ยอดหนูน้อยซวี่เป่า : มารดานางมารสะท้านเมือง

ยอดหนูน้อยซวี่เป่า : มารดานางมารสะท้านเมือง

last updateLast Updated : 2024-12-03
By:   ซูเหยียน  Ongoing
Language: Thai
goodnovel4goodnovel
10
17 ratings. 17 reviews
80Chapters
10.0Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
Leave your review on App

เนื่องจากระบบขัดข้อง นักทดลองช่องว่างมิติจึงทะลุมิติเข้าไปอยู่ในร่างของนางมารไป๋ซวงโดยไม่คาดฝัน แถมยังเผลอปลุกปล้ำจวินจิ๋วอิ่น ท่านอ๋องเก้าแห่งแคว้นเทียนจีอีกด้วย สี่ปีต่อมา นางมารไป๋ซวงกลับมาพร้อมกับลูกชาย ทำให้ศัตรูของจวินจิ๋วอิ่นวิตกกังวลจนกินไม่ได้นอนไม่หลับ แค่จวินจิ๋วอิ่นคนเดียวก็ปวดหัวมากพอแล้ว ตอนนี้ยังมีอัจฉริยะผู้ฝืนลิขิตฟ้าเพิ่มมาอีกสองคน แบบนี้จะสู้รบอย่างไร? รวมกลุ่มกันเพื่อความอยู่รอด? ฝ่ามือเดียวของเขาก็สามารถทำให้เจ้าแหลกละเอียดเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย! สมคบคิดกับศัตรูภายนอก? เขาก็บุกตรงไปยังเมืองหลวงของศัตรู และทำให้ศัตรูยอมจำนน! ยุยงให้เกิดความขัดแย้ง? สามีภรรยาคู่นี้รักกันมั่นคงดุจขุนเขา ทำให้เจ้าต้องเสียใจที่มีลิ้นไว้ยุแยง! ควบคุมบีบบังคับพระราชนัดดา... ช่างเถิด ถึงอย่างไรก็ควบคุมข่มขู่พระราชนัดดาไม่ได้อยู่แล้ว... สู้ไม่ได้! คิดไม่ออก! ต่อกรไม่ไหว! จะทำอย่างไรดี? คนฉลาดย่อมรู้จักปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ นกที่ดีย่อมรู้จักเลือกกิ่งไม้พำนักนอน... ต้นไม้สองต้นอย่างจวินจิ๋วอิ่นและไป๋ซวงนี้ ดูเหมือนจะไม่เลวเลย...

View More

Latest chapter

Free Preview

บทที่ 1

ณ แคว้นเทียนจี เมืองเยาฮู่ เทือกเขาหลิงอิ่นเด็กน้อยที่สวมชุดผ้าต่วนสีฟ้าอ่อนคนหนึ่ง กำลังนั่งยอง ๆ อยู่ในป่าไผ่หอบหายใจฮืดฮาด ขณะที่ขุดหน่อไม้เขาดูเหมือนอายุประมาณสามขวบ ถือพลั่วเล็ก ๆ ที่ทำขึ้นเป็นพิเศษไว้ในมือ ศีรษะเล็ก ๆ กลม ๆ ก้มมองหน่อไม้ที่ขุดขึ้นมาได้ครึ่งหนึ่งแล้วดวงตาใสแจ๋ว แววตาเปี่ยมด้วยรอยยิ้มขณะที่เขาทำท่าทางกวัดแกว่งพลั่วเล็ก ๆ นั้น ร่างกายเล็ก ๆ ก็ขยับไปมาไม่หยุด“หน่อไม้ใหญ่มากเลย!”เด็กน้อยยิ้มแก้มปริ นึกถึงไก่ป่าตัวนั้นที่ตนเองล่ามาได้ คืนนี้คงได้ซดน้ำแกงไก่ป่าต้มหน่อไม้แล้วทันใดนั้น อากาศเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะจากนั้นก็มีเงาร่างใหญ่โต ร่วงหล่นลงมาจากกลางอากาศหลังจากนั้น เด็กน้อยก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดเข้มข้นเด็กน้อยวางพลั่วเล็ก ๆ ในมือลง ก่อนจะเอามือเล็ก ๆ เช็ดเสื้อผ้าอย่างลวก ๆ แล้วเข้าไปใกล้ชายคนนั้นด้วยความระมัดระวังดูท่าทาง ชายคนนั้นจะหมดสติไปแล้วเพื่อตรวจสอบว่าเขาหมดสติไปแล้วจริง ๆ หรือไม่ เด็กน้อยจึงใช้ปลายเท้าเล็ก ๆ เหยียบนิ้วของชายคนนั้นอย่างแรงชายคนนั้น ไม่ขมวดคิ้วเลยแม้แต่น้อยจริง ๆ ดูเหมือนจะหมดสติไปแล้วจริง ๆเด็กน้อยนั่...

