หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์

หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์

โดย:   โชคลาภน้อย  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel4goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
40บท
1views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

ฟู่หานชวน สามีเก่าที่หย่ากันไปแล้วแท็กชื่อเธอในแชทกลุ่ม “พวกเราห่างกันมาสักพักแล้ว กลับมาเถอะ มาแต่งงานกันใหม่” ฉันพิมพ์ตอบว่า “สมองมีปัญหาเหรอ?” คนในแชทกลุ่มเห็นแบบนั้นก็พากันเกลี้ยกล่อม ฟู่หานชวนถามว่า “ช่วงที่ฉันไม่ได้อยู่ด้วย เธอทำอะไรงั้นเหรอ?” ฉันหันไปมองผู้ชายที่กำลังกล่อมลูกให้นอนหลับ มือกดพิมพ์ตอบไปว่า “อยู่ไฟหลังคลอด” แชทกลุ่มที่เต็มไปด้วยความคึกคัก เงียบสนิทราวกับป่าช้า ฟู่หานชวนกระหน่ำโทรหาฉัน 108 สายราวกับคนเสียสติ แต่ฉันแสร้งทำเป็นมองไม่เห็น เขาคลุ้มคลั่ง แต่ผู้หญิงที่เคยรักเขาหมดใจคนนั้น ไม่ต้องการเขาอีกแล้ว

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 0001

ตอนที่เจียงหว่านเยวี่ยพาลูกสาวมาถึงโรงแรม งานเลี้ยงวันเกิดของลูกชายวัย 5 ขวบก็ได้เริ่มไปแล้วฟู่หานชวนยืนเคียงข้างลูกชาย แสงเทียนสว่างไสวส่องกระทบใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กน้อยตูตูพนมมือสองข้าง อธิษฐานว่า “ผมหวังว่าน้าหนานเซิงจะได้เป็นแม่คนใหม่ของผม”เจียงหว่านเยวี่ยตัวสั่นเล็กน้อย ด้านนอกฝนตกหนักมาก เพราะไม่อยากให้เค้กวันเกิดกับลูกสาวของเธอโดนฝนสาด ตัวเธอจึงเปียกไปเกือบครึ่งชุดที่สวมอยู่กลายเป็นแผ่นน้ำแข็งบางๆ ที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอเจียงหนานเซิงหัวเราะชอบใจ “บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกน้า! เรียกพี่เซิงสิ! ฉันกับพ่อของหนูเป็นเพื่อนสนิทกันมากเลยล่ะ ฉันคงเป็นได้แค่พ่อคนที่สองของหนูเท่านั้น~”เสียงหัวเราะของเธอดังก้องไปทั่วห้อง คนที่อยู่ภายในห้องแห่งนี้ล้วนเป็นเพื่อนสนิทของเจียงหนานเซิง พวกเขาหัวเราะตามอย่างสนุกสนาน แต่มีเพียงเจียงหนานเซิงที่กล้าพูดจาเย้าแหย่ฟู่หานชวนต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้ตูตูกระพริบดวงตากลมโตคู่สวยปริบๆ มองไปทางเจียงหนานเซิงแล้วยิ้มเอาใจเจียงหนานเซิงบีบแก้มนุ่มของตูตูแล้วถามว่า “ทำไมอยู่ๆ ตูตูถึงอยากมีแม่ใหม่ล่ะ?”ตูตูรีบหันไปมองทางฟู่หานชวนแล้วตอบว่า “เพราะว่า...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
40
บทที่ 0001
