ชั่วชีวิตเธอเกลียดที่สุดคือคำว่าแพ้ แต่เธอก็แพ้ เขาเลือกคนอื่น ไม่ใช่เธอ... “นางร้ายแบบเธอสมควรยอมแพ้เสียทีนะ กลับมาตั้งใจทำงาน แล้วห้ามลากิจไปทำแบบนั้นอีก!”
View More“ฉันก็คิดได้แล้วเหมือนกันค๊า” ริตาเชิดหน้าเสียงสูง เธอคิดได้ตั้งแต่วันที่รู้ว่าถูกหักหลังแล้วเหอะที่ตามรังควานไม่ได้ต้องการใครคืนโว้ย แค่อยากให้น้องกับแม่คิดได้ว่ากำลังเอาผู้ชายแบบไหนเข้าบ้านต่างหาก “ถอยไป!”แม้ถูกผลักอยู่หลายครั้งจนตัวเซแต่ธนายังคงพยายามตามง้อริตาเหมือนคนบ้า เขากำลังคิดว่าจะทำยังไงให้แฟนใหม่หล่อนเข้าใจผิดจนบอกเลิกดีจังหวะนั้นสายตาธนาเห็นก้องกวินยืนอยู่ริมระเบียง อีกฝ่ายอยู่ห่างออกไปและมองมาทางนี้พอดิบพอดีแผนร้ายในใจเกิดขึ้นเหมือนไฟผลาญชายหนุ่มคิดดึงริตาให้หันกลับมาและจูบอย่างดูดดื่มทว่าเพิ่งทำท่าจะยื่นมือไปดึงริตา กลับมีมือปริศนากระชากแขนของเขาออกห่าง แล้วเหวี่ยงตัวเขาอย่างแรง จนปลิวไปติดกำแพงห้องใครก็ไม่รู้ยังไม่ทันทรงตัวให้ดี คอเสื้อก็ถูกจับแล้วยกขึ้นสูงแจ็คยื่นหน้าใช้สายตาคมดุจ้องธนาอย่างกดดัน “มึงกำลังจะทำอะไรเจ้ต้าของกู?”ธนาหน้าซีดเผือด เขย่งปลายเท้าขึ้นจนสุดแรงเกิดขณะสาบเสื้อตรงคอถูกรั้งขึ้นสูงจนแทบขาดอากาศหายใจ อีกฝ่ายตัวสูงยังกับตึกเขาเคยต่อยตีกับอริสมัยเป็นวัยรุ่น แต่ไม่เคยมีเรื่องกับนักเลงอันธพาลหุ่นหมีควายใส่สูทผูกไทแบบนี้“ต่ะ ต้า ช่ะ
“เป็นของแม่นะ ของแกอ่ะอันนี้กับอันนี้จ๊ะยัยนิด” ริตาบอกยิ้มๆ ตอนนี้เธอกลับมาคืนดีกับน้องสาวแล้วล่ะ ช่วยไม่ได้ มันตัดกันไม่ขาดนี่เนอะ ครอบครัวเธอมีแค่สามคน แม่ที่แก่ขึ้นทุกวันกับน้องที่ไม่ค่อยได้เรื่องคนนี้เท่านั้น“ส่วนถุงนี้เป็นคอลเลคชั่นใหม่ของแบรนด์ พี่ให้นิด ส่วนถุงนี้ของคุณน้าครับ”ก้องกวินพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำธรรมดาแต่กลับห้าวห้วนฟังดูน่ากลัวมาก ใบหน้าคมเข้มยิ่งเสริมให้น่าเกรงขามณิชาค่อนข้างยำเกรงแฟนคนนี้ของพี่สาวมาก แต่ก็ชอบของฝากมากเช่นกัน เธอยื่นมือสั่นๆ ขึ้นรับอย่างหวาดๆ“ขอบคุณค่ะ พี่วิน”“เกรงใจจังเลยลูก วันหลังไม่ต้องเอามาเยอะแบบนี้ แบรนด์ดังทั้งนั้น ท่าทางแพงมาก”“พวกเราครอบครัวเดียวกัน ไม่ต้องเกรงใจครับ”ธนาเองก็อยู่ในห้องนี้ด้วย แต่กลับเหมือนสุญญากาศ เนื่องจากวันนี้ทุกคนนัดกินข้าวด้วยกัน เขาจึงลุกหนีไม่ได้อย่างไรเสียว่าที่พี่เขยคนนั้นเหมือนไม่อาจล่วงเกินได้แม้แต่นิดเดียว ธนามองก้องกวินอย่างอิจฉา ในอกร้อนรุ่มเหมือนมีไฟสุมตลอดเวลา ในอดีตคนที่เคยนั่งเคียงข้างริตาแล้วยื่นของฝากดีๆ ให้แม่กับน้องหล่อน คือเขาต่างหาก ไม่ใช่คนอื่นแบบนี้พรพรรณกับริตาเข้าครัวช่วยกันทำอาหาร ในข
ตอนที่ณิชาฟื้นขึ้นมาจึงเห็นแค่มารดา พี่สาวและแฟนใหม่ของพี่สาวเท่านั้น เธอไม่เห็นสามีและครอบครัวสามีเลยสักคน“พี่ทันไปไหนเหรอแม่”“พี่เขาไปส่งครอบครัวกลับบ้านน่ะลูก”อันที่จริง พวกนั้นเอาแต่บอกว่าผิดหวังที่เป็นแบบนี้ ทั้งยังกล่าวโทษลูกสาวของเธอว่าทำให้หลานในท้องตาย มีแค่ธนาที่ไม่เห็นด้วย ช่วยเถียงว่าเป็นความผิดของตัวเอง เขาดูสำนึกผิดในบางสิ่ง แต่ไม่รู้ว่าอะไรนางปลอบณิชาว่า “เดี๋ยวพี่เขาก็กลับมาหานิดนะลูก มันดึกมากแล้ว พี่เขาก็เลยต้องไปส่งครอบครัวกลับบ้านก่อน ตอนนี้นิดต้องดูแลตัวเอง อย่าคิดมากนะ”“อือ...นิดรู้” ณิชาน้ำตาคลอ เธอหันไปทางพี่สาว แววตาออดอ้อนเหมือนเมื่อก่อนทั้งเว้าวอนขอความเห็นใจ “พี่ต้า ลูกไม่อยู่แล้วนะพี่” นี่คือความรู้สึกลึกๆ ที่รู้ดีแก่ใจ แม้พี่สาวจะร้ายกับเธอแค่ไหน แต่รักลูกของเธอแน่นอน “น้องไม่อยู่กับพวกเราแล้วพี่ นิดเสียใจ”ริตาเองก็เสียใจมากจึงไม่อยากหาเรื่องน้องอีกแล้ว มองดูใบหน้าซีดเซียวไร้สีเลือดแบบนี้ก็ยิ่งหักใจตำหนิไม่ลง เธอจับมือณิชาขึ้นมาลูบแล้วตบเบาๆ อย่างปลอบประโลม“ไม่เป็นไรหรอกนิด เดี๋ยวค่อยมีใหม่นะ นิดยังสาว ไม่มีอะไรน่าเป็นห่วง”“ฮึก พี่
