เธอจำใจต้องขายความบริสุทธิ์ให้กับเขาแลกกับสิ่งที่สำคัญมากที่สุดในชีวิต แต่เขากลับรู้สึกติดใจจนต้องตามหาเธออีกครั้ง ใครจะนึกว่าจู่ๆ เธอจะมาปรากฏตัวต่อหน้าเขา "พบกันอีกครั้ง ผมไม่มีทางปล่อยคุณไปอีกแล้ว" "เมื่อทั้งสองมาเจอกัน ด้วยเงื่อนไขสัญญา "สามแสนแลกกับคืนแรกของเธอ" "นี่มันปล้นกันหรือไง" "หรือมึงจะไม่เอา ถ้าไม่เอามีคนรออีกเพียบเลยนะ" "ตกลง คืนนี้สองทุ่มให้มาที่คอนโด" เรื่องยุ่ง ๆ มันเกิดขึ้นตั้งแต่สองทุ่มในคืนนั้น..... นึกไม่ถึงว่าเขาจะตื่นเต้นกับเรื่องนี้ทั้ง ๆ ที่ก่อนหน้านี้....นอนกับผู้หญิงมามาก แต่พึ่งจะมีเธอ....ทำทำให้เขารู้สึกเหมือนกับได้เติมเต็มความต้องการ "อะไรนะ!! แค่ผู้หญิงคนเดียวมึงหาข้อมูลไม่ได้เหรอวะ" "น้องมันลบข้อมูลทุกอย่างออกจากแอปหมดเลย เลขบัญชีก็เป็นของญาติ" "ไอ้หมอ...มึงอย่าบอกนะว่าติดใจสาวซิงนั่น!!" เขา....ตามหาเธอแทบพลิกเมืองหลวง แต่สุดท้าย...เธอกลับปรากฏตัวต่อหน้าเขา ในฐานะ....ญาติคนไข้!!
ดูเพิ่มเติม“ทำไมเจ้าบ่าวเอาแต่มองคุณไม่หยุด ผมชักจะหึงแล้วนะ”“คุณนี่หึงง่ายจังเลยนะคะ ถ้าจะหึงก็กรุณามองหน้าขิงก่อนด้วยค่ะ”“ที่รักผมคิดว่าเราคงมีเรื่องต้องคุยกันยาวเลยนะครับคืนนี้”“ให้ผ่านเวลานี้ไปให้ได้ก่อนเถอะค่ะ ขิงเริ่มจะอึดอัดแล้ว”“ไม่ต้องห่วง มีผมอยู่คุณยังกลัวพวกสุนัขที่เห่าข้าง ๆ ทางนั่นอีกเหรอ”“ไม่ใช่ค่ะ ขิงไม่อยากให้นักข่าวเอาไปเขียนจนทำให้คุณหมอเสียหาย”“ผมไม่เสียหายหรอกไม่ต้องห่วง นั่งเถอะ”เขายกเก้าอี้ออกเพื่อให้เธอนั่งและเขาก็ลงไปนั่งตามเธอข้าง ๆ คุณพ่อที่เอาแต่ถามถึงสารทุกข์สุกดิบของลูกสาวที่ไม่ได้เจอหน้ากันนาน“พ่อไปเยี่ยมแม่มาแล้ว พ่ออยากจะให้แม่รักษาต่อแต่ว่าแม่…”“พ่อคะแม่ตัดสินใจแล้ว เราก็เคารพการตัดสินใจของแม่เถอะนะคะ”“ขิง แล้วขิงกับภาคย์…”“อ๋อ ผมเป็นหมอเจ้าของไข้คุณแม่แก้วตาครับคุณอา”“แบบนี้นี่เอง ดังนั้นก็เลย…”“ครับ แบบนั้นแหละครับ”“อืม ถ้าเป็นภาคย์อาก็หายห่วง อาผิดเองที่ดูแลทั้งคู่ไม่ดี”“พ่อคะ เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับพ่อนะคะคนที่ต้องรับผิดชอบไม่ใช่พ่อค่ะ”“ขิง แต่ยังไงที่ขิงกับแม่ต้องเป็นแบบนี้เพราะพ่อเสียรู้คน”“แต่พ่อก็ทำเพื่อรักษาบริษัทเอาไว้นะคะ โชคดีที่พ่อโอน
