Share
ตอนที่17
“เมื่อกี้ครูได้ออกไปไหนมารึป่าว”
"จะออกไปไนทำไมเล่า….บรรยากาศดีแบบนี้ขอนอนกกเมียอยู่ที่นี่ดีกว่าพวกนายมีอะไรหรือป่าวมากันเยอะแยะหรือในหมู่บ้านจัดงานอะไรกันหรอ”
ชายหนุ่มแสร้งทำไม่รู้ไม่ชี้ยืนยันว่าเขาและหญิงสาวอยู่ในบ้านกันอย่างเดียวไม่ได้ออกไปไหนวิธีนี้เป็นวิธีเดียวที่จะทำให้คนพวกนี้ไม่สงสัย
“งั้นพวกเราไม่กวนครูแล้ว…ไปโว้ยพวกเอ็งกลับ”
อินคิดว่าในเมื่อทั้งสองออกมากันสภาพนี้ก็คงจะไม่ได้ไปไหนกันจริงๆชายหนุ่มคิดว่าเขาคงจะระแวงไปเองเลยชวนลูกน้องกลับแต่เขาจำได้ว่ารอยเท้ามันมาแถวนี้หรืออาจจะเป็นเพราะมันมืดบวกกับสุราที่พวกเขากินไปด้วยเลยทำให้คิดไปเองเขาคิดในใจ
“เกือบไปแล้วมั้ยล่ะคุณไม่รู้ว่าจะซนตามผมไปทำไม”
เมื่อทั้งสองแต่งตัวเสร็จก็มานั่งคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้นแต่ด้วยความที่วันนี้ชายหนุ่มเตรียมแผนที่จะนำพวกกล้องไปบันทึกภาพกลับมีหญิงสาวตามเขาไปจนทำให้เสียแผนจนได้เขาจึงนึกเสียดายอยู่ไม่น้อยที่เข้าไปใกล้พวกมันได้ถึงขนาดนั้นและเกือบจะเก็บหลักฐานชิ้นเด็ดได้แล้วแท้ๆ
“ก็คุณอยู่ดีๆก็ออกไปทำลับๆล่อๆฉันก็อยากรู้นี่ว่าคุณไปทำอะไร”
หญิงสาวยังไม่สำนึกกับสิ่งที่ตัวเองทำลงไปจนเกือบจะทำให้ทั้งเขาและตัวเธอเองเดือดร้อนอีกด้วย
“อยากรู้มากใช่มั้ยคุณ...”
ดินแดนเห็นว่าในเมื่อหญิงสาวอยากจะรู้มากนักเขาเองจึงตัดสินใจเล่าให้เธอฟังเพื่อที่คราวหน้าคราวหลังเธอจะได้ไม่มายุ่งกับเรื่องนี้อีกเพราะมันอันตรายและขอให้เธอเก็บเรื่องนี้ให้เป็นความลับที่ลับที่สุด
“โห..นี่คนที่นี่ต้องถูกกดขี่กันขนาดนี้เลยหรอ...เมื่อไรไอ้คนชั่วๆมันจะหมดไปจากโลกนี้ซะทีนะ”
หญิงสาวได้ฟังเรื่องราวทั้งหมดก็ถึงกับควันออกหูเธอไม่คิดคิดว่าชาวบ้านที่นี่จะโดนพวกที่มีอิทธิพลเอาเปรียบมากขนาดนี้
“แบบนี้ปู่อินทร์ก็ลำบากใจแย่เลยสิคุณ”
หญิงสาวคิดว่าคนที่เป็นหัวหน้าหมู่บ้านคงจะลำบากใจอยู่ไม่น้อยที่ต้องเลือกระหว่างชีวิตชาวบ้านกับความถูกต้องที่มันต้องสวนทางกัน
