หญิงสาวค่อยๆใช้สองมือจับที่แขนของชายหนุ่มเอาไว้พร้อมทำหน้าออดอ้อนขอโทษสิ่งที่ตัวเองแกล้งเขาอย่างสุดฤทธิ์หวังว่าชายหนุ่มจะหายโกรธแต่ท่าทางจะไม่เลยเพราะสีหน้าชายหนุ่มที่เธอเห็นอยู่ตอนนี้ดูท่าว่าจะไม่พอใจกับสิ่งที่เธอทำเป็นอย่างมากเลยทีเดียว
“พอเลยฝัน...เอะอะก็ขอโทษ...ใครเค้าใช้ให้เอาความเป็นความตายมาเล่นกัน”
ชายหนุ่มยังคงโกรธหญิงสาวอยู่ไม่เลิกเขาคิดว่าหญิงสาวน่าจะเห็นเขาใจดีกับเธอมานานเลยเล่นอะไรไม่เกรงใจความรู้สึกเขาเลยตอนนี้เขาจึงจำเป็นต้องดุกำหลาบเธอหน่อยแล้วไม่อย่างนั้นเธอจะต้องทำเขาเกือบหัวใจวายอยู่บ่อยๆแน่
“ฝันขอโทษจริงๆนะคะพี่เพลิงคราวหลังจะไม่ทำแบบนี้อีกแล้วสัญญาเลย....นะๆๆๆๆ”
หญิงสาวรีบชูนิ้วก้อยพร้อมส่งยิ้มหวานเป็นมุกง้อชายหนุ่มอีกตามเคย
“อืมมม”
ตัวอัคคีเองก็เป็นเห็นยิ้มหวานๆกับเสียงออดอ้อนของเธอทีไรป็นต้องใจอ่อนทุกทีแหละน่าเขาจำต้องยื่นมือยอมไปเกี่ยวก้อยกับหญิงสาวทั้งที่หน้ายังหงิกงออยู่แบบนั้น
“เย่ๆๆๆๆพี่เพลิงน่ารักที่สุดเลยฝันรักผู้ชายไม่ผิดคนเลยนะเนี่ยยอมฝันไปซะทุกอย่างเลย”
หญิงสาวดีใจจนพุ่งตัวเข้าไปกอดชายหนุ่มโดยที่เขาไม่ทันตั้งตัวพร้อมพูดคำว่ารักเขาได้อย่างเต็มปากทำเอาชายหนุ่มตอนนี้แบหยุดหายใจเพราะคำบอกรักของเธอเพราะเมื่อตอนก่อนๆเขาเพียงได้ยินแค่คำที่เธอบอกว่าชอบผู้ชายอย่างเขาก็เท่านั้น
นี่เขากำลังถูกหญิงสาวจู่โจมจีบอยู่หรือนี่เขาคิดในใจ
“ร...รัก...หรอ..พูดเล่นกับพี่อีกแล้วนะฝัน”
ชายหนุ่มอยากถามให้มันแน่ใจว่าที่หญิงสาวพูดจริงหรือป่าวเขาจึงแกล้งว่าเธอเรื่องที่ชอบพูดเล่นอยู่บ่อยๆ
“ฝันไม่ได้พูดเล่นนะพี่เพลิง...ฝันรักจริงหวังแต่งด้วยเรามาเป็นแฟนกันนะ”
“หืมมมมม”
ชายหนุ่มรู้สึกเขินกับคำพูดของหญิงสาวแล้วสิดูซิพูดมาได้ว่ารักแถมขอเป็นแฟนเองอย่างหน้าชื่นตาบานอีกต่างหากแล้วถ้าหากวันหน้าเขาแต่งงานมีลูกกับเธอขึ้นมาจริงๆก็ขอภาวนาว่าอย่าให้ลูกเขานิสัยเหมือนแม่เลยไม่อย่างนั้นเขาคงปวดหัวน่าดู
“นะๆๆ…ถ้าพี่เพลิงไม่ยอมเป็นแฟนฝัน..ฝันก็จะจีบพี่เพลิงอยู่แบบนี้แหละ...ห่วงฝันขนาดนี้ก็ต้องมีใจให้เราบ้างแหละน้าาาาาาาอิๆๆๆ”
หญิงสาวพูดใส่ชายหนุ่มอย่างลอยหน้าลอยตาทำเอาชายหนุ่มถึงกับทำหน้าไปไม่เป็นที่จู่ๆหญิงสาวจู่โจมเขาเสมือนมัดมือชกไม่มีทางเลือกสำหรับการปฏิเสธเขาเองก็พึ่งเคยเจอผู้หญิงแบบนี้อยู่เหมือนกันเธอมีเรื่องที่ทำให้เขาทึ่งอยู่ตลอดเลย
