ไม่สงสัย

คฤหาสน์หลังใหญ่ที่ถึงแม้ตอนนี้จะเป็นเวลาสายแล้วแต่           ทุกคนก็ยังคงนั่งคุยเล่นกันอยู่ที่ห้องโถงห้องรับแขกเป็นภาพที่พิรฎารู้สึกไม่คุ้นตาเพราะชีวิตของเธออยู่บ้านหลังใหญ่ที่มีชีวิตอยู่แค่เพียงในห้องนอนเท่านั้นเธอหลุดพ้นจากอณาเขตตัวเองมาเมื่อไรก็จะต้องมาพบเจอกับสงครามประสาทจากคนที่ได้ชื่อว่าเป็นแม่เลี้ยง

         “กินข้าวกันหรือยังลูกวันนี้มีน้ำพริกกะปิคุณนารีทำไว้”

         บารมีเอ่ยทักลูกชายและลูกสะใภ้ด้วยแววตาที่ดูมีความสุขที่เห็นทั้งคู่เดินโอบกอดกันมาจากชั้น 2 คนเป็นพ่อเฝ้าหวังว่าจะได้เห็นภาพแบบนี้มาหลายปีถึงแม้จะดูช้าไปแต่อย่างน้อยบารมีก็มีหวังมากขึ้นที่เขาจะได้เป็นคุณปู่กับเขาเสียที

         “ผมจะพาพิมพ์ไปกินข้าวข้างนอกครับเพราะจะแวะเข้าบริษัทก่อน ช่วงบ่ายว่าจะพาเธอไปหาหมอตรวจร่างกายเสียหน่อยว่าพร้อมจะมีลูกให้ผมหรือยัง”

         พิรฎามองหน้าคนพูดด้วยความตกใจเพราะเขาไม่เคยบอกเธอว่าวันนี้จะพาเธอไปพบหมอถึงแม้เธอจะยอมเซ็นสัญญาแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาจะทำอะไรกับเธอก็ได้

         “ไม่เห็นคุณบอกพิมพ์เลยว่าจะไปหาหมอ”

         “ก็ผมบอกอยู่นี่ไง คุณก็ได้ยินแล้วหรือคุณมีปัญหา”

         สายตาที่ดูดุดันมีอำนาจทำให้หญิงสาวต้องยอมเงียบเพราะคิดว่าคืนดึงดันเถียงไปก็คงไม่มีประโยชน์และอาจจะทำให้ความลับแตกและเธออาจจะกลายเป็นคนผิดสัญญาสุดท้ายก็จะเสียตัวฟรีๆไม่ได้อะไรกลับคืนในเมื่อเธอพลาดพลั้งมาถึงขั้นนี้แล้วคงทำได้แค่เพียงเดินหน้าต่อเพื่อจะได้เงิน 10 ล้านตามที่อีกฝ่ายตกลงไว้

         “รับไปซะคนอย่างผมรักษาสัญญามากพอ”

         ทั้งสองคนเมื่อขึ้นมาอยู่ในส่วนของบนรถที่สามารถพูดอะไรได้โดยที่ไม่ต้องกลัวว่าใครจะได้ยิน ดลก็ยื่นซองเงินสีขาวส่งให้หญิงสาวที่นั่งข้างๆทันที

         “เงินค่าอะไรคะทำไมมันเยอะแบบนี้”

         พิรฎาไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายให้เงินเธอทำไมเพราะตามสัญญาเธอจะได้เงิน 10 ล้านบาทหลังจากที่เธอคลอดลูกให้เขาเรียบร้อยแล้วแต่นี่เธอกับเขาเพิ่งมีอะไรกันทำไม เขาถึงให้เงินจำนวนมากมายแบบนี้กับเธอ

         “ 1 ล้านที่ผมดูถูกคุณในเมื่อผมทดสอบดูแล้วคุณยังบริสุทธิ์อยู่ คุณชนะ”

         สาวน้อยจำได้แล้วว่าก่อนเหตุการณ์เมื่อคืนภูริดลได้ดูถูกเธอว่าที่เธอไม่กล้านอนกับเขาเป็นเพราะต้องการปกปิดความลับว่าเธอไม่บริสุทธิ์และเธอก็ได้กล่าวท้าทายว่าถ้าเธอยังคงเป็นหญิงสาวที่ไม่เคยผ่านชายใดมาเขาพร้อมจะจ่ายเพิ่มหรือไม่และวันนี้เขาก็ได้ทำตามสัญญาจริงๆ

