ตอนที่ 4 ตัวโกงสุมหัวแบบในละครน้ำเน่า 3

สี่เดือนก่อน

“พี่ต้า ห้องประชุมจัดเสร็จแล้วค่ะ”

หญิงสาวชุดสุภาพคงความปราดเปรียวพยักหน้ารับ “จ๊ะ เดี๋ยวพี่เข้าไปแจ้งหัวหน้าเลขาบอสเอง ส่วนกิ๊กกับวัตอยู่ช่วยพี่ดูแลกลุ่มพาร์ทเนอร์เรื่องพักเบรกสองรอบเลยนะ”

“ได้ค่ะพี่ต้า”

ขณะเดินไปทางห้องรับรองที่บอสผู้เข้มงวดนั่งรออยู่กับเลขาส่วนตัวของพวกเขาซึ่งเป็นหัวหน้าสายตรงของเธอ  ริตาล้วงโทรศัพท์มือถือขึ้นมาปิดเสียงเพื่อป้องกันการรบกวนระหว่างประชุมกับกลุ่มพาร์ทเนอร์ชาวต่างชาติซึ่งค่อนข้างเคร่งครัดมารยาทเรื่องนี้มาก

จังหวะกดปิดสัญญาณเตือนเสียงเรียกพลันดังขึ้น เธอเห็นเบอร์ก็รีบกดรับ

“ว่าไงนิด พี่กำลังจะเข้าประชุม”

เสียงปลายสายสะอึกสะอื้นสั่นเครือ ‘ฮึก พี่ต้า               นิดขอไปหาพี่ที่คอนโดได้มั้ย’

คงเป็นปัญหาเดิมๆ แฟนของน้องคนนี้ติดเกมส์มาก ริตาจึงไม่แปลกใจเพียงช่วยหาทางออกอย่างรวดเร็ว

“แล้วแกเอาไง แค่งอนหรือเลิกจริง พี่จะได้ช่วยถูก”

‘ไม่งอนพี่ รอบนี้แชมป์มันไล่นิดออกจากห้อง                มันถึงขั้นบอกเลิกนิด ฮือ...นิดถูกทิ้งแล้วจริงๆ พี่’

“ตอนนี้แกอย่าอยู่คนเดียว กลับบ้านไปอยู่กับแม่ไป แม่จะได้ช่วยดูแลตอนแกเฮิร์ท”

‘ไม่เอา บ้านอยู่ไกลมหา’ลัย นิดไปหาพี่ต้าได้มั้ย ฮึก ให้นิดอยู่ด้วยนะพี่ต้า นิดอยู่คนเดียวไม่ไหว’

“ตอนนี้พี่ไม่ได้อยู่คอนโด มาสัมมนาต่างจังหวัด”

‘แล้วพี่ไม่กลับคอนโดรึไง นิดไม่อยากกลับบ้านตอนนี้สภาพนี้ แม่เห็นคงไม่สบายใจ ฮือ...’

“อืม งั้นก็ได้ แกจำรหัสห้องพี่ได้ใช่มั้ย”

“อือ... จำได้ แล้วพี่ต้ากลับมาเลยไม่ได้เหรอไง ฮึก นิดไม่อยากอยู่คนเดียวจริงนะ”

“เดี๋ยวพี่หาเพื่อนมาอยู่ด้วยแล้วกัน นิดใจเย็นๆ ก่อน อย่าเพิ่งฟุ้งซ่าน เดี๋ยวพี่โทรบอกนิติแปบ”

หลังจากโทรแจ้งนิติคอนโดถึงรายละเอียดชื่อและฝากคีย์การ์ดสำรองให้น้องเสร็จสรรพ ริตาก็โทรบอกแฟนซึ่งอยู่ห้องฝั่งตรงข้ามกับเธอ เปิดประตูก็เจอหน้าทุกวัน ไปมาหาสู่ ขลุกอยู่ด้วยกันได้ตลอดตามแต่ใจ

“พี่ทัน ถ้าเลิกงานแล้ว ต้าฝากเข้าไปดูน้องหน่อยได้มั้ย”

น้ำเสียงทุ้มพร่าติดเอือมระอาเล็ดลอดเข้ามา                ‘อีกแล้วเหรอ?’

