รักแรกคนเดียวคือเธอ

รักแรกคนเดียวคือเธอ

last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
โดย:  Luffy.g  อัปเดตเมื่อครู่นี้
ภาษา: Thai
goodnovel4goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
33บท
7views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
แสดงความคิดเห็นของคุณในแอพพลิเคชัน

น้ำหวานสาวน้อยที่อ่อนแอไร้เดียงสา ตกหลุมรักพี่สายชล เพื่อนสนิทของพี่ชายเข้าอย่างจัง โชคชะตาจึงนำพาทั้งสองให้ได้มาใกล้ชิดกันและกัน ความรักที่เฝ้ารอคอยมาเนิ่นนานก็เริ่มเบ่งบานขึ้น จากเพื่อนพี่ชายสุดเงียบขรึมแปรเปลี่ยนเป็นหมาป่าจอมเจ้าเล่ห์ แล้วแมวน้อยอย่างเธอจะรอดพ้นไปได้อย่างไร ติดตามเรื่องราวความรักที่เต็มไปด้วยความโรแมนติก ความหวานซาบซ่า และความท้าทายของหัวใจใน "รักแรก คนเดียว คือเธอ" นิยายที่จะทำให้คุณหลงรักในทุกย่างก้าวของความสัมพันธ์ระหว่างน้ำหวานและสายชล

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1 : ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในใจ

ฉันชื่อน้ำหวาน ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นมัธยมห้า ชีวิตในวัยมัธยมปลายของฉันค่อนข้างจืดชืด ด้วยความที่ฉันเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงออกแนวรังเกียจสังคมเสียด้วยซ้ำ ฉันพูดคุยกับคนแปลกหน้าไม่ค่อยเก่งเรียกว่าพูดไม่เป็นเลยจะง่ายกว่า ทำให้ฉันไม่ค่อยรู้จักใครมากเท่าไหร่ ที่พอมีสนิทอยู่บ้างก็เป็นเพื่อนในกลุ่มที่โรงเรียนประมาณห้าหกคนเห็นจะได้ โรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนหญิงล้วน ดังนั้นพวกบรรดาความรักแบบ ป๊อปปี้เลิฟอะไรพรรค์นั้นฉันแทบไม่เคยได้สัมผัสเสียด้วยซ้ำ ชีวิตจึงวนเวียนอยู่เพียงแค่บ้านกับโรงเรียน และโรงเรียนกับบ้าน พอชีวิตในช่วงมัธยมปลายหลายคนต่างเร่งติวหนังสือเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งถึงแม้ว่าฉันจะเรียนอยู่ในระดับค่อนข้างดี แต่พ่อแม่ก็อยากให้ฉันไปเรียนเสริมอีกสักหน่อย จริง ๆ แล้วฉันไม่ค่อยมีความฝันอะไรสักเท่าไหร่ อยากเรียนอะไร อยากเรียนที่ไหน โตไปอยากเป็นอะไร เรื่องพวกนี้ฉันแทบไม่เคยคิดในหัวสมองเลย พอพ่อแม่อยาก ฉันเองก็ไม่เห็นว่าเป็นปัญหาอะไร ฉันจึงเริ่มสมัครเรียนพิเศษเพิ่มหลังเลิกเรียน ลืมบอกอีกอย่างฉันมีพี่ชายอยู่หนึ่งคน ชื่อ น้ำเพชร พี่เพชรเรียนโรงเร

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
33

บทที่ 1 : ความรู้สึกแปลก ๆ ที่เกิดขึ้นในใจ

ฉันชื่อน้ำหวาน ตอนนี้เรียนอยู่ชั้นมัธยมห้า ชีวิตในวัยมัธยมปลายของฉันค่อนข้างจืดชืด ด้วยความที่ฉันเป็นพวกโลกส่วนตัวสูงออกแนวรังเกียจสังคมเสียด้วยซ้ำ ฉันพูดคุยกับคนแปลกหน้าไม่ค่อยเก่งเรียกว่าพูดไม่เป็นเลยจะง่ายกว่า ทำให้ฉันไม่ค่อยรู้จักใครมากเท่าไหร่ ที่พอมีสนิทอยู่บ้างก็เป็นเพื่อนในกลุ่มที่โรงเรียนประมาณห้าหกคนเห็นจะได้ โรงเรียนฉันเป็นโรงเรียนหญิงล้วน ดังนั้นพวกบรรดาความรักแบบ ป๊อปปี้เลิฟอะไรพรรค์นั้นฉันแทบไม่เคยได้สัมผัสเสียด้วยซ้ำ ชีวิตจึงวนเวียนอยู่เพียงแค่บ้านกับโรงเรียน และโรงเรียนกับบ้าน พอชีวิตในช่วงมัธยมปลายหลายคนต่างเร่งติวหนังสือเพื่อเตรียมสอบเข้ามหาวิทยาลัย ฉันก็เป็นอีกคนหนึ่งถึงแม้ว่าฉันจะเรียนอยู่ในระดับค่อนข้างดี แต่พ่อแม่ก็อยากให้ฉันไปเรียนเสริมอีกสักหน่อย จริง ๆ แล้วฉันไม่ค่อยมีความฝันอะไรสักเท่าไหร่ อยากเรียนอะไร อยากเรียนที่ไหน โตไปอยากเป็นอะไร เรื่องพวกนี้ฉันแทบไม่เคยคิดในหัวสมองเลย พอพ่อแม่อยาก ฉันเองก็ไม่เห็นว่าเป็นปัญหาอะไร ฉันจึงเริ่มสมัครเรียนพิเศษเพิ่มหลังเลิกเรียน ลืมบอกอีกอย่างฉันมีพี่ชายอยู่หนึ่งคน ชื่อ น้ำเพชร พี่เพชรเรียนโรงเร
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 2 : ฉันเป็นบ้าไปแล้ว

ฉันยังคงใช้ชีวิตปกติเฉกเช่นเดิม จะมีที่เปลี่ยนแปลงไปคือตอนเลิกเรียนที่ควรได้กลับบ้าน ฉันยังต้องไปเรียนที่โรงเรียนกวดวิชาเพิ่มอีก วันนี้ก็เช่นเดียวกัน ฉันเดินคอตกเข้าไปข้างใน ตรงทางขึ้นบันไดมีผู้ชายสองคนยืนอยู่ เป็นพี่ตะวันกับพี่สายชลนั่นเอง ฉันได้แต่ก้มหน้างุดจนแทบจะเอาหัวมุดลงดินไปเสียด้วยซ้ำ“อ้าวน้องหวาน...มาเรียนแล้วเหรอ” เสียงพี่ตะวันเอ่ยแซวออกมาฉันได้แต่ถอนหายใจ ก้มหน้า ไม่โต้ตอบอันใดไป “พูดด้วยไม่พูดด้วย เป็นใบ้เหรอคะ” นั่นไงพี่ตะวันยังคงพล่ามออกมาไม่หยุด อยากจะให้ฉันลุกขึ้นมากรีดร้องใส่หน้าเขาเลยเหรอเนี่ย ฉันทำได้เพียงคิดในใจ หน้าตาหงิกงอลงอย่างช่วยไม่ได้แต่ถึงอย่างนั้นฉันก็ยังอดปรายตามองไปที่พี่สายชลไม่ได้อยู่ดี พี่เขายังคงยืนนิ่งไม่พูดไม่จา ทำเพียงแค่มอง แค่มองเท่านั้น จู่ ๆ ฉันก็เกิดอาการหน้าแดงระเรื่อขึ้นมา หัวใจฉันเต้นรัวแรงอย่างห้ามไว้ไม่อยู่ ถ้ามันกระโดดออกมาจากอกได้ มันคงเด้งดึ๋งลงบนพื้นไปมาให้อับอายขายหน้าผู้คนเป็นแน่ จากนั้นผีนักวิ่งก็เข้าสิงฉันทันที ฉันรีบจ้ำอ้าวเดินขึ้นบันไดไปอย่างรวดเร็วยิ่งกว่าความเร็วแสงเสียอีกฉันนั่งเรียนโดยหาสมาธิไม่เจอเลยทีเดียว ฉันค่อนข้า
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 3 : นี่ฉันตกหลุมรักจริง ๆ เหรอ