เขาอ่านประวัติเธอจนจบและกำหมัดแน่นและมองออกไปนอกหน้าต่างของคอนโด สายตาของเขาราวกับมีไฟแค้นอยู่แต่ก็ไม่นานเพราะเสียงของน้ำขิงเรียกสติเขากลับมาอีกครั้งเธอเดินออกมาในชุดเดรสพอดีตัวสีชมพูอ่อน ๆ ที่ขับกับสีผิวขาวของเธอ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อน ๆ และรวบผมพร้อมกับสวมเครื่องประดับที่เข้าชุดกัน“สวยมาก”“ขอบคุณค่ะ รอนานไหมคะขิงมัวแต่ใช้รองพื้นกลบรอยอยู่”“นี่คุณโทษผมเหรอครับ ที่จริงไม่เห็นต้องปิดเลยเซ็กซี่ดีออกนะ”“จะบ้าเหรอคะใครเห็นคงต้องนินทาแน่ ไปกันหรือยังคะ”“เดี๋ยวก่อนสิ คอคุณมันดูโล่ง ๆ นะ”“เหรอคะ ไม่งั้นหาเข็มกลัดสวมไปที่ปกชุดหน่อยดีไหมคะ”“ไม่ดี มานี่ก่อนสิ”เขาเดินมาดึงกล่องกำมะหยี่ที่เตรียมเอาไว้ ที่จริงเครื่องประดับชุดนี้มาพร้อมกับชุด เป็นต่างหู สร้อยคอและกำไลเพชรที่เข้ากับชุดซึ่งเขาสั่งมาเพื่อเธอโดยเฉพาะ“นี่..อะไรคะ”“ของหมั้น”“หมอคะ!! คุณชอบล้อเล่นอยู่เรื่อยเลย”“คุณก็รู้ว่าผมล้อเล่น เอาไว้ใส่เล่น ๆ น่ะ ของหมั้นน่ะต้องพิเศษกว่านี้สิจริงไหม ไปกันเถอะเดี๋ยวจะไปงานสายนะ”“ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ ก็แค่ไปเป็นพิธีเท่านั้นไปให้เห็นหน้าแล้วก็กลับแล้ว”“แต่งตัวสวยขนาดนี้ไปแค่เป็นพิธีน่ะเหรอ
“ผมไม่ชอบเลยทำไมคุณต้องทำงานกับเขา คุณไม่เห็นสายตาเขาที่มองคุณเหรอขิง”“หมอคะ ใจเย็น ๆ ก่อน อ๊ะ หมอ เดี๋ยวค่ะขิงยังไม่พร้อม หมอ!! ฮึก!!….หมอภาคย์ อ๊าา”เขาสอดใส่จากด้านหลังเข้าไปในทันที น้ำขิงที่กำลังตกใจเมื่อถูกเขาจู่โจมเข้ามาในทันทีก็เริ่มกลัวแต่เมื่อเขาพูดแบบนี้ออกมาเธอก็พอจะเริ่มเข้าใจหมอภาคย์แล้วว่าเขากำลัง “หึง” นี่เอง“หมอคะ อ๊าา อื้อ….หมอ อ๊าาา สะ..เสียว อื้อ…”“ขิง ผมไม่ชอบเลยที่คุณคุยกับผู้ชายคนอื่นแบบนี้”เธอหันมาและจับเขามาจูบทันที หมอภาคย์เมื่อถูกเธอจูบก็ยิ่งได้ใจเร่งกระแทกจนเธอทนไม่ไหวอีกครั้ง“อ๊าา หมอคะ ขิงจะ…เสร็จ หมอ!!”เขายกบั้นท้ายเธอขึ้นมาและขย่มกลับไปอีกครั้ง คราวนี้ทั้งแรงและถี่จนเธอและเขาถึงสวรรค์ไปพร้อม ๆ กัน หมอภาคย์ล้มตัวลงข้าง ๆ น้ำขิงที่ยังนอนคว่ำหอบอยู่ข้าง ๆ เขา เธอแอบดีใจที่เขาหึงเธอแต่เธอเองก็อยากให้เขารู้ว่าภาวัตรเป็นแค่เพื่อนร่วมงานของเธอเท่านั้น เธอค่อย ๆ ขยับตัวขึ้นมาคร่อมทับบนตัวเขาอีกครั้ง“หมอคะ หมอโกรธขิงเหรอคะ”“ผมไม่ชอบเขา”“หมอกำลังหึงเหรอคะ”“อยากโดนอีกรอบเหรอขิง ผมยังทำต่อได้นะถ้าคุณยังถามยั่วอารมณ์ผมแบบนี้”“เดี๋ยวสิคะไม่ต้องรีบร้อน ตอบข
