ความรักกำลังเดินทาง

ต้อมตื่นแต่เช้าตรู่เพื่อมาทำกับข้าวให้สนกินก่อนไปทำงาน ซึ่งก็ไม่มีอะไรนอกจากไข่เจียวสองฟอง และในขณะเดียวกันต้อมได้รีดเสื้อกางเกงให้สนอย่างเรียบร้อยแขวนไว้ที่ราวตากผ้า ส่วนรองเท้าขัดจนเงาวับ หลังจากนั้นเข้าไปอาบน้ำแต่งตัวจนเรียบร้อย เมื่อต้อมทำทุกอย่างเสร็จสิ้นจึงไปปลุกสนที่นอนหลับอย่างสบาย

“สนตื่นได้แล้ว เดี๋ยวไปทำงานสายหรอก” ต้อมเขย่าร่างของสน

“แจ้งแล้วเหรอ วันนี้ขี้เกียจจังเลย นึกว่านายจะต่ออีกรอบหนึ่งตอนเช้า” สนลุกขึ้นนั่งแล้วหยิกแก้มของต้อมอย่างเอ็นดูใคร่รัก

“บ้า เมื่อคืนตั้งสองครั้งแล้ว”

“มันต้องสามครั้งกำลังดี”

“สามครั้งนายต้องไปทำเองที่ห้องน้ำโน้น ไม่ไหวยังเจ็บอยู่เลยนายทำเราแรงเกินไป” ต้อมแกล้งทำหน้างอ

“ขอโทษนะ ต่อไปจะทำค่อยๆ อีกอย่างครั้งแรกของนายก็แบบนี้แหละ ทางแก้มีต้องทำบ่อยๆ จะได้ขยายหลวมๆ แต่เมื่อคืนฟิตเป็นบ้าเลย”

“ทะลึ่ง ไปอาบน้ำแล้วมากินข้าว”

“จ๊ะ ที่รัก”

สนเรีบลุกขึ้นในสภาพเปลือยเปล่าท่อนเอ็นตั้งชูชัน โดยไม่ได้มีความเขินอายอย่างแต่ก่อน จนทำให้ต้อมรู้สึกแปลกใจอย่างมาก

“กางเกงก็ไม่ใส่ไม่อายบ้างเลยเหรอ”

“จะมาอายอะไร ตอนนี้เราสองคนไม่เหมือนเดิมแล้วนะ เห็นกันทุกส่วนแล้วไม่ใช่เหรอ” สนจับท่อนเอ็นรูดขึ้นลงโชว์เลย

“ไป อาบน้ำได้แล้ว” เมื่อต้อมพูดจบก็มาตักข้าวสองจากและไข่โป๊ะหน้าทั้งสองจาน

ในระหว่างสนอาบน้ำต้อมถือโอกาสกินข้าวรอไปพลางๆ ก่อน เมื่อสนออกมากเขาก็หาเสื้อกางเกงอยู่ตรงไหน เพราะปกติเขาจะแขวนไว้หน้าต่างเหล็กดัด

“เสื้ออยู่ที่ราวตากผ้า” ต้อมเอ่ยขึ้นพร้อมกินข้าวไปด้วย

สนเดินมาและหยิบเสื้อกางเกงที่รีดจนเรียบกีบคมกริบ เขาจับพลิกไปพลิกมาดูแล้วอมยิ้ม พร้อมหันมามองต้อมที่กำลังนั่งกินข้าวอยู่

“ทำไมวันนี้ใจดีรีดเสื้อกับกางเกงให้เราด้วย” สนพูดไปพร้อมใส่เสื้อกับกางเกง

“ไม่ชอบเหรอ พรุ่งนี้จะได้ไม่ทำให้”

“ชอบสิ มีคนรีดผ้าให้” สนอมยิ้มอย่างมีความสุข

“มัวแต่พูดแต่งตัวเสร็จแล้วมากินข้าว”

“นายยังไม่ได้ตอบเราเลย ทำไมทำโน่นทำนี่ให้เราทุกอย่างสิ่ง ทีเมื่อก่อนต่างคนต่างทำ” สนมีสีหน้าสงสัย

