Share
ตอนที่22 ได้คืบจะเอาศอก
“อ่า..อ้าสส..”
คนตัวโตส่งเสียงคำรามลั่นขณะโหมกระแทกสะโพกแกร่งถี่รัววันนี้เขาจะทำศึกสวาทให้หนำใจจากที่ห่างตุ๊กตายางตัวโปรดไปหลายวัน
“อ้ะ.. อ้ะ.. อื้ออ.. “
ร่างบางนอนหัวสั่นหัวครอนครางเสียงอ่อนเสียงหวานมือเรียวยกจิกปัดป่ายไม่อยู่สุขเพราะในตัวตอนนี้มีแต่ความเสียวซ่านวาบหวามครอบงำ
เมื่อหนำใจกับท่วงท่าพื้นฐานแล้วคนตัวโตก็รวบอุ้มร่างบางให้กอดคอซุกหน้าแนบอกจัดการกระหน่ำซอยสะโพกใส่หญิงสาวด้วยลีลาเร่าร้อนไม่ผ่อนจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันสนั่นห้อง
“อื้อ..อืมม..”
และแล้วหญิงสาวก็ต้องซุกใบหน้ากับอกแกร่งกลั้นเสียงครางหวานอีกเช่นเคยด้วยกลัวจะดังจนคนอื่นที่เฝ้าอยู่นอกบ้านได้ยิน
คนตัวโตกระหน่ำซอยร่างบางพักใหญ่จนเธอเริ่มเกาะเกี่ยวรั้งคอขอเขาไม่ไหวจึงวางเธอลงที่โซฟานุ่มขึ้นคร่อมขย่มร่างบางจนหัวสั่นหัวครอนอีกครั้งบทสวาทวาบหวามของทั้งคู่กินเวลาไปเกือบค่อนแจ้งด้วยชาติเสืออยากชดเชยเวลาที่เขาห่างเธอไปหลายวันคืนนี้เขาจึงกระหน่ำบทรักหนำใจให้หายคิดถึงร่างบางอันพอดีไม้พอดีมือนี้ในคืนเดียว
ช่วงสายของวันต่อมาชาติเสือยังคงนอนขลุกเปลือยเปล่าล่อนจ้อนอดก่ายร่างบางไม่ยอมปล่อยทรายแก้วเริ่มขยับตัวตื่นเพราะแสงอาทิตย์เริ่มส่งผ่านม่านมาแยงสายตา
เธอพลิกตัวขยับเงยมองใบหน้าคมที่มีเส้นผมยาวของเขาประปรายอยู่ที่ใบหน้ามือน้อยยกปัดเส้นผมให้กับเขาก่อนจะจ้องมองคนที่กำลังหลับตาพริ้มด้วยสายตาที่พินิจพิจารณาคิดว่าชาติเสือหากตัดผมเผ้าโกนหนวดโกนเคราให้ดีคงหล่อเหลาไม่แพ้นายแบบนิตยสารแต่ไม่ยักรู้ว่าเขาทำไมต้องปล่อยให้ตัวเองดูโทรมเช่นนี้
“จะจ้องหน้าฉันอีกนานหรือเปล่า”
“เอ่อ!..”
