Share

บทที่ 0004

Penulis: โชคลาภน้อย
ปลายสายอีกฝั่งหนึ่ง ถูกชายหนุ่มกดวางสายไปตั้งนานแล้ว

เจียงหว่านเยวี่ยนั่งอยู่ในรถ เท้าของเธอเหยียบคันเร่ง รถยนต์จึงพุ่งทะยานออกจากจุดเดิม

เธอไม่ทันสังเกตเห็นว่ามีรถสปอร์ตสีดำคันหนึ่งแอบขับตามเธอเงียบๆ เหมือนเงาตามติด

*

ภาพวิวสองข้างทางเลื่อนผ่านไปอย่างรวดเร็ว รถวอลโว่สีเงินแล่นผ่านถนนลาดยางราวกับแสงวาบผ่าน

นัยน์ตาดำขลับของเจียงหว่านเยวี่ยมองตรงไปด้านหน้า เธอไม่ได้ขับรถด้วยความเร็วขนาดนี้นานแล้ว อะดรีนาลีนของเธอพลุ่งพล่านตามเข็มบนมาตรวัดความเร็ว

เธอขับแซงรถสปอร์ตสีสันฉูดฉาดไปสามคันติดๆ คนบนรถสปอร์ตถึงกับอุทานว่า

“แม่เจ้า! ใครวะนั่น?”

คนบนรถสปอร์ตอีกคันสั่งผ่านหูฟังบลูทูธว่า “สืบป้ายทะเบียนรถคันนั้นให้ฉันที”

รถสปอร์ตแต่งคันแล้วคันเล่าถูกเจียงหว่านเยวี่ยขับแซงจนรั้งท้าย ขนาดทางโค้งเจียงหว่านเยวี่ยก็ไม่คิดจะเหยียบเบรกแม้แต่น้อย

มีเสียงดังผ่านหูฟังบลูทูธของบรรดาไฮโซทั้งหลาย

“ฉันสืบได้แล้ว รถคันนั้นเป็นของตระกูลเจียง!”

มีคนถามด้วยความสงสัย “ตระกูลเจียง? อย่าบอกนะว่าคนที่ขับคือเจียงหนานเซิง?”

“เจียงหนานเซิงฝีมือเจ๋งขนาดนี้เลยเหรอ? ก่อนหน้านี้เธอแข่งกับพวกเราแบบออมมือเอาไว้เหรอ?”

วอลโว่สีเงินขับเลียบไปตามเส้นทางคดเคี้ยวบนภูเขา ไต่ระดับสูงขึ้นไปเรื่อยๆ มีเพียงรถเฟอรารี่สีดำคันเดียวที่ขับตามหลังเธอทัน

เสิ่นอั้นยิ้มมุมปาก ปอยผมกลุ่มหนึ่งหล่นลงมาปรกเหนือคิ้วของเขา

เขาเคยเจอกับเจียงหว่านเยวี่ยที่เต็มไปด้วยชีวิตชีวา

เธอเป็นอัจฉริยะตั้งแต่เด็ก อายุ 14 ก็สอบเข้าโครงการชั้นเรียนเด็กอัจฉริยะของมหาวิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีหัวจงได้ ได้รับเหรียญทองในการแข่งขันคณิตศาสตร์โอลิมปิกระหว่างประเทศ (IMO) ติดต่อกันสามปี พออายุ 19 ก็ยื่นสอบ FASC[footnoteRef:1] หลังจากได้ใบขับขี่แล้วก็กลายเป็นมือวางสิบอันดับแรกในการแข่งรถระดับโลก [1: Federation of Automobile Sports of China สหพันธ์กีฬายานยนต์ของประเทศจีน]

เส้นทางชีวิตของเธอรุ่งโรจน์อย่างมาก มีกลีบดอกไม้และเสียงปรบมือเคียงข้างเสมอ

แต่ตอนที่เธอเรียนปริญญาเอกปีที่สาม เธอกลับลาออกจากมหาวิทยาลัย ทุ่มเทชีวิตทั้งหมดให้กับการดูแลสามีและลูก กลายเป็นแม่บ้านตระกูลเศรษฐีแบบเต็มตัว

นับจากนั้นมา ในรถของเธอจะมีเก้าอี้เด็กติดตั้งไว้ และเธอไม่เคยขับรถเร็วเกิน 70 กิโลเมตรต่อชั่วโมงอีกเลย

ล้อรถบดเบียดพื้นถนนจนเกิดเสียงเอี๊ยดอ๊าดแสบแก้วหู ควันขาวจากการเสียดสีพวยพุ่ง รถของเจียงหว่านเยวี่ยเบรกจอดกะทันหัน

รถเฟอรารี่ของเสิ่นอั้นวิ่งแซงไปข้างหน้า ทำให้เขาต้องมองผ่านกระจกมองหลัง เห็นรถวอลโว่ของเจียงหว่านเยวี่ยจอดที่ข้างทาง

เจียงหว่านเยวี่ยปัดหน้าจอโทรศัพท์ เสียงครูประจำชั้นของโจวโจวดังแทรกปะปนกับเสียงเครื่องยนต์

“คุณแม่ฟู่กุยตู้คะ รีบมาที่โรงเรียนด่วนเลยค่ะ! วันนี้ฟู่กุยตู้เอาขนมไขขี้ผึ้งมาแบ่งให้เพื่อนๆ กิน มีเด็กหลายคนที่กินเข้าไปแล้วเกิดอาการปวดท้องค่ะ!”

เจียงหว่านเยวี่ยยังไม่หายจากอาการตื่นเต้นที่ได้ซิ่งรถเมื่อครู่นี้

“ครูโจวคะ ฉันไม่ใช่แม่ของฟู่กุยตู้แล้วค่ะ หลังจากนี้ถ้าเขาเกิดเรื่องอะไรขึ้นในโรงเรียนก็โทรไปหาพ่อของเขาเถอะค่ะ ไม่ต้องติดต่อหาฉัน”

เจียงหว่านเยวี่ยยกมือปัดปอยผมที่หล่นปรกหน้าไปทัดไว้หลังหู เสียงของเธอเด็ดขาดแน่วแน่

“ฉันจะไม่ยุ่งเรื่องของเขาแล้วค่ะ”

“คะ?!” ครูประจำชั้นตกใจอย่างมาก แต่เรื่องที่เกิดขึ้นกับโรงเรียนอนุบาล ณ ตอนนี้ จำเป็นจะต้องให้เจียงหว่านเยวี่ยมาแก้ไขปัญหา

“ฟู่กุยตู้บอกว่าคุณเป็นคนให้ขนมไขขี้ผึ้งเขามา มีเด็กหลายคนที่กินขนมไขขี้ผึ้งเข้าไปแล้วติดคอสำลัก หากไม่ใช่เพราะพวกครูช่วยได้ทันเวลา เกรงว่าจะเกิดเรื่องใหญ่แล้วค่ะ!”

