ตอนที่23

“อะไรอีกล่ะคุณ..ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ”

ด้วยความหิวและเกือบที่จะได้กินของเธออยู่แล้วเชียวกลับมีมือของชายหนุ่มมาขวางไว้ทำให้ตอนนี้หญิงสาวมีสีหน้าที่บึ้งตึงบอกบุญไม่รับไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มจะแกล้งอะไรเธออีก

“คุณต้องเรียกผมว่าพี่ดินและก็ต้องแทนตัวเองว่าเพลงด้วยแล้วก็หัดพูดจาให้มันมีหางเสียงคะขาแบบที่ผู้หญิงเค้าพูดกันด้วยตกลงมั้ย...ถ้าไม่ก็ไม่ต้องกิน”

เมื่อชายหนุ่มเห็นหน้าหญิงสาวทำหน้าตาลำบากใจเขาเลยอยากจะแกล้งเธอให้เข็ดเพราะตอนนี้คนที่ถือไพ่เหนือกว่าคือเขาเอง

“โถ่...คุณณณ”

“หืม..งั้นผมยกไปเก็บดีกว่า”

เมื่อหญิงสาวยังทำอิดออดอยู่ชายหนุ่มจึงเตรียมยกจานข้าวเข้าไปเก็บ

“ก็ได้ก็ได้...พ..พี่ดินขอข้าวให้เพลงกินเถอะนะหิวจะแย่อยู่แล้ว”

เมื่อหญิงสาวเห็นอาหารอันน่ากินของเธอกำลังจะโดนชายหนุ่มเดินถือไปเก็บเธอจึงต้องรั้งแขนของเขาไว้อย่างรวดเร็วพร้อมส่งเสียงอ้อนชายหนุ่มอย่างที่ไม่เคยอ้อนมาก่อนเพราะตอนนี้ให้เธอพูดดีกับเขายังไงก็ได้แต่ขออย่างเดียวตอนนี้ขอให้เธอได้กินข้าวก่อนเถอะ

“ก็แค่นั้นแหละ”

ชายหนุ่มส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้กับเธอเป็นการประกาศว่าครั้งนี้เขาชนะ

“วันนี้เพื่อนคุณไม่อยู่บ้านอีกแล้วหรอ”

ชายหนุ่มถามหญิงสาวที่กำลังกินอาหารที่เขาทำอย่างเอร็ดอร่อยอยู่เพราะช่วงที่ผ่านมาเขากลับมาทีไรก็เห็นเพื่อนของเธอไม่อยู่บ้านตลอดคราแรกก็ไม่ได้อยากก้าวก่ายแต่เมื่อมันบ่อยจนผิดสังเกตุเขาเลยถามขึ้น

“อืมมมมมม...เห็นยัยฝันเขียนโน้ตไว้ว่าไปเที่ยวกับเพื่อนอีกแล้ว....”

“เพื่อน..เพื่อนที่บอกว่าเป็นคนงานในไร่มีรักใช่มั้ย....แล้วเพื่อนชื่ออะไรไว้ใจได้หรือป่าวเพลง”

ชายหนุ่มเห็นว่าเพื่อนที่พาฝันพูดถึงเธอรู้จักกันดีแล้วหรือป่าวถึงได้ไปเที่ยวด้วยกันบ่อยขนาดนี้ที่เขาถามเพราะเป็นห่วงพาฝันเหมือนน้องคนนึง

“ใช่..ฉัน..เอ่อ..เพลงก็ไม่เคยถามเหมือนกันว่าชื่ออะไรเพราะยัยฝันไม่เคยได้บอกเวลาเพลงถามถึงเพื่อนของยัยฝันทีไรนางก็จะโบ้ยไปพูดเรื่องอื่นทุกทีเหมือนคนมีความลับ..แต่เพลงเห็นยัยฝันก็มีความสุขดีเพลงก็เลยไม่อยากถามเรื่องที่ยัยฝันไม่อยากพูดมากนักเพราะมันเป็นเรื่องส่วนตัว”

หญิงสาวเห็นว่าทั้งเธอและเพื่อนเธอถึงจะสนิทกันแต่ก็ไม่ได้จะมีสิทที่จะก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวไปซะทุกเรื่องถ้าเพื่อนเธออยากจะบอกคงบอกเธอเองอีกอย่างต่างคนก็ต่างโตๆดูแลและตัดสินใจทำอะไรด้วยตัวเองได้แล้วด้วย

17.00 น.

“เพลงวันนี้เดี๋ยวพี่ต้องออกไปคุยงานอยู่คนเดียวได้ใช่มั้ย”

“เพลงอยู่ได้พี่ดินไปเถอะ”

“แล้วพี่จะรีบกลับนะ”

ดินแดนมีคุยงานสำคัญกับหุ้นส่วนที่ทำธุรกิจอสังหาด้วยกันตอนช่วงค่ำในตัวเมืองเขาจำต้องปล่อยหญิงสาวอยู่ที่บ้านคนเดียวใจนึงอยากจะพาเธอไปด้วยซะเหลือเกินติดอยู่ที่สถานที่ที่เขาต้องไปมันเป็นสถานที่อโคจรเสียนี่เลยไม่อยากทีจะให้เธอไปด้วยเพราะหุนส่วนของเขาก็ค่อนข้างที่จะหูตาแพรวพราวถ้าผู้หญิงที่ไปกับเขาด้วยสถานะยังคลุมเครืออยู่แบบนี้มีหวังอาจจะโดนเสือร้ายอย่างหุ้นส่วนของเขาตะคุบเธอไปแน่ๆ

“สวัสดีครับคุณดินมาตรงเวลาดีนะครับนั่งก่อนๆ”

จอมพลหุ้นส่วนคนสำคัญของดินแดนที่ทำอหังหาด้วยกันอายุรุ่นราวคราวเดียวกันเสียด้วยติดอยู่ตรงการใช้ชีวิตแตกต่างจากชายหนุ่มสิ้นดีเพราะจอมพลเป็นคนที่ใช้ชีวิตหรูหราติดเที่ยวเรื่องผู้หญิงนี่ไม่ต้องพูดถึงเรียกว่าเสือตัวพ่อเลยทีเดียว

“ครับ”

ดินแดนนั่งลงเก้าอี้ที่มีสาวๆรายล้อมเขาคิดไม่ผิดเลยจริงๆว่าจะต้องเป็นแบบนี้คุยงานกับจอมพลทีไรเขาเป็นต้องเปลืองเนื้อเปลืองตัวให้สาวๆเป็นว่าเล่นดีแล้วที่เขาไม่พาเพลงพิณมาด้วย

ดินแดนละจอมพลคุยตกลงกันเรื่องที่จะทำหมู่บ้านจัดสรรค์แห่งใหม่ที่จอมพลเป็นคนเสนอมาว่าจะทำเมื่อต่างฝ่ายต่างเห็นดีเห็นงามว่าการที่จะลงทุนในที่ที่จอพลเสนอมาก็ตกลงกันเป็นอันว่าโครงการนี้ได้รับอนุมัติจากหุ้นส่วนทั้งสองฝ่ายเรียบร้อยทั้งสองจึงนั่งดื่มกันต่อ

ที่ดินแดนเลือกที่จะธุรกิจกับจอมพลเพราะชายหนุ่มเป็นคนทำงานเก่งถึงแม้จะติดเที่ยวติดผู้หญิงใช้ชีวตหรูแต่ไม่เคยมีงานไหนพลาดเมื่อจอมพลเป็นคนที่ลงมือทำดินแดนเลยเลือกที่จะทำธุรกิจกับหุ้นส่วนหนุ่มไฟแรงคนนี้เรื่อยมา

“เอ่อ..คุณดินวันนี้ผมต้องขอตัวกลับก่อนนะครับ”

จอมพลพูดลาดินแดนเรียบร้อยแล้วก็รีบผละออกจากสาวๆที่นั่งรายล้อมอยู่ทันทีพร้อมเดินดุ่มๆลงไปที่ฉันล่างของคลับหรู

“เราก็นึกว่าอะไร”

ดินแดนนึกแปลกใจที่จู่ๆจอมพลก็เดินรีบร้อนอกไปเขาจงลุกขึ้นมาดูชายหนุ่มที่กำลังเดินไปที่ด้านล่างเมื่อเห็นว่าชายหนุ่มเดินอารมณ์เสียไปดึงมือหญิงสาวที่ใส่ชุดนักศึกษาที่ท่าทางเรียบร้อยๆอยู่เขาก็ดูออกทันทีว่าคนนี้ท่าจะหวงเป็นพิเศษ

เมื่อจอมพลกลับไปเรียบร้อยแล้วดินแดนก็ถือโอกาสนี้กลับเลยเช่นกันเพราะนี่มันก็เริ่มดึกมากแล้วอีกอย่างเขาก็ไม่อยากที่จะดื่มมากไปกว่านี้แล้วเพราะเขาต้องเป็นคนขับรถกลับเองเกรงว่ามันจะอันตรายเพราะทางกลับบ้านเขาค่อนข้างเปรี่ยวหากเกิดอุบัติเหตุคงไม่ดีแน่

“เห้ยย…..เป็นอะไรเนี่ยยย”

ชายหนุ่มขับรถกลับมาได้เกือบครึ่งทางก็ร้สึกว่าตัวเองมีอาการร้อนๆในกายแปลกๆแบบที่ไม่เคยเป็นจะว่าเขาดื่มเยอะก็คงจะไม่ใช่ในตอนนี้เขายังหาสาเหตุของอาการนี้ไม่ได้แต่เขารู้ตัวเองว่าในเวลานี้ต้องเร่งขับรถไปให้ถึงบ้านให้เร็วที่สุด

22.45 น.

เมื่อชายหนุ่มขับรถมาถึงบ้านก็รีบขึ้นไปที่ห้องของตนเองทันทีเขาพอจะรู้แล้วว่าอาการของเขาที่เป็นอยู่มันเกิดจากอะไรคงจะเป็นเพราะแม่พวกสาวสวยพวกนั้นอยากจะเล่นสนุกกับเขาเป็นแน่ดีที่เขาปลีกตัวกลับมาก่อนได้ทันไม่อย่างนั้นคงได้สนุกกันแน่

ทางด้านเพลงพิณหลังจากที่ชายหนุ่มออกจากบ้านไปเมื่อตอนเย็นหญิงสาวก็เฝ้าคิดอยู่กับตัวเองจนถึงป่านนี้ว่าเรื่องเธอกับชายหนุ่มจะเอาอย่างไรดีในเมื่อเธอและเขาก็น่าจะใจตรงกันขืนเธอเป็นโรคปากแข็งอยู่แบบนี้เธอกัวว่ามันจะเป็นอีแบบเดิมที่เธอเอาแต่คอยแอบชอบผู้ชายอยู่ห่างๆจนวันนึงผู้ชายคนนั้นก็ไปมีครอบครัวทำให้เธอต้องอกหักอีกเธอจึงคิดว่ายังไงวันนี้เธอก็คงต้องพูดกับเขาเรื่องนี้ให้รู้แล้วรู้รอดกันไปเลยไหนๆก็เห็นว่าใจตรงกันแล้ว