21.00 น.
เป็นอีกคืนที่อัคคีและพาฝันนอนดูดาวด้วยกันที่ระเบียงแต่ตอนนี้รู้สึกว่ามันพิเศษกว่าครั้งก่อนๆเพราะในวันนนี้ทั้งคู่นอนดูดาวด้วยกันในฐานะแฟนครั้งแรกตัวก็จะติดกันมากกว่าเดิมหน่อยๆ
“คืนนี้ดาวส้วยยยยสวยนะคะพี่เพลิง”
“หืมมพี่ก็เห็นมันก็สวยปกติอยู่ทุกวันนะฝัน”
“ไม่ปกติสิคะก็เพราะวันนี้เรานอนดูดาวกันในฐานะแฟนวันแรกมันก็ต้องสวยกว่าวันอื่นอยู่แล้วค่ะ”
“ปากหวานเก่งจังนะเรา”
“ก็หวานกับพี่เพลิงคนเดียวแหละค่ะ”
ทั้งสองคุยกันกระหนุงกระหนิงจวบจนเนิ่นนานแต่ทั้งคู่ก็ยังคิดว่ามันยังไม่พอสำหรับการนอนคุยกันตอนนี้ถ้าใครได้มาเห็นทั้งคู่ก็คงจะอดอิจฉาไม่ได้เพราะมันหวานจนความหวานของน้ำตาลยังเทียบไม่ได้
2 อาทิตย์ผ่านไป
22.00 น.
บ้านพักบนดอย
“พี่ดินคะไม่เจอลูกจันทร์เป็นอาทิตย์ก็เหงาเหมือนกันนะคะ”
“อืมมม...แต่จะให้ทำยังไงได้เพื่อความปลอดภัยของลูกจันทร์ก็คงต้องให้ลูกจันทร์อยู่ที่นั่นไปก่อนนั่นแหละ”
เพลงพิณรู้สึกเหงาเมื่อไม่เจอลูกสาวบุญธรรมเธอเป็นอาทิตย์แล้วเพราะขึ้นดอยมาทีไรก็ต้องเป็นอันต้องขลุกอยู่ด้วยกันตลอด
เพราะสถานการณ์ที่หมู่บ้านไม่สู้ดีนักเพราะพวกกลุ่มคนมีอิทธิพลเริ่มที่จะเหิมเกริมไม่เกรงใจแม้กระทั้งปู่อินทร์แปงผู้เฒ่าผู้แก่ที่ชาวบ้านต่างเคารพนับถือปู่อินทร์แปงจึงต้องฝากฝังให้ทั้งเพลงพิณและดินแดนดูแลลูกจันทร์ให้หาที่ปลดภัยให้หลานสาวคนเดียวของเขาอยู่
เพลงพิณเห็นว่าที่นี่ไม่ปลอดภัยสำหรับลูกสาวบุญธรรมของเธอจึงจำต้องเอาไปฝากไว้ให้แม่และพี่ชายของเธอเลี้ยงไปก่อนดีที่ลูกจันทร์เป็นเด็กน่ารักละเข้ากับคนง่ายแถมยังเข้าใจอะไรง่ายๆด้วยคนที่บ้านของเพลงพิณจึงเอ็นดูลูกจันทร์มากทำให้หญิงสาวหมดห่วงเรื่องลูกจันทร์ไปหนึ่งเรื่อง
แต่ตอนนี้ที่ทั้งคู่ต้องห่วงก็มีแต่ชาวบ้านที่นี่นี่แหละเพราะชาวบ้านเริ่มทนไม่ไหวแล้วเริ่มหารือกันว่าจะต่อต้านพวกกลุ่มอิทธิพลเถื่อนถึงแม้จะเป็นหรือตายพวกเขาก็จะสู้นี่แหละคือสิ่งที่เพลงพิณและดินแดนห่วงที่สุดเพราะคิดว่ายังไงถ้าชาวบ้านต่อต้านก็มีแต่จะเสียกับเสียแน่นอน
ดินแดนเองก็ตั้งหน้าตั้งตาที่จะเก็บหลักฐานต่อไปแต่มันก็ยังไม่แน่นหนาพอที่จะมัดตัวโยงใยไปถึงตัวการใหญ่ได้และช่วงนี้เขาเองก็ทำอะไรได้ไม่มากนักเพราะพวกนั้นเริ่มระแคะระคายว่ามีคนสืบเรื่องของพวกมันอยู่บ้างแล้ว
