ตอนที่2
เมียไม่ทันตั้งตัว
อิศราคิดว่าวิธีการที่จะทำให้งานแต่งไม่ต้องเกิดขึ้น คือการบีบให้ชมเพลินยอมคืนสมบัติให้เขาโดยที่ไม่มีงานแต่งงาน ชายหนุ่มจึงเริ่มแผนการโดยการพูดจาดูถูกเหยียดหยามเธอให้เจ็บแสบที่สุด
“สวัสดีครับ...เศรษฐีใหม่ ผมอิจฉาคุณลูกติดจริง ๆ ที่อยู่ดี ๆ ก็ส้มหล่นได้สมบัติก้อนใหญ่”
ชมเพลินไม่โต้ตอบ พยายามเดินก้มหน้าเพื่อที่จะเดินขึ้นไปบนห้องนอนเพราะไม่อยากทนฟังคำพูดแบบนี้
“ยังไม่ทันจะโอนสมบัติเลย ก็หยิ่งไม่พูดกับคนจนอย่างผมเสียแล้ว หรือที่แท้คุณหนูชมเพลินอยากได้ผมเป็นสามีจนตัวสั่น เอะ! ผมเรียก ถูกใช่ไหม กลัวเรียกผิดไปจะโดนคุณหนูไล่ออกจากบ้าน”
หญิงสาวที่กำลังเดินนำหน้าชายหนุ่มขึ้นบันได หันมาสบตาเขาด้วยแววตาที่แสดงถึงความผิดหวัง ถอนหายใจเฮือกใหญ่และรีบสาวเท้าต่อเพื่อเข้าห้องนอนให้เร็วที่สุด
“ชมเพลินคุณจะมามองผมด้วยสายตาแบบนี้ไม่ได้นะ”
เมื่ออิศราอ่านสายตาของอีกฝ่ายออกเขายิ่งรู้สึกแย่ลงไปกว่าเดิม จึงพยายามเดินให้ทันและเอื้อมมือหวังจะคว้าแขนเล็กของชมเพลินไว้ แต่ไม่ทันเพราะเธอเดินเข้าห้องและปิดประตูไปเสียก่อน
“ผู้หญิงที่ได้คุณเป็นสามี คือผู้หญิงที่โชคร้ายที่สุดในชีวิต”
เมื่อต่อหน้าไม่กล้าพูด ชมเพลินจึงตะโกนเสียงดังออกมา เมื่อเธอปิดประตูห้องนอนอย่างแน่นหนาแล้ว
“ออกมาพูดต่อหน้า อย่าดีแต่ปิดประตูห้องแล้วพูดออกมาแบบนี้ ชมเพลินเธอได้ยินที่ฉันพูดไหม”
ปัง! ปัง!
ชายหนุ่มใช้มือทุบประตูห้องนอนของหญิงสาวอย่างบ้าคลั่งเมื่อรู้สึกว่าตัวเองกำลังเป็นฝ่ายแพ้
วรรษมนอยู่ในห้องนอนห้องติดกันกับชมเพลิน จึงเดินออกมาดูว่าเกิดอะไรขึ้น
“พี่อิศพี่บ้าหรือเปล่า โวยวายเสียงดัง เคาะประตูแบบนี้มนจะอ่านหนังสือไม่มีสมาธิเลย”
“ก็แม่ชมเพลิน พี่สาวนอกสายเลือดของเธอ บอกว่าใครได้พี่เป็นสามีถือว่าโชคร้าย แถมพูดตอนที่ตัวเองปิดประตูห้องนอนแบบนั้น อย่างนี้เขาเรียกไม่แน่จริง”
น้องสาวผู้เอือมระอากับพี่ชายที่พูดจาใช้แต่อารมณ์ ตีไหล่ของอิศราเบาๆ
“เพลินพูดถูกแล้วค่ะ ผู้หญิงที่แต่งงานกับพี่ โชคร้ายสุด ๆ และที่เพลินต้องปิดประตูห้องพูดแบบนี้ เพราะตอนนี้พี่เหมือนหมาบ้า เธอก็คงจะกลัวโดนกัดแล้วต้องลำบากไปฉีดยา”
วรรษมนเดินส่ายหัวเข้าห้องนอนไป ปล่อยให้ชายหนุ่มหัวเสียอยู่คนเดียว เมื่อรู้ว่าคนในห้องไม่ออกมาแน่ อิศราจึงตัดสินใจลงไปที่ห้องนอนของเขาที่อยู่ชั้นล่างของบ้าน