บทที่ 3 : นี่ฉันตกหลุมรักจริง ๆ เหรอ นับตั้งแต่วันนั้นมา ฉันก็เอาแต่คิดถึงใบหน้าและสายตาของพี่สายชลไม่หยุด ทุกวันฉันได้แต่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ พาลให้คิดอยากเร่งเวลาให้ได้ไปเรียนกวดวิชาไว ๆ“น้ำหวาน ช่วงนี้แกเป็นอะไรไปเนี่ย เอาแต่เหม่อลอย เดี๋ยวก็ยิ้ม เดี๋ยวก็หัวเราะคิกคักอยู่คนเดียว” สายไหมเพื่อนของฉันคนหนึ่งเอ่ยทักขึ้นมาในระหว่างที่พักเที่ยง“เปล่าซะหน่อย ก็เป็นปกตินี่” ฉันยังเฉไฉปฏิเสธออกไป เพื่อนตัวดีของฉันยังคงมองหน้าอย่างจับผิดไม่หยุด ฉันได้แต่หลุบตาต่ำ ก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างยอมแพ้“ก็ได้ เล่าก็ได้ ว่าแต่สายไหม แกเคยแบบรู้สึกแปลก ๆ เวลาเจอใครสักคนอะไรแบบนี้ไหม” ฉันเอ่ยถามด้วยความอยากรู้“แปลก ๆ ยังไง นี่อย่าบอกนะ ไปแอบตกหลุมรักใครเข้าให้น่ะ ดักแด้ในถ้ำอย่างแก พอโผล่เห็นแสงตะวันนิดหน่อยถึงกับใจแตกเลยเหรอ” สายไหมเอ่ยแซวพร้อมกระดกนิ้วชี้ไปมาตรงหน้าฉัน“นี่แกว่าใครเป็นดักแด้ในถ้ำยะ ถ้าขืนยังพูดมากแบบนี้ ฉันไม่คุยด้วยแล้วนะ” ฉันบ่นอย่างอารมณ์เสีย พร้อมกุมนิ้วชี้ตรงหน้าไว้แน่น เพื่อนในกลุ่มต่างชอบล้อว่าฉันเป็นดักแด้ในถ้ำ เหตุผลก็ไม่ใช่อะไรหรอก ในเมื่อฉันไม่เคยออกไปเที่ยว พบ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 4 : แอบรักเข้าให้แล้ว

บทที่ 4 : แอบรักเข้าให้แล้ว ระหว่างเดินเข้าไปโรงเรียนกวดวิชา ฉันเลื่อนลอยอยู่กับความคิดในหัว คำพูดของสายไหมยังวนเวียนสลับกับภาพใบหน้าพี่สายชล ฉันเดินจนเข้าไปด้านใน เสียงแซวของพี่ตะวันเรียกสติฉันไว้“น้องหวาน...มีคนแอบคิดถึงอยู่นะ” พี่ตะวันยักคิ้วหลิ่วตา ทำท่าทางยียวนใส่ฉันพลันรู้สึกอารมณ์เสียอย่างช่วยไม่ได้ สิ่งเดียวที่ยังทำให้พอจะอารมณ์ดีก็คือพี่สายชลที่ยืนอยู่ด้านข้างนั้น ฉันยิ้มอย่างเขินอาย วนเวียนอยู่กับคำถามว่าฉันหลงรักพี่สายชลจริงหรือไม่ ด้วยความใจลอยพาลให้แข้งขาพันเกี่ยว และสะดุดล้ม ฉันตกใจเป็นอันมาก พยายามคว้าทุกสิ่งตรงหน้าก่อนที่หน้าจะทิ่มลงกับพื้น ฉับพลันมือหนึ่งยื่นมาคว้าตัวฉันไว้อย่างรวดเร็ว ฉันที่ควรจะล้มลงกับพื้น บัดนี้กลับกลายเป็นอยู่ในวงแขนของเขาแทน ฉันเงยหน้าขึ้นประสานใบหน้านั้นทันที ดวงตาคู่นั้น ดวงตาของพี่สายชลนั่นเอง ฉันตกตะลึงไปสักพัก ความใกล้ชิดนี้ยิ่งทำให้หัวใจฉันเต้นแรงจนแทบหายใจไม่ออก“ขอบคุณค่ะ” ฉันขยับตัวถอยออกมา ก่อนจะโค้งตัวขึ้นลงแล้วรีบกล่าวขอบคุณ“ระวังตัวด้วย วันหลังอย่ามัวแต่เหม่อล่ะ” พี่สายชลพูดแกมตำหนิออกมาฉันได้แต่รู้สึกใจแป้วลงทันที
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 5 : เจอกันโดยไม่ได้ตั้งใจ

