"รอวันที่ 'รุ้งอ้วน' จะเชื่อมแผ่นดินและผืนฟ้าไว้ด้วยรัก" ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ฝันว่าได้ร่วมรักกับผู้หญิงคนหนึ่งอย่างถึงพริกถึงขิง เมื่อตื่นก็พบว่าฝันเป็นจริง เธอคือ ‘อิงฟ้า’ เด็กในปกครองของเขาเอง ไฟโกรธโชนแสงพร้อมกับไฟราคะโลดแล่น เมื่ออิงฟ้าทำงานแต่งของเขาล่มไม่เป็นท่า วางแผนให้คู่หมั้นของเขามาเห็นฉากร่วมรักอัปยศ เธอต้องชดใช้อย่างสาสม! อยากเป็นเมียฉันนักใช่มั้ย! ได้!! ‘เมียเก็บ’ เท่านั้นที่เธอจะได้เป็น อิงฟ้าจะได้รู้ว่าอย่าคิดมาเล่นกับไฟ คนอย่างเขา ดีมาดีตอบ แต่ถ้าร้ายมา เขาจะร้ายกลับไปเป็นร้อยเท่า “ปล่อยฟ้านะ! ปล่อย!” “ทำไม! ทีอยู่กับผัวทำสะดีดสะดิ้ง ทีอยู่กับชู้ สั่นสู้ไม่ถอย ร่าน!” “ใช่! ฟ้าร่าน! รู้อย่างนี้แล้วอาภพจะมายุ่งกับฟ้าทำไม ปล่อยฟ้า! อย่ามายุ่งกับฟ้าอีก ปล่อย! อยากมากก็ไปหาผู้หญิงไม่ร่านของอาภพ อย่ามายุ่งกับผู้หญิงร่านๆ อย่างฟ้า ปล่อยนะ! ปล่อย! ปล่อยฟ้า!”
ดูเพิ่มเติมแรงอารมณ์โหมกระหน่ำ ร้องสั่งให้เจ้าของใบหน้าสวยหวานก้มมองเขา สายตาของเธอสื่ออารมณ์เรียกร้อง เธอแลบลิ้น เธอห่อไหล่ ทั้งยังส่งเสียงเสียดเสียว ก่อนจะส่งเต้าอวบอัดดันใส่ปากของเขาให้มากยิ่งขึ้น ดั่งจะบอกเขาว่าเธอต้องการมากกว่านี้ ไม่รอให้บอกซ้ำ เขาเคลื่อนฝ่ามือจากสะโพกขึ้นมาเคล้นคลึงที่เต้าอวบขาวของเธอด้วยความมันจนเกินจะหยุดได้ ซึ่งเธอก็ตอบสนองด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ ส่งเสียงสูดลมหายใจรอดไรฟันด้วยความสุข ขณะดวงตาฉ่ำหวานเจือความร้อนแรงในอารมณ์ยังคงทอดมองเขาด้วยความรักอย่างท่วมท้นหัวใจ ซึ่งนั่นก็ทำให้เขาถึงกับสะดุ้ง ทว่าไม่ใช่สะดุ้งเพราะใบหน้าของเธอที่กำลังโลดแล่นควบขี่เขานั้นดูคล้ายกับใครคนหนึ่งที่คุ้นเคย แต่เป็นเพราะเสียงกรีดร้องด้วยความตกใจของใครบางคน ที่ดังชัดอยู่ในห้องนอนของเขาต่างหาก ทำให้เขาสะดุ้งสุดตัว พร้อมเปิดเปลือกตาออกเพื่อมองหาที่มาของเสียงนั้น ทว่าสิ่งที่เห็นกลับทำให้ ‘แผ่นภพ เคลย์ วิลคินสัน’ ต้องหลับตาลงไปใหม่ ไม่อาจยอมรับได้ว่าสิ่งที่เห็นนั้นเป็นจริง เพราะเจ้าของใบหน้าสวยหวานแต่ดูซีดเซียวที่กำลังหลับตาพริ้มอยู่ตรงหน้าของเขานี้ ทำให้เขาสะท้านสะเท
