“มีสักอย่างมั้ยที่จะบอกว่าไม่น่ากินเนี่ยยยย”
ชายหนุ่มเห็นอาการของหญิงสาวก็อดแซวไม่ได้เขาสังเกตุเธอแล้วว่าเมื่อหญิงสาวเห็นอาหารทไรจะต้องตาลุกวาวทันทีเห็นตัวเล็กๆแค่นี้กินโคตรเก่ง
“ถ้าเป็นฝีมือของพี่เพลิงก็น่ากินทุกอย่างแหละค่ะ...ฝันไม่เกรงใจละน้า”
ชายหนุ่มถึงกับต้องยิ้มแล้วส่ายหัวให้กับหญิงสาวเขาไม่รู้ว่าเธอพูดจริงหรือป่าวว่าอาหารฝีมือของเขามันอร่อยสำหรับเธอทุกอย่างแต่มันก็ทำให้เขารู้สึกดีกับคำพูดของเธออยู่ไม่น้อย
“นี่เริ่มมืดแล้ว....เดี๋ยวฝันขอตัวกลับก่อนนะคะพี่เพลิง”
หลังจากที่หญิงสาวกินอาหารเสร็จก็เห็นว่ามันเริ่มที่จะไม่เหลือแสงของพระอาทิตย์แล้วเธอจึงขอตัวกลับก่อน
“เอ่อ...จะกลับแล้วหรอ..น...นอนที่นี่ก็ได้นะฝันเกิดฝันเป็นอะไรขึ้นมาแล้วอยู่คนเดียวใครจะช่วย”
ชายหนุ่มรู้สึกใจแป้วแปลกๆเมื่อได้ยินว่าหญิงสาวเตรียมตัวจะกลับแล้วเขาจึงขอให้เธออยู่ที่นี่เพราะเขายังเห็นอาการเธอไม่ดียู่เลยแถมเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียวอีกต่างหากเขารู้สึกเป็นห่วงเธอและอีกใจนึงมันก็บอกว่าอยากให้เธออยู่ที่นี่ต่อ
“เอ๋!!!.....เอ่อ...แล้วพี่เพลิงรู้ได้ไงคะว่าฝันอยู่คนเดียว”
หญิงสาวแปลกใจอยู่ไม่น้อยเธอเองยังไม่ได้บอกเขาด้วยซ้ำว่าเธออยู่ที่บ้านหลังนั้นคนเดียว
“อ..อ๋อ..ก็...ก็พี่รู้มาจากพ่อเลี้ยงเจ้าของไร่น่ะเห็นเขาหาคนมาดูแลบ้านที่ฝันอยู่พี่ก็เลยรู้ว่าบ้านหลังนั้นมีแค่ฝันอยู่คนเดียว”
กว่าชายหนุ่มจะแถไปได้เขาถึงกับเหงื่อตกลืมไปว่าเธอเองยังไม่ได้บอกเขาเรื่องนี้นี่นา
“อ๋อ..ค่ะ..แล้ววววพี่เพลิงให้ฝันอยู่ที่นี่ทำไมคะหรือว่าคิดถึงฝันแล้วไม่อยากให้ฝันกลับไปเป็นแบบนั้นหรือป่าวคะ”
หญิงสาวแสร้งถามชายหนุ่มที่ไม่ยอมหันมาสบตาเธอเธอเองก็ไม่เข้าใจเขาเหมือนกันว่าจะให้เธออยู่ที่นี่ทำไมทั้งที่วันนั้นเห็นอยากไล่เธอไปไกลๆจะตายไป
“ก็บอกว่าเป็นห่วงไงเป็นผู้หญิงอยู่บ้านนั้นคนเดียวมันอันตราย”
ชายหนุ่มถึงกับออกอาการเลิ่กลั่กที่หญิงสาวพูดแบบนั้นออกมาเขาจึงต้องแถให้เหตุผลกับเธอว่าเห็นเธออยู่บ้านนั้นคนเดียวมันอันตรายเขาก็แค่เป็นห่วงความปลอดภัยของเธอก็เท่านั้น
“อืมงั้นฝันอยู่ที่นี่ก็ได้...วันนี้ฝันขอยึดเตียงพี่เพลิงอีกคืนนะคะ”
เมื่อชายหนุ่มยืนยันว่าแค่รู้สึกเป็นห่วงความปลอดภัยของเธอเท่านั้นเธอจึงถึงกับเบ้ปากมองมาทางเขาอย่างเจ้าเล่ห์พร้อมบอกกับเขาว่าคืนนี้เตียงนอนนั้นมันจะถูกเธอยึดอีกคืนแล้วเขาก็ต้องนอนเฝ้าที่หน้าห้องของเธอเหมือนเดิม
“พี่เพลิงคะในห้อง...ฝันขอเปิดม่านทุกด้านเลยได้มั้ยคะพอดีฝันเห็นมันเปิดอยู่แค่ด้านเดียวอีกอย่างวันนี้ก็น่าจะบรรยากาศดีฝันอยากเห็นว่าดาวบนท้องฟ้าจะสวยขนาดไหน”