Interesting books of the same period

Comments

default avatar
Nichaphat
เรื่องนี้ สนุก นักอ่านจะโดนเทไหมนะ
2024-12-21 15:59:15
0
default avatar
Kanoksri Lim
ช่วยมาอัพต่อเยอะๆเลยนะคะ รออยู่ค่ะ
2024-12-18 12:18:45
0
default avatar
Kanoksri Lim
มาอัพต่อเร็วๆนะคะ กำลังสนุกเลย อย่าเทเรื่องนี้นะคะ
2024-12-13 06:56:58
0
user avatar
Gob Samorthong
สนุกน่าติดตาม อัพเดทมาเยอะๆ เร็วหน่อยค่ะ
2024-12-12 11:54:06
1
default avatar
Rosarin Oojitsuphap
สนุกมากกกกกกกกกกก
2024-12-11 00:43:24
0
default avatar
Ratwara
สนุกมาก อยากได้เป็นเล่มมาอ่านให้จบทีเดียว
2024-12-09 17:47:24
0
default avatar
Kankrong Piyaprai
เด็ก 3 ขวบ ทำกับข้าว ล่าสัตว์ได้ คิดดูว่าอัจฉรืยะขนาดไหน แต่ยังไงก้อสนุกดี แต่ผู้แต่งไม่มาอัพ นานแล้ว
2024-12-07 14:29:44
1
user avatar
Love Korp
ซวี่เป่าน่ารักแถมเป็นอัจฉริยะตัวน้อย อยากอ่านต่อแต่กลัวโดนเท เพราะว่ามาอ่านรีวิวมีคนบอกว่านักเขียนไม่มาอัพแล้ว อย่างนี้ขอจดไว้ก่อน วันนี้ 7/12/2567 อัพถึงตอนที่ 80 แล้ว ถ้านักเขียนได้มาอ่านคอมเม้นท์ช่วยแจ้งด้วยว่ายังอัพต่อไหม กี่ตอนจบ นักอ่านจะได้รูเว่าจะไปต่อหรือว่าหยุด
2024-12-07 08:48:54
8
user avatar
เทพประจักษ์ นาสมฝั
เสียความรู้สึกพอคนตอดก็อัพวันละตอน
2024-11-23 11:59:25
0
user avatar
เทพประจักษ์ นาสมฝั
เรื่องนี้ไม่น่าเปิดอ่านเลย สนุกแต่หายเจอเท
2024-11-23 11:58:52
0
default avatar
Nina Fahsai
โดนเทอีกแฃ้ว ไม่มาอัพเดตเลย รู้งี้จะเลือกอ่านแต่เรื่องที่ลงจนจบดีกว่า เสียอารมณ์มาก
2024-11-20 02:06:45
1
user avatar
Qwertyulaj Wkxekmzql
มารออัพเดทนะคะ
2024-11-13 10:31:25
0
user avatar
tyuiop
ชอบเด็กน้อยน่ารักเก่ง นางเอกเก่งมากๆๆตามค่ะ
2024-11-13 03:38:26
0
user avatar
Yingluck Thalangdee
สนุกมากๆๆชวี่เป่าน่ารักมาก
2024-11-13 03:20:04
0
default avatar
Tavisa Sopabood
อ่านครั้งแรกถึงกับวางไม่ลง เด็กน่ารักมากกกกกก
2024-11-10 23:06:05
0
  • 1
  • 2
80 Chapters
บทที่ 1
