Share

ตอนที่30

“ตอนนี้ยัยฝันกำลังโกรธอยู่ใครก็ห้ามขัดฝันว่าคงต้องรอให้นางอารมณ์ดีกว่านี้อีกนิดคงจะติดต่อฝันกลับมาเองได้เรื่องยังไงเดี๋ยวฝันจะบอกคุณเองตอนนี้คุณไปเคลียกับแม่ผู้หญิงคนนั้นให้จบก่อนเถอะ”

พาฝันเห็นว่าคู่นี้ต่างไม่มีสติพอกันแล้วจึงรีบเสนอแนวทางการแก้ไขให้เพื่อที่จะได้จัดการตัวปัญหาได้รวดเร็ว

ชายหนุ่มเองก็ถึงกับโมโหหัวเสียอย่างมากที่แพทตี้ทำให้เขาและเพลงพิณต้องเข้าใจผิดกันเขาถึงกับต้องยื่นคำขาดว่าถ้าเธอมายุ่งกับเขาและเพลงพิณอีกเรื่องราวสุดฉาวของเธอตอนที่คบกับเขาอยู่ตอนนั้นโดนแฉว่อนแน่เขาจำต้องใช้วิธีนี้ขู่เธอเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เธอกลัวเพราะหญิงสาวกลัวเรื่องที่เธอจะเสียชื่อเสียงเป็นที่สุด

ติ้ดๆ

“คุณดินยัยฝันส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับไปที่บ้านแล้วค่ะ”

เมื่อพาฝันได้ยินเสียงข้อความเข้าในมือถือหญิงสาวรีบเปิดอ่านทันทีมันเป็นข้อความของเพื่อนสาวของเธอที่ส่งมาบอกเธอว่านั่งเครื่องกลับมาบ้านนที่กรุงเทพแล้วและก็ขอโทษเธอด้วยที่ออกมาโดยไม่บอกไม่กล่าวซึ่งข้อนี้พาฝันเข้าใจเพื่อนสาวของเธอดี

“งั้นเดี๋ยวผมตามไปแต่ตอนนี้ผมคงต้องไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนของผมเรื่องรถก่อน”

“โอเคค่ะงั้นฝันไปด้วย”

ชายหนุ่มจำต้องไปขอความช่วยเหลือเรื่องรถกับอัคคีเพราะรถที่เขาใช้อยู่เพลงพิณได้ขับออกไปแล้วพาฝันเลยขอตามเขาไปด้วย

”คุณรออยู่ข้างนอกก่อนก็ได้เดี๋ยวผมเข้าไปยืมรถเพื่อนผมแปปเดียว”

“ค่ะ”

พาฝันและดินแดนรีบเดินเข้ามาในเรือนใหญ่ของอัคคีอย่างเร่งรีบเมื่อมาถึงดินแดนจึงให้หญิงสาวรออยู่ข้างนอกและเขาก็เดินเข้าไปหาเพื่อนของเขาในห้องทำงาน

พาฝันมองสำรวจบ้านนี้ก็อมยิ้มออกมาพลางคิดในใจว่าเจ้าของไร่ที่นี่กับคนงานในไร่ช่างมีรสนิยมการแต่งบ้านที่เหมือนกันจริงๆเลยเพราะไม่ว่าจะเป็นรูปแบบหรือเฟอร์นิเจอร์ที่เลือกใช้เหมือนกันอย่างกับแกะ

“หืมมม...พี่เพลิง....ยัยแพทเน่านี่!!!”

เมื่อหญิงสาวกวาดสายตาสรวจไปรอบๆพลันสายตาก็มองออกไปทางหน้าต่างเห็นชายหญิงคู่หนึ่ง

กำลังยืนคุยกันอยู่เธอเห็นแวบแรกก็จำได้ทันทีว่าเป็นอัคคีแฟนหนุ่มของเธอและผู้หญิงคนที่ยืนอยู่เธอก็จำได้อีกเช่นกันเพราะพึ่งฉะกันไปหมาดๆแต่ก็ไม่รู้ว่านางมาทำอะไรที่นี่เหมือนกันเมื่อเห็นดังนั้นหญิงสาวก็ลุกขึ้นเดินเพื่อที่จะเข้าไปหาสองคนนั้นทันที

“หนอยยยนังนี่มันอ่อยยไม่เลือกจริงๆ”

เมื่อพาฝันเดือนเข้ามาใกล้ๆก็เห็นว่าแพทตี้กำลังเกาะแขนออเซาะชายหนุ่มอยู่ตอนนี้ภาพตรงหน้ามันทำให้พาฝันเองเดือดดาลเป็นที่สุด

“นี่นังหน้าด้านมาอ่อยอะไรแฟนฉันแม้แต่คนงานในไร่เธอก็ยังไม่เว้นเลยหรอ”

พาฝันเดินเข้าไปกระชากตัวหญิงสาวออกพร้อมต่อว่าเธอและเข้าไปกอดแขนชายหนุ่มแฟนของเธอเอาไว้

“ฝัน!!!!”