ห้องนอนถูกสร้างขึ้นเหมือนเป็นบ้านเล็ก ๆ อีกหลัง ที่เชื่อมต่อกับบ้านหลังใหญ่ มีห้องน้ำห้องรับแขกอยู่ในนั้นเบ็ดเสร็จ
ชมเพลินเธอเบื่อและรู้สึกสับสน ใจหนึ่งก็อยากจะไม่เอาสมบัติอะไรเลย แต่อีกใจก็เกรงใจคงศักดิ์ ผู้เป็นพ่อเลี้ยงที่มีพระคุณกับเธอ แต่การแต่งงานกับผู้ชายที่เกลียดเธอแบบนี้ชีวิตเธอจะมีความสุขได้อย่างไรกัน
“คชา เพลินมีเรื่องไม่สบายใจ มารับไปหาอะไรกินหน่อยได้ไหม”
หญิงสาวตัดสินใจโทรศัพท์หาเพื่อนชายที่เธอสนิทที่สุด และเขาก็รับรู้ถึงเรื่องที่เธอกำลังเครียดอยู่จึงไม่จำเป็นต้องเล่าอะไรกันมาก ชมเพลินอยากได้คำปรึกษา
คชาขับรถเข้ามารับหญิงสาวที่หน้าบ้าน อิศราแอบดูผ่านหน้าต่างห้องนอน ความสนิทของทั้งคู่ทำให้หัวใจชายหนุ่มรู้สึกร้อน ๆ หนาว ๆ อย่างบอกไม่ถูก อิศราเองก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
เมื่อหญิงสาวขึ้นมานั่งบนรถยังไม่ทันได้พูดอะไร อีกฝ่ายก็ชิงพูดก่อน
“ในเมื่อเราบอกเธอแล้วว่าให้ย้ายออกมาแล้วไม่ต้องทำตาม เธอก็กลัวจะถูกหาว่าอกตัญญู ก็คงมีทางเดียวแต่งงานให้จบ ๆ ไป แยกกันอยู่ครบห้าปีก็หย่า”
คชาแอบรักชมเพลินมานานแล้ว และตัวเขาเองก็คิดว่าถ้าหญิงสาวตัดสินใจแต่งงานกับอิศราเขาก็จะรอเธอจนถึงวันที่เธอหย่า เขาได้แต่หวังอย่างเดียวว่าตลอดห้าปีคนรักของเขาจะไม่พลาดท่าเสียทีจนท้องเสียก่อน
“เรารู้คชา แต่แค่วันนี้วันเดียวเรายังต้องใช้ความอดทนขนาดนี้ แล้วห้าปี คงเหมือนตกนรกแน่ๆ เราว่าวันที่จดทะเบียนสมรสเสร็จเราจะหนีไปอยู่ต่างจังหวัด ไปให้ไกลๆ ดีไหม”
“แล้วแม่ของเธอล่ะ ชมเพลินเธอทำไม่ได้หรอก ทนอยู่ไป เขาคงไม่ทำอะไรเธอหรอกเพราะดูแล้วเขาเอาแต่ต่อว่าดูถูกแบบนี้”
หญิงสาวยอมเชื่อในสิ่งที่เพื่อนพูด เพราะเธอคิดว่าอิศราคงไม่นอนกับเธอแน่นอน
“ไปกับแฟนมาเหรอครับคุณหนู บอกแฟนหรือยังว่ากำลังจะมีผัวเร็ว ๆ นี้”
กว่าชมเพลินจะกลับก็ดึกแล้ว ทุกคนในบ้านต่างพากันหลับหมด ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะตอบโต้อะไร ชายหนุ่มที่ดักรอเธออยู่ที่สวนหน้าบ้านก็ช้อนตัวเธอขึ้นมาอุ้มและพาเข้าห้องนอนปิดประตูอย่างไว
หญิงสาวส่งเสียงร้องแต่ไม่มีใครได้ยินเพราะห้องนอนของชายหนุ่มแยกออกมาจากตัวบ้านและเป็นห้องที่เก็บเสียงได้ดีมาก
“ปล่อยเพลินไปเถอะ เดี๋ยวเราจดทะเบียนกัน สมบัติทุกอย่างก็จะเป็นของคุณแล้ว เพลินจะไม่ยุ่งวุ่นวายกับคุณอิศเลย จะเป็นภรรยาแค่ทางกฎหมายเท่านั้น คุณไม่ต้องกลัวว่าชีวิตคุณจะยุ่งยาก ”
