ตอนที่1
เปิดพินัยกรรม
อิศราชายหนุ่มผู้มีนิสัยนักเลงปากไวไม่เคยยอมใคร โดยเฉพาะกับรตีแม่เลี้ยงของเขา และนี่ก็คือสาเหตุที่คงศักดิ์ ผู้เป็นบิดาต้องส่งให้ไปเรียนมหาวิทยาลัยที่ต่างประเทศ เพื่อสร้างควาสงบสุขให้กับทุกคนในบ้าน
คงศักดิ์ตามตัวลูกชายให้กลับมาเมืองไทยแบบเร่งด่วน โดยให้เหตุผลว่าถ้าเขาไม่ยอมกลับมา มรดกทั้งหมดจะยกให้แม่เลี้ยงให้หมด
“พ่อให้ผมกลับมาเพื่อมาฟังการอ่านพินัยกรรมทันที โดยที่ไม่คิดว่าผมควรจะพักก่อนบ้างเลยเหรอ”
ชายหนุ่มโวยวายเสียงดัง เมื่อมาถึงบ้านก็ถูกพามาที่ห้องทำงานของบิดาเพื่อรอฟังการอ่านพินัยกรรมทันที
“ถ้าแกไม่อยากฟังก็ไม่ต้องฟัง แล้วอย่ามาโวยวายทีหลังแล้วกัน” คนเป็นพ่อใช้ไม้แข็ง
“รีบอ่านเลยคุณทนาย ผมจะได้รีบไปนอน”
ทุกคนในห้องที่มีส่วนในพินัยกรรมต่างพากัน ถอนหายใจ ให้กับนิสัยของอิศราที่ไม่ว่ากี่ปีก็ไม่เคยเปลี่ยนไป
เมื่อทุกคนมาอยู่พร้อมหน้ากันแล้ว ทนายความจึงเริ่มอ่านพินัยกรรมทันที
“ที่ดินที่จังหวัดเชียงใหม่ข้าพเจ้านายคงศักดิ์ขอยกให้กับนายอิศรา บ้านและที่ดินที่เหลือข้าพเจ้าขอยกให้กับนางสาวชมเพลิน”
ยังไม่ทันที่ทนายจะอ่านพินัยกรรมจบ อิศราก็ลุกขึ้นโวยวายทันที
“ฟังให้จบก่อน ทนายเขายังอ่านไม่จบอย่าทำตัวให้มันน่าเบื่อหน่ายไปมากกว่านี้เลย” คนเป็นพ่อเสียงแข็ง
เมื่ออิศรายอมนั่งลง และอยู่ในอาการสงบทนายความจึงอ่านพินัยกรรมต่อทันที
“หุ้นส่วนในบริษัททั้งหมดของข้าพเจ้าขอยกให้กับ นางสาววรรษมนเมื่อเธอมีอายุครบยี่สิบปีบริบูรณ์ แต่ถ้าหากนายอิศรายอมแต่งงานกับนางสาวชมเพลิน สมบัติทั้งหมดที่ยกให้นางสาวชมเพลินจะตกเป็นของนายอิศราทันทีเมื่อทั้งคู่ จดทะเบียนสมรสกันตามกฎหมายครบห้าปี”
เมื่อสิ้นคำอ่านพินัยกรรมของทนายความ อิศราก็เก็บความโมโหและน้อยใจไว้ไม่อยู่แล้ว
“พ่อเรียกผมมาจากอังกฤษ เพื่อจะให้ผมมารับรู้ว่า ผมในฐานะลูกชายของพ่อได้เพียงแค่ที่ดินไม่ถึงสิบไร่ที่เชียงใหม่ และพ่อก็เรียกผมมาเพื่อให้รับรู้ว่าพ่อยกสมบัติทั้งหมดให้กับลูกเลี้ยงที่ไม่ได้มีสายเลือดของพ่อเลยสักนิด”
อิศราหันหน้าไปมองสบตาชมเพลินด้วยดวงตาที่แดงกร่ำ จนหญิงสาวต้องรีบก้มหน้าหลบสายตาด้วยความกลัวทันที
“แกก็ยอมแต่งงานกับหนูเพลินเสียทุกอย่างก็จบ สมบัติก็กลายเป็นของแก คนที่ไม่ได้อะไรเลยคือรตีแม่เลี้ยงที่แกเกลียดเขานักหนา พ่อยังไม่เห็นเขาจะโวยวายอะไรสักคำ”
“ลูกได้ก็เหมือนแม่ได้ ฉลาดเอาลูกมาขาย”
รตีทนฟังคำดูถูกของชายหนุ่มต่อไปไม่ไหว เธอจำเป็นต้องปกป้องศักดิ์ศรีของเธอและลูกบ้าง
