“นี่คุณขับช้าๆสิฉันไม่อยากตายตอนนี้นะ”
ชายหนุ่มเร่งเครื่องจนหญิงสาวแทบหยุดหายใจเพื่อที่จะไปถึงคอนโดของเขาอย่างรวดเร็ว
“นี่คุณจอดเดี๋ยวนี้นะ...ไอ้บ้าเอ้ยย..ใครสอนให้ขับรถแบบนี้เนี่ย...”
หญิงสาวกร่นด่าชายหนุ่มไปตลอดทางที่จู่ๆเขาก็เงียบขรึมไม่พูดไม่จากับเธอพร้อมขับรถเร็วจนเธอกลัวหัวใจแทบจะหยุดเต้นอยู่แล้ว
“อะไรเนี่ยคุณจะพาฉันไปไหนอีกเล่าฉันจะกลับบ้านมันหมดเวลางานฉันแล้วนะ..นี่ได้ยินที่ฉันพูดไหมห๊า...”
เมื่อถึงคอนโดของชายหนุ่มเขาจอดรถได้ก็เดินไปลากหญิงสาวออกมาจากรถโดยทันทีโดยที่หญิงสาวก็ยังโวยวายอยู่แบบนั้นเพราเธอก็ไม่รู้ว่าตอนนี้ชายหนุ่มเป็นอะไรเหมือนกัน
“โอ้ยยเจ็บนะเหวี่ยงมาได้...เมื่อไรจะเลิกทำนิสัยเอาแต่ใจใส่คนอื่นสักทีฉันเริ่มทนไม่ไหวแล้วนะ”
เมื่อถึงห้องชายหนุ่มก็เหวี่ยงหญิงสาวไปที่โซฟาห้องเขาทันทีพฤติกรรมที่ชายหนุ่มทำกับเธอทำให้หญิงสาวไม่พอใจอย่างมากที่ดูมันจะมากเกินกว่าทุกครั้งเธอเลยระเบิดอารมณ์ที่โมโหใส่เขาอย่างเหลืออดถึงเธอจะเป็นลูกจ้างเขาก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะทำกับเธอแบบนี้
“อยากมีผัวรวยไม่ใช่เหรอผมก็จะเป็นผัวคุณให้นี่ไงคุณจะเอาเท่าไรล่ะสิบล้านร้อยล้านผมให้โอนให้คุณตอนนี้เลยก็ได้แต่มีข้อแม้ว่าคุณต้องยอมเป็นเมียผม”
“ไอ้บ้า...หยาบคายถอยออกไปฉันจะกลับบ้าน”
พีนัสไม่คิดว่าชายหนุ่มจะพูดจาไม่ให้เกียรติกับเธอแบบนี้มันเป็นการดูถูกเธอมากเกินไปกว่าที่เธอจะรับได้ถึงเธอจะไม่ใช่คนรวยแต่เธอก็มีศักดิ์ศรีเธอไม่ยอมใช้ตัวเข้าแลกกับเงินเด็ดขาด
“จะรีบไปไหนเล่า”
“ว้ายยย..ปล่อยนะปล่อยเดี๋ยวนี้...อื้ม”
หญิงสาวผลักชายหนุ่มพร้อมวิ่งหนีเขาเพื่อจะไปเปิดประตูแต่ก็โดนชายหนุ่มอุ้มเธอเข้าในห้องนอนของเขาเสียก่อนชายหนุ่มทิ้งตัวหญิงสาวไปที่เตียงนุ่มของเขาพร้อมใช้ตัวเขาเองทับตัวของหญิงสาวเอาไว้ปากของชายหนุ่มก็ทำหน้าที่ประกบจูบหญิงสาวที่พยศอยู่อย่างรวดเร็วรสจูบของเขาค่อนข้างรุนแรงเพราะมันมาจากพิษแรงหึงหญิงสาวนั่นเอง
“อร้าย...ปล่อยฉันนะไอ้บ้า...อื้ออออ..ฮือๆๆ”