ณ แคว้นเทียนจี เมืองเยาฮู่ เทือกเขาหลิงอิ่นเด็กน้อยที่สวมชุดผ้าต่วนสีฟ้าอ่อนคนหนึ่ง กำลังนั่งยอง ๆ อยู่ในป่าไผ่หอบหายใจฮืดฮาด ขณะที่ขุดหน่อไม้เขาดูเหมือนอายุประมาณสามขวบ ถือพลั่วเล็ก ๆ ที่ทำขึ้นเป็นพิเศษไว้ในมือ ศีรษะเล็ก ๆ กลม ๆ ก้มมองหน่อไม้ที่ขุดขึ้นมาได้ครึ่งหนึ่งแล้วดวงตาใสแจ๋ว แววตาเปี่ยมด้วยรอยยิ้มขณะที่เขาทำท่าทางกวัดแกว่งพลั่วเล็ก ๆ นั้น ร่างกายเล็ก ๆ ก็ขยับไปมาไม่หยุด“หน่อไม้ใหญ่มากเลย!”เด็กน้อยยิ้มแก้มปริ นึกถึงไก่ป่าตัวนั้นที่ตนเองล่ามาได้ คืนนี้คงได้ซดน้ำแกงไก่ป่าต้มหน่อไม้แล้วทันใดนั้น อากาศเหมือนหยุดนิ่งไปชั่วขณะจากนั้นก็มีเงาร่างใหญ่โต ร่วงหล่นลงมาจากกลางอากาศหลังจากนั้น เด็กน้อยก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นคาวเลือดเข้มข้นเด็กน้อยวางพลั่วเล็ก ๆ ในมือลง ก่อนจะเอามือเล็ก ๆ เช็ดเสื้อผ้าอย่างลวก ๆ แล้วเข้าไปใกล้ชายคนนั้นด้วยความระมัดระวังดูท่าทาง ชายคนนั้นจะหมดสติไปแล้วเพื่อตรวจสอบว่าเขาหมดสติไปแล้วจริง ๆ หรือไม่ เด็กน้อยจึงใช้ปลายเท้าเล็ก ๆ เหยียบนิ้วของชายคนนั้นอย่างแรงชายคนนั้น ไม่ขมวดคิ้วเลยแม้แต่น้อยจริง ๆ ดูเหมือนจะหมดสติไปแล้วจริง ๆเด็กน้อยนั่
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 2
ไม่รู้ว่าเป็นเพราะความหิว หรือเพราะน้ำแกงไก่ป่าต้มหน่อไม้นี้รสชาติอร่อยสดใหม่มากเกินไปจริง ๆจวินจิ๋วอิ่นรู้สึกว่าน้ำแกงไก่ชามนี้ในตอนนี้ อร่อยยิ่งกว่าอาหารเลิศรสทั้งหมดที่เขาเคยกินมาเสียอีกไป๋เซียวนั่งยอง ๆ อยู่ด้านข้าง มือทั้งสองก็เท้าคาง พยายามครุ่นคิดดูเหมือนว่าเขาจะไม่มีอะไรที่อยากได้เลย“ช่างเถอะ พอท่านหายดีแล้ว ท่านก็รีบออกไปจากที่นี่เสีย มิเช่นนั้นถ้าท่านแม่ของข้าพบเข้า ท่านจะต้องตายอยู่ที่นี่แน่”เพราะเห็นแก่ใบหน้าที่คล้ายกันนี้ เขาจึงไม่อยากให้อีกฝ่ายตายอยู่ที่นี่จริง ๆ “เพราะเหตุใด?”“ท่านช่างโง่งมเสียจริง! ข้าเคยบอกแล้วว่า ท่านแม่ไม่ชอบให้คนแปลกหน้าเข้ามาในเขาหลิงอิ่น เพราะฉะนั้นท่านห้ามให้ท่านแม่พบเห็นเด็ดขาด มิฉะนั้นแม้แต่ซวี่เป่าก็ช่วยท่านไม่ได้แล้ว”ไป๋เซียวทำท่าทางเหมือนกับรู้สึกผิดหวังเป็นอย่างมาก และอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากเร่งเร้า“ท่านกินเร็ว ๆ เข้า ท่านแม่ยังรอข้าอยู่ที่บ้าน”“น้ำแกงนี่เจ้าทำเองหรือ?”