จากคนเพิ่งรู้จัก

ตอนที่ 8

จากคนเพิ่งรู้จัก

         อเรนโซพกลูก ๆ และขวัญข้าวไปทุกที่ที่เขาต้องไปทำงานเพราะเขาไม่เชื่อใจใครทั้งนั้นในตอนนี้ งานที่เขาทำค้างไว้ต้องรีบทำให้เสร็จตามเวลาที่ชัยชาญได้ยื่นคำขาดไว้ก่อนจะกลับเมืองไทย

         “ฉันขอไปเดินเล่นข้างนอกบ้างได้ไหมตอนนี้ลูก ๆ หลับหมดแล้วไปแค่ใกล้ ๆ นี่แหละ ฉันสัญญาจะรีบกลับมาก่อนลูก ๆ ตื่นแน่นอน”

         ขวัญข้าวตั้งแต่เธอเดินทางมาที่อิตาลีเธอยังไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยเพราะอเรนโซไม่ยอมให้เธอกับลูก ๆ ห่างกายและตัวเขาเองก็ไม่มีเวลามากพอที่จะพาเธอไปเที่ยวชมเมือง หญิงสาวจึงคิดว่า   ไหน ๆ วันนี้เด็ก ๆ ก็นอนกลางวันกันหมดแล้ว เธอมองออกไปนอกหน้าต่างของบริษัทอยู่บ่อย ๆ จึงรู้ว่าด้านนอกของที่นี่ก็มีมุมให้ถ่ายรูปสวย ๆ มากมาย

         “มันอันตรายนะ คุณยังไม่รู้จักที่นี่มากพอรอผมว่างก่อนได้ไหมก่อนกลับไปเมืองไทยผมสัญญาจะพาคุณกับลูกไปเที่ยวแน่นอน”

         มาเฟียคนพื้นที่รู้ดีว่าที่นี่กฎหมายไม่ได้ป้องกันอันตรายได้จริงและสังคมของที่นี่ไม่ได้สวยงามเหมือนในสารคดีท่องเที่ยวที่คนทั่วไปเห็น เขาจึงเป็นห่วงและไม่อยากให้ภรรยาในนามอยู่ไกลจากตัวเขา

         “คุณส่งคนของคุณคอยตามฉันก็ได้ ฉันไปแค่นี้เองมีร้านขายน้ำหอมอยู่ใกล้ ๆ ที่นี่ฉันมองเห็นจากทางหน้าตา ซื้อเสร็จแวะถ่ายรูปไม่กี่ภาพแล้วฉันจะรีบกลับมา”

         คนเป็นห่วงอยากจะขัดใจแต่ก็อดสงสารไม่ได้ที่ขวัญข้าวมีชีวิตของเธออยู่ดี ๆ กลับต้องมายุ่งวุ่นวายไปหมดเพียงเพราะต้องการปกป้องลูก ๆ ของเขาและเพื่อให้เขาได้ไปอยู่เมืองไทยทำหน้าที่พ่อให้ดีที่สุด

         อเรนโซยอมใจอ่อนเขาตั้งใจจะส่งคนตามขวัญข้าวให้ได้มากที่สุดแต่กลับพบว่าลูกน้องหลายคนถูกมารดาของเขาเรียกใช้            ให้ไปกับท่านเพราะวันนี้มีนัดคุยเรื่องผลประโยชน์ของบ่อนกลับบริษัทนำเที่ยวซึ่งก็ล้วนแต่เป็นบริษัทลูกหม้อของบิดาของลอร่าทั้งนั้น  ชายหนุ่มจึงคิดว่ามารดาของเขาก็คงแอบกลัวอยู่เหมือนกัน สุดท้ายจึงได้ลูกน้องตามไปดูแลหญิงสาวแค่เพียงสองคนเท่านั้น

         ขวัญข้าวออกไปได้ไม่ถึงสิบนาที ทับทิมก็ตื่นพี่เลี้ยงพยายามชวนเธอเล่นเพื่อไม่ให้ไปกวนอเรนโซที่กำลังทำงานแต่ตอนนี้ลูกสาวเริ่มติดพ่อเข้าแล้วเพราะคนเป็นพ่อตามใจทุกอย่างไม่เคยดุสักคำ          มีแต่ขวัญข้าวที่มักจะดุเวลาที่ทับทิมชอบร้องงอแงเมื่อไม่ได้อย่างใจและสุดท้ายอเรนโซก็จะยอมตามใจลูกทุกอย่าง

