ตอนที่29 แผนคนเจ้าเล่ห์

“เอยก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะคงต้องรอให้เจ้าตัวมาถึงที่นี่ก่อนแล้วเอยก็คงจะได้คุยแบบละเอียดอีกที”

“อืม...ถ้าพีนัสมานอนกับเอยงั้นคืนนี้พี่ก็อดนอนกอดเอยน่ะสิแบบนี้มันไม่ยุติธรรมเลย”

ชายหนุ่มทำหน้างอนหญิงสาวเล็กน้อยที่คืนนี้เขาจะไม่ได้นอนกอดเธอเหมือนเช่นเคย

“ก็แค่คืนเดียวนี่คะ...ไม่สงสารเพื่อนเอยหรือไงคะ”

“พี่ก็เห็นใจพีนัสนะเอย...แต่พี่ก็อยากนอนกอดเอยนี่นา...”

ชายหนุ่มทำเสียงออดอ้อนหญิงสาวพร้อมกับซุกลงนอนที่ตักของเธอ

“นะคะ...คืนเดียวเองนะคะพี่หมอยังไงเราก็อยู่ด้วยกันทุกวันอยู่แล้วนี่คะ”

“เฮ้อ...โอเคๆ...”

กว่าชายหนุ่มจะเลิกทำหน้าบูดได้เล่นเอาหญิงสาวก็พูดหว่านล้อมอยู่หลายรอบหญิงสาวเองก็ไม่เข้าใจว่าสามีเธอจะติดอะไรเธอนักหนา

22.00 น.

หลังจากที่พีนัสมาถึงที่คอนโดของและเข้าไปในห้องกับภรรยาเขาเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มจำต้องหอบผ้าห่มสำรองในตู้มาห่อมนอนที่โซฟาด้านนอกชายหนุ่มนอนพลิกไปพลิกมาเพราะเขาไม่ได้นอนกอดร่างหอมๆของภรรยาของเขาทำให้ชายหนุ่มเองนอนไม่หลับ

“ต้องใช้วิธีนี้สินะ”

ชายหนุ่มนอนพลิกซ้ายพลิกขวาไปมาได้สักพักก็ยังข่มตานอนหลับลงไม่ได้จู่ๆเขาก็คิดวิธีการที่จะได้กลับมานอนกอดหญิงสาวในคืนนี้ดังเดิมออก

เขาเปิดประตูเข้าไปในห้องที่หญิงสาวทั้งสองกำลังนอนหลับสนิทอยู่แล้วจึงเดินเข้าไปหยิบมือถือของพีนัสออกมาเพื่อที่จะโทรหาตัวต้นเหตุที่ทำให้พีนัสต้องมาพักใจที่นี่เขาเชื่อว่าธนนท์แฟนของหญิงสาวต้องกำลังตามหาหญิงสาวอยู่เป็นแน่เขาล่ะไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าทำไมผู้หญิงเวลามีปัญหาต้องคอยแต่จะหนีปัญหากันด้วยแทนที่จะหันหน้าคุยกัน

Rrrrrrrr

“ที่รักคุณอยู่ที่ไหนคุณกำลังเข้าใจผมผิดอยู่นะเรื่องที่คุณเห็นผมอธิบายได้”

“เดี๋ยวคุณผมไม่ใช่พีนัส”

อัคนีเปิดมือถือของพีนัสพร้อมโทรหาธนนท์แฟนหนุ่มของหญิงสาวทันทีเมื่อปลายสายรับเขาเองยังไม่ได้พูดอะไรก็ถูกคนปลายสายรัวคำถามใส่เพราะนึกว่าเขาเป็นเจ้าของเครื่องไปเสียแล้ว

“ค..คุณเป็นใคร..แล้วมาใช้มือถือเมียผมได้ยังไง”

“ใจเย็นๆสิคุณผมเป็นสามีเอิงเอยแล้วตอนนี้พีนัสก็มานอนกับเอิงเอยที่นี่ถ้าคุณอยากมาหาเมียคุณก็ทำตามที่ผมบอก”

อัคนีนัดแนะกับธนนท์เรียบร้อยเรื่องแผนการในการพาเมียกลับคืนสู่อ้อมกอดซึ่งมันก็เป็นผลดีต่อทั้งตัวเขาและธนนท์เองเขาจำเป็นต้องทำตัวเป็นคนเจ้าเล่ห์เพื่อให้เหตุการณ์นี้คลี่คลายโดยเร็วที่สุด

เช้าวันต่อมา

“อืมมม...อืออ...พี่หมอ!!!”

