ภรรยานายหัว NC20+

ภรรยานายหัว NC20+

last updateLast Updated : 2025-04-05
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
65Chapters
233views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ไกร หรือ นายหัวไกร อายุ 35 ปี ปัจจุบันเป็นเจ้าของสวนยางเจ้าของสวนทุเรียนในทางภาคใต้ เรียกว่าเป็นคนร่ำรวยคนนึงเลยก็ว่าได้ มีลูกน้องมากมายรู้จักคนมากมาย แต่กลับไม่ยอมหาเมียให้ตัวเองจนกระทั่งเวลาล่วงเลยมาจนอายุ 35 ปี พ่อแม่เลยจัดการจับคลุมถุงชนกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาไม่แม้แต่จะรู้จักเพียงเพราะอยากให้ลูกชายมีเมียกับเขาสักที เขมิกา หรือ เขม อายุ 24 ปี ดีกรีนักเรียนนอก พ่อแม่ส่งไปเรียนต่างประเทศตั้งแต่มัธยม แต่แล้วก็ถูกเรียกตัวกลับมาเพราะมีเรื่องด่วนสำคัญ แต่พอเธอกลับมากลับถูกพ่อแม่พาไปแต่งงานกับผู้ชายคนนึงที่เธอเองก็ไม่เคยรู้จัก แถมผู้ชายคนนั้นก็หน้าตาโหดๆ ด้วย

View More

Chapter 1

EP:01 งานแต่ง ที่ถูกคลุมถุงชน

"พูดให้มันดีๆ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปีนะ"

"i am sorry ค่า พอดีว่าฉันอยู่เมืองนอกเมืองนามันหลายสิบปี แบบนี้ที่เมืองนอกใครๆ เขาก็ทำกันค่ะ"

"เฮ้อ...แล้วคิดจะทำงานบ้านบ้างไหม?"

"ไม่อ่ะ ทำไมต้องทำด้วยล่ะ?" เธอตอบหน้าตาเฉย

"ตอนนี้เธอแต่งงานเป็นเมียฉันแล้ว หน้าที่แม่บ้านดูแลเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก็เป็นหน้าที่ของเธอไง"

"ก็คนมันทำไม่เป็นอ่ะจะให้ทำยังไง"

"ไม่เป็นก็หัดสิ เดี๋ยวฉันจะให้คนมาสอน"

"จิ๊! น่าเบื่อ"

"อยู่บ้านก็อยู่ดีๆ อย่าเดินไปที่ไหนมั่วซั่ว แถวนี้มันเป็นป่างูเงี้ยวเขี้ยวขอมันเยอะ"

"ฉันว่าฉันไม่โดนงูกัดตายหรอก จะโดนใครบางคนกัดจนตายมากกว่า"

"บอกแล้วไงว่าให้พูดดีๆ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปีนะ"

"แล้วพูดไม่ดีตรงไหน? ลองตอบให้ฟังชัดๆ หน่อยสิคะคุณนายหัวไกร...?"

"....."

"ว่าแต่ แม่ของฉันขอคุยกับคุณ เรื่องอะไรหรอ จะให้ฉันกลับไปอยู่ที่กรุงเทพแล้วใช่ไหม?"

"เปล่า..."

"เอ้า แล้วคุยอะไรกันอ่ะ"

"ท่านบอกว่าให้เราสองคนรีบมีลูกด้วยกัน"

"ห๊ะ!!!"

*****************

ณ คฤหาสน์หลังใหญ่

"ทำหน้าให้มันดีๆ สิลูกวันนี้วันดีนะ"

"วันดีของคุณแม่แต่ไม่ใช่วันดีของหนูนะคะ"

"โถ่ลูกสาวแม่ ถ้าแม่ไม่ทำแบบนี้ลูกก็คงไม่คิดจะกลับมาที่บ้านเลย อีกอย่างแม่ก็รับประกันว่าไกรเนี่ยเขาถึงเป็นคนดีอบอุ่นมากๆ เลยล่ะ แม่ก็อยากให้ลูกสาวคนเดียวของแม่ได้มีคู่ชีวิตที่ดี"

"แต่ไม่ใช่คู่ชีวิตที่เลือกเอง.."