คนตัวโตที่ตื่นนานแล้วแต่ยังคงหลับตาเอ่ยขึ้นมาจนร่างบางในอ้อมกอดสะดุ้งตกใจ
“ว่าไงจะมองอีกนานหรือเปล่า”
แขนแร่งรวบกระชับกอดร่างบางแน่นขึ้น
“คือ...อีกสองวันจะเป็นวันเกิดทราย..ขอไปหาเพื่อนๆได้ไหมคะ”
สิ้นเสียงหญิงสาวทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบดวงตาคมจ้องมองเธอไม่วางจนสาวเจ้าต้องก้มหน้างุดหลบสายตา
“ได้คืบจะเอาศอก...ฉันไม่อนุญาต”
“ทำไมล่ะคะ”
ริมฝีปากบางเผยออู้อี้ออดอ้อน
“ถ้าจะจัดวันเกิดก็พาเพื่อนมาที่นี่”
“ให้พามาได้ใช่ไหมคะ”
คำตอบของชายหนุ่มทำทรายแก้วพอจะยิ้มออกได้บ้างนึกว่าเขาจะใจร้ายกับเธอเสียแล้ว
“อืม..กี่คนล่ะ”
“ประมาณสองสามคนค่ะ”
ชาติเสือพยักหน้าก่อนจะปิดเปลือกตาลงรวบกอดร่างบางนอนต่ออีกพักใหญ่กว่าจะออกจากห้องนอนกันได้ก็ปาไปเกือบเที่ยง
ตกเย็นทรายแก้วดูจะร่าเริงเป็นพิเศษเมื่อชาติเสือพาเธอออกมาห้างสรรพสินค้าเพื่อหาซื้อกรงกับของใช้ลูกสุนัขรอเจ้าลูกหมาน้อยหายดี
“มันตัวผู้ไม่ใช่หรือไงทำไมเลือกสีชมพู”
ชาติเสือเริ่มเอ่ยค้านเมื่อเห็นทรายแก้วหยิบที่นอนสุนัขสีชมพูขึ้นมาหลังจากที่ไปเลือกบ้านสุนัขหลังสีชมพูมาแล้ว
“ก็ทรายชอบนี่คะ...ใช้สีอะไรก็ได้มั้งคะหมามันไม่สนใจหรอก”
“อืม..แล้วแต่เธอเลย”
ชาติเสือรู้สึกขัดตากับสิ่งที่หญิงสาวเลือกให้ลูกสุนัขตัวผู้เพราะเธอดันเลือกของทุกอย่างเป็นสีหวานไปหมดแต่ก็ไม่ได้คิดจะห้ามอะไรเธอนักด้วยวันนี้ตั้งใจแล้วว่าจะตามใจทรายแก้วหนึ่งวัน
“ทราย”
ทรงพลที่เข้ามาทำธุระในห้างนี้พอดีเขาเห็นทรายแก้วได้ก็หมายจะปรี่เข้ามาหาแต่ถูกชาติเสือขวางตรงหน้าเอาไว้ก่อน
“อย่ามายุ่งกับเมียฉันถ้าไม่อยากเจ็บตัว”
ชาติเสือไม่คิดว่าจะบังเอิญเจอคนที่ไม่อยากเจอเมื่อพาทรายแก้วมาข้างนอกสีหน้าของเขาตอนนี้จึงไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรนัก
“ทราย.. พี่รู้ว่าทรายไม่ได้อยากอยู่กับมันถ้าทรายไม่เต็มใจพี่พร้อมช่วยทรายเสมอ”
ทรงพลยังคงไม่ยอมแพ้ที่จะดึงทรายแก้วออกมาจากชีวิตชาติเสือทรายแก้วกลัวว่าทั้งสองหนุ่มจะมีเรื่องกันกลางห้างเชื่อว่าหากทรงพลเอ่ยอะไรอีกคำชาติเสือคงฟิวส์ขาดแน่เธอจึงรีบเดินเข้ามาดึงมือชาติเสือกุมเอาไว้แน่น
“ใครว่าทรายไม่เต็มใจล่ะคะ..ทรายกับพี่เสือขออยู่กันอย่างสงบสุขนะคะพี่พลอย่ามายุ่งกับพวกเราอีกเลยเอาเวลาไปดูแลภรรยาพี่เถอะนะคะถือว่าทรายขอ”
คำพูดของทรายแก้วทำชาติเสืออารมณ์เย็นลงมากก่อนจะยกยิ้มมุมปากเยาะเย้ยทรงพล
“ได้ยินชัดแล้วใช่ไหม”
“ทราย...มันบังคับทรายใช่ไหม”
“ยอมรับความจริงเถอะนะคะพี่พลถึงแม้ทรายจะไม่มีสามีแต่พี่ก็ไม่ควรจะมายุ่งกับทรายเพราะพี่มีลูกมีเมียรออยู่ที่บ้าน..ขอตัวนะคะ”