น้ำขิงมองหน้าของคุณหมอภาคย์ที่ยังจับมือเธออยู่ข้าง ๆ เขาค่อย ๆ ดึงเธอมากอดให้กำลังใจ สิ่งนี้น่าจะเป็นสิ่งที่เธอต้องการที่สุดในตอนนี้และเป็นสิ่งที่หมอภาคย์พอจะทำได้เพื่อให้เธอรู้สึกดีขึ้น เธอไม่ต้องเผชิญกับเรื่องนี้คนเดียวอีกต่อไปแล้ว“ขอบคุณค่ะคุณหมอ”“รีบกินข้าวเถอะ ร้านนี้ทำอร่อยมากนะจะได้รีบนอนพักเอาแรง”หนึ่งเดือนถัดมา“เดี๋ยวผลตรวจออกแล้วผมจะรีบเอามาให้ดู”“ขอบคุณค่ะหมอภาคย์”“ตอนนี้งดของที่มีรสเค็มก่อนนะ ผมกลัวว่ามันจะไม่ดีกับกระเพาะ”“ได้ค่ะ ขิงจำได้แล้วค่ะ”“คุณส่งงานหมดแล้วใช่ไหม คืนนี้จะได้นอนพักเต็มที่”“เอ่อ..ยังเหลืออีกงานหนึ่งค่ะ แต่ทำร่วมกับทีมงานอีกคน ขิงนัดกับพี่ในทีมเอาไว้น่าจะใกล้มาถึงแล้ว”“นัดที่ไหนล่ะ”“ร้านกาแฟใต้ตึกนี้แหละค่ะพอดีว่าเขาจะมาเยี่ยมคุณแม่ด้วย”“อืม งั้นก็รีบไปเถอะทางนี้มีผมอยู่ไม่ต้องห่วง”“ขอบคุณค่ะคุณหมอ”“เรียกที่รักสิ”“หมอ!!”“เปลี่ยนได้แล้วน่า นี่ก็เดือนหนึ่งแล้วนะ”เขากับเธอตกลงคบหากันแล้ว แม่แก้วตาก็รับรู้แล้วส่วนหนึ่งเพราะน้ำขิงอยากให้แม่สบายใจและไม่ต้องห่วงเธอมากจนเกินไปหมอภาคย์ขอให้เธอย้ายมาอยู่ด้วยที่คอนโดแต่เธอปฏิเสธซึ่งเขาก็ไม่ได้ว่า
เขาเองก็กำลังพยายามหาทางที่จะคุยกับน้ำขิง แต่ดูท่าทางของเธอแล้วก็ดูเหมือนว่าเธอจะเริ่มรู้และเริ่มทำใจแล้วเช่นกันเกี่ยวกับอาการของแม่แก้วตาถึงแม้ว่าเขาจะยังไม่ได้บอกเธอ“หมอคะ…”“ครับ มาแล้ว”เขาเดินออกจากห้องนอนออกมา เธอยังสวมชุดคลุมตัวเดิมที่เคยมาในครั้งที่แล้ว แต่เขาในวันนี้กับในวันนั้นแตกต่างจากเดิมมาก เขาไม่ได้มองเธอเป็นแค่คนที่บำบัดความใคร่หรือคนคลายเหงาให้เขาอีกต่อไปแล้ว“หิวไหม ผมจะสั่งข้าวมาให้กิน”“หมอบอกว่า..จะให้ขิงทำให้กินไม่ใช่เหรอคะ”“คุณจะทำเหรอ แต่ว่าผมไม่แน่ใจว่า…มีอะไรเหลือบ้างเราสั่งมากินก็ได้ผมเองก็ไม่ได้กลับมาที่นี่หลายวันแล้ว”“คุณนอนค้างที่โรงพยาบาลตลอดเลยเหรอคะ”“เอ่อ…”“หมอคะ เวลาของคุณแม่….