นี่มันไม่ใช่สิ่งที่ฉันต้องการเลย ฉันถูกเรียกตัวกลับมาเพราะคุณแม่บอกว่ามีเรื่องด่วน ทั้งที่ฉันไม่ได้อยากกลับเลย ฉันมีความสุขกับการที่ได้อยู่ต่างประเทศมากกว่า เพราะหลายๆ อย่างมันดีกว่าการที่ฉันต้องอยู่ที่บ้าน แล้วโดนห้ามทำแบบนั้นแบบนี้ ฉันเป็นผู้หญิงและก็เป็นลูกคนเดียว เพราะแบบนั้นคุณแม่กับคุณพ่อจึงมักจะห้ามไม่ให้ฉันทำเรื่องบลาๆ เพราะเขามักจะบอกเสมอว่ามันไม่ดี แต่ฉันก็มีสิทธิ์ตัดสินใจที่จะทำอะไรนี่นา

เพราะแบบนี้ไงฉันถึงไม่อยากกลับ หลังจากได้ไปเรียนต่างประเทศฉันก็อยู่ที่นั่นถาวรเลย เพราะมีหลายๆ อย่างที่ฉันชอบและฉันก็มีความสุขมาก

สามเดือนก่อนหน้านั้น

"อะไรนะคะ หนูต้องกลับจริงๆ หรอ ปกติที่บ้านมีงานอะไรหนูก็ไม่กลับอยู่แล้วนี่นา ทำไมครั้งนี้ต้องกลับด้วยล่ะ?"

( ต้องกลับมาให้ได้นะลูก แม่มีเรื่องสำคัญที่จะต้องพูดกับลูก แล้วก็มีคนที่จะแนะนำให้รู้จักด้วย )

"ใครกันคะ?"

( กลับมาเดี๋ยวลูกก็รู้เอง รีบกลับมานะ )

สุดท้ายฉันก็ต้องจองตั๋วเครื่องบินแล้วกลับไปที่บ้าน ก่อนจะพบว่าเรื่องสำคัญที่คุณแม่บอกมันเป็นเรื่องที่ฉันจะต้องแต่งงานกับผู้ชายคนนึง และฉันก็ไม่มีทางที่จะปฏิเสธได้เลยด้วย

เพราะแบบนี้คุณแม่ถึงไม่ยอมบอกกับฉันผ่านโทรศัพท์ เพราะถ้าบอกกับฉันก่อนฉันจะไม่มีทางจองตั๋วเครื่องบินแล้วกลับมาเด็ดขาด

ฉันแค่ไม่อยากแต่งงาน ฉันไม่อยากมีครอบครัว ฉันอยากใช้ชีวิตอยู่แบบนี้ การที่ฉันตัวคนเดียวมันก็ไม่ใช่เรื่องที่น่าอายอะไรสักหน่อย ฉันมีความสุขกับการใช้ชีวิตแบบนี้

"ลูกสาวของคุณหญิงเนี่ย สวยจริงๆ เลยนะคะ สวยเหมือนกับคุณหญิงสมัยสาวๆ เลย"

"ขอบคุณมากนะคะ เชิญเข้าไปข้างในก่อนค่ะ"

แต่งงานโดยที่ไม่รู้ตัวยังไม่พอ แถมงานแต่งก็ยังถูกจัดขึ้นใหญ่โตโอ่อ่าอีกต่างหาก ญาติของคุณแม่และญาติของคุณพ่อไหนจะนักธุรกิจต่างๆ มารวมตัวกันเยอะแยะมากมาย และนั่นฉันก็แผลงฤทธิ์อะไรไม่ได้เลย ใจจริงอยากจะชิ่งหนีออกไปทั้งชุดงานแต่งแบบนี้เลยด้วย

"เข้าไปข้างในกันเถอะลูก"

"ค่ะ"

หลังจากที่ยืนรับแขกกันได้สักพักใหญ่ๆ คุณแม่ก็พาฉันกลับเข้าไปด้านใน เตรียมตัวที่จะเข้าพิธีงานแต่ง

ก๊อกๆๆๆ

"ทางฝั่งของเจ้าบ่าวมาถึงแล้วค่ะคุณหญิง"

"โอเคจ้ะขอบใจมากนะ"

"เฮ้อ..."

"อะไรกันลูก อย่าถอนหายใจแบบนี้สิ แม่อยากเห็นเรายิ้มออกมานะ ยิ้มให้แม่ดูหน่อยสิ"

"ลองให้คุณแม่มาถูกบังคับเหมือนหนูบ้างคุณแม่จะยิ้มออกไหมคะ?"

ฉันเดินออกมาจากห้องพักโดยมีคุณแม่เดินตามหลังมา

"ไงลูกสาวพ่อ"

"มารับหรอคะ?"

