ความลับที่ไม่ลับ

ตอนที่3

ความลับที่ไม่ลับ

         อิศราตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่นอนเพียงคนเดียว ชายหนุ่มรู้สึกใจหาย ลึก ๆ เขาแอบกลัวว่าการที่เขาทำแบบนี้จะเสียเธอไปตลอดกาล

         เช้านี้ทุกคนพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร ชายหนุ่มไปถึงเป็นคนสุดท้าย สายตาของบิดาที่มองมาทำให้อิศราเริ่มไม่แน่ใจ ว่าพ่อของเขารู้เรื่องเมื่อคืนนี้หรือยัง

         “วันนี้หลังจากที่กินมื้อเช้าเสร็จ พ่อของคุยกับลูกๆ ทุกคนและก็รตีด้วย”

         คำพูดของคงศักดิ์ทำเอาอิศรารีบหันไปมองหน้าชมเพลินแต่เธอกลับกำลังก้มหน้าเหมือนที่เธอชอบทำทุกครั้งเวลาที่ถูกเขามอง

         สำหรับชายหนุ่มแล้ว มื้อนี้เป็นมื้อที่กินข้าวได้ฝืดคอที่สุด เขาไม่รู้เหมือนกันว่าความจริงแล้ว เขาอยากให้บิดารู้เรื่องนี้หรือไม่

         “ทุกคนคงพร้อมที่ฟังพ่อพูดแล้ว เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นอิศราจะให้พ่อถามไหม”

         ทั้งคนถูกเรียกชื่อและชมเพลินสะดุ้งสุดตัวหันมามองหน้ากันด้วยความตกใจ

         “เมื่อคืนไม่มีอะไรค่ะ”

         จากสาวน้อยที่ไม่ค่อยพูด อยู่ดี ๆ ชมเพลินก็พูดในสิ่งที่ไม่ได้มีใครถามเธอ

         “พ่อว่าพ่อไม่ได้เอ่ยชื่อเรานะ”

คงศักดิ์ไม่ต้องการฟังทุกอย่างจากปากของฝ่ายหญิง เขาต้องการเห็นลูกชายของเขาแสดงความรับบผิดชอบ

“ผมยอมรับทุกอย่างและพร้อมจะจดทะเบียนสมรสตามที่คุณพ่อต้องการ แต่งานแต่งงานผมขอเลื่อนไปก่อน เพราะต้องการบอกเลิกแฟนที่อังกฤษของผมให้เรียบร้อยเสียก่อน”

ความจริงแล้วชายหนุ่มไม่ได้ต้องการจะบอกเลิกใครทั้งนั้น เพราะเขามีแฟนตอนนี้รวมกันเป็นสิบคนและเขาก็คิดว่าไม่จำเป็นที่ต้องบอกเลิกใคร เขายังคงอิสระอยู่ แต่ที่ต้องพูดไปแบบนั้น เพราะต้องการสร้างความไม่พ่อใจให้กับรตีกลัวว่าแม่เลี้ยงของเธอจะสมหวังไปหมดทุกเรื่อง

“ถ้าอย่างนั้นบ่ายนี้เตรียมตัวไปจดทะเบียนกัน พ่อจะเป็นคนพาไปเอง แล้วที่หลังจำไว้ปิดประตูไม่สนิทต่อให้ล็อคอย่างไร ประตูมันเจอลมเข้าไปมันก็เปิดเองได้”

คงศักดิ์ต้องการให้อิศรารู้ว่าที่เขารู้ทุกเรื่องเพราะอะไร กลัวชายหนุ่มจะไปอาละวาดเอากับชมเพลินเข้าอีก

“ไปเตรียมตัวเตรียมเอกสารกันได้แล้วสองคน พ่อมีเรื่องจะคุยกับคุณรตีและยายมนหน่อย”

คงศักดิ์เห็นหน้าของภรรยาและลูกสาวก็พอเดาได้ ว่าทั้งคู่กำลังตกใจและไม่เข้าใจกับสิ่งที่เขาพูดมาทั้งหมด

“มันเกิดอะไรขึ้นคะ”