ริตาได้รับข่าวที่น่าตกใจในวันต่อมา‘ต้า! น้องแท้งแล้ว...’พรพรรณพูดพลางร้องไห้สะอื้น ขณะแจ้งข่าวร้ายของลูกสาวคนเล็กถึงลูกสาวคนโต ‘หลานไม่อยู่แล้วนะลูก’ริตาแทบทำโทรศัพท์หลุดมือ สายตากวาดมองไปทางของใช้เด็กอ่อนที่ถูกเตรียมเอาไว้จนเต็มห้องอย่างอึ้งงัน เธอถามเสียงเลื่อนลอย “ตอนนี้นิดอยู่ไหนแม่?”‘โรงพยาบาล...’“เดี๋ยวต้ารีบไป แม่ทำใจดีๆ ไว้ก่อนนะ”แม้ริตาเกลียดธนาโกรธณิชาแต่ไม่เคยนึกชังหลาน เธอตั้งตารอเด็กน้อยลืมตาดูโลกทุกวัน คิดเอาไว้ตลอดว่าหากวันหนึ่งพ่อแม่ของหลานเลิกกัน เธอจะดูแลหลานเอง ช่วยไม่ได้ที่เธอมองออกว่าธนากับณิชาไม่น่าจะไปกันรอด จะดีสักแค่ไหนหากสองคนนั้นเลิกกันก่อนที่จะเผลอทำร้ายจิตใจเด็กคนหนึ่งที่เริ่มรู้เรื่องรู้ราวมากขึ้นในทุกๆ วัน เด็กน่ะถ้าเติบโตมาท่ามกลางพ่อแม่ที่มีปัญหาขัดแย้งจะมีความสุขได้ยังไง มันเหมือนตกนรกทั้งเป็นเธอรู้แก่ใจตอนนั้นเธอเองยังเห็นพ่อกับแม่ที่ทะเลาะกันบ่อยๆ พ่อกินเหล้าเมาไม่เอาการเอางานกลับบ้านก็ตบตีดุด่าแม่ ต่อมายังเมาแล้วขับรถตกน้ำจนตัวเองตายอนาถ ทิ้งไว้แค่หนี้สิน ปล่อยเมียกับลูกๆ ให้สู้ชีวิตอย่างยากลำบากแม่ขาดหัวหน้าครอบครัวจึงมักรู้สึกว่ามีปมทา
ในขณะที่ตอนนี้นับเป็นนาทีทองที่นีน่าเองก็คิดแบบมักง่ายเช่นกัน เธอจะดามแผลใจให้หายเร็วๆ จึงรีบขยับมานั่งใกล้ๆ ธนาทันที จนไหล่เธอชิดกับไหล่เขาได้อย่างใจขาอ่อนขาวจั๊วะยังแนบชิดจนสามารถเสียดสีกับท่อนขาแข็งแรงในกางเกงขาสั้นของเขาอย่างเป็นธรรมชาติคล้ายตั้งใจคล้ายไม่จงใจ ทุกการกระทำเกิดขึ้นรวดเร็วและนั่นก็มากพอที่จะทำให้เกิดประกายไฟบางอย่าง ความร้อนระอุแผ่ซ่านจากร่างกายของหนุ่มสาววัยเจริญพันธ์ ดวงตาของหล่อนแพรวพราว สายตาของเขาเองก็เช่นกัน ทั้งสองเหมือนเชื้อเพลิงที่พร้อมติดไฟ ชายหญิงคล้ายตกบ่วงในภวังค์แห่งแรงดึงดูดที่มองไม่เห็นมันเป็นเรื่องที่ง่ายและรวดเร็วมากสำหรับคนบางคนที่ตรรกะชีวิตผิดเพี้ยนในเรื่องชู้สาว ทว่าเสียงปิดประตูห้องจากด้านในของบ้านพักที่ดังขึ้นทำให้สองคนรู้สึกตัวพวกเขารีบแยกกันทันทีก่อนที่ณิชาจะเดินมาเห็นเมื่อณิชากลับมาแล้วนั่งลงที่เดิมข้างธนา เธอก็บอกให้เขาไปย่างกุ้งมาปอกให้กินหน่อย ชายหนุ่มรีบลุกขึ้นทำให้ แน่นอนเขาต้องรีบทำตามใจก่อนที่คนเป็นเมียจะสังเกตเห็นความผิดปกติระหว่างเขากับเพื่อนหล่อนนีน่ารีบลุกขึ้นด้วยเหตุผลเดียวกัน เธอบอกณิชา “เดี๋ยวฉันช่วยย่าง แกชอบกินกุ้งมาก