ชมเพลินคิดว่าตัวเองพูดในสิ่งที่ดีที่สุดแล้ว และคิดว่าคนฟังคงจะต้องรู้สึกใจเย็นลงแต่มันกลับยิ่งทำให้ชายหนุ่มรู้สึกเหมือนหญิงสาว รังเกลียดเขา ซึ่งไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนทำแบบนี้มีแต่เรียกร้องให้เขามีอะไรด้วย
“คุณอิศ..ปล่อย อืม อือ”
ร่างใหญ่แบบนักเล่นกล้ามถาโถมเข้าทับร่างเล็ก จนแทบจะบดบังไม่เห็นตัวของชมเพลินเลย ปากหนาบดขยี้ปากเล็กอย่างดุเดือด หญิงสาวพยายามจะเอาปากตัวเองออกจากผู้รุกรานแต่ก็ทำไม่ได้ ทำได้แต่เพียงส่งเสียงอู้อี้อยู่ในคอเท่านั้น
สองมือหนาที่กอดทับมือเล็กอยู่เหนือศีรษะของชมเพลิน ผละออกมาฉีกเสื้อผ้าของเธอออกจากันอย่างไม่ปราณี ก่อนที่จะเอามือกับไปที่เดิม
ซอกคอยาวสวยของหญิงสาวถูกปากหนาซุกไซ้ดอมดมอย่างหนำใจ ก่อนที่ปากหนาจะค่อย ๆ เลื่อนลงมาถึงอกอิ่มที่ตอนนี้ยังมีชุดชั้นในบดบังอยู่ แต่มันก็เล็กเกินกว่าที่ที่จะปิดเนื้ออวบที่ปลิ้นออกมา
อิศราใช้ความชำนาญในการจัดการชุดชั้นในของหญิงสาวได้อย่างรวดเร็ว หญิงสาวหมดแรงที่จะต่อสู้ ได้แต่ส่งเสียงครางอยู่ในคอและบิดตัวไปมาเมื่อปากอุ่นสัมผัสกับยอดเกสรสวยบนอกของเธอ ที่ชูช่อรอรับลิ้นร้อนอย่างพอใจ
เวลานี้อิศราลืมความเกลียดชังในตัวรตีแม่ของหญิงสาวจนหมด เขารู้แต่เพียงว่าเขาต้องการเป็นเจ้าของชมเพลินไม่ใช่แค่เพียงทางกฎหมายแต่เขาต้องได้ทั้งตัวและหัวใจด้วย
ชายหนุ่มอิ่มเอมกับการดอมดม กลิ่นหอมของสาวแรกแย้มอย่างสมใจ ร่างกายความเป็นชายของเขาก็พร้อมเดินหน้าเพื่อประกาศความเป็นสามีอย่างเต็มตัว
“อ๋อย! …. เพลินเจ็บ คุณอิศ”
ปากหนาค่อย ๆ จูบลงไปที่ปากเล็ก ส่งลิ้นสากเข้าไปตวัดลัดเลาะเพื่อลดความเจ็บที่หญิงสาวกำลังเผชิญ มือหนาบีบเคล้นอกอิ่มและยอดอดเพื่อช่วยสร้างอารมณ์เปิดทางสวรรค์
“อ่าส์ ...อือ”
จากความเจ็บปวดเมื่อเส้นทางแห่งความบริสุทธิ์ของหญิงสาวถูกเปิดออก ก็เปลี่ยนเป็นความเสียวซ่านแทน
อิศราเมื่อรู้ว่าคนตัวเล็กกำลังต้องการอะไรเพราะเธอจิกแขนและหลังเขาไว้แน่น ชายหนุ่มก็เดินทัพเต็มกำลังเพื่อพาหญิงสาวเดินทางขึ้นสวรรค์ที่เขาเป็นชายคนแรกที่พาเธอไป
ร่างที่เปลือยเปล่าทั้งสองต่างก็หมดแรงทั้งคู่ ชายหนุ่มล้มตัวลงนอนข้าง ๆ หญิงสาวที่เขาบอกกับตัวเองมาตลอดว่าจะไม่ยอมแต่งงานด้วย
