ตอนที่24 ขอโอกาส

อัคนีทำหน้าตาสงสัยเพราะว่าก่อนที่เธอจะหนีเขามาเธอไม่ได้เรียกเขาแบบนี้สรรพนามที่เธอเรียกเขามันแปลกไปทำให้เขาเริ่มแปลกใจมากขึ้น

“เอ่อ..คุณมาทำอะไรที่นี่”

เอิงเอยรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพื่อที่ชายหนุ่มจะได้ไม่สงสัย

“เมียพี่หนีทั้งคนพี่ก็ต้องมาตามสิ”

ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมเขายังรู้สึกไม่พอใจหญิงสาวอยู่เหมือนกันที่หนีเขามาโดยที่ไม่บอกไม่กล่าว(อันที่จริงถ้าบอกก็คงไม่เรียกว่าหนีสินะ)เขาคิดในใจ

“ไม่ได้หนีแค่ไม่อยากอยู่ด้วยแล้วคุณก็กลับไปได้แล้ว”

เอิงเอยรู้สึกหน่วงที่หัวใจแปลกๆกับคำที่เขาใช้เรียกเธอหญิงสาวไม่อยากให้เขาอยู่ใกล้เธอนานกว่านนี้เพราะเธอกลัวเหลือเกินว่าหัวใจของเธอนั้นมันจะยอมอ่อนให้กับเขาอีกเพราะตอนนี้เธอกำลังจะใช้ชีวิตตัวคนเดียวได้เกือบจะดีแล้วเธอจึงต้องรีบเอ่ยปากไล่เขากลับ

“ทำไมเอย...ทำไมต้องหนีพี่มาด้วยถึงเอยจะจำพี่ไม่ได้แต่ว่ามันก็มีทางรักษายังไงพี่ก็จะพาเอยกลับไปกับพี่ให้ได้”

อัคนีเอ่ยกับหญิงสาวเสียงแข็งพร้อมเข้าไปกอดหญิงสาวไว้อย่างแนบแน่นเพราะรู้สึกไม่พอใจที่หญิงสาวเอาแต่ไล่เขาในขณะที่เขาคิดถึงเธออย่างสุดหัวใจและอยากจะพาเธอกลับไปอยู่ด้วย

“ปล่อยเอยเดี๋ยวนี้นะทำไมเป็นคนเอาแต่ใจไม่เปลี่ยนเลยนะ”

ด้วยความที่หญิงสาวตกใจที่จู่ๆชายหนุ่มก็โผเข้าไปกอดเธอไว้แน่นทำให้เธอหลุดปากว่าเขาออกมาอย่างลืมตัวเพราะเธอเองก็ไม่ค่อยพอใจกับการกระทำที่เอาแต่ใจของเขาเหมือนกัน

“เอาแต่ใจไม่เปลี่ยน???.....เอยไม่ได้ความจำเสื่อมใช่ไหม???”

อัคนีได้ยินที่หญิงสาวว่าพูดเขาจึงผละจากการกอดเธอทันทีแต่มือทั้งสองก็ยังจับตัวของเธอเอาไว้อยู่ตอนนี้เขาชักระแคะระคายว่าที่หญิงสาวความจำเสื่อมมันอาจจะไม่เป็นความจริง(หญิงสาวกำลังเล่นตลกอะไรกับเขากันแน่

“เอ่อ..”

ตอนนี้เอิงเอยทำได้แค่หลบสายตาของชายหนุ่มมองไปทางอื่นเพราะตัวของเธอเองที่ทำให้ความลับของเธอแตกขึ้นมาและดูท่าว่าชายหนุ่มจะรู้แล้วด้วย

“ทำแบบนี้ทำไมเอย..บอกพี่มาสิ”

ชายหนุ่มถามหญิงสาวด้วยน้ำเสียงและสายตาที่แข็งกร้าวเพราะเขาอยากรู้เหตุผลว่าที่เธอทำอยู่ทุกวันนี้มันเพื่ออะไรทำให้ตอนนี้หญิงสาวรู้สึกกลัวคนตรงหน้าเดาอารมณ์ของเขาไม่ถูก

“เอยแค่เห็นว่า...ถ้าเราไม่ได้รักกันก็ควรจะเลิกกันไปจะดีกว่า”

หญิงสาวรวบรวมความกล้ายืนยันในสิ่งที่ตัวเองคิดให้เขาได้ฟังไหนๆเขาก็รู้เรื่องที่เธอโกหกแล้วหญิงสาวยังนึกอยู่ในใจว่ามันอาจจะทำให้ชายหนุ่มไม่ตามเธออีกก็ได้เมื่อเธอเองแสดงเจตนารมณ์ที่แท้จริงออกมา

“ไม่เอย..ที่พี่ตามหาเอยเพราะพี่ไม่อยากเสียเอยไปพี่รักเอยนะได้ยินไหมว่าพี่รักเอย..พี่ขอโทษกับสิ่งที่พี่เคยทำให้เอยเสียใจแต่อย่าทิ้งพี่ไปเลยนะพี่อยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีเอย...พี่ขอร้องอย่าทิ้งพี่ไปเลยนะเอย”

ชายหนุ่มโผเข้ากอดหญิงสาวอีกครั้งแต่ครั้งนี้เขากอดเธอแน่นกว่าเดิมหัวใจเขาแทบสลายเมื่อโดนหญิงสาวปฎิเสธอย่างไร้เยื่อใยชายหนุ่มพูดความในใจออกมาทั้งหมดเพราะตอนนี้เขาไม่มีอะไรจะเสียแล้วตอนนี้ตัวและหัวใจของเขาได้มอบให้เธอไปหมดแล้ว