ยิ่งพอได้ยินคำที่หญิงสาวพูดเรื่องที่เขาห่วงเธอจนออกนอกหน้าก็ทำให้เขาหน้าชาอยู่ไม่น้อยรู้สึกเหมือนหญิงสาวก็ล่วงรู้ความในใจของเขาอยู่เหมือนกันเ
ชายหนุ่มเองก็ไม่ปฏิเสธหรอกว่าชอบเธอก็เพราะตัวเธอเป็นคนตรงๆแบบนี้ที่เขาไม่เคยเจอนี่ไงมันป็นเสน่ห์ที่ทำให้เขาติดใจเธอก็ตรงนี้แหละแต่บางทีชายหนุ่มก็แอบคิดว่าหญิงสาวควรจะพูดตรงน้อยกว่านี้ก็ได้บางทีมันก็ทำให้ผู้ชายที่มาดแมนอย่างเขาเขินทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
“หึ...ยัยเด็กบ๊องเอ้ยยดูพูดเข้า”
ชายหนุ่มนั่งที่เก้าอี้พลางว่าคำพูดของหญิงสาวที่แก่นแก้วเกินหญิงทั่วไปพร้อมหันหน้าหนีไปอมยิ้มเพราะกลัวเธอเห็นและไม่อยากมองหน้าเธอในตอนนี้ด้วยเพราะเขาก็เขินเธอเป็นเหมือนกัน
“ฮั่นแน่...แอบอมยิ้มแสดงว่าหายโกรธฝันแล้วใช่มั้ยล่ะคะ”
ด้วยความแก่นแก้วของหญิงสาวเมื่อเห็นชายหนุ่มเมินหน้าหนีเธอจึงเดินตามมามองที่หน้าของเขาตอนนี้หน้าชายหนุ่มแดงขึ้นถึงใบหู
“อมยิ้มอะไร..พี่ไม่ได้ยิ้มซะหน่อย”
“ไม่ต้องมาปฏิเสธเลยก็ฝันเห็นอยู่ว่าพี่เพลิงยิ้ม...”
“โอเคๆๆพี่หายโกรธก็ได้...เลิกเซ้าซี้พี่ได้แล้ว”
ทั้งสองเถียงกันเป็นเด็กในที่สุดชายหนุ่มก็ต้องยอมรับความจริงพร้อมพูดปัดให้หญิงสาวเลิกแซวเขาได้แล้ว
“ยังเลิกเซ้าซี้ไม่ได้ค่ะ...พี่เพลิงยังไม่ตอบฝันเลยว่าตกลงเป็นแฟนกับฝันมั้ย”
หญิงสาวยังยืนถามชายหนุ่มตาแป๋วอย่างไม่รู้ร้อนรู้หนาวเช่นเดิม
“เฮ้อออ...แน่ใจนะว่าอยากเป็นแฟนกับพี่...พี่เป็นแค่คนงานในไร่เองนะ”
ชายหนุ่มถึงกับต้องถอนหายใจให้กับความดึงดันขอเขาเป็นแฟนของเธอจึงแกล้งถามลองใจดูว่าเธอจะเป็นแฟนกับแค่คนงานในไร่จริงๆใช่มั้ย
“แน่ใจค่ะ...คนงานในไร่แล้วไงล่ะคะทำมาหากินสุจริตไม่ได้คดโกงใครสักหน่อย”
หญิงสาวตอบตามความจริงเธอเห็นว่าถึงชายหนุ่จะเป็นแค่คนงานในไรเธอก็ไม่เคยที่จะรังกียจเขาเลยสักนิดแถมยังชอบวิถีชีวิตที่เขาเป็นอยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ
“หึ...อืมมเป็นก็ได้”
ชายหนุ่มถึงกับสบถขำออกมาพร้อมใช้มือไปยีหัวของหญิงสาวที่ยืนทำหน้าบ้องแบ๊วอยู่เขารู้สึกว่าผู้หญิงแบบนี้แหละที่เขาต้องการคนที่ไม่เคยกลัวลำบากและไม่เคยคิดรังกียจในตัวเขาว่าเขาจะเป็นอะไรทำอาชีพอะไรถึงเธอจะดูกล้าไปหน่อยก็เถอะตรงนี้เขาพอรับได้