หญิงสาวเห็นว่าสภาพอากาศวันนี้น่าจะดีเพราะเห็นจากแสงที่ส่องมาจากท้องฟ้าคืนนี้น่าจะเป็นคืนเดือนหงายแน่ๆเธอจึงขออนุญาติชายหนุ่มเปิดม่านในห้องนอนดูเพราะเธอคิดว่าถ้ามองดูดาวจากในห้องของเขามุมนี้น่าจะดูสวยมากๆเลยทีเดียวเธออยากดูดาวในบรรยากาศแบบนี้มานานแล้ว
“ได้สิ...อยากดูขนาดนั้นเลย”
ชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวอยากจะชื่นชมบรรยากาศยามค่ำคืนนักเขาจึงเดินเข้าไปในห้องและเดินไปเปิดม่านให้หมดทุกด้านเพื่อที่หญิงสาวจะได้นอนดูดาวสมใจ
“ว้าวว......สวยกว่าที่คิดอีกแฮะ”
ตอนนี้หญิงสาวกระโดดโลดเต้นไปรอบห้องไม่ว่าเธอจะมองมุมไหนบนท้องฟ้าก็สวยไปหมดทุกมุมสวยจนเธออยากจะหยุดเวลานี้เอาไว้กับเธอจริงๆเลย
“หึ...ฝันค่อยๆเดินก็ได้จะวิ่งทำไปทำอย่างกับไม่เคยนอนดูดาว....มานี่เดี๋ยวพี่พาไปดูมุมที่สวยกว่านี้”
ชายหนุ่มเห็นอาการของหญิงสาวที่ดูจะตื่นเต้นมากจนมากเป็นพิเศษเขาก็อดที่จะสงสัยไม่ได้ว่าหญิงสาวไม่เคยดูดาวเลยหรือไงถึงได้ดูจะตื่นเต้นกับดวงดาวบนฟ้าขนาดนี้เขาเองรู้สึกเฉยๆเพราะเห็นท้องฟ้าแสนสวยแบบนี้มาตั้งแต่เด็กๆแล้ว
ชายหนุ่มเดินจูงมือหญิงสาวแล้วเปิดประตูที่อยู่ในห้องนอนของเขาพาฝันเองก็พึ่งจะสังเกตุว่ามันมีประตูบานนี้อยู่เหมือนกันเมื่อประตูเปิดออกมุมนี้เป็นอีกหนึ่งมุมที่เมื่อหญิงสาวเห็นแล้วแทบอยากจะร้องกรี๊ดออกมาดังๆเพราะเป็นมุมที่นอนดูดาวได้ทุกองศาเลยทีเดียวเพราะเป็นกระจกใสทั้งหมดแม้กระทั่งหลังคาเธอเองไม่เคยเดินมาที่หลังบ้านของเขาด้วยสิเลยไม่เคยเห็นห้องกระจกใสที่ออกแบบมาเพื่อนอนชมท้องฟ้าและดวงดาวโดยเฉพาะ
“มานอนดูตรงนี้สิ”
ชายหนุ่มเรียกหญิงสาวให้มานอนลงที่เก้าอี้นอนแสนนุ่มข้างๆเขา
“ฝันอิจฉาพี่เพลิงจังเลยค่ะที่ได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติแถมอยู่ที่ที่มีอากาศดีๆอีกด้วย..ฝันชักชอบที่นี่มากๆแล้วสิฝันขอมาบ่อยๆได้มั้ยคะ”
หญิงสาวมองท้องฟ้าดวงตาเป็นประกายตอนนี้เธอรู้สึกอิจฉาชีวิตชายหนุ่มจริงๆ
“ได้สิ...แต่ต้องบอกกันก่อนนะไม่ใช่เอะอะจะมาแบบวันนี้”
“ก็ฝันติดต่อพี่เพลิงไม่ได้นี่คะ”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ทำเอาหญิงสาวนึกขึ้นได้พอดีว่าที่เธอมาวันนี้เพื่อจุดประสงค์นี้นี่นาเธอมาเพื่อต้องการอยากที่จะรู้ว่าทำไมถึงติดต่อเขาไม่ได้
“ก็มือถือพี่หล่นหายพี่พึ่งจะไปเปลี่ยนเครื่องกับซิมใหม่ได้มาวันนี้นี่เอง”
“อ้าววว..หรอคะฝันก็นึกว่าพี่เพลิงรำคาญฝันเลยบล็อคเบอติดต่อไปแล้วซะอีก”
“คิดได้เนอะ.ยัยเด็กบ๊องเอ้ยย..”
