ความรักบทใหม่

หลังจากทำงานวันแรกเสร็จทั้งคู่ต่างรีบกลับมายังห้อง เพราะหิวข้าวเนื่องด้วยตอนกลางวันกินไม่ค่อยอิ่มเท่าไร เมื่อมาถึงห้องต้อมเจียวไข่ทันที ส่วนสนหุงข้าวรอสักพักทั้งคู่กินกันอย่างเอร็ดอร่อย ถึงแม้จะเป็นอาหารทั่วไป ทั้งสองกินอย่างเร่งรีบภายในไม่กี่นาทีก็หมดสิ้น หลังจากนั้นทั้งคู่ก็ผลัดกันอาบน้ำ โดยต้อมจะได้อาบน้ำก่อนเสมอหลังจากนั้นจะเป็นสน เมื่อคู่ชี้เพื่อนรักทำทุกอย่างเสร็จสิ้น จนมานอนคุยกันเช่นเดิมเหมือนทุกวันไม่เปลื่ยนแปลง

“วันนี้นายทำงานเป็นไงบ้าง” ต้อมเป็นฝ่ายถามก่อน

“ก็ดีนะ พี่ๆ ใจดีทุกคนเลย และ มีคนเข้ามาพร้อมกันด้วย หลายคนส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง"

"เขาน่าจะมีความรู้สึกดีๆ กับสนอยู่บ้างนะเพืีอนใหม่น่ะ"

"ทำไมเหรอ"สนยิ้ม

“แหม ก็ถามเฉยๆ ไม่มีอะไรหรอก”

“นายล่ะเป็นไงบ้าง เป็นผู้ช่ายช่างคงมีแต่ผู้ชายมั้ง”

“ช่างก็มีแต่ผู้ชายน่ะสิ ผู้หญิงมีนะแต่ไม่ได้ทำงานในแผนกเดียวกันหรอก”

“น่ารักๆ อย่างต้อมนี่คงเป็นดาวเลยใช่ไหม เหมือนตอนอยู่หอในมีแต่คนมาหาถึงห้อง ไหนจะเพื่อนร่วมคณะอีกแค่เราไปดูหนังกับนาย ยังมีท่าทีหึงหวงเราเลย” สนเหล่าสายตามองต้อมที่ยังทำหน้านิ่ง

ถึงแม้ต้อมจะมีใจให้สนแล้ว แต่ลึกๆ เมื่อได้ยินอะไรเกี่ยวกับคงเดชยังเสียวใจนิดๆ ซึ่งต้อมพยายามไม่คิดถึงคงเดช เพราะยิ่งคิดยิ่งเจ็บช่วงนี้เวลาว่างพอมีไม่ได้เครียดอะไรมากด้วย เขาจึงพยายามปัดความคิดนั้นทิ้งไปให้หมด แม้แต่ที่อยู่เบอร์โทรต่างๆ ของคงเดช ต้อมฉีกทิ้งลงถังขยะไปหมดแล้ว

“นายพูดไปเรื่อยอีกแล้ว”

“หรือไม่จริงล่ะ ใครล่ะที่ดูโกรธเรามากเลย ไหนจะพี่ก้องอีกไม่ใช่เหรอ” สนตะแคงร่างหันมามองต้อมด้วยความอยากรู้คำตอบ

“เราไม่รู้หรอกว่าเขาคิดอย่างไรกับเรา ตอนนี้เราไม่ได้ติดต่อใครทั้งนั้น อย่าพูดถึงคนอื่นอีกเลย” ต้อมปิดบังสีหน้าที่แท้จริงไม่ไหวมีโผล่มานิดหน่อย

“ไม่พูดถึงคนอื่นก็ได้ ถ้าอย่างนั้นมาพูดเรื่องราวของเราดีกว่าไหม”

“เรื่องอะไร” ต้อมเอียงคอไปมองสน

“เรื่องที่เราย้ายห้องหนีนายไปไง ตอนนั้นเพื่อนนายพูดจาไม่ดีกับเรา เหมือนหึงหวงอย่างไงบอกไม่ถูก เราเลยรู้สึกไม่ดีเลยไม่อยากยุ่งกับนาย แต่ตอนนั้นเราจำได้นะว่าเรามีความรู้สึกดีๆ กับนาย พอเห็นเพื่อนนายมาหึงหวงและพี่ก้องมาตอแยนาย เราเลยน้อยใจเล็กๆ” สนพูดความจริงเกือบทุกอย่างแต่มีบางอย่างที่ไม่ได้พูด

เมื่อต้อมได้ยินคำพูดของสนเขาอึ่งไปชั่วครู่ แต่ก็เก็บอาการไว้เพราะตอนนั้นไม่ได้รู้สึกอะไรกับสนแต่ตอนนี้ไม่ใช่อย่างแต่เก่าก่อน ต้อมเริ่มมีใจให้สนอยู่บ้างด้วยความใกล้ชิดจากเพื่อนกลายเป็นความรัก

