“เอาไว้ที่เรือนอื่นก็ไม่ได้เหรอคะ”
“ไม่ได้...หน้าที่ของเธอคือสนใจเพียงฉันไม่ใช่ไปสนใจหมา”
“แต่ทรายอยากดูแลมันนี่คะมันน่าสงสารจะตาย”
“ฉันไม่ให้เลี้ยง..ฉันไม่ชอบหมา”
“ใจร้ายแม้กระทั่งกับหมา”
ทรายแก้วผุดลุกหันหลังบุ้ยปากบ่นอู้อี้ไม่ค่อยพอใจเท่าไรที่ชายหนุ่มนั้นทำท่าทีไม่สนใจเรื่องที่เธอร้องขออีกทั้งยังหันหน้ามาคุยกับเธอดีๆอีกด้วย
“ทรายแก้ว”
ใบหน้าคมส่ายไปมาจ้องมองร่างบางที่เดินไม่พอใจออกนอกห้องไปจะให้เขาตามใจเธอเรื่องนี้เห็นจะเป็นไปได้ยากเพราะมีปมในใจเรื่องของลูกหมาด้วยเด็กๆอยากจะเล่นหมาบ้านของยายตนแต่กลับถูกไล่กัดหลังจากนั้นจึงไม่ชอบลูกหมาอีกเลยจนถึงตอนนี้เจอที่ไหนเป็นต้องเดินเลี่ยงทุกที
โต๊ะอาหารเย็นวันนี้ปกคลุมไปด้วยความเงียบเพราะทรายแก้วยังคงครุ่นคิดหาวิธีจะทำอย่างไรให้ขาติเสือยอมให้เธอเลี้ยงลูกสุนัขส่วนชาติเสือเองก็ยังไม่อยากหาเรื่องคุยกับหญิงสาวเพราะกลัวว่าเธอจะทำหน้าออดอ้อนขอเลี้ยงเจ้าลูกหมาที่เขาไม่ชอบขึ้นมาอีก
ช่วงเวลาของอาหารคาวดำเนินไปพักใหญ่เมื่อเรียบร้อยแล้วทรายแก้วจึงรีบเดินเข้าไปหยิบกล่องฟักทองเชื่อมในตู้เย็นออกมาให้ชาติเสือเธอ
“ของหวานค่ะ”
“อืม..”
ชาติเสือเห็นกล่องฟักทองเชื่อมจึงเปิดทานด้วยความรวดเร็วรสชาติและเนื้อสัมผัสของหวานในกล่องนี้เขาทำให้เขาเริ่มชะงักบดเคี้ยวเชื่องช้าเพราะรู้สึกว่าเป็นรสชาติที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็กฟักทองที่เนื้อหนึบหวานกำลังดีและมีกลิ่นน้ำตาลไหม้นิดหน่อยแบบนี้คือของที่เขาโปรดปรานที่สุดชายหนุ่มนั่งทานเงียบๆไม่นานนักของหวานในกล่องก็หมดไป
“อร่อยใช่ไหมล่ะคะ”
ทรายแก้วเริ่มเห็นว่าชายหนุ่มนั้นมีท่าทีผ่อนคลายคงเป็นผลมาจากได้ทานของโปรดเวลานี้แหละเป็นช่วงเวลาที่เธอจะตะล่อมขอร้องชายหนุ่มเรื่องเจ้าสุนัขตัวกลมอีกรอบ
“อืม..เธอทำอร่อยดีนี่”
“ทรายไม่ได้ทำหรอกค่ะคุณแม่เป็นคนทำพี่เสือจำฝีมือคุณแม่ไม่ได้เหรอคะ”
“งั้นเหรอ”
ชาติเสือยังตีสีหน้าฉงนใช่ว่าเขาไม่รู้สึกคุ้นเคยเพียงแค่ไม่อยากพูดขึ้นมามากกว่า
“ในตู้มีอีกเยอะเลยนะคะถ้าจะกินอีกเดี๋ยวทรายไปเอาให้”
“พอแล้วล่ะ”
“เรื่องเจ้าหมาน้อยนั่นตกลงจะไม่อนุญาตจริงๆเหรอคะ”
