“ผมมีงานต้องเคลียอีกนิด”
“เสียดายแย่”
น้ำรินเห็นทีต้องสะกิดเตชินหญิงสาวเน้นเขี้ยวเน้นฟันส่ายหัวไม่ให้เตชินทำท่าทีเสียมารยาท
“นี่..ผัวเพื่อน!”
“ขอตัวนะครับ”
ชาติเสือรีบแกะมือเตชินออกก่อนจะหมุนตัวเข้าบ้านไปทันทีเพราะไม่มีอะไรที่น่ากังวลใจสำหรับเขาแล้ว
“ฉันล่ะอิจฉาแกจริงๆทรายแก้ว...ทั้งหล่อทั้งล่ำ”
เตชินยังไม่วายมองตามหลังชาติเสือตาเยิ้มทรายแก้วก็ได้แต่อมยิ้มเข้าใจดีว่าเพื่อนเธอนานๆทีจะได้ออกมาเปิดหูเปิดตาเพราะทำแต่งาน
“ผัวเพื่อนก็ไม่เว้น..โถ่..มานั่งนี่เลย”
น้ำรินรีบดึงเตชินลงนั่งเก้าอี้จะได้เลิกฟุ้งซ่านเสียที
หลังจากนั่งคุยกันพักใหญ่เตชินก็นึกขึ้นได้ว่าเตรียมเครื่องดื่มเพิ่มความสนุกมาด้วยเขารีบวิ่งไปที่รถเพื่อหยิบถังไวน์หลังรถมาตั้งกลางโต๊ะอาหารต่อหน้าสองสาวคิดว่าหากคืนนี้จะเมาให้เต็มที่เพราะอยู่ที่บ้านเพื่อนจึงไม่ต้องกลัวอะไรทั้งนั้น
“ฉันเตรียมมา”
“วันนี้ฉันไม่ดื่มนะไม่ค่อยจะดี”
น้ำรินรีบปฏิเสธเพราะเธอไม่อยากจะเมาอีกแล้วกลัวเหลือเกินกับการที่ทำอะไรน่าอายลงไปแล้วจำอะไรไม่ได้
“อ้าว...งั้นคงต้องเป็นแกแล้วล่ะทรายที่ต้องดื่มเป็นเพื่อนฉัน”
เตชินบุ้ยปากก่อนจะหันมาจับจ้องทรายแก้ว
“ตีตี้..แกก็รู้ว่าฉันคออ่อนไม่ดื่มได้ไหม”
“ไม่ได้..งั้นก็ไม่สนุกน่ะสิ”
“ก็ได้ๆ”
และแล้วไวน์แก้วแรกก็ถูกส่งไปอยู่ตรงหน้าทรายแก้วจนได้
ทรายแก้วกับเตชินดื่มกันพักใหญ่จนไวน์หมดไปสามสี่ขวดคนที่ดื่มมากกว่าเห็นจะเป็นเตชินเพราะทรายแก้วดื่มยังไม่ถึงครึ่งขวดก็คอพับคออ่อนแล้ว
สภาพเตชินในตอนนี้นอนฟุบอยู่กับเก้าอี้ส่วนทรายแก้วก็เหมือนจะละเมออยากจะลุกหนีออกไปจากบ้านลูกเดียวจนน้ำรินต้องรั้งไว้ตลอด
“กลับบ้าน..”
“ก็นี่ไงบ้าน”
“ท่าจะดื่มหนักกันนะครับ”
ชาติเสือเห็นแววว่าทรายแก้วจะไม่ไหวจากห้องทำงานเขาเลยรีบลงมาดูแลเธออีกอย่างตอนนี้ก็ดึกมากแล้วคิดว่าน้ำรินคงอยากจะพาเตชินที่ไม่ได้สติกลับแล้วด้วย
“ทรายคออ่อนน่ะค่ะ...โน่นต่างหากที่ดื่มไปเยอะยังไงฉันขอตัวกลับก่อนนะคะ.”
น้ำรินเห็นชาติเสือลงมาก็ได้ทีขอตัวกลับหากเขามาช้ากว่านี้อาจจะต้องมีตามกันบ้างเพราะเธอจะมานั่งดูแลคนเมาสองคนคงไม่ไหว
“เดี๋ยวผมช่วยครับ”
ชาติเสือรีบช่วยน้ำรินพยุงเตชินมาขึ้นรถก่อนจะรีบกลับมาหาร่างบางที่นั่งฟุบอยู่บนเก้าอี้หน้าก้อนเค้กใหญ่ชาติเสือเดินกลับมานั่งข้างทรายแก้วเขายกมือเขย่าไหล่มนเบาๆปลุกให้คนที่หน้าแดงก่ำด้วยฤทธิ์แอลกอฮอลนั้นลืมตาตื่น
“ทรายแก้ว..”