ปั้กๆๆๆๆ..เพียะๆๆๆ
จากแรงที่หญิงสาวดิ้นหนีทำให้ชุดเกาะอกสีชมพูที่เธอใส่เลื่อนลงแทบจะเห็นของสงวนชายหนุ่มเลยใช้มือแกร่งของเขาถกมันลงมาเพื่อที่จะได้ใช้ปากครอบครองยอดอกอวบอิ่มของเธอและใช้มืออีกข้างบีบเค้นเล่นตามอารมณ์ที่พลุ่งพล่านของเขาหญิงสาวได้แต่กรีดร้องกับสิ่งที่ชายหนุ่มกระทำย่ำยีบนตัวเธอพร้อมใช้มือทั้งสองทั้งทุบทั้งจิกทั้งข่วนคนที่กำลังล่วงเกินเธออยู่ให้ได้สติว่าไม่ควรทำกับเธอแบบนี้แต่ดูเหมือนมันจะไม่สะทกสะท้านต่อตัวเขาเลยสักนิด
“ฮือๆๆๆ อืออ....ปล่อยยยยย...อื้ม”
หญิงสาวกรีดร้องจนแทบหมดแรงแต่ชายหนุ่มก็ยังไม่หยุดการกระทำเธอพร้อมใช้ปากของเขาบดจูบเพื่อกลบเสียงของเธอด้วยตอนนี้หญิงสาวแทบจะไม่มีแรงดิ้นเพราะเธอเองก็รู้สึกแรงที่มีมันหดหายไปหมดแล้วจากการที่ชายหนุ่มบดจูบเธออย่างเนิ่นนานมือของเขาเองก็ลูบไล้ไปทั่วตัวหญิงสาวทำให้เธอเริ่มสะท้านกับสัมผัสที่แปลกใหม่ที่ชายหนุ่มได้มอบให้เสื้อผ้าของทั้งสองตอนนี้หลุดไปอยู่ที่ข้างเตียงเรียบร้อยโดยฝีมือของชายหนุ่มที่จัดการกับมันได้รวดเร็วปานสายฟ้าแลป
“อื้ม...”
ชายหนุ่มจูบซับน้ำตาของหญิงสาวพร้อมจูบปลุกเร้าอารมณ์ของหญิงสาวอีกรอบเพราะตอนนี้เจ้าแท่งร้อนของเขาพร้อมที่จะเผด็จศึกรักครั้งนี้แล้ว
ชายหนุ่มค่อยๆแทรกตัวเข้าไปที่กึ่งกลางตัวของหญิงสาวที่กำลังเผลอเพราะหลงรสจูบของเขาอยู่เมื่อถึงช่องทางรักของหญิงสาวแล้วเขาจึงส่งแท่งร้อนของเขาเข้าไปสัมผัสกับช่องทางรักของหญิงสาวที่ด้านในทันที
“อื้อ...อร้าย”
หญิงสาวกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดชายหนุ่มที่ผ่านผู้หญิงมามากมายเขารับรู้ได้ทันทีว่ามันเป็นครั้งแรกของหญิงสาวเขาจึงกดแช่แท่งร้อนของเขาคาไว้อยู่อย่างนั้นเพื่อให้เธอได้ปรับสภาพสักครู่
“อื้ออ..เอาออกไปฉันเจ็บบ..ฮือๆๆๆ”
จากที่เมื่อครู่หญิงสาวบังเคลิบเคลิ้มอยู่กับรสจูบของชายหนุ่มอยู่ตอนนี้เธอเองต้องกลับมาสะอื้นอีกรอบเพราะรู้สึกทั้งเจ็บทั้งจุกที่น้องสาวของเธอ
“ผ่อนคลายนะคุณเดี๋ยวมันก็ดีเอง”
“อื้ม...”