ดวงตากลมโตเริ่มเปล่งประกายจ้องไปที่ชาติเสืออีกรอบจนคนตัวโตรู้ตัวเริ่มเบี่ยงเบนใบหน้าไปทางอื่นอีกครั้งก่อนจะเอ่ยเสียงแข็งตัดบทออกมา
“ฉันพูดไปว่ายังไงล่ะ”
สิ้นเสียงของชาติเสือทรายแก้วก็นิ่งเงียบหน้าเจื่อนลุกออกจากโต๊ะอาหารเก็บถ้วยจานไม่พูดไม่จาไม่คิดว่าชาติเสือจะขอร้องยากเย็นเช่นนี้แค่ลูกหมาตัวเดียวเขาจะรำคาญอะไรนักหนา
ฟอดด
คนตัวโตที่อยู่ในชุดคลุมสีเทานอนกอดหอมร่างบางในชุดนอนสีชมพูแน่นหลายวันที่ไม่ได้เจอเขาคิดถึงกลิ่นหอมอ่อนๆของเธอแทบทุกวันมาวันนี้ได้กอดหอมให้ชื่นใจได้เสียที
“แม่ฉันไม่ได้รังแกอะไรเธอจริงๆใช่หรือเปล่า”
ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบข้างใบหน้านวลน้ำเสียงแหบพร่าแค่ใกล้เธอไม่เท่าไรก็ทำให้อารมณ์สวาทในตัวเริ่มพลุ่งพล่านปะทุไม่หยุด
“ไม่ค่ะ...คุณแม่ใจดี”
“ใช่เหรอ”
ชาติเสือไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองสักเท่าไรนัก
“พี่เสือคะ”
ทรายแก้วเงยหน้ามองชาติเสือด้วยสายตาออดอ้อนทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าเธอจะพูดเรื่องอะไร
“จะขอเลี้ยงเจ้าลูกหมานั่นอีกล่ะสิ”
“ทรายขอนะคะ..”
แววตาออดอ้อนเป็นลูกแมวของหญิงสาวในอ้อมอกตอนนี้ทำชาติเสือละสายตาจากจากใบหน้าหวานนี้ไม่ได้หัวใจที่แข็งกร้าวก็พังลงด้วยสายตาเช่นนี
“หึ่.. ทำให้ใจอ่อนจนได้นะ”
“ขอบ.. คุ..”
ไม่ทันที่สาวเจ้าจะเอ่ยจบประโยคริมฝีปากบางก็ถูกคนตัวโตพลิกตัวคร่อมจู่โจมบดจูบด้วยความเร่าร้อนเสียก่อน
“อืม..”
ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มปรือเยิ้มเมื่อถูกเล้าโลมจนเกิดอารมณ์วาบหวามขึ้นมามือน้อยทั้งสองถูกกอบกุมด้วยฝ่ามือหนากดแนบเตียงนุ่มไม่ปล่อยทั้งเรียวขาสวยยังถูกแทรกแซงด้วยลำขาแกร่งของคนตัวโตจนชุดนอนของเธอถลกขึ้นมาถึงเนินขาอ่อนและสัมผัสได้ว่ากำลังมีอะไรอุ่นๆมาแนบอยู่ที่หน้าขาเรียว
“คราวหลังไม่ต้องใส่ชั้นในเวลานอนกับฉัน”
เสียงแหบกระเส่าว่าจบก็วาดมือหนาเกี่ยวดึงแพนตี้จิ๋วสลัดทิ้งก่อนจะรวบร่างบางลุกนั่งดึงถอดชุดนอนพร้อมบราสีหวานของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็ว
เมื่อร่างบางเหลือตัวล่อนจ้อนคนตัวโตก็ทาบทับเธอนอนราบกับเตียงบดจูบด้วยความเร่าร้อนอีกครั้งพร้อมสลัดชุดคลุมของตัวเองทิ้งข้างเตียงดึงผ้าห่มหนาคลุมบั้นท้ายอย่างหมิ่นเหม่
“อื้ออ..”