“พี่เสือ..”
ดวงตากลมโตค่อยๆเปิดเปลือกตาขึ้น
“ขึ้นไปนอนข้างบน”
ฟึ่บบ
ยังไม่ทันที่ชาติเสือจะช่วยพยุงร่างบางให้ลุกเธอก็วาดมือปาดก้อนเค้กมาป้ายที่ริมฝีปากหนาของเขา
“ทราย!”
“ฮ่าๆๆ”
สาวเจ้าหัวเราะร่าชอบใจที่แกล้งชายหนุ่มได้ก่อนจะดูดดึงนิ้วเรียวที่เปื้อนเค้กเนิบนาบจนคนที่จ้องมองเริ่มกลืนน้ำลายอึกใหญ่ด้วยพฤติกรรมหญิงสาวตอนนี้นั้นยั่วยวนอารมณ์เขาเป็นพิเศษ
คนตัวโตยื่นมือหยิบผ้าเช็ดปากก่อนจะรวบอุ้มร่างบางเดินขึ้นไปบนห้องนอนร่างบางถูกวางบนเตียงนุ่มทั้งถูกทาบทับด้วยคนตัวโตขายหนุ่มเริ่มซุกไซร้ลำคอระหงส์ก่อนจะเลื่อนมาที่แก้มนวลนิ่มแดงระเรื่อใบหน้าของเขาผละห่างออกจากใบหน้าหวานด้วยสองมือเรียวที่ยื่นขึ้นมากอบกุมแก้มสาก
“หล่อมากก..”
ริมฝีปากบางขยับส่งเสียงอ่อนมองคนตรงหน้าด้วยแววตาหยาดเยิ้มคำพูดของเธอทำเอาคนมาดนิ่งอย่างชาติเสือฉีกยิ้มกว้างออก
“มันแน่อยู่..แล..”
“ปากสุนัขแล้วก็เผด็จการมากๆด้วย”
ชายหนุ่มดีใจยังไม่เต็มที่ก็ต้องหุบยิ้มส่งเสียงคาดโทษคนตัวเล็ก
“ทรายแก้ว!”
“จะดุอีกใช่ไหมคะ...ทรายรู้หรอก...เลิกดุทรายบ่อยๆได้หรือเปล่าคะทรายไม่ชอบเลย”
ใบหน้าหวานหลับตาพริ้มส่ายหัวไปมา
“เมาแล้วเพ้อเจ้อเก่งนะ”
“อื้ออ..”
คนที่เพ้อต่อว่าถูกกอบกุมริมฝีปากบดจูบจนพูดอะไรไม่ได้อีกไม่นานนักร่างบางระหงส์ก็สั่นครอนด้วยแรงกระแทกจากคนตัวโตเสียงหวานครางระงมสลับเสียงคำรามระบายความเสียว
“อ่ะ.. อ้ะ”
“อืม.. อ่าสส.. “
มือเรียววาดจิกลำแขนแกร่งจนแทบจมเล็บขณะที่ร่างถูกขย่มจนจมเตียงเหงื่อเม็ดเล็กหยดแล้วหยดเล่าไหลหล่นลงมาจากหน้าผากใบหน้าคมลงมาหยดแหมะอยู่ที่เนินอวบอิ่มจนเป็นเงาวาวดึงดูดให้ชายหนุ่มที่กำลังกระสันซ่านไปด้วยไฟสวาทอดที่จะยื่นมือกอบกุมขยำขยี้เล่นเป็นไม่ได้
สะโพกแกร่งอัดกระแทกร่างบางด้วยท่วงท่าอันเร่าร้อนแม้นสาวเจ้าจะทั้งเจ็บทั้งจุกแต่ความวาบหวามที่มีในกายสาวนั้นมากกว่าเธอแอ่นเร่าเมื่อกำลังรู้สึกแตะขอบสวรรค์
“อะ.. อ๊ายยย”
เสียงหวานกรีดร้องหลับตาปี๋ร่างกายบิดเกร็งร่องสวาทขมิบตอดรัดแท่งร้อนของชายหนุ่มแทบปริแตกทำให้เขาต้องกดมือหนาลงที่สะโพกมนชะงักแช่ตัวตนไว้ครู่หนึ่งกัดฟันจนขึ้นสันกรามขณะถูกตอดรัดถี่ระรัว
“อึก..โอ่ว..”
