การมาของใครสองคน

ตอนที่6

การมาของใครสองคน

         เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสและมีความสุขสำหรับชมเพลิน เพราะเธอได้นอนกอดกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ถึงแม้ตอนเช้าเธอจะต้องรีบตื่นก่อนทุกคนในบ้านก็ตามเพราะไม่อยากให้ใครมาเห็น

         “วันนี้เข้าบริษัทแล้วเริ่มเรียนรู้งานเลยนะ ถึงพ่อจะยกหุ้นให้น้องแต่แกเป็นพี่อย่างไรก็ต้องช่วยน้องอยู่ดี”

         คงศักดิ์ไม่ได้ยกหุ้นในบริษัทให้กับอิศราก็จริง แต่เขาแต่งตั้งชายหนุ่มเป็นผู้จัดการบริษัท มีเงินเดือนเกือบสองแสนบาทและมีหน้าที่ดูแลบริษัทรองจากประธานที่ตอนนี้คงศักดิ์ดำรงตำแหน่งอยู่

         “ผมขอช่วยจนน้องเรียนจบนะ เพราะผมคงต้องหาทำกิจการของตัวเองจากที่ดินที่ผมได้บ้าง แต่ก็คงยังช่วยน้องอยู่เพียงแต่ไม่เต็มตัว”

         คำพูดของอิศราทำให้คนเป็นพ่อรู้สึกภูมิใจที่ลูกชายของเขาเริ่มโต และอยากจะยืนด้วยขาของตัวเอง

         “ก็ได้ แต่อย่าทิ้งน้องแล้วกัน ตอนนี้ก็คิดไปก่อนว่าจะทำอะไร คิดได้ค่อยมาปรึกษากันดู”

         คงศักดิ์อยากรู้ว่าลูกชายของเขาจะใช้ที่ดินที่ได้ทั้งที่เชียงใหม่ เชียงราย ปทุมธานี อยุธยา เพื่อใช้ทำกิจการอะไรบ้าง

         ชมเพลินนั่งฟังสองคนพ่อลูกคุยกันบนโต๊ะอาหาร เธอแอบรู้สึกดีไม่ได้ เพราะถ้าอิศราคิดจะลงทุนทำอะไรกับที่ดินแปลว่าเขาคงไม่หย่ากับเธอก่อนห้าปีแน่ ๆ

         หลังจากสองคนพ่อลูกออกไปทำงานวรรษมนก็ออกไปเรียน ช่วงบ่ายก็มีหญิงสาวหน้าตาดีมาที่บ้านพร้อมกับเด็กชายวัย2ขวบ

         เธอแนะนำตัวกับรตีและชมเพลินว่าเธอชื่อเมธาวีและเด็กผู้ชายที่มาด้วยชื่ออังกอร์ เป็นลูกชายของเธอที่เกิดกับอิศรา

         “อย่าเพิ่งคิดอะไรมาก รอให้คุณอิศกลับมาก่อน จำเมื่อคราวที่แล้วได้ไหม”

         รตีหันมากระซิบเตือนสติลูกสาว เพราะรู้ว่าตอนนี้หญิงสาวกำลังคิดแบบไหน คงไม่มีผู้หญิงคนไหนไม่รู้สึกอะไรเลย ที่อยู่ดี ๆ มีคนมาบอกว่าเป็นภรรยาและมีลูกกับสามีของตัวเอง

         นายหญิงของบ้านตัดสินใจเดินออกไปโทรศัพท์หาสามี เพราะเรื่องนี้คงศักดิ์คงต้องช่วยเธอตัดสินใจว่าจะต้องทำอย่างไรดี

         “เดี๋ยวผมจะไปคุยกับตาอิศเอง เรื่องเก่าเพิ่งจะหายไป เรื่องใหม่มาอีกแล้ว คราวนี้ถึงขั้นมีลูกด้วย ฝากรตีดูหนูเพลินด้วยแล้วกัน เจอศึกหนักบ่อย ๆ จะแย่เอา”

