Share

ตอนที่9 เข้าถ้ำเสือ

“อื้ม...”

เอิงเอยล้มตัวลงนอนได้ชายหนุ่มก็หันมาประกบจูบหญิงสาวทันทีโดยที่เธอเองไม่ทันตั้งตัวหญิงสาวเองนึกตำหนิเขาในใจไหนเขาบอกกับเธอว่าจะนอนไงไหนเป็นมาตักตวงความสุขที่ตัวเธออีกแล้วล่ะ

“อื้อ..พี่หมออ..อื้มม...อื้อ”

หญิงสาวร้องครางตามจังหวะบทรักของชายหนุ่มที่ถาโถมเข้ามาในตัวของเธอครั้งนี้เขาอ่อนโยนกับเธอมากแตกต่างจากครั้งแรกทำให้หญิงสาวรู้สึกดีอยู่ไม่น้อย

“อื้มมม..เอยย”

“อ้ะ..อร้ายยย”

ชายหนุ่มพรมจูบหญิงสาวไปทั่วทั้งตัวพร้อมขบเม้มเล่นกับยอดปทุมถันของเธอจนหญิงสาวต้องร้องออกมาเพราะความเสียว

ตอนนี้ห้องนอนของพวกเขาร้อนไปด้วยไฟรักของทั้งคู่กว่าชายหนุ่มจะปล่อยให้หญิงสาวเป็นอิสระก็เกือบเช้า

ชายหนุ่มตักตวงความสุขจากร่างกายหญิงสาวโดยที่ไม่มีหมดแรงทั้งยังปล่อยสายธารขาวขุ่นไว้ในตัวหญิงสาวทุกหยาดหยดด้วยความหวังว่ายังไงเธอก็ต้องตั้งท้องมีทายาทในเร็วๆนี้แน่นอน

เช้าวันต่อมา

“เที่ยวให้สนุกนะแกเดี๋ยวฉันออกไปสัมภาษณ์งานก่อน...บายยย”

พีนัสโทรคุยกับเอิงเอยแทบจะทุกวันทั้งสองจึงรับรู้การเคลื่อนไหวของกันและกันตลอดวันนี้ก็เช่นกันก่อนที่เอิงเอยจะขึ้นเครื่องไปฮันนีมูนเป็นเวลาหนึ่งอาทิตย์หญิงสาวเองก็ขออวยพรให้เพื่อนสาวของเธอเที่ยวให้สนุกอย่างน้อยช่วงนี้สามีของเพื่อนเธอก็ดูจะดูแลเพื่อนสาวของเธอดีเป็นพิเศษเท่าที่ได้ฟังจากที่เพื่อนของเธอเล่ามาเธอเองก็พลอยดีใจด้วยที่จะได้เห็นเพื่อนของเธอยังพอมีความสุขบ้าง

วันนี้พีนัสมีนัดสัมภาษณ์ที่บริษัทXXXเป็นบริษัทเกี่ยวกับแฟชั่นเสื้อผ้าเธอสมัครตำแหน่งดีไซเนอร์ที่เธอต้องออกจากงานเดิมเพราะหญิงสาวอยากจะทำงานตามสายงานที่ตัวเองเรียนมาและเป็นงานที่เธอชอบอีกด้วย

“ว้าย...นี่คุณขับรถยังไงของคุณเนี่ย”

พีนัสกำลังจะเดินข้ามทางม้าลายเพราะสัญญานเป็นไฟเขียวพอดีด้วยความที่คิดว่าไฟเขียวแล้วเธอจึงเดินโดยที่ไม่ได้ดูว่ารถที่กำลังจะขับผ่านมันจะจอดหรือเปล่าแต่รู้ตัวอีกทีเธอเองเกือบจะโดนรถชนอยู่แล้วดีที่เธอหยุดเดินทันเวลานั้นทำให้เธอโมโหคนที่ขับรถมาอย่างมากเลยต่อว่าอย่างเสียงดัง

“..พอดีผมรีบ...อะนี่ค่าเสียขวัญ”

ธนนท์รีบขับรถโดยใช้ความเร็วสูงไม่ทันได้มองสัญญาณไฟทางม้าลายที่เขาต้องรีบเพราะวันนี้เขาต้องเป็นคนสัมภาษณ์เลือกพนักงานใหม่เข้ามาทำงานเมื่อคืนเขาปาร์ตี้ดึกไปหน่อยเลยทำให้วันนี้เขาตื่นสายขืนเขาไปทำงานสายอีกมีหวังพี่สาวเขาต้องต่อว่าอีกเป็นแน่

เมื่อธนนท์เห็นว่าหญิงสาวที่กำลังเดินข้ามถนนอยู่นั้นหันมาต่อว่าเขาด้วยความที่ไม่อยากเสียเวลาเขาจึงยื่นเงินให้เธอเป็นเงินสดสี่พันบาทเพื่อเป็นค่าทำขวัญ

“ค่าเสียขวัญเหรอ..ไอ้ปัญญาอ่อนเอ้ย...”