เมื่อรับรู้ได้ว่าร่างบางเริ่มอ่อนลงชายหนุ่มจึงเริ่มสาวสะโพกถี่ระรัวอีกรอบโดยที่ไม่รู้สึกเหน็ดเหนื่อยด้วยถูกใจในทุกส่วนของร่างบางเป็นพิเศษ
“อืม..”
หลังจากที่สะโพกแกร่งกระแทกกระทั้นเธอจนหนำใจแล้วหญิงสาวถูกพลิกให้ขึ่นคร่อมอยู่ด้านบน
“เธอต้องหัดบริการฉันบ้างแล้ว”
“ท..ทำยังไง”
ทรายแก้วนั่งทับแท่งร้อนจนมิดเธอมีท่าทีเงอะงะด้วยไม่เคยอยู่ด้านบนมาก่อน
“เดี๋ยวฉันสอน”
มือหนาเกาะสะโพกมนหนึบก่อนจะเริ่มดึงมันเข้าออกช้าๆไม่นานนักเธอก็เริ่มที่จะเรียนรู้และทำมันได้เอง
“อืมม..”
ร่างเล็กแอ่นเล็กน้อยขณะวนสะโพกมนขยี้แท่งร้อนด้วยจังหวะเนิบนาบ
“อย่างนั้น.. อึก..อืม”
แม้นพึ่งจะเรียนรู้ครั้งแรกแต่ลีลาเย้ายวนเนิบนาบของทรายแก้วทำชาติเสือกลืนน้ำลายหลายอึกเสียวจนกัดฟันกรอด
“อ้ะ.. อืม.. อ๊า”
คนตัวเล็กขึ้นคร่อมอยู่ด้านบนพักใหญ่จากบดสะโพกเป็นจังหวะเนิบนาบตอนนี้เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นเร่าร้อนมือไม้ยกปัดป่ายจิกลำคอตัวเองก่อนจะเลื่อนมาถึงเต้างามที่กำลังกระเพื่อมฤทธิ์แอลกอฮอลทำให้หญิงสาวไม่เหลือความอายเธอขย่มคนตัวโตถี่ขึ้นเสียงหวานร้องครางไม่หยุดด้วยกำลังจะถึงขอบสวรรค์อีกรอบ
“ท.. ทรายแก้ว..”
ชาติเสือต้องยกจับสะโพกมนให้หยุดขยี้ก่อนจะรวบพลิกร่างบางให้นอนใต้ร่างเช่นเดิมหากเธอยังขย่มเขาต่อคงได้เสร็จสมในเวลานี้แน่ซึ่งมันเป็นสิ่งที่เขายังไม่อยากให้เกิด
“อ.. อ๊ายย..”
สะโพกแกร่งรัวกระแทกจนร่างกายสาวบิดเร่ากรีดร้องเสียงหวานอีกรอบหลังจากนั้นคนตัวโตก็พลิกให้หญิงสาวนอนคว่ำรัวกระหน่ำบั้นท้ายเธออีกพักใหญ่ไม่นานนักธารรักสีขาวขุ่นก็พุ่งทะยานเต็มร่องสวาทจนไหลทะลักออกมาปากทางเข้าบทสวาทเร่าร้อนยามค่ำคืนจึงจบลงได้
วันเวลาที่ทรายแก้วใช้ชีวิตอยู่กับชาติเสือเนิ่นนานจวบจนสองเดือนกว่าแล้วทั่งคู่สนิทกันมากโดยที่ชาติเสือไม่รู้ตัวมีเพียงทรายแก้วเท่านั้นที่รู้ทุกอย่างว่าความรู้สึกของตัวเองแปรเปลี่ยนมากมายขนาดไหนคำพูดคำจาของทั้งคู่ดูสนิทสนมกันมากขึ้นโดยชาติเสือนั้นเปลี่ยนจากแทนตัวเองว่าฉันเป็นพี่ทุกคำที่พูดจากับทรายแก้วหากไม่ติดว่าทั้งคู่อยู่ด้วยกันตามสัญญาก็เปรียบเสมือนคู่นี้เป็นคู่รักข้าวใหม่ปลามันที่น่ารักคู่หนึ่งเลยทีเดียวชาติเสือไว้ใจทรายแก้วจนปล่อยให้ไปไหนมาไหนได้แต่ต้องกลับมาตามเวลาที่เขากำหนดชีวิตทรายแก้วในตอนนี้จึงรู้สึกมีอิสระไม่อึดอัดเช่นแต่ก่อนแถมยังมีเจ้าลูกหมาที่เคยช่วยมาอยู่เป็นเพื่อนคลายเหงาเรียกได้ว่าช่วงนี้ทรายแก้วมีรอยยิ้มทุกวันเลยก็ว่าได้พักหลังมานี้เธอค่อนข้างมีความสุขมากเพราะชาติเสือไม่เคยพูดหรือกระทำไม่ดีกับเธอคอยตามใจสารพัดทั้งตัวติดเธอไม่ค่อยห่างความรู้สึกดีที่เธอมีให้เขาจึงมากเพิ่มขึ้นเรื่อยๆวันนี้เสธฐาเข้ามาหาน้องสาวตนในช่วงเช้าเพื่อที่จะมาบอกถึงข่าวดีบางอย่างให้ทรายแก้วได้รับรู้“เป็นยังไงบ้าง” “ทรายเริ่มชินกับที่นี่แล้วค่ะพี่เสธ”“อืม..เห็นแบบนี้พี่ค่อยโล่งใจ
โรงพยาบาลทรายแก้วมาถึงโรงพยาบาลพร้อมชาติเสือได้เธอก็เอาแต่ร้องห่มร้องให้ดีที่ตอนนี้นำรินเข้าเวรในโรงพยาบาลจึงคอยปลอบทรายแก้วให้ผ่อนคลายความตึงเครียดได้บ้าง“ฮือๆๆ..”“ไม่เป็นไรแล้วทราย..คุณเสืออยู่ในมือหมอแล้ว”“เค้าจะปลอดภัยใช่ไหม”“อืม..เชื่อฉันเค้าไม่ได้ถูกยิงในจุดสำคัญ..เดี๋ยวฉันมานะต้องไปช่วยหมอแล้ว”“อืม..”น้ำรินคงต้องปล่อยให้ทรายแก้วนั่งอยู่ที่หน้าห้องฉุกเฉินไปก่อนเพราะเธอเองต้องไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อไม่นานนักเด็ดเดี่ยวและนักรบก็มาถึงโรงพยาบาลพร้อมกับตำรวจตอนนี้ทรายแก้วถูกตำรวจพาไปนั่งสอบปากคำพักใหญ่โดยมีเด็ดเดี่ยวดูแลอยู่ไม่ห่างส่วนนักรบก็นั่งคอยฟังความคืบหน้าการรักษาจากหมอในห้องผ่าตัดด้วยสีหน้าที่ตึงเครียดเพราะเป็นห่วงเจ้านายที่รักดั่งพี่ชายคนหนึ่งก็ว่าได้“เฮ้อ.. อดนอนนิดหน่อยทำสำออยไปได้ยัยน้ำริน”น้ำรินเดินออกมาจากห้องผ่าตัดด้วยใบหน้าซีดเซียวนั่งพักลงที่เก้าอี้ตรงหน้าห้องผ่าตัดสูดยาดมเฮือกใหญ่เธอถูกหมอและพยาบาลสั่งให้มาพักเพราะเหมือนจะวูบขณะเป็นลูกมือหมอไม่เข้าใจว่าร่างกายตัวเองตอนนี้ทำไมอ่อนแอเสียจริงทั้งที่วัยของเธอก็ยังไม่เข้าเลขสามอดนอนไม่ถึงคืนถึงกับจะเป็นลมเสีย
“บอกพ่อกับแม่คุณหรือยัง”ชายหนุ่มหย่อนก้นนั่งลงเก้าอี้โซฟาตรงข้ามกับน้ำรินก่อนจะเหลือบสายตามองไปยังโซฟาตัวยาวที่มีเรื่องราวของเขาและเธอในคืนนั้น“ยัง”น้ำรินรู้ว่าชายหนุ่มตรงหน้ากำลังคิดอะไรเธอรีบเข้ามานั่งตรงหน้าของเขาก่อนจะรีบตอบไปตามตรงเพราะลำบากใจที่จะคุยกับพ่อและแม่ด้วยกลัวว่าพวกท่านจะผิดหวังที่เธอดันมาท้องก่อนที่จะแต่งงานมีสามี“จะบอกพวกท่านเมื่อไร”“คุณจะมาเจ้ากี้เจ้าการอะไรกับชีวิตฉัน”น้ำรินบ่นเสียงอู้อี้“ก็ลูกผมอยู่ในท้องคุณ..