“ผมเข้าใจปู่แกนะ...ถึงพยายามช่วยอยู่นี่ไงวันไหนที่ผมมีหลักฐานมัดแน่นพวกมันวันนั้นแหละคิดวันที่ชาวบ้านจะเป็นอิสระ”
ชายหนุ่มภาวนาให้เรื่องราวที่เป็นอยู่ตอนนี้คลี่คลายโดยเร็วแพราะคนที่นี่จะได้อยู่กันอย่างสงบสุขเสียที
“งั้นถ้าเป็นเรื่องเกี่ยวกับชาวบ้านคุณมีอะไรให้ฉันช่วยก็บอกละกัน”
หญิงสาวเห็นชายหนุ่มพูดจาจริงจังและมีสีหน้าที่ยึดมั่นในอุดมการณ์ของเขาอย่างเต็มเปี่ยมเธอไม่คิดว่าคนอย่างชายหนุ่มที่คอยแต่จะปากเสียใส่เธอไปวันๆเขาจะเสียสละตัวเองทำเพื่อคนอื่นได้มากมายขนาดนี้หญิงสาวพลางมองหน้าของเขาไปอมยิ้มไปพร้อมบอกกับชายหนุ่มว่ามีเรื่องอะไรให้เธอช่วยเธอพร้อมเสมอเพราะเธอก็ไม่ชอบเห็นการเอารัดเอาเปรียบเหมือนกัน
“ขอบใจนะคุณ..คุณไปนอนเถอะมันดึกมากแล้วอีกอย่างคุณต้องตื่นมาช่วยผมสอนหนังสือเด็กๆแต่เช้าด้วย”
“โอเค..งั้นราตรีสวัสดิ์นะคุณ”
เมื่อทั้งสองคุยกันเรียบร้อยต่างก็แยกย้ายกันไปนอนพักผ่อนเอาแรงเพราะวันนี้เหนื่อยกันมาทั้งวันอีกทั้งพรุ่งนี้ยังต้องเตรียมตัวสอนหนังสือเด็กๆอีก
ทั้งดินแดนและเพลงพิณใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันที่นี่ได้อยู่กับเด็กๆและได้ช่วยกันให้ความรู้แก่เด็กๆและชาวบ้านสามสี่วันแล้วทำให้ทั้งสองสนิทกันมากขึ้นและทะเลาะกันน้อยลงดูท่าความสัมพันธ์ของทั้งคู่จะดีขึ้นมากในเวลาอันรวดเร็วอีกด้วย
บ้านเดชณรงค์
“คุณฝันคะอยู่หรือป่าวคะ”
ป้าสายได้รับคำสั่งจากอัคคีให้ทำอาหารมาส่งให้หญิงสาวทุกวันเพราะเขาเองยุ่งๆกับงานจนไม่มีเวลาอันที่จริงป้าสายจะใช้คนงานมาส่งก็ได้แต่เธอเห็นว่าทางที่เดินมาที่บ้านของหญิงสาวมันไม่ไกลมากนักเป็นการออกำลังกายไปในตัวด้วยเธอจึงมาหาหญิงสาวแทบทุกวันและเมื่อเจอหญิงสาวที่ช่างคุยช่างเจรจาเก่งเธอยิ่งชอบที่จะคุยกับเธอด้วยเพราะรู้สึกว่ามันเป็นการคลายเหงาของคนแก่ได้เป็นอย่างดี
“มาแล้วค่าป้าสาย...วันนี้มีอะไรกินบ้างคะ..หูยยยหอมจังเลยค่ะ”
เป็นเวลาสามสี่วันแล้วตั้งแต่ที่ดินแดนและเพลงพิณขึ้นดอยไปก็มีป้าสายที่นายหัวไร่มีรักให้มาส่งข้าวส่งน้ำให้เธอแถมกับข้าวที่ป้าสายทำก็อร่อยจนเธอกินเรียบไม่เหลือเลยสักครั้งแล้วป้าสายยังชอบมานั่งคุยกับเธออีกด้วย