ตอนที่เจียงหว่านเยวี่ยพาลูกสาวมาถึงโรงแรม งานเลี้ยงวันเกิดของลูกชายวัย 5 ขวบก็ได้เริ่มไปแล้วฟู่หานชวนยืนเคียงข้างลูกชาย แสงเทียนสว่างไสวส่องกระทบใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กน้อยตูตูพนมมือสองข้าง อธิษฐานว่า “ผมหวังว่าน้าหนานเซิงจะได้เป็นแม่คนใหม่ของผม”เจียงหว่านเยวี่ยตัวสั่นเล็กน้อย ด้านนอกฝนตกหนักมาก เพราะไม่อยากให้เค้กวันเกิดกับลูกสาวของเธอโดนฝนสาด ตัวเธอจึงเปียกไปเกือบครึ่งชุดที่สวมอยู่กลายเป็นแผ่นน้ำแข็งบางๆ ที่ห่อหุ้มร่างกายของเธอเจียงหนานเซิงหัวเราะชอบใจ “บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าเรียกน้า! เรียกพี่เซิงสิ! ฉันกับพ่อของหนูเป็นเพื่อนสนิทกันมากเลยล่ะ ฉันคงเป็นได้แค่พ่อคนที่สองของหนูเท่านั้น~”เสียงหัวเราะของเธอดังก้องไปทั่วห้อง คนที่อยู่ภายในห้องแห่งนี้ล้วนเป็นเพื่อนสนิทของเจียงหนานเซิง พวกเขาหัวเราะตามอย่างสนุกสนาน แต่มีเพียงเจียงหนานเซิงที่กล้าพูดจาเย้าแหย่ฟู่หานชวนต่อหน้าคนมากมายเช่นนี้ตูตูกระพริบดวงตากลมโตคู่สวยปริบๆ มองไปทางเจียงหนานเซิงแล้วยิ้มเอาใจเจียงหนานเซิงบีบแก้มนุ่มของตูตูแล้วถามว่า “ทำไมอยู่ๆ ตูตูถึงอยากมีแม่ใหม่ล่ะ?”ตูตูรีบหันไปมองทางฟู่หานชวนแล้วตอบว่า “เพราะว่า
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0002
เจียงหนานเซิงหันไปทำหน้าทะเล้นใส่ฟู่หานชวน “หว่านเยวี่ยเข้าใจพวกเราผิดอีกแล้ว เดี๋ยวฉันไปอธิบายให้เธอฟังเอง!”“ไม่ต้องอธิบายอะไรทั้งนั้น เธออารมณ์อ่อนไหวมากเกินไปเอง”ฟู่หานชวนสีหน้าเรียบเฉย เขาหันมองเค้กวันเกิดครึ่งก้อนที่เจียงหว่านเยวี่ยเหลือเอาไว้ หัวคิ้วขมวดเข้าหากันเบาๆพอฟู่หานชวนบอกออกมาแบบนั้น คนรอบข้างก็พากันถอนหายใจอย่างโล่งอกเจียงหว่านเยวี่ยเดินหนีออกไปเพราะความโมโห ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอกคนอื่นเอ่ยสมทบว่า “พี่สะใภ้ก็แค่โมโหนั่นแหละ เดี๋ยวหานชวนกลับไปโอ๋นิดหน่อยก็คืนดีกันแล้ว”“ใช่แล้วล่ะ เธอจะหย่ากับหานชวนจริงๆ ได้ยังไง ทุกคนก็รู้กันดีว่าเจียงหว่านเยวี่ยเกือบจะเอาชีวิตไม่รอดเพราะคลอดลูกให้ฟู่หานชวน”“ไม่แน่ว่าแค่เดินออกไปจากที่นี่ เธอก็รู้สึกเสียใจแล้ว!”“มาๆๆ กินเค้กกันเถอะ! ตอนที่หานชวนกลับไปบ้าน เจียงหว่านเยวี่ยก็คงยืนชะเง้อคอรอเป็นหินคอยสามี[footnoteRef:1]แล้ว!” [1: มาจากเรื่องเล่าว่าภรรยาคอยสามีที่ไปรบ รอจนกระทั่งตัวเองกลายเป็นหิน] คิ้วที่ขมวดเป็นปมของฟู่หานชวนคลายออก เขาพอจะนึกภาพออกว่าเจียงหว่านเยวี่ยที่กำลังยืนรอเขาอยู่หน้าบ้านด้วยท่าทางประหม่าและขี้ข