เอิงเอยตื่นขึ้นมาในตอนเช้าหญิงสาวรู้สึกว่าอึดอัดเล็กน้องเหมือนกับว่าร่างของเธอกำลังโดนใครกอดอยู่เมื่อลืมตามาได้พบว่าที่เธอรู้สึกอยู่เมื่อครู่เป็นเพราะสามีเธอมานอนกอดเธออยู่นั่นเอง

“พี่หมอมานอนตรงนี้ได้ยังไงคะแล้วพีนัสอยู่ที่ไหน”

หญิงสาวเห็นว่าเพื่อนของเธอที่นอนอยู่ด้วยเมื่อคืนไม่ได้อยู่ในห้องนี้แล้วและสามีเธอเองก็มานอนกอดเธออย่างสบายใจอีกด้วยเธอจึงสงสัยว่าตกลงเพื่อนของเธออยู่ที่ไหน

“ก็แฟนเค้ามารับกลับไปแล้วเมื่อคืนนี่นาตอนนี้พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตอนนี้พีนัสอยู่ที่ไหน”

ชายหนุ่มตอบหญิงสาวในอ้อมกอดทั้งที่เขายังหลับตาอยู่เขารู้สึกง่วงมากเพราะเมื่อคืนเขาอยู่รอธนนท์เพื่อที่จะพาพีนัสออกไปอยู่หลายชั่วโมง

“แล้วมารับไปตอนไหนทำไมเอยถึงไม่รู้เรื่องล่ะคะ”

หญิงสาวทำหน้างงที่จู่ๆเพื่อนเธอกลับไปแล้วตั้งแต่เมื่อคืนแต่ตัวเธอเองกลับไม่รู้เรื่องซะงั้นซึ่งเรื่องนี้มันดูแปลกๆเพราะเธอรู้จักนิสัยพีนัสดีหญิงสาวไม่มีทางกลับทั้งที่ยังไม่ได้บอกเธอแน่นอนอย่างน้อยก็ต้องมีข้อความอะไรเขียนบอกเธอบ้างแหละแต่นี่ไม่มีอะไรเลย

“ก็เอยหลับอยู่ไง”

ชายหนุ่มยังแถพูดไปเรื่อยเพราะเขาไม่อยากบอกว่าเรื่องทั้งหมดเขาเป็นคนวางแผนเองเพียงเพราะตัวเขาเองไม่อยากอยู่ห่างจากภรรยาเขาเท่านั้นเอง

“บอกเอยมานะคะพี่หมอว่ามันเกิดอะไรขึ้น”

หญิงสาวชักเริ่มทำเสียงแข็งใส่ชายหนุ่มเพราะเธอรู้สึกว่าเธอยังไม่ได้รับรู้เรื่องจริงที่แน่ชัด

“พี่บอกก็ได้....พี่เป็นคนโทรเรียกธนนท์มารับพีนัสไปเอง”

“หืม...แล้วยัยพีนัสก็ยอมไปง่ายๆแบบนั้นเหรอคะ”

หญิงสาวรู้สึกทึ่งในตัวสามีของเธอเพราะเธอเองไม่คิดว่าชายหนุ่มจะเจ้าเล่ห์ขนาดนี้แต่ยังไงเธอก็ยังแปลกใจอยู่ดีว่าเพื่อนของเธอที่ดูท่าว่าจะโกรธธนนท์ขนาดนั้นจะกลับไปกับชายหนุ่มได้ง่ายๆเพราะจากที่เธอนั่งปลอบเพื่อนสาวของเธอที่นั่งร้องให้อยู่เมื่อคืนที่ผ่านมาดูยังไงเพื่อนของเธอก็คงไม่ใจอ่อนกับธนนท์ง่ายๆเป็นแน่

“เปล่าหรอกพี่ให้ธนนท์พาพีนัสไปทั้งที่ยังหลับอยู่น่ะ”

“ตายแล้ว...พี่หมอทำอย่างนี้ได้ยังไงคะ!!!”

“โอ้ยๆๆๆๆ...เอยพี่เจ็บนะ..ป..ปล่อยพี่ก่อน..โอ้ย...”

จากที่หญิงสาวเห็นว่าชายหนุ่มเจ้าเล่ห์ที่โทรให้ธนนท์มาถึงที่นี่แถมให้ธนนท์มาพาเพื่อนเธอไปทั้งที่ยังหลับอยู่อีกเธอไม่อยากจะนึกเลยว่าถ้าพีนัสตื่นมาจะเป็นยังไงหญิงสาวเองรู้สึกหมั่นใส้ชายหนุ่มที่ทำอะไรไม่เคยปรึกษาเธอจึงระบายอารมณ์โดยการใช้มือหยิกที่ท้องของชายหนุ่มหนึ่งทีเธอเองเกิดมาไม่เคยคิดจะทำให้ใครเจ็บตัวแต่ชายหนุ่มมาทำนิสัยแบบนี้เธออดที่จะโมโหไม่ได้จริงๆในใจก็ภาวนาว่าอย่าให้ลูกได้นิสัยเจ้าเล่ห์นี้จากพ่อของเขามาเลยไม่อย่างนั้นคงได้ปวดหัวกันเป็นแน่

“มันน่าโดนมากกว่านี้นะคะ...”

“อย่าอารมณ์เสียสิเอยมันไม่ดีต่อลูกเรานะ...พี่ก็แค่อยากให้สองคนนั้นเคารีบเคลียกันให้รู้เรื่องก็เท่านั้นเอง”

ชายหนุ่มยังทำสีหน้ากวนประสาทหญิงสาวที่กำลังไม่พอใจเขาอยู่ที่เขาทำแบบนี้มันดีต่อตัวเขาเองก็จริงแต่ในใจลึกๆเขาก็คิดว่าที่พีนัสหนีมามันก็ไม่ถูกแทนที่มีอะไรจะคุยกับแฟนของเธอก่อนให้เข้าใจแต่กลับเอาแต่หนีเขาจึงคิดหาวิธีนี้เพื่อที่จะทำให้ทั้งสองคืนดีกันให้เร็วที่สุด