“วันนี้มีแกงส้มชะอมทอด ไข่เจียว แล้วก็ปลาเค็มทอดค่ะ แล้วก็มีบัวลอยไข่หวานที่คุณฝันอยากกินด้วยนะคะ”
ป้าสายเดินเข้ามาในบ้านพร้อมเปิดปิ่นโตวางอาหารตรงหน้าหญิงสาวทำให้เธอต้องนั่งกลืนน้ำลายก่อนที่ป้าสายจะวางเมนูอาหารเสร็จ
“ป้าสายน่ารักที่สุดเลยค่ะ...ฝันกินแล้วนะคะป้าสายกินด้วยกันสิคะ”
“ป้ากินเรียบร้อยแล้วค่ะ..คุณฝันกินเถอะ”
เมื่อหญิงชราวางอาหารเรียบร้อยแล้วหญิงสาวก็จ้วงตักอาหารใส่ปากแบบคำโตๆทันทีทำให้หญิงชราที่นั่งอยู่ด้านข้างถึงกับยิ้มไม่หุบรู้สึกเอ็นดูหญิงสาวเหลือเกินคนอะไรกินไม่ห่วงสวยเอาซะเลยสงสัยจะหิวมาก
“เอ่อ..ป้าสายคะคือฝันอยากจะถามเรื่องคนงานในไร่น่ะค่ะ..ป้าสายพอจะรู้จักคนงานที่ชื่อเพลิงมั้ยคะ”
หญิงสาวเห็นว่าป้าสายก็อยู่ที่ไร่มีรักเหมือนกันก็น่าจะรู้จักหรือคุ้นชื่อนี้อยู่บ้าง
“อ๋อ..คนงานในไร่มีหลายคนเลยค่ะป้าก็จำไม่ค่อยได้คนงานต่างก็เข้าๆออกๆกันเรื่อยๆอีกอย่างป้าก็ทำงานอยู่แต่ที่เรือนใหญ่ป้าไม่ค่อยได้พบเจอหรือรู้จักกับคนงานเท่าไรเลยค่ะคุณฝัน..”
หญิงชราต้องโกหกหญิงสาวออกไปว่าไม่รู้จักชื่อนี้เพราะอัคคีกำชับมาว่าหากหญิงสาวถามหาคนงานชื่อเพลิงให้ตอบไปว่าไม่รู้จักเธอเองก็ไม่รู้ว่าทำไมอัคคีต้องกำชับเธอแบบนั้นแต่เมื่อชายหนุ่มให้เหตุผลว่ามีเรื่องเข้าใจผิดกับหญิงสาวนิดหน่อยเดี๋ยวเรื่องนี้จะรีบจัดการด้วยตัวเองเธอจึงต้องยอมทำตามที่เขาบอกเพราะไม่อยากก้าวก่ายเรื่องของชายหนุ่มเท่าไรนัก
“เอ่อ..ป้าสายไม่รู้จักก็ไม่เปนไรค่ะ”
หญิงสาวเห็นว่าจะจริงอย่างที่หญิงชราพูดเพราะไร่มีรักก็ออกจะใหญ่โตคนงานก็คงเยอะน่าดูเป็นเธอเองเธอก็คงจะจำไม่ได้หมดหรอกว่าใครเป็นใคร
“งั้นวันนี้เดี๋ยวป้าขอตัวกลับก่อนนะคะคุณฝันพอดีวันนี้ป้าต้องรีบกลับไปเตรียมของไว้ให้คุณอัคคีน่ะค่ะ”
วันนี้หญิงชราจำต้องขอตัวกลับก่อนเพราะชายหนุ่มบอกว่าเขาจะเข้าไปพักที่เรือนไม้และให้เธอเตรียมพวกของกินและของใช้ไว้ให้เขาก่อนเที่ยงเพราะเขาจะเข้ามาเอาไปไว้ที่เรือนไม้ตอนเย็นๆ