         ทั้งสี่คนพ่อแม่ลูกได้มาอยู่ด้วยกันที่อิตาลีแค่เพียงสองสัปดาห์แต่มันกลับสร้างความผูกพันขึ้นอย่างมากมายเพราะไม่มีเวลาไหนเลยที่ทั้งสี่คนจะห่างกันนอกจากตอนนี้ที่ขวัญข้าวออกไปเดินเล่นเพียงคนเดียวและมันก็ทำให้ชายหนุ่มไม่สบายใจเอามาก ๆ

         อเรนโซอยากจะตามขวัญข้าวไปตอนนี้แต่อีกใจเขาก็ไม่กล้าที่จะทิ้งเด็ก ๆ ทั้งสองคนให้อยู่กับพี่เลี้ยงถึงแม้จะมีคนของชัยชายอีกสองคนอยู่ด้วยก็ตามเพราะชายหนุ่มก็ไม่แน่ใจว่าพนักงานของเขาที่นี่แท้จริงแล้วมีใครเป็นคนของลอร่าหรือเปล่าเพราะสังคมของนักธุรกิจสีเทาจนไปถึงดำที่นี่มีทั้งเล่นกันต่อหน้าและหลับหลัง            ทุกคนจึงต้องระวังตัวตลอดเวลา

         ทับทิมนั่งตักคุณพ่อและดูการ์ตูนจากหน้าจอคอมพิวเตอร์จับมือพ่อแน่นเหมือนกลัวว่าอีกฝ่ายจะทิ้งเธอไปไหน คนเป็นพ่อใช้เวลาทุกนาทีนับตั้งแต่เบญญาจากไปทุ่มเทให้ลูกทั้งสองคนให้ได้มากที่สุดเพื่อชดเชยที่เขาเคยละเลยกับดวงใจทั้งสองของเขาและเขาจะไม่ยอมให้เป็นอย่างนั้นอีกเด็ดขาด

         เพชรตื่นนอนเพราะนอนมานานถึงชั่วโมงแล้วแต่ตอนนี้     ขวัญข้าวก็ยังไม่กลับมาจนในที่สุดอเรนโซก็ตัดสินใจที่จะออกตามไปข้างนอกเพราะตอนนี้มาร์โกได้กลับจากงานข้างนอกและมารับหน้าที่คุณปู่ดูแลหลาน ๆ แทน

         ร้านน้ำหอมที่อยู่ไม่ไกลจากตึกบริษัทของชายหนุ่มตอนนี้มีผู้คนยืนมุงดูอยู่เป็นจำนวนมาก อเรนโซรู้ได้ทันทีว่าต้องเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นที่ร้านนี้แน่ ๆ

         ชายหนุ่มสอบถามผู้คนที่มุงดูอยู่จึงได้รู้ว่ามีผู้หญิงต่างชาติโดนอุ้มตัวไปเพราะเธอเป็นผู้หญิงขายตัวและติดหนี้การพนันที่บ่อนลักษณะของหญิงสาวที่โดนจับตัวไปตามคำบอกของเจ้าของร้านทำให้อเรนโซแน่ใจได้ทันทีว่าคือขวัญข้าว

         อเรนโซรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังทั้งโกรธและโมโหจนขาดสติทั้งที่ความจริงเรื่องแบบนี้เคยเกิดขึ้นกับคนที่อเรนโวให้                      ความสนิทสนมอยู่บ่อย ๆ เวลาที่ศัตรูทางธุรกิจของเขาต้องการ             ล้างแค้นแต่ทุกครั้งมาเฟียหนุ่มจะมีสติและสุขุมในการแก้ปัญหาแต่ครั้งนี้เขากลับรู้สึกเป็นห่วงขวัญข้าวจนสมองแทบจะคิดอะไรไม่ออกเขาจึงรีบโทรศัพท์ไปหาบิดาทันที

         มาร์โกบอกให้ลูกชายใจเย็นและเขาจะตามลูกน้องมือดี ๆ ให้รีบตามไปช่วยขวัญข้าวให้เร็วที่สุด

         “มือดี ๆ ของเราไปกับคุณแม่อีกเมืองหมดแล้วกว่าจะกลับมาจะช้าเกินไหมไหมครับคุณพ่อ”

         มาร์โกถึงกลับตกใจเพราะวันนี้อมราไม่ดี้ธุระอะไรและก่อนที่เขาจะกลับเข้ามาที่บริษัทเขาเพิ่งเห็นภรรยาของเขาอยู่ที่            ร้านเพชรซึ่งเป็นกิจการที่ถูกกฎหมายของเธออยู่เลย