         คงศักดิ์เริ่มอดเป็นห่วงความรู้สึกของลูกสะใภ้ไม่ได้ ตอนแรกที่เขาตั้งใจให้ทั้งคู่แต่งงานกันเพราะเห็นลูกชายเป็นคนเอาแต่ใจตัวเองส่วนชมเพลินก็เป็นผู้หญิงที่มีความอดทนเป็นเลิศและเขาจะได้สบายใจ ว่าทั้งลูกจริงและลูกเลี้ยงจะสุขสบายถ้าวันหนึ่งเขาไม่อยู่แล้ว

         คงศักดิ์เริ่มกลับมาทบทวนว่าเขาคิดผิดไหม เพราะนอกจากนิสัยเอาแต่ใจตัวเองลูกชายของเขายังมีเรื่องเจ้าชู้เพิ่มมาอีกด้วย

         “อิศสร้างเรื่องอีกแล้วนะ”

         คงศักดิ์เดินไปหาลูกชายที่กำลังนั่งศึกษาเอกสารอยู่ที่ห้องส่วนตัวของเขาที่เพิ่งถูกสร้างขึ้นมาไม่นาน

         “เรื่องอะไรอีกล่ะ ผมงงไปหมดแล้ว นั่งทำงานอยู่ดี ๆ คุณพ่อก็หาว่าผมไปสร้างเรื่อง”

         ชายหนุ่มทำท่าทางหงุดหงิด เพราะเขาคิดว่าเขาก็พยายามทำตัวดีขึ้นแล้วยังจะมีเรื่องราวอะไรอีก

         คงศักดิ์เล่าเรื่องราวทั้งหมดให้กับลูกชายฟัง อิศราไม่ได้มีสีหน้าแสดงความตกใจ แต่แสดงอาการโกรธออกมามากกว่า

         “กลับบ้านกันเถอะครับ ผมนี่อยากจะเจอหน้าคุณเมธาวีจัง”

         ระหว่างทางกลับบ้านอิศราตัดสินใจเล่าความจริงทุกอย่างที่เกี่ยวกับเขาและผู้หญิงที่ชื่อเมธาวี

         “เธอคบอยู่กับเพื่อนผมชื่อโยธิน พวกเราเรียนด้วยกัน พอเรียนจบเพื่อนผมมันก็กลับมาไทยโดยที่ไม่รู้ว่าเมย์ท้อง กว่าเมย์จะรู้ตัวว่าท้อง โยธินมันก็โดนบังคับให้แต่งงาน ด้วยความสงสารผมก็เลยช่วยดูแลเมย์และลูกในท้องเป็นอย่างดี โดยโยธินคอยส่งเงินให้เพื่อแลกกับการไม่ให้เมย์มาแสดงตัว”

         ชายหนุ่มส่ายหัวให้กับความซวยของตัวเอง คิดสงสารหญิงสาวแท้ ๆ เพราะเห็นแก่ความเป็นเพื่อน และต้องไปอยู่ต่างแดนแบบนั้น แต่สุดท้ายกลายเป็นตัวเขาเองที่ต้องเดือดร้อน

         “และที่ผมหายไป ผมไม่จัดการทุกอย่างให้เธอเพื่อให้เธอใช้ชีวิตอยู่ที่อังกฤษได้โดยไม่มีผมคอยช่วยเหลือแล้ว แต่ที่ผมไม่บอกใครเพราะเรื่องมันยาวและเมย์ไม่ได้เกี่ยวข้องเป็นอะไรกับผม”

         คงศักดิ์ทำหน้าครุ่นคิด ว่าจะหาทางออกให้กับเรื่องนี้อย่างไรดี ถึงจะดีที่สุดและจบแบบเด็ดขาด

         “เอาแบบนี้ ถ้าเธอยืนยันว่าเด็กคนนั้นเป็นลูกของแก พ่อจะพูดเองว่าต้องมีการตรวจดีเอ็นเอ”

         “ดีเลยครับ ผมมั่นใจ แค่จับมือผมยังไม่เคย เสียแรงที่ตอนหลังผมช่วยทั้งเรื่องเงิน เรื่องลูก เพราะอยู่ดี ๆ โยธินมันก็บอกว่าจะเลิกส่งเงินให้และไม่สนใจสองคนแม่ลูกนี้อีกแล้ว ผมถามเหตุผลมันก็ไม่ยอมบอก เถียงกันไปมาจนเกือบจะเลิกคบกันอยู่แล้ว”