“ก็อย่างที่นายพูดนั่นแหละ เมื่อคืนเรามีอะไรกันแล้ว ความสัมพันธ์ก็ต้องเปลื่ยนไป จะเป็นแบบเพื่อนได้อย่างไง”

“แสดงว่าเป็นแฟนกันเหรอหรือว่าผัวเมีย” สนแต่งตัวเสร็จพอดีเขาจึงนั่งลงกินข้าว

“ไม่รู้นะ แต่เรารู้สึกว่าเป็นเพื่อนไม่ได้แล้ว เพื่อนจะมามีอะไรกันแบบนี้ล่ะ ในเมื่อไม่ใช่เพื่อนก็ต้องเป็นอย่างอื่น ไม่ต้องพูดอะไรแล้วรีบๆ กินเถอะเดี๋ยวไปทำงานสายนะ”

“อืม”

ไม่นานเท่าไรสองชายหนุ่มก็ทำทุกสิ่งทุกอย่างเสร็จสิ้น พร้อมออกไปทำงานในตอนเช้าอย่างเร่งรีบ

“เดี๋ยวก่อนต้อม” สนเรียก

“อะไร” ต้อมหันหน้ามามองด้วยท่าทีสงสัย

สนยิ้มนิดๆ แล้วเลื่อนหน้าใช้ริมฝีปากบรรจงจุมพิตที่แก้มใสๆ เพียงสนได้สัมผัสต้อมรู้สึกขนลุกทันที ไม่เหมือนตอนสมัยเรียนที่ไม่ได้รู้สึกอะไร

“หอมเมียก่อนไปทำงาน แต่เมียยังไม่ได้หอมผัวเลย” สนยื่นแก้มไปใกล้ๆ ริมฝีปากของต้อม

ต้อมเหล่ตามองแวบหนึ่งแล้วยื่นริมฝีปากประกบแก้มของสนทันที พร้อมกับอมยิ้มนิดๆ ด้วยความเขินอาย

“มาขนาดนี้ไม่ต้องอายแล้ว”

“ต้องอายบ้างสิ ไม่พูดแล้วไปทำงานดีกว่า”

สองหนุ่มต่างมีความสุขในยามนี้ ถึงแม้จะไม่ได้อยู่สบายแต่เมื่อได้เปิดใจซึ่งกันและกัน จึงทำให้ทั้งคู่ลืมเรื่องทุกข์ๆ ไปบ้าง

ตอนเย็นก็เป็นเช่นเดิมต้อมทำตัวเป็นแม่บ้านแม่เรือน ซักผ้าทำความสะอาดห้องรีดผ้า ทำกับข้าวเตรียมอาหารให้สนและตัวเอง โดยต้อมให้สนอยู่เฉยๆ ไม่ต้องทำอะไร แต่สนก็พยายามเข้ามาช่วยทุกอย่าง แต่ก็ถูกปฏิเสธสนจึงได้แต่อาบน้ำแล้วนอนเล่นๆ รอต้อมทำทุกอย่างให้เสร็จสิ้น จนจวบถึงเวลานอนซึ่งไม่ได้ดึกอะไรมากเลย แค่สองทุ่มเศษๆ เพราะไม่มีอะไรทำนอกจากนอนอย่างเดียว

“เบื่อหนอนอกจากกินแล้วก็นอน ไม่มีอะไรทำเลยนายบื่อไหมต้อม” สนเอ่ยขึ้นตอนนอนแช่พัดลมอย่างสบายกาย

“ทนหน่อยเดี๋ยวก็มีทีวีแล้ว” ต้อมล้มตัวลงนอนข้างๆ สน โดยมีแขนใหญ่ๆ แทนหมอนพร้อมกับโอบกอดเรือนกายท่อนบน

“เดี๋ยวนี้กล้าทำแบบนี้ด้วยเหรอ ตอนอยู่หอในไม่เห็นทำแบบนี้เลย”

“จะเหมือนกันได้ไง เมื่อก่อนก็เมื่อก่อนสิ แต่ตอนนี้เรารักนายมากอยากกอดนายไว้ทั้งคืนเลย นายจะให้เรากอดแบบนี้ทั้งคืนได้ไหม”