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0003
ฟู่หานชวนบอกว่าอยากกินไข่สกอตช์เพราะตั้งใจจะให้ป้าหวังโทรไปหาเจียงหว่านเยวี่ยเขายอมหาทางลงให้เจียงหว่านเยวี่ยแล้ว“คุณนายบอกว่าเธอจะไม่กลับมาแล้วค่ะ”“แค่กๆๆ!”ฟู่หานชวนสำลักกาแฟจนไอออกมาไม่ยอมหยุดป้าหวังสังเกตเห็นความผิดปกติ “คุณท่านกับคุณนายทะเลาะกันหรือคะ?”“ไม่มีอะไร!”ชายหนุ่มเอ่ยเสียงต่ำ บรรยากาศภายในห้องอาหารลดฮวบภายในเสี้ยวพริบตาป้าหวังพยายามทำตัวเล็ก ไม่กล้าเอ่ยถามอะไรอีกฟู่หานชวนบีบแก้วกาแฟในมือแน่น เจียงหว่านเยวี่ยจะไม่ยอมกลับมาได้อย่างไร?ตอนนี้เธอน่าจะกำลังเตรียมอาหารอยู่ เดี๋ยวตอนเที่ยงก็คงเอาข้าวกล่องแห่งรักไปส่งที่บริษัทก่อนหน้านี้ถ้าเจียงหว่านเยวี่ยทำให้เขาไม่พอใจ เธอจะทำข้าวเที่ยงไปส่งให้เขาถึงที่บริษัทเพื่อขอคืนดี*โจวโจวนั่งอยู่ตรงโต๊ะกินข้าว เมื่อเห็นอาหารเช้าก็ตาเป็นประกายทันที “ว้าว! โจ๊กไก่ใส่ไข่เยี่ยวม้า!”โจวโจวชอบกินโจ๊กไก่ใส่ไข่เยี่ยวม้า แต่ว่าตูตูแค่เห็นไข่เยี่ยวม้าก็อยากจะอ้วกแล้วที่บ้านตระกูลฟู่ เจียงหว่านเยวี่ยไม่ค่อยได้ต้มโจ๊กเพราะฟู่หานชวนกับตูตูไม่ชอบกินแม่สามีเคยบอกกับเธอว่าของพวกนี้เป็นอาหารของพวกคนจน เพราะคนจนมีข้าวไม่มากพอเ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0004
ปลายสายอีกฝั่งหนึ่ง ถูกชายหนุ่มกดวางสายไปตั้งนานแล้วเจียงหว่านเยวี่ยนั่งอยู่ในรถ เท้าของเธอเหยียบคันเร่ง รถยนต์จึงพุ่งทะยานออกจากจุดเดิมเธอไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีรถสปอร์ตสีดำคันหนึ่งแอบขับตามเธอเงียบๆ เหมือนเงาตามติด*ภาพวิวสองข้างทางเลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว รถวอลโว่สีเงินแล่นผ่านถนนลาดยางราวกับแสงวาบผ่านนัยน์ตาดำขลับของเจียงหว่านเยวี่ยมองตรงไปด้านหน้า เธอไม่ได้ขับรถด้วยความเร็วขนาดนี้นานแล้ว อะดรีนาลีนของเธอพลุ่งพล่านตามเข็มบนมาตรวัดความเร็วเธอขับแซงรถสปอร์ตสีสันฉูดฉาดไปสามคันติดๆ คนบนรถสปอร์ตถึงกับอุทานว่า“แม่เจ้า! ใครวะนั่น?”คนบนรถสปอร์ตอีกคันสั่งผ่านหูฟังบลูทูธว่า “สืบป้ายทะเบียนรถคันนั้นให้ฉันที”รถสปอร์ตแต่งคันแล้วคันเล่าถูกเจียงหว่านเยวี่ยขับแซงจนรั้งท้าย ขนาดทางโค้งเจียงหว่านเยวี่ยก็ไม่คิดจะเหยียบเบรกแม้แต่น้อยมีเสียงดังผ่านหูฟังบลูทูธของบรรดาไฮโซทั้งหลาย“ฉันสืบได้แล้ว รถคันนั้นเป็นของตระกูลเจียง!”มีคนถามด้วยความสงสัย “ตระกูลเจียง? อย่าบอกนะว่าคนที่ขับคือเจียงหนานเซิง?”“เจียงหนานเซิงฝีมือเจ๋งขนาดนี้เลยเหรอ? ก่อนหน้านี้เธอแข่งกับพวกเราแบบออมมือเอาไว้เหรอ?”