“หากคุณยังพอมีสติ ก็ช่วยฟังให้ชัด ๆ นะ ฉันไม่เคยเรียกร้องอะไรจากพ่อของคุณและเรื่องที่ท่านอยากให้คุณกับลูกสาวของฉันแต่งงานกัน ฉันก็ไม่ได้เห็นด้วย แต่ฉันรู้ว่าท่านทำไปเพราะอะไร และท่านก็มีพระคุณกับฉันและชมเพลินมาก เราสองคนแม่ลูกถึงยอมทำตาม ไป...ชมเพลินออกไปข้างนอกกันเถอะ ที่นี่หมาบ้ากำลังคลั่ง”
ชมเพลินหญิงสาวเรียบร้อยหัวอ่อน ได้แต่ลุกตามมารดาไปด้วยความกลัว เธอไม่กล้าแม้แต่จะพูดอะไรสักคำ เพราะเธอถูรตีสอนให้สำนึกในบุญคุณของครอบครัวนี้เสมอ
“มนนี่แกไม่คิดจะช่วยพี่เลยเหรอ หรือจริงๆ แล้วก็แอบเห็นด้วยกับความคิดของพ่อ”
เมื่อไม่มีรตีกับชมเพลินให้พ่นอารมณ์ใส่ ชายหนุ่มก็หันไปหาน้องสาวร่วมสายเลือดแทน
“พี่อิศคะ มนอายุแค่เท่าไหร่ พี่จะให้มนพูดอะไรได้ พี่เอาแต่อยู่เมืองนอกและก็เฝ้าแต่จงเกลียดจงชังน้ารตีเขา มนอยู่กับเขา ยังไม่เห็นว่าเขากับเพลินจะไม่ดีตรงไหน เรื่องนี้เป็นเรื่องของผู้ใหญ่มนคงไม่ขอเข้าไปยุ่งด้วย ไว้อารมณ์พี่ดีเมื่อไหร่เราค่อยคุยกันใหม่แล้วกัน”
อิศราสับสนไปหมด เธอไม่ชอบรตีแลยพาลไม่ชอบ ชมเพลินไปด้วย ทั้งที่ความจริง ตอนที่อิศรายังอยู่ที่เมืองไทย เขาก็ใช้ชมเพลินเหมือนอย่างกับเป็นคนใช้และเธอก็ยอมทำทุกอย่างให้ โดยไม่เคยปริปากอะไรสักคำ
“พ่อให้เวลาลูกตัดสินใจ ยิ่งแต่งงานเร็วก็จะครบห้าปีเร็ว ตัดสินใจเอานะ ”
คงศักดิ์ดูออกว่าลูกชายของเขาไม่ได้รู้สึกรังเกลียดอะไรในตัวชมเพลิน เพียงแต่เขาตั้งกำแพงขึ้นมากั้นไว้ เพียงเพราะหญิงสาวเป็นลูกติดของรตี ที่เขาคิดมาตลอดว่าบิดาเอามาแทนที่แม่ของเขาก็เท่านั้น
อิศราพาหัวใจที่สับสนของตัวเองกลับไปที่ห้องนอน ที่แม่บ้านทำความสะอาดไว้รออยู่แล้ว
เสียงของชมเพลินที่กำลังนั่งคุยกับวรรษมนอยู่ที่ สนามหญ้าข้างบ้านที่ติดกับห้องนอนของชายหนุ่ม ทำให้เขาอดที่จะสังเกตหญิงสาวที่พ่อของเขาอยากให้แต่งงานด้วยไม่ได้
ชมเพลินเธอสวยขึ้นมากหลังจากที่อิศราไม่ได้เจอเธอเกือบสี่ปี แต่สิ่งที่ไม่เปลี่ยนไปเลยคือความเรียบร้อยและท่าทางที่ดูเกรงใจทุกคนไปหมด
ชายหนุ่มยังเคยคิดเสียดายเลยว่า ถ้าเธอไม่ใช่ลูกสาวของรตีเขาคงจะจีบเธอไปนานแล้ว แต่ในเมื่อเธอดันเกิดเป็นลูกของผู้หญิงที่มาแทนที่แม่ของเขา เขาจึงไม่เคยคิดจะทำดีกับเธอ ถึงแม้จะมีบางครั้งที่อดสงสารไม่ได้ก็ตาม
อิศรานอนมือก่ายหน้าผากอยู่บนเตียงนอนที่เขาทิ้งมันไปเกือบสี่ปี ด้วยความคิดถึง ตอนอยู่ที่อังกฤษเขาก็ไม่เคยคิดที่จะกลับมาเมืองไทย แต่พอกลับมาแล้ว เขาก็กลับอยากอยู่ที่นี่ตลอดไป