ชายหนุ่มเห็นน้ำตาเธอไหลมาอีกรอบเขาทำได้แต่บอกให้เธอผ่อนคลายเพราะจะให้เขาเอามันออกตามที่เธอบอกคงเป็นไปไม่ได้พร้อมเล้าโลมเธอด้วยการบดจูบอีกครั้งมือของเขาก็บีบเค้นหน้าอกอวบอิ่มของเธอเพื่อเรียกอารมณ์รักของเธอให้มาอีกรอบตอนนี้เขารู้ว่าหญิงสาวพร้อมแล้วชายหนุ่มจึงรัวสะโพกใส่หญิงสาวตามอารมณ์สวาทของเขาอย่างหยุดไม่อยู่
“อื้อๆๆๆ...อื้ออ..อื้อๆ”
บทรักที่ชายหนุ่มมอบให้หญิงสาวตอนนี้ทำให้เธอมีความสุขอยู่ไม่น้อยทั้งสองมือของหญิงสาวตอนนี้จิกที่หลังของชายหนุ่มจนเป็นรอยเพื่อระบายความเสียวหญิงสาวเองเริ่มครางตามจังหวะรักของชายหนุ่มที่มอบให้
“อื้มมมม..คุณ..อื้อออ”
ชายหนุ่มเองเมื่อได้รับสัมผัสที่คับแน่นของหญิงสาวเขาก็แทบคุมตัวเองไม่อยู่บางจังหวะก็เผลอทำรุนแรงกับหญิงสาวเพราะอารมณ์มันพาไป
“อร้าย...”
“อื้อ...”
เมื่อบทรักของทั้งสองผ่านมาร่วมครึ่งชั่วโมงทั้งสองก็ไปแตะขอบสวรรค์พร้อมๆกันชายหนุ่มปล่อยสายธารสีขาวขุ่นของเขาเข้าไปในตัวของหญิงสาวทั้งหมดโดยที่ไม่ได้ป้องกันอะไร
จุ้บ
“อีกรอบนะคนดี”
เมื่อชายหนุ่มเห็นหญิงสาวนอนพักหายเหนื่อยแล้วเขาจึงลุกขึ้นมาจุมพิตที่หน้าผากเธอพร้อมกระซิบข้างหูของเธอว่าขอต่ออีกรอบเพราะเขารู้สึกว่าเขายังไม่พอที่จะตักตวงความสุขบนตัวเธอ
“อื้อ..อื้อๆ...อื้อๆ...”
“อื้มมมมม..อ้ะ”
รอบนี้หญิงสาวไม่มีแรงที่จะไปต่อต้านหรือห้ามอะไรเขาอีกแล้วเพราะตอนนี้เรี่ยวแรงที่มีอยู่ก็โดนชายหนุ่มสูบแทบจะหมดเธอทำได้แต่ส่งเสียงครางตามจังหวะบทรักที่เขาส่งมาที่ตัวเธอเท่านั้น
วันต่อมา11.00 นธนนท์ตื่นมาก่อนหญิงสาวได้สักพักจนเขาอาบน้ำเรียบร้อยแล้วจึงมาเช็ดตัวให้หญิงสาวอีกเมื่อเช็ดตัวให้เธอเรียบร้อยแล้วเขาจึงลงมาซุกตัวนอนรอหญิงสาวตื่นขึ้นมาพร้อมกุมมือของเธอไว้อย่างภูมิใจว่าหญิงสาวตกเป็นของเขาแล้ว“ตื่นแล้วเหรอคุณ”“อย่ามายุ่งกับฉัน”เมื่อหญิงสาวตื่นขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนซุกอยู่ที่อกของชายหนุ่มและเขาเองยังจับมือเธอเอาไว้อีกด้วยเธอจึงรีบสะบัดมืออกพร้อมผละตัวให้ออกห่างจากชายหนุ่มทันที“คงจะเลิกยุ่งไม่ได้เพราะคุณเป็นเมียผมแล้ว”ชายหนุ่มเห็นว่าเมื่อหญิงสาวตื่นข้นมาก็มาอาละวาดเขาทันทีเขาจึงอยากบอกให้เธอได้รู้ว่าไว้ว่าตัวเธอนั้นเป็นของเขาแล้วจะให้เลิกยุ่งด้วยก็คงจะยาก“ทำแบบนี้ทำไม”หญิงสาวยังมีน้ำตาไหลมาอยู่บนหน้าไม่ขาดสายเธอเองไม่คิดว่าแค่การที่เขาโมโหเธอที่เธอต่อล้อต่อเถียงด้วยเขาจะทำกับเธอขนาดนี้“นี่คุณไม่รู้ตัวจริงๆเหรอว่าตลอดเวลาที่ผ่านมาทำไมผมถึงชอบให้คุณอยู่ใกล้ๆชอบกวนประสาทคุณชอบพาคุณไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่ละผมก็ยังทำตัวติดกับคุณตลอดเวลาไม่ชอบให้คุณอยู่ใกล้ผู้ชายคนอื่นด้วยนี่มันคืออะไร”ชายหนุ่มอยากจะรู้จริงๆว่าสิ่งที่เขาทำทั้งหมดเนี่ยหญิงสาวไม่รู้จริงๆเหรอว
“ไม่ค่ะเอยบอกให้พีนัสซื้อมาให้เอยแล้วคุณจะไปทำงานก็ไปเถอะค่ะเอยดูแลตัวเองได้”เป็นเวลาหลายวันแล้วที่ชายหนุ่มไม่ได้ไปทำงานเพราะเป็นห่วงหญิงสาววันนี้เขาเลยต้องเข้าไปดูงานเองสักหน่อยอันที่จริงใจเขาอยากจะหอบงานกลับมาทำที่นี่ใจจะขาดแต่ติดอยู่ที่เขาต้องติดต่อกับบุคคลหลายคนซึ่งมันเป็นไปไม่ได้ที่จะไม่เข้าบริษัทคราแรกเขาตั้งใจว่าจะให้ลูกน้องของพ่อเขาเข้าไปดูแลแทนสักระยะหนึ่งแต่เป็นเพราะหญิงสาวพูดให้เขาฟังแทบทุกวันว่าให้เขาไปทำงานได้แล้วเพราะเธอดูแลตัวเองได้เขาจึงต้องยอมไปเพราะดูท่าที่หญิงสาวไล่เขาไปทำงานเธอคงจะเบื่อที่จะคุยกับเขาน่าดู“งั้นพี่ไปแล้วนะ..มีอะไรโทรหาพี่ได้ตลอดรู้ไหม”“รู้แล้วค่ะ..ไปได้แล้วค่ะเดี๋ยวสายนะคะ.”ชายหนุ่มที่โดนหญิงสาวไล่ให้ไปทำงานท่าเดียวเขาก็ยังยืนเก้ๆกังๆอยู่ที่หน้าห้องเพราะใจเขาน่ะสิมันไม่อยากไปเอาเสียเลยจนหญิงสาวต้องพูดเตือนสติว่าถ้าเขาช้าอีกนิดเดียวคงสายเป็นแน่เขาจึงยอมออกไปแต่โดยดี11.00 น.ติ้งงงงงงง“เป็นไงบ้างแก”“กว่าจะมาเยี่ยมเพื่อนได้นะ”เอิงเอยเปิดประตูมาเห็นหน้าเพื่อนสาวของเธอยิ้มหน้าบานยืนอยู่ที่หน้าห้องก็ทำหน้านอยใส่พีนัสเป็นการใหญ่เพราะกว่าจะมาหาเธอไ
ตอนนี้เขาทรุดนั่งลงกับพื้นท่าคุกเข่ามือของเขากำจดหมายแน่นน้ำตาลูกผู้ชายของเขาไหลพรั่งพรูมาอย่างหยุดไม่ได้ตอนนี้หัวใจเขาสลายเขาเข้าใจว่าหญิงสาวทำแบบนี้เพื่ออะไรในเมื่อเขาทำดีกับเธอทุกอย่างแต่เธอกลับไม่เห็นค่าอะไรเลย“ทำแบบนี้กับพี่ทำไม...เอยพี่รักเอย...เอยหนีพี่ไปทำไม...”