“เพลงเสาร์อาทิตย์นี้เราไปหาลูกจันทร์กันดีมั้ย”
ชายหนุ่มเห็นหญิงสาวทำหน้าเศร้าเลยคิดว่าจะพาเธอไปหาลูกจันทร์ที่บ้านของเธอและพร้อมด้วยตัวเขาเองก็จะไปคุยกับทางผู้ใหญ่ฝั่งเธอให้เรียบร้อยว่าทั้งคู่ตกลงคบหาดูใจกันแล้วและเขาเองก็จะขอหมั้นเธอเอาไว้ด้วยเสร็จสิ้นภารกิจที่นี่เมื่อไรเขาเองก็พร้อมแต่งเธอทันทีแต่เรื่องนี้เขายังไม่บอกหญิงสาวกะว่าจะไปเซอร์ไพรซ์เธอที่นั่นทีเดียว
“ดีค่ะเพลงว่าจะชวนพี่ดินอยู่พอดีเลย”
หญิงสาวคิดว่าจะชวนชายหนุ่มไปที่บ้านเธออยู่พอดีไม่คิดว่าเธอและเขาจะใจตรงกัน
“อืมมมแต่ว่าคืนนี้พี่ก็คิดถึงเพลงอยู่เหมือนกันน้า”
“คิดถึงอะไรคะก็อยู่ด้วยกันทุกวัน”
หญิงสาวรู้สึกงงกับคำพูดของชายหนุ่มจู่ๆมาบอกคิดถึงเธอพร้อมทำหน้าตาเจ้าเล่ห์จนเธอเดาอารมณ์เขาไม่ออก
“ก็.......”
“ว้ายยยย...อื้มมมมม”
จู่ๆชายหนุ่มก็จู่โจมทับร่างหญิงสาวพร้อมประกบจูบเธอทันทีโดยที่เธอไม่ทันตั้งตัวเพราะก็หลายวันแล้วที่ทั้งคู่ไม่ได้สัมผัสกันและกันเพราะชายหนุ่มเห็นว่าหญิงสาวเหนื่อยกับการสอนหนังสือและเล่นกับเด็กๆที่นี่เขาจึงไมอยากกวนใจเธอแต่ในเมื่อพรุ่งนี้เป็นวันหยุดเธอคงจะไม่ว่าอะไรเขาหรอกนะถ้าเขาจะขอรักเธอในคืนนี้
ชายหนุ่มใช้เวลาเพียงไม่กี่นาทีเสื้อผ้าของทั้งคู่ก็พ้นจากร่างกายของทั้งสองเป็นที่เรียบร้อยแล้วตอนนี้ในบ้านพักช่างอบอวลไปด้วยความสุขและความร้อนจากไฟสวาทของทั้งสองเป็นที่เรียบร้อยบทรักของทั้งสองเริ่มดำเนินไปเรื่อยๆอย่างไม่หวือหวาและนุ่มนวล
“อื้มมมมม....พี่ดิน...อร้ายยยย...อื้มมม”
หญิงสาวส่งเสียงครางเบาๆในทุกจังหวะที่ชายหนุ่มถาโถมเข้ามาในตัวเธอ
“อื้อๆๆ..อื้อ..อื้อ..”
“อื้มมม...เพลงงงง..หวานไปทั้งตัวเลยยย”
ชายหนุ่มพูดเสียงแหบพร่าเมื่อเขาได้ยินเสียงครางของหญิงสาวมันยิ่งทำให้เขาเริ่มซอยสะโพกถี่ขึ้นพร้อมพรบจูบดูดคลึงยอดปทุมถันของเธอที่ตั้งชูชันปรากฎต่อหน้าเขาอยู่ยิ่งอกอวบอิ่มของเธอสะเทือนตามแรงกระแทกของเขาแล้วมันเป็นภาพที่ปลุกอารมณ์สวาทของเขาได้ดียิ่งนักทั้งสองมือของหญิงสาวก็จับจิกอยู่ที่ผมของชายหนุ่มเพื่อระบายอารมณ์เสียวของเธอตอนนี้เธอมีความสุขเหลือเกิน
“อะ...อะ....อร้ายยยยยยย”
“อื้มมมมมมมมมม....”