บ้านหลังนี้ บ้านที่พ่อกับแม่ของเขาช่วยกันสร้างกำลังจะตกไปอยู่ในมือของคนอื่น ถ้าเขาไม่ยอมแต่งงาน ชายหนุ่มไม่รู้จะเอาอย่างไรกับชีวิตดี เพราะเขายังมีสาวๆอีกมากมายที่รอเขาอยู่ที่อังกฤษ ถ้าเขาแต่งงานนั่นหมายถึงเขาจะไม่มีสิทธิ์ไปยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงพวกนั้นอีกเลย
ด้วยความง่วงและยังปรับตัวกลับเวลาไม่ได้ ชายหนุ่มจึงเผลอหลับไป ในความฝันเขารู้สึกเหมือนแม่กำลังกอดเขาเหมือนทุกคืนที่แม่ยังมีชีวิตอยู่ ชายหนุ่มไม่อยากตื่นแลยเพราะโลกในความเป็นจริงไม่มีแม่ของเขาอยู่แล้ว
ตอนที่2เมียไม่ทันตั้งตัว อิศราคิดว่าวิธีการที่จะทำให้งานแต่งไม่ต้องเกิดขึ้น คือการบีบให้ชมเพลินยอมคืนสมบัติให้เขาโดยที่ไม่มีงานแต่งงาน ชายหนุ่มจึงเริ่มแผนการโดยการพูดจาดูถูกเหยียดหยามเธอให้เจ็บแสบที่สุด “สวัสดีครับ...เศรษฐีใหม่ ผมอิจฉาคุณลูกติดจริง ๆ ที่อยู่ดี ๆ ก็ส้มหล่นได้สมบัติก้อนใหญ่” ชมเพลินไม่โต้ตอบ พยายามเดินก้มหน้าเพื่อที่จะเดินขึ้นไปบนห้องนอนเพราะไม่อยากทนฟังคำพูดแบบนี้ “ยังไม่ทันจะโอนสมบัติเลย ก็หยิ่งไม่พูดกับคนจนอย่างผมเสียแล้ว หรือที่แท้คุณหนูชมเพลินอยากได้ผมเป็นสามีจนตัวสั่น เอะ! ผมเรียก ถูกใช่ไหม กลัวเรียกผิดไปจะโดนคุณหนูไล่ออกจากบ้าน” หญิงสาวที่กำลังเดินนำหน้าชายหนุ่มขึ้นบันได หันมาสบตาเขาด้วยแววตาที่แสดงถึงความผิดหวัง ถอนหายใจเฮือกใหญ่และรีบสาวเท้าต่อเพื่อเข้าห้องนอนให้เร็วที่สุด “ชมเพลินคุณจะมามองผมด้วยสายตาแบบนี้ไม่ได้นะ” เมื่ออิศราอ่านสายตาของอีกฝ่ายออกเขายิ่งรู้สึกแย่ลงไปกว่าเดิม จึงพยายามเดินให้ทันและเอื้อมมือหวังจะคว้าแขนเล็กของชมเพลินไว้ แต่ไม่ทันเพราะเธอเดินเข้าห้องและปิดประตูไปเสียก่อน “
ตอนที่3ความลับที่ไม่ลับ อิศราตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่นอนเพียงคนเดียว ชายหนุ่มรู้สึกใจหาย ลึก ๆ เขาแอบกลัวว่าการที่เขาทำแบบนี้จะเสียเธอไปตลอดกาล เช้านี้ทุกคนพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร ชายหนุ่มไปถึงเป็นคนสุดท้าย สายตาของบิดาที่มองมาทำให้อิศราเริ่มไม่แน่ใจ ว่าพ่อของเขารู้เรื่องเมื่อคืนนี้หรือยัง “วันนี้หลังจากที่กินมื้อเช้าเสร็จ พ่อของคุยกับลูกๆ ทุกคนและก็รตีด้วย” คำพูดของคงศักดิ์ทำเอาอิศรารีบหันไปมองหน้าชมเพลินแต่เธอกลับกำลังก้มหน้าเหมือนที่เธอชอบทำทุกครั้งเวลาที่ถูกเขามอง สำหรับชายหนุ่มแล้ว มื้อนี้เป็นมื้อที่กินข้าวได้ฝืดคอที่สุด เขาไม่รู้เหมือนกันว่าความจริงแล้ว เขาอยากให้บิดารู้เรื่องนี้หรือไม่ “ทุกคนคงพร้อมที่ฟังพ่อพูดแล้ว เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นอิศราจะให้พ่อถามไหม” ทั้งคนถูกเรียกชื่อและชมเพลินสะดุ้งสุดตัวหันมามองหน้ากันด้วยความตกใจ “เมื่อคืนไม่มีอะไรค่ะ” จากสาวน้อยที่ไม่ค่อยพูด อยู่ดี ๆ ชมเพลินก็พูดในสิ่งที่ไม่ได้มีใครถามเธอ “พ่อว่าพ่อไม่ได้เอ่ยชื่อเรานะ”คงศักดิ์ไม่ต้องการฟังทุกอย่างจาก