หลังจากนั่งฟูมฟายอยู่ได้พักใหญ่ชายหนุ่มก็ขับรถออกจากคอนโดเพื่อไปที่บาร์เขาคิดว่าบางทีความเมามันอาจทำให้เขาลืมเรื่องนี้ได้ชั่วพักชั่วครู่ก็ยังดีตัวเขาเองรู้ดีว่าแอลกอฮอล์มันไม่ได้ดีต่อสุขภาพกายของเขาแต่สุขภาพใจของเขาตอนนี้ต้องการมันเยียวยาอย่างมาก“น้องเอามาอีกขวด”อัคนีตอนนี้เริ่มเมาไม่ได้สติเขาเรียกหาแต่เครื่องดื่มมึนเมาหวังว่ามันจะทำให้ลืมเรื่องวันนี้ได้แต่ยิ่งดื่มเหมือนเรื่องราวมันยิ่งวนซ้ำกลับมาให้เขาได้คิดยิ่งคิดก็ยิ่งต้องดื่ม“พอได้แล้วมั้ง”ภูผาได้รับสายจากแอนเดรียสว่าให้มาดูชายหนุ่มที่บาร์ที่นี่เพราะแอนเดรียสรู้ว่ายังไงลูกชายของเขาก็ต้องกำลังหาอะไรย้อมใจแน่นอนเมื่อภูผามาถึงก็เห็นเพื่อนของเขาเล่นกระดกทีเดียวหมดแก้วแล้วหมดแก้วอีกจนตอนนี้เขาถึงต้องกับยกมือห้ามไม่ให้ชายหนุ่มดื่มต่อ“ปล่อย...ฉันจะดื่ม”อัคนีพูดด้วย
“ขนมหวานไหมคะ...ขนมฝีมือพี่น้ำเมยอร่อยๆเลยค่า”“ตะโกนแบบนั้นเดี๋ยวก็เจ็บคอหมดหรอกเอย”เอิงเอยเอ่ยเสียงเจื้อยแจ้วร้องขายขนมหวานไม่ขาดปากจนน้ำเมยเองต้องปรามเพราะกลัวว่าหญิงสาวจะเจ็บคอเสียก่อนที่ขนมจะขายหมดตั้งแต่เอิงเอยย้ายมาอยู่ที่นี่และชีวิตของเธอก็ขลุกอยู่กับการทำขนมหวานและการพูดคุยกับน้ำเมยอีกอย่างคนที่นี่ก็ใจดีมาทักทายคนมาอยู่ใหม่อย่างเธอไม่ขาดสายทำให้ตอนนี้หญิงสาวดูสดใสขึ้นอย่างมากภาพของสองสาวที่สวยกันทั้งคู่มายืนขายขนมในตอนเช้าทุกวันเป็นที่เลื่องลือของผู้คนแถบนั้นอย่างมากทำให้ผู้คนต่างมาซื้อขนมของเธอไม่ขาดสายเพราะขนมที่อร่อยด้วยและแม่ค้าก็ยังน่ามองอีกต่างหาก1 อาทิตย์ต่อมา 18.00 น.“เอย”อัคนีนั่งดื่มอยู่ที่คอยโดของเขามือเขาเองนั่งเลื่อนหน้ามือถือไปมาดูรูปของหญิงสาวและตัวเขาเองที่เคยถ่ายด้วยกันจู่ๆอีเมลของนักสืบที่เขาจ้างมาตามหาตัวหญิงสาวก็เด้งขึ้นมาปรากฎรูปของหญิงสาวและพิกัดที่อยู่ของหญิงสาวตอนนี้ใจของเขาเต้นแรงอีกครั้งอย่างมีความหวังชายหนุ่มรีบวางแก้วน้ำเมาในมือลงพร้อมเตรียมตัวออกไปหาเธอตามที่นักสืบส่งพิกัดที่อยู่ของหญิงสาวมาให้ทันทีเช้าวันต่อมา“อย่าคิดว่าจะหนีพี่พ้นเลยเอย
อัคนีทำหน้าตาสงสัยเพราะว่าก่อนที่เธอจะหนีเขามาเธอไม่ได้เรียกเขาแบบนี้สรรพนามที่เธอเรียกเขามันแปลกไปทำให้เขาเริ่มแปลกใจมากขึ้น“เอ่อ..