ชายหนุ่มถึงกับต้องเขกหัวหญิงสาวเบาๆไปหนึ่งทีที่เธอช่างมโนเก่งเหลือเกิน
“เรียกฝันเด็กบ๊องอีกแล้วนะคะ...ถ้าเป็นคนอื่นฝันไม่ยอมจริงๆด้วยฝันยอมให้พี่เพลิงเรียกคนเดียวจริงๆเลยนะเนี่ยยยย”
หญิงสาวตีเนียนพูดไปด้วยมือก็ลากเก้าอี้นอนมาใกล้ๆกับเก้าอี้ที่ชายหนุ่มนอนอยู่พร้อมนอนลงแล้วเอาหัวไปนอนซบกล้ามที่เป็นมัดๆของเขาแล้วเกาะไว้ไม่ยอมปล่อยตีเนียนนอนกอดแขนของเขามองดาวอยู่แบบนั้น
คราแรกชายหนุ่มก็ตกใจอยู่เหมือนกันเมื่ออยู่ดีๆหญิงสาวก็รั้งแขนของเขาไปซบแต่ตอนนี้เขากลับรู้สึกดีกับสิ่งที่เธอทำเขาเลยปล่อยเลยตามเลยชายหนุ่มนอนฟังเสียงเจื้อยแจ้วที่หญิงสาวขุดเรื่องมาพูดกับเขาอยู่เรื่อยๆโดยที่ไม่ได้รู้สึกรำคาญเลยสักนิด
“พี่เพลิงรู้มั้ยคะว่าฝันอยากนอนดูดาวแบบนี้มาตั้งนานแล้วแต่ฝันก็ไม่ค่อยจะได้มีโอกาสมาที่แบบนี้บ่อยนักหรอกค่ะ”“ทำไมหรอ”ชายหนุ่มนึกแปลกใจหญิงสาวที่ดูออกจะเป็นคุณหนูไม่ใช่ว่าอยากไปไหนก็จะได้ไปไม่ใช่หรอ“ก็ตั้งแต่จำความได้ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ก็ว่างไม่ค่อยจะตรงกันเวลาที่ออกมาเที่ยวกันก็จะน้อยและต้องรีบไปรีบกลับอีกด้วยค่ะส่วนมากที่ได้เที่ยวก็จะเป็นคุณพ่อพาไปครั้งคุณแม่พาไปครั้งมากกว่าจนกระทั่ง....แม่ฝันเสียขวัญก็ไม่ค่อยได้ไปไหนอีกเลยเพราะคุณพ่อเองก็ไม่ค่อยอนุญาติให้ฝันไปไหนตามลำพังถ้าไม่มีคุณพ่อไปด้วยแถมคุณพ่อก็ไม่ค่อยว่างพาฝันไปเที่ยวสักเท่าไรค่ะมีครั้งนี้ที่ฝันออกมาอยู่ข้างนอกได้นานก็เพราะว่าฝันมากับยัยเพลงไม่งั้นคุณพ่อไม่ปล่อยให้มาแน่ๆค่ะ”“อืมมมงั้นหรอเอาแบบนี้มั้ยถ้าฝันไม่ค่อยได้เจอบรรยากาศแบบนี้เท่าไรงั้นเดี๋ยวตั้งแต่พรุ่งนี้พี่พาเที่ยวสักสามวันเลยดีมั้ย”“จริงหรอคะ...อ้าวแล้วพี่เพลิงไม่ทำงานหรอคะ”หญิงสาวถึงกับดีใจจนบอกไม่ถูกไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะอยากพาเธอเที่ยวตามที่เธอเคยขอไว้ซะอีกต่อีกใจก็คิดว่ามันจะรบกวนเวลางานของเขาหรือป่าวถ้าเป็นแบบนั้นเธอไม่ขอรบกวนเขาดีกว่าจึงถามชายหนุ่มออกไป“
