ด้วยก็คงจะดีอืม.. ฉันอย
"หน้าฉันดูอยากจะล้อเล่นกับเธอหรือไง"สีหน้าของฟรานซิสตอนนี้ไม่สบอารมณ์อย่างมากไม่รู้ว่าหญิงสาวทำไมถึงดูจะพูดอะไรเป็นเล่นไปหมดเสียทุกเรื่อง"หื้มม..อันที่จริงฉันก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกับพวกพี่พีนานแล้วแค่บังเอิญเจอเท่านั้นเองไม่ต้องห่วงว่าฉันจะไปสนิทกับเค้าหรอกน่า""...."ฟรานซิสยังมีสีหน้าบึ้งตึง"คุณ..ฉันยังไม่ได้ซื้อของสดเลยนะแล้ววันนี้ฉันจะทำอะไรให้คุณกินล่ะ""มอแกน""ครับ""แวะไปห้างอื่น"หากหญิงสาวอยากจะซื้อของเขาก็จะให้เธอซื้อแต่ว่าไม่ใช่ที่ซุปเปอร์เมื่อครู่แน่นอน"ครับนาย"สองวันต่อมาบริษัทxxx12.30น."คุณภัทรครับนี่แบบผังโครงการใหม่ฝากให้ท่านประธานด้วยนะครับ"คเชนทร์ยื่นเอกสารฝากภัทรินทร์ไว้ให้ฟรานซิสเพราะรู้ว่าตอนนี้เขาไม่ได้อยู่ในห้องคเชนมีธุระที่จะต้องรีบไปไม่สามารถรอคุยกับฟรานซิสได้"โอเคค่ะ"ภัทรินทร์รับเอกสารไว้ด้วยสีหน้าที่มีเลศนัยเล็กน้อยครู่ต่อมา"หนาวกินข้าวกับแดดดี๊""ครับ...เราจะเข้าไปหาแดดดี๊กัน"วันนี้ก็เป็นอีกวันที่ปลายฝนพาต้นหนาวมาทานกินข้าวกลางวันกับฟรานซิสโดยที่ไม่บอกเขาก่อนเพื่อที่จะเซอร์ไพรส์"เอ่อ..คุณปลายฝนคะตอนนี้ท่านประธานออกไปข้างนอกยังไม่กลับค่ะ"ภัทริน