นีน่าสะอึกสะอื้น “แต่พวกเขาทะเลาะกันแรงมาก พี่ติณดูตกใจมาก ถึงขนาดผลักฉันจนล้มแล้วขอตัดขาด รอบนี้น่าจะกลับไปหาเมียจริงๆ เขาทิ้งฉันแล้วแก”ณิชาถอนหายใจ “ฉันถามแกนะ ครั้งนี้แกตั้งใจใช่มั้ย แกตั้งใจนัดพี่ติณมาอยู่กับแกแล้วให้เมียเขามาเจอคาตาจังๆ จะได้ขอหย่ากับพี่ติณเสียที”นีน่าชะงัก ก่อนยอมรับเสียงอ่อย “ถูกแกจับได้อีก”“เออ ฉันเพื่อนแกไง แผนตื้นๆ ใครๆ ก็ทำกันป่าว ให้เมียเขาจับได้ซะ พอบ้านแตกหย่าขาดแล้ว แกก็ได้โอกาสเข้าแทรกกลางเป็นเมียใหม่เขาแทนที่เมียเก่าโดยสมบูรณ์”ใช่ ตามนั้นแหละ นีน่าวางแผนยึดครองผัวคนอื่น เธอไม่อยากหลบซ่อนแบบเมื่อก่อน เธอต้องการแสดงตัว อยากเป็นที่หนึ่ง ให้เขาเป็นผัวเธอคนเดียวไม่ต้องแบ่งใครทว่าสุดท้ายกลับผิดแผนไปหมด“แต่เขาไม่ยอมหย่าไง ฮือ...”“เฮ้อ...รอไปก่อน”“รอ! ทำไมต้องรอ? ทำไมเขาไม่หย่าเลยล่ะ”“เดี๋ยวเขาอาจจะหย่าก็ได้ ไม่ร้อง”“ไม่ใช่ว่าไม่เคยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ไง ตอนนั้นเขายังอ้ำอึ้ง เลือกไม่ได้อยู่เลย ว่าจะเลิกกับฉันหรือเปล่า แต่รอบนี้เขาบอกชัดว่าตัดขาดฉันอ่ะแก”“เออ เอาน่า อย่าเพิ่งหมดหวัง เดี๋ยวฉันช่วยแย่งเขาให้แกเอง
ในที่สุดวันหยุดสุดสัปดาห์ปลายเดือนก็มาถึงณิชาบอกมารดาให้แพคกระเป๋าสำหรับเธอกับสามีตั้งแต่เมื่อวานซีน และวันนี้เธอก็ได้ไปเที่ยวทะเลเสียทีมีสามีตามใจก็ดีอย่างนี้เธอกับเขามากันแค่สองคนตามประสาคู่รักคู่สมรส คนจะสวีทหวานแหววกัน ไม่อยากให้ใครมาด้วยมันเกะกะ ตอนนี้ท้องอยู่ ไม่ได้มีเรื่องบนเตียงมานานแล้วมันน่าเบื่อ ต้องเพิ่มความโรแมนติกด้วยบรรยากาศดีๆ อย่างทะเลนี่ล่ะห้องพักที่ธนาจองไว้เป็นรีสอร์ทริมทะเล สวยสะอาด แม้มีหลังอื่นเรียงอยู่ติดกันเต็มไปหมด ไม่ค่อยส่วนตัวเท่าไร แต่ก็นับว่าดีมากณิชารีบเปลี่ยนเสื้อผ้าสวมชุดว่ายน้ำที่ดูยั่วยวนทันที ไม่ได้แค่ยั่วสามีหรอกนะแต่ของดีมันต้องโชว์ตอนนี้เธอยังหุ่นดีอยู่ มองไม่ออกว่าท้องด้วยซ้ำ ผู้ชายคนอื่นที่เดินผ่านไปผ่านมาล้วนมองเธอตาเยิ้มทั้งนั้น“พี่ทัน เราไปเดินเล่นกัน”“อืม...” ธนามองภรรยาด้วยหางตา “แต่งตัวเหมือนไม่มีผัวเลยนะ” ไม่แน่ใจเหมือนกันว่าหึงหรือเปล่าแค่รู้สึกว่าถ้าไม่ให้เกียรติตัวเองก็ควรให้เกียรติผัวบ้างสิ แต่ช่างเหอะ อยากแต่งแบบไหนก็แต่งไปเขาเห็นหมดจนไม่รู้สึกอะไรแล้วหญิงสาวไม่รู้ความคิดสามีเพียงเข้าใจว่าตัวเองมีดี ผัวต้องหวงแหนเป็นธรรมดา
ไม่รู้ว่างานที่ทำอยู่ทุกวันน่าเบื่อเกินไปหรือเปล่า แต่ธนารู้สึกเหน็ดเหนื่อยกว่าเมื่อก่อนอย่างไรไม่รู้วันหยุดสุดสัปดาห์เวียนมาบรรจบอีกครา ธนาไม่ได้พาณิชาไปทะเลตามที่รับปาก เขาผลัดไปตอนสิ้นเดือน เพราะต้องรอเงินออก แม้ว่ารายได้เขาจะเกือบแสนต่อเดือนแต่ก็ต้องวางแผนใช้เงินให้ดี เพราะเขาคือเสาหลักของบ้านหลังจากกลับห้องมาอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าที่แม่ยายพับเก็บไว้ให้อย่างไม่ค่อยตรงใจเท่าไหร่ เขาก็นั่งนิ่งอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ครู่ใหญ่ ก่อนหยิบโทรศัพท์กดโทรหาบิดาซึ่งอยู่อีกฝั่งของเมือง“ฮัลโหลพ่อ วันนี้ดื่มเบียร์กันมั้ย”‘ดีเลย กำลังคิดถึงแกอยู่พอดี ให้พ่อไปหรือแกมา’“เดี๋ยวผมเป็นฝ่ายไปหาพ่อดีกว่า รอแปบครับ”‘โอเค รีบมา กำลังคอแห้ง พาเมียแกมาด้วยล่ะ คนท้องคนไส้อย่าปล่อยให้อยู่คนเดียวไกลผัวเดี๋ยวงี่เง่า พานทะเลาะกันน่าเบื่อเปล่าๆ’ธนาจึงวางสาย แล้วเดินมาบอกณิชาที่นั่งดูทีวีอยู่ หล่อนยังคงมีสีหน้าเหมือนเซ็งกับชีวิตเสียเต็มประดา เพราะไม่ได้ไปเที่ยวทะเล“นิด ไปบ้านพี่กัน”“ไม่อยากไป” เธอไม่ชอบไปคอยเอาใจผู้ใหญ่ที่ไหน แค่คอยเอาใจผัวไม่ให้เบื่อตัวเองก็พอแล้วป่ะชายหนุ่มถอน
ด้วยฝีมือการโพสภาพประกาศสถานะของแจ็คหลังจากไปเที่ยวทะเลจนตัวดำคล้ำวันรุ่งขึ้น ริตาก็ต้องเผชิญหน้ากับพนักงานในบริษัทที่รู้เรื่องของเธอกับก้องกวินกันทุกคน ไม่ว่าเดินไปทางไหน ก็มีแต่เสียงซักถาม บ้างก็พูดแซวกันอย่างสนุกสนานแน่นอนว่าทำกันลับหลังเจ้านายเท่านั้นทุกคนไม่ใช่ว่ากลัวหรอกแต่ออกแนวเคารพยำเกรง