All Chapters of พี่สาวใจร้าย: Chapter 1 - Chapter 10

งานแต่งที่ถูกพี่สาวแท้ๆ รังควานจนหวิดเกือบล่ม ยังดีที่ดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น ณิชาได้รับการประคบประหงมจากสามีและมารดาส่วนพี่สาวใจร้าย หลังโวยวายเสร็จก็กลับออกไป ทิ้งไว้เพียงคราบน้ำตาของน้องสาวอยู่เบื้องหลังสายตาของแขกเหรื่อต่างเห็นใจเจ้าสาว เรื่องแบบนี้พอมีให้เห็นบ่อยๆ พี่กับน้องชอบผู้ชายคนเดียวกันแต่วันนี้ พี่ของหล่อนทำเกินไปจริงๆ มีอย่างที่ไหน ผู้ชายเขาไม่เอายังตามตื้ออีกแพ้ไม่อยู่ส่วนแพ้ แค่ยอมรับความพ่ายแพ้ไม่ได้รึไง?“ไม่เป็นไรนะน้องนิด” หญิงสาวคนหนึ่งจับมือเจ้าสาวมาปลอบประโลม เธอนับเป็นญาติห่างๆ ของเจ้าสาว พอรู้เรื่องชิงรักหักสวาทคร่าวๆ เห็นว่าผู้ชายหล่อนิสัยดี มีหน้าที่การงานมั่นคง จู่ๆ ก็ให้ญาติผู้ใหญ่ยกสินสอดมาสู่ขอลูกสาวบ้านพี่พร ตอนแรกก็นึกว่ามาขอคนพี่เห็นว่ารู้จักมักคุ้นกันมาก่อน ที่ไหนได้เขาคบหากับคนน้องอยู่ต่างหาก ทีนี้พอคนพี่รู้เข้าก็อาละวาดไม่ยินยอม สงสัยแอบชอบมานาน เฮ้อ...เรื่องแบบนี้มันก็ขึ้นอยู่กับผู้ชายแล้วล่ะว่าเขาเลือกใคร คิดพลางบอกเจ้าสาว“น้องนิดเป็นคนดี น่ารักขนาดนี้ พี่ไม่แปลกใจเลย”หล่อนพูดจากใจจริง ผู้ชายเขาเลือกสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับตั

สี่เดือนก่อน“พี่ต้า ห้องประชุมจัดเสร็จแล้วค่ะ”หญิงสาวชุดสุภาพคงความปราดเปรียวพยักหน้ารับ “จ๊ะ เดี๋ยวพี่เข้าไปแจ้งหัวหน้าเลขาบอสเอง ส่วนกิ๊กกับวัตอยู่ช่วยพี่ดูแลกลุ่มพาร์ทเนอร์เรื่องพักเบรกสองรอบเลยนะ”“ได้ค่ะพี่ต้า”ขณะเดินไปทางห้องรับรองที่บอสผู้เข้มงวดนั่งรออยู่กับเลขาส่วนตัวของพวกเขาซึ่งเป็นหัวหน้าสายตรงของเธอ ริตาล้วงโทรศัพท์มือถือขึ้นมาปิดเสียงเพื่อป้องกันการรบกวนระหว่างประชุมกับกลุ่มพาร์ทเนอร์ชาวต่างชาติซึ่งค่อนข้างเคร่งครัดมารยาทเรื่องนี้มากจังหวะกดปิดสัญญาณเตือนเสียงเรียกพลันดังขึ้น เธอเห็นเบอร์ก็รีบกดรับ“ว่าไงนิด พี่กำลังจะเข้าประชุม”เสียงปลายสายสะอึกสะอื้นสั่นเครือ ‘ฮึก พี่ต้า นิดขอไปหาพี่ที่คอนโดได้มั้ย’คงเป็นปัญหาเดิมๆ แฟนของน้องคนนี้ติดเกมส์มาก ริตาจึงไม่แปลกใจเพียงช่วยหาทางออกอย่างรวดเร็ว“แล้วแกเอาไง แค่งอนหรือเลิกจริง พี่จะได้ช่วยถูก”‘ไม่งอนพี่ รอบนี้แชมป์มันไล่นิดออกจากห้อง มันถึงขั้นบอกเลิกนิด ฮือ...นิดถูกทิ้งแล้วจริงๆ พี่’“ตอนนี้แกอย่าอยู่คนเดียว กลับบ้านไปอยู่กับแม่ไป แม่จะได้ช่วยดูแลตอนแกเฮิร์ท”‘ไม่เอา บ้านอยู่ไกลมหา’ลัย นิดไ

ธนาดูแลณิชาเหมือนที่พี่ชายคนหนึ่งทำให้น้องสาว ความอบอุ่นค่อยๆ ซึมลึกโอบกอดหัวใจทีละนิดทุกวันเขาพาเธอเที่ยวเพื่อให้ลืมเรื่องเศร้าลืมคนเก่าทุกคืนหลังจากไล่ยัยติ๊กกลับไป ณิชามักจะออดอ้อนให้ธนามานั่งคุยเป็นเพื่อนจนดึก ไม่งั้นเธอนอนไม่หลับ ยัยติ๊กคุยไม่สนุกเลย เคยสนใจใครที่ไหน เอาแต่เล่นโทรศัพท์สุดท้ายณิชาที่คุยกับธนาอย่างถูกคอจนดึกดื่นทุกวันก็มักจะเผลอหลับไปด้วยกันบ่อยครั้งตรงโซฟาหน้าทีวีกลิ่นตัวของธนาสะอาดหอมเย็น ผิวของเขาร้อน แต่กลับให้ความรู้สึกอบอุ่นละมุนละไม ณิชาคิดอย่างนั้น เธอปล่อยตัวเองให้ค่อยๆ จมดิ่งในห้วงปรารถนาอย่างคนที่ไม่เคยชอบการอยู่คนเดียวมาแต่ไหนแต่ไรจากโซฟาจึงพัฒนาเป็นเตียงนอนท่ามกลางบรรยากาศที่เงียบสงบได้ยินเพียงเสียงเครื่องปรับอากาศ หญิงสาวแอบมองผู้ชายด้านข้างเงียบงัน ธนาก็คงเช่นกัน เขาอาจรู้สึกเหมือนเธอ ความหวังบางอย่างเริ่มเกาะกุมหัวใจ ก่อเกิดความรู้สึกแปลกใหม่ขึ้นทีละชั้นอย่างไม่อาจมีสิ่งใดมากั้น แม้แต่อุปสรรคนานัปการหนึ่งอาทิตย์ต่อมา ในที่สุดพี่สาวก็กลับ“พี่ต้า!” ณิชาทักทายริตาเสียงดัง“ตกใจอะไรยัยนิด พี่ไม่ใช่ผีซะหน่อย รีบกลับจะแย่ อ่ะ นี่จ้า ของฝาก แล้ว

