ตอนที่27 อาการแปลกๆ

“หึ..ฉลาดนี่ที่จำฉันได้ก็เพราะว่าฉันเกลียดแกไง...เกลียดที่แกมีชีวิตที่ดีกว่าฉัน...เกลียดทุกอย่างที่เป็นแก”

ไอรดามองเอิงเอยด้วยแววตาที่เชือดเฉือนและเกลียดชังพร้อมพูดเน้นคำทุกคำที่เกลียดหญิงสาวให้ได้ฟังอย่างชัดถ้อยชัดคำ

“โอ้ยยย...”

“คนอย่างแกมันไม่สมควรที่จะได้ดีกว่าฉันรู้เอาไว้ด้วย”

ไอรดากระชากผมหญิงสาวที่โดนมัดอยู่จนหญิงสาวต้องแหงนหน้าขึ้นเพราะแรงกระชากพร้อมตวาดใส่หญิงสาวอย่างเกลียดชัง

“นายน้อยครับเดี๋ยวพวกผมจะกระจายไปรอบๆโกดังแต่เท่าที่สังเกตแล้วผมว่าพวกมันน่าจะมีไม่เยอะเท่าไรแถมยังเหมือนเป็นโจรกระจอกอีกด้วยเพราะระบบป้องกันยังไม่ดีเท่าไรดูจากการที่ไม่มีคนมาเฝ้าที่ต้นทาง”

“ฉันก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกันงั้นฉันจะเข้าไปก่อนถ้าฉันต้องการความช่วยเหลือฉันจะส่งสัญญาณไป”

“โอเคครับ”

อัคนีและลูกน้องฝีมือดีของพ่อเขาอีกสี่ห้าคนเดินทางมาถึงจุดนัดหมายในข้อความที่ส่งมาเรียบร้อยแล้วเมื่อดูราดราวว่ากลุ่มคนพวกที่จับหญิงสาวมาน่าจะไม่ใช่พวกมืออาชีพสักเท่าไรทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปอีกเปราะเขาคิดว่างานนี้คงจะไม่ยาก

“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะถ้าอยากได้เงินก็มาเอาไป”

อัคนีเดินดุ่มๆเข้ามาที่ในโกดังโดยที่เขาสังเกตได้ว่าพวกกกลุ่มคนที่จับเอิงเอยมาดูไม่เป็นมืออาชีพอย่างที่เขาคิดจริงๆเพราะเมื่อเดินเข้ามาข้างในเขาก็เห็นแค่ชายชุดดำสามสี่คนกับผู้หญิงที่กำลังทำร้ายเอิงเอยอยู่เมื่อชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวกำลังโดนผู้หญิงอีกคนทำร้ายเขาเองต้องส่งเสียงปรามออกไปก่อนเขาไม่ชอบเห็นคนที่เขารักโดนคนอื่นทำร้าย

“มาเร็วดีจังนะคะสงสัยจะรักนังนี่มาก....อืมมม...หรือจะเรียกอีกสักสิบล้านดีน้า”

ไอรดาที่ยืนปิดหน้าอยู่เมื่อเห็นอาการของชายหนุ่มที่กำลังโกรธหน้าดำหน้าแดงที่เมียตัวเองโดนทำร้ายอยู่ทำให้เธอคิดในใจว่ารู้อย่างนี้เธอเรียกเงินเขาเพิ่มอีกก็น่าจะดีแต่ 20 ล้านนี้เธอก็พอใจกับมันแล้ว

“เลิกตลกได้แล้วมาเอาเงินแล้วก็ปล่อยเมียฉันได้แล้ว”

ชายหนุ่มอยากเข้าไปกอดหญิงสาวที่นั่งฟุบอยู่กับพื้นใจแทบขาดเพราะดูท่าทางที่อ่อนล้าของหญิงสาวเขารู้ได้โดยทันทีว่าเธอคงจะโดนผู้หญิงตรงหน้าทำร้ายมาก่อนหน้านี้เป็นแน่

“ส่งกระเป๋าเงินมา”

“โอ้ย...”

ไอรดาเดินลากแขนหญิงสาวที่โดนมัดอยู่มายืนที่ตรงหน้าของชายหนุ่มพร้อมผลักเธอให้เขาแล้วดึงกระเป๋าเงินมาทันทีตอนนี้ไอรดาไม่สนแล้วว่าคนอื่นจะเป็นยังไงพอเธอได้ถุงเงินแล้วเธอก็พร้อมที่จะเผ่นหนีออกจากตรงนั้นทันที

“เอยยย...เจ็บตรงไหนบ้าง”

ตอนนี้ชายหนุ่มก็ไม่สนเช่นกันว่าคนที่ได้เงินไปจะมีอาการเป็นอย่างไรเขารู้แต่ว่าต้องรีบพาหญิงสาวออกจากตรงนี้ให้เร็วที่สุดชายหนุ่มจึงอุ้มหญิงสาวออกมาทันที

เมื่ออัคนีพาเอิงเอยออกมาข้างนอกเรียบร้อยแล้วเป็นเวลาเดียวกับที่ตำรวจพึ่งมาถึงพอดีเขาเลยบอกกับตำรวจว่าคนร้ายอยู่ด้านในและตอนนี้ก็ได้เงินไปแล้วด้วยตำรวจเลยรีบวิ่งกรูกันเข้าไปจับคนร้ายทันทีชายหนุ่มไม่รู้ว่าเหตุการณ์ข้างในจะเป็นเช่นไรเขารู้แต่ว่าตอนนี้ต้องพาหญิงสาวไปที่โรงพยาบาลให้เร็วที่สุดเพราะว่าตอนนี้หญิงสาวได้เป็นลมคาอกของเขาไปแล้วเขาเองก็ทำได้แต่ปฐมพยาบาลเบื้องต้นเท่านั้น