ใบหน้าหวานเริ่มเหยเกริมฝีปากบางขบเม้มกันแน่ดวงตากลมโตปรือเยิ้มลำตัวแอ่นเกร็งเล็กน้อยขณะที่ลิ้นสากไล่โลมเลียตั้งแต่ลำคอระหงส์ลงต่ำมาจนถึงยอดถันชูชัน
“อืม..อื้ออ”
มือหนาบดขยี้เต้างามสลับดูดดึงดั่งคนหิวกระหายทั้งไล่ส่งนิ้วมือหนาเขี่ยเล่นอยู่กับเม็ดทับทิมหวานก่อนจะสอดเข้าร่องสวาทเข้าออกเนิบนาบสร้างความรู้สึกวาบหวามให้ร่างบางนั่นแอ่นเกร็งเสียวซ่านแทบคลั่ง
พลั่กก
“อ๊ายย..”
คนตัวโตอาศัยจังหวะร่างบางเคลิบเคลิ้มจับท่อนเอ็นอุ่นบดเบียดเข้าร่องสวาทฉ่ำเยิ้มคราเดียวให้สุดสาวเจ้ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บจุกแม้นจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ความเจ็บก็ไม่เคยลดน้อยลงเมื่อเขาสอดใส่ตัวตนเข้ามาในร่องสวาทอันคับแคบ
“อืมม..”
ใบหน้าคมขบเม้มกัดฟันจนขึ้นสันกรามด้วยตัวตนใหญ่ยาวแทบปริแตกด้วยแรงบีบของช่องทางอันคับแคบเขากดแช่เจ้าแท่งร้อนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกด้วยจังหวะนุ่มนวล
“อือ..”
ดวงตากลมโตหลับตาปี๋รู้สึกเจ็บแสบช่วงล่างพอสมควรขณะที่คนตัวโตเริ่มขยับสะโพกมือน้อยของทรายแก้วเริ่มถูกสอดประสานกับฝ่ามือของชายหนุ่มริมฝีปากบางถูกเขาบดจูบเรียกอารมณ์วาบหวามอีกครั้งจึงทำให้เธอพอบรรเทาความเจ็บจุกลงได้บ้าง
สาวเจ้าตาปรือเริ่มหายใจไม่เป็นส่ำขณะที่อีกฝ่ายเริ่มส่งลิ้นร้ายลุกล้ำเข้ามาในโพรงปากนุ่มทั้งเริ่มกระหน่ำซอยสะโพกเปลี่ยนจากจังหวะนุ่มนวลเป็นเร่าร้อน
“อ่า..อ้าสส..”คนตัวโตส่งเสียงคำรามลั่นขณะโหมกระแทกสะโพกแกร่งถี่รัววันนี้เขาจะทำศึกสวาทให้หนำใจจากที่ห่างตุ๊กตายางตัวโปรดไปหลายวัน“อ้ะ.. อ้ะ.. อื้ออ.. “ร่างบางนอนหัวสั่นหัวครอนครางเสียงอ่อนเสียงหวานมือเรียวยกจิกปัดป่ายไม่อยู่สุขเพราะในตัวตอนนี้มีแต่ความเสียวซ่านวาบหวามครอบงำเมื่อหนำใจกับท่วงท่าพื้นฐานแล้วคนตัวโตก็รวบอุ้มร่างบางให้กอดคอซุกหน้าแนบอกจัดการกระหน่ำซอยสะโพกใส่หญิงสาวด้วยลีลาเร่าร้อนไม่ผ่อนจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันสนั่นห้อง“อื้อ..อืมม..”และแล้วหญิงสาวก็ต้องซุกใบหน้ากับอกแกร่งกลั้นเสียงครางหวานอีกเช่นเคยด้วยกลัวจะดังจนคนอื่นที่เฝ้าอยู่นอกบ้านได้ยินคนตัวโตกระหน่ำซอยร่างบางพักใหญ่จนเธอเริ่มเกาะเกี่ยวรั้งคอขอเขาไม่ไหวจึงวางเธอลงที่โซฟานุ่มขึ้นคร่อมขย่มร่างบางจนหัวสั่นหัวครอนอีกครั้งบทสวาทวาบหวามของทั้งคู่กินเวลาไปเกือบค่อนแจ้งด้วยชาติเสืออยากชดเชยเวลาที่เขาห่างเธอไปหลายวันคืนนี้เขาจึงกระหน่ำบทรักหนำใจให้หายคิดถึงร่างบางอันพอดีไม้พอดีมือนี้ในคืนเดียวช่วงสายของวันต่อมาชาติเสือยังคงนอนขลุกเปลือยเปล่าล่อนจ้อนอดก่ายร่างบางไม่ยอมปล่อยทรายแก้วเริ่มขยับตัวตื่นเพราะแสงอาทิตย์เริ่มส