ตอนที่4การมาของสาวลูกครึ่ง อิศราหายไปจากบ้านได้เกือบสัปดาห์แล้ว โดยที่ไม่มีใครได้รู้ข่าวคราวของเขาเลย ชมเพลินเธอเริ่มแน่ใจแล้วว่า เขาคงไม่กลับมาจนกว่าจะครบห้าปีแน่ ๆ เพราะเขาคงต้องการแค่จดทะเบียนสมรสกับเธอเท่านั้น ส่วนเรื่องของเธอกับเขา มันก็คงเป็นเพียงแค่เรื่องที่เกิดขึ้นและจบไป “คุณคะมีแขกมาที่หน้าบ้านค่ะ หน้าตาเหมือนจะไม่ใช่คนไทย แต่ก็เหมือนคนไทยนะคะ” ป้าฤทัยแม่บ้านของครอบครัวนี้ เดินหน้าตื่นมาบอกคงศักดิ์ที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โซฟาห้องรับแขก “ฟังแล้วก็งงดี สรุปจะเหมือนหรือไม่เหมือนคนไทย เอาเป็นว่า ไปเชิญเขาเข้ามาแล้วกัน” ป้าฤทัยรับคำสั่งเสร็จก็รีบวิ่งกลับไปที่ประตูหน้าบ้าน เพราะเธอไม่ยอมเปิดประตูให้แขกเลย ด้วยความไม่คุ้นหน้าเธอจึงรู้สึกไม่ไว้วางใจ “เชิญนั่งก่อนครับ” คงศักดิ์หันไปพูดกับสาวผมสีน้ำตาดวงตาสีฟ้าแต่มีเคล้าหน้าเหมือนคนไทย“ไปเรียกคุณรตีกับลูกฉันมาด้วย แล้วก็ยกน้ำมาดูแลแขกด้วยนะ” เจ้าของบ้านหันไปสั่งป้าฤทัย“หนูเป็นใครมาจากไหน แนะนำตัวหน่อนสิ”“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิเดียแป็นแฟนอิศค่ะ เราอยู่ด้วยกันที
ตอนที่5หึงหรือหวง คงศักดิ์กำลังจะเตรียมตัวออกไปแจ้งความเรื่องของ ลูกชายที่หายตัวไป แต่เขาดันกลับมาเสียก่อน “มาแล้วเหรอพ่อตัวดี” คงศักดิ์ทักทายลูกชาย ด้วยน้ำเสียงที่ออกจากไรฟันอย่างสุดจะโมโห “แล้วจะไปไหนกัน เตรียมจะไปกันทั้งบ้านเลย” อิศราเห็นทุกคนไม่เว้นแม้แต่ชมเพลิน ก็มายืนหน้าบ้านรอคนขับรถเอารถออกมารับจึงถามด้วยความสงสัย “ก็จะไปแจ้งความคนหายอย่างไรกันล่ะ แกทำอะไรลงไปรู้ไหมเขาเป็นห่วงกันทั้งบ้าน ปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว ยังมีเรื่องที่แกกับฉันยังต้องคุยกันอีก” อิศราถึงกับรู้สึกหวาดหวั่นกับน้ำเสียงที่บิดาของเขาใช้ นานมากแล้วที่พ่อของเขาไม่ได้ใช้น้ำเสียงแบบนี้กับใคร ทุกคนต่างถูกสั่งให้มานั่งรับฟังเรื่องที่คงศักดิ์จะพูดคุยกับลูกชายด้วย เพราะถือว่าเหตุการณ์ในวันนั้นทุกคนต่างก็รับรู้ร่วมกัน “ไหนแกบอกว่าไปจัดการเรื่องแฟนแกที่อังกฤษ และทำไมถึงกลายเป็นว่าผู้หญิงเขาถึงได้มาตามหาแกที่นี่”คงศักดิ์ใส่อารมณ์ “พ่อพูดเรื่องอะไร ผมงงไปหมดแล้ว” ชายหนุ่มไม่ได้แกล้ง แต่เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าบิดาข