ตอนนี้ทั้งสองต่างถึงฝั่งฝันพร้อมๆกันโดยที่ชายหนุ่มไม่ได้ป้องกันอีกเช่นเคยลาวาสีขาวขุ่นของเขาไหลทะลักเข้าไปอยู่ในตัวของเธอทุกหยาดหยดชายหนุ่มไม่กลัวว่าผลที่ตามมามันจะเป็นอย่างไรเพราะตอนนี้เขาพร้อมที่จะรับผิดชอบเธอทุกอย่างอยู่แล้ว
จุ้ปปป
“คนดีของพี่”
ชายหนุ่มก้มลงไปจูบหญิงสาวที่กำลังหายใจเหนื่อยหอบหลับตาพริ้มหน้าผากมีเหงื่อเม็ดเล็กๆผุดขึ้นมาตอนนี้เธอดูสวยเซ็กซี่สำหรับเขามากๆจนตอนนี้เจ้ามังกรน้อยของเขาเริ่มขยายผงาดขึ้นอีกครั้ง
“พี่ขออีกรอบนะคนดี”ชายหนุ่มไม่ปล่อยให้หญิงสาวตอบตกลงหรือปฏิเสธแต่อย่างใดเขาเริ่มรัวสะโพกใส่เธออีกรอบจนหญิงสาวครางระงมกับรสสวาทที่เขามอบให้เข้ามาในตัวเธอเป็นเวลาเกือบจะตีสองที่ชายหนุ่มต้องยอมระงับอารมณ์ของเขาเองเพื่อให้หญิงสาวใต้ร่างของเขาได้พักเพราะพรุ่งนี้ต้องเดินทางไปหลายต่อไม่อย่างนั้นกิจกรรมรักของเขาและเธอคงดำเนินกันไปเกือบเช้าแน่นอนเพราะชายหนุ่มไม่รู้สึกหมดเรี่ยวแรงเลยสักนิดยิ่งได้สัมผัสหญิงสาวเขายิ่งมีแรงมากขึ้นเสมอวันต่อมา08.00 น.“ว้าวน่ากินจังเลยค่ะพี่ดิน...เพลงจัดการเลยนะคะ”เพลงพิณและดินแดนขับรถออกมาจากดอยตั้งแต่ฟ้ายังไม่สางเพราะทั้งสองต้องรีบกลับเพื่อมาเตรียมตัวนั่งเครื่องไปที่กรุงเทพเมื่อมาถึงดินแดนก็ทำอาหารเช้าให้หญิงสาวทานพร้อมเผื่อของพาฝันด้วยเพราะว่าวันนี้เพลงพิณคุยกับพาฝันว่ายังไงก็ต้องกลับมาเจอกันที่บ้านหน่อยจะบอกว่าเสาร์อาทิตย์เอาแต่เที่ยวไม่ได้เพราะเพลงพิณและพาฝันไม่ได้เจอกันหลายอาทิตย์แล้วได้แต่คุยกันทางโทรศัพท์ที่พาฝันบอกว่าจะยอมกลับมาโดยดีเพราะเพลงพิณดันไปขู่ว่าถ้าไม่กลับมาเจอวันเสาร์นี้เธอจะฟ้องพ่อของพาฝันเรื่องที่หญิงสาวติดเที่ยวแน่นอน“ไม่รอกันเลยนะยังเพล
“เดี๋ยวคุณเป็นแขกก็ควรจะรอเจ้าของบ้านเค้าลงมาก่อนสิคะ...