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0005
เจียงหนานเซิงถือถุงกระดาษลงมาจากรถมอเตอร์ไซที่ถูกดัดแปลงรปภ.ที่เห็นผู้หญิงสวมกางเกงโยคะรัดรูปลงมาจากรถก็ถึงกับตาเหลือกเจียงหนานเซิงสะบัดผมยาวของตัวเองอย่างไม่ใส่ใจ เอ่ยทักทายรปภ.ที่เฝ้าหน้าทางเข้าเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปในโรงเรียนอนุบาลเธอสืบมาเรียบร้อยแล้วว่าตูตูเรียนอยู่ชั้นไหน พอเห็นครูประจำชั้น เจียงหนานเซิงก็เดินเข้าไปหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“สวัสดีค่ะ ฉันเอาขนมไขขี้ผึ้งมาส่งให้ฟู่กุยตู้ ได้ยินมาว่าเด็กๆ ชอบขนมไขขี้ผึ้งที่เขาเอามาแจกมากเลย”ครูประจำชั้นมองสำรวจเจียงหนานเซิง “คุณเป็นคนบอกให้ฟู่กุยตู้เอาขนมไขขี้ผึ้งมาโรงเรียนเหรอคะ?”เจียงหนานเซิงสีหน้าเบิกบาน “ใช่ค่ะ เพื่อนฉันเป็นคนทำขนมไขขี้ผึ้งพวกนี้เอง ใช้ขี้ผึ้งชั้นดีมาทำเลยนะคะ...”“ที่แท้ก็เธอนี่เอง ที่เป็นตัวการทำลูกชายฉันเกือบขนมติดคอตาย!!”เสียงเดือดจัดดังมาจากด้านหลังของเจียงหนานเซิง ตอนที่เธอหันไปก็มีเสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าอย่างหนักหน่วงดังขึ้นข้างแก้มของเธอเจียงหนานเซิงถึงกับตาพร่ามัวไปชั่วขณะ“แกตบฉันทำไมเนี่ย?!”“เพราะแกเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดไง!!”เจียงหนานเซิงเป็นพวกที่ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใครหน้าไหน เธอ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0006
สมองของเจียงหว่านเยวี่ยขาวโพลนไปหมด ราวกับมีคลื่นลูกยักษ์ซัดเข้ามาฉีกร่างของเธอเป็นชิ้นๆ กระตุ้นความอับอายและโกรธเคืองของเธอเธอยื่นมือออกไปหยิบสร้อยเส้นนั้นขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยเจียงหนานเซิงตาเป็นประกาย สายตาของเธอฉายแววเยาะเย้ยชัดเจนฟู่หานชวนเอนตัวพิงโซฟาแล้วเบนสายตาออกไปทางอื่น เจียงหว่านเยวี่ยก็เหมือนสุนัขตัวหนึ่ง วินาทีก่อนเพิ่งจะเมินเฉยใส่เธอไป วินาทีต่อมาแค่เขากระดิกนิ้วเรียก เธอก็พร้อมจะกระดิกหางเข้ามาหาแล้วเจียงหว่านเยวี่ยใช้นิ้วเกี่ยวสร้อยที่อยู่บนคอของเจียงหนานเซิงเธอเอาสร้อยทั้งสองเส้นมาวางเทียบกัน“หนานเซิง สร้อยที่เธอสวมอยู่เหมือนจะสีสดกว่านะ ฉันขอแลกกับของเธอก็แล้วกัน ได้ไหมล่ะ?”หากเธอเปิดโปงว่ามันเป็นของปลอมแบบโต้งๆ เจียงหนานเซิงก็จะหาข้ออ้างสารพัดมาปัดความผิดให้พ้นตัวเธอต้องการให้เจียงหนานเซิงกล้ำกลืนความอัปยศสร้อยคอเส้นเรียวเล็กถูกดึงจากรัดคอด้านหลังของเจียงหนานเซิงเจียงหนานเซิงหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด ตอนแรกเธอคิดว่าจะได้เห็นเจียงหว่านเยวี่ยสวมสร้อยคอของปลอมออกไปให้คนหัวเราะเยาะแต่เจียงหว่านเยวี่ยมองปราดเดียวก็แยกแยะมูลค่าของสร้อยทั้งสองเส้นได้แ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0007