ผมต้องรับผิดชอบ”“เฮ้อ...ฉันไม่กล้าบอกพ่อกับแม่”“ทำไม”“ฉันกลัวพวกท่านเสียใจ...”“อาจจะไม่เป็นอย่างที่คุณคิดก็ได้”“แล้วคุณล่ะบอกพ่อแม่คุณหรือยัง”“ผมไม่มี”“หืม”คำตอบของนักรบทำน้ำรินตกใจพอสมควร“ถ้าคุณกลัว..ผมจะคุยกับพ่อแม่คุณเอง”นักรบตัดสินใจแล้วว่าจะเข้าไปคุยกับพ่อแม่หญิงสาวเองหากเธอไม่กล้าพูดเพราะเขาอยากจะทำให้สิ่งที่เป็นปัญหาอยู่ตอนนี้ถูกคลี่คลายไปในทางที่ถูกต้อง“ฉันกลัวแม่กับพ่อฉันผิดหวังถ้ารู้ว่าฉันเมาแล้วไปนอนกับคนที่ไม่รู้จักจนท้อง”“ตอนนี้เราก็รู้จักกันแล้วไงผมชื่อนักรบคุณชื่อน้ำริน...เราแค่บอกพวกท่านว่าเราคบกันนานแล้วแค่นี้ก็ได้”“เฮ้อ.
ชาติเสือรักษาตัวได้สามสี่วันเขามีแม่และภรรยาคอยดูแลตลอดวันนี้ก็ได้กลับมาที่บ้านเสียที“แม่จะอยู่ดูแลแกที่นี่ต่อไม่ว่าอะไรนะ”สุรีพรแม้นจะไม่เคยได้รับคำพูดดีๆกับลูกชายเมื่อดูแลเขาอยู่ที่โรงพยาบาลแต่เธอก็อยากดูแลชาติเสือต่อจนหายดี“คุณแม่กลับไปเถอะครับผมมีทั้งลูกน้องทั้งทรายแก้วดูแลอยู่แล้ว”“อืม.. ได้.. พรุ่งนี้แม่จะกลับ”สุรีพรรับปากกับชาติเสือด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนักบางครั้งเธอก็เหนื่อยเหลือเกินกับลูกชายตัวเองที่แม้นเธอจะมีทีท่าห่วงใยขนาดไหนแต่เขาก็ยังทำเป็นไม่รับรู้ทรายแก้วรับรู้คำที่ชาติเสือพูดจาไม่ค่อยดีใส่สุรีพรตลอดเธอจึงอึดอัดกับความสัมพันธ์ของทั้งคู่พอสมควรทรายแก้วดูแลชาติเสือจนเขาหลับไปได้ก็ถึงเวลาที่เธอจะมาทำให้เรื่องคาใจมันกระจ่างเสียทีแม้นจะดูเสียมารยาทก็ตาม“ทรายขอเสียมารยาทถามนะคะคุณแม่..พี่เสือกับคุณแม่มีอคติอะไรต่อกันเหรอคะ”“เฮ้อ..เรื่องมันก็นานมาแล้วนะ.. ตอนนั้นตาเสือคบกับผู้หญิงอยู่คนนึง....”คราแรกสุรีพรไม่อยากจะพูดถึงเรื่องเก่าเท่าไรแต่เธอคิดว่าควรจะเล่าให้ภรรยาลูกได้รับรู้เผื่อทรายแก้วจะช่วยทำให้ความสัมพันธ์เธอกับลูกชายดีขึ้นได้บ้าง“อย่างนี้นี่เอง..”ทรายแก้วฟั
“คุณมาที่นี่ได้ไง”พลันสายตาชายหนุ่มยังไม่ทันตวัดมองไปที่ทรายแก้วผู้หญิงที่นั่งข้างภรรยาเจ้านายก็เป็นจุดดึงดูดความสนใจของเขาเสียก่อนในตอนนี้ทั้งน้ำรินและนักรบต่างก็มีท่าทีตกใจไปตามๆกัน“ฉันมาหาเพื่อนฉันแล้วคุณมาได้ไง”“ที่นี่บ้านเจ้านายผม...