ฉันว่าคงอีกไม่นานหรอกค่ะเดี๋ยวเค้าก็คงจะลงมาคุณมีธุระสำคัญขนาดนั้นเลยหรอคะ”พาฝันเห็นว่าผู้หญิงคนนี้ช่างไม่มีมารยาทเอาเสียเลยแถมยังทำหน้าทำตาเชิดใส่พวกเธอตลอดเวลาอีกด้วยหญิงสาวเองก็ชักเริ่มไม่ชอบหน้าหญิงผู้มาใหม่คนนี้แล้วเหมือนกันเพลงพิณเองเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวของเธอเริ่มที่จะอารมณ์ขึ้นเธอจึงรีบดึงแขนของพาฝันไว้เป็นการปรามเธอว่าอย่าหาเรื่องผู้หญิงคนนั้นเลย“ฉันชื่อแพทตี้และฉันก็ไม่ใช่แขกฉันเป็นแฟนของเจ้าของบ้านพวกหล่อนเกทนะ”แพทตี้เดินก้าวขึ้นบันไดขั้นแรกก็ต้องชะงักกับคำพูดของพาฝันเธอจึงหันมาประจันหน้ากับพาฝันพร้อมบอกว่าเธอเป็นแฟนกับดินแดนและก็มีสิทที่จะขึ้นไปหาชายหนุ่มตอนนี้ด้วย“ห้ะ...มั่วหรือป่าวเธอนี่แฟนคุณดินยืนอยู่โทนโท่ตรงนี้เธออย่ามาสตอหน่อยเลย”“ฝันพอเหอะ”เพลงพิณยังตกใจกับคำพูดของแพทตี้อยู่ไม่น้อยตอนนี้เธอรู้สึกสับสนจนแทบจะร้องให้ออกมามีแต่พาฝันเท่านั้นที่ตอนนี้ต่อล้อต่อเถียงกับแพทตี้อยู่ไม่เลิกจนเพลงพิณเองต้องปรามเพื่อนเธออีกรอบ“แฟนหรอ..เธอรู้หรือป่าวว่าดินชอบกินอะไร..ชอบไปที่ไหน...แล้วทำอะไรบ้างเธอรู้หรือป่าวฉันจะบอก
“ตอนนี้ยัยฝันกำลังโกรธอยู่ใครก็ห้ามขัดฝันว่าคงต้องรอให้นางอารมณ์ดีกว่านี้อีกนิดคงจะติดต่อฝันกลับมาเองได้เรื่องยังไงเดี๋ยวฝันจะบอกคุณเองตอนนี้คุณไปเคลียกับแม่ผู้หญิงคนนั้นให้จบก่อนเถอะ”พาฝันเห็นว่าคู่นี้ต่างไม่มีสติพอกันแล้วจึงรีบเสนอแนวทางการแก้ไขให้เพื่อที่จะได้จัดการตัวปัญหาได้รวดเร็วชายหนุ่มเองก็ถึงกับโมโหหัวเสียอย่างมากที่แพทตี้ทำให้เขาและเพลงพิณต้องเข้าใจผิดกันเขาถึงกับต้องยื่นคำขาดว่าถ้าเธอมายุ่งกับเขาและเพลงพิณอีกเรื่องราวสุดฉาวของเธอตอนที่คบกับเขาอยู่ตอนนั้นโดนแฉว่อนแน่เขาจำต้องใช้วิธีนี้ขู่เธอเพราะมันเป็นสิ่งเดียวที่เธอกลัวเพราะหญิงสาวกลัวเรื่องที่เธอจะเสียชื่อเสียงเป็นที่สุดติ้ดๆ“คุณดินยัยฝันส่งข้อความมาบอกว่าจะกลับไปที่บ้านแล้วค่ะ”เมื่อพาฝันได้ยินเสียงข้อความเข้าในมือถือหญิงสาวรีบเปิดอ่านทันทีมันเป็นข้อความของเพื่อนสาวของเธอที่ส่งมาบอกเธอว่านั่งเครื่องกลับมาบ้านนที่กรุงเทพแล้วและก็ขอโทษเธอด้วยที่ออกมาโดยไม่บอกไม่กล่าวซึ่งข้อนี้พาฝันเข้าใจเพื่อนสาวของเธอดี“งั้นเดี๋ยวผมตามไปแต่ตอนนี้ผมคงต้องไปขอความช่วยเหลือจากเพื่อนของผมเรื่องรถก่อน”“โอเคค่ะงั้นฝันไปด้วย”ชายหนุ่มจำต้