“เหรอ แล้วตอนนี้ล่ะ” ต้อมแกล้งถามด้วยความอยากรู้

“ยิ่งกว่าเก่า”

สนเริ่มขยับมือโอบกอดต้อมไว้หลวมๆ พร้อมกับเงยหน้ามองแก้มใสๆ ของต้อม พร้อมรอยยิ้มที่มีความเขินอาย สนยิ้มนิดๆ ก้มลงบรรจงใช้ริมฝีปากสัมผัสแก้มอ่อนๆ อย่างนุ่มนวล

“นายจะทำอะไร”

“หอมแก้มที่คุ้นเคย แล้ววนายล่ะรู้สึกอย่างไงกับเราบ้าง” สนพูดทันทีเมื่อสัมผัสแก้มต้อม หลังจากนั้นเขาเงยหน้ามองริมฝีปากสีชมพูอ่อนๆ

“ไม่รู้”

“ไม่รู้ได้ไง ถ้าไม่บอกเราจะไม่อยู่ที่นี่นะหลังจากสิ้นเดือน”

“ก็เหมือนนายนั่นแหละ” ต้อมรีบพูดขึ้นมาทันทีด้วยความกลัวสนจะหนีหายไปที่อื่นอีก

“แค่นี้แหละ” สนยิ้มนิดๆ

ริมฝีปากหนาๆ เลื่อนมาทีละน้อยจนสัมผัสริมฝีปากชมพูอ่อนๆ เพียงเสี้ยววินาทีปลายลิ้นแทรกเข้าไปสัมผัสข้างในอย่างดูดดื่ม ต้อมอดใจไม่ไหวกอดรัดร่างของสนไว้ทันท่วงที ต่างฝ่ายต่างแลกลิ้นกันอย่างพัลวัน จนสนหยุดความต้องการนี้เพื่อไปสิ่งใหม่ ใบหน้าอันคมสันซุกไปยังซอกคอ ริมฝีปากไซร้อย่างใคร่กระหาย ซ้ายขวาไม่ว่างเว้นแม้แต่นิดบางครั้งจูบอ่อนๆ มีบ้างใช้ปลายคางที่มีต่อหนวดนิดๆ คลึงลำคอ จนต้อมเสียวสะท้านเผลอครางออกมาอย่างไม่รู้ตัว

“ถอดเสื้อนะ” สนเงยหน้าขึ้นบอกต้อม

มือใหญ่ๆ ดึงปลายเสื้อถลกขึ้นมาเหนือศีรษะ ด้วยมีต้อมคอยยกโน่นนี่ให้เสื้อจึงหลุดออกจากร่างกาย ฝ่ามือเริ่มทำงานบีบขย้ำนมชมพูอย่างดุดัน ส่วนริมฝีปากรีบบรรจงจุมพิตนมชมพู ขบเบาๆ ดูดแรงๆ จนร่างของต้อมสั่นสะท้าน ยิ่งโดนปลายลิ้นสัมผัสถึงกับดิ้นไปมาด้วยความเสียวถึงใจ เมื่อโดนสลับข้างไปมากเสียงหายใจของต้อมโอดโอยด้วยความสยิวถึงทรวงใน

“อ่า อ่า อ่า” ต้อมครางออกมา

สิ้นสุดสัมผัสร่างกายท่อนบน สนอยากได้รับสัมผัสนั้นบ้าง เขาจึงรีบบอกต้อมให้ทำในสิ่งที่ต้องการทันที

“นายต้องทำให้เราบ้างแล้วนะ”

สนนอนหงายและถอดกางเกงออก จนเผยเห็นท่อนเอ็นที่ตั้งชูชันพร้อมออกศึก ต้อมจึงลุกขึ้นนั่งและจำท่อนเอ็นนี้ได้ดี เพราเคยเห็นครั้งหนึ่งตอนรับน้อง ที่ต้องเปลื่ยนกางเกงในกันนุ่งในสภาพซุปเปอร์แมน แต่ทว่าช่วงเวลานั้นยังอ่อนปวกเปียกอยู่ แต่ในตอนนี้แข็งตระหง่าส่วนปลายบานชมพู พร้อมรับสัมผัสจากในไม่ช้านี้

“ทำเลย”

มือนุ่มๆ กำท่อนเอ็นหลวมๆ พร้อมรูดส่วนปลายลงจนสุด ริมฝีชมพูค่อยๆ เลื่อนลงสัมผัสส่วนปลายท่อนเอ็น เพียงไม่นานส่วนปลายได้หายเข้าไปภายในปากของต้อม โดยโดนปลายลิ้นตวัดพัลวันรอบรอยหยัก พร้อมดูดเบาๆ เป็นระยะๆ ให้สนเสียวเป็นช่วงๆ อย่างถึงใจ