เจียงหว่านเยวี่ยยื่นปากกาให้เขาเจียงหนานเซิงเบิกตากว้างด้วยความคาดหวังเห็นฟู่หานชวนเซ็นชื่อในหนังสือสัญญาหย่า เจียงหนานเซิงแอบยิ้มดีใจ“พี่หว่านเยวี่ย พี่จะดัดจริตเกินไปแล้วนะ ถ้าฉันมีสามีแบบหานชวนคงดีใจจนละเมอขำตอนนอนแล้ว!!”เจียงหว่านเยวี่ยยิ้มเยาะมองเจียงหนานเซิง “อยากได้มากจนเก็บอาการไม่อยู่เลยนะ”ฟู่หานชวนโยนหนังสือสัญญาหย่าที่เซ็นชื่อแล้วให้เจียงหว่านเยวี่ย“ทะเลาะกันแค่สองคนแท้ๆ เธอจะพาลหาเรื่องหนานเซิงทำไม!”เขาไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเจียงหว่านเยวี่ย จึงพูดกับโจวโจวด้วยเสียงเบาว่า “ถ้าหนูอยากกลับบ้าน โทรหาพ่อได้ตลอดเวลาเลยนะ”โจวโจวเงยหน้ามองฟู่หานชวน เธอไม่พูดอะไร เพียงแต่กำมือเจียงหว่านเยวี่ยแน่นขึ้นชายหนุ่มมองเจียงหว่านเยวี่ยด้วยสายตาเย็นชา“โจวโจวเป็นลูกสาวฉัน เธอกลับมาที่บ้านหลังนี้ได้ทุกเมื่อ แต่ถ้าอนาคตเธออยากจะกลับมา... คงไม่ง่ายแล้วล่ะ!”ฟู่หานชวนนั่งด้วยท่าทางสง่าราวเทพบนสวรรค์ ก้มมองลงมาที่เธอด้วยสายตาเหยียดหยามเขากำลังเตือนเจียงหว่านเยวี่ยอ้อมๆ ว่านี่เป็นการเดินหมากที่ผิดพลาด! เจียงหว่านเยวี่ยจะต้องชดใช้อย่างแสนสาหัส!เจียงหว่านเยวี่ยยิ้ม “หลังจากอ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0008
คำพูดของเจียงหนานเซิงช่างยั่วยวนใจ จนตูตูเกิดความลังเล“แต่ว่า งานประดิษฐ์ง่ายๆ แบบนี้ คงไม่ได้ดอกไม้แดงหรอกครับ”“ฉันจะสั่งซื้อดอกไม้แดงทางออนไลน์แล้วเอามาให้เธอเยอะๆ เลย! แค่นี้เธอก็จะมีดอกไม้แดงเยอะสมใจแล้ว!”ตูตูมองเจียงหนานเซิงเหมือนมองคนโง่“พี่เซิง พี่ใส่ของปลอมออกจากบ้านทุกวันเหรอครับ?”เจียงหนานเซิงปฏิเสธทันที “ฉันไม่เคยใส่ของปลอมนะ!”ตูตูเอ่ยเสียงสูง “พี่จะให้ผมเอาดอกไม้แดงที่พี่ซื้อให้ไปโรงเรียนอนุบาล อยากให้เพื่อนๆ คนอื่นหัวเราะเยาะผมเหรอ? มีแต่ดอกไม้แดงที่คุณครูให้เท่านั้น ที่เป็นดอกไม้แดงของจริง!”“พี่เคยฟังนิทานเรื่องอาภรณ์ตัวใหม่ของจักรพรรดิไหมครับ?”ตูตูแค่นเสียงเย็นชาด้วยความโกรธ “มันเป็นการหลอกตัวเอง!”เมื่อถูกเด็กห้าขวบปรามาส เจียงหนานเซิงก็รู้สึกหน้าม้านอย่างแรง “โอเคๆ! พี่จะช่วยเธอสร้างยานอวกาศให้เสร็จเอง”ในเมื่อเจียงหว่านเยวี่ยใช้หลอดพลาสติกสร้างยานอวกาศได้ ทำไมเธอจะทำไม่ได้ล่ะสิบนาทีต่อมา เสียงกรีดร้องอย่างน่าเวทนาของตูตูก็ดังขึ้น ยานอวกาศที่สร้างไปได้ 90% แล้ว ถูกเจียงหนานเซิงเผลอทับพังหมดเลยตูตูนั่งอยู่บนพื้น เขาตัวแข็งทื่อ“พี่ พี่ พี่... คื
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0009