บ้านเดชณรงค์“โถ่เอ้ยไอ้ผู้ชายขึ้โกหก..หึ.”พาฝันวิ่งกลับมาเก็บของที่บ้านเดชณรงค์เตรียมตัวกลับทันทีเธอเก็บเสื้อผ้าไปด้วยบ่นไปด้วยด้วยความโมโหไม่คิดว่าจะโดนคนที่เธอรักโกหกกันมานานขนาดนี้“ลุงคะ..คือพอดีว่าหนูจะเข้าไปในตัวเมืองค่ะลุงไปส่งหนูได้มั้ยคะเดี๋ยวหนูให้ค่ารถ 2000”“อ๋อ..ได้เลยหนูขึ้นมาเลย”พาฝันรีบเก็บกระเป๋าแล้วเดินออกจากบ้านนั้นมาอย่างรวดเร็วคิดว่าถ้าเธอเดินออกมายืนรอที่หน้าถนนคงจะมีรถผ่านมาสักคันให้เธอพอได้อาศัยเข้าเมืองพลันสายตาก็เห็นลุงที่เธอเคยเจอที่ไร่ขับรถกระบะเก่าๆผ่านมาพอดีเธอจึงโบกมือเรียกพร้อมให้ลุงไปส่งเธอที่ตัวเมืองเพื่อที่เธอจะไปสนามบินและกลับกรุงเทพทันทีก๊อกๆๆ“ฝันอยู่มั้ย..เปิดประตูให้พี่หน่อยฝัน”อัคคีเดินกลับมาที่บ้นพร้อมดินแดนเมื่อมาถึงดินแดนจึงให้ชายหนุ่มรีบขึ้นไปหาหญิงสาวที่ห้องโดยทันทีแอ้ดดดดด“ฝัน!!!”อัคคียืนเคาะประตูห้องอยู่ครู่หนึ่งแต่ก็ไม่ยักเห็นว่าจะมีใครมาเปิดเขาจึงลองบิดลูกบิดที่ประตูดูปรากฏว่าห้องของหญิงสาวไม่ได้ล็อคเขาจึงรีบพุ่งตัวเข้าไปที่ด้านในห้องของเธอทันที“ฉันไม่ฝันอยู่บนห้องเลย”เมื่อเข้ามาในห้องไม่เห็นมีใครอยู่เข้าจึงเดินสำรวจทั่วห้อง
“ไม่เป็นไรหรอกลูกนอนพักอีกเดี๋ยวก็คงจะหายเดี๋ยวบ่ายพ่อมีคุยงานต่อพ่อมียาที่หมอให้ไว้อยู่....ฝันไม่ต้องห่วงพ่อหรอกลูก”“กินยาหรอคะ...คุณพ่อกินยามานานเท่าไรแล้วคะทำไมฝันถึงไม่เห็นรู้เรื่องแล้วนี่คุณพ่อนอนซมขนาดนี้ยังห่วงงานอีกหรอคะฝันอยากจะรู้จริงๆเลยว่าคุณพ่อจะบ้างานไปจนถึงเมื่อไร”เมื่อพาฝันได้ยินที่พ่อของเธอพูดขึ้นอารมณ์ของเธอตอนนี้ก็เริ่มเดือดประทุขึ้นทันทีเพราะเธอพ่อเธอป่วยขนาดนี้ยังจะบ้างานอยู่อีกเธอไม่ได้อยากจะใช้คำพูดแรงๆกับพ่อเธอนักหรอกแต่มันอดไม่ได้แล้วจริงๆเธอพูดไปพลางน้ำตาคลอไป“ที่พ่อทำไปทั้งหมดก็เพื่อหนูไงลูก”“แต่คุณพ่อเคยรู้มั้ยคะว่าฝันไม่ได้ต้องการเงินจากคุณพ่อเลยฝันต้องการแค่เวลาที่คุณพ่อจะมีให้ฝันก็เท่านั้นฝันเคยนั่งอิจฉาคนอื่นนะคะที่เค้านั่งกินข้าวพร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกทั้งที่กับข้าวนั้นมันก็ไม่ได้มีหลายอย่างแบบเราเลยแต่พวกเค้าก็นั่งกินกันอย่างมีความสุขฝันอยากเป็นแบบนั้นค่ะคุณพ่อ....