ตอนที่12 ใส่ร้าย

“นี่เอิงเอยภรรยาผมเองนั่งด้วยกันก่อนสิ”

ชายหนุ่มตอบเพื่อนสาวของเขาด้วยสีหน้ายิ้มแย้มช่างเป็นคำตอบที่ขัดใจมิเชลยิ่งนัก

“ไม่ดีกว่าค่ะอัคพอดีมิเชลต้องไปคุยงานแถวนี้พอดีเชิญตามสบายนะคะ”

พูดเสร็จแล้วหญิงสาวก็รีบเดินออกจากที่ตรงนั้นโดยทันทีและไปนั่งหลบมุมอยู่ที่ร้านข้างๆที่คิดว่าทั้งสองจะไม่เห็นเธอเพราะเธอเองรู้สึกขัดหูขัดตาที่หนุ่มสาวทั้งสองนั่งกระหนุงกระหนิงกันต่อหน้า

มิเชลเองแอบรักอัคนีตั้งแต่สมัยเรียนด้วยกันแต่เป็นเพราะชายหนุ่มและเธอเป็นเพื่อนกันมาก่อนการที่หญิงสาวจะเปลี่ยนสถานะกับเขามันคงเป็นไปได้ยากเธอเองพยายามแสดงออกความรู้สึกของเธอให้เขารู้หลายต่อหลายครั้งแต่ชายหนุ่มเองก็ไม่เห็นจะสนใจและมีทีท่าว่าจะเข้าใจเธอเลยเมื่อเธอมารู้ข่าวอีกทีว่าชายหนุ่มแต่งงานแบบสายฟ้าแลบทำให้เธอทำใจไม่ได้อยู่พักหนึ่งเลยเลิกติดต่อกับเขาไป

เมื่อมารู้เรื่องจากปากเพื่อนคนอื่นๆว่าชายหนุ่มต้องแต่งงานเพราะโดนคนเป็นพ่อบังคับเธอเลยโล่งใจเพราะต่อจากนี้ไปเธอสัญญากับตัวเองไว้ว่าจะทำตามเสียงเรียกร้องของหัวใจตัวเองคือต้องทำให้ชายหนุ่มมาเป็นของเธอให้ได้และนี่ก็เป็นอีกหนึ่งแผนการที่ทำให้เธอต้องมาที่นี่อันที่จริงเธอไม่ได้มาดูงานอะไรทั้งนั้นแต่เพราะเธอติดตามความเคลื่อนไหวของชายหนุ่มอยู่ตลอดเธอจึงตามเขาทั้งสองมาที่นี่

“ใครเหรอคะพี่หมอ”

“อ๋อมิเชลเป็นเพื่อนสนิทพี่ตั้งแต่เรียนมัธยมแล้วเธอคงมาดูงานน่ะ”

“อ๋อ..ค่ะ”

เอิงเอยถามชายหนุ่มเรื่องหญิงสาวเมื่อครู่เพราะเธอรู้สึกว่าทั้งสองดูสนิทกันมากจนตอนนี้เธอรู้สึกใจหวิวๆแปลกๆเมื่อได้ยินคำตอบจากปากชายหนุ่มว่าเป็นเพื่อนกันตั้งแต่สมัยเรียนเธอก็รู้สึกโล่งอกขึ้นมาหน่อยเธอไม่รู้ว่าเมื่อกี้เธอรู้สึกหึงชายหนุ่มหรือเปล่าแต่รู้ว่าไม่ชอบที่จะเห็นสถานการณ์แบบเมื่อกี้นี้เลยเพราะรู้สึกหน่วงในใจแปลกๆ

“เอยนั่งรอพี่ตรงนี้ก่อนนะเดี๋ยวพี่ไปขับรถมารับ”