         ท่านประธานบริษัทพาภรรยาไปเปิดตัวเพราะเขาไม่อยากให้บรรดาสาว ๆ ที่พร้อมจะมาเสนอตัวมายุ่งกับเขาอีกการพาพิรฎามาที่ทำงานจะทำให้ข่าวนี้แล่นไปถึงหูบรรดาสาวๆได้ง่ายขึ้นโดยเฉพาะดุจดาว

         “คุณพิรฎาเป็นภรรยาของผมแต่เธอคงไม่ได้เข้ามาข้องเกี่ยวกับบริษัทแต่ที่พามาแนะนำตัวในวันนี้เพราะอยากจะให้ทุกคนที่นี่รู้ว่าผมมีภรรยาแล้วถึงแม้เราจะไม่ได้แต่งงานแต่เราก็จดทะเบียนสมรสกันอย่างถูกต้อง”

         เป็นอีกครั้งที่พิรฎาต้องรู้สึกตกใจเพราะเธอกับเขายังไม่ได้ไปจดทะเบียนสมรสกันถึงแม้ในสัญญาจะบอกไว้ว่าทั้งคู่จะจดทะเบียนสมรสและรีบหย่ากันให้เร็วที่สุดเพื่อเอาทะเบียนนั้นไปให้บิดาดูเป็นหลักฐานแต่ในเมื่อพ่อของภูริดลก็ไม่ได้เรียกร้องขอดูหลักฐานอะไรหญิงสาวจึงคิดว่าคงไม่มีการจดทะเบียนสมรสแล้ว

         “พ่อคุณก็ไม่ได้สงสัยอะไรแล้วยังจะต้องจดทะเบียนกันอีกหรือคะ”

         สาวน้อยกระซิบถามสามีทันทีที่ทั้งคู่เดินเข้ามายังห้องทำงานของท่านประธานเพราะเธอเริ่มกังวลว่าการจดทะเบียนเป็นเรื่องทางกฎหมายกลัวมันจะมีผลในระยะยาว

         “ถ้าจำไม่ผิดเมื่อเช้าคุณอ่านสัญญาแล้วถึงแม้พ่อผมจะไม่สงสัยอะไรแต่ทุกอย่างต้องเป็นไปตามสัญญาหรือถ้าคุณมีปัญหา   เรายกเลิกสัญญาเลยก็ได้นะเพราะอย่างไรคุณก็ได้ชื่อว่าเป็น    เมียผมแล้ว”

         ท่านประธานไม่ใช่แค่เพียงใช้สายตาที่ดูกรุ้มกริ่มมองมาที่   อีกฝ่ายแต่เขากับโน้มหน้าเอาปากหนาเข้ามาหอมกับแก้มนุ่มจน     คนตัวเล็กยืนเซด้วยแรงกระแทกที่เธอไม่ทันได้ตั้งตัว

         “คุณคิดว่าฉันจะไม่กล้าฉีกสัญญาเพียงเพราะเสียตัวให้คุณแล้วอย่างนั้นหรือคุณกำลังคิดผิดนะผู้หญิงสมัยนี้ไม่มีใครเขาสนใจแล้วกับเรื่องความบริสุทธิ์”

         พิรฎาพยายามทำสีหน้าเหมือนว่าเธอไม่ได้ยึดถืออะไรกับเรื่องที่เธอถูกเขาย่ำยีไปเมื่อคืนแต่มันก็ไม่สามารถปกปิดความรู้สึกที่แท้จริงของเธอได้ภูริดลดูออกว่าผู้หญิงที่เขาได้เป็นคนแรกถึงเธอจะพยายามทำตัวเป็นคนหัวสมัยใหม่แต่ความจริงแล้วเธอยังคงเป็นผู้หญิงที่รักนวลสงวนตัวอยู่เขาจึงได้แต่ยิ้มมุมปากเมื่อรู้สึกว่าอีกฝ่ายก็แค่ต้องการพูดเพื่อเอาชนะเขาให้ได้ก็แค่นั้นเอ