ตอนที่6การมาของใครสองคน เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสและมีความสุขสำหรับชมเพลิน เพราะเธอได้นอนกอดกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ถึงแม้ตอนเช้าเธอจะต้องรีบตื่นก่อนทุกคนในบ้านก็ตามเพราะไม่อยากให้ใครมาเห็น “วันนี้เข้าบริษัทแล้วเริ่มเรียนรู้งานเลยนะ ถึงพ่อจะยกหุ้นให้น้องแต่แกเป็นพี่อย่างไรก็ต้องช่วยน้องอยู่ดี” คงศักดิ์ไม่ได้ยกหุ้นในบริษัทให้กับอิศราก็จริง แต่เขาแต่งตั้งชายหนุ่มเป็นผู้จัดการบริษัท มีเงินเดือนเกือบสองแสนบาทและมีหน้าที่ดูแลบริษัทรองจากประธานที่ตอนนี้คงศักดิ์ดำรงตำแหน่งอยู่ “ผมขอช่วยจนน้องเรียนจบนะ เพราะผมคงต้องหาทำกิจการของตัวเองจากที่ดินที่ผมได้บ้าง แต่ก็คงยังช่วยน้องอยู่เพียงแต่ไม่เต็มตัว” คำพูดของอิศราทำให้คนเป็นพ่อรู้สึกภูมิใจที่ลูกชายของเขาเริ่มโต และอยากจะยืนด้วยขาของตัวเอง “ก็ได้ แต่อย่าทิ้งน้องแล้วกัน ตอนนี้ก็คิดไปก่อนว่าจะทำอะไร คิดได้ค่อยมาปรึกษากันดู” คงศักดิ์อยากรู้ว่าลูกชายของเขาจะใช้ที่ดินที่ได้ทั้งที่เชียงใหม่ เชียงราย ปทุมธานี อยุธยา เพื่อใช้ทำกิจการอะไรบ้าง ชมเพลินนั่งฟังสองคนพ่อลูกคุยกันบนโต๊ะอ
ตอนที่ 7เรือนหอสร้างเสร็จ ตลอดเวลาสามวันที่เมธาวีกับอังกอร์เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ หญิงสาวสร้างความปวดหัวให้กับอิศราและชมเพลินเป็นอย่างมาก ทั้งคู่จะต้องทะเลาะกันก่อนนอนทุกคืนด้วยเรื่องของแม่ลูกคู่นี้ และอิศราจะง้อภรรยาด้วยวิธีเดิมๆ ทุกที จนตอนนี้ชมเพลินเริ่มกลัวตัวเองจะพลาดท่าท้อง เพราะชายหนุ่มเล่นไม่หยุดเลยสักวัน อิศราตัดสินใจเข้าไปคุยกับเมธาวีที่สวนหน้าบ้าน ในวันที่สี่ของการมาอยู่ที่นี่ เพราะพรุ่งนี้ผมดีเอ็นเออาจจะออกแล้ว “เมย์พรุ่งนี้ผลอาจจะออกแล้ว ทั้งคุณทั้งผมต่างก็รู้ดี ว่าความจริงมันเป็นแบบไหน คุณยังจะฝืนอยู่ที่นี่เพื่ออะไร คุณพ่อของผมเขาฟ้องคุณจริง ๆ นะ” หญิงสาวเอื้อมมือมาจับมือของชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามแต่อิศรารีบดึงมือออกทันที เพราะรู้สึกทั้งกลัวและรังเกลียดเพื่อนคนนี้ไปแล้ว “เมย์รักอิศนะ อังกอร์ก็รักอิศเหมือนพ่อ พวกเราจะอยู่กันได้อย่างไรถ้าไม่มีอิศ” “คุณต้องอยู่ให้ได้ เพราะผมต้องมีชีวิตของผม อังกอร์ยังคงเป็นหลานของผมเช่นเดิม อย่าทำให้เรื่องแย่ไปกว่านี้เลย ถ้าคุณถูกฟ้อง ต้องใช้เงินสู้คดี พ่อแ