นี่ไม่ใช่ครั้งแรก ริตารู้สึกเกรงใจแฟนเหมือนกัน

“รอบนี้นิดไม่ได้แค่งอน แต่มันเลิกกับแฟนจริงๆ  เฮิร์ทหนักก็เลยไม่อยากกลับบ้าน เดี๋ยวต้าโทรบอกติ๊กให้มาอยู่เป็นเพื่อนนิดเอง จะได้ไม่รบกวนพี่เกินไป”

ปลายสายถอนหายใจเอ่ยเสียงเนือย ‘เดี๋ยวพี่โทรบอกติ๊กให้ นิดก็เหมือนน้องสาวของพี่ ยัยติ๊กก็น่าจะว่างอยู่’

“ขอบคุณมากนะพี่ทัน”

‘แล้วต้าทำไรอยู่ครับ พี่คิดถึงใจจะขาดอยู่แล้วเนี่ย ต้องไปค้างคืนที่อื่นแบบนี้พี่เป็นห่วงรู้มั้ย ถ้าแต่งงานกันแล้ว พี่ไม่ให้ต้าทำงานหามรุ่งหามค่ำอีกแล้วนะครับ อยู่บ้านเป็นคุณนายเลี้ยงลูกพอ พี่เป็นหัวหน้าครอบครัวเอง’

คนถูกย้ำยิ้มแห้ง “ตอนนี้ต้ากำลังจะเข้าประชุม  แล้วก็ ต้ายังไม่อยากท้อง ต้องทำงาน พี่ใจเย็นก่อน”

พูดพลางเหลือบตาเห็นเจ้านายยืนนิ่งๆ หรี่ตามองอย่างดุๆ เหมือนจะกินหัวตลอดเวลาก็รีบปิดปากพูดกระซิบ  “คิดถึงเหมือนกัน ฝากดูน้องด้วยนะ แค่นี้นะพี่ทัน”

‘ครับผม พี่รักต้านะ...’

หลังจากวันนั้น ริตาก็ยังคงทำงานอย่างเต็มที่  แทบไม่มีวันหยุดเหมือนเคย

เป้าหมายไม่ใช่การเลื่อนตำแหน่งขึ้นสูงกว่าใคร                 แต่เป็นเงินเก็บที่มากพอจะแต่งงานและเลี้ยงดูลูกอยู่บ้านตามคำสั่งแฟน

ช่วยไม่ได้เธอรักเขามากจึงเชื่อฟังสุดๆ

แต่ก็มีบ้างที่ทะเลาะเบาะแว้ง  มึนตึงใส่กันหลายวัน เวลาที่ผิดใจกับเขา เธอก็จะทำงาน ทำจนกว่าจะใจเย็นลง

การทะเลาะของพวกเราจึงเป็นลักษณะสงครามเย็นมากกว่าทำอารมณ์ร้อนใส่จนอาจนำไปสู่การแตกหัก

ครั้งสุดท้ายที่ทะเลาะกันอย่างรุนแรง ซึ่งเธอเองก็ยังไม่ค่อยเข้าใจว่าทำอะไรผิดจนเขาต้องหงุดหงิดขนาดนั้นก็คือหนึ่งอาทิตย์ก่อนที่แม่จะโทรมา

วันนั้นแม่โทรมาบอกว่าน้องสาวท้องได้สองเดือน เธอตกใจมากจึงยังไม่ทันฉุกคิดเป็นอื่น นึกเพียงว่าเพราะน้องเพิ่งเลิกกับแฟนได้สามเดือน

การมีท้องติดกับแฟนที่เพิ่งเลิกกัน มันย่อมเกิดขึ้นได้           แต่กลับทำใจไม่ง่าย เธอพยายามปลอบแม่กับน้องให้ใจเย็นๆ ไม่เป็นไร ถ้าผู้ชายไม่รับผิดชอบพี่สาวคนนี้จะช่วยเลี้ยงเอง  แค่ขยันเพิ่มอีกนิด ยืดงานแต่งตัวเองออกไปอีกหน่อย               เพื่อหาเงินเพิ่มมากขึ้น จะได้เตรียมความพร้อมให้หลาน

แต่กลายเป็นว่าเธอบ้าอยู่คนเดียว ผู้ชายเขารับผิดชอบอย่างดี ทั้งยังรักน้องสาวของเธอลึกซึ้งจากใจ

เรื่องนี้มันตลกร้ายเกินรับไหว ใครจะไปยอมรับได้

เธอถึงกลายเป็นตัวร้ายในละครน้ำเน่าอยู่นี่ไง