“ฮึก...ฮือ...ฮืออๆ”

เมื่อได้ยินชายหนุ่มพูดระบายความในใจของเขาออกมาคำว่ารักที่เธอพึ่งเคยได้ยินจากปากของเขาตอนนั้นทำลายกำแพงหัวใจของเธอไปหมดสิ้นแล้วเพราะคำนี้คำเดียวเท่านั้นที่เธออยากได้ยินมันตลอดมาเพราะคำนี้ทำให้ตอนนี้เธอยอมใจอ่อนให้เขาแล้วจริงๆ

หญิงสาวพยายามกลั้นเสียงสะอื้นแต่ปิดยังไงก็ปิดไม่มิดเธอรู้สึกขำตัวเองอยู่เหมือนกันว่าทำใจแข็งอยู่ได้ตั้งนานกลับมาใจอ่อนเพราะคำว่ารักจากชายหนุ่มคำเดียวแต่การที่เขาตามเธอมาถึงที่นี่ก็เป็นการวัดใจอย่างหนึ่งแล้วว่าเขาอยากให้เธออยู่ในชีวิตของเขาจริงๆ

ตอนนี้จากที่ชายหนุ่มกอดหญิงสาวแน่นอยู่ฝ่ายเดียวกลับเป็นหญิงสาวที่ยกแขนทังสองขึ้นมาโอบกอดชายหนุ่มไว้อย่างแนบแน่นอีกเช่นกันพร้อมสะอื้นซบไหล่ของเขาอยู่อย่างนั้น

“ขอบคุณนะเอยที่ให้โอกาสพี่”

อัคนีรับรู้ได้ทันทีว่าตอนนี้หญิงสาวใจอ่อนให้เขาเป็นที่เรียบร้อยแล้วและเขาก็จะรักษาโอกาสนี้ไว้เป็นอย่างดีอีกด้วยเขาเข้าใจแล้วว่าคำที่พ่อของเขาเคยว่าเขาพร้อมสอนกลายๆมันคืออะไรวันนี้เขาได้เข้าใจกระจ่างแล้วคือผู้หญิงเพียงแค่ต้องการความชัดเจน

2เดือนต่อมา

หลังจากที่เอิงเอยคืนดีกับอัคนีแล้วหญิงสาวก็กลับมาอยู่ที่คอนโดของชายหนุ่มอีกเช่นเคยแต่ตอนนี้แลดูชายหนุ่มจะไปปล่อยให้เธอได้ห่างสายตาได้เลยเพราะนอกจากจะไม่ให้เธอไปไหนคนเดียวแล้วตอนนี้ยังแทบจะลากเธอมาทำงานด้วยอีกต่างหาก

07.00 น.

จุ้บ

“ตื่นได้แล้วสาวน้อย”

อัคนีตื่นแต่เช้าเพราะวันนี้เป็นต้นสัปดาห์ของการทำงานชายหนุ่มตื่นขึ้นมาจูบหน้าผากหญิงสาวที่นอนหลับตาพริ้มอยู่ในอ้อมกอดของเขาพร้อมปลุกให้เธอตื่น

“อืม...เอยขอนอนต่อได้ไหมคะ”

หญิงสาวส่งน้ำเสียงคนขี้เซาให้ผู้เป็นสามีของเธอทันทีเพราะตอนนี้เธอยังรู้สึกเพลียอยู่ไม่หายจากเหตุการณ์เมื่อคืนที่กว่าชายหนุ่มจะปล่อยให้เธอได้นอนก็เกือบที่จะเช้า

“วันนี้เอยต้องไปทำงานกับพี่ไงครับ...จะตื่นดีๆหรือจะให้พี่ใช้วิธีของพี่ปลุก”

ชายหนุ่มกระซิบข้างหูหญิงสาวพร้อมทำน้ำเสียงเจ้าเล่ห์ใส่เธอเพื่อให้รู้ว่าถ้าเธอยังไม่ตื่นตอนนี้เธอได้เหนื่อยแบบเมื่อคืนอีกเป็นแน่

“เอ่อ..ตื่นก็ได้ค่ะ”

หญิงสาวต้องยอมจำใจตื่นเพื่อที่จะอาบน้ำแต่งตัวแล้วไปทำงานพร้อมกับชายหนุ่มอันที่จริงเรียกว่าเธอไปนั่งเล่นนอนเล่นอยู่ที่บริษัทของสามีเธอมากกว่าเหตุผลที่เธอต้องไปเพียงเพราะว่าชายหนุ่มไม่อยากที่จะห่างตัวเธอแม้แต่เสี้ยววินาทีเดียว

บริษัทXXX

“เอยหิวไหม”

“ยังไม่หิวค่ะพี่หมอนี่มันยังไม่เที่ยงเลยนะคะพี่หมอหิวแล้วเหรอคะ”

เอิงเอยรู้สึกแปลกใจกับคนเป็นสามีตอนนี้ที่เธอดูเวลามันพึ่ง 10 โมงกว่าๆเองเธอเห็นช่วงนี้ชายหนุ่มทานจุกทานจิกแปลกๆอยู่ด้วยเธอจึงถามเพื่อความแน่ใจ