“พี่จันทร์!” ธารธาราสะบัดให้พ้นจากการดุนหลังของจันทร์ พร้อมส่งเสียงแข็งอย่างหมดความอดทน นี่เกิดอะไรขึ้น จันทร์ถึงได้ตั้งใจให้เธอไปจากที่นี่ ความพยายามจะผลักดันเธอให้ออกไปด้านนอกนั้น ก็เพื่อไม่ต้องการให้เธอขึ้นในข้างบนอย่างนั้นเหรอ บนชั้น 2 มีอะไรอยู่ หรือในห้องของเขามีอะไรที่เป็นสิ่งร้ายแรงมาก จนจันทร์ให้เธอเห็นไม่ได้ “คุณน้ำคะ...” “พี่จันทร์ไม่ต้องพูดอีกแล้วค่ะ น้ำไม่ใช่เด็กเล็กๆ แล้วนะคะ ถึงจะมาใช้แผนหลอกล่อน้ำแบบนี้ บอกมาเถอะค่ะว่าพี่ภพอยู่ไหน หรือว่าพี่ภพซ่อนใครไว้ในห้อง พี่จันทร์...” “ไม่... ไม่มี คุณภพไม่ได้ซ่อนใครทั้งนั้น ไม่มีจริงๆ ค่ะ คุณน้ำกลับบ้านก่อนนะคะ เดี๋ยวคุณภพตื่น พี่จะรีบให้โทรหาค่ะ นะคะ พี่ขอร้องล่ะค่ะ กลับบ้านนะคะ” “พี่จันทร์นี่พูดไม่รู้เรื่อง น้ำไม่กลับค่ะ น้ำมีธุระกับพี่ภพ และน้ำก็จะขึ้นไปหาพี่ภพที่ห้องนอนด้วย หลีกค่ะ” น้ำเสียงขาดห้วนพูดได้ไม่เต็มปากนัก เพราะธุระของเธอกับเขานั้นไม่มีหรอก มีแต่เธอต้องการจะมาเซอร์ไพรส์วันเกิดของคู่หมั้นต่างหาก แต่ตอนนี้เหมือนว่าเธอกำลังจะถูกเซอร์ไพ
กลิ่นหอมเฉพาะที่ไม่คิดว่าจะมีผลไม้ใดที่มีกลิ่นแบบนี้ คือความหอมหวาน หอมนวล หอมจนติดอยู่ที่ปลายจมูก หอมเหมือนดอกกุหลาบแรกแย้ม หอมจนเธอแทบอยากจะหยุดเวลาไว้ที่ตรงนี้ แต่คงไม่ได้ เพราะวันนี้เธอมีภารกิจสำคัญที่ทำให้ต้องขับรถและต่อเรือมาเพื่อให้ถึงที่นี่แต่เช้าตรู่ ดวงตาสวยหวานที่แต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางอย่างประณีตมองตรงไปยังเรือนไม้สักทองหลังงามที่แยกออกจากโฮมสเตย์ที่มีไว้ให้แขกพัก โดยมีคลองหลอดทำหน้าที่แบ่งอาณาเขตและมีสะพานไม้ตีกว้างประมาณ 1 เมตรเป็นตัวเชื่อม เธอก็ไม่รั้งรอที่จะก้าวข้ามไปในทันที ทว่า... “อุ้ย!” ร่างแบบบางล้มคะมำไปด้านหน้าจนกระแทกกับพื้นกระดานให้ได้เจ็บ ธารธาราซู้ดปากเพราะฝ่ามือที่ค้ำยันร่างเอาไว้นั้นถูกเสี้ยนของแผ่นกระดานตำเข้าไป “ก็ใครใช้ให้เธอใส่รองเท้าส้นสูงมาบ้านสวนกันล่ะ สมแล้ว” ธารธาราบ่นกับตัวเอง พลางมองรองเท้าส้นสูงสีน้ำตาลแบบผู้ดีที่เจ้าส้นแหลมสูง 3 นิ้ว เข้าไปติดอยู่ในร่องของแผ่นไม้ที่ตีไว้ไม่ชิด ชุดสวยเปื้อนไปด้วยรอยชื้นของแผ่นกระดานจนเห็นเป็นคราบดำปนเขียวของตะไคร่น้ำกระจายอยู่ ทั้งฝ่ามือก็เป็นแผลถลอกแ
