Share

ตอนที่21 ออดอ้อน

“เอาไว้ที่เรือนอื่นก็ไม่ได้เหรอคะ”

“ไม่ได้...หน้าที่ของเธอคือสนใจเพียงฉันไม่ใช่ไปสนใจหมา”

“แต่ทรายอยากดูแลมันนี่คะมันน่าสงสารจะตาย”

“ฉันไม่ให้เลี้ยง..ฉันไม่ชอบหมา”

“ใจร้ายแม้กระทั่งกับหมา”

ทรายแก้วผุดลุกหันหลังบุ้ยปากบ่นอู้อี้ไม่ค่อยพอใจเท่าไรที่ชายหนุ่มนั้นทำท่าทีไม่สนใจเรื่องที่เธอร้องขออีกทั้งยังหันหน้ามาคุยกับเธอดีๆอีกด้วย

“ทรายแก้ว”

ใบหน้าคมส่ายไปมาจ้องมองร่างบางที่เดินไม่พอใจออกนอกห้องไปจะให้เขาตามใจเธอเรื่องนี้เห็นจะเป็นไปได้ยากเพราะมีปมในใจเรื่องของลูกหมาด้วยเด็กๆอยากจะเล่นหมาบ้านของยายตนแต่กลับถูกไล่กัดหลังจากนั้นจึงไม่ชอบลูกหมาอีกเลยจนถึงตอนนี้เจอที่ไหนเป็นต้องเดินเลี่ยงทุกที

โต๊ะอาหารเย็นวันนี้ปกคลุมไปด้วยความเงียบเพราะทรายแก้วยังคงครุ่นคิดหาวิธีจะทำอย่างไรให้ขาติเสือยอมให้เธอเลี้ยงลูกสุนัขส่วนชาติเสือเองก็ยังไม่อยากหาเรื่องคุยกับหญิงสาวเพราะกลัวว่าเธอจะทำหน้าออดอ้อนขอเลี้ยงเจ้าลูกหมาที่เขาไม่ชอบขึ้นมาอีก

ช่วงเวลาของอาหารคาวดำเนินไปพักใหญ่เมื่อเรียบร้อยแล้วทรายแก้วจึงรีบเดินเข้าไปหยิบกล่องฟักทองเชื่อมในตู้เย็นออกมาให้ชาติเสือเธอ

“ของหวานค่ะ”

“อืม..”

ชาติเสือเห็นกล่องฟักทองเชื่อมจึงเปิดทานด้วยความรวดเร็วรสชาติและเนื้อสัมผัสของหวานในกล่องนี้เขาทำให้เขาเริ่มชะงักบดเคี้ยวเชื่องช้าเพราะรู้สึกว่าเป็นรสชาติที่คุ้นเคยตั้งแต่เด็กฟักทองที่เนื้อหนึบหวานกำลังดีและมีกลิ่นน้ำตาลไหม้นิดหน่อยแบบนี้คือของที่เขาโปรดปรานที่สุดชายหนุ่มนั่งทานเงียบๆไม่นานนักของหวานในกล่องก็หมดไป

“อร่อยใช่ไหมล่ะคะ”

ทรายแก้วเริ่มเห็นว่าชายหนุ่มนั้นมีท่าทีผ่อนคลายคงเป็นผลมาจากได้ทานของโปรดเวลานี้แหละเป็นช่วงเวลาที่เธอจะตะล่อมขอร้องชายหนุ่มเรื่องเจ้าสุนัขตัวกลมอีกรอบ

“อืม..เธอทำอร่อยดีนี่”

“ทรายไม่ได้ทำหรอกค่ะคุณแม่เป็นคนทำพี่เสือจำฝีมือคุณแม่ไม่ได้เหรอคะ”

“งั้นเหรอ”

ชาติเสือยังตีสีหน้าฉงนใช่ว่าเขาไม่รู้สึกคุ้นเคยเพียงแค่ไม่อยากพูดขึ้นมามากกว่า

“ในตู้มีอีกเยอะเลยนะคะถ้าจะกินอีกเดี๋ยวทรายไปเอาให้”

“พอแล้วล่ะ”

“เรื่องเจ้าหมาน้อยนั่นตกลงจะไม่อนุญาตจริงๆเหรอคะ”

ดวงตากลมโตเริ่มเปล่งประกายจ้องไปที่ชาติเสืออีกรอบจนคนตัวโตรู้ตัวเริ่มเบี่ยงเบนใบหน้าไปทางอื่นอีกครั้งก่อนจะเอ่ยเสียงแข็งตัดบทออกมา

“ฉันพูดไปว่ายังไงล่ะ”

สิ้นเสียงของชาติเสือทรายแก้วก็นิ่งเงียบหน้าเจื่อนลุกออกจากโต๊ะอาหารเก็บถ้วยจานไม่พูดไม่จาไม่คิดว่าชาติเสือจะขอร้องยากเย็นเช่นนี้แค่ลูกหมาตัวเดียวเขาจะรำคาญอะไรนักหนา

ฟอดด

คนตัวโตที่อยู่ในชุดคลุมสีเทานอนกอดหอมร่างบางในชุดนอนสีชมพูแน่นหลายวันที่ไม่ได้เจอเขาคิดถึงกลิ่นหอมอ่อนๆของเธอแทบทุกวันมาวันนี้ได้กอดหอมให้ชื่นใจได้เสียที

“แม่ฉันไม่ได้รังแกอะไรเธอจริงๆใช่หรือเปล่า”

ชายหนุ่มเอ่ยกระซิบข้างใบหน้านวลน้ำเสียงแหบพร่าแค่ใกล้เธอไม่เท่าไรก็ทำให้อารมณ์สวาทในตัวเริ่มพลุ่งพล่านปะทุไม่หยุด

“ไม่ค่ะ...คุณแม่ใจดี”

“ใช่เหรอ”

ชาติเสือไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองสักเท่าไรนัก

“พี่เสือคะ”

ทรายแก้วเงยหน้ามองชาติเสือด้วยสายตาออดอ้อนทำให้ชายหนุ่มรู้ได้ทันทีว่าเธอจะพูดเรื่องอะไร

“จะขอเลี้ยงเจ้าลูกหมานั่นอีกล่ะสิ”

“ทรายขอนะคะ..”