ว่าจบก็ดึงคนตัวโตหนีออกไปวันนี้คงไม่ใช่ฤกษ์ดีเท่าไรที่เธอจะมาเลือกของให้เจ้าสุนัขตัวกลมนั่น
“จัดการปัญหาได้ดีนี่หวังว่ามันจะไม่มายุ่งกับเธออีกแล้วนะ”
เมื่อกลับมาขึ้นรถได้ชาติเสือก็ชมทรายแก้วเปราะคิดว่าหญิงสาวพูดไปขนาดนี้หากทรงพลมีศักดิ์ศรีพอคงไม่กล้ามายุ่งกับเธออีกแน่
“คงไม่แล้วล่ะค่ะ”
ทรายแก้วเม้มปากพยักหน้าเธอคิดว่าคราแรกที่เขายังหวังว่าจะได้เธอกลับไปเป็นเพราะคิดว่าเธอยังมีใจให้เขาครั้งนี้ทรงพลน่าจะไม่มายุ่งกับเธอจริงๆเพราะเธอเอ่ยปากว่าเลือกชาติเสือขนาดนั้น
“ยังรักมันอยู่หรือเปล่าฉันถามจริงๆ”
มือหนายืนมาดึงหัวทุยซบอก
“คบกันมาเป็นปีสองปีจู่ๆมารู้ว่าเค้าทำคนอื่นท้องแล้วต้องไปรับผิดชอบ.. จะให้เลิกรักเลยก็คงยังเป็นไปไม่ได้แต่ก็ไม่ได้อยากให้เค้าเข้ามาอยู่ในชีวิตแล้วค่ะ”
สาวเจ้าว่าเสียงอ่อนเธอยอมรับโดยไม่ปิดบังว่าตอนนี้ยังตัดใจไม่ได้
“อืม.. รีบตัดใจซะจะได้ไม่เจ็บ”
คำตอบของทรายแก้วทำให้ชาติเสือรู้ว่าเธอยังรักทรงพลอยู่แม้นไม่ชอบใจนักแต่ก็ดีใจที่หญิงสาวคิดจะตัดใจไม่ยอมให้ทรงพลกลับเข้ามาในชีวิตอีก
ก๊อกๆๆ
ช่วงหัวค่ำนักรบถูกชาติเสือเรียกตัวให้เข้ามาพบในห้องทำงานเพราะชาติเสือมีธุระด่วนที่จะคุยด้วย
“เข้ามา”
“คุณเสือมีอะไรเหรอครับ”
“เรื่องที่บริษัททัวร์ฉันคิดว่าให้นายบริหารที่นั่นจะดีกว่าหาคนอื่น..นายทำได้หรือเปล่า”
“ถ้าคุณเสือเห็นว่าเป็นสิ่งที่ดีแล้วผมก็ทำให้ได้ครับ”
“ขอบใจมากนายเป็นมือเป็นไม้แทนฉันได้จริงๆ... พรุ่งนี้เข้าไปเริ่มงานได้เลย”
“ครับ”
ชาติเสือคิดเรื่องนี้มาหลายวันว่าเขาจะหาใครที่ไว้ใจได้เข้าไปบริหารงานที่นั่นแทนสกลคิดไปคิดมาก็มาตกอยู่ที่คนใกล้ตัวแม้นนักรบจะเป็นบอดี้การ์ดฝีมือดีที่สุดจนเขารู้สึกปลอดภัยมากเมื่อเดินทางไปไหนมาไหนด้วยกันแต่ความสามารถเขาก็หลากหลายหากนักรบบริหารงานที่นี่ได้ดีเขาก็คิดว่าจะยกกิจการนี้ให้นักรบไปเลยเพราะเห็นว่านักรบเป็นน้องชายคนหนึ่งไปแล้วด้วยอยู่ด้วยกันมานานรู้ใจกันที่สุด
Related chapter
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่23 ความเมา
ช่วงเที่ยงของวันต่อมาวันนี้น้ำรินนัดเจอเตชินที่คาเฟ่แห่งหนึ่งย่านตัวเมืองของเชียงใหม่เพื่อเตรียมหาซื้อของขวัญเซอร์ไพรซ์วันเกิดของเพื่อนรักอย่างทรายแก้ว“ฉันไม่รู้จะหาของขวัญอะไรให้ทรายมันดีไม่เห็นมันจะชอบอะไรสักอย่างเลย”เตชินบ่นขณะตักก้อนเค้กฝอยทองเข้าปากเพราะไม่รู้เลยจริงๆว่าทรายแก้วชอบอะไรเป็นพิเศษเพราะเห็นว่าเพื่อนเธอไม่เคยซื้อของอะไรใหม่ๆให้กับตัวเองเลยหรือตีตี้ร่างเป็นชายรูปหล่อแต่ใจเป็นหญิงเขาเป็นเพื่อนกับสองสาวตั้งแต่สมัยมัธยมแม้นจะแยกกันเรียนในช่วงมหาลัยแต่ความสนิทก็ไม่เคยลดน้อยลงไปตอนนี้เตชินทำงานเป็นHrบริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพที่มาที่นี่ได้หลายวันก็เพราะใช้วันพักร้อน“ให้อะไรมันก็ชอบทั้งนั้นแหละน่า”น้ำรินในชุดเกาะอกสีดำโชว์เนินอกอิ่มกับกระโปรงยีนส์สั้นจู๋นั่งไขว่ห้างยกแก้วจิบกาแฟก่อนจะปัดป่ายมือไปมาต่อหน้าเตชินเพราะคิดว่าของอะไรที่เพื่อนๆให้ทรายแก้วน่าจะชอบทั้งนั้นไม่อยากให้เตชินคิดอะไรมาก“เจอหน้าฉันจะเฉ่งซะทีมีผัวก็ไม่เคยจะบอกเพื่อน”เตชินบ่นอุกเธอยังคงเคืองใจที่ทรายแก้วมีสามีเป็นตัวเป็นตนจนจดทะเบียนแล้วแต่ไม่ยักจะยอมบอกเขา“มันกะทันหันแหละฉันก็พึ่งรู้เหมือนกัน”น้ำรินที
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่24 จูบแบบนี้
“อืม..หล่อออ..น้าเนี่ยย”ร่างของน้ำรินซุกซบอยู่ที่อกของนักรบเธอเงยหน้ามองคนที่เข้ามาช่วยพยุงด้วยสายตาปรือเยิ้มก่อนจะฉีกยิ้มชื่นชมใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาเสียงงัวเงีย“คุณ..มีสติอยู่หรือเปล่าครับ”นักรบได้กลิ่นแอลกอฮอลจากลมหายใจหญิงสาวหน้าสวยก็พอจะรู้ว่าเธอน่าจะดื่มไปเยอะพอสมควรหากปล่อยให้เธออยู่คนเดียวตรงนี้มีหวังถูกใครหิ้วไปง่ายๆแน่“.. รถ.. พางงงปายยส่งหน่อย”“บ้านคุณอยู่ที่ไหนครับ”นักรบเบือนสายตาหนีคนในอ้อมอกเพราะสายเดี่ยวแหวกอกชิ้นน้อยของเธอแทบจะปิดอะไรไม่มิด“อืม.. ปาย.. ก่อนเดี๋ยวบอก”“ครับๆ”ชายหนุ่มพยุงหญิงสาวมาขึ้นรถของตนก่อนจะขับออกจากผับไปด้วยความเร็วน้ำรินขึ้นรถได้ก็นอนฟุบไม่พูดไม่จาร่างอวบอั๋นขยับเขยื้อนแต่ละทีทำใจชายหนุ่มเต้นไม่เป็นส่ำด้วยชุดที่เธอใส่น้อยชิ้นแถมหุ่นของเธอก็ยั่วยวนผู้ชายเต็มตัวอย่างเขาได้เป็นอย่างดีรถคันหรูแล่นมาจนใกล้ถึงสี่แยกใหญ่นักรบต้องชะลอรถถามหญิงสาวที่เอาแต่นอนแน่นิ่งไม่ยอมบอกทาง“คุณ.. บ้านคุณอยู่ที่ไหนครับ”“บ้าน.!”สาวเจ้าลืมตาตื่นตะโกนจนคนขับที่นั่งข้างๆถึงกับสะดุ้ง“ค..ครับบ้านคุณอยู่ที่ไหน”“หมู่บ้านxxxบ้านเลขที่45/2อำเภอ..บลาๆๆ”“ไหวหรือเปล
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่25 ความสาวของฉัน
“อึก..อ๊ายย.. อย่าฆ่าาากันเลย.. ฮือๆๆ”สาวเจ้าเจ็บปวดดั่งถูกมีดกรีด เธอส่งเสียงร้องระงมเมื่อริมฝีปากถูกปล่อยให้เป็นอิสระ“หา.!.”นักรบก้มลงมองส่วนเชื่อมต่อเพียงแค่เขาขยับตัวตนดึงออกแค่ครึ่งเดียวเลือดหยดน้อยก็หลั่งไหลตามออกมาไม่ขาดสายครั้นจะหยุดการกระทำตอนนี้ก็เป็นไปไม่ได้เขาใช้วิธีกลับไปเล้าโลมหญิงสาวด้วยรสจูบต่อเพื่อผ่อนคลายความเจ็บกดแช่แท่งร้อนคาร่องสวาทพักใหญ่จนเห็นได้ว่าหญิงสาวเริ่มปรับตัวได้จึงค่อยขยับสะโพกแกร่งเนิบนาบเข้าออกเชื่องช้าและเริ่มเร่าร้อนขึ้นในเวลาต่อมาจวบจนค่อนคืนศึกสวาทจึงจบลงได้ช่วงเย็นของวันต่อมา“ฮือๆๆ...”