“ออกมายืนตากหมอกตากน้ำค้างทำไมฝันเดี๋ยวก็ไข้ขึ้นอีกหรอก”ชายหนุ่มรีบเดินมาจูงมือเธอเข้าไปในบ้านเพราะกลัวว่าเธอยืนตากน้ำค้างนานๆจะไข้ขึ้นมาอีก“เดี๋ยวๆพี่เพลิงฝันดีขึ้นมากแล้วค่ะขอบคุณนะคะที่ดูแลฝันทั้งคืนเลย”“อืมมมม…ก็มีคนป่วยอยู่ในบ้านทั้งคนจะให้ใจจืดใจดำไม่ดูแลคงจะไม่ได้”ชายหนุ่มตอบหญิงสาวออกไปอย่างรักษาฟอร์มตัวเองอีกเช่นเคย“ไหนๆพี่เพลิงก็ตื่นแล้ว...คือตอนนี้ฝันเริ่มหิวแล้วพี่เพลิงทำกับข้าวให้ฝันกินหน่อยสิคะ”“ห่วงเรื่องกินอีกตามเคยสินะ”ชายหนุ่มไม่รู้ว่าตัวเองต้องผันตัวมาเป็นพ่อครัวให้เธอตั้งแต่เมื่อไรแต่พอรู้ว่าหญิงสาวหิวเขาจำต้องรีบเข้าครัวทำอาหารให้เธอทันที2 เดือนต่อมาตั้งแต่วันนั้นก็เกือบสองเดือนแล้วที่ทั้งพาฝันและอัคคีก็ไปมาหาสู่กันตลอดจนความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆตัวติดกันเป็นแตงเมดูท่าจะเป็นชายหนุ่มเองเสียมากกว่าที่ชอบทำตัวติดอยู่กับหญิงสาวพอมีเวลาว่างเมื่อไรก็จะพาเธอไปโน่นไปนี่ตลอดแต่ชายหนุ่มก็ยังไม่มีโอกาสที่จะบอกเธอเรื่องสถานะที่แท้จริงของเขาเสียทีเพราะตอนนี้เขากลัวว่าถ้าบอกกับเธอไปความสัมพันธ์ของเขาและเธอมันจะไม่เหมือนเดิมทางด้านเพลงพิณและดินแดนก็ขึ้นลงดอ
“แต่ผมชอบคุณนะ...รูปที่คุณแอบถ่ายผมผมชอบมากเลยรู้มั้ย”ชายหนุ่มเข้าสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลังอย่างแนบแน่นแบบที่คิดว่าเธอดิ้นไม่ได้แล้วจึงกระซิบข้างๆหูเธอว่าเขาชอบเธอแม้ว่าเธอจะปฎิเสธว่าไม่ได้ชอบเขาก็ตามเพราะว่าเขาไม่เชื่อว่าเธอจะพูดจริงหลักฐานโจ่งแจ้งซะขนาดนั้นเขาชอบที่เธอเป็นเธอชอบในความไม่เคยเฟคละชอบตรงที่หญิงสาวมีจิตใจที่ดีไม่ได้คิดรังเกียจที่จะอยู่ในที่ที่ไม่สะดวกสบายเลยสักนิดกลับปรับตัวได้อย่างง่ายดายผู้หญิงแบบนี้แหละที่จะอยู่กับเขาได้“ช...ชอบฉัน...”“ใช่”ชายหนุ่มพูดพร้อมหันตัวหญิงสาวมาให้ยืนหันหน้ามามองที่เขาพร้อมจ้องตาเธออยู่อย่างนั้นจนหญิงสาวต้องเป็นฝ่ายหลบตาไปเสียเอง“คุณไม่ชอบผมจริงๆหรอ...ในกล้องคุณมีแต่รูปผมเต็มไปหมดเลยนะ”ชายหนุ่มยังไม่เลิกที่จะแกล้งหญิงสาวที่กำลังยืนเขินอยู่เขาย่อตัวก้มลงไปมองหน้าเธอที่ก้มหลบตาของเขาอยู่พร้อมถามย้ำเธออีกรอบว่าไม่ชอบเขาน่จริงใช่มั้ยเพราะเขาเห็นว่าในกล้องของเธอมีแต่รูปเขาเต็มไปหมด“ร...รูป...คุณแอบดูหรอ..ไม่มีมารยาทเลยฉันไม่คุยด้วยแล้ว”“เดี๋ยวสิคุณยังไม่ได้ตอบผมเลยว่าไม่ชอบผมจริงหรอ”ชายหนุ่มยังไม่ละความพยายามที่จะรั้งหญิงสาวให้คุยกับเขาให