“ตอนนี้แม่ของเด็กๆ พวกนั้นอยู่กันพร้อมหน้า คุณนายฟู่ คุณรีบมาที่โรงเรียนอนุบาลเถอะค่ะ คุณต้องมีคำอธิบายให้ผู้ปกครองของเด็กคนอื่นๆ นะคะ!”

ตูตูกับโจวโจวเรียนอยู่ที่โรงเรียนอนุบาลสองภาษาระดับไฮโซ ดังนั้นเด็กๆ ที่อยู่ในโรงเรียนนั้นจึงมีฐานะไม่ธรรมดา

ระหว่างที่คุณครูประจำชั้นโทรมาหาเธอนั้น เจียงหว่านเยวี่ยก็ได้ยินเสียงโกรธเคืองของผู้หญิงคนหนึ่งดังแทรกเข้ามา

“ติดต่อคุณนายฟู่ได้หรือยัง? ทำไมเธอถึงปล่อยให้ลูกชายตัวเองเอาของแบบนี้มาที่โรงเรียนอนุบาลได้?”

“ลูกฉันยังเด็กอยู่เลยแท้ๆ เขาจะไปรู้ได้ยังไงว่าขี้ผึ้งนี่ต้องคายออกมา คอเขาโดนบาดจนเลือดออกหมดแล้ว!”

เจียงหว่านเยวี่ยถามว่า “ฉันขอคุยกับชิงโจวลูกสาวของฉันหน่อยได้ไหมคะ?”

“ได้ค่ะ สักครู่นะคะ”

“หม่ามี๊!” เสียงใสใสของโจวโจวดังกระทบหูของเจียงหว่านเยวี่ย

เจียงหว่านเยวี่ยถามลูกสาวว่า “โจวโจว ลูกได้กินขนมไขขี้ผึ้งหรือเปล่า?”

“ตูตูบอกว่าหนูเป็นหมูตอน เขาเอาขนมไขขี้ผึ้งไปแจกเพื่อนๆ ทั้งหมด แต่ไม่ได้ให้หนูค่ะ”

เจียงหว่านเยวี่ยถอนหายใจโล่งอก “ลูกรู้ไหมว่าตูตูเอาขนมไขขี้ผึ้งมาจากใคร?”

“จากคุณน้าค่ะ”

เจียงหว่านเยวี่ยพอจะเดาได้ตั้งแต่แรกแล้วคำตอบจะเป็นแบบนี้

ฟู่หานชวนปกป้องและเข้าข้างเจียงหนานเซิงเสมอมา ตูตูก็เลยเลียนแบบเขาไปด้วย

โจวโจวเพิ่งจะตอบเสร็จ ก็มีเสียงตะคอกของตูตูดังแทรกมาจากอีกทาง

“ผมได้ขนมไขขี้ผึ้งมาจากหม่ามี๊! ไม่ใช่จากพี่เซิงสักหน่อย!”

“ตูตู! นายกำลังโกหกอยู่!”

“เธอเงียบไปเลย! อ๊า!!”

เจียงหว่านเยวี่ยไม่รู้ว่าที่ปลายสายเกิดเรื่องอะไรขึ้นบ้าง แต่ไม่นานก็มีเสียงร้องโหยหวนของตูตูดังขึ้น

ครูประจำชั้นตะโกนว่า “ฟู่ชิงโจว! เธอหยุดตีฟู่กุยตู้นะ!”

หลังทราบว่าลูกสาวไม่ได้โดนรังแก เจียงหว่านเยวี่ยก็วางสายแล้วโทรไปหาป้าหวัง

“ป้าหวังคะ เมื่อกี้ครูประจำชั้นของตูตูโทรมาหาฉัน บอกว่าเพื่อนๆ ในห้องเรียนชอบขนมไขขี้ผึ้งที่ตูตูเอาไปแจกมากเลย ครูประจำชั้นเลยอยากรู้ว่าตอนนี้ป้าพอจะเอาขนมไขขี้ผึ้งไปส่งที่โรงเรียนอนุบาลได้ไหม”

“หา ขนมไขขี้ผึ้งคืออะไรคะ?”

ป้าหวังทำหน้างง แต่เจียงหว่านเยวี่ยพูดสิ่งที่ต้องการจบก็กดวางสายทันที

ป้าหวังนึกขึ้นได้ เธอได้ยินคนขับรถบอกว่าวันนี้ระหว่างทางที่พาตูตูไปส่งโรงเรียนอนุบาล พวกเขาเจอกับเจียงหนานเซิง

ป้าหวังรีบไปถามคนขับรถ จึงได้รับการยืนยันว่าเจียงหนานเซิงเป็นเจ้าของขนมไขขี้ผึ้งพวกนั้น

ป้าหวังจึงรีบโทรหาเจียงหนานเซิง

“คุณหนานเซิงคะ คุณเป็นคนซื้อขนมไขขี้ผึ้งมาใช่ไหมคะ? เพื่อนร่วมชั้นของตูตูชอบกันมากเลย ครูประจำชั้นก็เลยให้ฉันเอาขนมไขขี้ผึ้งไปให้ที่โรงเรียนอนุบาลอีก”

เจียงหนานเซิงได้ยินแบบนั้นก็ดีใจ เธอจะได้มีโอกาสแสดงตัวต่อหน้าคนอื่นๆ ว่าเธอเป็นแม่คนใหม่ของตูตู

“เดี๋ยวฉันซื้อขนมไขขี้ผึ้งแล้วไปส่งที่โรงเรียนอนุบาลให้เองค่ะ ไม่ต้องลำบากป้าหวังหรอก”

ป้าหวังย่อมต้องเห็นด้วยอยู่แล้ว “ดีเลยค่ะ งั้นรบกวนด้วยนะคะ”

*

เจียงหว่านเยวี่ยพาดมือข้างหนึ่งบนพวงมาลัยรถ นิ้วชี้เคาะบนพวงมาลัยเบาๆ

ตอนนั้นเองก็มีเสียงเคาะกระจกดังมาจากด้านนอก

พอกดเลื่อนกระจกรถลง นิ้วมือเรียวยาวดุจหยกสลักที่เห็นข้อนิ้วชัดเจนก็ยื่นเข้ามาในรถ พร้อมกับนามบัตรใบหนึ่ง

บนนามบัตรสีดำพิมพ์ตัวอักษรสีทองว่า หุ้นส่วนสำนักทนายความย่วนซิง เสิ่นอั้น

“ถ้าอยากปรึกษาปัญหาเกี่ยวกับการหย่าร้าง ก็โทรมาตามเบอร์นี้นะ”

เจียงหว่านเยวี่ยรับนามบัตรมา “คุณเสิ่นเป็นทนายความมือหนึ่งของปักกิ่ง ค่าจ้างคงจะแพงน่าดูเลย”

เสิ่นอั้นเอามือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง เขาสวมชุดสูทและไม่ได้ผูกเนคไท เสื้อเชิ้ตปลดกระดุมตรงคอออกจนเห็นลูกกระเดือกเซ็กซี่