จวินจิ๋วอิ่นซดน้ำแกงคำสุดท้ายหมดแล้ว ก็อดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากถามเขายังไม่อยากจะเชื่อเลยว่า นี่เป็นอาหารที่เด็กน้อยทำขึ้นมา“แน่นอนสิ อร่อยใช่หรือไม่? ท่าน
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 3
เขตอาคมถูกคนพบแล้ว ถึงขนาดยังพยายามฝ่าเข้ามาอีกไป๋ซวงเก็บนิยายในมือกลับเข้าไปในมิติใหม่อีกครั้ง จากนั้นก็หายตัวไปจากลานบ้านในพริบตาและนอกเขตอาคม มีคนชุดดำปิดหน้าสิบกว่าคนกำลังโจมตีเขตอาคมอย่างต่อเนื่อง“หัวหน้า เขตอาคมนี่แปลกมาก ท่านอ๋องเก้าจะอยู่ข้างในจริง ๆ หรือ?”หลังจากที่คนชุดดำผู้หนึ่งพยายามทำลายเขตอาคมนับครั้งไม่ถ้วน ในใจก็อดสงสัยไม่ได้เขตอาคมนี้แข็งแกร่งเกินไป ถึงพวกเขาจะลองมาหลายครั้งแล้ว ก็ยังไม่สามารถบุกเข้าไปได้เช่นนั้น คนที่สร้างเขตอาคมนี้ขึ้นมาจะแข็งแกร่งมากเพียงใด?พวกเขาคงมิได้ล่วงเกินยอดคนท่านใดเข้าโดยที่ไม่รู้ตัวหรอกนะ?แววตาของหัวหน้าคนนั้นก็ดูลึกล้ำเช่นกันแฝงไปด้วยความกังวลที่ซ่อนเร้นไว้ในใจของเขาจะไม่มีความกังวลได้อย่างไร เพียงแต่พวกเขาไม่มีทางเลือกอื่น“เขาโดนพิษ แถมยังได้รับบาดเจ็บอีก คงหนีไปได้ไม่ไกลแน่ และเมื่อวานพวกเราค้นหาแถวนี้หมดแล้วแต่ก็ไม่พบเขาเลย แสดงว่าเขาต้องหลบเข้าไปข้างในแล้ว”“แต่เขตอาคมนี้ พวกเราก็เปิดไม่ได้ แล้วเขาบาดเจ็บสาหัส จะปลดได้อย่างไร?”“หากเขาเป็นคนธรรมดา ก็คงไม่ใช่จวินจิ๋วอิ่นแล้ว”หัวหน้าคนนั้นมองเขตอาคมอย่างเงียบ ๆ
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 4
เดิมทีไป๋เซียวและจวินจิ๋วอิ่นที่อยู่ในถ้ำกำลังคุยกันอย่างสนุกสนานแต่เมื่อคลื่นพลังวิญญาณโถมเข้ามาเป็นระลอก ๆ สีหน้าของทั้งสองก็เปลี่ยนไปพร้อมกัน“พวกเขาตามมาแล้ว!”ดวงตาของจวินจิ๋วอิ่นพลันมืดมัวลง สายตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร“เป็นศัตรูของท่านพ่อหรือ?”