Related chapter
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่18
“ค่ะ..ป้าสายกลับดีๆนะคะ”เมื่อหญิงชรากลับไปแล้วหญิงสาวจึงเดินขึ้นมานอนเล่นที่ห้องพร้อมหยิบมือถือโทรหาชายหนุ่มเธอไม่สนว่าตอนนี้เขาจะทำงานอยู่หรือป่าวแต่ยังไงเธอก็จะโทรเพราะที่ผ่านมาหลังจากคืนนั้นที่คุยกับเขาเธอเองก็ติดต่อเขาอีกไม่ได้เลย“โทรไม่ติดใช่มั้ย...ไปหาเองก็ได้”หญิงสาวนอนกลิ้งไปกลิ้งมาจนเกือบจะเย็นเธอไม่เข้าใจว่าทำไมเธอถึงติดต่อชายหนุ่มไม่ได้อีกอย่างเขาคงจะไม่บล็อกเบอเพราะรำคาญเธอหรอกนะเมื่อหลายคำถามคาใจเธอเลยตัดสินใจที่จะไปหาเขาเองเลยแล้วกันเพราะว่าเธอก็พอที่จะจำทางอยู่ได้ว่าบ้านเรือนไม้ของชายหนุ่มอยู่ที่ไหนพาฝันเดินมาได้สักพักก็มาถึงที่บ้านของชายหนุ่มแต่เมื่อเข้าไปสำรวจดูก็ยังไม่เห็นมีใครอยู่แถมบ้านยังล็อคเอาไว้อีกด้วยเธอจึงคิดว่าชายหนุ่มอาจจะยังไม่เลิกงานคราแรกหญิงสาวกะว่าจะรอเขาอยู่ที่บ้านแต่เมื่อรู้สึกเบื่อๆเลยเดินย้อนกลับไปที่ธารน้ำตกที่เธอเคยล้างตัววันนั้นคิดว่าจะไปเดินเล่นสักพักแล้วจึงกลับมาที่เรือนไม้ของชายหนุ่ม“ว้าว..สวยจังเลย”หญิงสาวเดินชมธรรมชาติความสวยงามของน้ำตกได้สักพักก็เห็นฝูงปลาแหวกว่ายไปมาอยู่ตรงที่น่าจะป็นแอ่งน้ำลึกวันนั้นที่ชายหนุ่มดำผุดดำว่ายหญิงสาวจึง
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่19
“มีสักอย่างมั้ยที่จะบอกว่าไม่น่ากินเนี่ยยยย”ชายหนุ่มเห็นอาการของหญิงสาวก็อดแซวไม่ได้เขาสังเกตุเธอแล้วว่าเมื่อหญิงสาวเห็นอาหารทไรจะต้องตาลุกวาวทันทีเห็นตัวเล็กๆแค่นี้กินโคตรเก่ง“ถ้าเป็นฝีมือของพี่เพลิงก็น่ากินทุกอย่างแหละค่ะ...ฝันไม่เกรงใจละน้า”ชายหนุ่มถึงกับต้องยิ้มแล้วส่ายหัวให้กับหญิงสาวเขาไม่รู้ว่าเธอพูดจริงหรือป่าวว่าอาหารฝีมือของเขามันอร่อยสำหรับเธอทุกอย่างแต่มันก็ทำให้เขารู้สึกดีกับคำพูดของเธออยู่ไม่น้อย“นี่เริ่มมืดแล้ว....เดี๋ยวฝันขอตัวกลับก่อนนะคะพี่เพลิง”หลังจากที่หญิงสาวกินอาหารเสร็จก็เห็นว่ามันเริ่มที่จะไม่เหลือแสงของพระอาทิตย์แล้วเธอจึงขอตัวกลับก่อน“เอ่อ...