ช่วงเที่ยงของวันต่อมาวันนี้น้ำรินนัดเจอเตชินที่คาเฟ่แห่งหนึ่งย่านตัวเมืองของเชียงใหม่เพื่อเตรียมหาซื้อของขวัญเซอร์ไพรซ์วันเกิดของเพื่อนรักอย่างทรายแก้ว“ฉันไม่รู้จะหาของขวัญอะไรให้ทรายมันดีไม่เห็นมันจะชอบอะไรสักอย่างเลย”เตชินบ่นขณะตักก้อนเค้กฝอยทองเข้าปากเพราะไม่รู้เลยจริงๆว่าทรายแก้วชอบอะไรเป็นพิเศษเพราะเห็นว่าเพื่อนเธอไม่เคยซื้อของอะไรใหม่ๆให้กับตัวเองเลยหรือตีตี้ร่างเป็นชายรูปหล่อแต่ใจเป็นหญิงเขาเป็นเพื่อนกับสองสาวตั้งแต่สมัยมัธยมแม้นจะแยกกันเรียนในช่วงมหาลัยแต่ความสนิทก็ไม่เคยลดน้อยลงไปตอนนี้เตชินทำงานเป็นHrบริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพที่มาที่นี่ได้หลายวันก็เพราะใช้วันพักร้อน“ให้อะไรมันก็ชอบทั้งนั้นแหละน่า”น้ำรินในชุดเกาะอกสีดำโชว์เนินอกอิ่มกับกระโปรงยีนส์สั้นจู๋นั่งไขว่ห้างยกแก้วจิบกาแฟก่อนจะปัดป่ายมือไปมาต่อหน้าเตชินเพราะคิดว่าของอะไรที่เพื่อนๆให้ทรายแก้วน่าจะชอบทั้งนั้นไม่อยากให้เตชินคิดอะไรมาก“เจอหน้าฉันจะเฉ่งซะทีมีผัวก็ไม่เคยจะบอกเพื่อน”เตชินบ่นอุกเธอยังคงเคืองใจที่ทรายแก้วมีสามีเป็นตัวเป็นตนจนจดทะเบียนแล้วแต่ไม่ยักจะยอมบอกเขา“มันกะทันหันแหละฉันก็พึ่งรู้เหมือนกัน”น้ำรินที
“อืม..หล่อออ..น้าเนี่ยย”ร่างของน้ำรินซุกซบอยู่ที่อกของนักรบเธอเงยหน้ามองคนที่เข้ามาช่วยพยุงด้วยสายตาปรือเยิ้มก่อนจะฉีกยิ้มชื่นชมใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเสียงงัวเงีย“คุณ..มีสติอยู่หรือเปล่าครับ”นักรบได้กลิ่นแอลกอฮอลจากลมหายใจหญิงสาวหน้าสวยก็พอจะรู้ว่าเธอน่าจะดื่มไปเยอะพอสมควรหากปล่อยให้เธออยู่คนเดียวตรงนี้มีหวังถูกใครหิ้วไปง่ายๆแน่“.. รถ.. พางงงปายยส่งหน่อย”“บ้านคุณอยู่ที่ไหนครับ”นักรบเบือนสายตาหนีคนในอ้อมอกเพราะสายเดี่ยวแหวกอกชิ้นน้อยของเธอแทบจะปิดอะไรไม่มิด“อืม.. ปาย.. ก่อนเดี๋ยวบอก”“ครับๆ”ชายหนุ่มพยุงหญิงสาวมาขึ้นรถของตนก่อนจะขับออกจากผับไปด้วยความเร็วน้ำรินขึ้นรถได้ก็นอนฟุบไม่พูดไม่จาร่างอวบอั๋นขยับเขยื้อนแต่ละทีทำใจชายหนุ่มเต้นไม่เป็นส่ำด้วยชุดที่เธอใส่น้อยชิ้นแถมหุ่นของเธอก็ยั่วยวนผู้ชายเต็มตัวอย่างเขาได้เป็นอย่างดีรถคันหรูแล่นมาจนใกล้ถึงสี่แยกใหญ่นักรบต้องชะลอรถถามหญิงสาวที่เอาแต่นอนแน่นิ่งไม่ยอมบอกทาง“คุณ.. บ้านคุณอยู่ที่ไหนครับ”“บ้าน.!”