"ใช่ เกาะแขนพ่อสิ"

"ค่ะ"

ฉันกอดแขนคุณพ่อแล้วเดินลงไปด้วยกัน ภาพแรกที่ฉันเห็นคือทุกคนกำลังตะลึงในขณะที่ฉันกำลังลงไป และสิ่งต่อมาที่ฉันเห็นคือผู้ชายในชุดขาวซึ่งกำลังยืนอยู่ด้านล่าง ถ้าเดาไม่ผิดเขาคงจะเป็นเจ้าบ่าวที่คุณแม่หามาให้ฉันแต่งงานด้วย เขาหล่อและดูดีมาก จะบอกว่าเป็นสเปคฉันเลยก็ได้ แต่เราสองคนยังไม่รู้จักกันเลย คนเราจะแต่งงานกันก็ต้องผ่านการคบกันเป็นแฟนหรือว่าขอแต่งงานก่อนสิ ต่อให้เขาจะหล่อเพอร์เฟคมากแค่ไหนฉันก็ไม่ได้คิดที่จะข้ามเส้นก้าวผ่านเรื่องพวกนั้นไป

งานแต่งราบรื่นไปได้ด้วยดีโดยที่ฉันไม่ได้แผลงฤทธิ์หรือสร้างความวุ่นวาย แต่ก่อนตอนเด็กๆ ฉันบอกกับคุณแม่เสมอว่าฉันไม่อยากมีงานวันเกิดไม่อยากจัดงานอะไรเลย ฉันชอบความเงียบ ชอบการอยู่คนเดียว มีครั้งนึงที่คุณแม่จัดงานวันเกิดและเชิญผู้คนมากมายมาร่วมงาน และฉันก็หนีออกจากบ้านเพราะไม่อยากมีงานวันเกิด ฉันมักจะทำแบบนั้น แต่ตอนนี้ฉันโตแล้ว ฉันพอจะรู้ว่าฉันควรทำยังไงเพื่อไม่ให้พ่อแม่ต้องอับอาย

หลังจากแต่งงานฉันก็ได้ย้ายมาอยู่ที่บ้านของผู้ชายคนนั้น บ้านของเขาก็เป็นสไตล์บ้านคนรวยเพียงแต่อยู่ในหุบเขาในป่าหน่อย โดยรวมแล้วคนที่ชอบความเป็นส่วนตัวชอบตัวคนเดียวแบบฉันก็ถือว่าเป็นเรื่องดีเลย

"ห้องนอนของเธออยู่ตรงโน้น ส่วนห้องนอนของฉันอยู่อีกฝั่งนึง อยากได้อะไรเพิ่มเติมก็บอกแม่บ้าน พวกเขาจะจัดหามาให้ ยกเว้นของแพงๆแบรนด์หรูที่เธอเคยใช้ตามห้าง เพราะที่นี่ไม่มีใช้และไม่มีที่ให้ซื้อด้วย"

"อะ..."

"อีกอย่างถ้ามืดแล้วห้ามออกไปข้างนอกเด็ดขาด ที่นี่อันตราย และในสวนจะมีเวรยามเฝ้าตลอดพวกเขาอาจจะไม่รู้ว่าคุณเป็นใคร เพราะฉะนั้นห้ามออกไปสุ่มสี่สุ่มห้า"

"แล้วทำไมถึงต้องมีเวรยามด้วยล่ะ?"

"ไม่ใช่เรื่องที่ฉันต้องมาอธิบาย บอกอะไรไปเธอก็ฟังด้วยก็แล้วกัน พวกเขามีอาวุธครบมืออย่างถูกต้อง เพราะฉะนั้นถ้าพวกเขาจะยิงเธอข้อหาที่เธอบุกรุกยามวิกาลมันก็ไม่ผิด พวกเขามีหน้าที่เฝ้าและระวังไม่ให้คนแปลกหน้าเข้ามาในสวน"

"ค่ะ"

ให้ตายสินี่ฉันต้องอยู่ในบ้านที่มีแต่กฎมากมายแบบนี้จริงๆ เหรอ แล้วฉันจะมีโอกาสออกไปสู่โลกภายนอกบ้างหรือเปล่าล่ะเนี่ย

"ฉันอยากได้รถ"

"ไม่มี อยากไปไหนทำอะไรมีคนขับรถให้คุณ แถวนี้มันอันตราย คุณไม่คุ้นชินเส้นทางอาจจะเกิดอุบัติเหตุได้"

"แล้วจะให้ฉันอยู่แต่บ้านอย่างเดียวเลยงั้นหรอ? ฉันไม่ใช่คนอยู่ติดบ้านนะ ฉันก็อยากออกไปเที่ยวห้างทำอะไรส่วนตัวของฉันบ้างไม่ใช่ให้อยู่แต่บ้าน"

"ออกไปได้ แต่ก็ต้องมีคนออกไปด้วย"

"....." ฉันอยากจะแหกปากร้องให้มันดังๆ นี่มันบ้านหรือคุกกันแน่เนี่ย บ้านหลังใหญ่โตก็จริง แต่กลับเดินไปไหนมาไหนไม่ค่อยได้

"พรุ่งนี้ฉันจะเรียกคนงานทุกคนมาเพื่อแนะนำเธอให้รู้จัก พวกเขาจะได้รู้จักเธอ และถ้าเธอจะออกไปไหนพวกเขาจะได้ไม่ต้องคิดว่าเป็นโจรหรือขโมย"

"หน้าตาฉันมันออกแบบนั้นรึไง?"