แล้วผมก็พักบ้านใกล้ๆนี้”“โลกกลมจังเลยนะคะ”ทรายแก้วไม่ต้องถามให้แน่ใจก็รู้แล้วว่าพ่อของลูกเพื่อนเธอเป็นใครเวลาพ้นผ่านไปร่วมอาทิตย์ตอนนี้ก็ถึงวันงานแต่งของนักรบและน้ำรินงานแต่งของทั้งสองจัดขึ้นที่บ้านของน้ำรินไม่ได้มีพิธีรีตรองอะไรมากมายมีเพียงบอกกล่าวให้เพื่อนๆและญาติที่สนิทได้รับรู้มีการวางสินสอดและจดทะเบียนสมรสเท่านั้นหลังเสร็จสิ้นพิธีบ่าวสาวก็สังสรรค์กับเพื่อนฝูงตามประสา“พี่ไม่นึกว่าจะเห็นภาพรบมีครอบครัวเลย”ชาติเสือยืนมองนักรบยืนคู่กับน้ำรินขณะแจกของชำร่วยให้คนที่มาในงานเขาปลื้มใจดั่งเห็นน้องชายคนหนึ่งเป็นฝั่งเป็นฝาแม้จะกะทันหันก็ตาม“ทรายก็ไม่คิดว่ารินจะแต่งงานมีลูกก่อนเพื่อนเหมือนกันค่ะ..”ทรายแก้วยิ้มร่าคิดมาเสมอว่าคนอย่างน้ำรินคงจะหาแฟนยากเพราะเป็นคนที่ค่อนข้างเลือกเยอะแล้วคนที่อยู่กับเพื่อนเธอได้ต้องเป็นคนที่ใจเย็นมากจริงๆเธอเห็นว่านี่แ
“แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นไม่ใช่ความผิดคุณแม่ทั้งหมดนะคะท่านแค่หวังดีกับพี่เสือ..แล้วท่านก็ไม่ได้อยากให้เกิดเรื่องร้าย”“อย่าพูดเรื่องนี้กับพี่อีก”จบคำพูดของทรายแก้วชาติเสือก็ลุกขึ้นพรวดเอ่ยกับร่างบางเสียงแข็งด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์“เพราะพี่เสือยังรักคุณอรอยู่ใช่ไหมล่ะคะ”สาวเจ้ามองร่างสูงเดินเข้าบ้านผ่านม่านน้ำตาริมฝีปากบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นเครือผสมความน้อยเนื้อต่ำใจอยากจะถามคำถามนี้กับเขาตั้งแต่เมื่อครู่แต่ใจก็ไม่กล้าเพราะกลัวคำตอบมันจะย้อนกลับมาทำร้ายจิตใจตัวเองตั้งแต่เมื่อคืนจนถึงเช้าทรายแก้วไม่กล้าที่จะมองหน้าชาติเสือเท่าไรนักเพราะไม่รู้ว่าเขานั้นหายโกรธเธอหรือยังจวบจนได้เวลาอาหารเช้าเธอจึงยอมเดินมาตามชายหนุ่มที่เดินเล่นอยู่ริมชายหาดให้กลับไปที่บ้านพักเพื่อทานอาหารเช้า“พนักงานเอาอาหารเช้ามาเสริฟแล้วนะคะ”ชาติเสือดึงแขนเรียวของทรายแก้วรวบตัวเธอเข้ามากอดด้วยไม่อยากให้เธอและเขาต้องตกอยู่ในบรรยากาศที่อึมครึมขณะที่เที่ยวพักผ่อนกัน“โกรธพี่เรื่องเมื่อคืนเหรอ”หญิงสาวส่ายหัวซุกใบหน้าหวานซบกับอกแกร่ง“พี่แค่ไม่ชอบให้เธอพูดเรื่องนั้น..ขอได้หรือเปล่าอย่าพูดถึงมันอีก”“ก็ได้ค่ะ”ทรายแก้วเงียบไ