“ผมไม่คิดเงินสักบาท”

เจียงหว่านเยวี่ยคลี่ยิ้ม “นอกจากเงิน ฉันก็ไม่มีอะไรจะให้คุณแล้วค่ะ”

“ห้าปีก่อนคุณเรียนปริญญาเอกไปได้แค่ครึ่งทางก็ลาออกแล้ว บอกกับพ่อผมว่าจะไปแต่งงาน”

“ช่วงนี้สุขภาพของคุณพ่อทรุดลงเรื่อยๆ เลย ถ้าคุณมีเวลาว่างก็ไปเยี่ยมเขาสักหน่อยเถอะ ถ้าคุณยอมไปเยี่ยมเขา ผมจะว่าความให้คุณโดยไม่คิดเงินสักบาท”

พ่อของเสิ่นอั้นคือเสิ่นถงหัว เขาเคยเป็นคณบดีคณะวิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ม.ปักกิ่ง อาจารย์ที่ปรึกษาปริญญาเอกของเธอ

ตอนที่เธอเพิ่งจะเข้าเรียนมหาวิทยาลัยหัวจง คณบดีเสิ่นก็คอยมาด้อมๆ มองๆ เธอ บอกให้เธอรีบๆ โตแล้วสอบเข้าเป็นนักศึกษาปริญญาเอกของเขา

ต่อมาพอเธอสอบเข้าม.ปักกิ่งเพื่อเรียนต่อปริญญาเอก เสิ่นถงหัวก็ใช้งานเธอเหมือนทาส มักจะเร่งให้เธอรีบๆ เรียนเพราะต่างประเทศอาจจะตัดขาดและคว่ำบาตรโรงเรียนอุดมศึกษาได้ตลอดเวลา ถึงตอนนั้นงานวิจัยของพวกเขาจะลำบากขึ้นหลายเท่าตัว

เธอต้องเดินทางไปมาระหว่างม.ปักกิ่งกับบ้านตระกูลฟู่ คุณนายฟู่ในตอนนั้นส่งเธอเข้าเรียนทำอาหาร จัดดอกไม้และวิจารณ์งานศิลปะ เธอต้องเป็นภรรยาตระกูลไฮโซที่สมบูรณ์แบบ ดังนั้นการทำทั้งสองด้านให้ได้ดีจึงยากมาก

ตอนที่เธอตั้งครรภ์และตกเลือด เธอก็บอกกับเสิ่นถงหัวว่าจะลาออกจากมหาวิทยาลัย

“ฉันไม่มีหน้าไปพบท่านหรอกค่ะ” เธอยังไม่ลืมสายตาที่เสิ่นถงหัวมองเธอในตอนนั้น เขาไม่ได้โกรธเคืองหรือตำหนิเลย คณบดีเสิ่นแค่หันหลังให้เธอเงียบๆ ไม่พูดอะไรกับเธอแม้แต่คำเดียว

เสิ่นอั้นใช้มือข้างหนึ่งค้ำประตูรถไว้ หลุบสายตามองเจียงหว่านเยวี่ยที่นั่งอยู่ในเบาะรถแคบๆ

“ตอนยังเป็นวัยรุ่นจะตกหลุมรักใครสักคนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก พอโตเป็นผู้ใหญ่แล้วจะปล่อยวางบ้างก็ไม่ใช่เรื่องผิด ยังมีคนที่พร้อมจะรอเธออยู่ที่เดิม ขอแค่เธอมีความกล้าจะเริ่มต้นใหม่อีกครั้ง”
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0005

    เจียงหนานเซิงถือถุงกระดาษลงมาจากรถมอเตอร์ไซที่ถูกดัดแปลงรปภ.ที่เห็นผู้หญิงสวมกางเกงโยคะรัดรูปลงมาจากรถก็ถึงกับตาเหลือกเจียงหนานเซิงสะบัดผมยาวของตัวเองอย่างไม่ใส่ใจ เอ่ยทักทายรปภ.ที่เฝ้าหน้าทางเข้าเล็กน้อยแล้วเดินเข้าไปในโรงเรียนอนุบาลเธอสืบมาเรียบร้อยแล้วว่าตูตูเรียนอยู่ชั้นไหน พอเห็นครูประจำชั้น เจียงหนานเซิงก็เดินเข้าไปหาด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม“สวัสดีค่ะ ฉันเอาขนมไขขี้ผึ้งมาส่งให้ฟู่กุยตู้ ได้ยินมาว่าเด็กๆ ชอบขนมไขขี้ผึ้งที่เขาเอามาแจกมากเลย”ครูประจำชั้นมองสำรวจเจียงหนานเซิง “คุณเป็นคนบอกให้ฟู่กุยตู้เอาขนมไขขี้ผึ้งมาโรงเรียนเหรอคะ?”เจียงหนานเซิงสีหน้าเบิกบาน “ใช่ค่ะ เพื่อนฉันเป็นคนทำขนมไขขี้ผึ้งพวกนี้เอง ใช้ขี้ผึ้งชั้นดีมาทำเลยนะคะ...”“ที่แท้ก็เธอนี่เอง ที่เป็นตัวการทำลูกชายฉันเกือบขนมติดคอตาย!!”เสียงเดือดจัดดังมาจากด้านหลังของเจียงหนานเซิง ตอนที่เธอหันไปก็มีเสียงฝ่ามือกระทบใบหน้าอย่างหนักหน่วงดังขึ้นข้างแก้มของเธอเจียงหนานเซิงถึงกับตาพร่ามัวไปชั่วขณะ“แกตบฉันทำไมเนี่ย?!”“เพราะแกเป็นต้นเหตุของเรื่องทั้งหมดไง!!”เจียงหนานเซิงเป็นพวกที่ไม่เคยยอมอ่อนข้อให้ใครหน้าไหน เธอ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0006

    สมองของเจียงหว่านเยวี่ยขาวโพลนไปหมด ราวกับมีคลื่นลูกยักษ์ซัดเข้ามาฉีกร่างของเธอเป็นชิ้นๆ กระตุ้นความอับอายและโกรธเคืองของเธอเธอยื่นมือออกไปหยิบสร้อยเส้นนั้นขึ้นมาด้วยสีหน้าเรียบเฉยเจียงหนานเซิงตาเป็นประกาย สายตาของเธอฉายแววเยาะเย้ยชัดเจนฟู่หานชวนเอนตัวพิงโซฟาแล้วเบนสายตาออกไปทางอื่น เจียงหว่านเยวี่ยก็เหมือนสุนัขตัวหนึ่ง วินาทีก่อนเพิ่งจะเมินเฉยใส่เธอไป วินาทีต่อมาแค่เขากระดิกนิ้วเรียก เธอก็พร้อมจะกระดิกหางเข้ามาหาแล้วเจียงหว่านเยวี่ยใช้นิ้วเกี่ยวสร้อยที่อยู่บนคอของเจียงหนานเซิงเธอเอาสร้อยทั้งสองเส้นมาวางเทียบกัน“หนานเซิง สร้อยที่เธอสวมอยู่เหมือนจะสีสดกว่านะ ฉันขอแลกกับของเธอก็แล้วกัน ได้ไหมล่ะ?”หากเธอเปิดโปงว่ามันเป็นของปลอมแบบโต้งๆ เจียงหนานเซิงก็จะหาข้ออ้างสารพัดมาปัดความผิดให้พ้นตัวเธอต้องการให้เจียงหนานเซิงกล้ำกลืนความอัปยศสร้อยคอเส้นเรียวเล็กถูกดึงจากรัดคอด้านหลังของเจียงหนานเซิงเจียงหนานเซิงหน้าเสียอย่างเห็นได้ชัด ตอนแรกเธอคิดว่าจะได้เห็นเจียงหว่านเยวี่ยสวมสร้อยคอของปลอมออกไปให้คนหัวเราะเยาะแต่เจียงหว่านเยวี่ยมองปราดเดียวก็แยกแยะมูลค่าของสร้อยทั้งสองเส้นได้แ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0007