         อิศราไม่เคยรู้สึกผิดหวังเรื่องไหนเท่าเรื่องนี้มาก่อน เขาทำดีกับสองคนแม่ลูกทุกอย่างแล้วทำไมถึงได้มาทำกับเขาแบบนี้

         อิศราและคงศักดิ์ถึงบ้าน รตีทำหน้าที่มายืนรอ และรีบพาทุกคนเข้าไปในบ้าน

         ทันทีที่อิศราเดินเข้าไปในห้องรับแขก และเห็นหน้าผู้หญิงที่บอกว่าเป็นเมียเขา ความโกรธก็สุมเข้ามาในอกทันที

         “เมย์คุณทำแบบนี้ต้องการอะไร”

         ชายหนุ่มถามด้วยน้ำเสียงตะคอกแสดงถึงอารมณ์ที่เริ่มจะเกินควบคุมแล้ว

         “เมย์ก็มาแสดงตัวให้ทุกคนในบ้านของคุณ รวมทั้งผู้หญิงที่คุณบอกกับเมย์ว่าคุณจะมาแต่งงานด้วย รู้ว่าคุณมีเมย์กับลูกอยู่แล้ว”

         หญิงสาวทำเสียงเหมือนคนกำลังจะร้องไห้ ลุกขึ้นยืนจ้องหน้าอิศราด้วยสายตาอ้อนวอน

         “เพลินเธอไม่ต้องไปฟังนะ ผมไม่เคยมีอะไรกับผู้หญิงคนนี้และอังกอร์ก็ไม่ใช่ลูกของผม”

         อิศราเดินไปหาชมเพลินใช้มือโอบไหล่ของเธอไว้แน่น เพื่อต้องการแสดงให้อีกฝ่ายรู้ ว่าภรรยาตัวจริงของเขาอยู่ตรงนี้

         “คุณนี่เองที่เป็นผู้หญิงที่อัศทิ้งฉันกับลูกมาแต่งงานด้วย นั่งคุยกันตั้งนานไม่คิดจะบอกฉันสักคำเลยนะคะ”

         เมธาวีเดินมาใกล้กับคนทั้งคู่ก่อนจะใช้สายตาที่ข่มขู่มองหน้าหญิงสาวที่ท่าทางดูเรียบร้อยขี้กลัว

         “พอได้แล้ว นั่งลงทุกคน ฉันเป็นพ่อของอิศรา ฉันขอตัดสินใจเรื่องนี้เอง”

         คงศักดิ์ทนดูหญิงสาวผู้มาใหม่ทำท่าทางข่มขวัญชมเพลินต่อไปไม่ไหวแล้ว

         “สวัสดีค่ะคุณพ่อ ไหว้คุณปู่สิลูก”

         เมธาวีสั่งให้ลุกชายวัยสองขวบกว่าเดินไปสวัสดีคงศักดิ์ ซึ่งเด็กก็คือเด็กทุกคนต่างมองด้วยความเอ็นดูและสงสาร

         “เอาอย่างนี้เพื่อความถูกต้องและสบายใจของทุกฝ่าย ฉันจะตรวจดีเอ็นเอเด็กน้อยคนนี้ และถ้าผลออกมา ว่าเขาคือหลานของฉัน ฉันเองที่จะให้ลูกชายหย่าและรับผิดชอบเธอกับลูกทันที แต่ถ้าผลออกมาตรงข้ามทางครอบครัวเราจะฟ้องกลับข้อหาทำให้เสื่อมเสียชื่อเสียง เธอพร้อมใช่ไหมเมธาวี”

         คงศักดิ์หันไปถามหญิงสาวอีกครั้ง เพื่อให้เธอได้ลองทบทวนดูใหม่ว่าเธอจะได้หรือจะเสียมากกว่ากัน

         “พร้อมค่ะ ความจริงคือความจริงอยู่แล้ว” เมธาวีทำเสียงมั่นใจแต่แววตากับตรงข้าม

         ระหว่างที่รอผลตรวจออก คงศักดิ์ให้เมธาวีและลูกพักอยู่ที่บ้าน และสั่งให้ชมเพลินลงมานอนข้างล่างกับอิศราทุกคืน เพราะกลัวอีกฝ่ายจะฉวยโอกาสหาวิธีการเล่นงานอิศรา