“จริงหรอคะ...เย่ๆๆฝันจะมีแฟนกับเค้าแล้ววว”
“หือออใจเย็นๆฝันกอดจนพี่หายใจไม่ออกแล้วว”
หญิงสาวดีใจจึงกระโดดโผเข้าไปกอดคอชายหนุ่มจนแน่นทำให้ตอนนี้ชายหนุ่มเริ่มที่จะหายใจไม่ออกนี่ขนาดพึ่งตอบตกลงเป็นแฟนยังดีใจขนาดนี้แล้วนี่ถ้าแต่งงานกันไม่ดีใจกอดจนเขาตายเลยหรือชายหนุ่มคิดในใจพร้อมยิ้มและส่ายหัวเบาๆให้กับอาการดีใจที่ดูเว่อเกินไปของเธอ
“ไปอาบน้ำได้แล้วเราอะ...เดี๋ยวพี่ไปทำอาหารรอ”
“โอเคค่ะ...คุณแฟน”
หญิงสาวเดินเข้าห้องเตรียมอาบน้ำอย่างอารมณ์ดีที่วันนี้ชายหนุ่มตกลงเป็นแฟนกับเธอเสียทีจากที่เธอหยอดมุกจีบชายหนุ่มมานานแสนนาน
แต่ชายหนุ่มนี่สิยิ้มได้ไม่นานเมื่อหญิงสาวเข้าห้องไปแล้วเขายังนั่งคิดทบทวนเรื่องที่เขาจะบอกความจริงกับเธอยังไงอยู่เลยเขายังคิดไม่ตกว่าถ้าหญิงสาวรู้ความจริงแล้วจะว่ายังไงแต่ในใจที่เขาคิดอย่างเดียวคือกลัวว่าถ้าเขาพูดความจริงออกไปแล้วหญิงสาวจะไม่เหมือนเดิมกับเขาน่ะสินี่แหละคือสิ่งที่เขากลัวที่สุด
21.00 น.เป็นอีกคืนที่อัคคีและพาฝันนอนดูดาวด้วยกันที่ระเบียงแต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันพิเศษกว่าครั้งก่อนๆเพราะในวันนนี้ทั้งคู่นอนดูดาวด้วยกันในฐานะแฟนครั้งแรกตัวก็จะติดกันมากกว่าเดิมหน่อยๆ“คืนนี้ดาวส้วยยยยสวยนะคะพี่เพลิง”“หืมมพี่ก็เห็นมันก็สวยปกติอยู่ทุกวันนะฝัน”“ไม่ปกติสิคะก็เพราะวันนี้เรานอนดูดาวกันในฐานะแฟนวันแรกมันก็ต้องสวยกว่าวันอื่นอยู่แล้วค่ะ”“ปากหวานเก่งจังนะเรา”“ก็หวานกับพี่เพลิงคนเดียวแหละค่ะ”ทั้งสองคุยกันกระหนุงกระหนิงจวบจนเนิ่นนานแต่ทั้งคู่ก็ยังคิดว่ามันยังไม่พอสำหรับการนอนคุยกันตอนนี้ถ้าใครได้มาเห็นทั้งคู่ก็คงจะอดอิจฉาไม่ได้เพราะมันหวานจนความหวานของน้ำตาลยังเทียบไม่ได้2 อาทิตย์ผ่านไป22.00 น.บ้านพักบนดอย“พี่ดินคะไม่เจอลูกจันทร์เป็นอาทิตย์ก็เหงาเหมือนกันนะคะ”“อืมมม...แต่จะให้ทำยังไงได้เพื่อความปลอดภัยของลูกจันทร์ก็คงต้องให้ลูกจันทร์อยู่ที่นั่นไปก่อนนั่นแหละ”เพลงพิณรู้สึกเหงาเมื่อไม่เจอลูกสาวบุญธรรมเธอเป็นอาทิตย์แล้วเพราะขึ้นดอยมาทีไรก็ต้องเป็นอันต้องขลุกอยู่ด้วยกันตลอดเพราะสถานการณ์ที่หมู่บ้านไม่สู้ดีนักเพราะพวกกลุ่มคนมีอิทธิพลเริ่มที่จะเหิมเกริมไม่เกรงใจแม้กระทั้งป
