นางบำเรอที่เธอไม่รัก

นางบำเรอที่เธอไม่รัก

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18
โดย:  Suwacheeอัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel18goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
5บท
17views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

พลอยลดาหญิงสาวที่ถูกพัชระกักขังไว้ในกรงกาม ผู้ชายบ้าอำนาจพันธนาการเธอไว้ด้วยเงินห้าล้าน 1ปีแห่งความทรมานทั้งใจและกายตราบใดที่ยังไม่มีเงินใช้หนี้ก็ต้องแลกมันด้วยร่างกายต่อไปเป็นเครื่องมือสนองความใคร่ให้ผู้ชายใจร้ายคนนั้น

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

ชอกช้ำ

"คุณเพชรหยุดสักทีเถอะค่ะ พลอยเจ็บไปหมดแล้ว พลอยไม่ไหวแล้ว" เธอพยายามขอร้อง อ้อนวอนคนที่เคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายของเธออย่างหนัก โดยไม่มีทีท่าจะหยุดพักหรือผ่อนแรงลง"ไม่ไหวก็ต้องไหว มีสิทธิ์อะไรมาเรียกร้อง" เขาไม่สนใจว่าหล่อนจะรู้สึกแบบไหน ตราบใดที่เขายังไม่หนำใจ เธอไม่มีสิทธิ์โวยวายอะไรทั้งนั้น"โอ๊ย!! คุณเพชร..พลอยขอร้อง พลอยเจ็บเหลือเกินค่ะ""เธอไม่มีสิทธิ์มาขอร้องฉัน ทำหน้าที่ของเธอไป จนกว่าฉันจะพอใจ..พลอยลดา"เขากระหน่ำกระแทกสะโพกลงมาไม่หยุดหย่อน ฝ่ามือร้อนก็ขยำเต้าอวบจนแดงช้ำเป็นปื้นไปหมด หนึ่งชั่วโมงกับการร่วมรักแบบมาราธอน จนคนใต้ร่างแทบทนไม่ไหว เกือบจะหมดสติไปหลายรอบ เสียงครวญคราง กรีดร้อง ขอร้อง อ้อนวอน ไม่เป็นผล กับคนใจร้ายคนนี้ ทั้งที่เธอมีน้ำตา และร้องไห้ออกมาอย่างหนักเพราะความเจ็บปวดจากการร่วมรักกับเขา เขาไม่เคยทำเธอเบาๆ ไม่เคยนุ่มนวลกับเธอเลยสักครั้ง เนินหน้าอกที่บวมช้ำเกิดจากการดูดและขยำที่รุนแรง รอบๆ คอก็เป็นปื้นแดงเกิดจากการรัดและขบกัด เนินเนื้อโหนกนูนที่ร้อนผ่าวแทบจะไม่อยากเอื้อมมือไปสัมผัส เกิดจากการถูกกระแทกกระทั้นแบบรุนแรง เธอเจ็บคล้ายอวัยวะเพศฉีกขาด มีเลือดไหลออกมาม...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
5
ชอกช้ำ
"คุณเพชรหยุดสักทีเถอะค่ะ พลอยเจ็บไปหมดแล้ว พลอยไม่ไหวแล้ว" เธอพยายามขอร้อง อ้อนวอนคนที่เคลื่อนไหวอยู่บนร่างกายของเธออย่างหนัก โดยไม่มีทีท่าจะหยุดพักหรือผ่อนแรงลง"ไม่ไหวก็ต้องไหว มีสิทธิ์อะไรมาเรียกร้อง" เขาไม่สนใจว่าหล่อนจะรู้สึกแบบไหน ตราบใดที่เขายังไม่หนำใจ เธอไม่มีสิทธิ์โวยวายอะไรทั้งนั้น"โอ๊ย!! คุณเพชร..พลอยขอร้อง พลอยเจ็บเหลือเกินค่ะ""เธอไม่มีสิทธิ์มาขอร้องฉัน ทำหน้าที่ของเธอไป จนกว่าฉันจะพอใจ..พลอยลดา"เขากระหน่ำกระแทกสะโพกลงมาไม่หยุดหย่อน ฝ่ามือร้อนก็ขยำเต้าอวบจนแดงช้ำเป็นปื้นไปหมด หนึ่งชั่วโมงกับการร่วมรักแบบมาราธอน จนคนใต้ร่างแทบทนไม่ไหว เกือบจะหมดสติไปหลายรอบ เสียงครวญคราง กรีดร้อง ขอร้อง อ้อนวอน ไม่เป็นผล กับคนใจร้ายคนนี้ ทั้งที่เธอมีน้ำตา และร้องไห้ออกมาอย่างหนักเพราะความเจ็บปวดจากการร่วมรักกับเขา เขาไม่เคยทำเธอเบาๆ ไม่เคยนุ่มนวลกับเธอเลยสักครั้ง เนินหน้าอกที่บวมช้ำเกิดจากการดูดและขยำที่รุนแรง รอบๆ คอก็เป็นปื้นแดงเกิดจากการรัดและขบกัด เนินเนื้อโหนกนูนที่ร้อนผ่าวแทบจะไม่อยากเอื้อมมือไปสัมผัส เกิดจากการถูกกระแทกกระทั้นแบบรุนแรง เธอเจ็บคล้ายอวัยวะเพศฉีกขาด มีเลือดไหลออกมาม
