คืนรัก

 ค่ำคืนนี้อีกเช่นเคยต้อมได้มารอการกลับห้องของต่อ รอมาเนิ่นนานจนแล้วจนรอดก็ยังไม่มา ต้อมทนไม่ไหวจนกินข้าวคนเดียวที่เหลือเททิ้งหลังจากนั้นเข้านอนในทันที แล้วมาตกใจตื่นอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูรัวๆ ช่วงแรกต้อมขึ้เกียจไปเปิดแต่ในเมื่อนานเข้าก็เกรงใจข้างห้องจึงได้ตัดสินใจไปเปิดประตูห้อง

           เมื่อแง้มประตูออกไปต่อก็ผลักประตูเข้ามาในทันที หลังจากนั้นอุ้มร่างของต้อมไว้ในอ้อมแขน เดินพาไปยังเตียงนอนค่อยๆวางอย่างทะนุถนอม เพียงชั่วอึดใจเสื้อกางเกงของต่อหลุดจากเรือนร่างไม่มีเหลือแม้แต่ชิ้นเดียว เห็นเพียงแต่ท่อนเอ็นที่ตั้งชูสง่า

           “นายจะทำอะไร”ต้อมเอ่ยขึ้นแต่ไม่ลุกไปไหน ถึงแม้กลิ่นเหล้าจะฟุ้งไปทั่วห้อง

           “ทำในสิ่งที่เราอยากทำไง”

           ต่อไม่พูดอะไรจากนี้อีกต่อไป เขาได้ขึ้นไปบนเตียงและนอนทาบทับเรือนร่างของต้อม พร้อมกับจับสองมือให้อยู่เหนือศรีษะ หลังจากนั้นก้มหลงไซร้ซอกคออย่างบ้าคลั่งกระหายในรักอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ริมฝีปากซุกซอนไซอย่างไม่หยุดหย่อน ไม่ให้มีพื้นที่เหลือแต่อย่างใด

           ช่วงแรกต้อมขัดขืนเล็กน้อยก่อนปล่อยกายปล่อยใจให้เตลิดตามไปอย่างง่ายดาย เพราะความต้องการในส่วนลึกก็เป็นเช่นนั้นอยู่แล้ว จึงไม่รู้ว่าจะต่อต้านทำไมกัน

           “อืม อ่า อ่า”ต้อมครางออกมาด้วยความเสียวซ่านอย่างถึงใจ

           ต่อไม่รีรอปล่อยริมฝีปากออกจากซอกคอ พร้อมปลดกระดุมเสื้อของต้อมออกทีละเม็ดจนไม่มีเหลือให้ปลด หลังจากนั้นแบะเสื้อให้ห่างออกจากกัน ทำให้เผยเห็นแผ่นอกอันขาวใสหัวนมสีชมพูดน่าดูดกิน

           เวลาความใคร่กระหายนี้ต่อไม่รีรอ ก้มใช้ริมฝีปากสัมผัสนมชมพูอ่อนอย่างดุดันทั้งอมและดูดในเวลาเดียวกัน จนต้อมหยิกผ้าปปูที่นอนเพราะเสียวเกินไป จนไม่สามารถจะอยู่นิ่งๆเหมือนท่อนไม้ได้ ทำให้ดีดดิ้นจนต่อวุ่นวายจิตใจเพิ่มความใคร่ในตัวมากขึ้นกว่าเดิม

           มือข้างที่ขยี้หัวนมชมพูได้ปล่อยออก พร้อมกับริมฝีปากได้ถอนออก หลังจากนั้นเลื่อนลงมาเรื่อยโดยใช้ริมฝีปากสัมผัสให้ได้รสชาติความกระหาย

           “ถอดกางเกงนะ”ต่อเอ่ยขึ่น

           ต้อมไม่รอช้าทำตามความต้องการของต่อย่างยินดี ด้วยการปลดกางเกงออกจนหมดเผยเห็นท่อนเอ็นอันน้อยนิด ด้วยความอายจึงรีบพลิกร่างนอนคว่ำในทันใด

           “อืม ขาวมาก”ต่อตบไปที่ก้นของต่อสองสามที พร้อมขย้ำขยี้ให้ถึงใจอย่างมันมือด้วยความใคร่เสน่หา

           เมื่อต้อมอ่อยขนาดนี้ต่อจึงไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปอย่างแน่นอน รีบนอนทาบทับร่างทันทีพร้อมจับท่อนเอ็นจ่อช่องทางรัก แล้วค่อยๆดันเข้าไปทีละนิดสุดท้ายมิดด้ามสุดโคน แล้วแช่ไว้ชั่วครู่ก่อนที่จะเริ่มขยับทีละนิดทีละน้อยให้ช้าๆไม่เร่งรีบ เพราะกลัวต้อมจะเจ็บจนเกินไปด้วยท่อนเอ็นนั้นค่อนข้างใหญ่และยาวแถมแข็งดั่งเหล็กผา