“พี่ขออีกรอบนะคนดี”ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้หญิงสาวตอบตกลงหรือปฏิเสธแต่อย่างใดเขาเริ่มรัวสะโพกใส่เธออีกรอบจนหญิงสาวครางระงมกับรสสวาทที่เขามอบให้เข้ามาในตัวเธอเป็นเวลาเกือบจะตีสองที่ชายหนุ่มต้องยอมระงับอารมณ์ของเขาเองเพื่อให้หญิงสาวใต้ร่างของเขาได้พักเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางไปหลายต่อไม่อย่างนั้นกิจกรรมรักของเขาและเธอคงดำเนินกันไปเกือบเช้าแน่นอนเพราะชายหนุ่มไม่รู้สึกหมดเรี่ยวแรงเลยสักนิดยิ่งได้สัมผัสหญิงสาวเขายิ่งมีแรงมากขึ้นเสมอวันต่อมา08.00 น.“ว้าวน่ากินจังเลยค่ะพี่ดิน...เพลงจัดการเลยนะคะ”เพลงพิณและดินแดนขับรถออกมาจากดอยตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางเพราะทั้งสองต้องรีบกลับเพื่อมาเตรียมตัวนั่งเครื่องไปที่กรุงเทพเมื่อมาถึงดินแดนก็ทำอาหารเช้าให้หญิงสาวทานพร้อมเผื่อของพาฝันด้วยเพราะว่าวันนี้เพลงพิณคุยกับพาฝันว่ายังไงก็ต้องกลับมาเจอกันที่บ้านหน่อยจะบอกว่าเสาร์อาทิตย์เอาแต่เที่ยวไม่ได้เพราะเพลงพิณและพาฝันไม่ได้เจอกันหลายอาทิตย์แล้วได้แต่คุยกันทางโทรศัพท์ที่พาฝันบอกว่าจะยอมกลับมาโดยดีเพราะเพลงพิณดันไปขู่ว่าถ้าไม่กลับมาเจอวันเสาร์นี้เธอจะฟ้องพ่อของพาฝันเรื่องที่หญิงสาวติดเที่ยวแน่นอน“ไม่รอกันเลยนะยังเพล
“เดี๋ยวคุณเป็นแขกก็ควรจะรอเจ้าของบ้านเค้าลงมาก่อนสิคะ...ฉันว่าคงอีกไม่นานหรอกค่ะเดี๋ยวเค้าก็คงจะลงมาคุณมีธุระสำคัญขนาดนั้นเลยหรอคะ”พาฝันเห็นว่าผู้หญิงคนนี้ช่างไม่มีมารยาทเอาเสียเลยแถมยังทำหน้าทำตาเชิดใส่พวกเธอตลอดเวลาอีกด้วยหญิงสาวเองก็ชักเริ่มไม่ชอบหน้าหญิงผู้มาใหม่คนนี้แล้วเหมือนกันเพลงพิณเองเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวของเธอเริ่มที่จะอารมณ์ขึ้นเธอจึงรีบดึงแขนของพาฝันไว้เป็นการปรามเธอว่าอย่าหาเรื่องผู้หญิงคนนั้นเลย“ฉันชื่อแพทตี้และฉันก็ไม่ใช่แขกฉันเป็นแฟนของเจ้าของบ้านพวกหล่อนเกทนะ”แพทตี้เดินก้าวขึ้นบันไดขั้นแรกก็ต้องชะงักกับคำพูดของพาฝันเธอจึงหันมาประจันหน้ากับพาฝันพร้อมบอกว่าเธอเป็นแฟนกับดินแดนและก็มีสิทที่จะขึ้นไปหาชายหนุ่มตอนนี้ด้วย“ห้ะ...