ชายหนุ่มถึงกับใจเต้นแรงแทบจะทะลักออกมาเพราะเขาไม่คิดว่าหญิงสาวจะมาที่นี่แล้วแบบนี้เรื่องที่เขายังไม่ได้บอกเธอจำต้องเปิดเผยวันนี้เป็นแน่

“ตาต่ำไปหรือป่าวเธอ..คนงงคนงานอะไร..นี่อัคคีเจ้าของไร่มีรักเธอไม่รู้จักหรอ”

“แพทหยุดพูดเดี๋ยวนี้นะ”

อัคคีจำต้องปรามแพทตี้โดยด่วนเพราะเรื่องนี้เขาอยากป็นคนบอกกับหญิงสาวเองไม่ใช่ให้หญิงสาวรู้จากคนอื่น

“.....”

เมื่อพาฝันได้ยินคำพูดจากหญิงสาวเมื่อครู่ทำเอาเธอถึงกับอึ้งไปชั่วขณะเหมือนถูกยัยแพทตี้นั่นรุมตบหน้าหลายสิบรอบ

“เพลิงเมื่อกี้ฉันเข้าไปหาแกที่ห้องทำงานแต่แม่บ้านบอกว่าแกอยู่ข้างนอกฉันเลยออกมาหาแกว่าจะขอยืมรถใช้หน่อย”

ดินแดนรีบวิ่งออกมาด้านอกเมื่อเห็นทั้งสามยืนอยู่เขาไม่แปลกใจที่เห็นแพทตี้ที่นี่คงจะมาขอความช่วยเหลือจากเพื่อนเขาล่ะสิเขาคิดไม่ผิดจริงๆแต่เขาก็ทำเป็นไม่ได้สนใจอะไรเธอตอนนี้เขาต้องการแค่รถเพื่อที่จะขับไปสนามบินเท่านั้น

พาฝันได้ยินที่ดินแดนพูดคงเป็นที่แน่ชัดสำหรับเธอแล้วว่าเธอโดนอัคคีหลอกว่าเป็นคนงานในไร่เพราะเธอก็รู้ว่าเพื่อนที่ดินแดนพูดถึงเป็นเจ้าของไร่หญิงสาวจึงรีบสะบัดมือหนีออกจากการถูกพันธนาการจากชายหนุ่มที่หลอกลวงเธอทันที

“ฝันฟังพี่ก่อน...โถ่เอ้ย”

“เดี๋ยวสิโว้ย..นี่มันเรื่องอะไรกัน”

อัคคีกำลังจะวิ่งตามพาฝันไปแต่ก็โดนมือของดินแดนเพื่อนของเขารั้งเอาไว้เพราะเขาพึ่งมายังไม่รู้เรื่องราวว่าเกิดอะไรขึ้นจึงต้องรั้งเพื่อนของเขาไว้ถามเอาความจริงที่อยากรู้ก่อน

“ฉันไปหละหมดธุระแล้วแก้ปัญหากันเอาเองนะ”

แพทตี้เห็นว่าชายหนุ่มทั้งสองไม่ให้ความร่วมมือช่วยเหลือเธอหญิงสาวจึงได้แต่สมน้ำหน้าชายหนุ่มทั้งสองและเดินจากไปอย่างไม่สนใจว่าตัวเองได้สร้างปัญหาใหญ่ไว้ให้คนทั้งสองแล้ว

“โถ่เอ้ย..สมน้ำหน้าแกเล่นอะไรไม่รู้เรื่องแบนี้ใครจะช่วยฉันเคลียกับเมียฉันล่ะ”

เมื่อชายหนุ่มทั้งสองเล่าความจริงให้กันและกันฟังว่าที่ต้องมาเจอกันที่นี่เพราะมันเกิดอะไรขึ้นดินแดนถึงกับต้องกุมขมับเรื่องที่เพื่อนของเขาหลอกพาฝันเรื่องเป็นคนงานในไร่เขาไม่คิดว่าคนที่พาฝันไปเที่ยวด้วยอยู่บ่อยๆจะเป็นเพื่อนของเขาเอง

“เมียแกก็จัดการเอาเองสิวะแล้วแกพาแฟนฉันมาที่นี่เพื่ออะไรเห้นมั้ยพังหมดเลย”

“แกจะมาโทษฉันไม่ได้นะเว้ยก็ฉันไม่รู้นี่หว่า...”

“เฮ้ออออออ/เฮ้ออออออออ”

ชายหนุ่มทั้งสองได้แต่นั่งถอนหายใจทำหน้าเป็นหมาหงอยกันอยู่สองคนเพราะต่างคนก็ต่างมีปัญหาทั้งคู่

“เอางี้เดี๋ยวแกรีบไปเคลียกับคุณฝันเลยเธอน่าจะอยู่ที่บ้านแล้ว”

“อืมมดีเหมือนกัน”

ดินแดนคิดว่าทางที่ดีที่สุดคือตอนนี้ให้อัคคีไปเคลียกับพาฝันให้เรียบร้อยก่อนเพื่อที่เขาเองจะได้ติดต่อกับเพลงพิณง่ายขึ้นขืนพาฝันยังโกรธเพื่อนของเขาอยู่แล้วไม่ช่วยเขาเรื่องนี้เขาต้องลำบากแน่ๆ

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status