"ต่อให้หน้าตาดี ก็ใช่ว่านิสัยจะดี"

"....."

โอ๊ะ! อีตาบ้านี่กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับฉันเนี่ย รู้จักฤทธิ์คนอย่างฉันน้อยไปซะแล้ว

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

No Comments
65 Chapters
EP:01 งานแต่ง ที่ถูกคลุมถุงชน
"พูดให้มันดีๆ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปีนะ""i am sorry ค่า พอดีว่าฉันอยู่เมืองนอกเมืองนามันหลายสิบปี แบบนี้ที่เมืองนอกใครๆ เขาก็ทำกันค่ะ" "เฮ้อ...แล้วคิดจะทำงานบ้านบ้างไหม?""ไม่อ่ะ ทำไมต้องทำด้วยล่ะ?" เธอตอบหน้าตาเฉย "ตอนนี้เธอแต่งงานเป็นเมียฉันแล้ว หน้าที่แม่บ้านดูแลเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก็เป็นหน้าที่ของเธอไง" "ก็คนมันทำไม่เป็นอ่ะจะให้ทำยังไง" "ไม่เป็นก็หัดสิ เดี๋ยวฉันจะให้คนมาสอน" "จิ๊! น่าเบื่อ" "อยู่บ้านก็อยู่ดีๆ อย่าเดินไปที่ไหนมั่วซั่ว แถวนี้มันเป็นป่างูเงี้ยวเขี้ยวขอมันเยอะ" "ฉันว่าฉันไม่โดนงูกัดตายหรอก จะโดนใครบางคนกัดจนตายมากกว่า" "บอกแล้วไงว่าให้พูดดีๆ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปีนะ""แล้วพูดไม่ดีตรงไหน? ลองตอบให้ฟังชัดๆ หน่อยสิคะคุณนายหัวไกร...?" "....." "ว่าแต่ แม่ของฉันขอคุยกับคุณ เรื่องอะไรหรอ จะให้ฉันกลับไปอยู่ที่กรุงเทพแล้วใช่ไหม?" "เปล่า...""เอ้า แล้วคุยอะไรกันอ่ะ""ท่านบอกว่าให้เราสองคนรีบมีลูกด้วยกัน""ห๊ะ!!!" *****************ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ "ทำหน้าให้มันดีๆ สิลูกวันนี้วันดีนะ""วันดีของคุณแม่แต่ไม่ใช่วันดีของหนูนะคะ""โถ่ลูกสาวแม่ ถ้าแม่ไม่ทำแบบนี้ลูกก
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
EP:02 แผลงฤทธิ์
เช้าวันต่อมา เมื่อคืนฉันนอนหลับสบายมากๆ คงเป็นเพราะเมื่อตอนกลางวันฉันใช้แรงเยอะมากไปหน่อย ไหนจะต้องปั้นหน้ายิ้มใส่คนที่มาร่วมงานอีก บรรยากาศที่นี่ก็ถือว่าใช้ได้เลยไม่ร้อนอบอ้าว แต่ก็ไม่รู้ว่าตอนกลางวันจะร้อนหรือเปล่านะ "นี่คุณ ตอนเช้ามีอะไรกิน?""ก็ไปถามแม่บ้านเอาสิ""แล้วคุณจะออกไปไหน?""ฉันจะออกไปทำงาน เย็นๆ ถึงจะกลับมา อยากกินอะไรอยากได้อะไรก็บอกแม่บ้าน" ".....""อ้อ...อย่าแผลงฤทธิ์ล่ะ" "....." อีตาบ้าคนนี้กล้าดียังไงมาพูดแบบนี้กับฉันเนี่ย สงสัยคุณแม่ต้องเล่าให้ฟังแน่ๆ เลยเรื่องที่ฉันแสบซ่าไม่ยอมใคร "นายหัวกินข้าวก่อนสิจ๊ะ กับข้าวเสร็จพอดี" "มีอะไรกินบ้างล่ะ?" "แกงไตปลากับคั่วกลิ้งจ้ะ" "อย่างอื่นไม่มีหรอ ฉันไม่เคยกินของพวกนี้" "ไม่มีแล้วจ้ะคุณนาย" "ห๊ะ ไม่มีอย่างอื่นเลยหรอ ฉันกินอาหารใต้ไม่เป็น" จะว่าฉันเรื่องมากก็ได้ แต่ฉันไม่ได้อยู่เมืองไทยนาน และฉันก็ไม่ค่อยคุ้นชินกับอาหารไทยสักเท่าไร และก็พอจะรู้มาว่าอาหารใต้รสชาติค่อนข้างแรง ฉันไม่กินเผ็ดนี่สิ "จะเรื่องมากทำไม กับข้าวก็ไม่ได้ทำเอง ที่นี่มีอะไรเขาก็กินอันนั้นกันนั่นแหละ""ฉันไม่ได้เรื่องมากนะ ฉันกินเผ็ดไม่ได้ ทำไมต้