ไป๋เซียวเห็นจิตสังหารแผ่ออกมาจากตัวท่านพ่อ ใบหน้าเล็ก ๆ ก็ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที“แค่พวกสุนัขรับใช้เท่านั้น”จวินจิ๋วอิ่นพูดพลางพยายามลุกขึ้นอย่างยากลำบากไป๋เซียวรีบวิ่งเข้าไปจับเขาเอาไว้“ท่านพ่อ บนตัวท่านยังมีบาดแผลอยู่นะ?”“ไม่เป็นไร แผลแค่นี้ไม่ต้องใส่ใจหรอก”จวินจิ๋วอิ่นรู้สึกอบอุ่นหัวใจ ยิ้มพลางยื่นมือออกไปลูบผมของบุตรชายเบา ๆ ไป๋เซียวยังคงดึงดันจับเขาไว้ ดวงตาฉายแววดูแคลนและเหยียดหยามเล็กน้อย“ท่านพ่อวางใจเถอะ ท่านแม่จะไปจัดการพวกเขาเอง”ไป๋ซวง?จวินจิ๋วอิ่นครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็หยุดเคลื่อนไหวสี่ปีที่แล้ว หลังจากที่เขาถูกข่มเหงก็เคยสืบเรื่องของไป๋ซวงบนทวีปอันกว้างใหญ่ไพศาลนี้ แบ่งออกเป็นรากวิญญาณทั้งห้าสาย ได้แก่ ทอง ไม้ น้ำ ไฟ และดินและระดับของพลังวิญญาณ ยังแบ่งออกเป็น เก้าขั้น เก้าระดับนักสู้ จอมยุทธ์
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 5
ลูกนกพิราบขาวตามหาบิดา!ไป๋ซวงพลันโกรธสุดขีด เหตุใดตอนนั้นถึงหยิบหนังสือนิทานเล่มนั้นมาให้เขาอ่านนะที่แย่ไปกว่านั้นคือ เหตุใดชายคนนี้ถึงบังเอิญเข้ามาในเขตอาคมของนางได้ไป๋ซวงสูดหายใจเข้าลึก ๆ ในหัวสมองยังคงคิดอยู่ว่าจะอธิบายเรื่องนี้กับบุตรชายอย่างไรดีการมาของเขาเป็นเรื่องที่เหนือความคาดหมายแต่นางกลับไม่เคยรู้สึกเสียใจเลยสามปีมานี้ เขาได้นำความสุขมามอบให้นางมากมายเหลือเกินไป๋เซียวเห็นว่าท่านแม่ไม่ตอบคำถาม น้ำตาที่ยากจะพบเห็นได้นั้นก็หยดแหมะ ๆ ลงมาอย่างไม่ขาดสาย“ท่านแม่ ท่านพ่อได้รับบาดเจ็บสาหัสเช่นนั้น ข้างนอกยังมีศัตรูรออยู่ หากเขาออกไป ก็จะต้องตายแน่ ซวี่เป่าอยากมีพ่อ ซวี่เป่าไม่อยากให้ท่านพ่อตาย”พูดจบ ซวี่เป่าก็ร้องไห้หนักกว่าเดิมเมื่อไป๋เซียวร้องไห้ ไป๋ซวงก็ไม่รู้ว่าจะทำอย่างไรดีนางถอนหายใจอย่างจนปัญญา แล้วค่อย ๆ เช็ดน้ำตาที่หางตาของบุตรชายเบา ๆ “เอาละ ก่อนที่อาการบาดเจ็บของเขาจะหายดี แม่จะไม่ไล่เขาออกไปหรอก”ไป๋ซวงพูดจบก็วางบุตรชายลงบนพื้น แล้วเดินจากไปด้วยความโกรธเมื่อเห็นว่าท่านแม่เดินจากไปไกลแล้ว ไป๋เซียวก็รีบเช็ดน้ำตาที่หางตา ไฉนเลยยังมีท่าทางเสียใจอยู
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 6