“พี่ทัน อย่าลืมข้าวกล่อง วันนี้ต้าทำให้เป็นพิเศษ”“ไม่เอา ต้าไม่ต้องทำแล้ว เพื่อนมันแซวว่าไม่มีเงินซื้อข้าวกิน พี่ไม่ชอบ”ริตาเพียงนิ่วหน้าไม่ต่อความ พลางหันหน้าไปถามน้องสาวที่เปิดประตูห้องนอนเล็กออกมาพอดี“วันนี้อยากกินอะไรหรือเปล่า เดี๋ยวพี่ซื้อมาฝาก”“นิดอยากกินไก่ทอด แฮมเบอร์เกอร์กับพิซซ่า พี่ต้าแวะซื้อให้หน่อยน๊ะ นะๆ”เธอมักอ้อนพี่สาวแบบนี้เสมอ และก็ได้ผลตลอด“ได้จ้า” ริตามองน้องสาวที่ยังอยู่ในชุดนอนสภาพพร้อมกลับไปนอนตลอดเวลา “วันนี้ถ้าแกมีเรียนตอนบ่ายแต่ไม่จำเป็นต้องตื่นสายก็ได้นะพี่ว่า”ณิชาเสยผมท่าทางงัวเงีย “แต่นิดง่วงนี่”ริตาเลิกคิ้ว “ทำรายงานดึกเหรอเรา?”“อือ...อาจารย์สั่งเกือบทุกวิชาเลย เหนื่อยสุดๆ”“งั้นนอนต่อเถอะ พอพี่กับพี่ทันออกไปทำงานแล้ว นิดอยู่คนเดียวปิดล็อคประตูให้ดีด้วยล่ะ”“รู้แล้วจ้า พี่รีบไปเถอะ” ณิชาพยักหน้าหงึกหงัก เห็นแค่แก้มแดงเรื่อผ่านผมนุ่มหอมที่รุ่ยร่ายล้อมใบหน้าเล็กธนามองภาพนั้นนิ่งๆ ก่อนเดินออกไปพร้อมริตา ทว่าในเวลาแค่ไม่ถึงสิบห้านาที เขาก็กลับเข้าห้องมาณิชารีบเปิดประตู เธอเห็นเขาตามที่นัดหมาย“วันนี้พี่ไม่มีงานจริงๆ ด้วย”“วันนี้วันเกิ

ณิชาหันมา “ไม่ให้สนิทกันได้ไง ตอนนิดอยู่ห้องพี่ต้าคนเดียว พี่ต้าไม่เคยอยู่คุยด้วยก็มีแต่พี่ทันที่มีเวลาคุยกับนิด แถมตอนเช้าไปเรียนที่มหาลัย พี่ต้าเคยสนใจนิดที่ไหน มีแต่พี่ทันแหละที่มีน้ำใจขับรถไปส่งนิดแทบทุกวันเลย”ธนาพูดเสริม “ต้าแทบไม่อยู่ห้องเลยนะยังไม่รู้ตัว”ริตาให้รู้สึกผิดทันทีกับคำพูดแฟน เธอทำงานทุกวันจนเขาน้อยใจเสียแล้ว ต่อไปต้องหาเวลาว่างให้แฟนซะแล้วนั่นคือความคิดอันใสซื่อของเธอในวันนั้นต้องโง่ขนาดไหนถึงดูไม่ออก!**********“พี่ต้า พี่ต้า เฮ้!”“หือ?” ริตาหลุดจากภวังค์ทันที เธอมองมือเมฆาที่โบกไปมาระยะสายตา “ว่า?”“ดื่มเหล้าหน่อยไหมพี่ เดี๋ยวผมไปเอามาให้”“ไม่ล่ะ”ไม่ใช่ว่าริตาดื่มเหล้าไม่เป็นเพียงแต่ตอนนี้อยู่คนเดียว เสียใจยังไงเธอก็ต้องมีสติ จะกินเหล้าในที่สาธารณะไม่ได้ ถ้าเมามากจนไม่ไหวทำไงพรุ่งนี้ยังต้องทำงาน แฮงค์ไม่ได้ เจ้านายของเธอยิ่งเขี้ยวลากดินอยู่“ทำไมแกถึงคิดอยากได้นิดคืนล่ะ นิดดีมากเลยเหรอ ดีกว่าพี่จริงๆ ใช่ไหม?”ริตาถามอย่างคนแพ้ เรื่องที่เกิดขึ้นมันยากยอมรับ เกินทำความเข้าใจได้ไหว ทำไมธนาที่เคยบอกว่าเธอดีที่สุด เหมาะที่จะเป็นแม่ของลูกที่สุดสำ