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
EP:03 ซ่อนรูป
ตกดึกคืนหนึ่ง กึกๆ แก๊กๆ ครืดด~ ปึก! เสียงคล้ายกับใครบางคนกำลังรื้อคนข้าวของ ทำให้นายหัวไกรที่ยังไม่ได้นอนหลับค่อยๆ เดินลงมาพร้อมกับปืนพกสั้นในมือ เพราะคิดว่าเป็นโจรที่แอบเข้ามาลักขโมยของหรือเปล่า"ใครน่ะ?""ว๊าย!""เธอลงมาทำอะไรกลางค่ำกลางคืนแบบนี้?!" ชายหนุ่มตวาดออกไปด้วยอารมณ์โกรธ แม้มันจะเป็นอารมณ์ชั่ววูบแต่เขาก็ห้ามไม่ได้แล้ว "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย" "ก็ถ้าฉันคิดว่าเธอเป็นขโมยฉันคงลั่นไกใส่เธอไปแล้ว" "อะไรเนี่ย จะขู่กันแบบนี้อย่างเดียวเลยหรือไง ฉันก็แค่ลงมาหาขวดน้ำจะเอาใส่น้ำขึ้นไปกิน ตอนดึกๆ จะได้ไม่ต้องลงมา" "แล้วทำไมถึงไม่เปิดไฟ?""ก็ฉันหาสวิตช์ไฟไม่เจอ มีแต่ไฟโทรศัพท์เนี่ยแหละ" ".....""นี่ ขวดน้ำอยู่ตรงไหนมาช่วยหาหน่อยสิ""นี่ไงขวดน้ำ" "เอ้า อยู่ตรงนี้ได้ไงหาตั้งนาน""เธอมันเซ่อซ่าเองหรือเปล่า?""จิ๊ คนปาก..""ถ้าเธอว่าฉันปากหมาอีกคำเดียว ฉันจูบเธอแน่!""กล้าไหมล่ะ เอาสี้ถ้ากล้า แม่จะยืนให้จูบแลกลิ้นเลย" "....."จังหวะที่ชายหนุ่มเงียบไป หญิงสาวก็ฉายแสงโทรศัพท์ไปที่ตรงหน้าของเขา และเธอก็ได้เห็นว่าคนตรงหน้าไม่ได้ใส่เสื้อและท่อนล่างก็มีเพียงผ้าขาวม้าลายสก๊อตสีแดงพ
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
EP:04 แซว
ขณะที่ทั้งสองกำลังนั่งรถไปตลาดด้วยกัน เขมิกาพยายามมองไปตามทางและจดจำว่าออกมาและเลี้ยวตรงไหนบ้าง แต่รอบข้างก็ยังเต็มไปด้วยป่าที่เป็นสวนเต็มไปหมด และมันก็เหมือนๆ กันจนเธอรู้สึกสับสนไปหมด “บอกแล้วว่ามันเป็นป่า เธอออกมาคนเดียวก็หลง”“ถ้าฉันได้ออกมาบ่อยๆ ฉันก็ไม่หลงหรอกน่า คุณก็ให้ฉันออกมาบ่อยๆ สิจะได้คุ้นชินกับเส้นทาง”“ไม่ได้ มันอันตรายเกินไป”“รู้ทั้งรู้ว่ามันอันตราย แต่ก็ยังมาสร้างบ้านอยู่กลางป่าแบบนี้" ".....""แล้วอีกนานไหมเนี่ยกว่าจะออกไปถึงข้างนอก" "ก็สักพักล่ะ" "ไปถึงแล้วช่วยจอดแถวๆ ตู้เอทีเอ็มให้ฉันด้วยนะ" "จะกดเงินเหรอ?" "ซื้อไก่ย่างมั้ง" "ถามดีๆ ก็ตอบให้มันดีๆ บ้าง" "แล้วมันใช่เรื่องที่ต้องถามไหมล่ะ ฉันให้คุณไปจอดที่นั่นก็น่าจะรู้อยู่แล้วไหมว่าให้ไปทำไม" "ถ้าอยากได้เงินมาเอาที่ฉัน ไม่ต้องไปกดเอง""ทำไม?" "ค่าใช้จ่ายของเธอทุกอย่างฉันจะเป็นคนรับผิดชอบเอง อยากได้อะไรซื้ออะไรให้มาบอก" "ไม่เอาด้วยหรอก เดี๋ยวถ้าฉันซื้ออะไรมากไปแพงไปคุณก็จะมาว่าฉันอีก ฉันใช้เงินของตัวเองดีกว่าสบายใจกว่าตั้งเยอะ" "ตามใจ"ไม่นานทั้งสองก็มาถึงยังตลาดในเมือง แต่ถึงอย่างนั้นอะไรต่อมิอะไรก็ไม่ได