จวินจิ๋วอิ่นใช้ชีวิตสามวันในเขาหลิงอิ่นอย่างมีความสุขที่สุดในชีวิตเขาและบุตรชายช่วยกันวางกับดักไก่ ขึ้นเขาขุดหน่อไม้ จับปลาในแม่น้ำด้านหลังของเขาหลิงอิ่น ยังมีลูกหม่อนป่าอยู่เต็มไปหมดลูกสีแดงสดใส สวยงามมากจวินจิ๋วอิ่นจะไปเก็บมาให้ไป๋ซวงแม่ลูกคู่นี้ทุกวัน เขาจะเก็บมาเต็มตะกร้าใบใหญ่ แล้วนำมาล้างให้สะอาดก่อนจะยกไปให้พวกนางลูกหม่อนป่านี้มีรสชาติหวานที่เขาไม่เคยลิ้มลองมาก่อนราวกับว่าหวานไปถึงหัวใจ ทำให้เขารู้สึกว่ากำลังจมอยู่ในความสุขวันเวลาเหล่านี้ผ่านไปราวกับความฝัน เหมือนกับแดนสวรรค์ในชั่วพริบตาเดียว กำหนดเวลาสามวันที่ไป๋ซวงให้ก็มาถึงยังไม่ทันที่ไป๋ซวงจะเอ่ยปากไล่เขา ด้านนอกเขตอาคมก็เกิดความเคลื่อนไหวผิดปกติอีกครั้งไป๋ซวงมองจวินจิ๋วอิ่นด้วยสีหน้าเคร่งขรึม แล้วมองไปยังซวี่เป่าที่กำลังกำหมัดแน่นอยู่ข้าง ๆ อยากจะออกไปต่อสู้นางถอนหายใจอย่างจนปัญญา!ชายแขนเสื้อสีขาวสะบัดขึ้นเล็กน้อย นิ้วมือเรียวบางวาดยันต์สี่ภาพขึ้นกลางอากาศสีแดงฉาน เต็มไปด้วยไอสังหารจากนั้น นางก็หมุนข้อมือเล็กน้อยยันต์สีแดงนั้นก็หายวับไปต่อหน้าต่อตานางในขณะเดียวกัน เย่หลิ่นที่อยู่นอกเขตอาคมก็ก
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 7
กรงแห่งสวรรค์และปฐพี เป็นท่าไม้ตายที่รุนแรงที่สุดของพลังวิญญาณธาตุทองใช้สวรรค์และปฐพีเป็นจุดค้ำยัน คนที่อยู่ภายในกรงเหล็กล้วนไม่ต่างอะไรกับปลาบนเขียงไม่มีใครสามารถรอดชีวิตไปจากกรงแห่งสวรรค์และปฐพีได้!ดังนั้น เย่หลิ่นถึงได้ใช้ท่าไม้ตายนี้เพื่อที่จะสังหารในคราเดียวกำจัดภัยอันตรายอย่างไป๋ซวงให้สิ้นซาก!แต่น่าเสียดาย ไป๋ซวงไม่ได้เป็นไปตามที่เขาต้องการขณะที่กรงแห่งสวรรค์และปฐพีกำลังจะปิดลงก็เห็นว่าไป๋ซวงกำลังจะถูกกรงแห่งสวรรค์และปฐพีบดขยี้จนกลายเป็นกองเลือดทันใดนั้น กรงแห่งสวรรค์และปฐพีที่กำลังจะปิดลง จู่ ๆ ก็สั่นไหวสองสามครั้งโดยที่ไม่อาจควบคุมได้จากนั้น กรงแห่งสวรรค์และปฐพีก็เปลี่ยนทิศทางราวกับคนที่มีจิตวิญญาณ ก้าวเท้าไปข้างหน้าหนึ่งก้าวใหญ่ครอบคลุมเย่หลิ่นที่ยังคงตกตะลึงไว้ภายในนั้นและสตรีที่เกือบจะถูกกลืนกินเมื่อครู่นี้ ก็กำลังขยับนิ้วกลางอากาศอย่างรวดเร็วเข็มทิศที่ไร้ลักษณ์นั้น สามารถควบคุมกรงแห่งสวรรค์และปฐพีได้สำเร็จ!เป็นไปได้อย่างไร!เย่หลิ่นไม่อยากจะเชื่อ เมื่อเห็นกรงแห่งสวรรค์และปฐพีกำลังหดตัวลงเรื่อย ๆ เขาก็ไม่มีเวลาคิด รีบหมุนเข็มทิศอย่างรวดเร็วโดยส