เมื่อทั้งสองทานอาหารกันเรียบร้อยแล้วก็เตรียมตัวกลับอัคนีเห็นว่าที่จอดรถมันค่อนข้างที่จะอยู่ไกลและที่นี่ก็ไม่ได้มีบริการเด็กรับส่งรถอีกด้วยเขาจึงต้องเดินไปเองละให้หญิงสาวรออยู่ที่หน้าร้านอาหารข้างๆกับสระน้ำที่ทางร้านจัดไว้เป็นสถานที่ที่สวยงามไว้ให้สำหรับลูกค้าที่มาทานอาหารได้ชมเพลินๆตา

“ค่ะ”

หญิงสาวรับปากกับชายหนุ่มเพราะว่าตอนนี้จะให้เธอเดินตามเขาไปด้วยคงจะไม่ไหวเพราะเธอกินอิ่มจนจะเดินไม่ไหวอยู่แล้วชายหนุ่มเล่นสั่งอาหารมาให้แต่เธอลองชิมจนพื้นที่ในกระเพาะเธอไม่เหลือแล้ว

“ทำไมมานั่งอยู่คนเดียวล่ะสามีไปไหนเหรอ”

“คุณมิเชล”

หญิงสาวนั่งชมวิวอยู่สักพักก็ได้ยินเสียงของหญิงสาวที่เธอเจอเมื่อตอนที่ทานอาหารอยู่กับชายหนุ่มเธอจึงหันมาทางต้นเสียงทันทีหญิงสาวจำได้ว่าผู้หญิงตรงหน้าเธอบอกกับชายหนุ่มว่าเธอจะไปคุยงานต่อแล้วทำไมจู่ๆเดินมาหาเธอที่นี่ล่ะ

“ฉันสงสารอัคจังเลยนะที่ต้องมาแต่งงานกับคนที่เขาไม่ได้รักอย่างเธอน่ะ”

มิเชลเดินมายืนตรงหน้าหญิงสาวพร้อมพูดจีบปากจีบคอใส่เธออย่างกับโกรธแค้นเธอมาจากไหน

“คุณมิเชลพูดแบบนี้ต้องการอะไรคะ”

หญิงสาวเองเมื่อเห็นอาการของหญิงสาวตรงหน้าก็พอจะรู้ว่าเธอมาดีหรือมาร้าย

“ฉันไม่ได้ต้องการอะไรแค่จะบอกว่าก่อนที่เขาจะแต่งงานกับเธอเขาต้องทะเลาะกับพ่อของเขาและยังต้องระหกระเหินมาอาศัยอยู่บ้านเพื่อนอีกเธอควรจะรู้ตัวนะว่าการที่เธอเข้ามาในชีวิตของเขามันสร้างปัญหามากมายให้เขาขนาดไหน”

มิเชลเห็นว่าแม่สาวหน้าซื่อกล้าที่จะต่อกลอนกับเธอหญิงสาวจึงพูดเรื่องราวที่เธอได้รับรู้มาให้คนที่นั่งตรงหน้าได้ฟังเมื่อยิ่งเห็นหญิงสาวมีสีหน้าที่สลดลงเธอยิ่งสะใจเมื่อพูดจี้ใจของคนตรงหน้าได้

“...”

เอิงเอยถึงกับพูดอะไรไม่ออกอันที่จริงหญิงสาวที่ยืนอยู่พูดมันก็เป็นความจริงเธอเองแทบจะลืมเรื่องนั้นไปเสียสนิทว่าอัคนีไม่ได้เต็มใจแต่งงานกับเธอเพราะระยะหลังมานี่เขาและเธอเริ่มที่จะเข้ากันได้ดีมาก

“อ่อ...มีอีกเรื่องนึงนะฉันจะมาบอกกับเธอว่าฉันกับเขาเป็นมากกว่าเพื่อนกันและก็เป็นมานานแล้วด้วยฉันถึงรู้ความรู้สึกของเขาทุกอย่างไงว่าเขาคิดกับเธอแบบไหน”