น้ำรินเอาแต่ร้องห่มร้องให้อยู่บนห้องนอนงานการของเธอก็ไม่ได้ไปทำเพราะรู้สึกระบมไปทั้งตัวแถมยังมีไข้อ่อนๆเธอนึกถึงเหตุการณ์เมื่อคืนที่ผ่านมายังไงก็นึกไม่ออกจำได้แค่ตอนเช้าเธอนั้นตื่นมาพร้อมกับผู้ชายที่นอนเปลือยกายกกเธออยู่ที่โซฟาแถมความบริสุทธิ์ของเธอที่เก็บเอาไว้มาจนถึงตอนนี้ก็ถูกชายแปลกหน้านั่นพรากไปด้วยตอนนี้เธอพูดอะไรไม่ออกได้แต่เพียงร้องให้ระบายความเสียใจเท่านั้นบริษัทxxxตอนนี้ได้เวลาเลิกงานของนักรบแต่เขายังนั่งจมอยู่ที่เก้าอี้ทำงานทั้งที่งานทุกอย่างก็เ
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่26 ยั่วยวน
“ผมมีงานต้องเคลียอีกนิด”“เสียดายแย่”น้ำรินเห็นทีต้องสะกิดเตชินหญิงสาวเน้นเขี้ยวเน้นฟันส่ายหัวไม่ให้เตชินทำท่าทีเสียมารยาท“นี่..ผัวเพื่อน!”“ขอตัวนะครับ”ชาติเสือรีบแกะมือเตชินออกก่อนจะหมุนตัวเข้าบ้านไปทันทีเพราะไม่มีอะไรที่น่ากังวลใจสำหรับเขาแล้ว“ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆทรายแก้ว...ทั้งหล่อทั้งล่ำ”เตชินยังไม่วายมองตามหลังชาติเสือตาเยิ้มทรายแก้วก็ได้แต่อมยิ้มเข้าใจดีว่าเพื่อนเธอนานๆทีจะได้ออกมาเปิดหูเปิดตาเพราะทำแต่งาน“ผัวเพื่อนก็ไม่เว้น..โถ่..มานั่งนี่เลย”น้ำรินรีบดึงเตชินลงนั่งเก้าอี้จะได้เลิกฟุ้งซ่านเสียทีหลังจากนั่งคุยกันพักใหญ่เตชินก็นึกขึ้นได้ว่าเตรียมเครื่องดื่มเพิ่มความสนุกมาด้วยเขารีบวิ่งไปที่รถเพื่อหยิบถังไวน์หลังรถมาตั้งกลางโต๊ะอาหารต่อหน้าสองสาวคิดว่าหากคืนนี้จะเมาให้เต็มที่เพราะอยู่ที่บ้านเพื่อนจึงไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น“ฉันเตรียมมา”“วันนี้ฉันไม่ดื่มนะไม่ค่อยจะดี”น้ำรินรีบปฏิเสธเพราะเธอไม่อยากจะเมาอีกแล้วกลัวเหลือเกินกับการที่ทำอะไรน่าอายลงไปแล้วจำอะไรไม่ได้“อ้าว...งั้นคงต้องเป็นแกแล้วล่ะทรายที่ต้องดื่มเป็นเพื่อนฉัน”เตชินบุ้ยปากก่อนจะหันมาจับจ้องทรายแก้ว“ตีตี้..แกก็
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่27 ความรู้สึกที่แปรเปลี่ยน
วันเวลาที่ทรายแก้วใช้ชีวิตอยู่กับชาติเสือเนิ่นนานจวบจนสองเดือนกว่าแล้วทั่งคู่สนิทกันมากโดยที่ชาติเสือไม่รู้ตัวมีเพียงทรายแก้วเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างว่าความรู้สึกของตัวเองแปรเปลี่ยนมากมายขนาดไหนคำพูดคำจาของทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมากขึ้นโดยชาติเสือนั้นเปลี่ยนจากแทนตัวเองว่าฉันเป็นพี่ทุกคำที่พูดจากับทรายแก้วหากไม่ติดว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันตามสัญญาก็เปรียบเสมือนคู่นี้เป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่น่ารักคู่หนึ่งเลยทีเดียวชาติเสือไว้ใจทรายแก้วจนปล่อยให้ไปไหนมาไหนได้แต่ต้องกลับมาตามเวลาที่เขากำหนดชีวิตทรายแก้วในตอนนี้จึงรู้สึกมีอิสระไม่อึดอัดเช่นแต่ก่อนแถมยังมีเจ้าลูกหมาที่เคยช่วยมาอยู่เป็นเพื่อนคลายเหงาเรียกได้ว่าช่วงนี้ทรายแก้วมีรอยยิ้มทุกวันเลยก็ว่าได้พักหลังมานี้เธอค่อนข้างมีความสุขมากเพราะชาติเสือไม่เคยพูดหรือกระทำไม่ดีกับเธอคอยตามใจสารพัดทั้งตัวติดเธอไม่ค่อยห่างความรู้สึกดีที่เธอมีให้เขาจึงมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆวันนี้เสธฐาเข้ามาหาน้องสาวตนในช่วงเช้าเพื่อที่จะมาบอกถึงข่าวดีบางอย่างให้ทรายแก้วได้รับรู้“เป็นยังไงบ้าง” “ทรายเริ่มชินกับที่นี่แล้วค่ะพี่เสธ”“อืม..เห็นแบบนี้พี่ค่อยโล่งใจ
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่28 ยิงผิดคน
โรงพยาบาลทรายแก้วมาถึงโรงพยาบาลพร้อมชาติเสือได้เธอก็เอาแต่ร้องห่มร้องให้ดีที่ตอนนี้นำรินเข้าเวรในโรงพยาบาลจึงคอยปลอบทรายแก้วให้ผ่อนคลายความตึงเครียดได้บ้าง“ฮือๆๆ..”“ไม่เป็นไรแล้วทราย..คุณเสืออยู่ในมือหมอแล้ว”“เค้าจะปลอดภัยใช่ไหม”“อืม..เชื่อฉันเค้าไม่ได้ถูกยิงในจุดสำคัญ..เดี๋ยวฉันมานะต้องไปช่วยหมอแล้ว”“อืม..”น้ำรินคงต้องปล่อยให้ทรายแก้วนั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินไปก่อนเพราะเธอเองต้องไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อไม่นานนักเด็ดเดี่ยวและนักรบก็มาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับตำรวจตอนนี้ทรายแก้วถูกตำรวจพาไปนั่งสอบปากคำพักใหญ่โดยมีเด็ดเดี่ยวดูแลอยู่ไม่ห่างส่วนนักรบก็นั่งคอยฟังความคืบหน้าการรักษาจากหมอในห้องผ่าตัดด้วยสีหน้าที่ตึงเครียดเพราะเป็นห่วงเจ้านายที่รักดั่งพี่ชายคนหนึ่งก็ว่าได้“เฮ้อ.. อดนอนนิดหน่อยทำสำออยไปได้ยัยน้ำริน”น้ำรินเดินออกมาจากห้องผ่าตัดด้วยใบหน้าซีดเซียวนั่งพักลงที่เก้าอี้ตรงหน้าห้องผ่าตัดสูดยาดมเฮือกใหญ่เธอถูกหมอและพยาบาลสั่งให้มาพักเพราะเหมือนจะวูบขณะเป็นลูกมือหมอไม่เข้าใจว่าร่างกายตัวเองตอนนี้ทำไมอ่อนแอเสียจริงทั้งที่วัยของเธอก็ยังไม่เข้าเลขสามอดนอนไม่ถึงคืนถึงกับจะเป็นลมเสีย
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่29 ค่าสินสอด
