เมื่อแผนเริ่มต้น

ตอนที่ 6

เมื่อแผนเริ่มต้น

         “ขวัญข้าวผมขอโทษแทนคุณแม่ด้วยนะที่ท่านพูดแบบนั้นกับคุณ”

         อเรนโซเดินเข้ามาจับมือของหญิงสาวที่กำลังเดินเข้ามายังห้องนอนของเขาเพื่อความสมจริงในบทสามีภรรยา

         “อเรนโซคุณทำได้มากกว่าพูดคำว่าขอโทษแบบนี้ ฉันเชื่อว่าเบญก็คงรอว่าสักวันคุณจะทำทุกอย่างในฐานะของพ่อได้ดีกว่าที่ผ่านมา วันนี้มันเพิ่งเริ่มต้นแต่จำไว้ฉันมีเวลาเล่นละครกับคุณได้ไม่นานเพราะชีวิตของฉันยังมีอีกหลายชีวิตที่ต้องดูแลถ้าคุณยังทำทุกอย่างให้ดีกว่านี้ไม่ได้ ฉันจะเอาเด็ก ๆกลับไปเมืองไทยและคุณก็ต้องลืมให้ได้ว่าทั้งเพชรและทับทิมคือลูกของคุณ”

         คืนแรกของการมาอยู่ที่อิตาลีของขวัญข้าว เธอสัมผัสได้ถึงความกดดันและไร้ความสุขของชายหนุ่มที่ภายนอกดูเป็นมาเฟียที่น่าเกรงขามแต่ยามอยู่ต่อหน้ามารดาเขากลายเป็นเพียงลูกชายที่ไม่รู้จักโต

         เพชรได้นอนกับพ่อคืนนี้เป็นคืนแรกหลังจากที่แม่ของเด็กน้อยจากไป

         “คุณพ่อครับที่นี่บ้านใคร”

         เด็กชายตัวน้อยที่หน้าตาถอดมาจากผู้เป็นย่าจนแทบจะไม่ต้องมีใครบอกก็รู้ได้ทันทีว่าเด็กน้อยเป็นหลานของย่าอมราที่แสนจะมีหัวใจที่ไร้ความเมตตาในตัวสายเลือดของเธอ

         “บ้านของคุณปู่และคุณย่าครับ”

         อเรนโซหันไปกอดลูกชายที่นอนคั่นกลางระหว่างเขากับขวัญข้าวส่วนทับทิมนอนอีกห้องกับพี่เลี้ยงที่เดินทางมาจากเมืองไทยด้วย

         “ปู่กับย่าคือใครครับ”

         เพชรมองสบตาผู้เป็นพ่อด้วยสายตาที่แสดงความอยากรู้และรอคำตอบอย่างตั้งใจ

         ชายหนุ่มดึงตัวลูกชายเข้ามานอนกอดจนแน่นแนบหน้าของเด็กน้อยลงกับอกหนาของเขาก่อนที่จะอธิบายความหมายของคำว่าปู่และย่าให้เพชรฟังเพราะอเรนโซไม่อยากให้สายเลือดของเขาเห็นความอ่อนแอภายในใจ เขายังอยากเป็นคุณพ่อที่เข้มแข็งและปกป้องลูก ๆ ได้เสมอในสายตาของเพชรตามที่เบญญาปลูกฝังภาพที่สวยงามของเขาไว้ในความทรงจำของลูกชายมาโดยตลอด

         อ้อมกอดที่แสนอบอุ่นคืนนี้เด็กน้อยนอนหลับตั้งแต่หัวค่ำและคืนนี้เป็นคืนแรกที่เพชรไม่ถามถึงแม่ ตั้งแต่เบญญาจากไป            ขวัญข้าวต้องคอบตอบคำถามของลูกชายนอกสายเลือดของเธอ             ทุกคืนว่าแม่ของเขาหายไปไหน

         “คุณรู้ไหมตั้งแต่เบญไม่อยู่คืนนี้เป็นคืนแรกที่เพชรไม่ถามหาแม่ ลูก ๆ ต้องการพ่ออยู่ที่คุณแล้วว่าจะทำทุกอย่างสำเร็จตามที่ตั้งใจไว้ไหม”

         เพชรหลับแล้วขวัญข้าวกับคุณพ่อที่กำลังสับสนพากันออกมานั่งคุยที่ระเบียงหน้าห้องนอนที่ถูกจัดไว้เหมือนเป็นสวนหย่อมขนาดเล็กมีน้ำตกไหลอยู่ตลอดเวลา ลมพัดเย็นสบาย และจากระเบียงยังมองออกไปเห็นเมืองที่แสนจะดูสวยงามยามค่ำคืนแต่ภายใต้แสงไฟที่ให้ความสวยงามเต็มไปด้วยอันตรายรอบตัว