แววตาออดอ้อนเป็นลูกแมวของหญิงสาวในอ้อมอกตอนนี้ทำชาติเสือละสายตาจากจากใบหน้าหวานนี้ไม่ได้หัวใจที่แข็งกร้าวก็พังลงด้วยสายตาเช่นนี

“หึ่.. ทำให้ใจอ่อนจนได้นะ”

“ขอบ.. คุ..”

ไม่ทันที่สาวเจ้าจะเอ่ยจบประโยคริมฝีปากบางก็ถูกคนตัวโตพลิกตัวคร่อมจู่โจมบดจูบด้วยความเร่าร้อนเสียก่อน

“อืม..”

ดวงตากลมโตเบิกกว้างด้วยความตกใจครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มปรือเยิ้มเมื่อถูกเล้าโลมจนเกิดอารมณ์วาบหวามขึ้นมามือน้อยทั้งสองถูกกอบกุมด้วยฝ่ามือหนากดแนบเตียงนุ่มไม่ปล่อยทั้งเรียวขาสวยยังถูกแทรกแซง​ด้วยลำขาแกร่งของคนตัวโตจนชุดนอนของเธอถลกขึ้นมาถึงเนินขาอ่อนและสัมผัสได้ว่ากำลังมีอะไรอุ่นๆมาแนบอยู่ที่หน้าขาเรียว

“คราวหลังไม่ต้องใส่ชั้นในเวลานอนกับฉัน”

เสียงแหบกระเส่าว่าจบก็วาดมือหนาเกี่ยวดึงแพนตี้จิ๋วสลัดทิ้งก่อนจะรวบร่างบางลุกนั่งดึงถอดชุดนอนพร้อมบราสีหวานของหญิงสาวออกอย่างรวดเร็ว

เมื่อร่างบางเหลือตัวล่อนจ้อนคนตัวโตก็ทาบทับเธอนอนราบกับเตียงบดจูบด้วยความเร่าร้อนอีกครั้งพร้อมสลัดชุดคลุมของตัวเองทิ้งข้างเตียงดึงผ้าห่มหนาคลุมบั้นท้ายอย่างหมิ่นเหม่

“อื้ออ..”

ใบหน้าหวานเริ่มเหยเกริมฝีปากบางขบเม้มกันแน่ดวงตากลมโตปรือเยิ้มลำตัวแอ่นเกร็งเล็กน้อยขณะที่ลิ้นสากไล่โลมเลียตั้งแต่ลำคอระหงส์ลงต่ำมาจนถึงยอดถันชูชัน

“อืม..อื้ออ”

มือหนาบดขยี้เต้างามสลับดูดดึงดั่งคนหิวกระหายทั้งไล่ส่งนิ้วมือหนาเขี่ยเล่นอยู่กับเม็ดทับทิมหวานก่อนจะสอดเข้าร่องสวาทเข้าออกเนิบนาบสร้างความรู้สึกวาบหวามให้ร่างบางนั่นแอ่นเกร็งเสียวซ่านแทบคลั่ง

พลั่กก

“อ๊ายย..”

คนตัวโตอาศัยจังหวะร่างบางเคลิบเคลิ้มจับท่อนเอ็นอุ่นบดเบียดเข้าร่องสวาทฉ่ำเยิ้มคราเดียวให้สุดสาวเจ้ากรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บจุกแม้นจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่ความเจ็บก็ไม่เคยลดน้อยลงเมื่อเขาสอดใส่ตัวตนเข้ามาในร่องสวาทอันคับแคบ

“อืมม..”

ใบหน้าคมขบเม้มกัดฟันจนขึ้นสันกรามด้วยตัวตนใหญ่ยาวแทบปริแตกด้วยแรงบีบของช่องทางอันคับแคบเขากดแช่เจ้าแท่งร้อนอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเริ่มขยับเข้าออกด้วยจังหวะนุ่มนวล

“อือ..”

ดวงตากลมโตหลับตาปี๋รู้สึกเจ็บแสบช่วงล่างพอสมควรขณะที่คนตัวโตเริ่มขยับสะโพกมือน้อยของทรายแก้วเริ่มถูกสอดประสานกับฝ่ามือของชายหนุ่มริมฝีปากบางถูกเขาบดจูบเรียกอารมณ์วาบหวามอีกครั้งจึงทำให้เธอพอบรรเทาความเจ็บจุกลงได้บ้าง

สาวเจ้าตาปรือเริ่มหายใจไม่เป็นส่ำขณะที่อีกฝ่ายเริ่มส่งลิ้นร้ายลุกล้ำเข้ามาในโพรงปากนุ่มทั้งเริ่มกระหน่ำซอยสะโพกเปลี่ยนจากจังหวะนุ่มนวลเป็นเร่าร้อน

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status