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
EP:05 จูบ
เวลาผ่านไป ฉันอยู่ที่นี่โดยที่ไม่ได้รับรู้อะไรโลกภายนอกเลยมาหลายเดือนแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะขังฉันเหมือนหมูหมากาไก่ไม่ให้ออกไปข้างนอก จะมีบ้างที่ฉันได้ออกไปข้างนอกโดยที่มีเขาเป็นคนพาไป "คุณนาย""วันนี้มีอะไรกินบ้าง""มีคั่วกลิ้ง มีแกงส้มไข่ปลา แต่ภาพยายามทำไม่ให้เผ็ดแล้วนะจ๊ะคุณนายน่าจะกินได้" "อื้ม..." "นั่งลงสิเธอไม่กินข้าวหรือไง""ฉันต้องอยู่ที่นี่อีกนานเท่าไหร่?""ทำไมถึงถามแบบนี้" "แล้วฉันจะไม่มีโอกาสมีชีวิตเป็นของตัวเองเลยหรอ ฉันต้องอยู่ที่นี่แล้วฟังคำสั่งจากคุณ คุณห้ามทำอะไรฉันก็ต้องไม่ทำ คุณสั่งให้ฉันทำอะไรฉันก็ต้องทำ เหมือนฉันเป็นสัตว์เลี้ยงที่โดนคุณล่ามโซ่เอาไว้อยู่" "แล้วเธอจะออกไปทำงานอะไร อยู่ที่นี่ก็ดีแล้วคอยจัดการเรื่องบัญชีให้ฉัน แม่ของเธอบอกว่าเธอเก่งเรื่องคณิตศาสตร์" "....." ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขากับแม่ของฉันคุยกันบ่อยขนาดไหน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งใจสืบเรื่องราวของฉันจากแม่ของฉันมาโดยเฉพาะเลย "ฉันต้องออกไปทำงาน พักกลางวันอาจจะกลับมา เตรียมกับข้าวกลางวันไว้ด้วยล่ะ""จะกลับมาทำไมปกติคุณก็ไม่ได้กลับนี่" "วันนี้ออกไปทำที่สวนใกล้ๆไม่อยากจะห่อข้าวไป กลับมากินที่
last updateLast Updated : 2025-03-06
Read more
EP:06 ทะเลาะ
ก๊อกๆๆ "ใคร?""ฉันเอง"แกร้ก!ฉันลุกออกไปเปิดประตูให้กับเขา ปกติหลังจากที่เราสองคนแยกย้ายกันเข้าห้องแล้ว ก็จะไม่ได้มารบกวนอะไรกันอีกมีเรื่องอะไรก็จะคุยกันตอนเช้าอีกทีเลย "มีอะไร?""เพ็ญเขาจะขอนอนที่นี่สักคืนนึง เธอไม่ว่าอะไรใช่ไหม ฉันให้ภาจัดห้องนอนเอาไว้ให้แล้วอยู่ฝั่งโน้น" "เรื่องของคุณสิบ้านหลังนี้ไม่ใช่ของฉันสักหน่อยจะมาถามฉันทำไม" ".....""แค่นี้ใช่ไหมที่จะมาพูด ฉันจะได้นอน" "เดี๋ยว..." "อะไรของคุณอีก?" "เมื่อกลางวันได้ทะเลาะอะไรกับเพ็ญหรือเปล่า""คุณก็ไปถามคนของคุณเอาเองสิ ฉันพูดอะไรไปคุณจะเชื่อหรือไง""ก็ยังไม่ทันได้พูดเลย ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าควรเชื่อหรือไม่ควรเชื่อ" "คนที่จะเชื่อฉันอยู่แล้วนี่" "...." "ฉันไม่อยากยุ่งอะไรกับใครทั้งนั้น แค่นี้แหละที่คุณจะได้ยินจากฉัน" ปัง! ฉันปิดประตูใส่หน้าเขาทันที ฉันไม่ชอบพูดอะไรให้มันยืดเยื้อในเมื่อเรื่องมันจบไปแล้ว คนอย่างฉันถ้าจะเอาเรื่องจริงๆ ฉันเอาเรื่อง ณ ตอนนั้นเวลานั้นไปแล้ว ไม่ปล่อยผ่านมาจนถึงตอนนี้หรอก ************สายๆ ของวันถัดมา ฉันตื่นตามเวลาปกติซึ่งน่าจะเป็นเวลาสายๆ ของที่นี่เลย แต่พอลงมาแล้วก็เจอเรื่องน่าเบื่อเลย