จะกลับแล้วหรอ..น...นอนที่นี่ก็ได้นะฝันเกิดฝันเป็นอะไรขึ้นมาแล้วอยู่คนเดียวใครจะช่วย”ชายหนุ่มรู้สึกใจแป้วแปลกๆเมื่อได้ยินว่าหญิงสาวเตรียมตัวจะกลับแล้วเขาจึงขอให้เธออยู่ที่นี่เพราะเขายังเห็นอาการเธอไม่ดียู่เลยแถมเป็นผู้หญิงอยู่คนเดียวอีกต่างหากเขารู้สึกเป็นห่วงเธอและอีกใจนึงมันก็บอกว่าอยากให้เธออยู่ที่นี่ต่อ“เอ๋!!!.....เอ่อ...แล้วพี่เพลิงรู้ได้ไงคะว่าฝันอยู่คนเดียว”หญิงสาวแปลกใจอยู่ไม่น้อยเธอเองยังไม่ได้บอกเขาด้วย
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่20
“พี่เพลิงรู้มั้ยคะว่าฝันอยากนอนดูดาวแบบนี้มาตั้งนานแล้วแต่ฝันก็ไม่ค่อยจะได้มีโอกาสมาที่แบบนี้บ่อยนักหรอกค่ะ”“ทำไมหรอ”ชายหนุ่มนึกแปลกใจหญิงสาวที่ดูออกจะเป็นคุณหนูไม่ใช่ว่าอยากไปไหนก็จะได้ไปไม่ใช่หรอ“ก็ตั้งแต่จำความได้ทั้งคุณพ่อและคุณแม่ก็ว่างไม่ค่อยจะตรงกันเวลาที่ออกมาเที่ยวกันก็จะน้อยและต้องรีบไปรีบกลับอีกด้วยค่ะส่วนมากที่ได้เที่ยวก็จะเป็นคุณพ่อพาไปครั้งคุณแม่พาไปครั้งมากกว่าจนกระทั่ง....แม่ฝันเสียขวัญก็ไม่ค่อยได้ไปไหนอีกเลยเพราะคุณพ่อเองก็ไม่ค่อยอนุญาติให้ฝันไปไหนตามลำพังถ้าไม่มีคุณพ่อไปด้วยแถมคุณพ่อก็ไม่ค่อยว่างพาฝันไปเที่ยวสักเท่าไรค่ะมีครั้งนี้ที่ฝันออกมาอยู่ข้างนอกได้นานก็เพราะว่าฝันมากับยัยเพลงไม่งั้นคุณพ่อไม่ปล่อยให้มาแน่ๆค่ะ”“อืมมมงั้นหรอเอาแบบนี้มั้ยถ้าฝันไม่ค่อยได้เจอบรรยากาศแบบนี้เท่าไรงั้นเดี๋ยวตั้งแต่พรุ่งนี้พี่พาเที่ยวสักสามวันเลยดีมั้ย”“จริงหรอคะ...อ้าวแล้วพี่เพลิงไม่ทำงานหรอคะ”หญิงสาวถึงกับดีใจจนบอกไม่ถูกไม่คิดว่าคนอย่างเขาจะอยากพาเธอเที่ยวตามที่เธอเคยขอไว้ซะอีกต่อีกใจก็คิดว่ามันจะรบกวนเวลางานของเขาหรือป่าวถ้าเป็นแบบนั้นเธอไม่ขอรบกวนเขาดีกว่าจึงถามชายหนุ่มออกไป“
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่21