“โอ๊ย อือ อ่า” สนเผยอปากตาค้างด้วยความเสียว เพราะเป็นครั้งแรกที่ได้รับสัมผัสเช่นนี้

ริมฝีปากชมพูอ่อนๆ เลื่อนลงจากส่วนปลายจนถึงโคนอย่างช้าๆ แล้วรูดขึ้นบนอีกครั้งหลังจากนั้นเร่งรูดขึ้นเร็วๆ อย่างต่อเนื่อง

“อูว์” สนหลับตาพริ้มเพราะถึงใจในความเสียวซ่านอย่างไม่เคยได้รับมาก่อน

ด้วยความเสียวซ่านและอารมณ์ใคร่เพิ่มทวีคูณตรงท่อนเอ็น สนเลยกลัวว่าจะเสร็จสมอารมณ์ใคร่สวาทเสียก่อน เขาจึงตัดใจทิ้งความเสียวนี้ เพื่อรับความมันส์ในแบบใหม่

“พอก่อน” สนพูดพร้อมหายใจถี่ขึ้น

ต้อมรูดท่อนเอ็นขึ้นจนหลุดจากริมฝีปาก เพียงแค่นั้นสนอดใจไม่ไหวอีกต่อไป เขารีบลุกขึ้นและค่อยๆ ดันร่างของต้อมให้นอนหงาย พร้อมกับดึงกางเกงออกมาจนหมด หลังจากนั้นยกขาของต้อมขึ้นสูง มือข้างหนึ่งจับขาไว้อีกข้างจับท่อนเอ็นจ่อช่องทางรัก

เพียงท่อนเอ็นแค่สัมผัสช่องทางรัก ต้อมเริ่มเสียวจนถึงกับใจเต้นระรัว แต่แล้วเมื่อสนดันท่อนเอ็นเข้าไปทีละนิดจึงถึงรอยหยัก

“อุ๊ย เจ็บ” ตอนนี้ต้อมไม่ได้รับความเสียวซ่านแต่อย่างใด มีแต่ความเจ็บแสบและคับแน่น

“ทนหน่อยนะ”

“อืม”

ต้อมหลับตาพริ้มรอให้คลายเจ็บ ยิ่งสนค่อยๆ ดันเข้าไปทีละนิดยิ่งเจ็บเป็นช่วงๆ และท้ายที่สุดท่อนเอ็นก็สุดโคน ส่วนสนก็ก้มลงทาบทับร่างของต้อม พร้อมกับประกบริมฝีปากดูดดื่มพัลวัน ส่วนบั้นท้ายค่อยๆ โยกทีละน้อยทีละครั้งอย่างช้าๆ จนต้อมเริ่มคลายความเจ็บกลายเป็นความเสียวเข้ามาแทน

“อืม อ่า”

เสียงครางสั้นๆ ของต้อมนั้นทำให้สนได้อารมณ์ยิ่งขึ้น เขาจึงเร่งความเร็วโยกสะโพกกระแทกท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักแรงขึ้น จนไปโดนต่อมสวาทส่งผลให้ท่อนเอ็นของต้อมเริ่มมีความแข็งขึ้นมาอย่างช้าๆ เมื่อสนเลื่อนริมฝีปากมาที่เนินอกพร้อมบดขยี้ ยิ่งสร้างความกระสันอยากอย่างมากเหลือล้น

“ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ”

สนกระแทกไม่ยั้งใส่ไม่หยุดซอยถี่ๆ รัวๆ จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อเริ่มดังขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งโหมกระหน่ำแทงท่อนเอ็นเข้าช่องทางรักอย่างแรง ทำให้ต้อมอดใจไม่ไหวเพราะเสียวซ่านท่อนเอ็นอย่างสุดใจ จนต้องปล่อยน้ำในกายออกมาอย่างไม่รู้ตัวมาก่อน

“อ่า” ต้อมครางสั้นด้วยความสยิว

เสียงครางของต้อมสิ้นสุดลง สนเงยหน้าขึ้นและโหมกระแทกท่อนเอ็นรัวถี่ๆ เพราะตอนนี้เขารู้เสียวซ่านท่อนเอ็นอย่างมาก จึงรีบโยกสะโพกรัวๆ ซอยยิกๆ ใส่ไม่ยั้ง จนความเสียวซ่านนั้นแผ่ไปทั่วท่อนเอ็น สนจึงกระหน่ำไม่หยุดกระดกก้นติดๆ จนน้ำในกายพุ่งกระฉูดใส่ช่องทางรัก

“โอ๊ย ซี๊ด อ่า”

สองแขนที่ยันพื้นเส้นเลือดขึ้นปูดใบหน้าเงยขึ้นเผยอปากเล็กน้อย หลับตาพริ้ม ส่วนบั้นท้ายโยกค่อยๆ เพื่อปล่อยน้ำในท่อนเอ็นออกให้หมด เพียงไม่นานเขาก็ฟุบร่างทาบทับต้อมอย่างหมดแรง