ชมเพลินหายใจหอบเหนื่อย อิศราจูบแก้มเธอและกอดเธอไว้แนบกายเหมือนกลัวว่าถ้าตัวเองเผลอหลับไป แล้วตื่นขึ้นมาเธอจะหนีเขาไปไหน
ความเพลียจากบทรักที่แสดง ทั้งคู่ต่างพากันหลับในสภาพที่ไม่มีอาภรณ์สักชิ้นติดตัวมีแต่เพียงผ้าห่มผืนหนาที่ปกปิดร่างกายไว้ และอ้อมกอดของชายหนุ่มที่กอดรัดชมเพลินไว้ ที่ยอมแม้แต่จะปล่อยมือ
ตอนที่3ความลับที่ไม่ลับ อิศราตื่นขึ้นมาและพบว่าตัวเองนอนอยู่ที่นอนเพียงคนเดียว ชายหนุ่มรู้สึกใจหาย ลึก ๆ เขาแอบกลัวว่าการที่เขาทำแบบนี้จะเสียเธอไปตลอดกาล เช้านี้ทุกคนพร้อมหน้ากันที่โต๊ะอาหาร ชายหนุ่มไปถึงเป็นคนสุดท้าย สายตาของบิดาที่มองมาทำให้อิศราเริ่มไม่แน่ใจ ว่าพ่อของเขารู้เรื่องเมื่อคืนนี้หรือยัง “วันนี้หลังจากที่กินมื้อเช้าเสร็จ พ่อของคุยกับลูกๆ ทุกคนและก็รตีด้วย” คำพูดของคงศักดิ์ทำเอาอิศรารีบหันไปมองหน้าชมเพลินแต่เธอกลับกำลังก้มหน้าเหมือนที่เธอชอบทำทุกครั้งเวลาที่ถูกเขามอง สำหรับชายหนุ่มแล้ว มื้อนี้เป็นมื้อที่กินข้าวได้ฝืดคอที่สุด เขาไม่รู้เหมือนกันว่าความจริงแล้ว เขาอยากให้บิดารู้เรื่องนี้หรือไม่ “ทุกคนคงพร้อมที่ฟังพ่อพูดแล้ว เมื่อคืนเกิดอะไรขึ้นอิศราจะให้พ่อถามไหม” ทั้งคนถูกเรียกชื่อและชมเพลินสะดุ้งสุดตัวหันมามองหน้ากันด้วยความตกใจ “เมื่อคืนไม่มีอะไรค่ะ” จากสาวน้อยที่ไม่ค่อยพูด อยู่ดี ๆ ชมเพลินก็พูดในสิ่งที่ไม่ได้มีใครถามเธอ “พ่อว่าพ่อไม่ได้เอ่ยชื่อเรานะ”คงศักดิ์ไม่ต้องการฟังทุกอย่างจาก
ตอนที่4การมาของสาวลูกครึ่ง อิศราหายไปจากบ้านได้เกือบสัปดาห์แล้ว โดยที่ไม่มีใครได้รู้ข่าวคราวของเขาเลย ชมเพลินเธอเริ่มแน่ใจแล้วว่า เขาคงไม่กลับมาจนกว่าจะครบห้าปีแน่ ๆ เพราะเขาคงต้องการแค่จดทะเบียนสมรสกับเธอเท่านั้น ส่วนเรื่องของเธอกับเขา มันก็คงเป็นเพียงแค่เรื่องที่เกิดขึ้นและจบไป “คุณคะมีแขกมาที่หน้าบ้านค่ะ หน้าตาเหมือนจะไม่ใช่คนไทย แต่ก็เหมือนคนไทยนะคะ” ป้าฤทัยแม่บ้านของครอบครัวนี้ เดินหน้าตื่นมาบอกคงศักดิ์ที่กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ที่โซฟาห้องรับแขก “ฟังแล้วก็งงดี สรุปจะเหมือนหรือไม่เหมือนคนไทย เอาเป็นว่า ไปเชิญเขาเข้ามาแล้วกัน” ป้าฤทัยรับคำสั่งเสร็จก็รีบวิ่งกลับไปที่ประตูหน้าบ้าน เพราะเธอไม่ยอมเปิดประตูให้แขกเลย ด้วยความไม่คุ้นหน้าเธอจึงรู้สึกไม่ไว้วางใจ “เชิญนั่งก่อนครับ” คงศักดิ์หันไปพูดกับสาวผมสีน้ำตาดวงตาสีฟ้าแต่มีเคล้าหน้าเหมือนคนไทย“ไปเรียกคุณรตีกับลูกฉันมาด้วย แล้วก็ยกน้ำมาดูแลแขกด้วยนะ” เจ้าของบ้านหันไปสั่งป้าฤทัย“หนูเป็นใครมาจากไหน แนะนำตัวหน่อนสิ”“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อลิเดียแป็นแฟนอิศค่ะ เราอยู่ด้วยกันที