“บอกพ่อกับแม่คุณหรือยัง”ชายหนุ่มหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้โซฟาตรงข้ามกับน้ำรินก่อนจะเหลือบสายตามองไปยังโซฟาตัวยาวที่มีเรื่องราวของเขาและเธอในคืนนั้น“ยัง”น้ำรินรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้ากำลังคิดอะไรเธอรีบเข้ามานั่งตรงหน้าของเขาก่อนจะรีบตอบไปตามตรงเพราะลำบากใจที่จะคุยกับพ่อและแม่ด้วยกลัวว่าพวกท่านจะผิดหวังที่เธอดันมาท้องก่อนที่จะแต่งงานมีสามี“จะบอกพวกท่านเมื่อไร”“คุณจะมาเจ้ากี้เจ้าการอะไรกับชีวิตฉัน”น้ำรินบ่นเสียงอู้อี้“ก็ลูกผมอยู่ในท้องคุณ..ผมต้องรับผิดชอบ”“เฮ้อ...ฉันไม่กล้าบอกพ่อกับแม่”“ทำไม”“ฉันกลัวพวกท่านเสียใจ...”“อาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้”“แล้วคุณล่ะบอกพ่อแม่คุณหรือยัง”“ผมไม่มี”“หืม”คำตอบของนักรบทำน้ำรินตกใจพอสมควร“ถ้าคุณกลัว..ผมจะคุยกับพ่อแม่คุณเอง”นักรบตัดสินใจแล้วว่าจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่หญิงสาวเองหากเธอไม่กล้าพูดเพราะเขาอยากจะทำให้สิ่งที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ถูกคลี่คลายไปในทางที่ถูกต้อง“ฉันกลัวแม่กับพ่อฉันผิดหวังถ้ารู้ว่าฉันเมาแล้วไปนอนกับคนที่ไม่รู้จักจนท้อง”“ตอนนี้เราก็รู้จักกันแล้วไงผมชื่อนักรบคุณชื่อน้ำริน...เราแค่บอกพวกท่านว่าเราคบกันนานแล้วแค่นี้ก็ได้”“เฮ้อ.
สวาทรักชาติเสือ ตอนที่30 ปวดใจ
ชาติเสือรักษาตัวได้สามสี่วันเขามีแม่และภรรยาคอยดูแลตลอดวันนี้ก็ได้กลับมาที่บ้านเสียที“แม่จะอยู่ดูแลแกที่นี่ต่อไม่ว่าอะไรนะ”สุรีพรแม้นจะไม่เคยได้รับคำพูดดีๆกับลูกชายเมื่อดูแลเขาอยู่ที่โรงพยาบาลแต่เธอก็อยากดูแลชาติเสือต่อจนหายดี“คุณแม่กลับไปเถอะครับผมมีทั้งลูกน้องทั้งทรายแก้วดูแลอยู่แล้ว”“อืม.. ได้.. พรุ่งนี้แม่จะกลับ”สุรีพรรับปากกับชาติเสือด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักบางครั้งเธอก็เหนื่อยเหลือเกินกับลูกชายตัวเองที่แม้นเธอจะมีทีท่าห่วงใยขนาดไหนแต่เขาก็ยังทำเป็นไม่รับรู้ทรายแก้วรับรู้คำที่ชาติเสือพูดจาไม่ค่อยดีใส่สุรีพรตลอดเธอจึงอึดอัดกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่พอสมควรทรายแก้วดูแลชาติเสือจนเขาหลับไปได้ก็ถึงเวลาที่เธอจะมาทำให้เรื่องคาใจมันกระจ่างเสียทีแม้นจะดูเสียมารยาทก็ตาม“ทรายขอเสียมารยาทถามนะคะคุณแม่..พี่เสือกับคุณแม่มีอคติอะไรต่อกันเหรอคะ”“เฮ้อ..เรื่องมันก็นานมาแล้วนะ.. ตอนนั้นตาเสือคบกับผู้หญิงอยู่คนนึง....”คราแรกสุรีพรไม่อยากจะพูดถึงเรื่องเก่าเท่าไรแต่เธอคิดว่าควรจะเล่าให้ภรรยาลูกได้รับรู้เผื่อทรายแก้วจะช่วยทำให้ความสัมพันธ์เธอกับลูกชายดีขึ้นได้บ้าง“อย่างนี้นี่เอง..”ทรายแก้วฟั
Latest chapter