ฝันอยากให้คุณพ่อนั่งกินข้าวกับฝันแบบนั้นฝันอยากคุณพ่อไปเที่ยวกับฝันแบบไม่ห่วงงาน...ฝันอยากให้คุณพ่อได้เห็นเวลาที่ฝันทำอะไรสำเร็จแต่ไม่เคยเลย...ฮือๆๆๆ”หญิงสาวพูดระบายสิ่งที่อัดอั้นตันใ
“อื้มมมม”เมื่ออัคคีเห็นว่าหญิงสาวจะตะโกนให้คนช่วยเขาจึงรีบปิดประตูล็อคกลอนดันตัวเธอเข้ามาในห้องพร้อมประกบจูบหญิงสาวทันทีเพื่อไม่ให้เธอส่งเสียงดังโวยวายอีกต่อไปปั้กๆๆๆหญิงสาวตกใจอย่างมากที่จู่ๆร่างของเธอก็โดนเหวี่ยงมาในห้องของใครก็ไม่รู้เมื่อเห็นว่าคนที่ดึงเธอเข้ามาเป็นใครเธอก็รีบใช้สองมือทุบไปที่ตัวชายหนุ่มทันทีหญิงสาวเองไม่คิดว่าจะเจอเขาที่นี่ด้วยซ้ำปั้กกกก“โอ้ยยยย...ฝันหยุดเดี๋ยวนี้นะ”หญิงสาวเห็นว่าในเมื่อเธอทุบตีคนที่ประกบจูบเธออยู่อย่างนั้นแล้วเขาเองก็ยังไม่สะทกสะท้านต่อแรงเธอสักเล็กน้อยเธอจึงตัดสินใจใช้ขาของเธอถีบชายหนุ่มออกจากตัวของเธออย่างสุดแรงพร้อมวิ่งไปที่ประตูหมายจะเปิดออกแล้ววิ่งหนีไปแต่ก็ไม่ทันความไวของชายหนุ่มอยู่ดีชายหนุ่มที่กระเดนออกจากตัวหญิงสาวเพราะแรงถีบของเธอเขารีบลุกขึ้นวิ่งตามหญิงสาวพร้อมรวบกอดเธอจากข้างหลังได้ก่อนที่เธอจะถึงประตู“ปล่อยเดี๋ยวนี้นะไอ้คนหลอกลวงอย่ามายุ่งกับฝันนะ”เมื่อหญิงสาวถูกชายหนุ่มรวบตัวได้จากด้านหลังเธอก็ดิ้นจนสุดแรงปากก็พร้อมว่าเขาต่างๆนาๆที่โกหกเธออีกด้วยตอนนี้เธอยังโกรธเขาไม่หายและโกรธมากขึ้นอีกด้วยที่เขาทำกับเธอแบบนี้ตุ้บบบ“โอ้ย
“นี่ปล่อยฝันเดี๋ยวนี้เลยนะ”หญิงสาวเอาแต่ดิ้นแต่ก็ไม่มีแรงที่จะดิ้นให้หลุดพ้นพันธนาการของชายหนุ่มเพราะเธอยังรู้สึกเจ็บระบมจุดซ่อนเร้นของเธออยู่“อย่าดิ้นน่าฝันพี่ขอกอดเมียพี่สักพักนะ”ชายหนุ่มยังคงกอดหญิงสาวอยู่หน้าตาเฉย“ใครเมียพี่..