มั่วหรือป่าวเธอนี่แฟนคุณดินยืนอยู่โทนโท่ตรงนี้เธออย่ามาสตอหน่อยเลย”“ฝันพอเหอะ”เพลงพิณยังตกใจกับคำพูดของแพทตี้อยู่ไม่น้อยตอนนี้เธอรู้สึกสับสนจนแทบจะร้องให้ออกมามีแต่พาฝันเท่านั้นที่ตอนนี้ต่อล้อต่อเถียงกับแพทตี้อยู่ไม่เลิกจนเพลงพิณเองต้องปรามเพื่อนเธออีกรอบ“แฟนหรอ..เธอรู้หรือป่าวว่าดินชอบกินอะไร..ชอบไปที่ไหน...แล้วทำอะไรบ้างเธอรู้หรือป่าวฉันจะบอก
“ตอนนี้ยัยฝันกำลังโกรธอยู่ใครก็ห้ามขัดฝันว่าคงต้องรอให้นางอารมณ์ดีกว่านี้อีกนิดคงจะติดต่อฝันกลับมาเองได้เรื่องยังไงเดี๋ยวฝันจะบอกคุณเองตอนนี้คุณไปเคลียกับแม่ผู้หญิงคนนั้นให้จบก่อนเถอะ”พาฝันเห็นว่าคู่นี้ต่างไม่มีสติพอกันแล้วจึงรีบเสนอแนวทางการแก้ไขให้เพื่อที่จะได้จัดการตัวปัญหาได้รวดเร็วชายหนุ่มเองก็ถึงกับโมโหหัวเสียอย่างมากที่แพทตี้ทำให้เขาและเพลงพิณต้องเข้าใจผิดกันเขาถึงกับต้องยื่นคำขาดว่าถ้าเธอมายุ่งกับเขาและเพลงพิณอีกเรื่องราวสุดฉาวของเธอตอนที่คบกับเขาอยู่ตอนนั้นโดนแฉว่อนแน่เขาจำต้องใช้วิธีนี้ขู่เธอเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เธอกลัวเพราะหญิงสาวกลัวเรื่องที่เธอจะเสียชื่อเสียงเป็นที่สุดติ้ดๆ“คุณดินยัยฝันส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับไปที่บ้านแล้วค่ะ”เมื่อพาฝันได้ยินเสียงข้อความเข้าในมือถือหญิงสาวรีบเปิดอ่านทันทีมันเป็นข้อความของเพื่อนสาวของเธอที่ส่งมาบอกเธอว่านั่งเครื่องกลับมาบ้านนที่กรุงเทพแล้วและก็ขอโทษเธอด้วยที่ออกมาโดยไม่บอกไม่กล่าวซึ่งข้อนี้พาฝันเข้าใจเพื่อนสาวของเธอดี“งั้นเดี๋ยวผมตามไปแต่ตอนนี้ผมคงต้องไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนของผมเรื่องรถก่อน”“โอเคค่ะงั้นฝันไปด้วย”ชายหนุ่มจำต้
บ้านเดชณรงค์“โถ่เอ้ยไอ้ผู้ชายขึ้โกหก..หึ.”พาฝันวิ่งกลับมาเก็บของที่บ้านเดชณรงค์เตรียมตัวกลับทันทีเธอเก็บเสื้อผ้าไปด้วยบ่นไปด้วยด้วยความโมโหไม่คิดว่าจะโดนคนที่เธอรักโกหกกันมานานขนาดนี้“ลุงคะ..คือพอดีว่าหนูจะเข้าไปในตัวเมืองค่ะลุงไปส่งหนูได้มั้ยคะเดี๋ยวหนูให้ค่ารถ 2000”“อ๋อ..