บทที่ 5 : เจอกันโดยไม่ได้ตั้งใจ ตอนนี้ฉันขึ้นมัธยมหกแล้ว พี่เพชรสอบติดมหาวิทยาลัยในกรุงเทพฯ ส่วนพี่สายชล ฉันพอจะรู้มาบ้างว่าพี่สายชลสอบติดมหาวิทยาลัยในจังหวัดใกล้ ๆ นี้เอง นั่นคงเป็นครั้งแรกที่ฉันเริ่มมีเป้าหมายในชีวิต ฉันตั้งใจจะสอบเข้ามหาวิทยาลัยเดียวกับพี่สายชลให้ได้ ช่วงนี้ฉันจึงตั้งใจเรียนอย่างหนัก จนพ่อแม่เองยังรู้สึกแปลกใจ ชีวิตของฉันผ่านไปอย่างเชื่องช้า นอกจากบ้าน โรงเรียน โรงเรียนกวดวิชา ฉันแทบไม่ได้ไปไหนเลย เพื่อน ๆ ในกลุ่มพยายามชวนฉันออกไปเที่ยวอยู่เป็นประจำด้วยความที่เป็นปีสุดท้าย เผื่อต้องแยกย้ายกันไป แต่ฉันกลับไม่มีอารมณ์จะไปไหน จนเข้าช่วงใกล้จบการศึกษา สายไหมเดินมากอดคอฉัน “น้ำหวาน วันนี้พวกเราจะไปแฮงค์เอาท์ แกไปด้วยกันนะ นี่ก็ใกล้จะประกาศผลสอบเข้ามหาวิทยาลัยแล้ว ไม่รู้ว่าเราจะติดที่เดียวกันหรือเปล่า” สายไหมพูดกับฉันอย่างอ้อนวอนจนฉันใจอ่อนยอมพยักหน้าตกลง พวกเพื่อน ๆ คนอื่นต่างส่งเสียงเฮดังลั่นประหนึ่งได้รับโล่รางวัลเกียรติยศอย่างนั้นแหละ คืนวันเสาร์พวกเราไปกินเลี้ยงกันที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง บรรดาเพื่อน ๆ ต่างชวนฉันกินเหล้า รสชาติของมันออกจะขมเ
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 6 : ไม่เจอกันนาน

บทที่ 6 : ไม่เจอกันนาน หลังจากนั้นพี่สายชลพาฉันขึ้นรถเพื่อพาไปส่งที่บ้าน ระหว่างทางฉันนั่งนิ่งเงียบ แอบปรายตามองพี่สายชลเป็นบางครั้งบางคราว ตอนนี้ฉันไม่รู้ว่าพี่เขาคิดอะไรอยู่ ยังโกรธฉันอยู่หรือเปล่านะ ฉันได้แต่เม้มปากแน่น “น้ำหวาน สบายดีนะ ไอ้เพชรเป็นอย่างไรบ้าง” จู่ ๆ พี่สายชลเอ่ยปากก็ทำลายความเงียบลง “ สบายดีค่ะ หวานไม่ค่อยได้คุยกับพี่เพชรแต่คงจะสบายดีแหละ” ฉันตอบออกไป พลางครุ่นคิดในใจว่าฉันควรจะพูดคุยอะไรต่อดี “แล้วไม่คิดจะถามพี่บ้างเหรอ” พี่สายชลพูดโดยไม่หันมามองหน้าฉัน สายตายังคงมองออกไปตรงทางด้านหน้าถนนเช่นเดิม “เอ่อ...แล้วพี่ชลสบายดีไหมคะ” ฉันรีบถามกลับ กลัวว่าพี่สายชลจะคิดว่าฉันช่างไร้มารยาทสิ้นดี “หึ...ไม่ค่อยสบายหรอก แมวของพี่ซนเหลือเกิน” พี่สายชลตอบออกมา “พี่ชลเลี้ยงแมวด้วยเหรอ” คำตอบนั้นทำให้ฉันเกิดสงสัยขึ้นมาทันที “แมวหลงทางน่ะ ชอบทำให้พี่เป็นห่วงอยู่เรื่อย” พี่สายชลตอบพร้อมหันมามองหน้าฉันอย่างเพ่งพินิจ ทำเอาฉันหน้าร้อนผ่าว แล้วแมวพี่ชลเกี่ยวอะไรกับฉัน ทำไมฉัน
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 7 : รับน้อง