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 8
จวินจิ๋วอิ่นสะบัดมือ พัดคลี่อันงดงามที่เปล่งประกายความเย็นเยียบก็ปรากฏขึ้นในมือของเขาพัดคลี่หมุนอยู่ในมือของเขาอย่างรวดเร็ว ลำแสงสีทองก็พุ่งออกมาจากพัดคลี่ของเขาลำแสงหนาแน่น พุ่งออกมาอย่างต่อเนื่องไม่มีช่องว่างคนชุดดำที่พุ่งตัวขึ้นฟ้า จำต้องหลบหลีกอย่างรวดเร็วลำแสงที่ดูธรรมดา ๆ นั้น กลับมีความคมกริบมากจนสามารถตัดเหล็กราวกับตัดโคลนแม้แต่ต้นไม้ใหญ่รอบข้าง หลังจากที่ถูกความเย็นเยียบกวาดผ่าน ก็หักโค่นลงราวกับถูกดาบฟันมือสังหารชุดดำคนหนึ่งย่องเข้ามาทางด้านหลังของจวินจิ๋วอิ่นอย่างเงียบ ๆ พร้อมกับง้างธนูในมือเล็งไปที่เป้าหมายในชั่วพริบตา ลูกธนูอาบยาพิษนับสิบดอกก็พุ่งทะลุอากาศเข้าโจมตีจวินจิ๋วอิ่นรู้สึกถึงคลื่นพลังวิญญาณที่ส่งมาจากด้านหลัง จึงพลิกตัวกลับหลังอย่างรวดเร็วจากนั้น ก็สะบัดพัดคลี่โบกจากบนลงล่างแสงสีทองอันเย็นเยียบพลันแปรเปลี่ยนเป็นโล่สีทอง!เสียงเปรี๊ยะ ๆ ดังขึ้น ลูกธนูอาบยาพิษนับสิบดอกพุ่งเข้าปะทะกับโล่สีทองพร้อมกันมือสังหารชุดดำเห็นดังนั้น ก็เปลี่ยนตำแหน่งอย่างต่อเนื่องลูกธนูอันแหลมคมก็พุ่งเข้าโจมตีจวินจิ๋วอิ่นจากทุกทิศทางมือสังหารคนอื่น ๆ ต่างใช้อาวุธล
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 9
เมื่อซวี่เป่าได้ยินดังนั้น ดวงตาก็พลันฉายแววไม่สบายใจขึ้นมาตึก ๆ ๆ รีบลงมาจากตัวท่านพ่อ จากนั้นทำท่าทางว่านอนสอนง่ายเหมือนกับเด็กที่ทำผิด“ท่านแม่...”น้ำเสียงอ่อนโยนดังขึ้น ซวี่เป่ามองสตรีที่อยู่ไม่ไกลนัก ค่อย ๆ เดินเข้ามาด้วยความตื่นตระหนกและรู้สึกผิดสตรีในชุดขาวเดินมาจากป่าลึก!