รตีถามขึ้นทันที เมื่ออิศรากับชมเพลินลุกออกไปจากโต๊ะอาหารและเดินพ้นประตูห้องไป

“ลูกชายฉันมันขืนใจลูกสาวเธอ ฉันเห็นจากกล้องวงจรปิด และเมื่อตอนดึกลงไปที่ห้องตั้งใจจะไปคุยให้รู้เรื่องแต่ประตูมันเปิดอยู่ เห็นเขานอนอยู่ด้วยกัน เลยตัดสินใจเดินกลับขึ้นมา เพราะคงไม่มีอะไรต้องถามแล้ว”

ทั้งรตีและวรรษมนต่างตาโตด้วยความตกใจ เขาไม่คิดเลยว่าเหตุการณ์แบบนี้จะเกิดขึ้น

“พี่อิศพูดนักพูดหนาว่าไม่อยากจดทะเบียนสมรสกับเพลิน แล้วกลับมาทำแบบนี้ลูกไม่เข้าใจพี่ชายคนนี้จริง ๆ ค่ะคุณพ่อ”

วรรษมนเธอเป็นน้องสาวที่มีนิสัยต่างจากพี่ชายสุดขั้ว เธอเป็นคนมีเหตุมีผลและใจเย็นส่วนอิศราเอาแต่ใจตัวเองและชอบการเอาชนะ

“เราไม่มีใครรู้ว่าว่าแท้จริงแล้วอิศราคิดอย่างไร แต่ในเมื่อรังแกหนูเพลินแบบนี้ ก็ต้องรับผิดชอบ เอาเป็นว่านับจากบ่ายนี้ไป           ชมเพลินก็จะเป็นสะใภ้เต็มตัวของที่นี่”

ระหว่างทางไปอำเภอพ่อของเขาสั่งให้ลูกชายมานั่งข้าง ๆ และให้ชมเพลินนั่งข้างหน้าคู่กับคนขับรถ เพราะไม่อยากฟังลูกชายเขาพูดจาไม่ดีใส่อีกฝ่าย

“คุณพ่อในเมื่อผมมีเมียแล้ว ผมอยากได้ความเป็นส่วนตัว ผมจะสร้างเรือนหอ แต่ผมไม่มีเงิน คุณพ่อสร้างให้หน่อยได้ไหมครับ”

คนเป็นพ่อหันไปมองหน้าลูกชายอย่างไม่ไว้วางใจ เพราะการที่คิดจะแยกบ้านไป ยิ่งทำให้คงศักดิ์อดเป็นห่วงชมเพลินไม่ได้

“มองหน้าผมแบบนี้กลัวผมจะแยกบ้านไปแล้วทำร้ายลูกเลี้ยงของคุณพ่อเหรอครับ ผมลูกผู้ชายพอไม่ทำร้ายเมียแน่นอน เพียงแต่อยากทำอย่างอื่นแบบส่วนตัวมากกว่า เดี๋ยวประตูจะเผลอเปิดอีก”

อิศราแกล้งพูดให้เสียงดัง เพื่อหวังให้หญิงสาวข้างหน้าได้ยิน และมันก็ได้ผล ชมเพลินนั่งตัวแข็งด้วยความอายที่ภาพของเมื่อคืนมันกลับเข้ามาในความคิด

คงศักดิ์ยอมทำตามที่ลูกชายขอ เพราะข้อดีของการแยกบ้านก็มี ในเมื่อลูกชายของเขาไม่ชอบรตี ถ้าไม่ต้องเห็นหน้าแม่เลี้ยง บางทีอิศราอาจจะไม่พูดจาร้าย ๆ ใส่ชมเพลินก็ได้ เพราะที่ชายหนุ่มทำอยู่ทุกวันนี้เหมือนเป็นการว่าชมเพลินประชดแม่ของเธอมากกว่า

การจดทะเบียนสมรสเป็นไปอย่างเรียบร้อย ขากลับคงศักดิ์ขอแวะไปหาเพื่อนที่เป็นบริษัทรับสร้างบ้าน เพราะเขาอยากให้บ้านเสร็จให้เร็วที่สุด เขาไม่อยากอยู่ร่วมกับแม่เลี้ยง เพราะถ้าเขาแสดงความรักชมเพลินออกมาแล้วรตีเห็นมันจะเท่ากับว่าเขาแพ้แม่เลี้ยงทันที

“เลือกแบบได้สวย ราคาไม่เบาเลยนะ แต่เอาเถอะในเมื่อลูกยอมทำตามที่พ่อต้องการพ่อก็ให้ลูกได้”