มั่วแล้ว”ตอนนี้หน้าหญิงสาวแดงขึ้นมาเป็นลูกตำลึงเพราะเธอทั้งโกรธทั้งอาย“หรือจะให้พี่ฟื้นความจำว่าไอ้ที่ทำกันเมื่อคืนมันเรียกว่าอะไร”ชายหนุ่มรู้สึกหัวเสียขึ้นมาทันทีที่หญิงสาวไม่ยอมที่จะอ่อนลงให้เขาได้ง่ายๆ“หยุดเดี๋ยวนี้เลยนะ...ผู้ชายอะไรขี้โกหกแล้วยังจะเผด็จการอีก..ฝันเกลียดดดดด”หญิงสาวเริ่มหมดความอดทนกับการเผด็จการของชายหนุ่มเธอจึงขึ้นเสียงใส่เขาแบบฟิวขาด“อื้มมมมมม....”เมื่อจบคำพูดของหญิงสาวชายหนุ่มก็บดจูบเธอทันทีเป็นการลงโทษที่เธอแผดเสียงใสเขาชายหนุ่มบดจูบหญิงสาวอยู่เนิ่นนานจนเธอเริ่มที่จะไม่ต่อต้านเขาแล้วแต่สิ่งที่เธอกำลังเป็นอยู่ตอนนี้มันทำให้เขาต้องผละออกจากเธออย่างรวดเร็ว“ฝันพี่ขอโทษ”“ฮึกๆ...ฮือๆๆๆ...ฮืออออ..เอาสิอยากทำ..ฮือๆๆ..อะไรฝันก็ทำเลย..ฮึกๆ”เมื่อน้ำตาของหญิงสาวไหลรินลงมาแถมเธอยังไม่ต่อต้านเขาอีกแบบนี้เขารู้สึกว่าเขาเห็นแก่ตัวที่รังแ
“นี่มันไม่ใช่ทางที่ไปงานนี่คะ...มาผิดทางหรือป่าวคะ”เพลงพิณนั่งเหม่อลอยมาตั้งแต่ขึ้นรถเธอนั่งมาได้สักระยะก็พึ่งจะสังเกตุเห็นว่าทางที่คนขับรถพาเธอมามันไม่ใช่ทางที่เธอคุ้นเคยอีกอย่างเธอก็จำได้ว่าทางนี้มันไม่ใช่ทางที่จะไปโรงแรมที่จัดงานอย่างแน่นอนเธอจึงถามชายหนุ่มคนขับรถขึ้นว่าเขาพาเธอมาผิดทางหรือป่าว“ไม่ผิดหรอกเพลง”“พ...พี่..ดิน”เมื่อชายหนุ่มคนที่ขับรถให้เธออยู่หันหน้ามาหาเธอพร้อมถอดหมวกที่เขาใส่อยู่หญิงสาวถึงกับต้องตะลึงไม่คิดว่าจะเป็นเขาคนที่เธอเฝ้าคิดถึงอยู่ตลอด“พาเพลงกลับไปที่งานเดี๋ยวนี้เลยนะคะ”หญิงสาวเองอยากจะกระโจนเข้าไปกอดชายหนุ่มตรงหน้านี้ด้วยซ้ำแต่ติดตรงที่เธอยังมีทิฐิอยู่ว่าชายหนุ่มหายไปอยู่กับแฟนเก่าแล้วไม่เคยติดต่อหาเธอเลยอันที่จริงที่ชายหนุ่มหายไปเขาไม่ได้หายไปไหนช่วงที่เขาต้องไปช่วยคนที่หมู่บ้านเขาเองร่วมมือกับตำรวจเพื่อเข้าจับกุมพวกกลุ่มอิทธิพลเขาจึงได้รับบาดเจ็บนอนป่วยอยู่ที่โรงพยาบาลนานเป็นเดือนโดยเรื่องนี้ทั้งพาฝันละอัคคีก็รู้แต่ดินแดนเองขอร้องทั้งสองว่าอย่าบอกหญิงสาวเพราะเขาไม่อยากทำให้หญิงสาวเป็นห่วงเขารับปากกับอัคคีละพาฝันไว้ว่าเขาใกล้ที่จะหายดีเมื่อไรเขาจะเป