“ออกมายืนตากหมอกตากน้ำค้างทำไมฝันเดี๋ยวก็ไข้ขึ้นอีกหรอก”ชายหนุ่มรีบเดินมาจูงมือเธอเข้าไปในบ้านเพราะกลัวว่าเธอยืนตากน้ำค้างนานๆจะไข้ขึ้นมาอีก“เดี๋ยวๆพี่เพลิงฝันดีขึ้นมากแล้วค่ะขอบคุณนะคะที่ดูแลฝันทั้งคืนเลย”“อืมมมม…ก็มีคนป่วยอยู่ในบ้านทั้งคนจะให้ใจจืดใจดำไม่ดูแลคงจะไม่ได้”ชายหนุ่มตอบหญิงสาวออกไปอย่างรักษาฟอร์มตัวเองอีกเช่นเคย“ไหนๆพี่เพลิงก็ตื่นแล้ว...คือตอนนี้ฝันเริ่มหิวแล้วพี่เพลิงทำกับข้าวให้ฝันกินหน่อยสิคะ”“ห่วงเรื่องกินอีกตามเคยสินะ”ชายหนุ่มไม่รู้ว่าตัวเองต้องผันตัวมาเป็นพ่อครัวให้เธอตั้งแต่เมื่อไรแต่พอรู้ว่าหญิงสาวหิวเขาจำต้องรีบเข้าครัวทำอาหารให้เธอทันที2 เดือนต่อมาตั้งแต่วันนั้นก็เกือบสองเดือนแล้วที่ทั้งพาฝันและอัคคีก็ไปมาหาสู่กันตลอดจนความสัมพันธ์ของทั้งคู่ก็ดีขึ้นเรื่อยๆตัวติดกันเป็นแตงเมดูท่าจะเป็นชายหนุ่มเองเสียมากกว่าที่ชอบทำตัวติดอยู่กับหญิงสาวพอมีเวลาว่างเมื่อไรก็จะพาเธอไปโน่นไปนี่ตลอดแต่ชายหนุ่มก็ยังไม่มีโอกาสที่จะบอกเธอเรื่องสถานะที่แท้จริงของเขาเสียทีเพราะตอนนี้เขากลัวว่าถ้าบอกกับเธอไปความสัมพันธ์ของเขาและเธอมันจะไม่เหมือนเดิมทางด้านเพลงพิณและดินแดนก็ขึ้นลงดอ
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่22
“แต่ผมชอบคุณนะ...รูปที่คุณแอบถ่ายผมผมชอบมากเลยรู้มั้ย”ชายหนุ่มเข้าสวมกอดหญิงสาวจากด้านหลังอย่างแนบแน่นแบบที่คิดว่าเธอดิ้นไม่ได้แล้วจึงกระซิบข้างๆหูเธอว่าเขาชอบเธอแม้ว่าเธอจะปฎิเสธว่าไม่ได้ชอบเขาก็ตามเพราะว่าเขาไม่เชื่อว่าเธอจะพูดจริงหลักฐานโจ่งแจ้งซะขนาดนั้นเขาชอบที่เธอเป็นเธอชอบในความไม่เคยเฟคละชอบตรงที่หญิงสาวมีจิตใจที่ดีไม่ได้คิดรังเกียจที่จะอยู่ในที่ที่ไม่สะดวกสบายเลยสักนิดกลับปรับตัวได้อย่างง่ายดายผู้หญิงแบบนี้แหละที่จะอยู่กับเขาได้“ช...ชอบฉัน...”“ใช่”ชายหนุ่มพูดพร้อมหันตัวหญิงสาวมาให้ยืนหันหน้ามามองที่เขาพร้อมจ้องตาเธออยู่อย่างนั้นจนหญิงสาวต้องเป็นฝ่ายหลบตาไปเสียเอง“คุณไม่ชอบผมจริงๆหรอ...ในกล้องคุณมีแต่รูปผมเต็มไปหมดเลยนะ”ชายหนุ่มยังไม่เลิกที่จะแกล้งหญิงสาวที่กำลังยืนเขินอยู่เขาย่อตัวก้มลงไปมองหน้าเธอที่ก้มหลบตาของเขาอยู่พร้อมถามย้ำเธออีกรอบว่าไม่ชอบเขาน่จริงใช่มั้ยเพราะเขาเห็นว่าในกล้องของเธอมีแต่รูปเขาเต็มไปหมด“ร...รูป...คุณแอบดูหรอ..ไม่มีมารยาทเลยฉันไม่คุยด้วยแล้ว”“เดี๋ยวสิคุณยังไม่ได้ตอบผมเลยว่าไม่ชอบผมจริงหรอ”ชายหนุ่มยังไม่ละความพยายามที่จะรั้งหญิงสาวให้คุยกับเขาให