สาวเจ้าลืมตาตื่นตะโกนจนคนขับที่นั่งข้างๆถึงกับสะดุ้ง“ค..ครับบ้านคุณอยู่ที่ไหน”“หมู่บ้านxxxบ้านเลขที่45/2อำเภอ..บลาๆๆ”“ไหวหรือเปล
“อึก..อ๊ายย.. อย่าฆ่าาากันเลย.. ฮือๆๆ”สาวเจ้าเจ็บปวดดั่งถูกมีดกรีด เธอส่งเสียงร้องระงมเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ“หา.!.”นักรบก้มลงมองส่วนเชื่อมต่อเพียงแค่เขาขยับตัวตนดึงออกแค่ครึ่งเดียวเลือดหยดน้อยก็หลั่งไหลตามออกมาไม่ขาดสายครั้นจะหยุดการกระทำตอนนี้ก็เป็นไปไม่ได้เขาใช้วิธีกลับไปเล้าโลมหญิงสาวด้วยรสจูบต่อเพื่อผ่อนคลายความเจ็บกดแช่แท่งร้อนคาร่องสวาทพักใหญ่จนเห็นได้ว่าหญิงสาวเริ่มปรับตัวได้จึงค่อยขยับสะโพกแกร่งเนิบนาบเข้าออกเชื่องช้าและเริ่มเร่าร้อนขึ้นในเวลาต่อมาจวบจนค่อนคืนศึกสวาทจึงจบลงได้ช่วงเย็นของวันต่อมา“ฮือๆๆ...”น้ำรินเอาแต่ร้องห่มร้องให้อยู่บนห้องนอนงานการของเธอก็ไม่ได้ไปทำเพราะรู้สึกระบมไปทั้งตัวแถมยังมีไข้อ่อนๆเธอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมายังไงก็นึกไม่ออกจำได้แค่ตอนเช้าเธอนั้นตื่นมาพร้อมกับผู้ชายที่นอนเปลือยกายกกเธออยู่ที่โซฟาแถมความบริสุทธิ์ของเธอที่เก็บเอาไว้มาจนถึงตอนนี้ก็ถูกชายแปลกหน้านั่นพรากไปด้วยตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ออกได้แต่เพียงร้องให้ระบายความเสียใจเท่านั้นบริษัทxxxตอนนี้ได้เวลาเลิกงานของนักรบแต่เขายังนั่งจมอยู่ที่เก้าอี้ทำงานทั้งที่งานทุกอย่างก็เ
“ผมมีงานต้องเคลียอีกนิด”“เสียดายแย่”น้ำรินเห็นทีต้องสะกิดเตชินหญิงสาวเน้นเขี้ยวเน้นฟันส่ายหัวไม่ให้เตชินทำท่าทีเสียมารยาท“นี่..ผัวเพื่อน!”“ขอตัวนะครับ”ชาติเสือรีบแกะมือเตชินออกก่อนจะหมุนตัวเข้าบ้านไปทันทีเพราะไม่มีอะไรที่น่ากังวลใจสำหรับเขาแล้ว“ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆทรายแก้ว...ทั้งหล่อทั้งล่ำ”เตชินยังไม่วายมองตามหลังชาติเสือตาเยิ้มทรายแก้วก็ได้แต่อมยิ้มเข้าใจดีว่าเพื่อนเธอนานๆทีจะได้ออกมาเปิดหูเปิดตาเพราะทำแต่งาน“ผัวเพื่อนก็ไม่เว้น..โถ่..