           “จ๊วบ จ๊วบ จ๊วบ”เสียงเสียบท่อนเอ็นดังนิดๆหน่อยๆเพราะยังไม่ได้โหมกระหน่ำเท่าไรนัก ต้องค่อยๆทำเพื่อให้ช่องทางรักนั้นขยายให้เต็มท่อนเอ็น

           ในเวลาไม่นานต่อเริ่มขย่มแรงขึ้นหนักกว่าเดิมซอยถี่ๆใส่ไม่ยั้ง จนเสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นสนั่นห้อง แต่ทั้งสองใคร่สนใจไม่เพราะในช่วงเวลานี้ความใคร่กระสันมีมากกว่าความอายกลัวคนอื่นได้ยิน

           “ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ”

           บั้นท้ายของต่อยังทำงานอย่างต่อเนื่องไม่หยุดไม่หย่อน กระดกขึ้นลงอย่างรวดเร็วไม่มีความช้าเพราะตอนนี้อารมณ์ครุกรุ่นเต็มที่อย่างจะเสร็จไวๆ แต่ด้วยความเมาดื่มแฮลกอฮอล์มาเยอะจึงยังไม่สมหวังในสิ่งที่คิดและต้องการทำในช่วงเวลานี้

           ต่อไม่สามารถที่จะหยุดความต้องการได้อีก จึงพยุงร่างของต้อมโก้งโค้งและรักษาท่อนเอ็นให้อยู่ในช่องทางรักต่อไป เมื่อทุกอย่างลงตัวอยู่ในท่าพร้อมรบออกศึก จึงเริ่มขยับบั้นท้ายอย่างต่อเนื่องทันทีทันใดไม่ให้ชะงักหยุดเสียวเวลา

           “ปั๊บ ปั๊บ ปั๊บ”เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นสนั่นลั่นอย่างต่อเนื่อง

           ความเสียวซ่านของต้อมมีมากกว่าหลายเท่าตัว เพราะไม่ได้เมาไม่ได้มีแฮลกอฮอลในร่างกายจึงเกิดอารมณ์ที่จะไม่สามารถต้านทานได้อีกต่อไป เพราะท่อนเอ็นของต่อที่ใหญ่ยาวนั้นไปโดนต่อมสวาททุกครั้งที่ได้กระแทกลงไป เป็นผลให้ท่อนเอ็นของต้อมได้แข็งตั้งชูชันอยู่ด้วยเหมือนกัน

           ยิ่งได้รับแรงกระแทกอย่างหนักหน่วงและถึงใจอย่างมากจึงเป็นผล ให้ท่อนเอ็นของต้อม ได้พ่นพิษน้ำในกายออกมาอย่างสุดแรงพุ่งกระจายไปทั่ว ในส่วนของต่ออยากจะให้สุขสมอารมณ์หมายไวๆจึงไม่ยั้งใส่เต็มที่เต็มเหนี่ยวสุดกำลังไม่มีถอย จนเหงื่อท่วมตัวกล้ามเนื้อทั่วเรือนเกร็งจนเส้นเลือดขึ้นปูดอย่างเห็นชัด

           ความรู้สึกของท่อนเอ็นไม่สามรถที่ยับยั้งได้อีกต่อไป ต่อจึงกระชากท่อนเอ็นออกมาจากช่องทางรักพร้อมกับกำไว้แน่นรูดขึ้นรูดลงอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งน้ำในกายพุ่งกระฉูดเต็มแผ่นหลังของต้อมไปด้วยน้ำแห่งความรักที่ต่อมอบให้อย่างเอ่อนอง

           สองร่างนอนกอดกันอย่างมีความสุขจนกระทั่งเช้า โดยต้อมเป็นฝ่ายรู้สึกตัวขึ้นก่อนเมื่อลืมตาขึ้นได้อยู่อ้อมกอดของต่อที่อบอุ่นอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน แต่ด้วยที่ต้องรีบไปทำงานจึงขยับแขนของต่อออก จนทำให้ความรู้สึกที่ได้ขยับร่างทำให้ต่อได้ตื่นขึ้นมา

           “เช้าแล้วเหรอ”ต่อลืมตามองต้อมพร้อมกับความรู้สึกมึนงงพอสมควร

           “ก็เช้าแล้วน่ะสิ”ต้อมลุกขึ้นนั่ง

           “เรามาอยู่นี่ได้ไง”ต่อพยายามครุ่นคิดเหตุการณ์เมื่อคืนแต่ก็คิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้น