“อะไรอีกล่ะคุณ..ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ”ด้วยความหิวและเกือบที่จะได้กินของเธออยู่แล้วเชียวกลับมีมือของชายหนุ่มมาขวางไว้ทำให้ตอนนี้หญิงสาวมีสีหน้าที่บึ้งตึงบอกบุญไม่รับไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มจะแกล้งอะไรเธออีก“คุณต้องเรียกผมว่าพี่ดินและก็ต้องแทนตัวเองว่าเพลงด้วยแล้วก็หัดพูดจาให้มันมีหางเสียงคะขาแบบที่ผู้หญิงเค้าพูดกันด้วยตกลงมั้ย...ถ้าไม่ก็ไม่ต้องกิน”เมื่อชายหนุ่มเห็นหน้าหญิงสาวทำหน้าตาลำบากใจเขาเลยอยากจะแกล้งเธอให้เข็ดเพราะตอนนี้คนที่ถือไพ่เหนือกว่าคือเขาเอง“โถ่...คุณณณ”“หืม..งั้นผมยกไปเก็บดีกว่า”เมื่อหญิงสาวยังทำอิดออดอยู่ชายหนุ่มจึงเตรียมยกจานข้าวเข้าไปเก็บ“ก็ได้ก็ได้...พ..พี่ดินขอข้าวให้เพลงกินเถอะนะหิวจะแย่อยู่แล้ว”เมื่อหญิงสาวเห็นอาหารอันน่ากินของเธอกำลังจะโดนชายหนุ่มเดินถือไปเก็บเธอจึงต้องรั้งแขนของเขาไว้อย่างรวดเร็วพร้อมส่งเสียงอ้อนชายหนุ่มอย่างที่ไม่เคยอ้อนมาก่อนเพราะตอนนี้ให้เธอพูดดีกับเขายังไงก็ได้แต่ขออย่างเดียวตอนนี้ขอให้เธอได้กินข้าวก่อนเถอะ“ก็แค่นั้นแหละ”ชายหนุ่มส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้กับเธอเป็นการประกาศว่าครั้งนี้เขาชนะ“วันนี้เพื่อนคุณไม่อยู่บ้านอีกแล้วหรอ”ชายหนุ่มถ
“กลับมาแล้วหรอ…เอาวะเพลงบอกก็บอก”เพลงพิณที่เดินคิดวนไปวนมาอยู่ในห้องเมื่อเห็นรถชายหนุ่มขับเข้ามาจอดเธอจึงกะว่าจะออกไปรอเขาที่หน้าห้องเพื่อบอกความในใจจะได้มึคลุมเครือแบบนี้ต่อไปอีก“เพลงยังไม่นอนอีกหรอ”ชายหนุ่มรีบวิ่งขึ้นบันไดมาจนมาหยุดอยู่หน้าห้องเพราะเห็นหญิงสาวยืนอยู่เขานึกแปลกใจว่าดึกขนาดนี้แล้วทำไมเธอถึงยังไม่นอนเสียที“คือ….เพลง….