ตอนที่6 แค่อยากสำรวจ

"ขอบคุณฮับ.."

เด็กชายตัวกลมยกมือป้อมพนมมือขอบคุณคนเป็นพ่อแล้วรีบรับขวดนมมากอดไว้ในอกก่อนจะยื่นมือไปที่ใบหน้าของคนตรงหน้าเพราะอยากสำรวจ

"หน้าฉันมีอะไรติดเหรอ"

ฟรานซิสไม่ได้ว่าอะไรที่ลูกชายของเขาเอามือมาแตะที่หน้าแต่แค่อยากรู้ว่าหน้าเขามีอะไรผิดปกติจึงหันไปถามหญิงสาว

"อยู่เฉยๆค่ะต้นหนาวก็แค่อยากสำรวจ"

ปลายฝนส่งยิ้มให้ชายหนุ่มพร้อมบอกกับเขาให้อยู่เฉยๆเพราะว่านี่คือการสำรวจในสิ่งคิดว่าแปลกใหม่ของลูกชายเธอ

"ฟอดดดด.."

สายตาที่ไร้เดียงสาของลูกชายของเขาทำให้เขาตกอยู่ในภวังค์ดั่งต้องมนต์ในความน่ารักของลูกชายตัวกลมในตอนนี้ยิ่งมองยิ่งรู้สึกว่าเหมือนเห็นตัวเองในตอนเด็กใบหน้าทุกอย่างนี้เหมือนกับเขาอย่างกับแกะ

แต่มีบางอย่างที่เขาไม่มีเช่นกันคือรอยยิ้มหวานๆของลูกชายเขานั่นเองที่ท่าจะเหมือนปลายฝนเสียมากกว่าชายหนุ่มอดใจไม่ได้ที่จะกดจมูกไปที่แก้มย้วยๆของลูกชายของเขาฟอดใหญ่ด้วยความหมั่นเขี้ยวก่อนที่จะลุกขึ้นแล้วตัดใจรีบไปทำงานเพราะว่าวันนี้เขามีประชุม

"อืม..อื้ออ..."

ต้นหนาวบุ้ยน่าขยี้หัวขยี้ตานิดหน่อยพอรู้สึกว่าอะไรหนวดของคนเป็นพ่อนั้นมันช่างจั้กกะจี้เสียเหลือเกิน

"แดดดี๊ค่อยกลับมาให้สำรวจนะครับตอนนี้แดดดี๊ต้องไปประชุมแล้ว"

ชายหนุ่มลุกขึ้นพร้อมหันหลังเดินตรงไปที่รถตู้ที่จอดรอเขาทันที

"บายฮับแดดดี๊"

ต้นหนาวยกมือโบกไปมาให้คนเป็นพ่อ

"อ๋อ...บายครับลูก"

ฟรานซิสหันหลังกลับมามองลูกชายของเขาด้วยท่าทีปลื้มใจทั้งอมยิ้มเล็กน้อยเขาไม่เคยมีภาพบรรยากาศแบบนี้มาก่อนเมื่อลูกของเขายกมือโบกไม้โบกมือให้เขาจึงรีบยกมือบ๊ายบายลูกเขากลับแล้วจึงหันกลับไปด้วยรอยยิ้มเดินขึ้นไปนั่งบนรถตู้อย่างสุขในหัวใจก่อนไปทำงาน

"อีธานนายอยู่เฝ้าปลายฝนเอาให้ดีถ้าเธออยากจะได้อะไรก็ลองหาให้เธอหน่อยละกัน"

ก่อนจะไปฟรานซิสได้สั่งกับอีธานอีกรอบว่าวันนี้เขามีหน้าที่ทำอะไร

"ครับนาย"

หลังจากที่รับปากเจ้านายของเขาแล้วอีธานเดินไปคุยกับมอแกนที่กำลังจะขึ้นรถครู่หนึ่งด้วยความสงสัย

"มอแกนนายว่านายเราแปลกๆเปล่าวะ"

"นั่นดิดูตอนแรกเหมือนจะคุมคุณปลายได้แต่นี่เหมือนจะยอมเธอทุกอย่างอัตโนมัติ"

มอแกนเองก็คิดเช่นเดียวกับเพื่อนเขาเหมือนกันสองหนุ่มกระซิบกระซาบกันอย่างเบาๆเจ้านายจะได้ยิน

"คงเพราะยอมให้เธออยู่เพราะลูกมั้งถ้าแยกคุณปลายออกกะทันหันกับลูกคงไม่ดีเท่าไร"

" งั้นเหรอวะ"

13.40น.

"ของที่คุณปลายสั่งมาถึงแล้วครับ"

อีธานเข้ามาบอกปลายฝนที่กำลังไกวเปลลูกน้อยของเธออยู่

"เหรอให้คนส่งเข้ามาด้านในเลยคุณช่วยไกวเปลต้นหนาวหน่อยนะคะเดี๋ยวฉันจะไปบอกให้คนส่งของเอาของมาจัด"

ปลายฝนวานให้อีธานไกวเปลลูกน้อยของเธอครู่หนึ่งเพราะตอนนี้เธอจะต้องบอกให้คนจัดการของของเธอว่าจะเอาไว้ตรงไหนก่อน

"ก...ไกวเปล..เอ่อ.."

อีธานน่าเจื่อนเล็กน้อยที่อยู่ๆบอดี้การ์ดหนุ่มยังเขาก็โดนใช้ให้ไปไกวเปลซะอย่างนั้นแต่ก็เป็นหน้าที่ยังไงเขาก็ต้องทำแอบสงสัยเล็กน้อยว่าหญิงสาวสั่งอะไรมาเยอะแยะ

" เข้ามาทางนี้เลยค่ะพวกลานของเล่นก็ปูตรงนี้ได้เลย"

"โอเคครับ.."

เมื่อคนส่งของขนของเข้ามาที่ห้องโถงใหญ่หญิงสาวก็จัดแจงให้พนักงานจัดการปูพื้นแผ่นยางทำเป็นโซนของเล่นไว้ให้ลูกน้อยเธอ

"ส่วนพวกเฟอร์นิเจอร์เดี๋ยวเอาขึ้นมาไว้ข้างบนตามฉันมาเลยค่ะ"

" ครับ"

พนักงานส่งของอีกเจ้าที่เข้ามาหญิงสาวให้เขาทั้งหมดขนของขึ้นไปที่ห้องของฟรานซิสเพราะว่าเธอต้องการเปลี่ยนเฟอร์นิเจอร์บางอย่างให้เข้ากับเธอมากขึ้น

" เอาแล้วล่ะสิครับเจ้านาย.. หึ่ๆ.."

ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ในสายตาของอีธานทั้งหมดเขาสบถขำเล็กน้อยเชื่อว่าหากนายของเขากลับมาจะต้องมีอาการปวดหัวอีกเป็นแน่

บริษัทxxx

17.00น.

"ท่านประธานคะนี่ตารางงานอาทิตย์หน้าทั้งอาทิตย์ค่ะ"

ภัทรินทร์เลขาสาวพราวเสน่ห์ส่วนสูงราวกับนางแบบหน้าคมทรวดทรงองเอวสวยสมส่วนไม่ได้แพ้นางแบบเธอมีความสามารถมากจนได้เลื่อนตำแหน่งมาเป็นเลขาหน้าห้องของฟรานซิสในเวลาอันรวดเร็ว

สิ่งที่เธอดั้นด้นพยายามทำมาทั้งหมดก็เพราะเธอต้องการที่จะมาทำงานใกล้ๆกับชายหนุ่มคนที่เธอหมายตาเอาไว้แม้จะต้องเหยียบหัวใครเพื่อเลื่อนตำแหน่งก็ตามในบริษัทนี้น้อยคนนักที่จะชอบเธอแต่ที่ยังต้องคุยดีด้วยเพราะสถานะในที่ทำงานเท่านั้น

หญิงสาววางแฟ้มตารางงานให้ชายหนุ่มด้วยถ้าทีอ้อยอิ่งเธอแอบมองเขาด้วยสายตาที่หยาดเยิ้มอยู่แทบทุกวันด้วยความหวังที่ว่าวันหนึ่งเธอจะไปนั่งอยู่ในดวงใจของเขาที่มีความหวังแบบนี้ก็เพราะว่าเธอยังไม่เห็นเขามีใคร

"ขอบใจ"

"ท่านประธานจะรับกาแฟหรืออะไรเพิ่มไหมคะภัทรจะได้จัดการให้ค่ะ"

" ไม่ผมจะกลับเลยช่วยตามมอแกนให้ผมด้วย"

"ค่ะ"

หญิงสาวมีสีหน้าผิดหวังเล็กน้อยที่รู้ว่าวันนี้ชายหนุ่มรีบกลับ

"นายจะกลับเลยใช่ไหมครับ"

มอแกนได้รับคำบอกจากภัทรินทร์เขาก็รีบเข้ามาหาเจ้านายของเขาในห้องทันที

"นายโทรถามอีธานให้หน่อยว่าปลายฝนต้องการอะไรไว้ให้ลูกไหมฉันจะได้ซื้อกลับไปทีเดียว"

ฟรานซิสรู้สึกเป็นห่วงที่บ้านแปลกๆกังวลใจพิกลเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนหญิงสาวอยากได้อะไรอีกหลายๆอย่างที่ยังขาดเขาเลยอยากจะซื้อเข้าไปทีเดียวจึงให้มอแกนโทรไปถามอีธานให้อีธานถามหญิงสาวว่าเธอต้องการอะไรบ้างเขาจะได้จัดการให้

"ครับ"

ครู่ต่อมา

"อีธานบอกว่าคุณปลายไม่ได้ต้องการอะไรครับแค่ต้องการให้นายกลับไปเร็วๆเท่านั้นเป็นพอ"

"งั้นเหรอ"

ฟรานซิสทำหน้าแปลกใจกับคำตอบของมอแกนในเมื่อเมื่อคืนหญิงสาวยังบอกว่าขาดของอีกหลายอย่างที่จำเป็นแต่ทำไมตอนนี้เธอบอกว่าไม่ต้องการแล้วแถมยังอยากให้เขากลับไปเร็วๆอีกต่างหาก

คฤหาสน์ฮันส์

"นี่อะไร"

ฟรานซิสหันไปถามอีธานเรื่อยของเล่นที่กองอยู่เต็มห้องโถงว่ามันคืออะไรและมาได้อย่างไร

"คุณปลายเธอสั่งมาไว้ให้คุณหนูเล่นครับ"

"....."

ฟรานซิสเดินขึ้นห้องด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยเขาคิดว่าเรื่องของเล่นลูกเขาถ้าจะเยอะขนาดนี้คงจะต้องคุยกับหญิงสาวเรื่องการทำห้องใหม่ให้ลูกเสียแล้ว

"ขนาดนี้เลยเหรอ"

มอแกนหันไปถามอีธานด้วยสีหน้าที่ตะลึงกับกองของเล่นนิดหน่อย

"ข้างบนมีอีกเยอะ"

อีธานบอกกับเพื่อนของเขาด้วยท่าทีอมยิ้มเล็กน้อย