เป็นอันทราบโดยทั่วกันว่าริตากับเจ้านายคบหากันริตาที่มักจะพกความมั่นใจมาในทุกสถานการณ์ ตอนนี้เขินหนักมาก ถึงขั้นทำตัวไม่ถูก จึงเดินตัวเล็กตัวลีบก้องกวินเห็นเป็นผู้ชายเงียบขรึมพูดน้อยแบบนั้น แต่กลับทำอะไรชัดเจนไม่หมกเม็ด เขาเปิดตัวชัดเจนมาก วันนี้ยังให้เธอเตรียมตัวเตรียมใจเข้าบ้านเจ้าสัวเกริกฤทธิ์ในฐานะแฟนของลูกชายคนเล็กอีกด้วยเรื่องรักออกจะรวดเร็วจนริตาตั้งตัวไม่ทันอยู่บ้าง แต่เรื่องงานเธอกลับไม่ได้รู้สึกว่าชีวิตยุ่งเหยิงอะไร เพราะงานเคลียร์ไว้หมดแล้ว แค่เข้ามาสั่งงานกิ๊กกับวัตเอาไว้ให้จัดการต่ออย่างไรให้เรียบร้อยก่อนก็สามารถเดินทางออกจากบริษัทได้เลยส่วนเจ้านายน่ะเหรอ เคลียร์งานไว้ตั้งแต่เมื่อไรก็ไม่รู้“ตื่นเต้นจังเลย ไม่รู้ว่าทุกคนจะชอบของขวัญที่ต้าเตรียมไปหรือเป
ในละครที่กำลังสะท้อนจากจอภาพให้ได้ชมนั้น ชายหนุ่มคนหนึ่งเจอหญิงสาวที่น่ารักสดใสไร้เดียงสา เขาชอบเธอที่เป็นแบบนั้น และยิ่งได้อยู่ใกล้ชิดกันก็ยิ่งรู้สึกพึงใจไม่อยากพรากจาก ความรักก่อตัวในหัวใจยากหักห้ามและเมื่อไรก็ตามที่พระเอกกับนางเอกรักกันมาก ตามพลอตยอดนิยมเรื่องนั้นก็มักมีตัวร้ายคอยขัดขวางเสมอ พอนางร้ายเห็นพวกเขารักกันเหลือเกินก็ไม่อาจยอมรับได้ เธอมาก่อน เจอพระเอกก่อน นางเอกมาทีหลังมีสิทธิ์อะไร หล่อนไม่ควรได้พระเอกไปนางร้ายจึงแย่งชิงผู้ชายคนนั้นอย่างเอาเป็นเอาตายต่อให้ไม่ได้พระเอกมาครอง เธอก็ต้องไม่ปล่อยให้พวกเขาได้ครองรักกันอย่างสงบสุข ไม่มีวัน!***********ปฐมบท พี่สาวใจร้ายผู้ชายหน้าตาดีหน้าที่การงานดี ใครๆ ก็อยากได้เป็นสามี นั่นคือคำพูดซุบซิบกันในหมู่เครือญาติของวันนี้ พวกเขาต่างได้ข่าวว่าพี่น้องชอบผู้ชายคนเดียวกัน แน่นอนว่าสุดท้ายคนที่ได้แต่งงานก็คือคนที่ฝ่ายชายเลือก คนไม่ใช่ก็ต้องแพ้พ่ายไปตามระเบียบ แต่ก็ขึ้นอยู่กับว่า หล่อนยอมรับได้หรือไม่บ้านเรือนไทยริมชานเมือง งานแต่งงานถูกจัดขึ้นอย่างเรียบง่าย เจ้าบ่าวหล่อเหลาภูมิฐาน เจ้าสาวสวยน่ารักมีรอยยิ้มสดใส พวกเขายืนต้อนรับแขก...
Comments