    เจียงหว่านเยวี่ยยื่นปากกาให้เขาเจียงหนานเซิงเบิกตากว้างด้วยความคาดหวังเห็นฟู่หานชวนเซ็นชื่อในหนังสือสัญญาหย่า เจียงหนานเซิงแอบยิ้มดีใจ“พี่หว่านเยวี่ย พี่จะดัดจริตเกินไปแล้วนะ ถ้าฉันมีสามีแบบหานชวนคงดีใจจนละเมอขำตอนนอนแล้ว!!”เจียงหว่านเยวี่ยยิ้มเยาะมองเจียงหนานเซิง “อยากได้มากจนเก็บอาการไม่อยู่เลยนะ”ฟู่หานชวนโยนหนังสือสัญญาหย่าที่เซ็นชื่อแล้วให้เจียงหว่านเยวี่ย“ทะเลาะกันแค่สองคนแท้ๆ เธอจะพาลหาเรื่องหนานเซิงทำไม!”เขาไม่อยากต่อล้อต่อเถียงกับเจียงหว่านเยวี่ย จึงพูดกับโจวโจวด้วยเสียงเบาว่า “ถ้าหนูอยากกลับบ้าน โทรหาพ่อได้ตลอดเวลาเลยนะ”โจวโจวเงยหน้ามองฟู่หานชวน เธอไม่พูดอะไร เพียงแต่กำมือเจียงหว่านเยวี่ยแน่นขึ้นชายหนุ่มมองเจียงหว่านเยวี่ยด้วยสายตาเย็นชา“โจวโจวเป็นลูกสาวฉัน เธอกลับมาที่บ้านหลังนี้ได้ทุกเมื่อ แต่ถ้าอนาคตเธออยากจะกลับมา... คงไม่ง่ายแล้วล่ะ!”ฟู่หานชวนนั่งด้วยท่าทางสง่าราวเทพบนสวรรค์ ก้มมองลงมาที่เธอด้วยสายตาเหยียดหยามเขากำลังเตือนเจียงหว่านเยวี่ยอ้อมๆ ว่านี่เป็นการเดินหมากที่ผิดพลาด! เจียงหว่านเยวี่ยจะต้องชดใช้อย่างแสนสาหัส!เจียงหว่านเยวี่ยยิ้ม “หลังจากอ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0008

    คำพูดของเจียงหนานเซิงช่างยั่วยวนใจ จนตูตูเกิดความลังเล“แต่ว่า งานประดิษฐ์ง่ายๆ แบบนี้ คงไม่ได้ดอกไม้แดงหรอกครับ”“ฉันจะสั่งซื้อดอกไม้แดงทางออนไลน์แล้วเอามาให้เธอเยอะๆ เลย! แค่นี้เธอก็จะมีดอกไม้แดงเยอะสมใจแล้ว!”ตูตูมองเจียงหนานเซิงเหมือนมองคนโง่“พี่เซิง พี่ใส่ของปลอมออกจากบ้านทุกวันเหรอครับ?”เจียงหนานเซิงปฏิเสธทันที “ฉันไม่เคยใส่ของปลอมนะ!”ตูตูเอ่ยเสียงสูง “พี่จะให้ผมเอาดอกไม้แดงที่พี่ซื้อให้ไปโรงเรียนอนุบาล อยากให้เพื่อนๆ คนอื่นหัวเราะเยาะผมเหรอ? มีแต่ดอกไม้แดงที่คุณครูให้เท่านั้น ที่เป็นดอกไม้แดงของจริง!”“พี่เคยฟังนิทานเรื่องอาภรณ์ตัวใหม่ของจักรพรรดิไหมครับ?”ตูตูแค่นเสียงเย็นชาด้วยความโกรธ “มันเป็นการหลอกตัวเอง!”เมื่อถูกเด็กห้าขวบปรามาส เจียงหนานเซิงก็รู้สึกหน้าม้านอย่างแรง “โอเคๆ! พี่จะช่วยเธอสร้างยานอวกาศให้เสร็จเอง”ในเมื่อเจียงหว่านเยวี่ยใช้หลอดพลาสติกสร้างยานอวกาศได้ ทำไมเธอจะทำไม่ได้ล่ะสิบนาทีต่อมา เสียงกรีดร้องอย่างน่าเวทนาของตูตูก็ดังขึ้น ยานอวกาศที่สร้างไปได้ 90% แล้ว ถูกเจียงหนานเซิงเผลอทับพังหมดเลยตูตูนั่งอยู่บนพื้น เขาตัวแข็งทื่อ“พี่ พี่ พี่... คื

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0009

    โจวโจวไม่ยอม เธอเถียงว่า “ยานอวกาศนั่นหม่ามี๊อดหลับอดนอนเพื่อทำให้เธอนะ!”“ยานอวกาศที่หม่ามี๊ทำน่ะไม่ได้เรื่องสักนิด แตะนิดหน่อยก็พังแล้ว! ยานอวกาศที่พี่เซิงทำให้ผมใหม่ต่างหากที่เจ๋งสุดยอด”ตูตูคุยโวโอ้อวด ขณะที่โจวโจวกำหมัดแน่นทั้งเธอและตูตูต่างก็เห็นหม่ามี๊อดหลับอดนอนทำการบ้านให้ ทำไมตูตูถึงกล้าดูถูกความตั้งใจของหม่ามี๊แบบนี้?ความจริงแล้วเจียงหว่านเยวี่ยก็ไม่อยากลำบากขนาดนี้เหมือนกันเธอจ่ายเงินจ้างคนรับใช้ในบ้านให้ช่วยทำการบ้านของตูตูและโจวโจว แต่คนรับใช้กลับเอาเรื่องไปฟ้องแม่สามี“ฉันให้ลูกชายแต่งงานกับนักศึกษาอัจฉริยะที่จบจากม.หัวจง ก็เพื่อให้เธอทุ่มเทเลี้ยงดูทายาทตระกูลฟู่ไม่ใช่หรือไง”“หว่านเยวี่ย อนาคตของตูตูคือภารกิจในชีวิตของเธอ เธอจะให้คนรับใช้ทำการบ้านแทนตูตูได้ยังไง?”คนรับใช้เลิกงานตรงเวลาได้ แต่เธอในฐานะแม่ ต้องอยู่ช่วยลูกทำการบ้านให้เสร็จโจวโจวจูงมือเจียงหว่านเยวี่ยเดินจากไป เจียงหว่านเยวี่ยเดินผ่านตูตูไปโดยไม่มองเขาแม้แต่น้อยตูตูยืดคอมองไปสุดสายตา พึมพำว่า “ยานอวกาศของฉัน ทำไมยังไม่มาสักทีล่ะ?!”ตูตูมองผู้ปกครองพาเด็กๆ เดินเข้าไปในโรงเรียน มีเด็กบางคนแวะ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0010