“กรี๊ดดดดด... อาภพขา...” สุขเกินสุข เสียวเกินเสียว เร่าร้อน รุมเร้า และร่อนร่าน จนเกินกว่าทุกสิ่งที่เธอเคยได้รับ มันคือความสุขเหมือนกับหัวสมองลอยคว้างอยู่กลางอากาศ คือหลุมดำอันมืดมิดที่มีแสงสว่างเป็นจุดเล็กสีขาวที่ปลายทาง และเธอต้องไปให้ถึง เพราะคนที่ควบขี่เธออยู่นี้กำลังเร่ง ทุกจังหวะแห่งการกดกระหน่ำลงลึก พร้อมๆ กับหน้าท้องที่ถูกช้อนให้สูง เพื่อให้หัวเข่าเป็นจุดที่สัมผัสกับที่นอนนุ่มแทนร่างกายท่อนล่าง นั่นยิ่งทำให้เธอต้องบีบรัดความยิ่งใหญ่ของเขาเอาไว้แน่น เพราะความเสียวพุ่งริ้วสูงสุดจนถึงโสตประสาท ความล้ำลึกทำให้ขนอ่อนทั่วทั้งกายลุกพึ่บอย่างหยุดไม่ได้ สิ่งที่ทำได้คือผ่อนปรนระบายความเสียวของลมหายใจผ่านริมฝีปาก แต่ยิ่งซู้ด มันก็ยิ่งซี้ด ยิ่งเธอซี้ด เขาก็ยิ่งกดกระแทกไม่ยั้ง “โอว... อูย... โอว... เยี่ยม... โอว... เยี่ยมที่สุด... โอว...” รอยยิ้มเกิดขึ้นโดยอัตโนมัติเมื่อได้ยินเสียงแหบพร่าแสดงความสุขสมของเขา เพราะเธอก็สุขไม่แพ้กัน ทั้งสุขทั้งเสียวสุดๆ จนต้องระบายความซาบซ่านนั้นลงไปหาสิ่งที่ใกล้มือ ปลายเล็บจิกทึ้งลงไปที่
เสียงครืดคราดเอี๊ยดอ๊าดอันเกิดจากวัตถุขนาดใหญ่กำลังเคลื่อนตัวเป็นจังหวะจะโคนสม่ำเสมอ สลับกับเสียงครวญครางด้วยความร้อนแรงของหญิงชาย ทำให้รู้ได้โดยอัตโนมัติว่าผู้ที่อยู่ด้านในของห้องนั้นกำลังทำกิจกรรมเข้าจังหวะกันอย่างถึงพริกถึงขิง แค่นั้นก็ทำให้คนที่ยืนเอาหูแนบไว้กับประตูห้องยิ้มออกมาด้วยความสมใจ เมื่อสิ่งที่ลงทุนทำไปเห็นผลชัดเจน แค่เพียงพรุ่งนี้ทั้งเสียงที่ได้ยินและความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้จะทำให้ทุกสิ่งง่ายขึ้น หญิงวัยกลางคนมีเค้าสวยจัดแต่วัยสาวระบายยิ้มไปทั่วทั้งใบหน้า ดวงตากวาดมองไปทั่วพื้นที่ของเรือนไม้สักทองขนาดใหญ่อย่างชื่นชม ก่อนจะปรายตามองบานประตูด้านข้างอีกครั้ง เพราะเสียงกรีดร้องเล็กๆ ของผู้หญิงที่ดังแว่วมา ยิ่งตอกย้ำชัดเจนว่า ‘สำเร็จ’ ก่อนจะตวัดสายตามองตรงไปข้างหน้าและพาตัวเองเดินนวยนาดตรงไปยังเรือนพักด้านหลัง แต่ระหว่างทางเดินก็ยังไม่วายจะลูบไล้และชำเลืองมองห้องที่มาดหมายเอาไว้ เพราะพรุ่งนี้เท่านั้น เธอก็จะได้ขึ้นมาจับจองและครอบครองเป็นเจ้าของห้องแต่เพียงผู้เดียว รอแค่เช้าเธอจะขึ้นมารับคนด้านในถึงขอบเตียง คนด้านนอกจากไปอย่างสุขใจแต่คนด้านใ
ความคิดเห็น