เหลืออีกไม่นานแล้วใช่ไหมคะ”นับตั้งแต่ที่เขามารับหน้าที่ต่อจากหมอนพ นี่เป็นครั้งแรกที่น้ำขิงจะกล้าถามเขาตรง ๆ เกี่ยวกับอาการของคุณแม่ของเธอ“น้ำขิง….คือ…”“ขิงทำใจเอาไว้แล้วค่ะ คุณแม่…จะทรมานไหมคะ คุณทำให้แม่….ทรมานน้อยที่สุดได้ไหม”“ผม….”เขาเดินมาและดึงเธอเข้ามากอด เธอตัวสั่นแม้ว่าจะถามเขาด้วยเสียงที่ปกติ เขารู้ว่าเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นได้เสมอ เขาเป็นหมอและพบเจอเหตุการณ์
หมอภาคย์อมยิ้มไม่หยุดพร้อมด้วยเสียงแซวไม่หยุดของทั้งเบลและหมอนพดลในห้อง “แม่พูดอะไรแบบนั้นคะแบบนี้คุณหมอจะเสียหายนะคะ”“เสียหาย แกจะบ้าเหรอหมอเขายังไม่เห็นว่าอะไรเลย ใช่ไหมคะคุณหมอภาคย์”เขาหันมามองหน้าที่โกรธจนแดงจัดของน้ำขิง นาน ๆ ทีจะเห็นท่าทีแบบนี้ของเธอสักครั้ง เขาหันไปยิ้มตอบกลับให้หญิงสูงวัยตรงหน้าอย่างเต็มใจ“ครับคุณแม่ ไม่ผิดหรอกครับเรียกได้ตามสบายเลย”“นั่นยังไง ฉันบอกแกแล้วว่าลูกเขยฉันใจดีเห็นไหม ไม่อย่างนั้นจะขอมารักษาแม่เองเหรอใช่ไหมลูก”“แม่คะ ขิงจะโกรธแล้วนะคะพอทีเถอะค่ะ ขิงกับคุณหมอ….”“เราก็แค่พึ่งเริ่มคบกันครับ ขิงอาจจะยังไม่ค่อยชินคุณแม่ก็อย่าไปแซวเธอบ่อยเลยครับ”น้ำขิงหันไปมองค้อนเขาอีกครั้ง สายตาโตที่เธอมองเขาทำให้เขานึกอยากจะหิ้วตัวเธอกลับบ้านเดี๋ยวนี้เลยหากไม่ติดว่าตอนนี้ยืนอยู่ต่อหน้าแม่ของเธอ“นั่นยังไงทีนี้จะโกหกอีกไหมขิง”“เอาล่ะครับตรวจเสร็จแล้ว วันนี้พักผ่อนก่อนนะครับคุณแม่ พรุ่งนี้เช้ามีนัดตรวจเลือดแต่เช้า อืม…สองทุ่มเริ่มงดอาหารนะครับ”“ได้จ๊ะ ๆ เชื่อฟังอยู่แล้ว ไป๊ ๆ เด็ก ๆ กลับไปได้แล้ว ได้ยินไหมว่าลูกเขยสั่งแล้วว่าต้องรีบพักผ่อน”“แม่ แต่ขิงยังไม่ได้
“ไม่เป็นไรค่ะ คุณหมอดูเหนื่อยมากเลยนะคะ อดนอนมาเหรอคะ”เขาหาวและบิดขี้เกียจเล็กน้อยใกล้ ๆ เธอ กลิ่นน้ำหอมที่เย้ายวนนี้ทำให้เธอใจสั่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอไม่อยากอยู่ใกล้ ๆ เขาแบบนี้เลยเพราะมันจะทำให้เธอกลัวหัวใจตัวเองและเผลอคิดเรื่องในคืนนั้นเสมอเมื่ออยู่กับเขาแบบนี้“อืม ใช่ เมื่อคืนนี้มีผ่าตัดสองเคส