ตอนที่8ลองใจ เรือนหอตกแต่งเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองคนย้ายเข้าไปอยู่พร้อมกับทำบุญบ้านอย่างเป็นทางการ ชมเพลินมองบ้านหลังใหญ่ที่ตอนนี้มันกลายเป็นบ้านของเธอกับอิศราแล้วด้วยความรู้สึกดีใจ เธอกับเขาจดทะเบียนสมรสด้วยกันมาสามเดือนกว่าแล้ว ผ่านเรื่องวุ่นวาย ปวดหัวมาก็หลายเรื่อง ชมเพลินหวังว่าคงไม่มีเรื่องอะไรมาให้เธอต้องปวดหัวอีก “คืนนี้เราต้องฉลองห้องนอนใหม่กันสักหน่อย ผมคงต้องเอาจริงแล้ว สามเดือนกว่าแล้วยังไม่มีทีท่าว่าตัวน้อยจะมาเลย ป่านนี้คนเขาคงว่าผมไม่มีน้ำยาแน่ๆ” อิศราพูดจบก็ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไป เขาจู่โจมบรรเลงบทรักเพื่อเพิ่มสมาชิกให้กับบ้านหลังใหญ่ทันที เช้านี้ชมเพลินต้องทำกับข้าวให้ตัวเองกับสามี แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเพราะปกติเธอก็ทำอยู่แล้ว ตอนที่อยู่บ้านหลังโน้น อิศราเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน พร้อมกับรอยยิ้มเมื่อได้กลิ่นอาหารที่ภรรยาทำ “แค่กลิ่น ผมก็หิวแล้ว ใกล้เสร็จหรือยังครับแม่ครัว” “นั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะ อุ่นต้มอีกหน่อยก็พร้อมกินค่ะ” อิศรารักและคิดถึงแม่ของเขามาก เรื่องการทำอาหารก็เป็นส่วนหนึ่ง
ตอนที่9เมื่อเพื่อนไม่อยากเป็นเพื่อน ค่ำคืนที่แสนสับสนของชมเพลินและเป็นค่ำคืนที่แสนเจ็บปวดของอิศรา ชายหนุ่มนอนกอดหญิงสาวที่นอนนิ่งไม่พูดไม่จา เขาไม่คิดเลยว่าที่เขาคิดจะลองใจภรรยาจะทำให้เรื่องราวเลวร้ายไปแบบนี้ เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ เธอก็ไม่เห็นจะมีอาการโกรธหรือไม่พอใจเขาเลย เช้านี้กับข้าวทุกอย่างถูกจัดวางไว้บนโต๊ะอาหารอย่างเรียบร้อย แต่ไร้เงาของชมเพลิน เธอออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า โดยที่ไม่ได้บอกใครแม้แต่รตีว่าเธอไปไหน “พ่อครับวันนี้ผมขอไม่ไปทำงานนะ ขออยู่บ้านง้อเมียหน่อยแต่ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าชมเพลินเขาออกไปไหน เขาบอกใครไว้มั่งหรือเปล่า” ชายหนุ่มเดินไปหาบิดาที่บ้านและพูดลอย ๆ เพื่อหวังให้ แม่เลี้ยงของเขาได้ยินและอาจจะบอกเขาว่าภรรยาของเขาไปไหน รตีเข้าใจว่าลูกเขยเธอต้องการอะไร แต่ในเมื่อเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน จึงได้แต่เดินเข้าไปในครัว ไม่สนใจขายหนุ่มที่กำลังหันมองตาม “ผู้หญิงถ้าเขาไม่รัก เขาก็จะไม่หึง แล้วถ้าเขาหึงจนถึงจุดอิ่มตัว เขาก็จะไปจากแกแล้วไม่กลับมา” คงศักดิ์ไม่ใช่พ่อประเภทเข้าข้างลูก เขาจึงพูดให