ตอนที่16

“ผมไม่ยักรู้ว่าคุณเป็นคนใจดีกับเค้าก็เป็นด้วยนะ”

ชายหนุ่มพูดพร้อมเดินเข้าไปในบ้านเพราะเขารู้ว่าเขาได้ปากหมาใส่หญิงสาวอีกแล้วและเพื่อไม่ให้หญิงสาวลงไม้ลงมือกับตัวเขาเองจึงรีบเดินหลบเข้าไปในบ้านโดยด่วน

“หือออ….นี่คุณหลอกด่าฉันหรอห๊าาาาา”

เมื่อหญิงสาวไล่ความโมโหออกได้และหันมาสนใจกับที่พักอาศัยของเธอต่อเธอเดินสำรวจรอบๆบ้านก็พบว่าหลังบ้านมีธารน้ำตกไหลผ่านเธอคิดว่าอย่างน้อยถึงที่นี่จะดูลำบากไปนิดแต่ก็มีธรรมชาติสวยๆอยู่ใกล้ๆเธอมันก็ดีไปอีกแบบหญิงสาวเดินเล่นสำรวจพื้นที่ได้สักพักจึงกลับเข้ามาในบ้าน

“คุณที่นี่มีแค่ห้องเดียวหรอ”

“ใช่”

หญิงสาวเดินเข้ามาในบ้านก็เห็นชายหนุ่มกำลังจัดแจงเตรียมเก็บของและเตรียมปูฟูกนอนอยู่เธอเดินเข้ามาในบ้านเห็นอยู่แล้วว่ามีก็ห้องนอนอยู่ห้องเดียวแต่ด้วยความที่สงสัยว่าถ้ามีห้องเดียวแล้วเธอจะนอนที่ไหนคงจะไม่ใช่นอนห้องเดียวกันหรอกนะจึงแกล้งเอ่ยถามชายหนุ่มออกไป

 “คุณไม่ต้องห่วงหรอกผมเตรียมที่นอนมาด้วยเดี๋ยวผมออกมานอนหน้าห้องเอง”

สีหน้าหญิงสาวมันบ่งบอกได้ชัดว่าตกใจคงคิดว่าเขาจะนอนห้องเดียวกับเธอล่ะสิเขาเองรู้ตั้งแต่ก่อนมาว่าจะเจออะไรจึงเตรียมฟูกนอนของเขามาด้วย

“อื้มมมก็ดี…งั้นเดี๋ยวฉันขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคุณ”

หญิงสาวหยิบเสื้อผ้าออกจากกระเป๋าได้ก็เดินอารมณ์ดีเข้าไปในห้องน้ำนึกโล่งใจดีที่ชายหนุ่มเตรียมที่นอนมาเองเธอจะได้นอนในห้องอย่างสบายใจ

21.00น.

“นี่มันก็ดึกแล้วเค้าจะไปไหนของเค้ากันนะ”

หญิงสาวนอนอยู่ในห้องรู้สึกเบื่อๆเพราะไม่ได้มีอะไรเจริญหูเจริญตาให้เธอดูแถมสัญญาณเน็ตที่นี่ก็ไม่มีอีกเธอจึงเดินออกมาด้านนอกกะว่าจะมายืนดูดาวสักพักเดี๋ยวก็คงจะกลับไปนอนแต่เมื่อเดินออกมากลับไม่เห็นชายหนุ่มอยู่ในบ้านเธอจึงนึกสงสัยว่าเขาไปไหนเธอเดินลงมาดูด้านล่างก็ไม่มีเมื่อสายตาพลันเห็นว่ามีแสงไฟแวบๆอยู่ทางด้านหลังเธอเธอเห็นชายหนุ่มกำลังเดินข้ามธารน้ำตกเล็กๆไปอีกฝั่งแต่เธอไม่รู้ว่าเข้าจะไปทำไมเธอจึงเดินตามไปเงียบๆ

เพลงพิณใช้วิชาย่องเบาจนชายหนุ่มไม่รู้ตัวว่ามีคนเดินตามหญิงสาวเดินตามเขาจนเกือบมาถึงที่แนวชายป่าเธอเห็นว่าชายหนุ่มหยุดเดินแล้วก้มหมอบลงกับพื้นในมือถืออุปกรณ์อะไรสักอย่างเธอเองก็เห็นไม่ชัดเมื่อเธอเห็นว่าเขาทำแบบนั้นอยู่พักนึงเธอจึงกะว่าจะเดินเข้าไปหาแต่เมื่อเข้าไปใกล้ๆเธอกลับมองเห็นกลุ่มคนขนาดใหญ่ที่ดูน่ากลัวกำลังขนสิ่งของอะไรบางอย่างทำให้หญิงสาวต้องหยิบมือถือขึ้นมาถ่ายรูปทันทีเพราะเธอรู้ว่ามันไม่ใช่ของที่ถูกกฎหมายแน่

“เฮ้ยยยมาได้ไงเนี่ยยย”

เมื่อชายหนุ่มเห็นว่ามีบางอย่างผิดสังเกตอยู่ที่ด้านหลังของเขาจึงรีบหันไปดุเมื่อเห็นเป็นหญิงสาวกำลังเดินถือมือถือเพื่อที่จะถ่ายอะไรบางอย่างอยู่เขาถึงกับต้องสบถออกมาอย่างหัวเสียไม่คิดว่าหญิงสาวจะเล่นซนแล้วตามเขามาถึงที่นี่ชายหนุ่มจึงรีบเก็บของแล้วลุกเดินมารั้งเธอออกไปทันที