“อินเข้าใจแล้วล่ะค่ะ...แต่เอ..พี่ชายอินไม่มีใจให้คุณทรายจริงหรือเปล่าน้า”อินทิราหยอกชาติเสือด้วยรอยยิ้มอ่อนเพราะรู้ว่าคนอย่างชาติเสือหากไม่สนใจผู้หญิงคนไหนจริงๆคงไม่อยากให้อยู่ใกล้ตัว“อย่าแซวพี่สิ”ริมฝีปากหนาเริ่มคลี่ยิ้มเขินก่อนจะส่ายหัวแค่นี้อินทิราก็ดูออกแล้วว่าชาติเสือนั้นคิดอย่างไรกับทรายแก้วคงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เป็นของเล่นชั่วครั้งชั่วคราวเป็นแน่แม้ชายหนุ่มจะทำทีปฏิเสธก็ตาม“น้ำผลไม้อินได้หรือยังคะคุณทราย”หลังลงมาจากชั้นบนพักใหญ่ทรายแก้วก็ตัดสินใจจะนำน้ำผลไม้ไปเสริฟให้กับอินทิราอีกครั้งแต่เธอดันลงมาก่อน“เอ่อ.. ได้พอดีค่ะช้าหน่อยนะคะ”“ขอบคุณค่ะ..”อินทิรายกแก้วน้ำผลม้ขึ้นดื่มเรียบร้อยแล้วจึงค่อๆหย่อนก้นลงนั่งที่โซฟาและล้วงกรอบรูปในกระเป๋าผ้ายื่นให้ทรายแก้วขณะที่เธอกำลังจะนั่งลงตรงข้าม“อ่อ..นี่รูปพี่อรอินลืมให้พี่เสือฝากคุณทรายด้วยนะคะ”“ค่ะ..”กรอบรูปโชว์ใบหน้าของอินทุอรหรายังไม่ทันที่จะถึงมือของทรายแก้วดีมันก็ล่วงหล่นลงพื้นเสียก่อนเพล้งง“พี่อร”อินทิรามีท่าทีตกใจจนร้องสุดเสียงทำให้ชาติเสือที่ได้ยินรีบวิ่งลงมาชั้นล่างด้วยความรวดเร็ว“ฉันขอโทษค่ะ”ทรายแก้วรีบก้มลงเก็บเศษก
ฟึ่บบบ.. ปึกกเมื่อรถตู้คันหรูแล่นออกมาจากบ้านหลังเล็กไม่นานนักก็ขับเข้ามาที่บ้านพักริมน้ำตกหลังใหญ่ติดริมถนนร่างบางที่ถูกมัดมือมัดปากถูกลากขึ้นมาโยนลงบนเตียงอย่างไร้ความนุ่มนวลทั้งถูกคนตัวโตคร่อมตรึงร่างเอาไว้ไม่ให้ดิ้นหนีไปไหน“กล้าดียังไงทรยศฉันฮะ!”เสียงทุ้มใหญ่ตวาดด้วยความโกรธก่อนจะดึงผ้าปิดปากของหญิงสาวออกเขาเชื่อใจหญิงสาวจนปล่อยให้เธอไปไหนมาไหนเองได้แต่เธอก็ดันมาทรยศความไว้ใจของเขาจนหมดสิ้น“ปล่อยทรายไปซะทีเถอะนะคะปล่อยให้ทรายมีชีวิตอิสระของทรายซะที”ทรายแก้วขอร้องด้วยเสียงสะอื้นน้ำตาแห่งความอึดอัดหัวใจหลั่งไหลมาไม่ขาดสาย“ไม่..เธอคือของของฉันถ้าฉันไม่อนุญาตให้ไปเธอก็ไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น”ร่างใหญ่ลุกขึ้นลงจากเตียงดึงขาเรียวของหญิงสาวเอาไว้ก่อนจะล่ามกับโซ่ใหญ่ขังเธอเอาไว้ให้หนีเขาไปไหนไม่ได้อีก“คิดจะหนีฉันก็ต้องเจอแบบนี้”“ทรายไม่ใช่สัตว์เลี้ยงอย่าทำแบบนี้..ฮือๆๆ”ใบหน้าหวานแปดเปื้อนไปด้วยน้ำตาเมื่อถูกคนที่ตนรักกระทำเยี่ยงเธอไม่ใช่คนแคว้กก.. “อื้อ...”เสื้อผ้าของทรายแก้วถูกฉีกทิ้งเป็นเสี่ยงๆด้วยน้ำมือของชาติเสือตอนนี้เขาดูดุร้ายกว่าทุกครั้งที่ทรายแก้วเคยพบจนเธอรู้สึกกลัวอารมณ์