“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ ในเมื่อเราไม่ใช่เพื่อนกันแล้วนิ”

“อืม นายคิดอย่างไงกับเราเหรอ”

“ก็เหมือนนายนั่นแหละ”

“อ่ะ นายเกลียดเราเหรอ” ต้อมแกล้งพูดเสียงดัง

“ถ้าเกลียดคงไม่ให้กอดเราอย่างนี้หรอกมั้ง เมื่อคืนนี้ร้องโอดโอยเหมือนโดนเชือด” สนหัวเราะหน่อยๆ ยิ้มนิดๆ

“นายทำเราแรงเกินไป” ต้อมเลื่อนมือมาเขี่ยหัวนมสีน้ำตาลของสนเล่น

“จะมาปลุกอารมณ์เราเหรอหรือว่าอยากเดี๋ยวจัดให้ มันแข็งอีกแล้วนะเห็นไหม”

“ไม่ไหวหรอก พักสักสองสามวันยังเจ็บอยู่เลย”

“เสียดายจังไม่มีอะไรทำ ถ้างั้นอมให้เราหน่อยได้ไหมไม่เจ็บด้วย”

“เมื่อยปาก”

“ใช้มือช่วยสิ”

“บ้า”

“ไม่บ้าหรอก แต่อยากมากกว่า หน่อยนะ”

สนจับมือของต้อมแล้วดึงไปตรงขอบกางเกงและจับยัดมือเข้าไป ส่วนต้อมนั้นเหมือนรู้ใจจับท่อนเอ็นที่แข็งเต็มตัว

“ไม่อยากให้จับอย่างเดียว อมให้หน่อยได้ได้ไหม”

ต้อมไม่พูดอะไรได้แต่ลุกขึ้นนั่ง และถอดกางเกงสนออกจนเผยเห็นท่อนเอ็นอย่างชัดเจน หลังจากนั้นต้อมเข้าไปหว่างขาของสนที่อ้ากว้างแท่บสุด มือน้อยๆ ค่อยๆ จับท่อนเอ็นพร้อมกับเลื่อนริมฝีปากครอบจนมิดสุดด้าม แล้วเริ่มรูดขึ้นลงอย่างช้าๆ บางครั้งมาหยุดส่วนปลาย ใช้ลิ้นตวัดไล้เลียไปมาจนรอบ

“อืม อืม อืม” สนตาลอยเคลิ้มครางไปกับความสุขสันต์

ยิ่งสนครางออกมาเรื่อยๆ ยิ่งสร้างความสุขแก่ต้อมอย่างมาก เขาจึงเร่งความเร็วรูดขึ้นลงจนสนต้องกระดกก้นจับศีรษะของเขากดลง ต้อมรู้สึกจุกคอหอยแต่ก็มีความสุขที่ได้เห็นสนเสียวจนแท่บขาดใจ

ต้อมจับมือสนออกแล้วถอนริมฝีปากจากท่อนเอ็น เปลื่ยนมาเล่นพวงสวรรค์ที่ห้อยอยู่ เขารีบใช้ปากครอบอมทั้งพวงพร้อมกับดูดเบาๆ บางคราใช้ปลายลิ้นไล้เลียทุกซอกมุมไม่เว้นแม้แต่หว่างขาหนีบ

“โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว อืม อ่า ซี๊ด” สนครางออกมาแท่บใจจะขาดด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงใจที่ได้รับสัมผัสจากต้อม

ริมฝีปากน้อยๆ ได้ถอนออกจากพวงสวรรค์ หลังจากนั้นต้อมลุกขึ้นขยับไปนั่งข้างๆ ร่างของสน แล้วก้มลงใช้ริมฝีปากสัมผัสหัวนมสีน้ำตาล พร้อมขบเบาๆ กัดนิดๆ ส่วนอีกมือจับท่อนเอ็นไว้รูดขึ้นลงอย่างรวดเร็ว และสายตาก็มองท่อนเอ็นผลุบๆ โผล่ๆ