บทที่ 7 : รับน้อง ในที่สุดผลสอบก็ประกาศออกมา ฉันสอบติดมหาวิทยาลัยเดียวกันพี่สายชลจนได้ ฉันดีใจกรีดร้องลั่นบ้าน พ่อแม่ฉันเองก็ดีใจมากเช่นกันแต่ก็คงอดสงสัยไม่ได้ว่าทำไมฉันถึงดีใจเกินเหตุขนาดนั้น “ดีใจด้วยนะแก จะได้ไปอยู่กับหนุ่มในฝันแล้ว” สายไหมรีบโทรมาแต่ก็มิวายแอบแซวฉันเล็ก ๆ “เสียดายที่แกไม่ติดที่เดียวกัน ต่อไปฉันคงจะเหงาแย่” ฉันแอบโอดครวญไม่ได้ที่เพื่อนรักดันสอบติดอีกที่หนึ่ง “โอ๊ย...มีพี่สายชลสุดหล่ออยู่แล้ว แกจะมาสนใจอะไรฉันยะ” สายไหมยังคงไม่หยุดแซวก่อนหน้านี้สายไหมเอาแต่ถามเรื่องคืนนั้นไม่หยุด แถมยังวิเคราะห์เป็นมั่นเป็นเหมาะว่าพี่สายชลต้องมีใจให้ฉันแน่ ๆ ฉันก็ได้แต่แอบปลื้มปริ่มในใจเล็ก ๆ แต่หลังจากวันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอกับพี่สายชลอีกเลย ทำให้ความหวังเล็ก ๆ ของฉันค่อย ๆ มอดไหม้ลงไปทีละเล็กทีละน้อยหลังจากประกาศผล ที่จังหวัดก็มีจัดกิจกรรมรับน้องจังหวัดขึ้น อันที่จริงตอนแรกฉันก็ไม่ได้อยากไปสักเท่าไหร่หรอก ฉันไม่ชอบที่ที่คนเยอะแยะแถมยังเป็นคนแปลกหน้าด้วยซ้ำ แต่พอคิดถึงหน้าพี่สายชล ฉันก็ได้แต่ฮึดสู้ในใจและตัดสินใจไปเข้าร่วมกิจกรรมครั้งนี้
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 8 : เริ่มการเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง

บทที่ 8 : เริ่มการเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง วันนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ฉันอยู่คนละคณะกับพี่สายชลจึงยังไม่มีโอกาสเจอกันตั้งแต่วันรับน้องจังหวัดอีกเลย ทางคณะมีจัดกิจกรรมรับน้องคณะ ซึ่งนั่นเป็นเรื่องที่น่าอึดอัดใจสำหรับฉันเช่นเดิม ฉันพยายามจะปรับตัวให้เข้ากับสังคมใหม่ให้ได้ เนื่องจากเพื่อน ๆ ในกลุ่มต่างแยกย้ายกันไป “สวัสดีนะ เราชื่อฟ้า ยินดีที่ได้รู้จัก” ฟ้าเดินเข้ามาทักทายฉัน ท่าทางเธอดูสดใส รอยยิ้มกว้างนั่นบ่งบอกว่าเป็นคนที่อัธยาศัยดีทีเดียว “เราชื่อน้ำหวาน ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกัน” ฉันยิ้มให้อย่างเป็นมิตร ฟ้าคงดูออกว่าฉันเป็นคนเข้าสังคมไม่ค่อยเก่ง เธอจึงถือวิสาสะจูงมือฉันไปเข้ากับกลุ่มเพื่อน ๆ คนอื่น พวกเราพูดคุยกันเรื่องทั่วไป ส่วนใหญ่ก็เป็นการแนะนำตัวเอง บางคนก็มีเพื่อนอยู่แล้ว บางคนก็มารู้จักเอาใหม่ในคณะ อันที่จริงคนที่คุยส่วนใหญ่คงเป็นฟ้า ส่วนฉันเหรอได้แต่ยืนฟังไปยิ้มไปแต่ก็ทำให้ฉันรู้สึกผ่อนคลายขึ้นมาได้มาก กิจกรรมรับน้องของคณะก็ไม่มีมีอะไรมากมาย ส่วนใหญ่ก็ให้เด็กใหม่ทำกิจกรรมร่วมกัน พี่ ๆ แนะนำตัวเอง และก็กำหนดสายรหัส
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 9 : นี่หมายความว่าไง