“ว้าย…อุ้ปป”

ชายหนุ่มเข้าไปรั้งหญิงสาวให้ก้มลงจนเธอไม่ทันได้ตั้งตัวจังหวะที่หญิงสาวเริ่มส่งเสียงกรี้ดด้วยความที่ชายหนุ่มกลัวคนกลุ่มนั้นจะรู้เขาจึงรีบใช้แขนอีกข้างรั้งเธอมาไว้แล้วจึงประกบจูบเพื่อกลบเสียงกรี้ดของเธอถ้าเขาไม่ทำแบบนี้มีหวังเธอละเขาได้กลายเป็นศพอยู่ตรงนี้แน่

“อื้มมมม”

“เงียบถ้าคุณไม่อยากเป็นศพอยู่ตรงนี้”

ชายหนุ่มบดจูบหญิงสาวอยู่ครู่หนึ่งเมื่อเธอเริ่มหยุดดิ้นเขาจึงขยับตัวเบียดหน้าของเขาไปข้างๆใบหน้าของเธอแล้วกระซิบบอกเกี่ยวกับอันตรายที่เธอกำลังจะเจอทำให้หญิงสาวถึงกับนิ่งงันไปในทันที

“ลุกแล้วตามผมมาเงียบๆนะคุณ”

ชายหนุ่มรีบดึงแขนหญิงสาวขึ้นพร้อมบอกให้เธอสาวเท้าตามเขามาแบบเงียบๆชายหนุ่มนึกอยากจะหาไม้เรียวตีหญิงสาวยิ่งนักที่เล่นซนไม่เข้าเรื่องเกือบทำให้แผนของเขาพังอีกด้วย

“ว่าแล้วไง..รีบขึ้นมาบนบ้านเร็วๆเลยคุณ”

เมื่อชายหนุ่มเดินมาถึงที่หน้าบ้านพลันมองกลับไปทางที่เขาเดินกลับมากลับมามันมีแสงไฟกลุ่มใหญ่กำลังมุ่งตรงมาทางนี้เขาจึงรีบสั่งให้เธอขึ้นไปบนบ้านโดยเร็วคาดว่าคนกลุ่มที่ขนของเถื่อนน่าจะระแคะระคายเรื่องที่มีคนซุ่มดูอยู่แน่นอนไม่อย่างนั้นคงไม่ตามมาไวขนาดนี้และบ้านพักของก็อยู่ท้ายหมู่บ้านสุดซะด้วยสิ

“ครู…ครูอยู่มั้ยออกมาหน่อยผมมีเรื่องจะถาม”

อินชายหนุ่มที่เขาเจอเมื่อกลางวันพาลูกน้อยมาด้วยสี่ห้าคนพร้อมยืนล้อมรอบบ้านของเขาอยู่เพราะคิดว่าเมื่อครู่ที่พวกของเขาเห็นว่าผิดสังเกตุเมื่อตามรอยมาก็น่าจะไปได้ไม่ไกลและถ้าเป็นครูหนุ่มไปแอบซุ่มดูพวกเขาแบบที่พวกเขาคิดละก็เขาไม่เอาไว้แน่

“เอาไงดีคุณ….พวกนั้นตามมาได้ยังไง..ล..แล้วเราจะทำยังไงดี”

หญิงสาวเริ่มเดินวนไปวนมาเพราะเริ่มใจไม่กลัวว่าคนพวกนั้นจะรู้ว่าเธอและเขาไปทำอะไรกันมาที่แนวป่านั่น

“เอางี้…ทำตามที่ผมบอก..ถอดเสื้อผ้าออกให้หมดแล้วใส่แต่ผ้าขนหนู”

“อะไรนะ”

หญิงสาวถึงกับต้องถามย้ำให้แน่ใจอีกรอบเพราะเธอไม่เข้าใจว่าเขาจะให้เธอถอดเสื้อผ้าเวลานี้ทำไม

“ถอดสิคุณเร็วๆหรือว่าคุณจะออกไปแบบที่เสื้อผ้าเปื้อนน้ำเปื้อนโคลนแบบนี้”

“โอเคๆ..”

เมื่อทั้งหญิงสาวและชายหนุ่มถอดเสื้อผ้าแล้วพันข้าขนหนูที่ตัวกันเรียบร้อยแล้วชายหนุ่มจึงรีบรั้งตัวหญิงสาวแล้วเปิดประตูออกมาทันที

“ทำไมออกมาช้าจังล่ะครู”

ทั้งอินและลูกน้องของเขาเมื่อเห็นทั้งสองเปิดประตูออกมาก็พอจะเดาออกว่าในบ้านเกิดอะไรขึ้นแต่ด้วยความที่เขาอุตส่าห์ดั้นด้นมาถึงที่นี่เพราะความสงสัยแล้วยังไงเขาก็ต้องถามเรื่องที่คาใจอยู่ให้ได้

“โถ่…ก็ใครให้มาเรียกเวลานี้เล่ากำลังสนุกกับเมียผมอยู่เลย”

คราแรกหญิงสาวยังแปลกใจว่าชายหนุ่มจะทำอะไรตอนนี้เธอเข้าใจแล้วต้องเล่นบทเมียอีกตามเคย