ตอนที่26 ลักพาตัว

ไอรดาคับแค้นใจอย่างมากที่ชีวิตของเธอตกต่ำกว่าเอิงเอยทั้งที่เมื่อก่อนเธอเหนือกว่าทุกอย่างยิ่งเห็นเอิงเอยมีความสุขมากเท่าไรเธอเองก็ยิ่งเกลียดหญิงสาวมากเท่านั้นในเมื่อเธอไม่มีความสุขคนอย่างเอิงเอยก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลยเธอคิดในใจ

ตอนนี้ความคับแค้นมันจุกอยู่ในอกเธอต้องยอมเป็นเมียเสี่ยแก่ๆที่รุ่นราวคราวพ่อของเธอก็เพราะเงินแถมยังต้องอดทนให้ชายแก่ตบตีอีกต่างหากเพียงเพราะว่าเงินคำเดียวตอนนี้เธอคิดแผนที่จะหาทางออกได้แล้วในเมื่อสายตาเธอเห็นว่าสามีของเอิงเอยดูจะรักเอิงเอยมากเป็นพิเศษแล้วถ้าเมียหายไปทั้งคนให้เอาอะไรมาแลกก็น่าจะยอมอีกด้วยถ้าเธอเรียกเงินจากชายหนุ่มได้เธอก็คงจะไม่ต้องทนอยู่กับชายแก่คราวพ่อนี่อีกต่อไป

หลายวันต่อมา

“วันนี้พี่น่าจะกลับดึกนะเอยไม่ต้องทำอาหารเผื่อพี่นะ”

“ค่ะพี่หมอ...”

ชายหนุ่มบอกกับคนเป็นภรรยาที่ยืนผูกเนคไทให้กับเขาอยู่วันนี้เขาผูกเนคไทสีที่หญิงสาวเลือกให้เพราะอยากรู้สึกว่ามีภรรยาตัวเองอยู่ใกล้ๆตลอดเวลาเพราะว่าวันนี้หญิงสาวไม่ได้ตามเขาไปด้วยนั่นเองวันนี้ชายหนุ่มต้องไปดูงานหลายที่เขากลัวว่าถ้าเธอตามเขาไปแล้วจะเหนื่อยไม่อย่างนั้นเขาคงหิ้วเธอไปอีกเช่นเคยเป็นแน่

จุ้บ

“พี่อยากให้เอยไปกับพี่จังเลย..”

“เดี๋ยวเราก็กลับมาเจอกันอยู่แล้วค่ะ...สู้ๆนะคะ”

ชายหนุ่มจุมพิตที่หน้าผากของหญิงสาวอันเป็นที่รักพร้อมพูดเสียงอ่อนว่าอยากให้เธอไปด้วยแต่ด้วยงานวันนี้มันไม่อำนวยสักเท่าไรทำให้วันนี้เธอไปด้วยไม่ได้เขาจึงต้องจำใจให้เธออยู่เฝ้าห้องคนเดียว

“พี่ไปนะครับ”

“ค่ะ”

กว่าชายหนุ่มจะออกไปทำงานได้ก็เล่นอิดออดจนหญิงสาวต้องพูดเชิงบังคับเล็กน้อยเธอไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มจะติดอะไรเธอนักหนาคราแรกที่เจอกันไม่สนใจก็ไม่สนใจเธอจริงๆเลยเล่นไม่เจอหน้ากันเป็นเดือนๆพอเปลี่ยนมาเป็นสนใจก็เล่นติดเธอเจอไปไหนก็ต้องมีเธอไปด้วยหญิงสาวต้องยืนส่ายหัวอมยิ้มให้กับความไม่พอดีของสามีเธอจริงๆแต่ยังไงตอนนี้เธอก็ชอบอย่างหลังมากกว่านะดูเธอมีความสำคัญกับเขาดี

หลังจากที่อัคนีไปทำงานเรียบร้อยแล้ววันนี้เอิงเอยคิดว่าเธอเองจะทำขนมหวานให้ชายหนุ่มได้ลองทานเสียหน่อยว่าฝีมือของเธอจะสู้น้ำเมยได้หรือไม่เธอคิดว่าช่วงบ่ายๆจะออกไปซื้อวัตถุดิบที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆกับคอนโดของเธอแล้วกลับมาทำขนมให้เสร็จก่อนที่ชายหนุ่มจะกลับมา

14.00 น.

Rrrrr

“เธอออกมาจากคอนโดแล้วครับคุณไอรดา”

“ดีตามไปอย่าให้คลาดสายตา”

ไอรดาใช้ให้ลูกน้องของสามีเธอตามติดเอิงเอยอยู่ไม่ห่างเพื่อหาจังหวะเหมาะๆที่เอิงเอยอยู่คนเดียวไอรดาต้องการที่จะจับตัวหญิงสาวเพื่อแลกกับเงินของสามีเอิงเอยหลังจากที่เธอได้เงินแล้วเธอเองตั้งใจว่าจะย้ายไปอยู่ต่างประเทศไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่นั่นจะได้ไม่ต้องมาจมอยู่กับตาแก่โรคจิตสามีของเธอ

“อร้ายยย...ปล่อยนะช่วยด้วย....ช่วยยด้..”