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่23
“อะไรอีกล่ะคุณ..ฉันหิวจะแย่อยู่แล้วนะ”ด้วยความหิวและเกือบที่จะได้กินของเธออยู่แล้วเชียวกลับมีมือของชายหนุ่มมาขวางไว้ทำให้ตอนนี้หญิงสาวมีสีหน้าที่บึ้งตึงบอกบุญไม่รับไม่เข้าใจว่าชายหนุ่มจะแกล้งอะไรเธออีก“คุณต้องเรียกผมว่าพี่ดินและก็ต้องแทนตัวเองว่าเพลงด้วยแล้วก็หัดพูดจาให้มันมีหางเสียงคะขาแบบที่ผู้หญิงเค้าพูดกันด้วยตกลงมั้ย...ถ้าไม่ก็ไม่ต้องกิน”เมื่อชายหนุ่มเห็นหน้าหญิงสาวทำหน้าตาลำบากใจเขาเลยอยากจะแกล้งเธอให้เข็ดเพราะตอนนี้คนที่ถือไพ่เหนือกว่าคือเขาเอง“โถ่...คุณณณ”“หืม..งั้นผมยกไปเก็บดีกว่า”เมื่อหญิงสาวยังทำอิดออดอยู่ชายหนุ่มจึงเตรียมยกจานข้าวเข้าไปเก็บ“ก็ได้ก็ได้...พ..พี่ดินขอข้าวให้เพลงกินเถอะนะหิวจะแย่อยู่แล้ว”เมื่อหญิงสาวเห็นอาหารอันน่ากินของเธอกำลังจะโดนชายหนุ่มเดินถือไปเก็บเธอจึงต้องรั้งแขนของเขาไว้อย่างรวดเร็วพร้อมส่งเสียงอ้อนชายหนุ่มอย่างที่ไม่เคยอ้อนมาก่อนเพราะตอนนี้ให้เธอพูดดีกับเขายังไงก็ได้แต่ขออย่างเดียวตอนนี้ขอให้เธอได้กินข้าวก่อนเถอะ“ก็แค่นั้นแหละ”ชายหนุ่มส่งสายตาเจ้าเล่ห์ไปให้กับเธอเป็นการประกาศว่าครั้งนี้เขาชนะ“วันนี้เพื่อนคุณไม่อยู่บ้านอีกแล้วหรอ”ชายหนุ่มถ
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่24
“กลับมาแล้วหรอ…เอาวะเพลงบอกก็บอก”เพลงพิณที่เดินคิดวนไปวนมาอยู่ในห้องเมื่อเห็นรถชายหนุ่มขับเข้ามาจอดเธอจึงกะว่าจะออกไปรอเขาที่หน้าห้องเพื่อบอกความในใจจะได้มึคลุมเครือแบบนี้ต่อไปอีก“เพลงยังไม่นอนอีกหรอ”ชายหนุ่มรีบวิ่งขึ้นบันไดมาจนมาหยุดอยู่หน้าห้องเพราะเห็นหญิงสาวยืนอยู่เขานึกแปลกใจว่าดึกขนาดนี้แล้วทำไมเธอถึงยังไม่นอนเสียที“คือ….เพลง….