         “ผมทำได้แน่นอนขอเพียงแต่คุณอย่าเพิ่งปล่อยมือผมนะ             ให้เวลาผู้ชายคนนี้อีกสักหน่อย ผมจะไม่ปล่อยให้ชีวิตของผมต้องทำผิดอีกแล้ว”

         ขวัญข้าวส่งยิ้มเป็นกำลังใจให้ชายหนุ่มและตอนนี้สิ่งที่เธอต้องการรู้มากที่สุดคือเรื่องราวของลอร่าและอันตรายอะไรบ้างที่เธอจะต้องเผชิญ

         “ลอร่าเธอเป็นผู้หญิงที่โหดร้ายแต่ก็ไม่แปลกสำหรับ                ลูกมาเฟียที่นี่ก็ล้วนแต่มีจิตใจที่เหี้ยมโหดกันทั้งนั้น”

         “รวมทั้งคุณด้วยไหม”

         ขวัญข้าวถามสวนกลับไปทันทีเพราะหญิงสาวดูไม่ออกว่าผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าเธอแล้วแท้ที่จริงเขาเป็นคนอย่างไรกันแน่

         “ใช่....ผมก็ไม่ต่างอะไรจากบรรดาทายาทเจ้าของธุรกิจสีดำและสีเทาของที่นี่ คุณจะรังเกลียจผมไหมที่มือทั้งสองข้างเคยทำร้ายผู้คนมามากมายแต่ผมกล้าสาบานกับคุณว่าผมยังไม่เคยฆ่าใครแต่.....”

         อเรนโซลากเสียงยาวเพราะเหตุการณ์ที่เขาไม่เคยลืมมันย้อมกลับมาในความคิด

         “พูดออกมาเถอะค่ะถ้ามันจะช่วยทำให้ฉันรู้จักคุณมากขึ้น”

         ขวัญข้าวอยากฟังเรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับอเรนโซเพราะที่ผ่านมาเบญญาแทบจะไม่เคยพูดเรื่องสามีของเธอให้ใครฟังเลย

         “ผมเคยเป็นต้นเหตุที่ทำให้ลูกค้าในบ่อนต้องจบชีวิตลงเพราะเขากำลังจะยิงผมแต่กลับถูกลูกน้องในบ่อนยิงเขาเข้าเสียก่อน ผมพยายามที่จะยื้อชีวิตเขาแล้วแต่มันสายเกินไป”

         คนฟังสัมผัสได้ถึงความรู้สึกผิดผ่านน้ำเสียงและแววตาทั้งสองดวงของคนเล่าที่แสดงออกมาทั้งที่พยายามปกปิดแล้วแต่มันก็ไม่สำเร็จ

         “มันผ่านมาแล้วค่ะ อนาคตคุณคงไม่ยุ่งกับธุรกิจแบบนี้อีกแล้วใช่ไหม”

         ขวัญข้าวถามซ้ำอีกครั้งให้แน่ใจเพราะที่เธอยอมตกลงช่วยมาเป็นเมียในนามให้กับอเรนโซเพราะชายหนุ่มสัญญาว่าจะกลับไปอยู่เมืองไทยและเริ่มต้นชีวิตใหม่กับธุรกิจสีขาวที่ชายหนุ่มได้เปิดไว้ที่เมืองไทยมาหลายปีแม้ว่ามันจะสร้างผลกำไรแค่เพียงน้อยนิดก็ตามถ้าเทียบกับธุรกิจของครอบครัวของเขาที่ทำอยู่ที่อิตาลี

         “แน่นอน ผมเบื่อและไม่ได้มีความสุขกับทุกวันนี้ที่ต้องมีชีวิตอยู่บนความทุกข์ของคนอื่น”

         “ฉันว่าตอนนี้เรื่องที่ฉันควรจะต้องรู้น่าจะเป็นเรื่องของผู้หญิงที่แม่ของคุณอยากจะให้คุณแต่งงานด้วยมากกว่าเพราะในเมื่อเธอเป็นคนที่โหดร้ายแบบที่คุณว่า ฉันก็กลัวนะว่าเธออาจจะทำร้ายฉันก็ได้”

         อเรนโซเริ่มเล่าเรื่องของลอร่าตั้งแต่จุดเริ่มต้นที่เธออยากได้เขาเป็นสามีและธุรกิจของครอบครัวลอร่าที่มีผลประโยชน์เอื้อกันกับครอบครัวของเขา

         “แบบนี้ใช่ไหมที่แม่คุณถึงอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้                 ตอนแรกฉันก็คิดว่าท่านคงชอบในตัวของผู้หญิงคนนั้นเสียอีก”