“โอ๊ย เร็วๆ หน่อยอยากเสร็จจะแย่แล้ว”

ต้อมเปลื่ยนข้างเนินอกเล่นอย่างเมามันส์ ส่วนมือน้อยๆ ยังสาวท่อนเอ็นไม่หยุดหย่อน ขึ้นลงขึ้นลงอย่างเร็ว จนสนใกล้จะถึงฝั่งฝันความซ่านในอารมณ์ เขาจึงครางออกมาอย่างสุดเสียง ขานิ้วเท้าเกร็งจนเห็นเส้นเลือดปูด ต้อมจึงหยุดเล่นเนินอกลุกขึ้นนั่ง ใช้มือรูดท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างรวดเร็วและลงหนักๆ กระหน่ำๆ

“โอ๊ย ไม่ไหวแล้ว อ่า ซี๊ด” สนสุดกลั้นปล่อยน้ำในกายพุ่งกระฉูดถึงหน้าอก

มือน้อยๆ ยังไม่หยุดสาวท่อนเอ็นต่อไปอีก จนสนทนไม่ไหวต้องจับมือไว้ แต่ต้อมไม่ยอมยังสาวขึ้นลงอย่างต่อเนื่อง

“โอ๊ย เสียวมาก เดี๋ยวก่อนถ้ายังไม่หยุดเดี๋ยวจะเอาข้างหลังอีกนะ โอ๊ย โอ๊ย”

ต้อมไม่สนใจอะไรทั้งนั้น มืออีกข้างปัดป้องมือของสนไม่ให้เข้าใกล้ท่อนเอ็น ส่วนอีกมือยังสาวท่อนเอ็นขึ้นลงอย่างไม่ยั้ง จนสนเกิดอารมณ์อีกครั้งเลยปล่อยตามใจปรารถนาของตัวเองและต้อม มือน้อยๆ รัวถี่ๆ ไม่หยุด ทำให้ความรู้สึกเสียวของสนที่ใกล้เสร็จมาอีกครั้ง เพียงต้อมรูดท่อนเอ็นอีกไม่กี่ครั้งน้ำในกายก็พุ่งกระฉูดอีกคราแต่ร่วงหล่นแค่หน้าท้องและน้อยกว่าเดิมนิดหน่อย

“พอแล้วนายจะแก้แค้นเราเหรอ” สนนอนหอบเหนื่อยเพราะเกร็งจนเสียวสะท้านเหงื่อออกท่วมตัว

“ใช่ เมื่อคืนนายทำเราตั้งสองรอบเจ็บไปหมด ครั้งนี้ถือว่าแก้แค้นนายก็แล้วกัน”

“แก้แค้นแบบนี้บ่อยๆ นะ เราชอบมากเลยไม่ต้องออกแรงให้เหนื่อย”

“บ้า”

“บ้ารัก”

“บ้ากามมากกว่ามั้ง”

“ปากดีอมเก่งด้วย” สนยิ้มอย่างเบิกกว้าง

“ไม่ต้องพูดมากไปอาบน้ำใหม่ซะเหงื่อท่วมตัวเลย” ต้อมหยิบทิชชูมาเช็ดน้ำในกายของสน

“เหงื่อหรืออะไรรีดซะหมดเลย”

“ทะลึ่ง ไม่เช็ดให้แล้วไปอาบน้ำ” ต้อมมองค้อน

“ฝากไว้ก่อน ให้หายเจ็บก่อนเถอะจะเอาทั้งคืนเลย”

“อย่าดีแต่ปากก็แล้วกัน”

ต้อมนั่งยิ้มมองสนลุกขึ้นเปลือยกายล่อนจ้อนเดินเข้าห้องน้ำไป เมื่อสนได้หายไปในห้องน้ำแล้ว เขาก็นั่งอมยิ้มคิดอะไรคนเดียว ถึงแม้บางครั้งจะคิดถึงคงเดชบ้างเพราะเป็นรักแรกที่ลืมอยากหน่อย แต่อย่างน้อยมีสนเคียงกาย จึงทำให้มีความสุขอยู่ไม่น้อยทีเดียว