All Chapters of ภรรยานายหัว NC20+: Chapter 1 - Chapter 5

"พูดให้มันดีๆ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปีนะ""i am sorry ค่า พอดีว่าฉันอยู่เมืองนอกเมืองนามันหลายสิบปี แบบนี้ที่เมืองนอกใครๆ เขาก็ทำกันค่ะ" "เฮ้อ...แล้วคิดจะทำงานบ้านบ้างไหม?""ไม่อ่ะ ทำไมต้องทำด้วยล่ะ?" เธอตอบหน้าตาเฉย "ตอนนี้เธอแต่งงานเป็นเมียฉันแล้ว หน้าที่แม่บ้านดูแลเก็บกวาดทำความสะอาดบ้านก็เป็นหน้าที่ของเธอไง" "ก็คนมันทำไม่เป็นอ่ะจะให้ทำยังไง" "ไม่เป็นก็หัดสิ เดี๋ยวฉันจะให้คนมาสอน" "จิ๊! น่าเบื่อ" "อยู่บ้านก็อยู่ดีๆ อย่าเดินไปที่ไหนมั่วซั่ว แถวนี้มันเป็นป่างูเงี้ยวเขี้ยวขอมันเยอะ" "ฉันว่าฉันไม่โดนงูกัดตายหรอก จะโดนใครบางคนกัดจนตายมากกว่า" "บอกแล้วไงว่าให้พูดดีๆ ฉันแก่กว่าเธอตั้งหลายปีนะ""แล้วพูดไม่ดีตรงไหน? ลองตอบให้ฟังชัดๆ หน่อยสิคะคุณนายหัวไกร...?" "....." "ว่าแต่ แม่ของฉันขอคุยกับคุณ เรื่องอะไรหรอ จะให้ฉันกลับไปอยู่ที่กรุงเทพแล้วใช่ไหม?" "เปล่า...""เอ้า แล้วคุยอะไรกันอ่ะ""ท่านบอกว่าให้เราสองคนรีบมีลูกด้วยกัน""ห๊ะ!!!" *****************ณ คฤหาสน์หลังใหญ่ "ทำหน้าให้มันดีๆ สิลูกวันนี้วันดีนะ""วันดีของคุณแม่แต่ไม่ใช่วันดีของหนูนะคะ""โถ่ลูกสาวแม่ ถ้าแม่ไม่ทำแบบนี้ลูกก

ตกดึกคืนหนึ่ง กึกๆ แก๊กๆ ครืดด~ ปึก! เสียงคล้ายกับใครบางคนกำลังรื้อคนข้าวของ ทำให้นายหัวไกรที่ยังไม่ได้นอนหลับค่อยๆ เดินลงมาพร้อมกับปืนพกสั้นในมือ เพราะคิดว่าเป็นโจรที่แอบเข้ามาลักขโมยของหรือเปล่า"ใครน่ะ?""ว๊าย!""เธอลงมาทำอะไรกลางค่ำกลางคืนแบบนี้?!" ชายหนุ่มตวาดออกไปด้วยอารมณ์โกรธ แม้มันจะเป็นอารมณ์ชั่ววูบแต่เขาก็ห้ามไม่ได้แล้ว "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับคุณด้วย" "ก็ถ้าฉันคิดว่าเธอเป็นขโมยฉันคงลั่นไกใส่เธอไปแล้ว" "อะไรเนี่ย จะขู่กันแบบนี้อย่างเดียวเลยหรือไง ฉันก็แค่ลงมาหาขวดน้ำจะเอาใส่น้ำขึ้นไปกิน ตอนดึกๆ จะได้ไม่ต้องลงมา" "แล้วทำไมถึงไม่เปิดไฟ?""ก็ฉันหาสวิตช์ไฟไม่เจอ มีแต่ไฟโทรศัพท์เนี่ยแหละ" ".....""นี่ ขวดน้ำอยู่ตรงไหนมาช่วยหาหน่อยสิ""นี่ไงขวดน้ำ" "เอ้า อยู่ตรงนี้ได้ไงหาตั้งนาน""เธอมันเซ่อซ่าเองหรือเปล่า?""จิ๊ คนปาก..""ถ้าเธอว่าฉันปากหมาอีกคำเดียว ฉันจูบเธอแน่!""กล้าไหมล่ะ เอาสี้ถ้ากล้า แม่จะยืนให้จูบแลกลิ้นเลย" "....."จังหวะที่ชายหนุ่มเงียบไป หญิงสาวก็ฉายแสงโทรศัพท์ไปที่ตรงหน้าของเขา และเธอก็ได้เห็นว่าคนตรงหน้าไม่ได้ใส่เสื้อและท่อนล่างก็มีเพียงผ้าขาวม้าลายสก๊อตสีแดงพ

เวลาผ่านไป ฉันอยู่ที่นี่โดยที่ไม่ได้รับรู้อะไรโลกภายนอกเลยมาหลายเดือนแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าเขาจะขังฉันเหมือนหมูหมากาไก่ไม่ให้ออกไปข้างนอก จะมีบ้างที่ฉันได้ออกไปข้างนอกโดยที่มีเขาเป็นคนพาไป "คุณนาย""วันนี้มีอะไรกินบ้าง""มีคั่วกลิ้ง มีแกงส้มไข่ปลา แต่ภาพยายามทำไม่ให้เผ็ดแล้วนะจ๊ะคุณนายน่าจะกินได้" "อื้ม..." "นั่งลงสิเธอไม่กินข้าวหรือไง""ฉันต้องอยู่ที่นี่อีกนานเท่าไหร่?""ทำไมถึงถามแบบนี้" "แล้วฉันจะไม่มีโอกาสมีชีวิตเป็นของตัวเองเลยหรอ ฉันต้องอยู่ที่นี่แล้วฟังคำสั่งจากคุณ คุณห้ามทำอะไรฉันก็ต้องไม่ทำ คุณสั่งให้ฉันทำอะไรฉันก็ต้องทำ เหมือนฉันเป็นสัตว์เลี้ยงที่โดนคุณล่ามโซ่เอาไว้อยู่" "แล้วเธอจะออกไปทำงานอะไร อยู่ที่นี่ก็ดีแล้วคอยจัดการเรื่องบัญชีให้ฉัน แม่ของเธอบอกว่าเธอเก่งเรื่องคณิตศาสตร์" "....." ฉันไม่รู้หรอกนะว่าเขากับแม่ของฉันคุยกันบ่อยขนาดไหน แต่ดูเหมือนว่าเขาจะตั้งใจสืบเรื่องราวของฉันจากแม่ของฉันมาโดยเฉพาะเลย "ฉันต้องออกไปทำงาน พักกลางวันอาจจะกลับมา เตรียมกับข้าวกลางวันไว้ด้วยล่ะ""จะกลับมาทำไมปกติคุณก็ไม่ได้กลับนี่" "วันนี้ออกไปทำที่สวนใกล้ๆไม่อยากจะห่อข้าวไป กลับมากินที่