มานั่งนี่เลย”น้ำรินรีบดึงเตชินลงนั่งเก้าอี้จะได้เลิกฟุ้งซ่านเสียทีหลังจากนั่งคุยกันพักใหญ่เตชินก็นึกขึ้นได้ว่าเตรียมเครื่องดื่มเพิ่มความสนุกมาด้วยเขารีบวิ่งไปที่รถเพื่อหยิบถังไวน์หลังรถมาตั้งกลางโต๊ะอาหารต่อหน้าสองสาวคิดว่าหากคืนนี้จะเมาให้เต็มที่เพราะอยู่ที่บ้านเพื่อนจึงไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น“ฉันเตรียมมา”“วันนี้ฉันไม่ดื่มนะไม่ค่อยจะดี”น้ำรินรีบปฏิเสธเพราะเธอไม่อยากจะเมาอีกแล้วกลัวเหลือเกินกับการที่ทำอะไรน่าอายลงไปแล้วจำอะไรไม่ได้“อ้าว...งั้นคงต้องเป็นแกแล้วล่ะทรายที่ต้องดื่มเป็นเพื่อนฉัน”เตชินบุ้ยปากก่อนจะหันมาจับจ้องทรายแก้ว“ตีตี้..แกก็
วันเวลาที่ทรายแก้วใช้ชีวิตอยู่กับชาติเสือเนิ่นนานจวบจนสองเดือนกว่าแล้วทั่งคู่สนิทกันมากโดยที่ชาติเสือไม่รู้ตัวมีเพียงทรายแก้วเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างว่าความรู้สึกของตัวเองแปรเปลี่ยนมากมายขนาดไหนคำพูดคำจาของทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมากขึ้นโดยชาติเสือนั้นเปลี่ยนจากแทนตัวเองว่าฉันเป็นพี่ทุกคำที่พูดจากับทรายแก้วหากไม่ติดว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันตามสัญญาก็เปรียบเสมือนคู่นี้เป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่น่ารักคู่หนึ่งเลยทีเดียวชาติเสือไว้ใจทรายแก้วจนปล่อยให้ไปไหนมาไหนได้แต่ต้องกลับมาตามเวลาที่เขากำหนดชีวิตทรายแก้วในตอนนี้จึงรู้สึกมีอิสระไม่อึดอัดเช่นแต่ก่อนแถมยังมีเจ้าลูกหมาที่เคยช่วยมาอยู่เป็นเพื่อนคลายเหงาเรียกได้ว่าช่วงนี้ทรายแก้วมีรอยยิ้มทุกวันเลยก็ว่าได้พักหลังมานี้เธอค่อนข้างมีความสุขมากเพราะชาติเสือไม่เคยพูดหรือกระทำไม่ดีกับเธอคอยตามใจสารพัดทั้งตัวติดเธอไม่ค่อยห่างความรู้สึกดีที่เธอมีให้เขาจึงมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆวันนี้เสธฐาเข้ามาหาน้องสาวตนในช่วงเช้าเพื่อที่จะมาบอกถึงข่าวดีบางอย่างให้ทรายแก้วได้รับรู้“เป็นยังไงบ้าง” “ทรายเริ่มชินกับที่นี่แล้วค่ะพี่เสธ”“อืม..เห็นแบบนี้พี่ค่อยโล่งใจ