ใช้เวลาไปเกือบสิบสองชั่วโมงกลับมาล้างมือกินข้าวได้แค่สามคำก็ต้องวิ่งเข้าห้องผ่าตัดฉุกเฉินอีก นี่พึ่งจะได้พักถ้าขับรถกลับไม่ไหวคงต้องค้างที่โรงพยาบาลอีกคืน”“แต่ถ้าค้างที่นี่ จะไม่ถูกเรียกอีกเหรอคะ”“ทำยังไงได้ล่ะ มันเป็นงานน่ะ”“แต่คอนโดคุณหมออยู่ใกล้ ๆ โรงพยาบาลนี่เองนะคะ”“แต่คนไข้เองก็รอไม่ได้นะถ้าฉุกเฉินขึ้นมาจริง ๆ จะดีกว่าถ้าไม่ต้องขับรถเองไป ๆ มา ๆ ว่าแต่คุณเมื่อยไหม ผมหลับไปโอโห…เกือบหนึ่งชั่วโมงเลยนะ ไหล่คุณคงไม่ทรุดหรอกนะ”“ขิงไม่ได้อ่อนแอขนาดนั้นนะคะคุณหมอ ถ้าอย่างนั้นขิงขอตัวไปดูคุณแม่ก่อนนะคะ”“ไปสิ กลับไปด้วยกัน”“ค่ะ”เธอไม่ได้พูดอะไรอีกเมื่อเขาค่อย ๆ ลุกขึ้นและบิดตัวไปมา เธอเก็บของและสะพายกระเป๋าแต่เขาดึงกระเป๋าไปถือให้อย่างถือวิสาสะ“ถือว่าตอบแทนที่ให้ผมยืมไหล่ก็แล้วกันนะ ไป
“แต่ว่า…”“ไหนคุณบอกว่าเข้าใจไงล่ะ คุณไม่อยากฟังแนวทางการรักษาต่อของแม่คุณงั้นเหรอ”“ก็ได้ค่ะ”“งั้นรอผมเดี๋ยวนะ ขอถอดเสื้อกาวน์นี่ก่อน”“ขิงไปรอข้างนอกนะคะ”“ไม่ต้อง เดี๋ยวออกไปพร้อมกัน”“แต่ว่าแบบนี้คุณหมอจะไม่สะดวกนะคะ”“ทำอย่างกับไม่เคยเห็น”“จะดีมากหากว่าคุณหมอไม่พูดเรื่องในคืนนั้นอีก”หมอภาคย์เดินเข้ามาหาเธอจนเธอถอยไปชิดกับประตูห้องของเขาอีกครั้ง เธอหันซ้ายขวาก็เจอแต่แขนของเขาที่ยกขึ้นมาบังเอาไว้“ทำไม คุณกลัวว่าผมจะจับคุณกินหรือกลัวหัวใจตัวเองจะหวั่นไหวเพราะผม”“คุณหมอคะ เราไม่ควรทำอะไรแบบนี้”“แกล้งคุณเล่นน่ะ เอาล่ะเสร็จแล้วรีบไปกันเถอะ”เขาหันไปหยิบกระเป๋าของเธอและจับมือเธอเดินออกจากห้องแต่น้ำขิงรีบสะบัดออกทันทีและแย่งกระเป๋าคืนมา“ขิงถือเองได้ค่ะ ขอบคุณ”“อ้อ ผมก็แค่กลัวคุณจะลืมน่ะ”“คุณหมอนำทางไปเถอะค่ะ”เขาเดินยิ้มออกมาด้วยอารมณ์ที่ดีกว่าทุก ๆ วัน เมื่อพาเธอเดินมาที่ลิฟต์และกดลง คนที่เข้ามาในลิฟต์เริ่มเยอะทำให้พวกเขาต้องเบียดกันด้านใน หัวใจของน้ำขิงเริ่มสั่นอีกครั้งเพราะหมอภาคย์ใช้ตัวของเขาบังเอาไว้ กลิ่นน้ำหอมของเขาโชยมาทำเอาเธอใจเต้นแรงอย่างห้ามไม่ได้ “ถึงแล้ว ออกไปกันเ