ตอนที่5หึงหรือหวง คงศักดิ์กำลังจะเตรียมตัวออกไปแจ้งความเรื่องของ ลูกชายที่หายตัวไป แต่เขาดันกลับมาเสียก่อน “มาแล้วเหรอพ่อตัวดี” คงศักดิ์ทักทายลูกชาย ด้วยน้ำเสียงที่ออกจากไรฟันอย่างสุดจะโมโห “แล้วจะไปไหนกัน เตรียมจะไปกันทั้งบ้านเลย” อิศราเห็นทุกคนไม่เว้นแม้แต่ชมเพลิน ก็มายืนหน้าบ้านรอคนขับรถเอารถออกมารับจึงถามด้วยความสงสัย “ก็จะไปแจ้งความคนหายอย่างไรกันล่ะ แกทำอะไรลงไปรู้ไหมเขาเป็นห่วงกันทั้งบ้าน ปลอดภัยกลับมาก็ดีแล้ว ยังมีเรื่องที่แกกับฉันยังต้องคุยกันอีก” อิศราถึงกับรู้สึกหวาดหวั่นกับน้ำเสียงที่บิดาของเขาใช้ นานมากแล้วที่พ่อของเขาไม่ได้ใช้น้ำเสียงแบบนี้กับใคร ทุกคนต่างถูกสั่งให้มานั่งรับฟังเรื่องที่คงศักดิ์จะพูดคุยกับลูกชายด้วย เพราะถือว่าเหตุการณ์ในวันนั้นทุกคนต่างก็รับรู้ร่วมกัน “ไหนแกบอกว่าไปจัดการเรื่องแฟนแกที่อังกฤษ และทำไมถึงกลายเป็นว่าผู้หญิงเขาถึงได้มาตามหาแกที่นี่”คงศักดิ์ใส่อารมณ์ “พ่อพูดเรื่องอะไร ผมงงไปหมดแล้ว” ชายหนุ่มไม่ได้แกล้ง แต่เขาไม่เข้าใจจริง ๆ ว่าบิดาข
ตอนที่6การมาของใครสองคน เช้านี้เป็นเช้าที่สดใสและมีความสุขสำหรับชมเพลิน เพราะเธอได้นอนกอดกับผู้ชายที่ได้ชื่อว่าเป็นสามี ถึงแม้ตอนเช้าเธอจะต้องรีบตื่นก่อนทุกคนในบ้านก็ตามเพราะไม่อยากให้ใครมาเห็น “วันนี้เข้าบริษัทแล้วเริ่มเรียนรู้งานเลยนะ ถึงพ่อจะยกหุ้นให้น้องแต่แกเป็นพี่อย่างไรก็ต้องช่วยน้องอยู่ดี” คงศักดิ์ไม่ได้ยกหุ้นในบริษัทให้กับอิศราก็จริง แต่เขาแต่งตั้งชายหนุ่มเป็นผู้จัดการบริษัท มีเงินเดือนเกือบสองแสนบาทและมีหน้าที่ดูแลบริษัทรองจากประธานที่ตอนนี้คงศักดิ์ดำรงตำแหน่งอยู่ “ผมขอช่วยจนน้องเรียนจบนะ เพราะผมคงต้องหาทำกิจการของตัวเองจากที่ดินที่ผมได้บ้าง แต่ก็คงยังช่วยน้องอยู่เพียงแต่ไม่เต็มตัว” คำพูดของอิศราทำให้คนเป็นพ่อรู้สึกภูมิใจที่ลูกชายของเขาเริ่มโต และอยากจะยืนด้วยขาของตัวเอง “ก็ได้ แต่อย่าทิ้งน้องแล้วกัน ตอนนี้ก็คิดไปก่อนว่าจะทำอะไร คิดได้ค่อยมาปรึกษากันดู” คงศักดิ์อยากรู้ว่าลูกชายของเขาจะใช้ที่ดินที่ได้ทั้งที่เชียงใหม่ เชียงราย ปทุมธานี อยุธยา เพื่อใช้ทำกิจการอะไรบ้าง ชมเพลินนั่งฟังสองคนพ่อลูกคุยกันบนโต๊ะอ