           “ก็นายเข้ามานอนกับเราเมื่อคืนนี้นี่”

           “เหรอ เราคงเมามากไปหน่อย”

           “ยังทำเป็นไม่รู้อีก”ต้อมรู้สึกโมโหนิดๆก่อนหยิบกางเกงมาสวมใส่

           “นายแก้ผ้านอนด้วยเหรอ”

           “นายก็เหมือนกันนั่นแหละ”ต้อมตวาดนิดหน่อย

           ต่อไม่อยากจะเชื่อคำพูดของต้อม เขาจึงเปิดผ้าห่มออกจนเผยเห็นเรือนร่างอย่างชัดเชน ไม่มีเสื้อผ้าเหลือแม้แต่ชิ้นเดียว จนสร้างความตกใจให้แก่ต่ออย่างมาก

           “ทำไมเราแก้ผ้านายทำอะไรเรา”

           “เพลี้ยะ”ต้อมตีไปที่ต้นแขนของต่อ

           “นายตีเราทำไม”

           “ยังมีหน้ามาพูดอีก เมื่อคืนนายมากกว่ามั้งที่ทำเราจนเจ็บไปหมด”ต้อมมองค้อน

           “ทำอะไร”

           “ไม่ต้องมาพูดหรอก แก้ผ้ากันสองคนทำอะไรล่ะ”ต้อมหน้าบึ้งขึ้นมาทันที

           “ถ้าเป็นตามนั้นแสดงว่าเราสองคนได้เสียกันแล้วใช่ไหม”

           “ยังจะมีหน้ามาพูดอีก”ต้อมหยิบหมอนมาตีที่ลำตัวของต่ออย่างต่อเนื่อง

           “พอๆพูดกันดีๆก็ได้”ต่อดึงหมอนจากมือจนร่างของต้อมล้มทาบทับตัวของเขา

           “ปล่อยนะ”ต้อมพยายามดิ้นให้หลุดออกจากอ้อมแขนของต่อที่กอดเมื่อครู่ก่อนล้มลง

           “ทำไมต้องปล่อยด้วยโอกาสแบบนี้ไม่ได้หาง่ายๆเลยนะ”

           ต้อมรู้สึกอบอุ่นจึงไมได้ดิ้นอะไรอีกต่อไปพร้อมนิ่งเงียบไม่พูดแม้แต่น้อย ส่วนต่อยังกอดไว้อย่างต่อเนื่องเพราะได้รู้สึกเดียวกันไม่มีผิดเพี้ยน

           “ไม่ต้องห่วงหรอกถึงเราจะจำอะไรไม่ได้ แต่ถือว่าเป็นเรื่องดีเพราะเราก็อยากได้นายมานานแล้ว ไม่เป็นไรต่ออีกรอบเพื่อรื้อฟื้นความจำของเราดีไหม”

           “บ้าเราต้องไปทำงาน”ต้อมดึงมือของต่อออกพร้อมลุกขึ้นนั่ง

           “ได้ ถ้างั้นคืนนี้ก็แล้วกันนะ”

           “ไม่รู้”ต้อมลุกขึ้นยืนทันที

           “ทำไมไม่รู้ล่ะนายก็ชอบไม่ใช่เหรอ เราเมาขนาดนั้นถ้านายไม่ยอมเราจะไปทำอะไรนายได้ใช่ไหม”

           “แล้วแต่ดูอีกที”

           “ไม่ต้องดูแล้วในเมื่อนายยอมเป็นของเรานั่นแสดงว่านายรักเราด้วยเหมือนกัน ส่วนเราก็ไม่ได้แตกต่างกับนายเพราะถ้าไม่รักนายเราคงไม่เข้ามาหานายหรอก อีกอย่างตอนเราไม่เมาเราก็รู้สึกดีๆกับนายเหมือนกันนะ”ต่อล้มตัวลงนอนอีกครั้ง

           “จะนอนทำไมอีกไม่ไปทำงานเหรอ”

           “วันนี้เราไปทำงานสายเอาเป็นว่าเราจะนอนที่นี่สักพัก เดี๋ยวเราค่อยไปทำงานก็แล้วกันนายว่าดีไหม”

           “แล้วแต่นาย”ต้อมอมยิ้มนิดๆก่อนเดินเข้าไปในห้องน้ำ

           น้ำในฝักบัวไหลทั่วเรือนร่างที่ผ่านศึกรักสมรภูมิใคร่ ความเย็นความชุ่มชื่นสายน้ำยังไม่เท่ากับความสุขที่ได้รับความสัมผัสจากชายคนที่รัก