มีเรื่องจะคุยกับพี่ดิน…”หญิงสาวพูดแบบอึกๆอักๆไม่คิดว่าสถานการณ์จริงมันจะทำให้เธอประหม่าได้ขนาดนี้ขนาดตั้งใจว่าจะรีบพูดอยู่แล้วเชียวยิ่งเห็นหน้าชายหนุ่มใกล้ๆเธอจึงรู้สึกประหม่าหนักขึ้นเข้าไปอีก“เพลงคือพี่ต้องรีบเข้าห้องเดี๋ยวค่อยคุยกันพรุ่งนี้แล้วกันนะ”ชายหนุ่มเริ่มที่จะควบคุมตวเองไม่อยู่จึงรีบตัดบทพูดและเตรียมตัวพุ่งเข้าไปในห้องทันทีเขาไม่สนว่าตอนนี้เธอจะคุยอะไรกับเขารู้เพียงแต่ว่าอย่าอยู่ใกล้หญิงสาวเป็นดีที่สุดเพราะมันจะทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้“คือเพลงชอบพี่ดินค่ะแค่นี้แหละค่ะที่จะบอกงั้นเพลงไปนอนก่อนนะคะ”เมื่อหญิงสาวเห็นว่าชายหนุ่มรีบร้อนที่จะเข้าห้องเธอจึงกลั้นใจหลับตาปี๋พูดความในใจออกมาอย่างรวดเร็วแล้วเตรียมหันหลังกลับห้องด้วยความเขินอายเธอไ
“เพลง..”ชายหนุ่มได้ยินเสียงร้องของหญิงสาวก็สะดุ้งตื่นขึ้นมันทีพร้อมลุกมาอุ้มหญิงสาวที่นั่งกองอยู่กับพื้นให้นอนที่เตียงดังเดิม“จะลุกไปไหน…..ทำไมไม่ปลุกพี่ล่ะ”ชายหนุ่มที่ตอนนี้แทบจะเปลือยกายนอนตะแคงเท้าศรีษะนอนอยู่ข้างๆเธอดีที่เขายังมีกางเกงขาสั้นใส่อยู่ไม่อย่างนั้นคงทำให้หญิงสาวใจสั่นอีกเป็นแน่เขาเองอยากจะตีเธอยิ่งนักที่รู้ว่าตัวเองเจ็บยังจะฝืนลุกขึ้นเดินอยู่อีก“เพลงหลับตาทำไมเป็นอะไรหรือป่าว”ชายหนุ่มนึกแปลกใจที่เขาตื่นมาเจอล้มกองอยู่กับพื้นเธอก็เอาแต่หลับตาไม่มองเขาแถมยังไม่ยอมพูดยอมจากับเขาสักคำ“โกรธพี่หรอ…พี่ขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นพี่จะรับผิดชอบเพลงเอง…เพลงช่วยลืมตามาคุยกับพี่หน่อยได้มั้ย”ตอนนี้ชายหนุ่มเดาอารมณ์ของหญิงสาวไม่ออกเลยว่าในใจเธอคิดอะไรอยู่เพราะเธอไม่ยอมลืมตามาคุยกับเขาดีๆแถมตอนนี้ยังหันหน้าหนีเขาด้วยซ้ำ“ป่าว…เพลงไม่ได้โกรธ”หญิงสาวตอบชายหนุ่มทั้งที่ยังหลับตาอยู่เธอไม่ได้โกรธเขาเลยแม้แต่น้อยแต่เป็นเพราะไม่กล้าสู้หน้าเขาตอนนี้ต่างหาก“ไม่โกรธก็ลืมตามาคุยกับพี่ดีๆสิเพลง”ชายหนุ่มเข้าไปกระชับกอดที่ตัวหญิงสาวเขาเองเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่หญิงสาวบอกว่าไม่ได้โกรธเขาแต่เ
หญิงสาวค่อยๆใช้สองมือจับที่แขนของชายหนุ่มเอาไว้พร้อมทำหน้าออดอ้อนขอโทษสิ่งที่ตัวเองแกล้งเขาอย่างสุดฤทธิ์หวังว่าชายหนุ่มจะหายโกรธแต่ท่าทางจะไม่เลยเพราะสีหน้าชายหนุ่มที่เธอเห็นอยู่ตอนนี้ดูท่าว่าจะไม่พอใจกับสิ่งที่เธอทำเป็นอย่างมากเลยทีเดียว“พอเลยฝัน...เอะอะก็ขอโทษ...