ตอนที่ 7เรือนหอสร้างเสร็จ ตลอดเวลาสามวันที่เมธาวีกับอังกอร์เข้ามาอยู่ในบ้านหลังนี้ หญิงสาวสร้างความปวดหัวให้กับอิศราและชมเพลินเป็นอย่างมาก ทั้งคู่จะต้องทะเลาะกันก่อนนอนทุกคืนด้วยเรื่องของแม่ลูกคู่นี้ และอิศราจะง้อภรรยาด้วยวิธีเดิมๆ ทุกที จนตอนนี้ชมเพลินเริ่มกลัวตัวเองจะพลาดท่าท้อง เพราะชายหนุ่มเล่นไม่หยุดเลยสักวัน อิศราตัดสินใจเข้าไปคุยกับเมธาวีที่สวนหน้าบ้าน ในวันที่สี่ของการมาอยู่ที่นี่ เพราะพรุ่งนี้ผมดีเอ็นเออาจจะออกแล้ว “เมย์พรุ่งนี้ผลอาจจะออกแล้ว ทั้งคุณทั้งผมต่างก็รู้ดี ว่าความจริงมันเป็นแบบไหน คุณยังจะฝืนอยู่ที่นี่เพื่ออะไร คุณพ่อของผมเขาฟ้องคุณจริง ๆ นะ” หญิงสาวเอื้อมมือมาจับมือของชายหนุ่มที่นั่งตรงข้ามแต่อิศรารีบดึงมือออกทันที เพราะรู้สึกทั้งกลัวและรังเกลียดเพื่อนคนนี้ไปแล้ว “เมย์รักอิศนะ อังกอร์ก็รักอิศเหมือนพ่อ พวกเราจะอยู่กันได้อย่างไรถ้าไม่มีอิศ” “คุณต้องอยู่ให้ได้ เพราะผมต้องมีชีวิตของผม อังกอร์ยังคงเป็นหลานของผมเช่นเดิม อย่าทำให้เรื่องแย่ไปกว่านี้เลย ถ้าคุณถูกฟ้อง ต้องใช้เงินสู้คดี พ่อแ
ตอนที่8ลองใจ เรือนหอตกแต่งเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองคนย้ายเข้าไปอยู่พร้อมกับทำบุญบ้านอย่างเป็นทางการ ชมเพลินมองบ้านหลังใหญ่ที่ตอนนี้มันกลายเป็นบ้านของเธอกับอิศราแล้วด้วยความรู้สึกดีใจ เธอกับเขาจดทะเบียนสมรสด้วยกันมาสามเดือนกว่าแล้ว ผ่านเรื่องวุ่นวาย ปวดหัวมาก็หลายเรื่อง ชมเพลินหวังว่าคงไม่มีเรื่องอะไรมาให้เธอต้องปวดหัวอีก “คืนนี้เราต้องฉลองห้องนอนใหม่กันสักหน่อย ผมคงต้องเอาจริงแล้ว สามเดือนกว่าแล้วยังไม่มีทีท่าว่าตัวน้อยจะมาเลย ป่านนี้คนเขาคงว่าผมไม่มีน้ำยาแน่ๆ” อิศราพูดจบก็ไม่ปล่อยเวลาให้ผ่านไป เขาจู่โจมบรรเลงบทรักเพื่อเพิ่มสมาชิกให้กับบ้านหลังใหญ่ทันที เช้านี้ชมเพลินต้องทำกับข้าวให้ตัวเองกับสามี แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องยากเพราะปกติเธอก็ทำอยู่แล้ว ตอนที่อยู่บ้านหลังโน้น อิศราเดินลงมาจากชั้นสองของบ้าน พร้อมกับรอยยิ้มเมื่อได้กลิ่นอาหารที่ภรรยาทำ “แค่กลิ่น ผมก็หิวแล้ว ใกล้เสร็จหรือยังครับแม่ครัว” “นั่งรอที่โต๊ะเลยค่ะ อุ่นต้มอีกหน่อยก็พร้อมกินค่ะ” อิศรารักและคิดถึงแม่ของเขามาก เรื่องการทำอาหารก็เป็นส่วนหนึ่ง