ได้เลยหนูขึ้นมาเลย”พาฝันรีบเก็บกระเป๋าแล้วเดินออกจากบ้านนั้นมาอย่างรวดเร็วคิดว่าถ้าเธอเดินออกมายืนรอที่หน้าถนนคงจะมีรถผ่านมาสักคันให้เธอพอได้อาศัยเข้าเมืองพลันสายตาก็เห็นลุงที่เธอเคยเจอที่ไร่ขับรถกระบะเก่าๆผ่านมาพอดีเธอจึงโบกมือเรียกพร้อมให้ลุงไปส่งเธอที่ตัวเมืองเพื่อที่เธอจะไปสนามบินและกลับกรุงเทพทันทีก๊อกๆๆ“ฝันอยู่มั้ย..เปิดประตูให้พี่หน่อยฝัน”อัคคีเดินกลับมาที่บ้นพร้อมดินแดนเมื่อมาถึงดินแดนจึงให้ชายหนุ่มรีบขึ้นไปหาหญิงสาวที่ห้องโดยทันทีแอ้ดดดดด“ฝัน!!!”อัคคียืนเคาะประตูห้องอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ยักเห็นว่าจะมีใครมาเปิดเขาจึงลองบิดลูกบิดที่ประตูดูปรากฏว่าห้องของหญิงสาวไม่ได้ล็อคเขาจึงรีบพุ่งตัวเข้าไปที่ด้านในห้องของเธอทันที“ฉันไม่ฝันอยู่บนห้องเลย”เมื่อเข้ามาในห้องไม่เห็นมีใครอยู่เข้าจึงเดินสำรวจทั่วห้อง
“ไม่เป็นไรหรอกลูกนอนพักอีกเดี๋ยวก็คงจะหายเดี๋ยวบ่ายพ่อมีคุยงานต่อพ่อมียาที่หมอให้ไว้อยู่....ฝันไม่ต้องห่วงพ่อหรอกลูก”“กินยาหรอคะ...คุณพ่อกินยามานานเท่าไรแล้วคะทำไมฝันถึงไม่เห็นรู้เรื่องแล้วนี่คุณพ่อนอนซมขนาดนี้ยังห่วงงานอีกหรอคะฝันอยากจะรู้จริงๆเลยว่าคุณพ่อจะบ้างานไปจนถึงเมื่อไร”เมื่อพาฝันได้ยินที่พ่อของเธอพูดขึ้นอารมณ์ของเธอตอนนี้ก็เริ่มเดือดประทุขึ้นทันทีเพราะเธอพ่อเธอป่วยขนาดนี้ยังจะบ้างานอยู่อีกเธอไม่ได้อยากจะใช้คำพูดแรงๆกับพ่อเธอนักหรอกแต่มันอดไม่ได้แล้วจริงๆเธอพูดไปพลางน้ำตาคลอไป“ที่พ่อทำไปทั้งหมดก็เพื่อหนูไงลูก”“แต่คุณพ่อเคยรู้มั้ยคะว่าฝันไม่ได้ต้องการเงินจากคุณพ่อเลยฝันต้องการแค่เวลาที่คุณพ่อจะมีให้ฝันก็เท่านั้นฝันเคยนั่งอิจฉาคนอื่นนะคะที่เค้านั่งกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกทั้งที่กับข้าวนั้นมันก็ไม่ได้มีหลายอย่างแบบเราเลยแต่พวกเค้าก็นั่งกินกันอย่างมีความสุขฝันอยากเป็นแบบนั้นค่ะคุณพ่อ....ฝันอยากให้คุณพ่อนั่งกินข้าวกับฝันแบบนั้นฝันอยากคุณพ่อไปเที่ยวกับฝันแบบไม่ห่วงงาน...ฝันอยากให้คุณพ่อได้เห็นเวลาที่ฝันทำอะไรสำเร็จแต่ไม่เคยเลย...ฮือๆๆๆ”หญิงสาวพูดระบายสิ่งที่อัดอั้นตันใ