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11
อ่านเพิ่มเติม
เรื่องบังเอิญ
เธอขยำกระดาษที่พัชระส่งมาให้ เขวี้ยงมันลงไปในถังขยะ เธอแทบไม่ได้มองมันด้วยซ้ำ ถึงแม้นามบัตรของพัชระจะดูหรูหราแค่ไหน เธอก็ไม่สนใจ เพราะเธอไม่มีวันจะติดต่อเขาไปอีกเด็ดขาด เธอจะไม่มีวันขายตัวอีกเด็ดขาด แค่นี้ก็รู้สึกอับอายเหลือจะทน "รอบนี้มีเด็กฝึกงานกี่คน" "ห้าคนค่ะท่านประธาน" "เรียกให้มาพบผมด้วยนะ จะขอทำความรู้จักสักหน่อย ถ้าคนไหนความประพฤติไม่เรียบร้อย ผมจะไม่ให้ผ่าน" "ค่ะท่านประธาน" เย็นฤดีเลขานุการเดินออกจากห้องท่านประธานทันที นั่งลงที่เก้าอี้พร้อมกดโทรศัพท์ติดต่อไปยังหัวหน้าแต่ละแผนกที่รับนักศึกษาเข้ามาฝึกงาน สิบห้านาทีหลังจากนั้น นักศึกษาห้าคนก็เดินเรียงแถวหน้ากระดานเข้ามาหาเธอ "เดี๋ยวพวกเธอเข้าไปในห้องท่านประธานนะ ท่านอยากทำความรู้จักกับพวกเธอสักหน่อย เออนี่แต่งกายให้เรียบร้อยด้วยนะ ก่อนจะเข้าไปพบท่านเข้าใจมั้ย" "เข้าใจค่ะ" นักศึกษาห้าคนตอบพร้อมๆ กัน หนึ่งในนั้นเป็นเพศที่สาม คือเพศสภาพเป็นผู้ชายแต่หัวใจเป็นหญิง คนภายนอกอาจดูไม่ออก เพราะเจ้าหล่อนแอ๊ปแมนเต็มที่ มีแต่เพื่อนสนิทสี่คนนี้เท่านั้นที่รู้ "เอาล่ะ..ในเมื่อเข้าใจแล้วก็เข้าไปได้" ฤทธิชัยเป็นฝ่ายเดินไปเคาะประตูห้องท
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11
อ่านเพิ่มเติม
ท้าทาย
พัชระพาตัวเองมาหยุดอยู่ที่แผนกการตลาดตั้งแต่เช้า เขาลังเลว่าจะเดินเข้าไปดีมั้ย เพราะปกติแล้วเขาไม่เคยเดินเข้าไปในแผนกนั้นด้วยตัวเอง มีอะไรก็จะใช้แต่เลขา แต่ขายาวๆ ก็ก้าวเข้าไปโดยอัตโนมัติ เมื่อตาเหลือบไปเห็นพลอยลดากำลังยืนถ่ายเอกสารอยู่ตรงมุมห้อง กลิ่นน้ำหอมชาแนลสำหรับผู้ชายลอยฟุ้งเข้าโสตประสาทการรับกลิ่นของหญิงสาว เมื่อเขาเดินเข้ามาใกล้เธอเข้าไปทุกที กลิ่นนี้เธอจำได้ มันเป็นกลิ่นเดียวกับผู้ชายที่พรากความสาวของเธอไปด้วยเงินหนึ่งแสนบาท "ท่านประธาน" เธอชะงักงันเมื่อเขามายืนซ้อนอยู่ข้างหลังห่างกันแค่คืบ "คุณกำลังทำอะไร ถ่ายเอกสารอยู่เหรอ" เขาทักทายเธอเสียงเบาราวกระซิบ พลอยลดากระพริบตาปริบๆ สูดลมหายใจเข้าปอดก่อนตอบ "ค่ะ" "เย็นนี้ว่างหรือเปล่าไปกินข้าวกันนะ" "ไม่ว่างค่ะ" เธอตอบปฏิเสธทันทีแบบไม่ต้องคิด เขาเคาะนิ้วสองสามครั้งบนเครื่องถ่ายเอกสาร "ถ้าอย่างงั้นเอาเป็นพรุ่งนี้ก็ได้" พูดพร้อมขยับตัวเข้ามาใกล้เธออีกนิด จนแผ่นหลังบอบบางเกือบจะแนบสนิทกับแผงอกกำยำ "ท่านประธาน..คุณทำแบบนี้มันน่าเกลียดนะคะ ถ้ามีใครผ่านมาเห็นเข้า เขาจะเอาไปครหาได้" "ไม่เป็นไรผมไม่ถือ" เขาเอื้อมฝ่ามือไปกอบกำมือข