โรงพยาบาลXXX

 “ภรรยาผมดีขึ้นหรือยังครับหมอเนตร”

อัคนีเห็นหมอเนตรดาวเดินออกมาจากห้องตรวจแล้วเขาก็รีบเข้าไปถามอาการของภรรยาของเขาทันที

 “ตอนนี้คุณเอิงเอยฟื้นแล้วค่ะเธอแค่อ่อนเพลียตามประสาคนแพ้ท้องน่ะค่ะ”

“ท...ท้อง”

“ใช่ค่ะ...คุณเอิงเอยได้บอกหมออัคบ้างหรือเปล่าคะว่าประจำเดือนเธอขาดกี่เดือนแล้วเท่าที่ตรวจดูก็น่าจะสามเดือนกว่าแล้วนะคะ”

เนตรดาวเห็นหน้าของอัคนีก็รู้ได้ทันทีว่าเจ้าตัวยังไม่รู้เป็นแน่ว่าตัวเองกำลังจะเป็นพ่อคนเธอจึงถามย้ำให้แน่ใจว่าหญิงสาวเคยบอกอะไรเกี่ยวกับรอบเดือนของเธอที่ขาดหรือมีอะไรผิดปกติแปลกไปหรือเปล่าเพราะเท่าที่เธอตรวจดูหญิงสาวน่าจะตั้งครรภ์ได้ประมาณสามเดือนกว่าๆแล้ว

“เอยไม่เคยบอกผมนะครับ...แล้วอาการแพ้ท้องของเธอก็ไม่มีให้เห็นด้วยทั้งๆที่ผมก็อยู่กับเธอเกือบตลอดเวลา”

อัคนียังทำหน้างงอันที่จริงเขารู้สึกว่าช่วงนี้หญิงสาวเพียงแค่ดูมีน้ำมีนวลขึ้นเท่านั้นเอง

“อืม...ถ้าคุณเอิงเอยไม่รู้สึกแพ้ท้องงั้นหมออัคเคยมีอาการแปลกๆไหมคะอย่างเช่นคลื่นใส้อาเจียนหรือว่าหิวบ่อยหงุดหงิดง่ายอะไรแบบนี้ค่ะ”

เนตรดาวยังซักอาการของหมอหนุ่มอย่างละเอียดเพราะเธอแน่ใจว่ายังไงมันก็ต้องมีอาการของการแพ้ท้องบ้างไม่ภรรยาก็ต้องสามี

“อืมม...ช่วงนี้ผมทานบ่อยอยู่นะครับแล้วก็อยากทานแต่ของหวานมันจะรู้สึกหงุดหงิดเมื่อไม่ได้ทาน...อ่อจริงๆด้วยถึงว่าผมเองก็ลืมคิดไปเลย”

อัคนีพูดสิ่งผิดปกติของร่างกายของเขาพร้อมนึกขึ้นได้ว่าอาจจะจริงที่หมอเนตรดาวบอกว่าเขาแพ้ท้องแทนภรรยาของเขานั่นเอง

“นั่นแหละค่ะดีใจด้วยนะคะคุณพ่อมือใหม่ตอนนี้คุณเอิงเอยอยู่ข้างในค่ะอีกสักพักก็กลับได้แล้วค่ะ”

“ขอบคุณมากครับหมอเนตร”

คอนโดXXX

“ค่อยๆเดินสิเอย”

อัคนีรั้งแขนหญิงสาวที่กำลังเดินจ้ำอ้าวเข้าห้องเขากลัวว่าเธอจะเป็นลมเป็นแล้งไปอีกอย่างตอนนี้เขาก็ห่วงลูกน้อยในครรภ์อีกด้วย

“เอย..โอเคแล้วค่ะพี่หมอ”

เอิงเอยหยุดชะงักเพราะเสียงเรียกของชายหนุ่มเธอเข้าใจว่าเขาห่วงเธอแต่ตอนนี้เธอรู้ตัวเองดีว่าเธอยังไหวหญิงสาวส่งยิ้มหวานให้สามีของเธอเป็นการบอกให้รู้ว่าเธอไม่เป็นอะไร

“พี่ว่าพี่อุ้มเอยดีกว่า”

ชายหนุ่มไม่พูดเปล่าเขาใช้แขนแกร่งทั้งสองของเขาอุ้มเธอด้วยท่าเจ้าสาวแล้วพาเธอเข้าห้องเพื่อที่จะไปเช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หญิงสาวและให้เธอได้พักผ่อน

“เอยแค่ท้องนะคะไม่ได้พิการซะหน่อย”

หญิงสาวตกใจเล็กน้อยเพราะตั้งตัวไม่ทันที่จู่ๆชายหนุ่มก็เข้ามาอุ้มเธอหญิงสาวใช้แขนทั้งสองคล้องคอของชายหนุ่มเอาไว้พร้อมจ้องหน้าของเขามองด้วยรอยยิ้มพร้อมพูดเอ่ยแซวที่ดูท่าว่าสามีของเธอดูจะห่วงเธอเกินไป