“อื้มมมม”เมื่ออัคคีเห็นว่าหญิงสาวจะตะโกนให้คนช่วยเขาจึงรีบปิดประตูล็อคกลอนดันตัวเธอเข้ามาในห้องพร้อมประกบจูบหญิงสาวทันทีเพื่อไม่ให้เธอส่งเสียงดังโวยวายอีกต่อไปปั้กๆๆๆหญิงสาวตกใจอย่างมากที่จู่ๆร่างของเธอก็โดนเหวี่ยงมาในห้องของใครก็ไม่รู้เมื่อเห็นว่าคนที่ดึงเธอเข้ามาเป็นใครเธอก็รีบใช้สองมือทุบไปที่ตัวชายหนุ่มทันทีหญิงสาวเองไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่ด้วยซ้ำปั้กกกก“โอ้ยยยย...ฝันหยุดเดี๋ยวนี้นะ”หญิงสาวเห็นว่าในเมื่อเธอทุบตีคนที่ประกบจูบเธออยู่อย่างนั้นแล้วเขาเองก็ยังไม่สะทกสะท้านต่อแรงเธอสักเล็กน้อยเธอจึงตัดสินใจใช้ขาของเธอถีบชายหนุ่มออกจากตัวของเธออย่างสุดแรงพร้อมวิ่งไปที่ประตูหมายจะเปิดออกแล้ววิ่งหนีไปแต่ก็ไม่ทันความไวของชายหนุ่มอยู่ดีชายหนุ่มที่กระเดนออกจากตัวหญิงสาวเพราะแรงถีบของเธอเขารีบลุกขึ้นวิ่งตามหญิงสาวพร้อมรวบกอดเธอจากข้างหลังได้ก่อนที่เธอจะถึงประตู“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้คนหลอกลวงอย่ามายุ่งกับฝันนะ”เมื่อหญิงสาวถูกชายหนุ่มรวบตัวได้จากด้านหลังเธอก็ดิ้นจนสุดแรงปากก็พร้อมว่าเขาต่างๆนาๆที่โกหกเธออีกด้วยตอนนี้เธอยังโกรธเขาไม่หายและโกรธมากขึ้นอีกด้วยที่เขาทำกับเธอแบบนี้ตุ้บบบ“โอ้ย
“นี่ปล่อยฝันเดี๋ยวนี้เลยนะ”หญิงสาวเอาแต่ดิ้นแต่ก็ไม่มีแรงที่จะดิ้นให้หลุดพ้นพันธนาการของชายหนุ่มเพราะเธอยังรู้สึกเจ็บระบมจุดซ่อนเร้นของเธออยู่“อย่าดิ้นน่าฝันพี่ขอกอดเมียพี่สักพักนะ”ชายหนุ่มยังคงกอดหญิงสาวอยู่หน้าตาเฉย“ใครเมียพี่..มั่วแล้ว”ตอนนี้หน้าหญิงสาวแดงขึ้นมาเป็นลูกตำลึงเพราะเธอทั้งโกรธทั้งอาย“หรือจะให้พี่ฟื้นความจำว่าไอ้ที่ทำกันเมื่อคืนมันเรียกว่าอะไร”ชายหนุ่มรู้สึกหัวเสียขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวไม่ยอมที่จะอ่อนลงให้เขาได้ง่ายๆ“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ...ผู้ชายอะไรขี้โกหกแล้วยังจะเผด็จการอีก..ฝันเกลียดดดดด”หญิงสาวเริ่มหมดความอดทนกับการเผด็จการของชายหนุ่มเธอจึงขึ้นเสียงใส่เขาแบบฟิวขาด“อื้มมมมมม....”เมื่อจบคำพูดของหญิงสาวชายหนุ่มก็บดจูบเธอทันทีเป็นการลงโทษที่เธอแผดเสียงใสเขาชายหนุ่มบดจูบหญิงสาวอยู่เนิ่นนานจนเธอเริ่มที่จะไม่ต่อต้านเขาแล้วแต่สิ่งที่เธอกำลังเป็นอยู่ตอนนี้มันทำให้เขาต้องผละออกจากเธออย่างรวดเร็ว“ฝันพี่ขอโทษ”“ฮึกๆ...ฮือๆๆๆ...ฮืออออ..เอาสิอยากทำ..ฮือๆๆ..อะไรฝันก็ทำเลย..ฮึกๆ”เมื่อน้ำตาของหญิงสาวไหลรินลงมาแถมเธอยังไม่ต่อต้านเขาอีกแบบนี้เขารู้สึกว่าเขาเห็นแก่ตัวที่รังแ