    ช่างทำโมเดลยานอวกาศที่เจียงหนานเซิงจ้างเอาไว้ กำชับกับเธอว่าเมื่อแกะกล่องออกมาแล้ว ยานอวกาศขนาดใหญ่แบบนี้จะแตกหักง่ายมาก เขาจึงกำชับให้เจียงหนานเซิงดูแลกล่องกระดาษนี้อย่างดี หากเกิดความเสียหาย เธอต้องรับผิดชอบเอาเองตูตูพยักหน้า เขาเชื่อใจเจียงหนานเซิงมากครูโจวพูดอย่างเคร่งขรึมว่า "คุณเจียงคะ คุณจะทำแบบนี้ไม่ได้! งานฝีมือของฟู่กุยตู้ยังไม่ได้เปิดเผยและยังไม่ได้รับการคัดเลือก การได้สิทธิ์ขึ้นเวทีเลยมันไม่ยุติธรรมกับเด็กคนอื่น!"เจียงหนานเซิงยิ้มโดยไม่ใส่ใจ "คุณรู้ไหมว่าคุณย่าของฟู่กุยตู้เป็นผู้บริหารของโรงเรียนอนุบาลแห่งนี้? คุณรู้ไหมว่าพ่อของฟู่กุยตู้จะมาฟังเขากล่าวสุนทรพจน์ที่หอประชุมวันนี้?"ดวงตาของตูตูเป็นประกายทันที "พ่อผมจะมาโรงเรียนอนุบาลเหรอ?!"โจวโจวนั่งอยู่ที่โต๊ะของตัวเอง เมื่อได้ยินเสียงของตูตู หัวใจของเธอก็เต้นแรงขึ้น ดวงตาของเธอก็ส่องประกายเช่นกัน"พ่องานยุ่งขนาดนั้น เขาจะมาโรงเรียนอนุบาลได้ยังไง?" ตูตูถามอย่างไม่อยากจะเชื่อเจียงหนานเซิงโอ้อวดอย่างภาคภูมิใจ "พี่บอกให้เขามา เขากล้าไม่มาเหรอ?""พี่เซิง พี่เจ๋งสุดๆ ไปเลย!" ตูตูมองเจียงหนานเซิงด้วยความนับถือเจีย

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0011

    เจียงหว่านเยวี่ยหันไปมองฟู่หานชวน สายตาของเธอแข็งค้างพระอาทิตย์ขึ้นทางทิศตะวันตกแน่ๆ ก่อนหน้านี้เธอเคยพยายามเกลี้ยกล่อมอยู่หลายครั้ง ขอให้ฟู่หานชวนมาโรงเรียนอนุบาลเพื่อร่วมกิจกรรมพ่อแม่ลูกฟู่หานชวนมักจะบอกว่าไม่ว่างแม่สามีก็เคยสั่งสอนเธอว่าอย่าเอาเรื่องกิจกรรมที่โรงเรียนไปรบกวนการทำงานของฟู่หานชวนการอบรมสั่งสอนลูกรวมถึงเรื่องต่างๆ ที่เกี่ยวกับลูก เป็นหน้าที่ของเจียงหว่านเยวี่ยในฐานะภรรยาของฟู่หานชวนไม่นานนัก เจียงหนานเซิงและฟู่หานชวนก็เดินมาถึงตรงที่เจียงหว่านเยวี่ยนั่งอยู่"พี่หว่านเยวี่ย ฉันพาหานชวนมาแล้ว~"เมื่อเห็นสายตาของเจียงหว่านเยวี่ยที่มองมาทางเขาอย่างเลื่อนลอย ชายหนุ่มก็อดขำไม่ได้เจียงหว่านเยวี่ยจะหมดรักเขาได้ยังไง?สายตาที่เธอมองเขามันยังคงแสดงออกอย่างชัดเจนว่าเธอยังรักเขาอยู่!ฟู่หานชวนนั่งลงข้างๆ เจียงหว่านเยวี่ย ส่วนเจียงหนานเซิงนั่งลงข้างๆ ฟู่หานชวนบรรดาภรรยาเศรษฐีที่อยู่ในงานต่างก็หันมามองทางพวกเขา บางคนก็เริ่มเม้ามอยกันอย่างออกรสออกชาติ"เดี๋ยวตูตูจะโชว์ผลงานการประดิษฐ์ของเขาแล้ว รับรองว่าต้องทำให้พี่ตะลึงแน่ๆ!"เจียงหนานเซิงหันไปพูดกับฟู่หานชวนเสีย

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0012

    “ตูตู รีบเอายานอวกาศออกมาโชว์สิ!”เจียงหนานเซิงยื่นมือออกไป ตูตูรีบปิดกล่องกระดาษทันที เขาส่ายหน้าให้เจียงหนานเซิงด้วยท่าทางตื่นตระหนก“ไม่ได้! จะเอาออกมาไม่ได้นะ”“เอาออกมาโชว์สิ!” เจียงหนานเซิงพูดเสียงต่ำ “กว่าฉันจะช่วยทำยานอวกาศจนเสร็จได้ไม่ใช่เรื่องง่ายนะ เธอมัวแต่อึกๆ อักๆ แบบนี้มันขายหน้าคนอื่นรู้ไหม!”ตูตูใช้ตัวเองบังกล่องกระดาษ ไม่ยอมให้เจียงหนานเซิงเปิดกล่องเจียงหนานเซิงพยายามดึงตูตูออก แต่ตูตูกอดกล่องไว้แน่นทันใดนั้น กล่องกระดาษก็เกิดพลิกคว่ำหลอดพลาสติกที่อยู่ข้างในร่วงกระจายออกมาทั้งหมดสิ่งที่ร่วงออกมาพร้อมกับหลอดพลาสติก คือกระดาษโน้ตสีชมพูแผ่นหนึ่งตัวหนังสือบนกระดาษโน้ต ถูกถ่ายทอดขึ้นจอขนาดใหญ่ผ่านกล้องวิดีโอบนนั้นเขียนว่า ‘จ้างแค่ 1440 บาท จะให้คนอดหลับอดนอนทำยานอวกาศให้เธอ ไปแดกขี้เถอะ!ตูตูทรุดตัวลงนั่งกับพื้น มองหลอดพลาสติกมากมายกลิ้งไปตามเวทีครูโจวที่ยืนอยู่ด้านล่างเวทีถามด้วยความตกใจ “ตูตู หนูไม่ได้ทำการบ้านวิชางานประดิษฐ์เลยเหรอ?”“ไม่ใช่นะ ผมทำแล้ว!”ปากเล็กๆ ของตูตูสั่นระริก น้ำตาคลอหน่วยครูโจวหยิบกระดาษโน้ตขึ้นมา ถามเขาว่า “แล้วกระดาษแผ่นนี้