         อเรนโซได้รับรู้ข้อมูลแบบนี้จากบิดาเขาจึงรู้ได้ทันทีว่าเรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นเป็นแผนของลอร่าและมารดาของเขาร่วมมือช่วยเหลือให้แผนสำเร็จได้โดยง่ายโดยการเอาลูกน้องทั้งหมดไปไว้ที่ร้านเพชรและโกหกว่าเดินทางไปอีกเมืองหนึ่ง

         “คุณอเรนโซพวกมันจับคุณหนูขึ้นรถคันนี้ไปและเดินทางมุ่งหน้าไปที่ทางทิศเหนือของถนนเส้นนี้ คุณไม่ต้องตกใจผมเป็นลูกน้องของคุณชัยชาญมีเพื่อนผมอีกคนกำลังตามรถคันนั้นไปส่วนลูกน้องของคุณถูกจับมัดไว้ที่ใต้สะพาน”

         ชายไทยที่อเรนโซไม่คุ้นหน้าเดินเข้ามาบอกรายละเอียดด้วยสภาพที่เนื้อตัวผ่านการต่อสู้มา ใบหน้ายังคงมีเลือด หายใจหอบเหนื่อย ชายหนุ่มจึงให้เลขาของเขารีบโทรศัพท์ตามรถพยาบาลทันที

         “คุณพ่อครับโรงแรมของลอร่าที่เปิดเป็นซ่องอยู่ห่างจากบริษัทเราไปทางเหนือใช่ไหมครับ”

         อเรนโซโทรศัพท์ถามข้อมูลจากบิดาเพราะถ้ารถมุ่งหน้าไปทางเหนือซึ่งเส้นทางนั้นไม่ได้เป็นเส้นทางไปสู่เขตอิทธิพลของครอบครัวลอร่าแล้วก็คงมีที่เดียวที่ลอร่าจะพาขวัญข้าวไปคือซ่อง ซ่องที่น้อยคนนักจะรู้ว่าลอร่าเปิดขึ้นเองไม่เกี่ยวกับบิดาของเธอ

         ชายหนุ่มขับรถหรูพร้อมอาวุธครบมือมุ่งหน้าไปยังซ่องเพียงคนเดียว มาร์โกใช้เวลารวบรวมลูกน้องมือดีเกือบครึ่งชั่วโมงเพื่อให้ตามอเรนโซไป ส่วนตัวเขาพาหลาน ๆ กลับบ้านเพื่อไปหาอมราและถามความจริงจากปากของภรรยาว่าเธอมีส่วนรู้เห็นกับเรื่องนี้ไหม

         อเรนโซพยายามรวบรวมสติให้กลับมาเข้มแข็งอีกครั้ง           เขาจะไม่ยอมปล่อยให้ขวัญข้าวเป็นอะไรเด็ดขาด ชีวิตของเขาสูญเสียมามากพอแล้วแม้แลกด้วยชีวิตเขาก็ยอมถ้ามันจะทำให้ผู้หญิงที่ยอมเสียสละช่วยเขาในหลาย ๆ เรื่องปลอดภัย

         “คุณต้องไม่เป็นอะไรนะขวัญข้าว”

         มาเฟียหนุ่มไม่มีน้ำตาไหลออกมาสักหยดเพราะเขาร้องไห้อยู่ในใจภาพความอบอุ่นตลอดเวลาสองสัปดาห์ที่ขวัญข้าวเข้ามาในชีวิตของเขา เธอเข้ามาทำหน้าที่แทนเบญญาเป็นทั้งแม่ให้กับเด็ก ๆ และทำหน้าที่ภรรยาในนามอยู่เคียงข้างเขาตลอดถึงแม้จะต้องเจอคำดูถูกจากมารดาของเขาเธอก็อดทนไม่ถอดใจทั้งที่เธอไม่จำเป็นต้องทนเพราะคำดูถูกเหล่านั้นไม่เกี่ยวกับตัวเธอเลย

         รถยนต์ราคาหลายสิบล้านขับมุ่งหน้าออกนอกเมืองด้วยความเร็วที่แทบจะทำให้ทุกอย่างที่อยู่ข้างถนนปลิวขึ้นไปบนอากาศได้แต่มันก็ยังเร็วน้อยกว่าหัวใจที่แสนจะเป็นห่วงของอเรนโซที่มีต่อ  ผู้หญิงที่เขาเพิ่งจะรู้จักเธอได้ไม่นาน