คุณมาทำอะไรที่นี่”เอิงเอยรีบเปลี่ยนเรื่องทันทีเพื่อที่ชายหนุ่มจะได้ไม่สงสัย“เมียพี่หนีทั้งคนพี่ก็ต้องมาตามสิ”ชายหนุ่มพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งขรึมเขายังรู้สึกไม่พอใจหญิงสาวอยู่เหมือนกันที่หนีเขามาโดยที่ไม่บอกไม่กล่าว(อันที่จริงถ้าบอกก็คงไม่เรียกว่าหนีสินะ)เขาคิดในใจ“ไม่ได้หนีแค่ไม่อยากอยู่ด้วยแล้วคุณก็กลับไปได้แล้ว”เอิงเอยรู้สึกหน่วงที่หัวใจแปลกๆกับคำที่เขาใช้เรียกเธอหญิงสาวไม่อยากให้เขาอยู่ใกล้เธอนานกว่านนี้เพราะเธอกลัวเหลือเกินว่าหัวใจของเธอนั้นมันจะยอมอ่อนให้กับเขาอีกเพราะตอนนี้เธอกำลังจะใช้ชีวิตตัวคนเดียวได้เกือบจะดีแล้วเธอจึงต้องรีบเอ่ยปากไล่เขากลับ“ทำไมเอย...ทำไมต้องหนีพี่มาด้วยถึงเอยจะจำพี่ไม่ได้แต่ว่ามันก็มีทางรักษายังไงพี่ก็จะพาเอยกลับไปกับพี่ให้ได้”อัคนีเอ่ยกับหญิงสาวเสียงแข็งพร้อมเข้าไปกอดหญิงสาวไว้อย่างแนบแน่นเพราะรู้สึกไม่พอใจที่หญิงสาวเอาแต่ไล่เขาในขณะที่เขาคิดถึงเธออย่างสุดหัวใจและอยากจะพาเธอกลับไปอยู่ด้วย“ปล่อยเอยเดี๋ยวนี้นะทำไมเป็นคน
“อืมม...พี่ก็หิวนะแต่เดี๋ยวพี่รอทานตอนเที่ยงก็ได้”“ก็ดีค่ะพี่หมอทานอาหารให้ตรงเวลาดีกว่านะคะ..”เอิงเอยนั่งอ่านหนังสือในห้องของอัคนีพร้อมเดินเล่นไปมาเพราะว่าไม่มีอะไรทำเธอขอชาหนุ่มช่วยงานแต่เขาก็ไม่ยอมให้เธอทำเธอต้องหาอะไรทำแก้เซ็งไปเรื่อยเช่นอ่านหนังสือบางครั้งเธอก็หิ้วเอาไหมพรมมานั่งถักเล่นไปเรื่อยๆก๊อกๆๆๆๆ“คุณเอยคะมีขนมจากคุณน้ำเมยส่งมาให้ค่ะ”“ขอบคุณค่ะคุณวิ”เอิงเอยเดินไปรับกล่องขนมจากวิภาวีเลขาของชายหนุ่มเธอเองหลังจากที่ย้ายกลับมาอยู่ที่นี่เธอก็ยังติดต่อกับน้ำเมยอยู่ตลอดถึงแม้ว่าน้ำเมยจะไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเธอก็เถอะนี่ก็เป็นอีกครั้งที่เธอบ่นให้พี่สาวเธอฟังว่าอยากทานขนมฝีมือของน้ำเมยอีกทำให้วันนี้เธอก็ได้ทานสมใจแล้ว“คุณน้ำเมยส่งขนมมาให้อีกแล้วเหรอเอย”อัคนีเห็นวิภาวีส่งกล่องให้เอิงเอยเขาก็รู้ได้ทันทีว่าต้องเป็นน้ำเมยที่ส่งขนมมาให้เอิงเอยและเขาอีกเป็นแน่“ใช่ค่ะ...พี่หมอทานไหมคะเดี๋ยวเอยใส่จานให้”เอิงเอยเห็นสีหน้าของชายหนุ่มก็รู้ว่าเขาอยากทานขนมในกล่องเพียงใดเพราะครั้งก่อนเจ้าตัวเล่นทานเกือบหมดภายในครั้งเดียวแถมเอ่ยปากชมไม่หยุดว่าอร่อยแบบที่ไม่เคยทานแถมฝีมือแบบนี้สู้กับเชฟตามโ