โรงพยาบาลทรายแก้วมาถึงโรงพยาบาลพร้อมชาติเสือได้เธอก็เอาแต่ร้องห่มร้องให้ดีที่ตอนนี้นำรินเข้าเวรในโรงพยาบาลจึงคอยปลอบทรายแก้วให้ผ่อนคลายความตึงเครียดได้บ้าง“ฮือๆๆ..”“ไม่เป็นไรแล้วทราย..คุณเสืออยู่ในมือหมอแล้ว”“เค้าจะปลอดภัยใช่ไหม”“อืม..เชื่อฉันเค้าไม่ได้ถูกยิงในจุดสำคัญ..เดี๋ยวฉันมานะต้องไปช่วยหมอแล้ว”“อืม..”น้ำรินคงต้องปล่อยให้ทรายแก้วนั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินไปก่อนเพราะเธอเองต้องไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อไม่นานนักเด็ดเดี่ยวและนักรบก็มาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับตำรวจตอนนี้ทรายแก้วถูกตำรวจพาไปนั่งสอบปากคำพักใหญ่โดยมีเด็ดเดี่ยวดูแลอยู่ไม่ห่างส่วนนักรบก็นั่งคอยฟังความคืบหน้าการรักษาจากหมอในห้องผ่าตัดด้วยสีหน้าที่ตึงเครียดเพราะเป็นห่วงเจ้านายที่รักดั่งพี่ชายคนหนึ่งก็ว่าได้“เฮ้อ.. อดนอนนิดหน่อยทำสำออยไปได้ยัยน้ำริน”น้ำรินเดินออกมาจากห้องผ่าตัดด้วยใบหน้าซีดเซียวนั่งพักลงที่เก้าอี้ตรงหน้าห้องผ่าตัดสูดยาดมเฮือกใหญ่เธอถูกหมอและพยาบาลสั่งให้มาพักเพราะเหมือนจะวูบขณะเป็นลูกมือหมอไม่เข้าใจว่าร่างกายตัวเองตอนนี้ทำไมอ่อนแอเสียจริงทั้งที่วัยของเธอก็ยังไม่เข้าเลขสามอดนอนไม่ถึงคืนถึงกับจะเป็นลมเสีย
“บอกพ่อกับแม่คุณหรือยัง”ชายหนุ่มหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้โซฟาตรงข้ามกับน้ำรินก่อนจะเหลือบสายตามองไปยังโซฟาตัวยาวที่มีเรื่องราวของเขาและเธอในคืนนั้น“ยัง”น้ำรินรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้ากำลังคิดอะไรเธอรีบเข้ามานั่งตรงหน้าของเขาก่อนจะรีบตอบไปตามตรงเพราะลำบากใจที่จะคุยกับพ่อและแม่ด้วยกลัวว่าพวกท่านจะผิดหวังที่เธอดันมาท้องก่อนที่จะแต่งงานมีสามี“จะบอกพวกท่านเมื่อไร”“คุณจะมาเจ้ากี้เจ้าการอะไรกับชีวิตฉัน”น้ำรินบ่นเสียงอู้อี้“ก็ลูกผมอยู่ในท้องคุณ..ผมต้องรับผิดชอบ”“เฮ้อ...ฉันไม่กล้าบอกพ่อกับแม่”“ทำไม”“ฉันกลัวพวกท่านเสียใจ...”“อาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้”“แล้วคุณล่ะบอกพ่อแม่คุณหรือยัง”“ผมไม่มี”“หืม”คำตอบของนักรบทำน้ำรินตกใจพอสมควร“ถ้าคุณกลัว..ผมจะคุยกับพ่อแม่คุณเอง”นักรบตัดสินใจแล้วว่าจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่หญิงสาวเองหากเธอไม่กล้าพูดเพราะเขาอยากจะทำให้สิ่งที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ถูกคลี่คลายไปในทางที่ถูกต้อง“ฉันกลัวแม่กับพ่อฉันผิดหวังถ้ารู้ว่าฉันเมาแล้วไปนอนกับคนที่ไม่รู้จักจนท้อง”“ตอนนี้เราก็รู้จักกันแล้วไงผมชื่อนักรบคุณชื่อน้ำริน...เราแค่บอกพวกท่านว่าเราคบกันนานแล้วแค่นี้ก็ได้”“เฮ้อ.