โจวโจวไม่ยอม เธอเถียงว่า “ยานอวกาศนั่นหม่ามี๊อดหลับอดนอนเพื่อทำให้เธอนะ!”“ยานอวกาศที่หม่ามี๊ทำน่ะไม่ได้เรื่องสักนิด แตะนิดหน่อยก็พังแล้ว! ยานอวกาศที่พี่เซิงทำให้ผมใหม่ต่างหากที่เจ๋งสุดยอด”ตูตูคุยโวโอ้อวด ขณะที่โจวโจวกำหมัดแน่นทั้งเธอและตูตูต่างก็เห็นหม่ามี๊อดหลับอดนอนทำการบ้านให้ ทำไมตูตูถึงกล้าดูถูกความตั้งใจของหม่ามี๊แบบนี้?ความจริงแล้วเจียงหว่านเยวี่ยก็ไม่อยากลำบากขนาดนี้เหมือนกันเธอจ่ายเงินจ้างคนรับใช้ในบ้านให้ช่วยทำการบ้านของตูตูและโจวโจว แต่คนรับใช้กลับเอาเรื่องไปฟ้องแม่สามี“ฉันให้ลูกชายแต่งงานกับนักศึกษาอัจฉริยะที่จบจากม.หัวจง ก็เพื่อให้เธอทุ่มเทเลี้ยงดูทายาทตระกูลฟู่ไม่ใช่หรือไง”“หว่านเยวี่ย อนาคตของตูตูคือภารกิจในชีวิตของเธอ เธอจะให้คนรับใช้ทำการบ้านแทนตูตูได้ยังไง?”คนรับใช้เลิกงานตรงเวลาได้ แต่เธอในฐานะแม่ ต้องอยู่ช่วยลูกทำการบ้านให้เสร็จโจวโจวจูงมือเจียงหว่านเยวี่ยเดินจากไป เจียงหว่านเยวี่ยเดินผ่านตูตูไปโดยไม่มองเขาแม้แต่น้อยตูตูยืดคอมองไปสุดสายตา พึมพำว่า “ยานอวกาศของฉัน ทำไมยังไม่มาสักทีล่ะ?!”ตูตูมองผู้ปกครองพาเด็กๆ เดินเข้าไปในโรงเรียน มีเด็กบางคนแวะ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 0010
ช่างทำโมเดลยานอวกาศที่เจียงหนานเซิงจ้างเอาไว้ กำชับกับเธอว่าเมื่อแกะกล่องออกมาแล้ว ยานอวกาศขนาดใหญ่แบบนี้จะแตกหักง่ายมาก เขาจึงกำชับให้เจียงหนานเซิงดูแลกล่องกระดาษนี้อย่างดี หากเกิดความเสียหาย เธอต้องรับผิดชอบเอาเองตูตูพยักหน้า เขาเชื่อใจเจียงหนานเซิงมากครูโจวพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "คุณเจียงคะ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้! งานฝีมือของฟู่กุยตู้ยังไม่ได้เปิดเผยและยังไม่ได้รับการคัดเลือก การได้สิทธิ์ขึ้นเวทีเลยมันไม่ยุติธรรมกับเด็กคนอื่น!"เจียงหนานเซิงยิ้มโดยไม่ใส่ใจ "คุณรู้ไหมว่าคุณย่าของฟู่กุยตู้เป็นผู้บริหารของโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้? คุณรู้ไหมว่าพ่อของฟู่กุยตู้จะมาฟังเขากล่าวสุนทรพจน์ที่หอประชุมวันนี้?"ดวงตาของตูตูเป็นประกายทันที "พ่อผมจะมาโรงเรียนอนุบาลเหรอ?!"โจวโจวนั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง เมื่อได้ยินเสียงของตูตู หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น ดวงตาของเธอก็ส่องประกายเช่นกัน"พ่องานยุ่งขนาดนั้น เขาจะมาโรงเรียนอนุบาลได้ยังไง?" ตูตูถามอย่างไม่อยากจะเชื่อเจียงหนานเซิงโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจ "พี่บอกให้เขามา เขากล้าไม่มาเหรอ?""พี่เซิง พี่เจ๋งสุดๆ ไปเลย!" ตูตูมองเจียงหนานเซิงด้วยความนับถือเจีย
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status