บนร่างกายของนางเปล่งประกายแสงสว่างจาง ๆ ใบหน้างดงาม ปรากฏให้เห็นอยู่รำไรก้าวเดินราวกับมีลมพัดใต้เท้า เสื้อผ้าปลิวไสวราวกับเทพธิดาจากป่าลึก ที่หลงเข้ามาในโลกมนุษย์สมองของมู่ซือและเหลิ่งเย่ไม่พอใช้แล้วเพียงจ้องมองสตรีผู้ราวกับเทพเซียนลงมาจุติบนโลกอย่างเหม่อลอย ดวงตาเต็มไปด้วยความประหลาดใจนี่คือสตรีที่ท่านอ๋องแอบซ่อนเอาไว้หรือ?ไป๋ซวงเหลือบมองมู่ซือและเหลิ่งเย่ด้วยสายตาเย็นชาเมื่อหันไปมองจวินจิ๋วอิ่น สายตาของนางก็ยิ่งเย็นชาขึ้น“ในเมื่อคนที่มารับพ่อของเจ้ามาแล้ว ซวี่เป่ากลับภูเขากับแม่ได้แล้วสินะ!”“ท่านแม่...”ซวี่เป่าก้าวขาเล็ก ๆ อย่างยากลำบาก แล้วค่อย ๆ เข้าไปใกล้ไป๋ซวง“ท่านแม่ ท่านดูองครักษ์สองคนของท่านพ่อสิ อ่อนแอเหมือนกับไก่ป่าบนภูเขาเลย ซวี่เป่าไม่วางใจที่จะให้ท่านพ่อไปกับพวกเข
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
บทที่ 10
บ่าวไพร่ที่กำลังวุ่นวายในลานบ้าน ต่างหยุดการเคลื่อนไหวทั้งหมด แล้วหมอบคลานลงกับพื้นต่อมาก็มีเสียงดังกึกก้อง แสดงความยินดีกับจวินจิ๋วอิ่นที่พาองค์ชายน้อยกลับจวนเนื่องจากไป๋ชวงยังไม่ได้รับการแต่งตั้งอย่างเป็นทางการ ตอนนี้พวกเขาจึงทำได้เพียงเรียกนางว่าแม่นางเท่านั้น“ยินดีกับท่านอ๋องที่ได้พาองค์ชายน้อยและแม่นางไป๋กลับจวน”นี่เป็นครั้งแรกที่ซวี่เป่าได้เห็นการต้อนรับที่ยิ่งใหญ่เช่นนี้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความอยากรู้อยากเห็นไป๋ซวงเลิกคิ้วอย่างไม่พอใจเล็กน้อย ดวงตาที่เย็นชาจ้องมองไปที่จวินจิ๋วอิ่น ราวกับกำลังรอคำอธิบายพวกนางสองแม่ลูก ก็แค่มาส่งคนเท่านั้นเหตุใดถึงต้องเตรียมการใหญ่โตเช่นนี้จวินจิ๋วอิ่นยิ้มกระอักกระอ่วน จากนั้นโบกมือส่งสัญญาณให้ทุกคนลุกขึ้น“ข้าแค่อยากให้พวกเจ้าสองแม่ลูกกินอิ่ม นอนพักผ่อนสักคืนแล้วค่อยไป ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะทำแบบนี้”เขาให้มู่ซือส่งข่าวไปที่จวน จริง ๆ แล้วก็แค่ต้องการต้อนรับไป๋ชวงกับบุตรชายอย่างดีเท่านั้นเมื่อมองดูผู้คนในจวน บรรยากาศก็เหมือนกับวันปีใหม่เขาก็คิดไม่ถึงเช่นกัน!ไป๋ซวงไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด ๆ เพียงแต่ก้มลงมองซวี่เป่าที่ใบหน้าเ
last updateLast Updated : 2024-11-05
Read more
DMCA.com Protection Status