เอิงเอยรู้สึกว่ามีคนตามเธอตั้งแต่ที่เดินซื้อของอยู่ที่ในห้างสรรพสินค้าแล้วแต่เธอคิดว่าเธออาจจะคิดไปเองเลยไม่ทันได้ระวังตัวอะไรเมื่อเดินกลับออกมาไกลจากห้างแล้วเธอเห็นได้ว่ามีชายฉกรรณ์ออกมาจากรถตู้แล้ววิ่งมาทางเธอหญิงสาวจึงเริ่มวิ่งหนีแต่ก็ไม่ทันเสียแล้วชายพวกนั้นใช้ยาสลบโปะที่จมูกของเธอเอาไว้แล้วรวบตัวขึ้นรถไปในทันทีโดยทันทีทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากโดยที่คนแถวนั้นไม่ทันได้มอง

Rrrrrrr

“ได้ตัวเธอมาแล้วครับคุณไอรดา”

“ดีพานังนั่นไปเจอที่จุดนัดหมาย”

“ครับ”

หลังจากที่ลูกน้องของไอรดาได้ตัวหญิงสาวแล้วพวกเขาก็โทรรายงานให้นายสาวทราบทันทีตอนนี้ไอรดายิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจที่อะไรๆมันก็รวดเร็วดั่งที่ใจเธอหวังตอนนี้เธอกำลังเดินทางไปเจอหญิงสาวที่จุดนัดพบพร้อมเริ่มทำตามแผนของเธอทันที

18.00 น.

ติ๊งงงงงง

"ถ้าอยากให้เมียแกรอดก็เอาเงินสดมาแลก 20 ล้านบาทภายในคืนนี้ไม่อย่างนั้นพวกฉันจะส่งนังนี่ไปขายให้ไอ้พวกบ้ากามตัณหากลับ”

“เอย...โถ่โว้ยยทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย”

อัคนีกำลังเตรียมตัวที่จะไปคุยงานข้างนอกต่อเพราะพึ่งเสร็จงานที่บริษัทแต่จู่ๆก็มีข้อความจากเบอปริศนาส่งมาหาเขาก่อนที่จะออกไปคุยงาน

“คุณวิเดี๋ยววันนี้จัดการยกเลิกคุยงานให้ผมด้วยนะวันนี้ผมมีธุระต้องสะสาง”

“เอ่อ..ค่ะๆ”

ภาพที่เขาเห็นพร้อมข้อความทำเอาชายหนุ่มถึงกับควันออกหูที่ไม่รู้ว่าใครทำกับหญิงสาวที่เขารักได้ขนาดนี้ตอนนี้เขายกเลิกการคุยงานทั้งหมดแล้วเดินออกไปด้วยท่าทีร้อนรนจนวิภาวีเลขาของเขาถึงกับงงกับอาการของคนเป็นเจ้านายเธอคิดว่าชายหนุ่มคงมีธุระด่วนจริงๆไม่เช่นนั้นคงไม่ยกเลิกคุยงานกับคนสำคัญเป็นแน่

“คุณพ่อครับผมมีเรื่องให้ช่วย”

อัคนีเองตอนนี้ต้องยืมมือลูกน้องของพ่อตนเองเพื่อที่จะเข้าไปช่วยหญิงสาวตอนนี้เขาขับรถเตรียมที่จะเอาเงินสดไปแลกตัวกับหญิงสาวแล้วเงินเท่าไรตอนนี้มันก็ไม่สำคัญสำหรับเขาเท่าเธออีกแล้ว

ชายหนุ่มไม่ลืมที่จะแจ้งตำรวจเพื่อที่จะลากตัวคนผิดมาลงโทษเพราะคนที่มันทำร้ายคนรักของเขามันต้องได้รับผลกรรมที่ทำอย่างสาสม

“อืมม....”

“ตื่นแล้วเหรอ...ดีจะได้รู้ว่าถ้าวันนี้ผัวแกไม่เอาเงินมาแลกฉันก็จะส่งแกไปขายที่ชายแดน”

เอิงเอยตื่นขึ้นมาก็เห็นชายชุดดำสามสี่คนที่จับตัวเธอมาและก็อีกคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าของเธอตอนนี้เธอรู้ว่าเป็นใครเพราะดูจากรูปร่างและน้ำเสียงเอก็จำได้ทันทีว่าเป็นไอรดาถึงแม้ว่าผู้หญิงตรงหน้าของเธอจะปิดหน้าปิดตามาก็เถอะ

“พี่ไอ..พี่ทำแบบนี้เพื่ออะไร”

เอิงเอยอยากจะรู้นักว่าที่ไอรดาทำแบบนี้เพื่ออะไรทั้งๆที่เงินที่ได้ไปจากเธอก็ตั้งมากมายแถมบ้านทั้งหลังเธอเองก็ยกให้ทั้งอมราและไอรดาอยู่ไปแล้วอีกด้วยเธอไม่เข้าใจว่าทำไมไอรดายังต้องตามรังควานเธออยู่อีกไม่เลิก