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11
อ่านเพิ่มเติม
ปลาติดเบ็ด
"คุณเพชรครับ คนที่คุณเพชรให้ผมตามตอนนี้มันกำลังนั่งเล่นพนันอยู่ในบ่อนของเราครับ" "ก็ดีสิวะ..ไอ้พงศ์อยู่มั้ย ฉันขอพูดสายกับมันหน่อย" "ได้ครับคุณเพชร" พัชระกดยิ้มมุมปาก ฉีกยิ้มกว้างเมื่อพงศ์ประพัฒน์กรอกเสียงมาตามสาย "ว่าไงไอ้เสือ มีอะไรจะให้ฉันรับใช้" "รับชงรับใช้อะไร ก็แค่มีเรื่องอยากไหว้วาน" "เรื่องอะไรวะ" พงศ์ประพัฒน์ขมวดคิ้วฉับ คนอย่างพัชระเนี่ยนะ มีเรื่องอยากไหว้วาน ไม่น่าเป็นไปได้ "มีเหยื่อรายใหม่อยากให้มึงจัดการให้หน่อย" "ใครวะ" พงศ์ประพัฒน์สวนขึ้นทันควัน "มันชื่อไอ้เภา เป็นผีพนัน กูอยากให้มึงทำให้มันชนะพนันในบ่อนของเราสักสองสามล้าน หลังจากนั้นมึงก็ค่อยดูดคืนจากมัน สี่ห้าล้านก็ว่าไปหรือจะเอาสักเท่าไหร่ก็ตามใจมึง" "แล้วนี่มึงจะทำแบบนั้นไปทำไม" "เอาน่า..มึงช่วยจัดการให้กูหน่อย ได้มั้ยวะ?" "ต้องได้อยู่แล้วสิวะ ของง่ายๆ" "ขอบใจว่ะ งั้นแค่นี้นะ" "ขอรับ..คุณหุ้นส่วนใหญ่" พัชระกดวางสาย ฉีกยิ้มกว้างด้วยความถูกใจ "คนอย่างพัชระ อยากได้อะไรก็ต้องได้จำไว้พลอยลดา" พงศ์ประพัฒน์หันมาทางลูกน้อง "บาการ่าตัวที่ 12 ครับเจ้านาย" พงศ์ประพัฒน์ไม่ต้องพูดอะไร ชัชชัยก็เข้าใจในสถานการณ์
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-11
อ่านเพิ่มเติม
ความจำเป็น
เภาถูกขังในห้องดำ อดข้าว อดน้ำ มาสามวันแล้ว ตอนนี้เขาไม่มีเรี่ยวแรงสักนิด แม้แต่จะกระดิกนิ้วก็ยังกระดิกไม่ไหว"หิวน้ำ!" เขาตะโกนออกไปสุดเสียง เท่าที่เรี่ยวแรงยังพอมีเหลือ ลำคอแห้งผาก ริมฝีปากขาวซีด เขากำลังจะตายเพราะร่างกายขาดน้ำมาเป็นเวลานาน "หิวน้ำ!" เขาตะโกนอีกครั้ง บอดี้การ์ดที่เฝ้าหน้าประตูห้องขังจึงโยนน้ำเข้ามาให้ แล้วปิดประตูขังเขาเอาไว้อย่างนั้นพงศ์ประพัฒน์สั่งบอดี้การ์ดให้กระทืบเภาพร้อมถ่ายวิดีโอเอาไว้ "เอาแค่ปางตายก็พอ"เภาร้องขอชีวิต ยกมือไหว้ปลก ปลก พูดปากคอสั่น "อย่าทำฉัน ไว้ชีวิตฉันเถอะ ฉันกลัวแล้ว"ใบหน้าคนฟังเหี้ยมเกรียม ไม่มีความปรานีจากพงศ์ประพัฒน์ เภาถูกอัดจนน่วม เป็นรอยเขียวช้ำไปทั้งเนื้อทั้งตัว ใบหน้าปูดบวม หัวแตก ซี่โคลงหัก นอนซมหมดสภาพในห้องขัง ซึ่งตั้งอยู่บริเวณชั้นสามของบ่อนพนันแห่งนี้"ดีมากเพื่อนรัก"คำชมหลุดออกจากปากพัชระ เมื่อได้เห็นวิดีโอที่พงศ์ประพัฒน์ส่งมาให้ดู "ให้คนของเราถ่ายเอกสารสัญญาเงินกู้ พร้อมทั้งคลิปวิดีโอส่งไปให้ทางบ้านของไอ้เภาด้วยนะ คราวนี้สนุกล่ะ""มึงจะทำแบบนั้นไปทำไมวะ" พงศ์ประพัฒน์ถามออกมาด้วยความสงสัย พัชระไม่พูดอะไร ได้แต่ส่ายหัวน้อย
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-18
อ่านเพิ่มเติม
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status