Bab terbaru

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0100

    ฟู่หานชวนเอาแต่ใจตัวเอง ทุกคนต้องทำตามกฎของเขา"แบล็คโฮล บูกัตติ ลา วัวตูร์ นัวร์และแอสตัน มาร์ติน วัลคีรี่"เจียงหว่านเยวี่ยพูดชื่อรถที่เธอต้องการเป็นภาษาอังกฤษ นี่คือรถสามคันที่แพงที่สุดในโรงรถของฟู่หานชวนพริบตานั้น สายตาของชายหนุ่มเปลี่ยนไปทอประกายคมกริบ ราวกับจะทะลุหมวกกันน็อคที่สวมอยู่บนใบหน้าของเจียงหว่านเยวี่ย"เธอรู้ได้ยังไงว่าในโรงรถของฉันมีบูกัตติ ลา วัวตูร์ นัวร์และแอสตัน มาร์ติน วัลคีรี่!"บรรยากาศรอบตัวฟู่หานชวนช่างกดดัน ถ้าเป็นคนอื่นคงกลัวจนขาสั่นไปแล้วเจียงหว่านเยวี่ยอยู่กับเขามานาน บรรยากาศกดดันของเขาไม่มีผลกับเธออีกต่อไป"ในเมื่อประธานฟู่สามารถสร้างรถแข่งที่สมบูรณ์แบบอย่าง แบล็คโฮลได้ ก็ต้องเป็นคนรักรถแน่นอน ฉันเดาว่ารถสปอร์ตสมรรถนะสูงสองคันนี้ต้องอยู่ในโรงรถของคุณ ประธานฟู่ ยอมยกให้ฉันไหมคะ"คำอธิบายของลูน่าก็ฟังดูสมเหตุสมผล ในฐานะนักแข่งรถมืออาชีพ เธอสามารถเดาได้ว่าในโรงรถของฟู่หานชวนมีรถสปอร์ตอะไรบ้างอย่างไรก็ตาม สายตาลึกล้ำของชายหนุ่มจับจ้องที่ลูน่า "เธอรู้จักฉันดีนะ"เขารู้สึกประหลาดใจว่าเขากับลูน่าเหมือนเคยรู้จักกันมาก่อนฟู่หานชวนอยากถอดหมวกกันน็อค

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0099

    เจียงหนานเซิงขี่มอเตอร์ไซค์มาหลายปี แต่นี่เป็นครั้งแรกที่รู้สึกถึงความอ่อนด้อยและความห่างชั้น!เธอกับลูน่าไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกันเลยนี่คือการถล่มและบดขยี้เจียงหนานเซิงฝ่ายเดียวจากลูน่าตูตูมองดูลูน่าอยู่นาน ก่อนจะสังเกตเห็นเจียงหนานเซิง เขากอดอกพองแก้มพูดอย่างไม่พอใจ"พี่เซิงขี่ช้าจัง! อืดพอๆ กับเต่าเลย!"ฟู่หานชวนนั่งอยู่บนเก้าอี้ เขายังคงสวมชุดแข่งอยู่ ช่วงบนชุดแข่งถูกรูดซิปเปิดออก เผยให้เห็นหน้าอกที่แข็งแรงเคลื่อนไหวตามจังหวะการหายใจสายตาลึกล้ำของเขาจับจ้องไปที่เงาร่างของลูน่าไม่เคยมีใครดึงดูดความสนใจของเขาได้ขนาดนี้ บางทีนี่อาจเป็นเสน่ห์ของกีฬาเอ็กซ์ตรีม ที่ทำให้คนไม่อาจละสายตาไปได้เจียงหว่านเยวี่ยวิ่งครบสามรอบเป็นคนแรก เธอหยุดที่เส้นชัยและส่งสัญญาณให้เสิ่นอั้นเสิ่นอั้นสั่งให้คนไปติดต่อเจ้าหน้าที่ประจำห้องควบคุมเสียงของเจ้าหน้าที่ดังขึ้นข้างหูเจียงหนานเซิง "คุณเจียง คุณลูน่าเสร็จสิ้นการแข่งขันแล้ว กรุณาลงจากรถและวิ่งไปที่เส้นชัยตามข้อตกลงด้วยครับ"เจียงหนานเซิงตามหลังเจียงหว่านเยวี่ยถึงหนึ่งรอบครึ่ง นั่นหมายความว่าเธอต้องวิ่งเกือบห้ากิโลเมตร!แต่เจียงหนานเซิงไม่

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0098

    สาวนักแข่งอันดับหนึ่งของประเทศจีนอย่างลูน่า ก็มีดีแค่นี้เองเหรอคืนนี้ เธอจะเอาชนะลูน่าให้ได้พรุ่งนี้ ชื่อเสียงของเธอจะต้องโด่งดังแน่นอน!โค้งแรกกำลังจะมาถึง"ฟิ้ว!"มอเตอร์ไซค์สีดำคันหนึ่งพุ่งผ่านเจียงหนานเซิงไปอย่างง่ายดาย ทิ้งห่างไปไกลลิบเจียงหนานเซิงถึงกับงงทำไมชั่วพริบตาเดียวลูน่าถึงได้นำหน้าเธอไปแล้วล่ะ?เจียงหนานเซิงเร่งความเร็วสุดกำลัง พยายามไล่ตาม แต่เมื่อผ่านโค้งต่อๆ มา ระยะห่างระหว่างทั้งสองคนก็ยิ่งมากขึ้นเรื่อยๆ!"โอ้โห! ลูน่าเข้าโค้งโดยไม่ลดความเร็วเลย!""เจ๋งมาก! ทั้งที่นี่เป็นครั้งแรกที่เธอวิ่งในสนามนี้ ยังไม่ได้วอร์มอัพด้วยซ้ำ!""นี่แหละฝีมือของนักแข่งหญิงอันดับหนึ่งของประเทศจีน น่ากลัวจริงๆ!"เจียงหนานเซิงกัดฟันกรอด เมื่อไล่ตามเจียงหว่านเยวี่ยไม่ทัน เธอจึงต้องพึ่งความช่วยเหลือจากเพื่อนๆบนอัฒจันทร์ ขวดน้ำดื่มถูกโยนลงมาบนสนามแข่งในการขับขี่ด้วยความเร็วสูง แม้แต่ก้อนหินเล็กๆ บนถนนก็สามารถทำให้เกิดอุบัติเหตุได้มอเตอร์ไซค์คันใหญ่พุ่งผ่านมา ผู้ชมยังไม่ทันตั้งตัว ทุกคนคิดว่ารถของเจียงหว่านเยวี่ยจะต้องขับเหยียบขวดน้ำใบนั้น และจะต้องเกิดอุบัติเหตุอย่างแน่นอ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0097