น้ำขิงหันมามองใบหน้าของหมออีกคนที่เดินเข้ามาอย่างไร้มารยาทและพูดกระแทกเสียงใส่เธอ แต่ใบหน้าของหมอหนุ่มที่สวมแว่นตาอยู่พร้อมกับชุดแพทย์และเสื้อกาวน์ตรงหน้าทำให้น้ำขิงตกใจจนตัวแข็งทื่อไปทันที“หมอภาคย์ ใจเย็น ๆ ก่อนนะ น้ำขิงเธอก็แค่ตกใจน่ะ เธอพึ่งจะ….”ดูเหมือนว่าหมอภาคย์เองก็ตกใจไม่ต่างกับเธอ หมอนพดลที่พึ่งจะสังเกตเห็นท่าทีของทั้งคู่ก็หยุดพูดเมื่อเห็นสีหน้าและแววตาของหมอภาคย์ที่มองญาติคนไข้ของเขาราวกับรู้จักกัน และไม่ทันที่เขาจะพูดอะไรต่อหมอภาคย์ก็ดึงแขนของน้ำขิงที่ร้องไห้ตาแดงก่ำตรงหน้าออกไป“มานี่!! เราต้องคุยกัน!!”“เฮ้ย!! หมอภาคย์ ใจเย็น ๆ ก่อน”น้ำขิงเองก็ตกใจแต่ก็ถูกหมอภาคย์ดึงตัวมาอีกห้องหนึ่งทันที เขาพาเธอเข้ามาและปิดล็อกประตูทันทีพร้อมกับน้ำขิงที่เริ่มตั้งสติได้และสะบัดมือจากแขนของเขา“ปล่อยนะ”เธอสะบัดออกมาและถอยห่างจากเขา ผู้ชายตรงหน้านี้เป็นถึงคุณหมอที่หมอนพดลบอกว่าเป็นผู้เชี่ยวชาญงั้นเหรอ ไม่นึกเลยว่าจะเป็นเขา ไม่คิดว่าจะมาพบกันอีกครั้งในรูปแบบนี้“นั่งลง คุยกันก่อน”“คุณหมอไม่ใช่หมอเจ้าของไข้”“ตอนนี้ใช่แล้ว นั่งลง!!”“หมายความว่ายังไง….คะ”“หึ….ผมจะไม่พูดอีกเป็นรอบที่สาม
คอนโดหรูใจกลางเมือง“ว่าไงหมอภาคย์”“มีเด็กน่าสนใจบ้างไหม ขี้เกียจเสี่ยงดวงในแอปบ้านั่น”“อ้าว แหม หายไปเกือบสองเดือนนึกว่าของไม่ขาดแล้วเสียอีก อยากได้แบบไหนล่ะเฮียหมิงจะจัดให้”“สะอาด ว่าง่ายไม่งี่เง่าไม่เซ้าซี้ ไม่พูดมากยิ่งดี”“ชั่วคราวเหรอ”“อืม ก็แค่มาสนุกด้วยกันชั่วคราวก็พอ”“หน้าตาล่ะ เฮ้ย ไอ้หมอโว้ย มีเข้ามาคนหนึ่ง แหม่ โปรไฟล์นี่….เหมือนเจ้าหญิงมาเลย อายุยี่สิบสอง”“เด็กเกินไปกลัวจะมางี่เง่าทีหลัง ไม่เอา”เฮียหมิงผู้จัดหาสาว ๆ เพื่อเดทกับหนุ่ม ๆ และคลายเหงาหากว่าทั้งคู่ตกลงกันเองหลังจากนั้นได้ แต่หน้าที่ของเขาคือรวบรวมโปรไฟล์จากแอปพลิเคชันหาคู่ชื่อดัง แต่ในกรณีเร่งด่วนและเงินที่หนาพอก็สามารถโทรคุยโดยตรงได้เลย“ไม่สนโปรไฟล์หรูหรา แค่น้ำแตกแล้วแยกทางแต่เอาไม่เรื่องมากไม่เวิ่นเว้อไม่ต่อรองจนน่าเบื่อที่สำคัญไม่ตามติดหลังจากจบภารกิจแล้ว มีไหม”“โจทย์ของมึงนี่มันโคตรยากเลยว่ะไอ้หมอ ด่วนไหมเห็นทีว่ากูคงต้องคัดกรองก่อน ส่วนใหญ่สาว ๆ ก็จะแค่นัดเดท แต่เรื่องอื่น ๆ ก็เอาไว้คุยกันเอง แต่อย่างว่า หล่อ ๆ อย่างมึงก็ไม่เห็นจะรอดกลับมาสักราย”“ไม่เอาเหมือนครั้งที่แล้ว ยัยมิ้นท์อะไรนั่น น่ารำค...
ความคิดเห็น