“นี่คุณ...โถ่”

หญิงสาวถึงกับโมโหเลือดขึ้นหน้าที่ชายหนุ่มใช้เงินในการแก้ปัญหาคำขอโทษสักคำไม่เคยมีเธอจึงดึงเงินในมือของเขาแล้วปาใส่หน้าชายหนุ่มที่ขับรถหรูแล้วรีบเดินข้ามถนนไปโดยที่ไม่ใส่ใจเขาอีก

“อย่าให้ได้เจออีกนะ...แม่สาวทรงโต”

ชายหนุ่มรู้สึกทึ่งแม่สาวตรงหน้าที่ด่าเขาเมื่อครู่แถมยังเอาเงินปาใส่เขาอีกเขาล่ะทึ่งในความกล้าของเธอจริงๆเห็นสวยๆแบบนี้ไม่น่าปากร้ายเลยเขาคิดในใจ

“ผู้ชายอะไรหน้าตาฐานะก็ดีแต่นิสัยแย่อะไรแบบนี้ก็ไม่รู้”

หญิงสาวเดินไปบ่นไปกับพฤติกรรมของชายหนุ่มที่เธอพึ่งเจอเมื่อครู่ที่ขับรถหรูแต่งตัวดูดีแต่ท่าทีไม่ได้เรื่อง

บริษัทXXX

“ทำไมสัมภาษณ์กันนานนักหนาเนี่ย...โอ้ยยหิวแล้วน้า”

พีนัสนั่งรอสัมภาษณ์งานตั้งแต่เก้าโมงเช้าจนตอนนี้เกือบบ่ายสองเธอเองยังไม่ได้สัมภาษณ์เลยก็เพราะคนก่อนหน้าที่มาสัมภาษณ์เห็นหายไปเป็นคนละชั่วโมงไม่รู้ว่าที่นี่เขาสัมภาษณ์สอบถามกันไปถึงต้นตระกูลเลยหรืออย่างไรหญิงสาวคิดในใจแล้วตัวเธอเองก็เป็นคิวสุดท้ายด้วยก็เพราะเธอมาสายกว่าคนอื่นนั่นเอง

“คุณพีนัสเชิญค่ะ..รบกวนเซ็นเอกสารให้นิดนึงนะคะ”

“ค่ะ”

หญิงสาวเซ็นเอกสารโดยที่ไม่ได้อ่านเพราะคิดว่ามันคงเป็นเอกสารที่เกี่ยวกับการสัมภาษณ์ทั่วไปและเธอเองก็รีบที่จะเข้าไปในห้องสัมภาษณ์ด้วยหญิงสาวรู้สึกโล่งอกที่เธอจะได้เข้าไปสัมภาษณ์ซะทีเพราะตอนนี้เธอเริ่มที่จะหิวแล้วขืนช้าอีกชั่วโมงเดียวเธอเองก็จะไม่ขออยู่ต่อแล้ว

“สวัสดีค่ะ...ดิฉันชื่อพีนัสค่ะมาสมัครตำแหน่งดีไซน์เนอร์ค่ะ”

หญิงสาวเดินเข้ามาในห้องเห็นว่าผู้จัดการที่จะสัมภาษณ์เธอนั่งหันหลังอยู่ด้วยความที่ไม่อยากให้เสียเวลาเธอเลยถือวิสาสะแนะนำตัวเองเสียเลย

“คุณ!!!!”

เมื่อคนที่นั่งหันหลังอยู่หมุนเก้าอี้กลับมาพร้อมทำหน้ากวนประสาทใส่เธอหญิงสาวเห็นคราแรกก็จำได้ทันทีว่าคนที่นั่งอยู่ตรงหน้าคือคนที่เธอเจอเมื่อเช้า

“โอเค...ผมรับคุณเข้าทำงานแต่ในตำแหน่งผู้ช่วยส่วนตัวของผมนะ”

ธนนท์พูดลอยหน้าลอยตาใส่หญิงสาว

“ฉัน...ไม่ร่วมงานกับคนอย่างคุณขอตัวค่ะ”

พีนัสเก็บเอกสารที่วางบนโต้ะพร้อมที่จะเดินหันหลังกลับทันที

“ถ้าคุณก้าวออกไปอีกก้าวเดียวคุณติดหนี้ผมเป็นสิบล้าน”

“ฮะ....ฉันไปติดหนี้คุณตอนไหน”

“ก็เอกสารที่คุณเซ็นก่อนเข้ามาไงล่ะได้อ่านบ้างหรือเปล่าทำอะไรให้มันรอบคอบหน่อยสิคุณ”

ชายหนุ่มยื่นเอกสารที่หญิงสาวเซ็นไปเมื่อครู่ให้เธอดูแต่มันก็เป็นเพียงแค่สำเนาเท่านั้นเพราะฉบับจริงเขาเก็บมันเอาไว้อย่างดี

ชายหนุ่มเห็นประวัติเธอตั้งแต่เช้าไม่คิดว่าโลกจะกลมขนาดนี้ในเมื่อเหยื่อเดินเข้าถ้ำเสือแล้วเขาเลยคิดอยากจะแกล้งหญิงสาวสักหน่อยแต่ดูท่าว่าหญิงสาวยังไม่ถอดใจง่ายๆเขายอมรับใจของเธอจริงๆเมื่อชายหนุ่มดูประวัติและผลการเรียนของเธอแล้วตรงตามคนที่เขาอยากได้เขาจึงเลือกเธอไว้ตั้งแต่แรก

แต่เพียงเพราะอยากแกล้งคนอวดดีอย่างเธอเท่านั้นเขาเลยแกล้งให้เธอรอสัมภาษณ์นานๆพร้อมร่างเอกสารให้เธอเซ็นสัญญาทำงานกับเขาในตำแหน่งผู้ช่วยส่วนตัวเรียบร้อยแล้วด้วยและมีข้อแม้ว่าต้องห้ามลาออกก่อนสองปีมิฉะนั้นจะโดนปรับเป็นเงินสิบล้านบาท

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status