“คุณจะพูดอะไรก็พูดไปเอยไม่ได้สนใจอยู่แล้วค่ะเอยสนใจแค่ว่าปัจจุบันพี่หมอคอยดูแลเอยทุกวันก็พอแล้ว”

เอิงเอยรู้สึกเจ็บจี้ดที่หัวใจเมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาวเธอเองชั่งใจไว้ว่าเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่งแต่ตอนนี้เธอคิดว่าแค่ทุกวันนี้ชายหนุ่มยังอยู่ดูแลเธอก็ดีแล้ว

“เธอก็คอยดูแล้วกันว่าอัคเค้าจะอยู่ดูแลเธอตลอดหรือเปล่า...อย่าหวังอะไรลมๆแล้งๆล่ะฉันขอเตือน”

มิเชลเห็นว่าหญิงสาวไม่รู้ร้อนรู้หนาวกับสิ่งที่เธอพูดตอนนี้เธอเริ่มที่จะร้อนเองแล้วเพราะโมโหที่ไม่สามารถทำอะไรหญิงสาวได้แต่ก็ขอขู่หญิงสาวเอาไว้ก่อนเพราะเธอเองไม่อยากจะต้องดูแพ้

“ค่ะ...”

เอิงเอยตอบกลับหญิงสาวที่ยืนหน้าเหวี่ยงอยู่ด้วยสีหน้าที่เรียบเฉยเพื่อให้อีกฝ่ายเห็นว่าตัวเธอเองเธอไม่ได้ร้อนรนกับคำพูดหล่อนเลยสักนิด

“เอยขอตัวนะคะ”

“มานี่เลย”

“โอ้ยย..คุณจะทำอะไรของคุณ”

เอิงเอยเมื่อเห็นว่าอัคนีขับรถออกมาแล้วเธอจึงตั้งใจจะเดินไปหาชายหนุ่มแต่ดันถูกมิเชลรั้งตัวเธอเอาไว้และดันตัวของเธอมาใกล้ๆที่สระน้ำ  

“จะทำอะไรของคุณเนี่ย”

มิเชลพยายามดึงมือของเอิงเอยให้มาผลักที่ตัวเธอทำเอาเอิงเอยเองรู้สึกงงในการกระทำของเธอว่าทำแบบนี้เพื่ออะไร

“ก็ทำให้เธอเห็นไงล่ะว่าอัคเค้าจะเป็นห่วงใครมากกว่ากันระหว่างเธอกับฉัน”

ตู้มมมมม

“ว้าย...ช่วยด้วยค่า”

มิเชลเห็นว่าอัคนีจอดรถแล้วเดินตรงมาทางนี้เธอจึงดึงมือของเอิงเอยให้เข้ามาหาตัวเธอแล้วแกล้งกระโดดลงน้ำสร้างสถานการณ์ว่าเอิงเอยเป็นคนผลักเธอตกลงไปในสระน้ำ

“มิเชล!!!...เอยทำอะไร”

ตู้มมม

อัคนีเองเข้ามาเห็นตอนที่มิเชลตกน้ำพอดีเขาเห็นคาตาว่าเอิงเอยเป็นคนผลักมิเชลตกน้ำเขาเองไม่รู้ว่าทั้งสองมีเรื่องอะไรกันแต่คนที่เขาต้องช่วยก่อนตอนนี้คือมิเชลเพราะเขารู้ว่าหญิงสาวว่ายน้ำไม่เป็น

“พี่หมออ...”

เอิงเอยเห็นอาการของชายหนุ่มที่ดูห่วงมิเชลเป็นพิเศษแถมยังดุเธออีกแบบนี้เธอก็ดูออกแล้วว่าชายหนุ่มเห็นใครสำคัญมากกว่ากันดูจากตอนที่เข้ามาดุเธอเมื่อกี้มันทำให้เธอเข้าใจดีแล้ว