มีเรื่องจะคุยกับพี่ดิน…”หญิงสาวพูดแบบอึกๆอักๆไม่คิดว่าสถานการณ์จริงมันจะทำให้เธอประหม่าได้ขนาดนี้ขนาดตั้งใจว่าจะรีบพูดอยู่แล้วเชียวยิ่งเห็นหน้าชายหนุ่มใกล้ๆเธอจึงรู้สึกประหม่าหนักขึ้นเข้าไปอีก“เพลงคือพี่ต้องรีบเข้าห้องเดี๋ยวค่อยคุยกันพรุ่งนี้แล้วกันนะ”ชายหนุ่มเริ่มที่จะควบคุมตวเองไม่อยู่จึงรีบตัดบทพูดและเตรียมตัวพุ่งเข้าไปในห้องทันทีเขาไม่สนว่าตอนนี้เธอจะคุยอะไรกับเขารู้เพียงแต่ว่าอย่าอยู่ใกล้หญิงสาวเป็นดีที่สุดเพราะมันจะทำให้เขาควบคุมตัวเองไม่ได้“คือเพลงชอบพี่ดินค่ะแค่นี้แหละค่ะที่จะบอกงั้นเพลงไปนอนก่อนนะคะ”เมื่อหญิงสาวเห็นว่าชายหนุ่มรีบร้อนที่จะเข้าห้องเธอจึงกลั้นใจหลับตาปี๋พูดความในใจออกมาอย่างรวดเร็วแล้วเตรียมหันหลังกลับห้องด้วยความเขินอายเธอไ
ร้าวใจร้ายเปลี่ยนใจรัก ตอนที่25
“เพลง..”ชายหนุ่มได้ยินเสียงร้องของหญิงสาวก็สะดุ้งตื่นขึ้นมันทีพร้อมลุกมาอุ้มหญิงสาวที่นั่งกองอยู่กับพื้นให้นอนที่เตียงดังเดิม“จะลุกไปไหน…..ทำไมไม่ปลุกพี่ล่ะ”ชายหนุ่มที่ตอนนี้แทบจะเปลือยกายนอนตะแคงเท้าศรีษะนอนอยู่ข้างๆเธอดีที่เขายังมีกางเกงขาสั้นใส่อยู่ไม่อย่างนั้นคงทำให้หญิงสาวใจสั่นอีกเป็นแน่เขาเองอยากจะตีเธอยิ่งนักที่รู้ว่าตัวเองเจ็บยังจะฝืนลุกขึ้นเดินอยู่อีก“เพลงหลับตาทำไมเป็นอะไรหรือป่าว”ชายหนุ่มนึกแปลกใจที่เขาตื่นมาเจอล้มกองอยู่กับพื้นเธอก็เอาแต่หลับตาไม่มองเขาแถมยังไม่ยอมพูดยอมจากับเขาสักคำ“โกรธพี่หรอ…พี่ขอโทษเรื่องที่เกิดขึ้นพี่จะรับผิดชอบเพลงเอง…เพลงช่วยลืมตามาคุยกับพี่หน่อยได้มั้ย”ตอนนี้ชายหนุ่มเดาอารมณ์ของหญิงสาวไม่ออกเลยว่าในใจเธอคิดอะไรอยู่เพราะเธอไม่ยอมลืมตามาคุยกับเขาดีๆแถมตอนนี้ยังหันหน้าหนีเขาด้วยซ้ำ“ป่าว…เพลงไม่ได้โกรธ”หญิงสาวตอบชายหนุ่มทั้งที่ยังหลับตาอยู่เธอไม่ได้โกรธเขาเลยแม้แต่น้อยแต่เป็นเพราะไม่กล้าสู้หน้าเขาตอนนี้ต่างหาก“ไม่โกรธก็ลืมตามาคุยกับพี่ดีๆสิเพลง”ชายหนุ่มเข้าไปกระชับกอดที่ตัวหญิงสาวเขาเองเริ่มใจชื้นขึ้นมาหน่อยที่หญิงสาวบอกว่าไม่ได้โกรธเขาแต่เ
Latest chapter