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
EP:07 ว่าจ้าง
หมัดหนักๆ สวนเข้าหน้าของหญิงสาวที่เพิ่งจะทำร้ายเธอก่อนหน้านี้ ทำให้ใบหน้าสวยๆ ที่มีการแต่งเติมเครื่องสำอางมีเลือดเปรอะเปื้อนอยู่ไม่น้อย “อี๊เลือด! นี่เธอทำบ้าอะไรเนี่ย”“ฉันเคยบอกไปแล้วว่าฉันไม่ชอบให้ใครมายุ่ง”“กะ เกิดอะไรขึ้นจ๊ะ ตะ ตายแล้วคุณเพ็ญ” “เจ้านายเธอมันหมาบ้า!!” “…..”“ไปล้างเลือดออกก่อนนะจ๊ะคุณเพ็ญ”“คอยดูนะนายหัวกลับมา ฉันจะบอกนายหัวให้ทำโทษเธอที่เธอมาทำร้ายร่างกายฉัน”“…..”เขมิกาไม่ได้กลัวและก็ไม่คิดจะหนีปัญหาด้วย ถ้าเขากลับมาเธอก็พร้อมที่จะบอกความจริงทุกอย่างที่คิดว่าผู้หญิงคนนั้นจะต้องโกหกเพื่อเอาความดีใส่ตัวเองและให้เธอเป็นคนผิดอยู่ฝ่ายเดียว ตกเย็น…“มีอะไรจะพูดไหมเขม?”“จะฟังความจริง หรือจะฟังคำพูดตอแหลล่ะคะ ฉันจะได้บอกถูกว่าควรฟังใคร”“ความจริง ฉันต้องการความจริง”“ความจริงที่ว่าก็คือ ฉันถูกหาเรื่องก่อนและก็มาผลักฉันก่อนด้วย คราวนี้เข้าใจหรือยังทำไมฉันถึงได้สวนกลับแบบนี้ ไม่ซ้ำก็บุญเท่าไหร่แล้ว”“จริงหรือเปล่าเพ็ญ ก่อนหน้านั้นเธอไม่ได้บอกกับฉันแบบนี้” “กะ ก็ มันก็จริงค่ะ แต่เราก็แค่มีปากเสียงกันตามประสาผู้หญิงแค่นั้น” “แล้วที่ไปตบเขมก่อนจริงหรือเปล่า?”“เอ่อ…
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
EP:08 ฉันไม่เคยดี
"เฮือก!" เสียงทรงพลังดังขึ้นทำเอาหญิงสาวที่กำลังจะก้าวเดินออกถึงกับยืนนิ่งขาแข็งไปเลย "นะ นายหัว..." "กูถามว่าจะพาเมียกูออกไปไหน!!" ชายหนุ่มร่างสูงตวาดขึ้นอีกครั้ง ทำเอาทั้งสองที่กำลังยืนอยู่ใกล้ๆ กันสะดุ้งจนหัวไหล่สั่น "คะ คือว่า...""ฉันก็จะออกไปจากบ้านบ้าๆ นี่ไง" "เขม! ฉันเคยเตือนเธอไปหลายครั้งแล้วนะ" "จะเป็นหรือจะตายจะมาสนใจฉันทำไม!" "กลับเข้าไปในบ้าน""ไม่!""เขม!""คุณมันก็ดีแต่ออกคำสั่งให้คนอื่นทำตาม พอเขาไม่ทำตามก็ใช้เสียงข่มใช้ความน่าเกรงกลัวของตัวเองเพื่อทำให้คนอื่นรู้สึกกลัว คนอย่างคุณมันก็มีดีแค่นี้แหละ" ".....""คนอย่างฉันมันไม่เคยมีอะไรดีอยู่แล้วนี่ ฉันมันผิดตั้งแต่ก้าวขาเข้ามาในบ้านหลังนี้แล้ว ฉันจะกลับบ้าน!" "เธอออกไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น กลับเข้าบ้านไป อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำสอง" "เหอะ!" "ส่วนมึงกูกลับมาคิดบัญชีทีหลังแน่" เขมิกาเดินกลับเข้าไปในบ้านก่อนจะรีบวิ่งขึ้นบันไดเพื่อที่จะเข้าห้องของตัวเอง แต่ดันถูกขวางเอาไว้ซะก่อน "ออกไปนะ!""เธอคิดอะไรของเธออยู่ถึงได้จะออกไปจากที่นี่กลางค่ำกลางคืนแบบนี้""ก็คิดที่จะหนีออกไปให้พ้นจากผู้ชายอย่างคุณไง!""ครั้งนี้เธอทำเกิน