ไอรดาคับแค้นใจอย่างมากที่ชีวิตของเธอตกต่ำกว่าเอิงเอยทั้งที่เมื่อก่อนเธอเหนือกว่าทุกอย่างยิ่งเห็นเอิงเอยมีความสุขมากเท่าไรเธอเองก็ยิ่งเกลียดหญิงสาวมากเท่านั้นในเมื่อเธอไม่มีความสุขคนอย่างเอิงเอยก็อย่าหวังว่าจะมีความสุขเลยเธอคิดในใจตอนนี้ความคับแค้นมันจุกอยู่ในอกเธอต้องยอมเป็นเมียเสี่ยแก่ๆที่รุ่นราวคราวพ่อของเธอก็เพราะเงินแถมยังต้องอดทนให้ชายแก่ตบตีอีกต่างหากเพียงเพราะว่าเงินคำเดียวตอนนี้เธอคิดแผนที่จะหาทางออกได้แล้วในเมื่อสายตาเธอเห็นว่าสามีของเอิงเอยดูจะรักเอิงเอยมากเป็นพิเศษแล้วถ้าเมียหายไปทั้งคนให้เอาอะไรมาแลกก็น่าจะยอมอีกด้วยถ้าเธอเรียกเงินจากชายหนุ่มได้เธอก็คงจะไม่ต้องทนอยู่กับชายแก่คราวพ่อนี่อีกต่อไปหลายวันต่อมา“วันนี้พี่น่าจะกลับดึกนะเอยไม่ต้องทำอาหารเผื่อพี่นะ”“ค่ะพี่หมอ...”ชายหนุ่มบอกกับคนเป็นภรรยาที่ยืนผูกเนคไทให้กับเขาอยู่วันนี้เขาผูกเนคไทสีที่หญิงสาวเลือกให้เพราะอยากรู้สึกว่ามีภรรยาตัวเองอยู่ใกล้ๆตลอดเวลาเพราะว่าวันนี้หญิงสาวไม่ได้ตามเขาไปด้วยนั่นเองวันนี้ชายหนุ่มต้องไปดูงานหลายที่เขากลัวว่าถ้าเธอตามเขาไปแล้วจะเหนื่อยไม่อย่างนั้นเขาคงหิ้วเธอไปอีกเช่นเคยเป็นแน่จุ้บ“พี
“หึ..ฉลาดนี่ที่จำฉันได้ก็เพราะว่าฉันเกลียดแกไง...เกลียดที่แกมีชีวิตที่ดีกว่าฉัน...เกลียดทุกอย่างที่เป็นแก”ไอรดามองเอิงเอยด้วยแววตาที่เชือดเฉือนและเกลียดชังพร้อมพูดเน้นคำทุกคำที่เกลียดหญิงสาวให้ได้ฟังอย่างชัดถ้อยชัดคำ“โอ้ยยย...”“คนอย่างแกมันไม่สมควรที่จะได้ดีกว่าฉันรู้เอาไว้ด้วย”ไอรดากระชากผมหญิงสาวที่โดนมัดอยู่จนหญิงสาวต้องแหงนหน้าขึ้นเพราะแรงกระชากพร้อมตวาดใส่หญิงสาวอย่างเกลียดชัง“นายน้อยครับเดี๋ยวพวกผมจะกระจายไปรอบๆโกดังแต่เท่าที่สังเกตแล้วผมว่าพวกมันน่าจะมีไม่เยอะเท่าไรแถมยังเหมือนเป็นโจรกระจอกอีกด้วยเพราะระบบป้องกันยังไม่ดีเท่าไรดูจากการที่ไม่มีคนมาเฝ้าที่ต้นทาง”“ฉันก็ว่าอย่างนั้นเหมือนกันงั้นฉันจะเข้าไปก่อนถ้าฉันต้องการความช่วยเหลือฉันจะส่งสัญญาณไป”“โอเคครับ”อัคนีและลูกน้องฝีมือดีของพ่อเขาอีกสี่ห้าคนเดินทางมาถึงจุดนัดหมายในข้อความที่ส่งมาเรียบร้อยแล้วเมื่อดูราดราวว่ากลุ่มคนพวกที่จับหญิงสาวมาน่าจะไม่ใช่พวกมืออาชีพสักเท่าไรทำให้ชายหนุ่มโล่งใจไปอีกเปราะเขาคิดว่างานนี้คงจะไม่ยาก“ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้นะถ้าอยากได้เงินก็มาเอาไป”อัคนีเดินดุ่มๆเข้ามาที่ในโกดังโดยที่เขาสังเกตได้ว่าพว