         “ไม่ใช่เหตุผลนั้นอย่างเดียวแต่ที่คุณแม่อยากได้ลอร่ามาเป็นลูกสะใภ้เพราะคุณแม่เชื่อเสมอว่าลอร่ารักและเคารพคุณแม่มาก ๆ ถ้าได้มาเกี่ยวดองกันท่านจึงคิดว่าลอร่าต้องกลายเป็นลูกสาวที่น่ารักของท่านอีกคน ผมกับลินดาพยายามบอกท่านว่า  ลอร่าไม่ใช่คนดีอย่างที่เธอแสดงออกแต่ท่านก็ไม่ยอมเชื่อ ”

         “ลินดา...ใครกันหรือคะ”

         ขวัญข้าวไม่เคยได้ยินชื่อนี้เลยตั้งแต่เธอได้มารู้จักกับอเรนโซจนถึงตอนนี้เธอมาอยู่ที่อิตาลีก็ไม่เห็นว่าจะมีใครพูดชื่อนี้เลย          สักคนเธอจึงถามด้วยความสงสัย

         “ ลินดาเธอเป็นน้องสาวคนเดียวของผมตอนนี้เธอไปเรียนต่อเรื่องเกี่ยวกับการบริหารธุรกิจที่ประเทศอังกฤษแต่อีกไม่กี่เดือนเธอก็จะจบแล้ว ”

         ขวัญข้าวมีคำถามอยู่ในใจแต่ไม่กล้าถามเพราะกลัวจะทำให้อีกฝ่ายเข้าใจผิดว่าเธอมองน้องสาวเขาในแง่ไม่ดีแต่ด้วยอายุและประสบการณ์ชีวิตที่มากกว่าในการอ่านใจคนผ่านสายตา อเรนโซก็รู้ได้ทันทีว่าคนฟังมีคำถามในใจ

         “ลินดาเป็นน้องสาวก็จริงแต่เธอมีความเด็ดขาดและชอบเรื่องธุรกิจมากกว่าผมแต่คุณพ่อกับแม่ก็ยังมองว่าผมสมควรจะดูแลทุกอย่างต่อจากท่านเพียงเพราะผมเป็นผู้ชาย ”

         ชายหนุ่มหยุดพูดและหันมาส่งยิ้มให้กับขวัญข้าวที่ตอนนี้           สีหน้าของเธอดูจะมีความกังวลมากขึ้น

         “คุณไม่ต้องกลัวนะ ลินดาเธอไม่โหดเหี้ยมเหมือนกับล่อร่าแน่นอนถ้าไม่มีใครมาทำอะไรเธอก่อนและเธอก็รักหลาน ๆ ทั้งสองคน ตอนที่เพชรเกิดลินดาก็แอบไปหาหลานโดยที่ไม่บอกผมสักคำ ผมมารู้อีกทีก็จากเบญว่าน้องสาวผมซื้อข้าวของไปฝากหลานชายถึงเมืองไทยทันทีที่ผมเล่าให้เธอฟัง”

         ขวัญข้าวได้ยินแบบนี้ก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาหน่อยที่อย่างน้อยคนในครอบครัวของชายหนุ่มก็คงมีแค่อมราที่ดูจะไม่ยอมใจอ่อนให้กับความไร้เดียงสาของเด็ก ๆ ที่เป็นสายเลือดเอาเสียเลย

         “ไปนอนกันเถอะ พรุ่งนี้ผมจะพาคุณและทุกคนไปเที่ยวแต่ความจริงผมตั้งใจจะพาคุณไปเรียนยิงปืนส่วนคุณพ่อและเด็ก ๆจะไปเที่ยวแถวนั้นมีคนของผมคอยไปคุ้มกันอยู่”

         อเรนโซบอกเรื่องนี้กับชัยชาญแล้วแต่เขายังไม่มีโอกาสได้บอกกับขวัญข้าวเพราะตลอดการเดินทางส่วนมากหญิงสาวจะยุ่งอยู่กับเด็ก ๆ ทั้งสองคน

         “นี่ฉันจะกลายเป็นเมียมาเฟียจริง ๆ เหรอนี่อีกหน่อยฉันคงต้องขว้างระเบิดเป็นแน่ ๆ เฮ้อ!...มาถึงขั้นนี้แล้ว เอาก็เอา สู้กันสักตั้ง ทำอย่างไรได้หลงรักเด็กน้อยทั้งสองคนไปแล้วถ้าลูก ๆ ของฉันต้องอยู่ในอันตรายอย่างน้อยฉันก็จะได้ปกป้องพวกเขาได้บ้าง”

         ขวัญข้าวจากหญิงสาวที่แต่งตัวสวยจับแต่ปลายปากกาวางแผนแต่ธุรกิจวันนี้เธอต้องกลายมาเป็นเมียมาเฟียที่ไม่ใช่แค่ยิงปืนเป็นแต่เธอต้องยิงให้เก่งและแม่นด้วยเพื่อปกป้องหัวใจทั้ง               สองดวงของเธอ