    เมื่อได้ยินคำพูดของตูตู เจียงหนานเซิงก็หัวเราะเบาๆ อย่างไม่ใส่ใจ ฟู่หานชวนก็ไม่ได้สนใจคำพูดของลูกชายเช่นกันตูตูมองตามเงาร่างของลูน่าอย่างงงงวย นี่ต้องเป็นความเข้าใจผิดของเขาแน่ๆ!การเข้าใจผิดว่าลูน่าเป็นแม่ที่จุกจิกเรื่องมากของเขานั้น ถือเป็นการดูถูกลูน่า!!เมื่อเหล่าลูกคนรวยได้ยินว่าเจียงหนานเซิงจะแข่งรถบิ๊กไบค์กับลูน่า พวกเขาต่างก็เสนอรถของตัวเองให้ลูน่า"ลูน่า ขี่รถฉันสิ!""ลูน่า ขี่ของฉัน ขี่ของฉัน!"กลุ่มลูกคนรวยที่ล้อมรอบเธออยู่นี้ เจียงหว่านเยวี่ยรู้จักหน้าทุกคน หากเธอถอดหมวกกันน็อคออก คนพวกนี้คงไม่กระตือรือร้นกับเธอขนาดนี้พวกเขาเป็นเพื่อนสนิทของเจียงหนานเซิง ตอนที่เจียงหว่านเยวี่ยกลับมาบ้านตระกูลเจียงตอนอายุ 18 ปี เพื่อนๆ ของเจียงหนานเซิงต่างก็เป็นศัตรูกับเธอหลังจากนั้น เธอก็กลายเป็นคุณนายฟู่ ตามหลักแล้วพวกเขาควรจะเกรงใจฟู่หานชวนและไม่รังแกเจียงหว่านเยวี่ยมากนัก แต่ท่าทีของฟู่หานชวนเป็นตัวกำหนดท่าทีของลูกหลานตระกูลใหญ่เหล่านี้ที่มีต่อเจียงหว่านเยวี่ยเจียงหนานเซิงเข็นรถคู่ใจของตัวเองออกมา เมื่อเห็นเพื่อนสนิทในอดีตล้อมรอบลูน่าอยู่ สายตาที่เธอมองไปยังลูน่าก็มีแต่ความเ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0096

    คุณชายน้อยที่ได้รับการอบรมเลี้ยงดูอย่างดีจากตระกูลฟู่ ซึ่งเคยพบเจอผู้ใหญ่และสถานการณ์สำคัญมามากมาย แต่เมื่อเขายืนอยู่ข้างประตูรถ โซลาร์ คราวน์และกล่าวทักทายลูน่า หัวใจของตูตูกลับเต้นรัวด้วยความตื่นเต้นอย่างไรก็ตาม คนที่นั่งอยู่ในรถก็ไม่ได้ตอบสนอง"ลูน่า?"ตูตูเขย่งปลายเท้า เงยหน้าขึ้น มองเข้าไปในรถด้วยความอยากรู้เจียงหนานเซิงลงมาจากรถ เมื่อเห็นสองพ่อลูกตระกูลฟู่ยืนอยู่ข้างประตูรถโซลาร์ คราวน์ หัวใจของเธอก็รู้สึกถึงภัยคุกคามทันทีเจียงหนานเซิงเดินเข้ามาอย่างรวดเร็ว "ลูน่าใช่ไหม ได้ยินชื่อเสียงของคุณมานาน ได้ยินว่าคุณขี่มอเตอร์ไซค์บิ๊กไบค์เป็นด้วย ฉันก็เป็นนักบิดเหมือนกัน เราลองประลองฝีมือกันแบบตัวต่อตัวดูไหม?"ฟู่หานชวนแพ้ลูน่า เจียงหนานเซิงจึงอยากช่วยเขาเอาชนะอีกฝ่ายลูน่าเป็นนักแข่งรถมืออาชีพ เจียงหนานเซิงรู้ว่าเธอขี่มอเตอร์ไซค์เป็นแต่คิดว่าทักษะการขี่มอเตอร์ไซค์ของลูน่าคงไม่ถึงระดับมืออาชีพและหลังจากการแข่งออฟโรด พลังงานของลูน่าถูกใช้ไปมาก ถ้าเธอมาแข่งกับตัวเองอีกรอบ เจียงหนานเซิงคิดว่าโอกาสที่จะชนะลูน่ามีสูงหญิงสาวที่นั่งอยู่ในรถยังคงไม่ตอบสนองเจียงหนานเซิงพูดอย่างไ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0095

    เมื่อโซลาร์ คราวน์มาถึงเส้นชัย เจียงหว่านเยวี่ยยังรู้สึกงุนงงอยู่เธอจับพวงมาลัยด้วยมือทั้งสองข้าง ยังไม่ได้สติกลับมา"ลูน่า! คุณชนะแล้ว!!"เจียงหว่านเยวี่ยหันหน้าไปมองอย่างตกตะลึง เธอเห็นเสิ่นอั้นถอดหมวกกันน็อคออก ดวงตาคมเฉี่ยวของเขาเปล่งประกายระยิบระยับราวกับดวงดาวเขายื่นมือมาถอดหมวกกันน็อคของเจียงหว่านเยวี่ยออก ผมดำสลวยของหญิงสาวสยายลงมาดั่งผ้าไหมเจียงหว่านเยวี่ยพยายามสงบลมหายใจที่รุนแรงจนอกกระเพื่อม จากการเล่นกีฬาพาดโผนขั้นสุดเมื่อครู่นี้เธอเงยหน้าขึ้น เห็นในดวงตาสีคริสตัลของเสิ่นอั้นสะท้อนภาพเพียงเธอคนเดียว"ลูน่า ยินดีต้อนรับกลับมาครับ!" ในสายตาของเสิ่นอั้น เธอคือสมบัติล้ำค่า"คุณคือแชมป์ในใจผมเสมอ!" น้ำเสียงของเสิ่นอั้นฟังดูมั่นใจ เขายังไม่หายจากความรู้สึกตื่นเต้นของการขับรถอันโฉบเฉี่ยว หน้าอกของเขายังคงขยับขึ้นลง อุณหภูมิในรถเริ่มสูงขึ้นเจียงหว่านเยวี่ยจ้องมองเขา เอ่ยถามอย่างจริงจัง "ตั้งแต่ฉันเห็นโซลาร์ คราวน์ ฉันก็สงสัยมาตลอด คุณเสิ่นรู้ได้ยังไงคะว่าฉันคือลูน่า?"ก่อนที่เจียงหว่านเยวี่ยจะได้กลับมาเป็นคนตระกูลเจียง เธอใช้ชื่อลู่หว่านเยวี่ย ใบขับขี่แข่งรถของเธอก็ใ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0094