ตอนที่9เมื่อเพื่อนไม่อยากเป็นเพื่อน ค่ำคืนที่แสนสับสนของชมเพลินและเป็นค่ำคืนที่แสนเจ็บปวดของอิศรา ชายหนุ่มนอนกอดหญิงสาวที่นอนนิ่งไม่พูดไม่จา เขาไม่คิดเลยว่าที่เขาคิดจะลองใจภรรยาจะทำให้เรื่องราวเลวร้ายไปแบบนี้ เพราะเรื่องก่อนหน้านี้ เธอก็ไม่เห็นจะมีอาการโกรธหรือไม่พอใจเขาเลย เช้านี้กับข้าวทุกอย่างถูกจัดวางไว้บนโต๊ะอาหารอย่างเรียบร้อย แต่ไร้เงาของชมเพลิน เธอออกจากบ้านไปตั้งแต่เช้า โดยที่ไม่ได้บอกใครแม้แต่รตีว่าเธอไปไหน “พ่อครับวันนี้ผมขอไม่ไปทำงานนะ ขออยู่บ้านง้อเมียหน่อยแต่ตอนนี้ผมไม่รู้ว่าชมเพลินเขาออกไปไหน เขาบอกใครไว้มั่งหรือเปล่า” ชายหนุ่มเดินไปหาบิดาที่บ้านและพูดลอย ๆ เพื่อหวังให้ แม่เลี้ยงของเขาได้ยินและอาจจะบอกเขาว่าภรรยาของเขาไปไหน รตีเข้าใจว่าลูกเขยเธอต้องการอะไร แต่ในเมื่อเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน จึงได้แต่เดินเข้าไปในครัว ไม่สนใจขายหนุ่มที่กำลังหันมองตาม “ผู้หญิงถ้าเขาไม่รัก เขาก็จะไม่หึง แล้วถ้าเขาหึงจนถึงจุดอิ่มตัว เขาก็จะไปจากแกแล้วไม่กลับมา” คงศักดิ์ไม่ใช่พ่อประเภทเข้าข้างลูก เขาจึงพูดให
ตอนที่10คุณคือคนสำคัญ เช้าวันนี้รตีชวนลูกสาวออกไปเสริมสวยด้วย ทั้งที่ความจริงปกติแล้ว เธอก็ไปคนเดียวตลอด “ดูปล่อยเนื้อปล่อยตัว ที่คุณคงศักดิ์เขาไม่ให้ลูกไปทำงานแค่ไม่อยากให้ลูกต้องเหนื่อยกับการไปสู่รบกับผู้คนในสังคม เขาไม่ได้จะให้ลูกปล่อยเนื้อปล่อยตัวแบบนี้นะ” รตีมองหน้าลูกสาวที่นั่งรถข้าง ๆ เธอเพื่อไปยังร้านเสริมสวยที่เธอทำประจำ สองคนแม่ลูกใช้เวลาอยู่ในร้านเสริมสวยเกือบทั้งวัน เพราะทางร้านสั่งอาหารมาให้ “คุณแม่เพลินทำจะหมดทั้งตัวแล้วนะคะ กลับกันได้หรือยัง” หญิงสาวเริ่มกังวลว่าจะกลับไปไม่ทันทำกับข้าวมื้อให้สามีของเธอ “แม่ขอทำเล็บอีกครึ่งชั่วโมง รับรองกลับทันแน่นอน” สองคนแม่ลูกเดินออกจากร้าน รตีหันมามองหน้าลูกสาวของเธอ พอได้บำรุงนิดบำรุงหน่อยก็ดูสวยขึ้นเป็นกองเลย “จำคำแม่ไว้นะ การที่เรามีสามีต้องดูแลตัวเองอย่าคิดว่าเขาเลือกเราแล้ว จะไม่มีวันเปลี่ยนใจ เพราะการที่เราปล่อยให้ตัวเองดูโทรมมันก็เท่ากับว่าเราดูแลตัวเองไม่เป็นแล้วเราจะไปดูแลคนอื่นได้อย่างไรกัน” รตีด้วยความเป็นแม่ เธออบรมสั่งสอนลูกสาวเรื่