ใครเค้าใช้ให้เอาความเป็นความตายมาเล่นกัน”ชายหนุ่มยังคงโกรธหญิงสาวอยู่ไม่เลิกเขาคิดว่าหญิงสาวน่าจะเห็นเขาใจดีกับเธอมานานเลยเล่นอะไรไม่เกรงใจความรู้สึกเขาเลยตอนนี้เขาจึงจำเป็นต้องดุกำหลาบเธอหน่อยแล้วไม่อย่างนั้นเธอจะต้องทำเขาเกือบหัวใจวายอยู่บ่อยๆแน่“ฝันขอโทษจริงๆนะคะพี่เพลิงคราวหลังจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วสัญญาเลย....นะๆๆๆๆ”หญิงสาวรีบชูนิ้วก้อยพร้อมส่งยิ้มหวานเป็นมุกง้อชายหนุ่มอีกตามเคย“อืมมม”ตัวอัคคีเองก็เป็นเห็นยิ้มหวานๆกับเสียงออดอ้อนของเธอทีไรป็นต้องใจอ่อนทุกทีแหละน่าเขาจำต้องยื่นมือยอมไปเกี่ยวก้อยกับหญิงสาวทั้งที่หน้ายังหงิกงออยู่แบบนั้น“เย่ๆๆๆๆพี่เพลิงน่ารักที่สุดเลยฝันรักผู้ชายไม่ผิดคนเลยนะเนี่ยยอมฝันไปซะทุกอย่างเลย”หญิงสาวดีใจจนพุ่งตัวเข้าไปกอดชายหนุ่มโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวพร้อมพูดคำว่ารักเขาได้อย่างเต็มปากทำเอาชา
21.00 น.เป็นอีกคืนที่อัคคีและพาฝันนอนดูดาวด้วยกันที่ระเบียงแต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันพิเศษกว่าครั้งก่อนๆเพราะในวันนนี้ทั้งคู่นอนดูดาวด้วยกันในฐานะแฟนครั้งแรกตัวก็จะติดกันมากกว่าเดิมหน่อยๆ“คืนนี้ดาวส้วยยยยสวยนะคะพี่เพลิง”“หืมมพี่ก็เห็นมันก็สวยปกติอยู่ทุกวันนะฝัน”“ไม่ปกติสิคะก็เพราะวันนี้เรานอนดูดาวกันในฐานะแฟนวันแรกมันก็ต้องสวยกว่าวันอื่นอยู่แล้วค่ะ”“ปากหวานเก่งจังนะเรา”“ก็หวานกับพี่เพลิงคนเดียวแหละค่ะ”ทั้งสองคุยกันกระหนุงกระหนิงจวบจนเนิ่นนานแต่ทั้งคู่ก็ยังคิดว่ามันยังไม่พอสำหรับการนอนคุยกันตอนนี้ถ้าใครได้มาเห็นทั้งคู่ก็คงจะอดอิจฉาไม่ได้เพราะมันหวานจนความหวานของน้ำตาลยังเทียบไม่ได้2 อาทิตย์ผ่านไป22.00 น.บ้านพักบนดอย“พี่ดินคะไม่เจอลูกจันทร์เป็นอาทิตย์ก็เหงาเหมือนกันนะคะ”“อืมมม...แต่จะให้ทำยังไงได้เพื่อความปลอดภัยของลูกจันทร์ก็คงต้องให้ลูกจันทร์อยู่ที่นั่นไปก่อนนั่นแหละ”เพลงพิณรู้สึกเหงาเมื่อไม่เจอลูกสาวบุญธรรมเธอเป็นอาทิตย์แล้วเพราะขึ้นดอยมาทีไรก็ต้องเป็นอันต้องขลุกอยู่ด้วยกันตลอดเพราะสถานการณ์ที่หมู่บ้านไม่สู้ดีนักเพราะพวกกลุ่มคนมีอิทธิพลเริ่มที่จะเหิมเกริมไม่เกรงใจแม้กระทั้งป