    เสิ่นอั้นทบทวนเส้นทางออฟโรดทั้งหมดในหัว เขายิ้มมุมปาก แววตาเป็นประกายวาววับ"เส้นทางข้างหน้าเป็นทางเรียบ ลูน่า คุณเหยียบให้มิดเลย!"โซลาร์ คราวน์ ที่ไม่ได้เปิดไฟหน้าพุ่งทะยานในความมืด เธอเชื่อใจเสิ่นอั้นอย่างสมบูรณ์ จนในที่สุดก็ทะลุผ่านความมืดออกมาเห็นแสงสว่างเสียงรถแข่งดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ผู้คนที่รออยู่ที่เส้นชัยต่างพยายามชะเง้อคอมองหลังจากรถแข่งเข้าสู่เขตแบล็กเอาต์แล้ว จอภาพใหญ่ด้านหลังอัฒจันทร์ก็มืดสนิทสิ่งนี้สร้างความระทึกให้กับทุกคนไม่มีใครรู้ว่ารถคันไหนจะเป็นคันแรกที่พุ่งออกมาจากเขตแบล็กเอาต์ กลับเข้าสู่เส้นทางปกติตูตูยืนเกาะราวกั้น จ้องมองไปยังที่ไกลๆ ท่ามกลางสายลมหนาวทันใดนั้น รถแข่งสีดำคันหนึ่งก็ปรากฏในสายตาของทุกคน จอภาพใหญ่สว่างขึ้นพร้อมกัน เสียงเชียร์และกรีดร้องดังกึกก้องจากอัฒจันทร์เป็นรถโซลาร์ คราวน์!โซลาร์ คราวน์พุ่งออกมาจากเขตแบล็กเอาต์ในตำแหน่งที่หนึ่งและคันที่ขับตามหลังรถโซลาร์ คราวน์มาติดๆ ก็คือแบล็คโฮลที่ขับโดยฟู่หานชวน"ลูน่า! พ่อ!!"ตูตูตะโกนสุดเสียงด้วยความตื่นเต้น เขาพนมมือสวดภาวนาในใจหวังว่าทั้งพ่อและลูน่าจะได้ที่หนึ่ง!แสงสว่างสะท้อนใ

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0093

    "เหยียบเต็มสปีด เลี้ยวซ้าย""เลี้ยวขวาสามครั้ง ทางลาดลงเขาข้างหน้า ลดความเร็วลง!"แม้เจียงหว่านเยวี่ยจะพยายามจดจำเส้นทางออฟโรดผ่านแผนที่นำทางให้ได้มากที่สุด แต่ในฐานะนักแข่ง เธอไม่มีเวลามาคิดอะไรมากขณะที่เคลื่อนตัวด้วยความเร็วระดับนี้ในตอนนี้ เสิ่นอั้นคือสมองของเธอเสิ่นอั้นออกคำสั่งสั้นกระชับ สร้างแบบจำลองสามมิติของเส้นทางออฟโรดอันซับซ้อนบนภูเขาจงซิ่วในสมองของเขาเขาเหมือนผู้ควบคุมที่มองเห็นภาพรวมทั้งหมดบนกระดานหมากรุก คอยชี้นำทิศทางให้เจียงหว่านเยวี่ย"หานชวน! สู้ๆ!"เจียงหนานเซิงสังเกตเห็นว่าฟู่หานชวนเร่งความเร็วขึ้น เธอตะโกนด้วยความตื่นเต้นแผนที่นำทางที่ผู้นำทางใช้ เธอลืมไปนานแล้วว่าทิ้งไว้ที่ไหนเธอนั่งที่เบาะข้างคนขับ ทำหน้าที่เพียงเป็นเพื่อนร่วมทางของฟู่หานชวนเท่านั้นฟู่หานชวนก็ไม่ต้องการให้เจียงหนานเซิงเป็นผู้นำทางให้เขา เขาเชื่อมั่นในการตัดสินใจของตัวเองเสมอสนามแข่งรถบนภูเขาจงซิ่ว ฟู่หานชวนก็มีส่วนร่วมในการวางแผนและออกแบบ เขารู้สภาพเส้นทางที่ซับซ้อนในสนามดีกว่าใครแบล็กโฮลวิ่งคู่ขนานกับรถแข่งคันอื่นๆ รถในกลุ่มที่สองถูกโซลาร์ คราวน์ทิ้งห่างไว้ข้างหลังโซลาร์ คร

  • หย่าขาดจากสามี ราชินีคนนี้จะขอทวงบัลลังก์   บทที่ 0092

    เจียงหนานเซิงนั่งอยู่ในรถของฟู่หานชวน เธอยิ้มมุมปากอย่างสงบนิ่ง มองไปยังรถแข่งสองคันที่กำลังไล่ตามโซลาร์ คราวน์เหล่าคุณชายลูกเศรษฐีที่เข้าร่วมการแข่งขัน พวกเขาก็มีกลยุทธ์ร่วมกันในเมื่อมีคนเข้าร่วมแข่งขันมากมาย หากต้องการชัยชนะ รถบางคันก็ต้องเสียสละภายใต้หมวกกันน็อคหนักอึ้ง ดวงตาอันแจ่มชัดของเจียงหว่านเยวี่ยปราศจากความกังวลและความกลัวเธอเปลี่ยนเกียร์อย่างคล่องแคล่ว ล้อด้านขวายกลอยขึ้นจากพื้น!เสิ่นอั้นรู้สึกได้ว่าระดับสายตาของตนพุ่งสูงขึ้นอย่างรวดเร็ว!เขาเบิกตากว้าง หัวใจเต้นรัวในอกดังก้องกังวานนี่คือ การตะแคงขับ!ล้อหน้าและหลังด้านขวาของรถแข่งลอยพ้นจากพื้นโดยสิ้นเชิง รถทั้งคันพุ่งไปข้างหน้าด้วยมุมเอียง 45 องศาคนขับรถที่ตั้งใจจะบีบ โซลาร์ คราวน์ เริ่มรู้สึกถึงเงาดำที่ทอดคลุมเหนือตัวเขาคุณชายที่นั่งเบาะข้างคนขับหันหน้าไปมอง เห็นช่วงล่างสีดำของรถที่ข้างหน้าต่าง!ราวกับสัตว์ร้ายที่ซ่อนตัวในหนองน้ำ กำลังอ้าปากกว้างใส่พวกเขา!ยางสีดำหมุนอยู่เหนือหลังคารถของพวกเขา ดั่งดาบที่แขวนอยู่เหนือศีรษะพวกเขาตกอยู่ในปากเสือแล้ว ล้อของรถกับหลังคารถของพวกเขาอาจชนกันได้ทุกเมื่อ!"เชี

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status