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
EP:09 ขอร้อง NC20+
ผลั่ก! หญิงสาวถูกผลักให้นอนราบลงไปบนเตียง ก่อนที่จะถูกชายตัวใหญ่ตามมาคร่อมอยู่บนร่างกายของเธอ "นี่คุณจะทำอะไร" "ฉันคงต้องคิดหาวิธีที่จะทำให้เธอไม่อยากจะออกไปจากที่นี่อีก" "หยุดความคิดบ้าๆ ของคุณเดี๋ยวนี้เลยนะ!" หญิงสาวตะคอกใส่ด้วยอารมณ์โกรธ เพราะเธอก็ไม่ได้ใสซื่อจนไม่รู้ว่าสิ่งที่เขากำลังทำมันคืออะไร "ทำไมล่ะ เราสองคนก็แต่งงานกันมาตั้งนานแล้วนี่ แถมเรื่องบนเตียงเรายังไม่เคยทำด้วยกันสักครั้ง ลองดูบ้างมันจะเป็นอะไรไป?""มะ ไม่! ฉันไม่ยอมมีอะไรกับผู้ชายอย่างคุณหรอก!""ผู้ชายอย่างฉันมันเป็นยังไง?""ก็มันเป็นแบบนี้ไงแบบที่ฉันไม่ชอบ!""งั้นเหรอ งั้นฉันคงต้องทำให้เธอชอบฉันเร็วๆ มั้ง" "จ-จะทำอะไร" ชายหนุ่มจัดการถอดเสื้อยืดที่สวมใส่อยู่ออก เผยให้เห็นร่างกายที่บึกบึนและกำยำ แสดงให้เห็นว่าเขานั้นหุ่นดีและดูแลตัวเองขนาดไหน สีผิวที่ไม่ขาวแต่ก็ไม่ดำ ออกโทนสีน้ำผึ้ง ยิ่งได้แต่งแต้มด้วยเหงื่อเม็ดเล็กๆ มันพาลทำให้ร่างกายของเขาดูเซ็กซี่ไม่น้อยเลย "อุ๊บอื้อ...!!" หญิงสาวพยายามใช้มือทุบตีตามหน้าอกของชายหนุ่ม เมื่อเขาโน้มตัวลงมาและจูบปากกับเธอโดยไม่ให้เธอตั้งตัวเลย ลิ้นร้อนพยายามที่จะสอดแทรกเข้าไ
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
EP:10 หายตัวไป
เช้าวันต่อมา ชายหนุ่มดีดตัวลุกขึ้นด้วยความตกใจ เมื่อเขาตื่นมากลับไม่พบว่าหญิงสาวที่เคยนอนร่วมเตียงไม่ได้นอนอยู่ในที่เดิม ก่อนจะรีบวิ่งลงมาทั้งที่คว้าผ้าขาวม้าได้ผืนเดียว พร้อมกับมือที่เร่งพันเอาไว้ที่เอว "ภา ภา! เห็นเขมรึเปล่า?!" "นายหัว อะไรกันจ๊ะ ภานึกว่าคุณนายยังไม่ตื่นซะอีกยังไม่เห็นคุณนายลงมาเลยนะจ๊ะ" แม่บ้านที่กำลังวุ่นอยู่ในครัวรีบวิ่งออกมาด้วยความตกใจเพราะได้ยินเสียงของเจ้านาย "บ้าเอ้ย! หายไปไหนเนี่ย" "ดะ เดี๋ยวภาไปถามคนงานแถวๆ นี้ให้นะจ๊ะ""ไม่ต้อง ภาเข้าไปทำกับข้าวต่อเถอะเดี๋ยวฉันจัดการเอง""จ้ะนายหัว" ชายหนุ่มรีบเดินออกมาข้างนอกก่อนจะออกคำสั่งให้คนงานที่อยู่ใกล้ๆ ออกตามหาหญิงสาวเพราะคิดว่าเธอคงไปไหนไม่ไกล ผ่านไปสักพักใหญ่ๆ คนงานคนหนึ่งก็กลับเข้ามาด้วยท่าทางที่ตื่นตระหนก "นายหัวครับ นายหัว!" "ได้เรื่องว่ายังไง?""เจอคุณนายแล้วครับอยู่ทางตะวันออกโน่น" "ดี กลับไปทำงานกันต่อได้แล้ว""ครับนายหัว" ร่างสูงรีบเดินไปยังทางที่คนงานบอกว่าพบเขมิกาอยู่ที่นั่น และเขาก็ได้พบเธออยู่ที่นั่นจริงๆ "มานั่งทำอะไรอยู่ตรงนี้ รู้ไหมว่าคนเขาเป็นห่วง""ฉันแค่อยากมานั่งดูพระอาทิตย์ขึ้นตอ
last updateLast Updated : 2025-04-05
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status