ราคาเรือนหอตามแบบที่อิศราต้องการราคาสิบกว่าล้าน กำหนดเสร็จภายในสองเดือน ราคาที่แพงส่วนหนึ่งก็เกิดจากเวลาที่จำกัดด้วยทำให้ต้องใช้คนงานมากขึ้นกว่าเดิมถึงสองเท่า

“สวยไหมจ๊ะเมียจ๋า”

อิศรานั่งอยู่ข้างพ่อแต่กลับยื่นหน้าไปหาชมเพลินที่นั่งข้างคนขับ พร้อมกับคำถามที่ฟังดูแล้วเหมือนต้องการแหย่อารมณ์

“สวยค่ะ”

หญิงสาวตอบเพียงสั้น ๆ ทั้งที่ใจจริงไม่อยากตอบเลย แต่ถ้าไม่ตอบเขาก็คงแกล้งถามเธออยู่แบบนั้น

“ยังไม่หยุดนะอิศรา สงสารชมเพลินมันบ้างเถอะ”

คงศักดิ์หันไปดุลูกชาย ที่พูดจาแบบนั้นต่อหน้าคนขับรถถึงสองรอบแล้ว

คืนนี้อิศรายอมให้ชมเพลินขึ้นไปนอนที่ห้องของเธอ เพราะเขาเองรู้สึกต้องการอยู่คนเดียวเพื่อคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ ที่เกิดขึ้น

ชายหนุ่มที่ดูไม่คิดอะไรมองเรื่องการจดทะเบียนเป็นแค่เพียงความต้องการของบิดาเท่านั้น แต่แท้ที่จริงแล้วเขากำลังรู้สึกตื่นเต้นที่กำลังจะมีครอบครัว

ตั้งแต่แม่ของเขาจากไป เขาบอกกับตัวเองเสมอว่าเมื่อไหร่ที่เขาโตขึ้นและมีครอบครัวเป็นของตัวเอง เขาจะทำครอบครัวของเขาให้อบอุ่นที่สุด

เช้านี้อิศราเก็บกระเป๋าเสื้อผ้าออกจากบ้านไปโดยไม่บอกใครว่าเขาจะไปไหน ทิ้งไว้เพียงจดหมายฝากแม่บ้านไว้ให้บิดาเพื่อบอกว่าเขากำลังจะไปจัดการบอกเลิกกับแฟนที่อังกฤษ

ทุกคนได้รับรู้ว่าอิศราหายไปไหนจากคงศักดิ์ที่แจ้งให้ทุกคนรู้ตอนกินมื้อเช้า

ชมเพลินพยายามเก็บซ่อนความรู้และเธอก็เก็บมันได้ดี เพราะนิสัยของเธอก็คือการเป็นคนที่ไม่ค่อยแสดงออกถึงอารมณ์อยู่แล้ว

หญิงสาวรู้สึกเสียใจเหมือนเธอไร้ตัวตนในสายตาของคนที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี เขาคือผู้ชายคนแรกในชีวิตเธอ แต่เขากลับไม่เคยเห็นค่า คิดจะไปไหนยังไม่บอกเธอสักคำ

“คุณอิศเขาคงมีเหตุผลที่ไม่บอกให้ลูกรู้ อย่าไปคิดมากนะ”

ถึงจะเก็บซ่อนอารมณ์เก่งแค่ไหน แต่รตีก็ดูออกเพราะเธอคือแม่

“เพลินไม่ได้คิดอะไรค่ะ คุณอิศยอมรับผิดชอบเพลินก็เพราะคุณพ่อ เขาไม่ได้รักเพลินแถมรังเกลียดด้วยซ้ำไป แค่เขาทำให้เพลินแค่นี้ก็นับว่าดีแล้วค่ะ”

รตีโน้มศีรษะของลูกสาวมาแบชิดกับอกของเธอ รตีไม่ได้คิดอย่างที่ชมเพลินคิด เพราะเขาอาบน้ำร้อนมาก่อน ผู้ชายอย่างอิศรา ไม่มีทางยอม เพียงเพราะต้องการรับผิดชอบแล้วก็สมบัติหรอก ถ้าเขาไม่มีใจให้ แต่รตีไม่อยากบอกสิ่งที่เธอคิดให้ลูกสาวรู้ เพราะกลัวจะทำให้ชมเพลินยิ่งคาดหวังมากขึ้นไปอีก ปล่อยให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีที่สุด