บทที่ 9 : นี่หมายความว่าไง พี่สายชลขับรถมาจอดตรงหน้าร้านอาหารแห่งหนึ่ง แต่พี่เขายังไม่มีทีท่าว่าจะลงจากรถ ฉันเหลือบมองพี่สายชลที่ยังคงนั่งนิ่งเหมือนกำลังใช้ความคิดอยู่ คิ้วหนาขมวดยู่จนแทบจะมัดรวมเป็นปมเข้าด้วยกัน “น้องหวานเอามือถือมา” พี่สายชลพูดพร้อมหันมามองหน้าฉัน ฉันยื่นมือถือให้พี่สายชลแต่โดยดี พี่สายชลหยิบไปแล้วสำรวจอะไรสักอย่างจากนั้นก็กดโทรศัพท์ของฉัน เพียงเสี้ยววินาทีเสียงโทรศัพท์ของพี่สายชลก็ดังขึ้น “นี่เบอร์โทรพี่ ต่อไปมีเรื่องอะไรให้โทรมาเบอร์นี้นะ ส่วนเบอร์คนอื่นไม่จำเป็นก็ลบทิ้งซะ” พี่สายชลพูดพร้อมยื่นโทรศัพท์คืนให้ฉัน ฉันได้แต่อมยิ้มด้วยความปลื้มปริ่มในใจ นี่หมายความว่าไงนะ พี่สายชลแอบหวงฉันหรือไม่ แต่ก่อนที่ความคิดจะเตลิดไปไกล คำพูดพี่สายชลก็พาลดับฝันฉันลงทันที “เป็นเด็กเป็นเล็กอย่าเพิ่งรีบมีแฟน ตั้งใจเรียนอย่างเดียวก็พอเข้าใจไหม” พี่สายชลบอกพร้อมทั้งส่งสายตาคาดคั้นมาที่ฉัน ฉันได้แต่ทำหน้าหงอย พร้อมพยักหน้ารับคำ ที่แท้ก็เห็นฉันเป็นเด็กน้อยนั่นเอง พี่สายชลคงเป็นห่วงฉันเพราะฉันเป็นน้องสาว
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม

บทที่ 10 : นี่เราเป็นอะไรกัน

บทที่ 10 : นี่เราเป็นอะไรกัน หลังจากวันนั้น พี่สายชลก็มักมารับมาส่งฉันที่คณะเป็นประจำจนเพื่อน ๆ ในคณะอดแซวฉันไม่ได้ว่าพี่สายชลเป็นแฟนของฉัน ฉันได้แต่ยิ้มอ่อนให้เพราะไม่รู้จะตอบกลับอย่างไรดี จริง ๆ ฉันก็อดสงสัยในความสัมพันธ์ของพวกเราไม่ได้เช่นกัน หลายต่อหลายครั้งฉันก็รู้สึกว่าพี่สายชลคงรู้สึกเช่นเดียวกับที่ฉันรู้สึก แต่เพราะท่าทีเวลาที่เราอยู่ด้วยกัน พี่สายชลก็ยังทำตัวเป็นพี่ชายที่ดีของฉันเสมอ ออกจะดีกว่าพี่เพชรพี่ชายแท้ ๆ ของฉันเสียอีก มันเลยทำให้ฉันไม่กล้าที่จะคิดเข้าข้างตัวเอง และอดน้อยใจอยู่บ่อย ๆ ไม่ได้วันนี้เป็นวันหยุด พี่สายชลมารับฉันออกไปกินข้าวกลางวันด้วยกัน หลังจากกินข้าวเสร็จพี่สายชลจึงชวนฉันไปดูหนังกันต่อ ฉันรีบตกลงรับคำทันที ก็ฉันแอบปลื้มพี่สายชลมากอยู่แล้วนี่นา โอกาสมาหาก็ต้องรีบคว้าเอาไว้ก่อนสิ“น้องหวาน อยากดูเรื่องอะไรเป็นพิเศษหรือเปล่าคะ” พี่สายชลถามฉันขณะที่พวกเรากำลังยืนเลือกโปรแกรมหนัง“ดูเรื่องนี้ไหมคะ” ฉันชี้ไปที่หนังแนวรักโรแมนติกเรื่องหนึ่ง ใจจริงแล้วฉันอยากดูหนังการ์ตูนมากกว่าแต่เพราะไม่อยากให้พี่สายชลคิดว่าฉันเป็นเด็กน้อยฉันจึงเปลี่ยนใจเลือกหนั
last updateปรับปรุงล่าสุด : 2024-11-28
อ่านเพิ่มเติม
DMCA.com Protection Status